یادمان نمی رود سالهایی که با چه سختی می توانستیم به اینترنتی موسوم به دایل آپ وصل شویم و با سرعت دانلود نهایتا ۶ K/S وبگردی کنیم و از همه چیز راضی باشیم. در واقع می توان از این نوع اینترنت که در حال حاضر منسوخ شده است به یک نوع شکنجه روحی و روانی یاد کنیم. هرچند کمی بعید به نظر می رسد اما ظاهرا هنوز هم هستند کسانی که گاهی مجبور به استفاده از این ابزار شکنجه می شوند.
به مرور همگی به سمت و سوی اینترنت های پرسرعت و مهاجرت کردند و با پیشرفت تکنولوژی اینترنت های پرسرعت به سراغ گوشی های هوشمند نیز آمد تا جایی که به جرات می توان آن ها را رغیب جدی برای اینترنت های پرسرعت خانگی دانست. تکنولوژی هایی همچون ۳G و ۴G ما را مجاب کرد که می شود در هرجا که هستیم به راحتی اینترنت پرسرعت در اختیار داشته باشیم که این خود نوید پیشرفت و گسترش اینترنت را در کشور ما می دهد.
در این مقاله قصد داریم تا به معرفی اینترنت ۴G LTE بپردازیم و نقاط تمایز آن را با نسل قبلی خود یعنی ۳G بررسی نماییم با گویا آی تی همراه باشید .
اما پیش از شروع به بررسی بررسی تکنولوژی ۴G قصد داریم تا نیم نگاهی به نسل قدیمی تر آن یعنی ۳G بیاندازیم. تکنولوژی اینترنت ۳G در سال ۲۰۰۰ میلادی اختراع شد که در زمان خود یک تحول در زمینه اینترنت های همراه به حساب می آمد و توانست اتصال تلفن های هوشمند را به اینترنت بسیار سریعتر از گذشته کند. این تکنولوژی با استاندارد IMT-2000 سازمان بین‌المللی ارتباطات سیار مطابقت دارد که سرعت دانلود تا ۲۰۰ کیلوبایت بر ثانیه را فراهم می کرد که این سرعت در حال حاضر خیلی کم به نظر برسد اما در آن زمان برای ارسال و دریافت ایمیل کافی بود.
بخش رادیویی (ITU-R) که به سازمان جهانی ارتباطات مربوط می شود، مجموعه ای از تفاسیر را برای اینترنت ۴G LTE تعریف می کند که در زیر به آنها اشاره شده است:
در این تکنولوژی کابران می توانند با دستگاه تبلت و یا تلفن خود با سرعت حداکثر ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه به اینترنت متصل شوند و همچنین دستگاه های ثابت مانند مراکز دسترسی به اینترنت نیز توانایی اتصال به اینترنت با سرعت حداکثر ۱ گیگابایت بر ثانیه را دارند. البته در چند سال اخیر ورژن های مختلفی از اینترنت ۳G به بازار عرضه شده که (High Speed Packet Access HSPA) که به شبکه ۳٫۵G یا ۳G توربو معروف است توانایی آن را دارد تا سرعت دانلود حداکثر تا ۷٫۲ مگابایت بر ثانیه را برای کاربران به ارمغان بیآورد. پس از آن نیز اینترنت ۴G پدیدار شد که به صورت (Evolved High Speed Packet Access) یا +HSPA (به معنای دسترسی به بسته های تکامل یافته سرعت بالای اینترنت، یا (Long-Term Evolution LTE) شناخته می شود. البته چیزی که ما از اینترنت ۴G می دانیم مطابق با استاندارد ITU-R نبوده و بعید به نظر می رسد که بتوان در ایران با سرعت ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه به اینترنت متصل شد.
اگر تصور می کنید که تنها سرعت بالاتر مزیت شبکه ۴G نسبت به ۳G می باشد باید بگویم که اینطور نیست و تا به این جای کار فقط به بررسی یک شبکه نسل سوم تکامل یافته پرداختیم. در واقع زمانی یک شبکه ۴G اصالت خود را را نشان می دهد که تکنولوژی استفاده از این سرعت بالا را نیز در اختیار داشته باشیم. اما واقعا چرا سرعت استاندارد و واقعی اینترنت ۴G LTE را نمیتوانیم در گوشی های هوشمند خود مشاهده کنیم ؟ به این دلیل که ITU-R اجازه داده تا تولید کنندگان تلفن های هوشمند از عنوان ۴G بر روی گوشی های خود استفاده کنند چراکه سرعتی بیشتر از ۳G را در اختیار کاربران می گذاریند اما در واقع از قابلیت +HSPA بهره می گیرند.
حال واقعا شبکه ۴G LTE چه سرعتی را تامین می کند؟
تا به اینجا ما تنها به بررسی شبکه های ۳G و ۴G پرداختیم. حال این پرسش مطرح می شود که با استناد به تفاسیر بالا تکنولوژی ۴G چه سرعتی را برای کاربران خود فراهم می کند. در واقع پاسخ این پرسش بستگی به مکان و اپراتوری دارد که از آن استفاده می کنید. بر اساس گزارش Open Signal متوسط سرعت دانلود ثبت شده در ایالت متحده آمریکا ۹٫۹ مگابایت بر ثانیه می باشد که سرعت متوسط جهانی آن برابر ۱۳٫۵ مگابایت بر ثانیه می باشد که با استاندارد آن یعنی ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه فاصله بسیار زیادی دارد. ۴ اپراتوری که در ایالات متحده آمریکا رقابت سنگینی با یکدیگر دارند تنها یکی از آن ها یعنی Verizon توانسته با بهره گیری از تکنولوژی ۴G LTE به سرعت ۱۲ مگابایت بر ثانیه دست پیدا کند. البته توجه به این نکته اهمیت دارد که سرعت های ذکر شده به صورت میانگین بوده و سرعت شما می تواند از آن بالاتر و یا پایین تر باشد.
تصویری که در پایین مشاهده می کنید بیانگر تست سرعت اینترنت توسط نرم افزار Speedtest می باشد که با تلفن همراه آیفون ۶S گرفته شده است. ( این اپلیکیشن برای کاربران اندرویدی نیز در دسترس می باشد)
این تست توسط اپراتور T-Mobile در خاک ایالات متحده امریکا و در ایالت فلوریدا گرفته شده که همانطور که مشاهده می کنید نتایج ثبت شده سرعت بالاتری را به نسبت میانگین نمایش می دهد اما باز هم فاصله بسیاری از استاندارد ۱۰۰ مگابایتی دارد.
در کل جدا از سرعت، منطقه تحت پوشش نیز بسیار حائز اهمیت است. یعنی تا زمانی که عبارت LTE را در نوار اطلاع رسانی یا نوتیفیکیشن مشاهده نکرده اید متاسفانه به اینترنت پر سرعت متصل نشده اید. پوشش شبکه نیز بستگی به اپراتوری دارد که از آن استفاده می کنید. مثلا ۴ اپراتور بزرگ آمریکا AT&T, Sprint ,Verizon ,T-Mobile هر کدام از فرکانس مخصوص به خود استفاده می کنند که بتوانند باندهای خود را از یکدیگر تفکیک نمایند. در واقع باند فرکانسی شامل گروهی از فرکانس های رادیویی می باشد که جهت برقراری ارتباط با دستگاه های تبلتی یا موبایلی به کار گرفته می شوند. تکنولوژی LTE این امکان را به اپراتورها می دهد تا اطلاعات را در بلوک های مختلفی از پهنای باند مبادله کنند. به طور کلی یک بلوک پهنای باند فضایی است که در یک شبکه به یک اپراتور اختصاص داده می شود تا امور تبادل اطلاعات را انجام دهند. در حال حاضر دو اپراتور Verizon و T-Mobile گسترده و پیشرفته ترین کانال های شبکه LTE را در جای جای جهان در اختیار دارند. پوشش شبکه در فرکانس های پایین تر و به صورت مشخص در محدود فرکانسی ۷۰۰ مگاهرتز این امکان را در اختیار کاربران قرار خواهد داد تا بتوانند در فضاهای بیشتری همچون ساختمان ها و فضاهای سرپوشیده از تکنولوژی ۴G استفاده نمایند.
با استناد به گزارش OpenSignal اپراتور Verizon با پوشش ۸۷ درصدی بهترین عملکرد را نسبت به سایر رقبا دارد. از طرفی میتوان به اپراتورهای دیگری نیز اشاره کرد که AT&T با ۸۲٫۶ و T-Mobile با ۸۱٫۲ و Sprint هم با پوشش ۷۰ درصد بدنبال Verizon هستند.
آینده ای روشن با ۵G, LTE Advanced
هرآنچه که در بالا ذکر شد وضعیت حال حاضر دنیای اینترنت همراه بود، چیزی که هم اکنون می توانید آن را لمس کنید. اما آینده این تکنولوژی چه خواهد بود ؟ در واقع در دنیایی زندگی می کنیم که علم بشدت در حال توسعه می باشد و از این رو نباید انتظار داشت که ۴G پایان کار باشد. LTE Advanced نام یک استاندارد جدید می باشد که هدف نهایی آن رسیدن به سرعت حداکثری ۴G می باشد. یعنی چیزی که ما انتظار داشتیم آن را در ۴G ببینیم. پس از آن نیز ۵G بدنبال به سرعت در حال توسعه می باشد که این امکان را به شما خواهد داد تا یک فیلم HD یک گیگابایتی را در ظرف مدت ۱ ثانیه دانلود نمایید. چیزی که شاید هم اکنون برای ما چیزی شبیه به یک رویا می باشد اما مسلما در آینده با آن مواجه خواهیم شد، همان گونه که از اینترنت ۵ K/S دایل آپ به اینترنت های امروزی مهاجرت کردیم. آن چیزی که طبق گزارشات بیان شده این است که نباید تا قبل از سال ۲۰۲۰ منتظر نهایی شدن تکنولوژی ۵G باشیم. فعلا که بیشتر مردم در شبکه های موبایلی خود از ۴G LTE استفاده می کنند و رضایت زیادی نیز از آن دارند و مسلما تا چند سال آینده نیز همین تکنولوژی پرچمدار اینترنت های همراه خواهد بود.
نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی خود دیگران را نیز ازاین مطلب آگاه نمایید.
