پردازنده‌ی کامپیوتر مغز سیستم است؛ قطعه‌ای که تفکر و محاسبات در آن اتفاق می‌افتند. پردازنده‌ی پرسرعت و قدرتمندتر امکان پردازش سریع‌تر صفحات گسترده‌ی اکسل، ویرایش راحت‌تر تصاویر یا انجام روان‌تر بازی‌ها را میسر می‌کند اما در ابزارهای سیار، بالا بودن ولتاژ مصرفی پردازنده مترادف با کاهش ماندگاری باتری نیز هست.

گویا آی تی – زمانی که قصد خرید یک لپ‌تاپ را دارید معمولا در لیست مشخصات محصول نام پردازنده‌ را برجسته‌تر از هر ویژگی دیگری می‌بینید. هر چند تنها مشاهده‌ی نام مدل پردازنده بدون وجود اطلاعات اضافی تا حدودی گیج‌کننده است. آیا لپ‌تاپی که از پردازنده‌ی Core i7-7y75 بهره می‌برد سریع‌تر است یا مدلی که در آن پردازنده‌ی Core i5-7200U تعبیه شده است؟ چه سرعتی مرتفع کننده‌ی نیازهای گوناگون شماست؟
امروزه اکثر لپ‌تاپ‌ها مجهز به پردازنده‌های شرکت اینتل هستند و مدل‌های ارزان قیمت از پردازنده‌های شرکت AMD استفاده می‌کنند. اگر چه در حال حال حاضر اینتل تامین کننده‌ی اصلی پردازنده‌های لپ‌تاپ‌هاست اما با این وجود تنوع مدل‌های عرضه شده به بازار از سوی این شرکت آن چنان زیاد است که کاربران عادی هنگام انتخاب واقعا سردرگم می‌شوند. خوشبختانه یادگیری مفاهیم اصلی آشنایی با پردازنده‌ها‌ چندان دشوار نیست.

کدام پردازنده‌ را انتخاب کنیم؟
در طول مقاله به شرح کامل انواع پردازنده‌های مختلف پرداخته‌ایم اما اگر به اطلاعاتی کلی راضی هستید، جدول زیر را مطالعه نمایید تا با مدل‌‌های اصلی و قابلیت‌های کلی آنها آشنا شوید.
نحوه‌ی خواندن نام مدل‌های مختلف پردازنده‌ها
زمانی که به برگه مشخصات قطعات کامپیوتری نگاهی بیاندازید خواهید دید که نام پردازنده ترکیب عجیب و غریبی از اعداد و حروف است.
اولین واژه در نام پردازنده برند است که معمولا در این قسمت از Intel Core استفاده می‌شود هر چند ممکن است عبارت‌های Xeon، Celeron، Pentium یا Atom را هم ببینید. بعد از نام برند، شاخص آن را می‌بینید که معمولا i3، i5 یا i7 است اما ممکن است سایر حروف و اعداد از جمله m5، x5، E یا N را هم ببینید. اولین عدد بعد از خط جدا کننده (-) نشانگر نسل است؛ آخرین نسل پردازنده‌های اینتل نسل هفتم است و به همین خاطر از جدیدترین پردازنده‌های این شرکت با نام i7 یاد می‌شود.
شاید ترکیبی از دو یا سه عدد و یک حرف که احتمالا U، Y، HQ یا HK است هم ببینید. اعداد نشان‌ دهنده‌ی مشخصات خاص و حروف نشان دهنده‌ی خط تولید پردازنده‌ است. خط تولید پردازنده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا میزان انرژی مورد نیاز (بر حسب وات) پردازنده‌ را به شما اعلام می‌کند.

Core i3 در برابر Core i5 در برابر Core i7
اکثر پردازنده‌های اینتل که در لپ‌تاپ‌های با قیمت بالاتر از ۴۰۰ دلار استفاده می‌شوند مدل‌های Core i3، Core i5 و Core i7 هستند. همان گونه که احتمالا از نام آنها حدس می‌زنید Core i3 کندترین نمونه بوده، Core i5 در وسط قرار گرفته و Core i7 رتبه‌ی اول قدرت و سرعت را به خود اختصاص داده است. پردازنده‌های Core i5 کلیه‌ی نیازهای کاربرانی که به دنبال پردازش‌های سنگین گرافیکی، محاسبات پیچیده‌ی مهندسی/علمی و یا انجام بازی‌های سنگین نیستند را مرتفع می‌کند.

جایگاه پردازنده‌ی AMD Ryzen
پردازنده‌های FX و A-Series را معمولا در لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت می‌توان دید یعنی مدل‌هایی که سرعت عملکرد در آنها اصلا مطرح نیست. البته این وضعیت به زودی تغییر خواهد کرد چرا که چندی پیش AMD پرده از پردازنده‌های سری Ryzen خود برداشت.
اولین گروه از این پردازنده‌ها عبارتند از Ryzen 7 1700، Ryzen 1700X و Ryzen 1800X که همگی چیپ‌هایی برای کامپیوترهای رومیزی (دسکتاپ) محسوب شده و در حقیقت رقیب سری Core i7 اینتل محسوب می‌شوند. شرکت AMD در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ سری پردازنده‌های Ryzen برای لپ‌تاپ‌ها را به بازار عرضه خواهد کرد.

مشخصات پردازنده‌ها: هسته‌ها، تکنولوژی Hyper-Threading، سرعت ساعت
هر پردازنده برای خود لیست کاملی از مشخصات خاص را دارد که در ادامه با مهم‌ترین این ویژگی‌ها آشنا خواهیم شد:
هسته‌ها: پردازنده‌ای تعبیه شده درون پردازنده‌ای دیگر، یک هسته قادر به کار روی یک وظیفه‌ی مجزاست در حالی که سایر هسته‌ها مشغول انجام کار دیگری هستند. اکثر پردازنده‌های لپ‌تاپ‌ها ۲ هسته‌ای هستند اما بعضی از مدل‌های پیشرفته‌تر، ۴ هسته‌ای هستند.
Hyper-Threading: پروسه‌ای که در آن پردازنده هر هسته‌ی فیزیکی را تبدیل به هسته‌های مجازی به نام رشته یا Thread می‌کند. اکثر پردازنده‌های ۲ هسته‌ای اینتل از فناوری Hyper-Threading برای ارائه‌ی ۴ رشته می‌نماید.
سرعت ساعت: با گیگاهرتز سنجیده شده و نشان دهنده‌ی تعداد چرخه‌هایی که پردازنده‌ در هر ثانیه قادر به اجرای آنهاست. بالا بودن این رقم بهتر است اما دقت داشته باشید که به تنهایی نشان دهنده‌ی سرعت پردازنده نیست.
Turbo Boost: این فناوری سرعت ساعت پردازنده را موقتا از فرکانس پایه بیشتر کرده تا کارها سریع‌تر انجام شوند. بیشتر پردازنده‌های Core i5 و Core i7 از این ویژگی بهره‌ برده اما مدل‌های Core i3 فاقد آن هستند. از فرکانس پیش‌فرض با نام Processor Base Frequency یاد می‌شود در حالی که از عبارت Max Turbo Frequency برای نشان دادن بالاترین فرکانس موجود استفاده می‌شود.
کش‌: مقدار کمی RAM که مستقیما روی پردازنده تعبیه شده و داده‌هایی که بیشتر استفاده می‌شوند را به منظور افزایش سرعت کارهای تکراری، ذخیره می‌کند. اکثر پردازنده‌ها بین ۱ تا ۴ مگابایت حافظه‌ی کش دارند.
توان حرارتی (TDP): مقدار واتی که پردازنده مصرف می‌کند. اگر چه وات بیشتر به معنای عملکرد بهتر است اما در عین حال موجب افزایش دمای پردازنده و مصرف انرژی بیشتر خواهد شد.
vPro: ویژگی مدیریت از راه دور که در اصل برای مرتفع کردن نیازهای شرکت‌ها و سازمان‌های فعال در حوزه فناوری اطلاعات طراحی شده است. بسیاری از لپ‌تاپ‌های طراحی شده برای محیط‌های کسب و کار از پردازنده‌های مجهز به vPro استفاده می‌کنند اما مدل‌های معمولی فاقد این قابلیت هستند.

نسل‌ها
اینتل هر ۱۲ تا ۱۸ ماه اقدام به عرضه‌ی یک نسل جدید از پردازنده‌ها می‌کند که همواره اندکی سریع‌تر و کم مصرف‌تر از محصولات نسل قبلی است. متاسفانه تمام خط تولید پردازنده‌ها به طور همزمان به معماری جدید منتقل نمی‌شوند. اگر چه اینتل یک سری از پردازنده‌های Kaby Lake U و Y را در ماه سپتامبر ۲۰۱۶ عرضه کرد اما مدل‌های باقیمانده از خط تولید نسل هفتم را در اولین ماه سال جاری میلادی رونمایی کرد.
اینتل در هر دو یا سه نسل یکبار اقدام به بهینه‌سازی ریزساختار کرده و امکان تعبیه ترانزیستورهای بیشتر در فضایی کوچک‌تر را فراهم می‌‌کند؛ به این ترتیب علی‌رغم حفظ توان حرارتی محصولات نسل قبل، عملکرد پردازنده‌های جدید بهبود می‌یابد. این اندازه‌ی ساخت بر حسب نانومتر سنجیده شده و هر چه میزان آن کمتر باشد بهتر است.
خطوط پردازنده (از قدرتمندترین تا ضعیف‌ترین)
انتخاب خط پردازنده‌ی صحیح اهمیت بسیار بیشتری نسبت به انتخاب مدل Core i5 یا Core i3 دارد. اینتل چهار خط تولید اصلی دارد که هر کدام از آنها دارای مجموعه‌ی خاصی از پردازنده‌های Core i3، Core i5 و Core i7 است. هر خط دارای توان حرارتی (TDP) متفاوتی است؛ این میزان در سری Y، ۵٫۴ وات است که در سری HQ این میزان به ۴۵ وات هم می‌رسد.
توان حرارتی بالاتر به معنی پردازش سریع‌تر است اما همزمان گرمای پردازنده بیشتر شده و مصرف انرژی آن هم بالاتر می‌رود. هر چند تنها به این دلیل که یک پردازنده دارای توان حرارتی بسیار پایینی است به این معنی نیست لپ‌تاپ‌هایی که از آن استفاده می‌کنند، ماندگاری باتری بالاتری خواهند داشت. برای مثال بسیاری از سیستم‌هایی که از پردازنده‌های ۵٫۴ واتی استفاده می‌کنند دارای ماندگاری باتری پایین از حد معمول هستند زیرا یا باتری آنها از ظرفیت کمتری برخوردار است یا صفحه‌ نمایش آنها مصرف انرژی بسیار بالایی دارد.

Xeon E: تنها در ایستگاه‌های کاری حرفه‌ای و پیشرفته
مناسب: امور مهندسی، محاسبات گرافیکی و انیمیشن‌سازی پیشرفته
معایب: ماندگاری باتری، قیمت بسیار بالا، وزن سنگین
اینتل پردازنده‌ی Xeon E3 را برای ایستگاه‌های سیار بسیار پیشرفته طراحی کرده است. لپ‌تاپ‌هایی که از این پردازنده استفاده می‌کنند قادر به انجام محاسبات سنگین برای ساخت انیمیشن‌های ۳بعدی یا اجرای شبیه‌سازی‌های پیچیده برای پژوهشگران پزشکی یا مهندسان است. پردازنده‌های Xeon E3 دارای توان حرارتی ۴۵ وات، چهار هسته‌ی فیزیکی، Hyper-threading و Turbo Boost هستند. طبیعتا از چنین لپ‌تاپ‌هایی نباید انتظار ماندگاری بالای باتری یا قیمت پایین را داشت.
جدیدترین پردازنده‌های Xeon که از معماری Kaby Lake بهره می‌گیرند مدل‌های E3-1535M v6 و E3-1505M v6 هستند. جالب اینجاست که عبارت v6 در پایان نام این دو مدل نشان دهنده‌ی تعلق آنها به نسل هفتم است در حالی که یک مدل Xeon که در انتهای آن عبارت v5 درج شده باشد نشان دهنده‌ی نسل ششم بودن آنهاست. از آن جایی که این مدل‌ها برای کسب و کارها ساخته شده‌اند تمام پردازنده‌های Xeon از تکنولوژی vPro بهره می‌برند.

سری‌های HQ/HK: چهار هسته‌ای، عملکرد عالی
مناسب: گیمرها، کاربران حرفه‌ای
معایب: عدم جابه‌جایی راحت، قیمت بالا، ماندگاری باتری
اگر کاربری حرفه‌ای یا از طرفداران پر و پا قرص بازی‌های کامپوتری هستید احتمالا لپ‌تاپی که از پردازنده‌ی HQ بهره می‌برد، بهترین گزینه‌ برای شماست. پردازنده‌های سری HQ به جای دو هسته‌ که در سری پردازنده‌های U و Y می‌بینیم، از چهار هسته بهره می‌برند. به لطف تکنولوژی Hyper-Threading، مدل‌های Core i7 عملا می‌توانند از ۸ رشته‌ی همزمان استفاده کنند. پردازنده‌های HQ دارای توان حرارتی ۴۵ وات بوده که به معنی ماندگاری کمتر باتری یا وجود باتری‌های بسیار بزرگ است. از آن جایی که پردازنده‌های سری HQ در مقایسه با چیپ‌های سری U گرمای بیشتری تولید می‌کنند، در لپ‌تاپ‌های بسیار سبک یا باریک به کار گرفته نمی‌شوند.
یکی از کوچک‌ترین لپ‌تاپ‌های که از پردازنده‌ی HQ استفاده می‌کند، لپ‌تاپ ThinkPad T460p شرکت لنووست که دارای یک صفحه نمایش ۱۴ اینچی بوده و وزنی معادل یک کیلو و هفتصد گرم دارد. باتری ۳ سلولی این لپ‌تاپ تنها بعد از ۳ ساعت و ۱۸ دقیقه توان خود را از دست می‌دهد؛ اما در صورت استفاده از یک باتری ۶ سلولی این میزان تقریبا به ۱۰ ساعت می‌رسد.
پردازنده‌های HK هم شبیه سری چیپ‌های HQ هستند اما آنلاک هستند به این معنی که شما امکان اورکلاک کردن و استفاده از فرکانس‌های بالاتر را دارید. اینتل در اوایل ماه ژانویه‌ی ۲۰۱۷ تولید نگارش‌های نسل هفتم پردازنده‌های HQ و HK را آغاز کرد و به همین دلیل اکثر لپ‌تاپ‌های چهار هسته‌ای فعلی هنوز از نسل ششم یا معماری Skylake استفاده می‌کنند.

سری‌های U: عملکرد روزانه
مناسب: بهره‌وری، مشاهده‌ی محتوی، ماندگاری باتری
معایب: برای بازی یا ساخت انیمیشن مناسب نیست
اگر به دنبال یک تجربه‌ی کاملا معمولی از لپ‌تاپ با عملکرد مناسب و ماندگاری باتری‌ هستید، سری چیپ‌های U مناسب شماست. برای مثال پردازنده‌ای مثل Core i5-7200U که متعلق به خانواده‌ی سری Core i5 U است، نیازهای کاربران عادی مثل گشت و گذار اینترنتی یا ویرایش صفحات گسترده را به سادگی مرتفع خواهد کرد.
اکثر پردازنده‌های سری U دارای توان حرارتی ۱۵ وات هستند که این میزان نقطه‌ی تعادل خوبی میان عملکرد مناسب و ماندگاری بالای باتری است اما در برای خنک‌سازی آنها باید از فن‌های نسبتا قوی استفاده کرد. تعداد محدودی پردازنده‌ی سری U با توان حرارتی ۲۸ وات وجود دارد که البته تعداد بسیار کمی از لپ‌تاپ‌ها از آنها استفاده می‌کنند. لپ‌تاپ‌های سری‌های U به خاطر استفاده از باتری‌های بزرگ و صفحات نمایش با مصرف انرژی کم حتی تا ۱۰ ساعت هم دوام می‌آورند و حتی در سیستم‌های پیشرفته‌تر هم ممکن است ماندگاری ۲۰ ساعتی را هم تجربه کنید.

اینتل در ژانویه‌ی ۲۰۱۷ نگارش‌های مختلف پردازنده‌های نسل هفتم مجهز به vPro را عرضه کرد و از این رو لپ‌تاپ‌های تجاری جدید مثل ThinkPadهای ۲۰۱۷ شرکت لنوو و مدل‌های Latitude شرکت دل با این پردازنده‌ها وارد بازار خواهند شد. ضمنا طی چند ماه آینده شاهد ورود تعدادی از لپ‌تاپ‌های سری U که مجهز به پردازنده‌های گرافیکی آن‌بورد Iris Plus 640/650 هستند خواهیم بود. Iris Plus عملکرد گرافیکی ۳بعدی بسیار بهتری از مدل چیپ‌های قبلی یعنی Intel HD 620 خواهد داشت.

سری Y یا Core m: طراحی بدون فن، عملکرد متوسط
مناسب: حمل و نقل، طراحی بدون فن، بهره‌وری سبک
معایب: ماندگاری باتری، پردازش کند داده‌ها
زمانی که قصد خرید لپ‌تاپ دارید مواظب انتخاب سری Yباشید؛ این سری لپ‌تاپ‌ها با برندهای Core i5/Core i7یا Core m3/m5/m7 (در مدل‌های قدیمی‌تر و نسل آخر) عرضه می‌شوند. سری پردازنده‌های Y شرکت اینتل دارای توان حرارتی بسیار پایین ۴٫۵ وات هستند و به همین خاطر شرکت‌های سازنده‌ از آنها در لپ‌تاپ‌های بدون فن و بسیار باریک استفاده می‌کنند. متاسفانه اکثر این لپ‌تاپ‌ها دارای باتری‌هایی با ظرفیت پایین یا صفحات نمایش پر مصرف هستند و به همین دلیل در مقایسه با سایر محصولاتی که از پردازنده‌های قدرتمندتر سری U استفاده می‌کنند، ماندگاری باتری کمتری دارند.
برای مثال لپ‌تاپ ظریف Acer Spin 7 مجهز به پردازنده‌ی Core i7-7Y75 است و باتری آنها تنها ۶ ساعت و ۵۳ دقیقه دوام داشته و در تست بنچ‌مارک امتیاز ۵۷۷۷ را کسب کرده است. ضمنا لپ‌تاپ HP Spectre x360 که پردازنده‌ی Core i7-7500U را در خود جای داده، عمر باتری بیش از ۱۰ ساعت داشته و در آزمایش‌ بنچ‌مارک امتیاز ۸۱۴۷ را به دست آورده است. Spin 7 0.2 اینچ باریک‌تر از HP Spectre x360 است. البته بعضی از لپ‌تاپ‌های فوق‌العاده باریک از پردازنده‌های سری U بهره می‌برند مثل Asus ZenBook 3 و HP Spectre.
این نکته را هم نباید فراموش کرد که لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌های سری Y از مدل‌هایی مجهز به چیپ‌های سری U ارزان‌تر نیستند. برای مثال لپ‌تاپ Spin ایسر قیمتی معادل ۱۱۹۹ دلار دارد در حالی که هزینه‌ی خرید Spectre x360 اچ‌پی با مشخصات تقریبا مشابه، در همین حدود است. در مورد نسل هفتم پردازنده‌های اینتل یعنی بستره‌ی Kaby Lake، پردازنده‌های سری Y با نام‌های Core m3 (مدل پایه)، Core i5 و Core i7 به بازار عرضه می‌شوند. از مدل‌های نسل ششم با نام‌های Core m5 و Core m7 یاد می‌شود. اگر به دنبال عملکرد بهتر هستید اطمینان حاصل نمایید که چیپ Core i5 یا i7 در لپ‌تاپ مورد نظرتان فاقد حرف Y در شماره‌ی مدل باشد (برای مثال: Core i7-7Y75).
علی‌رغم ضعف‌های موجود نمی‌توان به سادگی از کنار لپ‌تاپ‌های سری Y گذشت. مک‌بوک ۱۲ اینچی اپل و EliteBook Folio G1 اچ‌پی دو لپ‌تاپ با عملکرد قابل قبولی هستند که از پردازنده‌های سری Y (با برند Core m) استفاده می‌کنند.
Celeron/Pentium: مناسب کاربران کاملا بی‌خیال
مناسب: وب‌گردی، صرفه‌جویی در هزینه‌ها
معایب: عدم امکان بازی/بهره‌وری بالا و ویرایش ویدئو
اگر به دنبال لپ‌تاپی با قیمت ۲۰۰ تا ۴۰۰ دلار هستید احتمالا مدلی که خواهید خرید مجهز به پردازنده‌های سری سلرون یا پنتیوم اینتل خواهد بود. عملکرد این پردازنده‌های ارزان‌ قیمت مناسب وب‌گردی‌های ساده، ارسال و دریافت ایمیل و بهره‌وری سبک است. چیپ‌های سلرون را به وفور در کروم‌بوک‌ها می‌بینیم چرا که سیستم‌عامل مبتنی بر مرورگر گوگل همانند ویندوز نیازمند قدرت محاسباتی چندان زیادی نیست. اگر قصد خرید یک لپ‌تاپ ویندوزی را دارید و قیمت هم فاکتور مهمی برای شماست، بهتر است صرفا مدلی را انتخاب کنید که پردازنده‌های سلرون یا اینتل در آنها تعبیه شده است.
پرازنده‌های سلرون دارای توان حرارتی بین ۴ تا ۱۵ هستند. مدل‌هایی سلرون که نام آنها با N شروع می‌شود (مثل: N3060) از توان حرارتی ۴ تا ۶ استفاده می‌کنند در حالی که مدل‌هایی که نام آنها به U ختم می‌شود (مثل: ۳۸۵۵U) دارای توان حرارتی ۱۵ وات بوده و عملکرد بهتری دارند. ماندگاری باتری بسته به ظرفیت آن در مدل‌های مختلف تفاوت زیادی دارد اما سیستم‌های که از چیپ‌های ۴ ا ۶ واتی استفاده می‌کنند ارزان‌تر بوده و ماندگاری باتری بیشتری دارند.
پردازنده‌های پنتیوم توان حرارتی بین ۶ تا ۱۵ دارند هر چند اکثر آنها ۶ تا ۷٫۵ واتی هستند. یکی از لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت و مناسب Asus Vivobook E403SA است که مجهز به پردازنده‌ی پنتیوم N3700 بوده و در کنار داشتن عملکرد رضایت بخش، عمر باتری بیش از ۹ ساعت دارد. این مدل با قیمتی کمتر از ۴۰۰ دلار عرضه شده است. بعضی از مدل‌های سلرون و پنتیوم دو هسته‌ای و بعضی از آنها چهار هسته‌ای هستند.

Atom: ماندگاری باتری خوب، عملکرد ضعیف
مناسب: صرفه جویی در هزینه‌ها، ماندگاری بالای باتری، وزن سبک
معایب: انجام دشوار همزمان چند وظیفه، بهره‌وری پایین
ارزان‌ترین خط تولید اینتل یعنی سری Atom در لپ‌تاپ‌های ویندوزی بسیار ارزان‌ قیمت یا تبلت‌هایی مثل Lenovo Ideapad 100S و Asus Transformer Mini T102HA دیده می‌شود. تقریبا تمام پردازنده‌های اتم دارای ۴ هسته بوده و مصرف انرژی فوق‌العاده پایینی دارند و به همین خاطر ماندگاری باتری بسیار بالایی دارند هر چند عملکرد آنها ضعیف است. توصیه می‌کنیم تنها زمانی به سمت خرید لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌های اتم بروید که قرار باشد از آن به عنوان دستگاه یدکی استفاده کرده یا آن را در اختیار افراد سالمند یا کودکان قرار دهید. اتم برای وب‌گردی و تماشای ویدئو گزینه‌ی مناسبی است اما در زمینه پردازش اسناد سنگین و کارهای گرافیکی لنگ می‌زند.
اینتل صحبتی از توان حرارتی اکثر پردازنده‌های نسل کنونی این خط تولید نمی‌کند اما به جای از توان مصرفی طراحی (SDP) بین ۲ تا ۲٫۵ صحبت می‌کند، این میزان نیمی از توان مصرفی پردازنده‌های سری Y است. شاید به همین خاطر است که لپ‌تاپ کوچک یک کیلویی مثل مدل ۱۰۰S دارای ماندگاری باتری نزدیک به ۱۰ ساعت بوده و قیمت کمتر از ۲۰۰ دلار است.

گرافیک مجتمع
تمام پردازنده‌های اینتل مجهز به پردازنده‌ی گرافیکی مخصوص خود هستند. این چیپ‌های گرافیکی در اکثر پردازنده‌های Core i3/i5/i7 هر خط تولید با نام Intel HD Graphics شناخته می‌شوند و تنها با اضافه شدن یک عدد بعد از این عبارت از یکدیگر متمایز می‌شوند. برای پردازنده‌های نسل هفتم این عدد با ۶ شروع می‌شود (مثل: Intel HD Graphics 620) و در پردازنده‌های نسل ششم با عدد ۵ (مثل: Intel HD Graphics 520). بعضی از پردازنده‌های پیشرفته‌ی مجهز به چیپ Iris Plus بسیار پر سرعت بوده اما با این وجود عملکرد آنها در حد و اندازه‌ی چیپ‌های مستقل ارائه شده از سوی شرکت‌های Nvidia و AMD نیست.
چیپ‌های گرافیکی مجتمع (آن‌بورد) مستقیما روی پردازنده‌ی اصلی تعبیه شده تا تولیدکنندگان لپ‌تاپ هنگام نصب آنها روی بورد دچار سردرگمی نشوند. برای مثال یک پردازنده‌ی Core i7-7600U همیشه با چیپ گرافیکی Intel HD Graphics 620 عرضه می‌شود در حالی که در پردازنده‌ی Core i7-7660U همیشه از چیپ گرافیکی قدرتمند‌تر Iris Plus 640 استفاده می‌شود. پردازنده‌های نسل هفتم سری U یعنی مدل‌هایی که رقم مدل‌ آنها به ۶۰ ختم می‌شود (مثل: i5-7360U) از چیپ گرافیکی Iris Plus 640 بهره برده و مدل‌هایی که رقم آنها به ۸۷ ختم می‌شود (مثل: Core i5-7287U) از چیپ سریع‌تر Iris Plus 650 استفاده می‌شود.
چیپ‌های گرافیکی مجتمع برای انجام کارهای معمولی مثل وب‌گردی، مشاهده‌ی ویدئو، انجام بازی‌های ساده با وضوح پایین گزینه‌ای عالی هستند. اگر قصد ویرایش ویدئوهای با وضوح بالا، ساخت انیمیشن‌های حرفه‌ای یا انجام بازی‌های حرفه‌ای را دارید بهتر است روی لپ‌تاپ‌هایی که مجهز به چیپ‌ گرافیکی مستقل هستند متمرکز شوید.

اهمیت سایر قطعات را فراموش نکنید
به خاطر داشته باشید که پردازنده تنها عامل تعیین کننده‌ی عملکرد در لپ‌تاپ‌ها نیست و حتی کند‌ترین پردازنده‌ها در صورت قرار گرفتن در کنار سایر قطعاتی که توان مناسبی دارند عملکرد قابل قبولی ارائه خواهند داد. برای مثال اگر به جای هارددیسک‌های معمولی از SSD استفاده کنید شاهد افزایش قابل ملاحظه‌ سرعت پردازش داده‌ها و بهبود عملکرد کلی سیستم خواهید بود و شاید نیازی به صرف هزینه‌ی بیشتر برای تهیه‌ی پردازنده‌های Core i5/i7 نداشته باشید. در زمینه‌ی پردازش و عملکرد گرافیکی هم ذکر این نکته کاملا ضروری است که استفاده از یک چیپ گرافیکی مستقل قدرتمند بسیار مهم‌تر از استفاده از سریع‌تری پردازنده‌های موجود در بازار است.

به خاطر بازگشایی دبیرستان یا شروع فصل شنا نبود که “هلنا” به فکر روزه گرفتن افتاد؛ حتی هدفش کاهش وزن هم نبود. او یک زن ۳۰ ساله با وزن متعادل بود. هلنا از جمله افرادی بود که تصمیم داشت از بیماری‌های مختلفی از مشکلات قلبی گرفته تا زوال عقل در امان بماند؛ بنابراین با هدف حفظ سلامتی خود تصمیم گرفت مصرف کالری را محدود کند. او برای این کار نوع خاصی از روزه گرفتن را آغاز کرد؛ به این صورت که سه بار در هفته در دوره‌های ۲۴ ساعته از خوردن و آشامیدن امتناع نمود و در چهار روز دیگر هفته، هر آنچه که دلش خواست بدون توجه به مقدارش خورد.

آیا این نوع روزه به سلامتی او کمک می‌کند؟ امتناع از خوردن و آشامیدن به چند روش انجام می‌شود: حذف یک یا چند وعده از غذای یک روز، تمامی وعده‌های غذایی یک روز و یا چند روز در یک هفته. پژوهشگران اثرات این کار بر سلامت را بررسی کرده‌اند و مشخص شده که کاهش کالری دریافتی به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد در طول هفته از طریق حذف یک یا چند وعده غذایی، می‌تواند طول عمر حشرات، حیوانات و سایر موجودات زنده را به میزان یک سوم یا بیشتر افزایش دهد. تحقیقات کمی در مورد انسان انجام شده است اما به نظر می‌رسد که روزه‌داری اثرات مشابهی بر روی انسان دارد. همچنین این کار با مزایای دیگری مانند کاهش خطر دیابت همراه است. به عنوان مثال در مطالعه‌ای که در موسسه آمریکایی تحقیقات پیری بر روی موش‌ها انجام شد، گروهی که به صورت منظم تعدادی از وعده‌های غذایی‌شان حذف شده بود حساسیت بیشتری به انسولین داشتند و مقدار انسولین و قند خون آنها پایین‌تر بود؛ این موضوع باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می‌شود.

به هر حال مسلم است که روزه گرفتن اثرات مفیدی بر متابولیسم بدن و هورمون‌ها دارد. شواهد نشان می‌دهند که کاهش تنها ۵۰۰ تا ۸۰۰ کالری از انرژی دریافتی روزانه می‌تواند سطح هورمون‌های مرتبط با سرطان، دیابت، کلسترول، LDL و تری‌گلیسرید را کاهش داده و رادیکال‌های آزاد و التهاب را مهار کند. یک مطالعه که توسط پروفسور Mark Mattson رییس بخش علوم اعصاب موسسه آمریکایی تحقیقات پیری انجام گرفت نشان داد که حملات بیماری و التهاب، در افراد مبتلا به آسم پس از ۸ هفته روزه‌داری کاهش یافته است. لازم است که تحقیقات بیشتری بر روی انسان انجام شود با این حال نتایج به دست آمده از تحقیقات بر روی حیوانات درباره ما هم صدق می‌کند؛ اما به این نکته هم توجه کنید که اثرات روزه بر متابولیسم بدن در یک دوره طولانی هنوز ناشناخته باقی مانده و همچنین احتمال پوکی استخوان و ناباروری هم مطرح شده است. با این وجود کاهش کالری‌های دریافتی روزانه و امتناع از مصرف برخی از غذاها یک اقدام مثبت به نظر می‌رسد.

نوشته آیا روزه گرفتن موجب بهبود وضعیت سلامتی می‌شود؟ اولین بار در پدیدار شد.

بسیاری از کاربران از وقتی که خاصیت Brightness Bar را در اندروید یافته اند، می توانند با استفاده از آن در شرایط مختلف نسبت به برق مصرفی گوشی خود کنترل بهتری داشته باشند. یکی از راه هایی که به شما کمک می کند طول عمر باتری تان را افزایش دهید این است که در شرایطی که نیاز به نور زیاد نمایشگر نیست، و فضا به گونه ای است که می توانید نمایشگر را به خوبی مشاهده کنید، نور آن را کم کنید اما اگر در شرایط خاص مثل زیر نور آفتاب قرار گرفتید، نور آن را زیاد کنید تا صفحه را به درستی مشاهده کنید. در این مقاله گویا آی تی می خواهد به شما یاد دهد که اگر از اندروید نوقا یا اندروید ۷ استفاده می کنید، چگونه Brightness Bar یا نوار روشنایی را دائما در دسترس خود قرار دهید تا هر وقت که لازم باشد با کمترین تلاش آن را در اختیار بگیرید و تنظیمات را انجام دهید.

برای این منظور، صفحه نمایشگر خود را فعال کنید و با پایین کشیدن نوتیفی بار، بخش Quick Settings را باز کنید. در این جا که به احتمال زیاد باید دوبار صفحه را به پایین بکشید کافی است که نوار روشنایی را مشاهده کنید:

در کنار نوار روشنایی یک علامت فلش وجود دارد که نشان از تنظیمات اضافی برای این گزینه است. آن را لمس کنید تا امکانات لازم در اختیارتان قرار داده شود. به تصویر زیر دقت کنید:

بهتر است که شفافیت اتوماتیک را فعال کرده باشید اما ما بیشتر با گزینه بعدی کار داریم که دور آن را کادر کشیده ایم. این گزینه را با کشیدن تاگل آن فعال کنید. گفته می شود که با فعال کردن این گزینه نوار روشنایی در بالای نوتیفی بار نشان داده می شود. در ادامه دکمه done نیز فعال می شود:

در این موقعیت روی done ضربه بزنید تا عملیات به درستی پایان پیدا کند. بعد از این می توانید در صفحه تغییرات محسوسی را مشاهده کنید که آن هم این است که نوتیفی بار به گونه ای است که بالای آن نوار روشنایی قرار گرفته شده و کافی است شما برای استفاده از آن فقط اسکرول آن را به سمت راست یا چپ بکشید:

بدین صورت می توانید این تنظمیات را روی گوشی خود انجام دهید و دسترسی تان را به ادوات و تنظمیات سیستم سریع تر کنید. در این باره دیدگاه های خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.