آموزش غیرفعال کردن ۳D Objects در ویندوز ۱۰

/در , , , /توسط

اگر به‌ تازگی ویندوز 10 خود را به نسخه پاییزی Creators، به‌روزرسانی کرده‌اید، احتمالا متوجه پوشه جدیدی به‌نام 3D Objects، در سیستم خود شده‌اید. این پوشه در حقیقت هیچ چیز خاصی نیست جز این‌که به یک پوشه در پرونده‌های کاربری شما لینک شده است و به‌طور پیش‌فرض، هرگونه فایلی که در Paint 3D و یا 3D Builder ایجاد می‌کنید در آن ذخیره می‌شود، اما حضور ناگهانی آن در رایانه مانند حیله‌های بازاریابی مایکروسافت به‌نظر می‌رسد.

به‌نظر  شما  آیا این شرکت فقط تلاش می‌کند تا آگاهی کاربران از ویژگی‌های 3D را افزایش دهد؟ مطمئنا مایکروسافت این نکته را می‌داند که خدمات 3D، برای اکثریت قریب به اتفاق کاربران آن بی‌اهمیت است. خوشبختانه شما می‌توانید به‌راحتی از دست آن خلاص شوید.

چگونه پوشه 3D Objects را از ویندوز 10 حذف کنیم؟

برای حذف 3D Objects، از رایانه باید در رجیستری تغییراتی را ایجاد کنید. توجه داشته باشید، انجام یک اشتباه در زمان تغییر رجیستری می‌تواند عواقب جدی برای ثبات سیستم شما داشته باشد، بنابراین ابتدا یک پشتیبان رجیستری ایجاد کنید، سپس به‌دقت این دستورالعمل‌ها را دنبال کنید:

کلیدهای (Win +R) را برای باز کردن پنجره Run، فشار دهید. در پنجره باز شده عبارت regedit، را تایپ کرده و Enter، بزنید. در کادر بازشده با عنوان User Account Control box، روی Yes، کلیک کنید.

در ویرایشگر رجیستری به HKEY_LOCAL_MACHINE \ SOFTWARE \ Microsoft \ Windows \ CurrentVersion \ Explorer \ MyComputer \ NameSpace بروید یا از پنل سمت چپ یا نوار آدرس در بالای پنجره استفاده کنید. گزینه {0DB7E03F-FC29-4DC6-9020-FF41B59E513A} را انتخاب کرده و روی آن راست کلیک کنید.

حالا به HKEY_LOCAL_MACHINE \ SOFTWARE \ Wow6432Node \ Microsoft \ Windows \ CurrentVersion \ Explorer \ MyComputer \ NameSpace رفته و گزینه {0DB7E03F-FC29-4DC6-9020-FF41B59E513A} را پیدا کنید. باز هم روی آن راست کلیک کرده و Delete را انتخاب کنید.

برای اطمینان از این‌که پروسه به‌درستی پیش رفته است File Explorer را باز کرده و روی This PC، کلیک کنید. حالا باید پوشه Objects 3D، حذف شده باشد.

متاسفانه، ممکن است هنگامی‌که ویندوز به‌روز‌رسانی‌های دیگری را در آینده ارائه می‌کند، حذف این پوشه لغو شود.

نوشته آموزش غیرفعال کردن ۳D Objects در ویندوز ۱۰ اولین بار در پدیدار شد.

بررسی تصویری امکانات جدید اندروید اوریو برای گلکسی S8 و S8 پلاس

/در , , , , , /توسط

سامسونگ اندروید اوریو بتا را برای گوشی‌های هوشمند گلکسی S8 و S8 پلاس در آمریکا، انگلیس و کره جنوبی عرضه کرده است. اگر در هر یک از کشورهای نام‌برده سکونت دارید، می‌توانید این به‌روزرسانی جدید را دریافت کنید.

شرایط استفاده از به‌روزرسانی اوریو بتا این بوده که باید نسخه آنلاک، Sprint یا T-Mobile گلکسی S8 و S8 پلاس را خریداری کرده باشید. اگر در انگلیس سکونت دارید، دسترسی به نسخه آنلاک کفایت می‌کند. در صورت مهیا بودن شرایط ذکر شده، کافیست در سامسونگ ممبرز و سامسونگ اپ دستگاه خود را پیدا و به‌روزرسانی جدید را دریافت کنید.

در نسخه اندروید اوریو بتا، صفحه‌کلید، حافظه ابری، مدیریت دوگانه برنامه‌ها و قابلیت‌های امنیتی بهبود پیدا کرده‌اند.

با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا قابلیت‌ها و امکانات اندروید اوریو بتا را در گلکسی S8 و S8 پلاس بررسی کنیم:

بهبود صفحه‌کلید

تغییرات زیادی در صفحه‌ کلید یا همان کیبورد سامسونگ رخ‌ داده است. در حال حاضر 4 تم با کنتراست بالا که از ایموجی 5.0 پشتیبانی می‌کند در این صفحه‌ کلید گنجانده‌ شده است. نوار ابزار جدیدی به صفحه کلید افزوده شده که افزایش سرعت کار با آن را در پی دارد. توسط به‌روزرسانی جدید می‌توانید در قسمت GIF، آن‌ها را جستجو و ارسال کنید، بدون این‌که نیازی به بیرون آمدن از برنامه باشد.

افکت پخش نور در لبه‌ها

در به‌روزرسانی اندروید اوریو بتا، الگوهای نورپردازی مختلفی اضافه‌ شده که می‌توانید حالت‌های مختلف را انتخاب کرده و یکی از آن‌ها را برگزینید. در این میان افکت‌های رنگین‌کمان و چندرنگ مشاهده می‌شود که باعث درخشان شدن لبه‌ها شده و ظاهر زیباتری به گوشی هوشمند می‌بخشد.

مخفی کردن آلبوم‌ها در گالری

قابلیت جدیدی در گالری اضافه‌ شده که امکان مخفی کردن آلبوم‌ها نام دارد. شما می‌توانید آلبوم‌های شخصی و محتویات آن را از دید و دسترس دیگران خارج کنید.

میانبرهای اپلیکیشن‌ها

سامسونگ برای میانبر برنامه‌ها هم فکرهایی کرده و در اندروید اوریو امکانات بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. توسط میانبرها می‌توان به ویژگی‌های ضروری برنامه‌ها دسترسی داشت. به‌عنوان‌ مثال، میانبرهای اپلیکیشن یوتیوب در دو زبانه Trending یا Subscriptions دیده می‌شود که بدون باز کردن اپلیکیشن می‌توانید به آن‌ها دسترسی داشته باشید.

تعویق اعلانات

تعویق اعلانات (نوتیفیکیشن اسنوز) جدید بسیار کارآمدتر طراحی‌ شده است. کشیدن هر نوتیفیکیشن به سمت راست به شما این امکان را می‌دهد که نوتیفیکیشن را برای 15، 30، 60 و یا 120 دقیقه غیر فعال و پنهان کنید.

پیام‌رسان دوگانه

سامسونگ پیام‌رسان دوگانه را معرفی کرده است، قابلیتی کارآمد که به شما اجازه می‌دهد با دو حساب کاربری مجزا از یک اپلیکیشن پیام‌رسان استفاده کنید. در حال حاضر این قابلیت در واتس‌اپ، فیس‌بوک، اسکایپ، فیس‌بوک مسنجر، اسنپ چت و اینستاگرام قابل‌ دسترسی است.

بهبود در سامسونگ Dex

توسط داک سامسونگ Dex، کاربر می‌تواند گوشی خود را به یک نمایشگر بزرگ‌تر متصل کرده و همانند کامپیوتر از آن استفاده کند. در اندروید اوریو به‌روزرسانی‌هایی به این قابلیت اضافه‌ شده است. یکی از مهم‌ترین به‌روزرسانی‌ها، اضافه شدن لانچر بازی به Dex بوده که به کاربر این امکان را می‌دهد با اتصال گوشی به مانیتور، بازی کند. همه بازی‌ها با قابلیت Dex سامسونگ هماهنگ نیستند و در دانلود بازی‌ها باید به این نکته توجه کنید.

نوشته بررسی تصویری امکانات جدید اندروید اوریو برای گلکسی S8 و S8 پلاس اولین بار در پدیدار شد.

آموزش بازیابی رمز عبور فراموش شده آی‌فون

/در , , , , /توسط

این روزها با ورود جدیدترین نسل گوشی‌های آی‌فون که هرکدام مکانیزم‌های متفاوتی مانند: Face ID و TouchID را برای باز کردن قفل صفحه نمایش طراحی کرده‌اند، وابستگی به پسورد راه‌حلی قدیمی محسوب می‌شود. اما همان‌طور که تاکنون به شیوه‌های نوین عادت نکرده‌اید، شانس فراموش کردن رمز برای شما چندین برابر افزایش یافته است.

فراموش کردن پسورد می‌تواند تجربه‌ای خسته‌کننده باشد، اما خوشبختانه برای استفاده مجدد از آن راه حل‌هایی ارائه شده است. قبل از شروع هرکاری بهتر است تلاش کنید و رمز فراموش شده را به یاد بیاورید.

مراقب باشید اگر 6 بار رمز عبورتان را به اشتباه وارد کنید، آی‌فون خود را غیرفعال خواهید کرد. اگر موفق نشدید می‌توانید از راهکارهایی که در ادامه توضیح می‌دهیم ‌کمک بگیرید.

حذف تمام اطلاعات از آی‌فون

راه‌حل بسیار واضح اپل برای زمانی‌که شما پسورد خود را فراموش کرده‌اید، پاک کردن تمام اطلاعات از روی آی‌فون‌تان است. پس بهتر است قبل از فراموشی رمز، از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید، چراکه در غیر این‌صورت هیچ راهی برای حفظ اطلاعات شما وجود ندارد.

سه راه برای پاک کردن داده‌ها از روی آی‌فون وجود دارد:

اگر شما قبلا دستگاه خود را با iTunes همگام‌سازی کرده‌اید، می‌توانید از پشتیبان اخیر برای بازگرداندن آی‌فون خود و تنظیم مجدد رمز عبور استفاده کنید. در ادامه نحوه پاک کردن دستگاه با استفاده از iTunes را توضیح داده‌ایم.

برای شروع، iTunes را باز کنید؛ آی‌فون خود را به رایانه‌ای که قبلا همگام سازی کرده‌اید وصل کنید. اگر iTunes از شما رمز عبور نخواهد، می‌توانید ادامه دهید. با این حال، اگر از شما درخواست یک رمز عبور کرد، دستگاه خود را به هر کامپیوتر دیگر که ممکن است با آن همگام‌سازی کرده باشید، وصل کنید. اگر هم با هیچ رایانه دیگری همگام نشده باشید، این روش برای شما کار نخواهد کرد. در این صورت، به قسمت recovery mode یا همان بازیابی بروید تا نحوه پاک کردن آی‌فون خود را با استفاده از این حالت بیابید.

با فرض این‌که iTunes از شما پسوردی نمی‌خواهد، منتظر همگام‌سازی دستگاه و تهیه نسخه پشتیبان شوید. هنگامی‌که همگام‌سازی کامل شد، روی Restore iPhone کلیک کنید و روند ترمیم را کامل کنید. در این زمان iOS از ابتدا نصب می‌شود.

هنگام تکمیل روند ترمیم، باید صفحه تنظیمات iOS، روی آی‌فون ظاهر شود، در این‌جا گزینه Restore from iTunes backup را انتخاب کنید.

آخرین نسخه پشتیبان تهیه شده از قبل را انتخاب کنید. با انجام این کار، هنگامی‌که نسخه پشتیبان تهیه شد، داده‌های شما به همان نقطه بازگردانده می‌شوند. همچنین، رمز عبور هم حذف خواهد شد.

حذف اطلاعات با استفاده از iCloud

اگر شما آی‌فون خود را به‌جای iTunes، با iCloud، همگام‌سازی کرده‌اید، و Find My iPhone را در دستگاه قفل شده خود فعال کرده باشید، می‌توانید اطلاعات آی‌فون خود را با استفاده از iCloud پاک کنید.

شما همچنین می‌توانید اگر دسترسی فیزیکی به آی‌فون خود ندارید از این روش استفاده کنید. توجه داشته باشید که دستگاه قفل شده شما باید به یک داده Wi-Fi، یا تلفن‌همراه متصل شود. اگر این‌طور نیست، شما می‌توانید از پایین صفحه به قسمت Control Center، رفته و آن‌ها را تغییر دهید.

در موارد نادر، اگر دسترسی به مرکز کنترل را از روی صفحه قفل غیرفعال کرده و اتصال اینترنتی فعال نداشته باشید، این روش برای شما کار نخواهد کرد.

البته خوشبختانه، شما هنوز هم می‌توانید آی‌فون خود را با استفاده از دستورالعمل‌های داده شده در بخش recovery mode، تنظیم مجدد کنید. پس از تایید تمام پیش‌نیازها، در ادامه چگونگی پاک کردن آی‌فون با استفاده از iCloud را توضیح خواهیم داد.

داشبورد iCloud را باز کنید و با استفاده از اپل‌آیدی خود وارد شوید. روی All Devices، در بالای صفحه کلیک کنید و سپس آی‌فون خود را انتخاب نمایید. روی Erase iPhone کلیک کنید. داده‌های آی‌فون شما باید از راه دور پاک شوند، بنابراین همه چیز را پاک و رمز عبورتان را حذف کنید. در صفحه راه‌اندازی، می‌توانید بین بازگرداندن از پشتیبان آی‌کلود (restoring from an iCloud backup) و یا تنظیم آی‌فون جدید (setting up your iPhone as a new one)، یکی را انتخاب کرده و پسورد جدیدتان را تعریف کنید.

توجه: شما همچنین می‌توانید از روش بازیابی در iTunes استفاده کنید و سپس اطلاعات را از iCloud، بازگردانید.

حذف اطلاعات با استفاده از Recovery Mode

اگر هرگز دستگاه خود را با iCloud یا iTunes همگام نکرده باشید، پاک کردن آی‌فون با استفاده از حالت بازیابی (Recovery Mode)، تنها گزینه شماست. انجام این کار داده‌های آی‌فون را برای همیشه پاک خواهد کرد و اساسا آن را به‌عنوان یک دستگاه جدید تنظیم می‌کند. در اینجا نحوه پاک کردن آی‌فون با استفاده از این حالت را توضیح خواهیم داد.

در مرحله اول، آی‌فون خود را به یک کامپیوتر وصل کنید و iTunes را باز کنید. ترکیب کلید مورد نیاز برای ورود به حالت بازیابی بین مدل‌های مختلف آی‌فون متفاوت است. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

در آی‌فون 8 و آی‌فون 8 پلاس: در ابتدا دکمه افزایش صدا را نگه‌داشته و سریع رها کنید، سپس دکمه کاهش صدا را نگه‌داشته و سریع رها کنید. در نهایت، دکمه Side (پاور یا Sleep/Wake) را فشار داده و نگه‌دارید تا زمانی‌که گوشی وارد حالت ریکاوری شود.

در آی‌فون 7 و آی‌فون 7 پلاس: هم‌زمان دو دکمه Side و Volume Down را فشار داده و تا زمانی‌که صفحه حالت بازیابی را مشاهده کنید، نگه‌دارید.

در آی‌فون 6S و قبل از آن، iPad یا iPod touch: دکمه Home و Top (یا Side) را هم‌زمان فشار دهید و تا زمانی‌که صفحه حالت بازیابی را مشاهده کنید، نگه‌دارید.

هنگامی‌که وارد حالت بازیابی شدید iTunes به شما اجازه می‌دهد تا آی‌فون را به‌روزرسانی یا بازیابی کنید. روی بازیابی کلیک کنید. iTunes باید دانلود نرم افزار برای دستگاه شما را آغاز کند. اگر دانلود بیش از 15 دقیقه طول بکشد آی‌فون به‌صورت خودکار از حالت بازیابی خارج می‌شود. در این‌صورت، فقط مراحل بالا را تکرار کنید. پس از تکمیل فرآیند، می‌توانید آی‌فون خود را تنظیم کرده و یک رمز عبور جدید تنظیم کنید. متاسفانه بدون پشتیبان، داده‌های‌تان حذف می‌شوند.

روش‌های دیگر

اپل این حقیقت را باور دارد که امنیت و حریم خصوصی کاربر بسیار ارزشمند است. این‌که زیرساخت‌های امنیتی اپل در سطح بالایی قرار دارد بر هیچ‌کس پوشیده نیست اما این موضوع نیز درست نیست که بگوییم این زیرساخت ها هیچ‌گونه مشکلی ندارند.

به‌عنوان مثال، یک توسعه‌دهنده از یک جعبه 500 دلاری برای بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری در iOS 10.3.3، و iOS 11 بتا، برای انجام حمله خشن و استفاده از صفحه قفل استفاده کرد. اما باتوجه به پیچیدگی رمز عبور، این روش تنها می‌تواند چندین روز کار کند. خوشبختانه اپل این آسیب پذیری‌ها را به سرعت از بین می‌برد.

اکنون که شما با موفقیت رمز عبور آی‌فون خود را حذف کرده‌اید، وقت آن رسیده تا برخی اصول اولیه را رعایت کنید.

تهیه نسخه پشتیبان از آی‌فون: تهیه نسخه پشتیبان بسیار با اهمیت است. اگر مجبور باشید رمز عبور خود را بازنشانی کنید اما نسخه پشتیبان تهیه نکنید، باید قبول کنید که تمام اطلاعات‌تان را از دست خواهید داد.

iOS را به‌روز نگه‌دارید: تعداد حمله‌های خشونت‌بار که از آسیب‌پذیری در iOS، استفاده می‌کنند، افزایش یافته است. اپل اغلب به سرعت عمل کرده و آسیب‌پذیری‌ها را از بین می‌برد. بنابراین بهتر است iOS، خود را به‌روز نگه‌دارید.

یک رمز عبور قوی و در عین حال به‌ یاد ماندنی ایجاد کنید: یک رمز عبور قوی که لازم نیست به سختی آن را به یاد بیاورید برای خود در نظر بگیرید.

نوشته آموزش بازیابی رمز عبور فراموش شده آی‌فون اولین بار در پدیدار شد.

بررسی بازی اسلیتر (Slither.io)؛ تجربه‌ای متفاوت از بازی اسنیک!

/در , , , , , /توسط

بازی اسنیک را می‌توان یکی از خاطره‌ انگیزترین بازی‌های ساخته شده تاکنون دانست. مطمئنا ایده قرار گرفته در پشت این بازی بسیار ساده و ابتدایی است اما همین ایده ساده موجب شده تاکنون صدها نسخه متفاوت از این بازی ساخته و عرضه شود که در تمامی آن‌ها گیم‌پلی مشابه‌ای را شاهد هستیم.

اسلیتر یک بازی ساخته شده توسط استودیو Lowtech است که قوانین بازی اسنیک را کمی دستخوش تغییر کرده که حاصل آن یک بازی ساده اما به شدت اعتیاد آور است که نظر کاربران زیادی را به خود جلب کرده است. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به این بازی جذاب خواهیم داشت.

اسلیتر یک بازی آرکید محسوب می‌شود، در این گونه بازی‌ها گیم‌پلی نقش اصلی را ایفا می‌کند و کاربر در آن مراحلی را پشت سر می‌گذارد و با توجه به گذشت زمان این مراحل سخت‌تر می‌شوند. در اسلیتر تنها یک قانون وجود دارد، برای زنده ماندن باید دیگران را بخورید!

در این بازی در ابتدا شما نقش یک مار کوچک را ایفا می‌کنید که می‌تواند هر چیز کوچک‌تر از خود را ببلعد و به این ترتیب رشد کرده و بزرگ‌تر شود. باید دقت داشته باشید که در این بازی شما همان‌طور که می‌توانید یک شکارچی باشید، همز‌مان در نقش طعمه مارهای دیگر نیز ظاهر می‌شوید!

برای خوردن مارهای دیگر، می‌بایست کاری کنید که دهان آن‌ها با مار شما برخورد کند، به این ترتیب می‌توانید طول مار شکار شده را به مار خودتان بیفزایید؛ هم‌چنین باید به این موضوع توجه کنید که باید از دست مارهای دیگر فرار کرده تا طعمه آن‌ها نشوید. در محیط بازی طعمه‌هایی نیز وجود دارد که با خوردن آن‌ها می‌توانید بدون درد و خونریزی به طول مار خود بیفزایید. به عبارت دیگر مهم‌ترین معیار در این بازی این است که طول مار شما از همه بیش‌تر باشد، این بازی هیچ‌گاه به اتمام نمی‌رسد و در آن خبری از یک زمین طراحی شده با جزییات بالا و گرافیک چشم نواز نیست، تنها شش ضلعی‌هایی را خواهید دید که حتی اگر روزهای زیادی را صرف پیمایش آن کنید، هیچ‌گاه به اتمام نخواهند رسید.

تنها قابلیت در نظر گرفته شده برای تغییر گیم‌پلی در این بازی تغییر نحوه کنترل مار در زمین بازی است، هم‌چنین چند پوسته مختلف برای بدنه مار در نظر گرفته شده که از رنگ‌های متفاوت تا پرچم کشورهای گوناگون را می‌توانید در آن مشاهده کنید.

اسلیتر در دو حالت آفلاین و آنلاین قابل انجام است، برای حضور در محیط آنلاین و رقابت با بازیکنان واقعی هیچ نیازی به ثبت نام و یا ورود به حساب کاربری نبوده و تنها با انتخاب یک نام برای مار خود می‌توانید در محیط بازی حاضر شوید. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت عملکرد ضعیف سرورهای این بازی است که تقریبا در بیش‌تر مواقع قابل استفاده نیست. بخش آفلاین نیز کاملا مشابه با آنلاین است و تنها تفاوت این است که مارهای رقیب از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند که البته چندان باهوش نیستند و در بهترین حالت تنها به دور خودشان می‌چرخند!

مطمئنا با توجه به سبک بازی نباید انتظار گرافیک خیره کننده‌ای را از اسلیتر داشته باشید، در واقع بهتر است بگوییم نباید هیچ انتظاری را از گرافیک این بازی داشته باشید، تمامی مدل‌های طراحی شده برای مارها بسیار شبیه به هم هستند و یا تنها در جزییات بسیار کوچکی با هم تفاوت دارند. زمین بازی هیچ جاذبه گرافیکی نداشته و تنها یک زمین پوشیده از شش ضلعی‌هاست!. با این حال گرافیک این بازی به هیچ وجه آزار دهنده نیست، در واقع از آن‌جایی که اکثر کاربران اسنیک را به صورت دوبعدی و با ساده‌ترین مدل‌های ممکن تجربه کرده‌اند، نمی‌توان از بخش گرافیکی اسلیتر ایراد گرفت.

در بخش صداگذاری اسلیتر نیز رسما چیزی را شاهد نیستیم، سازنده این بازی هیچ صدایی را برای آن در نظر نگرفته است، در واقع نه خبری از موسیقی منوی اصلی و محیط بازی است و نه صداهای محیطی!

به نظر می‌رسد از آن‌جا که مارها قادر به شنیدن اصوات نیستند، سازنده نیز تصمیم گرفته است نهایت واقع‌گرایانه‌ بودن را به نمایش بگذارد و یک بازی تماما بدون صدا را عرضه کند. البته این موضوع چندان هم بد نیست، زیرا اکثر بازی‌های موبایلی در بخش صداگذاری بسیار ضعیف هستند و کاربران ترجیح می‌دهند آن را بدون صدا انجام بدهند، هم‌چنین در اسلیتر این حق انتخاب به شما داده شده است به این ترتیب که ابتدا به بخش موسیقی تلفن‌همراهتان مراجعه می‌کنید و یک موزیک را به دلخواه خود پخش می‌کنید و سپس بازی را اجرا می‌کنید!

اسلیتر یک بازی کژوال و کم حجم است که از گیم‌پلی تقریبا تکراری اسنیک استفاده می‌کند. با این حال انجام دادن آن لذت بخش بوده و می‌تواند کاربر را ساعاتی به خود مشغول کند. همان‌طور که گفته شد در بخش گرافیک و صداگذاری عملکرد متوسطی را شاهد هستیم. این بازی با حجم 20 مگابایت از طریق کافه بازار قابل دریافت است.

نوشته بررسی بازی اسلیتر (Slither.io)؛ تجربه‌ای متفاوت از بازی اسنیک! اولین بار در پدیدار شد.

چگونه کوکی‌ها را در مرورگرهای مختلف کنترل کنیم؟

/در , , , , /توسط

کوکی‌ها زمانی‌که شما قادر به کنترل آن‌ها هستید می‌توانند مفید باشند. در این مقاله به نحوه کنترل کوکی‌ها در مرورگرهای مختلف می‌پردازیم.

چرا این کار را انجام می‌دهیم؟

یک کوکی به‌سادگیِ یک فایل کوچک است که اطلاعات یک وب‌سایت را در کامپیوتر شما ذخیره می‌کند. کوکی‌ها کارهای مفیدی را انجام می‌دهند، مانند ذخیره اطلاعات کارت بانکی. با این کار هربار که مرورگر خود را باز و بسته می‌کنید دیگر نیازی به وارد کردن اطلاعات کارت بانکی خود ندارید و می‌توانید کار خود را به راحتی انجام دهید و در وقت خود صرفه‌جویی کنید. بسیاری از کاربران می‌خواهند میزان اطلاعاتی را که در مورد آن‌ها در مرورگر جمع‌آوری شده، محدود کنند.

در این مقاله با کمک یک لیست سفید، برخی از روش‌های مسدود کردن کوکی‌ها در مرورگرهایی مانند: فایرفاکس، کروم، اپرا، اینترنت اکسپلورر را بررسی می‌کنیم. انتخاب وب‌سایت‌هایی که قصد پذیرش کوکی‌های آن‌ها را دارید از پذیرفتن کوکی‌های تمام وب‌سایت‌ها و سپس بررسی تک تک آن‌ها و حذف موارد غیرضروری بسیار ساده‌تر است.

حالتی را در نظر بگیرید که یک وب‌سایت در اولین بازدید کاربران، از طریق کوکی‌ها یک پنجره پاپ‌آپ را به آن‌ها نمایش می‌دهد، حال اگر کاربر کوکی را مسدود کند بیش‌تر از قبل آن پنجره را مشاهده خواهد کرد. به این ترتیب، این یک رویکرد نسبتا تهاجمی برای کنترل کوکی‌ها محسوب می‌شود.

حال به شما توصیه می‌کنیم که اگر واقعا در حفظ حریم خصوصی خود و کنترل آن‌چه یک شخص ثالث می‌تواند درباره رفتارهای آنلاین شما ردیابی کند، مصر هستید، این مطلب را دنبال کنید.

کنترل کوکی‌ها در اینترنت اکسپلورر

مرورگر اینترنت اکسپلورر کنترل‌های ساده اما کاربردی برای کوکی‌ها دارد. دو موضوع در این زمینه وجود دارد: مدیریت وضعیت سایت و پذیرش کوکی‌ها. در ابتدا به نحوه قرار دادن یک سایت در لیست سفید می‌پردازیم برای این کار مسیر زیر را دنبال کنید:

Tools > Internet Options > Privacy > Sites

با طی مسیر بالا، منوی Action Privacy Action، که به شما اجازه می‌دهد تا وب‌سایت‌های سفید یا سیاه را فهرست کنید، نمایش داده خواهد شد. به‌صورت دستی می‌توانید نام سایت‌های موردنظری را که می‌خواهید در لیست سفید قرار دهید، وارد کنید. ما در اینجا می‌خواهیم شیوه دیگری را از طریق تنظیمات کوکی‌ها به شما آموزش دهیم.

بر روی Tools، کلیک کرده سپس Internet Options، را انتخاب کنید. در صفحه باز شده گزینه Privacy، را انتخاب کرده و از قسمت Settings، گزینه Advanced  را برگزینید.

در اینجا منویی با دکمه‌های رادیویی برای شما نمایش داده می‌شود که می‌توانید از طریق آن‌ها تنظیمات مربوط به کوکی‌ها برای خود و یا شخص ثالث را انجام دهید. ما قصد داریم به‌صورت موقت کوکی شخص اول را فعال و شخص ثالث را مسدود کنیم.

به‌جای به یاد آوردن نام هر سایت برای اضافه کردن به لیست سفید، این دسترسی به شما اجازه می‌دهد تا در صورت نیاز، کوکی‌ها برای شما نمایش داده شوند. مطمئنا پس از چند روز وب‌گردی، تقریبا هر سایتی را که مرتبا استفاده می‌کنید، خواهید دید و قادر خواهید بود آن‌ها را به لیست سفید اضافه کنید. همچنین می‌توانید آن‌ها را مسدود کرده و یا فورا حذف کنید.

متاسفانه در قلمرو افزونه‌ها، اینترنت اکسپلورر یک مرورگر مبتدی و کم نفوذ است. حال اگر شما از کاربران سرسخت این مرورگر هستید و تمایلی به استفاده از کروم یا فایرفاکس ندارید، گزینه No More Cookies، برای شما این امکان را فراهم می‌کند تا جلوی انباشته شدن حجم انبوهی از کوکی‌ها در حافظه کش مرورگرتان را گرفته و یا آن‌ها را حذف کنید. این گزینه در مقایسه با قابلیت‌های بومی، یک پیشرفت محسوب نمی‌شود اما به مراتب مفید خواهد بود.

کنترل کوکی‌ها در فایرفاکس

اگر از کاربران مرورگر فایرفاکس باشید مطمئنا کنترل‌های قوی ساخته شده‌ای را در آن خواهید یافت. فایرفاکس را باز کنید و روی دکمه Menu کلیک کرده و از قسمت Options، گزینه Privacy، را انتخاب کنید. در منوی حفظ حریم خصوصی، روی اولین گزینه منوی کشویی زیر History، کلیک کنید. این قسمت به‌طور پیش فرض روی Remember History، تنظیم شده است، آن را به use custom settings for history، تغییر دهید.

در قسمت Accept third-party cookies، گزینه Never، را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید در قسمت تنظیمات کوکی اول شخص، گزینه Accept cookies from sites، را انتخاب کنید. با کلیک بر روی دکمه Exceptions، به صورت دستی قادر به افزودن وب‌سایت‌های بازدید شده خود به لیست خواهید بود

فقط کافیست دامنه وب‌سایت را تایپ کنید و روی Allow، در این پنجره کلیک کنید تا قانون استثنا برای لیست سفید ایجاد شود. شما باید بعد از یک یا دو هفته از گذشت یک وب‌گردی منظم، ببینید که کدام سایت‌های بازدید شده شما واقعا نیاز به پشتیبانی کوکی دارند. شما همچنین می‌توانید با کلیلک روی گزینه Show Cookies، اطلاعات کوکی‌ها را یک به یک بررسی کرده و به‌صورت دستی حذف کنید.

کنترل کوکی‌ها در مرورگر گوگل‌کروم

برای دسترسی به کنترل‌های کوکی در Chrome، روی منوی اصلی در گوشه سمت راست بالای مرورگر کلیک کرده و گزینه Settings، را از منو انتخاب کنید، سپس به پایین برگه بروید و روی Advanced، کلیک کنید.

در فهرست باز شده روی Content Settings، و سپس Cookies، کلیک کنید.مانند فایرفاکس، این پنجره برای تمام کوکی‌ها، گزینه‌های Allow sites to save and read cookie data، و Block third-party cookies، را برای شخص ثالث ارائه می‌دهد. مرورگر کروم، هر دو این تنظیمات را به‌صورت عمومی اعمال می‌کند.

برای اضافه کردن یک سایت جدید به هر یک از لیست‌ها، روی Add، در سمت راست هر گزینه کلیک کنید. اگر نظرتان تغییر کرده است، مجبور نیستید سایت‌ها را به‌صورت دستی حذف یا اضافه کنید. روی منوی سه‌نقطه در سمت چپ کلیک کنید تا بتوانید آن‌ها را به Block ،Allow و یا Clear on exit، تغییر دهید.

برای کنترل ساده کوکی در سایت‌های شخصی، روی favicon، کلیک و سپس شماره زیر کوکی‌ را انتخاب کنید.

از این پنجره می‌توانید کوکی‌های فردی یا کل کوکی‌های سایت را روی Block، و یا Allow، تنظیم کنید.

مسدود کردن تمام کوکی‌های پیش فرض و یا شخص ثالث، بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید، درغیر این‌صورت تعداد کوکی‌های ردیابی در هر صفحه می‌تواند شما را در یک لیست بزرگ سردرگم کند.

کنترل کوکی‌ها در مرورگر اپرا

برای رفتن به منوی تنظیمات اصلی در اپرا، روی دکمه “O”، در گوشه سمت چپ بالا کلیک کنید، سپس روی Settings، کلیک کنید. گزینه Privacy and security، را انتخاب کرده و به پایین صفحه اسکرول کنید تا گزینه Cookies، را مشاهده کنید.

در اینجا بیش‌تر گزینه‌ها مشابه سایر مرورگرها است. تنظیمات به‌طور پیش‌فرض روی Allow local data to be set، تعیین شده‌اند. برای امنیت بیش‌تر می‌توانید گزینه‌های Block sites from setting any data، و یا Block third-party cookies and site data، را انتخاب کنید.

کنترل‌های Exception یک پنجره جدید را باز می‌کنند و به شما امکان می‌دهند تا سایت‌های شخصی را وارد کرده و کوکی‌ها را مجاز یا غیرفعال کنید.

اگر می‌خواهید کنترل‌های کوکی هر سایت در مرورگر اپرا را بدون نیاز به منوی تنظیمات، تعیین کنید، می توانید از فرمت Policy Control، استفاده کنید.

این افزونه به شما اجازه می‌دهد تا بیش‌تر تنظیمات، از جمله ردیابی کوکی هر سایت، را با کلیک روی یک دکمه در نوار منو فعال یا غیر فعال کنید. تنظیمات بر اساس دامنه فعلی ذخیره و اعمال خواهد شد.

کنترل کوکی‌ها در مرورگر مایکروسافت اج

برای دسترسی به کنترل‌های کوکی در Edge، روی سه نقطه افقی در گوشه سمت راست بالا کلیک کنید، سپس از قسمت Settings، به سمت پایین نوار جانبی بروید و روی ”View Advanced Settings، کلیک کنید.

به پایین رفته تا گزینه Cookies، را پیدا کنید، سپس از آن‌جا گزینه Block all cookies، و یا Block only third party cookies را انتخاب کنید.

متأسفانه، مایکروسافت گزینه لیست سفید و یا سیاه را برای Edge فعال نکرده و هیچ‌ افزونه‌ پشتیبانی شده رسمی نیز وجود ندارد. اگر شما نیاز به کنترل بیش‌تری روی کوکی‌های خود دارید، باید از یکی از گزینه‌های پشتیبانی شده در بالا استفاده کنید.

نوشته چگونه کوکی‌ها را در مرورگرهای مختلف کنترل کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

چرا حذف جک ۳.۵ میلی‌متری صدا از گوشی‌های هوشمند ایده مناسبی نیست؟

/در , , , , , /توسط

سال 2002 سال جالبی بود. چراکه برای اولین‌بار DVDها از نوارهای VHS بیشتر به فروش رفتند. در حالی‌که مردم نمی‌خواستند مجددا مجموعه ویدیویی خود را با فرمت جدید خریداری نمایند، دی‌وی‌دی‌ها یک نمونه قانع‌کننده را ایجاد کردند. دیسک‌ها نه تنها اندازه کوچکتری نسبت به نوارهای VHS داشتند، بلکه از کیفیت صوتی و تصویری بسیار بالاتری نیز بهره می‌بردند. دستگاه‌های پخش DVD کوچکتر بوده و عملا به خاطر عدم نیاز به ایجاد تغییرات، برای کاربردهای سرگرمی مناسب‌تر بودند. پس از 14 سال، زمانی‌که آخرین تولیدکنندگان VCRها درب‌های خود را بستند، VHS به‌صورت رسمی از بین رفت.

بعدها دی‌وی‌دی‌ها با دیسک‌های بلوری جایگزین شدند و بلوری نیز جای خود را به بلوری 4K داد. این جریان هنوز راه بزرگی را پیش روی خود دارد و این حس کلی را القا می‌کند که هر تکنولوژی جدید، گونه‌ای که قبل از آن ارائه شده بود را منسوخ می‌کند زیرا نسبت به آن فناوری بهتری است. این موضوع برای تلویزیون‌ها، فناوری پزشکی، گوشی‌های هوشمند، کامپیوترها، کنسول‌های بازی ویدیویی، خودروها، وسایل ورزشی و حتی لباس‌ها نیز به‌صورت مشابه صادق است. برخی موارد به‌صورت گسترده مورد پذیرش قرار می‌گیرند. اما وقتی نوبت به تجربه صوتی می‌رسد، بلوتوث به سادگی این روند را دنبال نمی‌کند.

حذف جک 3.5 میلی‌متری صدا

تنها تعداد کمی از تلفن‌های همراه بدون اتصال جک هدفون تولید می‌شوند. این تعداد در حال رشد بوده و هم‌اکنون دستگاه‌های پرچم‌دار اندرویدی را نیز شامل می‌شود. برخی افراد با حذف جک 3.5 میلی‌متری صدا مشکلی ندارند. بیایید بحث کنیم که چرا این کار به نظر ما ایده مناسبی نیست.

هنوز سیستم صوتی بلوتوث خوب نیست

کسی تردید ندارد که سیستم صوتی بلوتوث در طی سالیان اخیر بهبود یافته است. ما از داشتن SBC به عنوان تنها یک کدک صوتی به حدود نیمی از 10 برابر آن در حال حاضر رسیده‌ایم. کدک‌های AptX ،AAC ،AptX-HD و LDAC همگی به‌صورت گسترده کیفیت صوتی بلوتوث را نسبت به نسل‌های قبلی بهبود می‌بخشند.

با انتشار اندروید اوریو (Oreo)، کدک‌های جدید برای هر گوشی که این سیستم‌عامل را اجرا می‌کند، در دسترس است. هیچ کسی نمی‌گوید که کمپانی‌ها در حال تلاش برای رفع کلیه موارد صوتی بلوتوث نیستند. آن‌ها این کار را می‌کنند. مسلما سیستم صوتی بلوتوث به کلی بد نیست. هدفون‌های بی‌سیم جدید، صدایی ارایه می‌دهند که صدای منتقل شده توسط سیم به شکل قابل توجهی از آن بدتر است. البته با این فرض که شما یک جفت هدست بلوتوث پیشرفته و یک گوشی هوشمند با کدک‌های بلوتوث مناسب در اختیار داشته باشید.

عرضه آپدیت اندروید اوریو مدت زمانی به‌ طول خواهد انجامید. با این‌حال، تمام این بهبودها این حقیقت را تغییر نمی‌دهند که هدفون‌های بلوتوث شما، فایل‌های موسیقی را به فرمت‌های با اتلاف (MP3 و …) رمزگذاری می‌کنند و حتی فرمت‌های بی‌اتلاف (FLAC و…) هم برای بار دوم به فرمت‌های با اتلاف‌تر رمزگذاری خواهند شد. حتی اگر همیشه مشهود نباشد، کیفیت از این مسئله آسیب خواهد دید.

اکنون در سال 2017، بلوتوث صدا را مشابه سال 2004 و زمان عرضه اولین هدفون بلوتوث استریو، پخش می‌کند. تمامی صداهایی که نیاز است پخش شوند، رمزگذاری شده و به هدفون‌های بلوتوث ارسال می‌شوند. سپس هدفون‌ها رمزگشایی و پخش هر کانال را به‌صورت آهنگ‌های منفرد انجام می‌دهند. هدفون‌های بلوتوث قادر به پخش هم‌زمان دو صدا نیستند (مشابه زمانی‌که یک اعلان در حین پخش یک آهنگ ظاهر شود). در بلوتوث تنها یک خط انتقال وجود دارد و شما در هر لحظه فقط قادر به ارسال یک چیز در آن هستید.

این موضوع پیچیده به‌نظر می‌رسد و به واقع نیز هست. اگر شما در حال پخش 100 صدا روی گوشی‌تان هستید، ارتباط بلوتوثی شما آن‌ها را پیش از ارسال به هدفون‌هایتان (با دو کانال چپ و راست) به یک جریان منفرد می‌شکند. بنابراین غیر ممکن است هدست بلوتوثی داشته باشیم که فایل خام را بدون رمزگذاری مجدد آن پخش نماید. زیرا این موضوع ویژگی‌های دیگری مانند شنیدن صدای اعلان‌های شما را خاموش خواهد کرد. ما نمی‌دانیم که چه زمانی و یا اصلا این مسئله تغییر خواهد کرد یا خیر. تا آن زمان، محدودیت‌های بلوتوث بر کیفیت تجربه شنیداری شما تاثیر می‌گذارد و هنوز هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ را حل کند.

دانگل‌ها همواره بد بوده و هستند

پاسخ طبیعی به آرگومان صوتی بلوتوث، استفاده از یک دانگل برای موسیقی است. اکنون دانگل‌هایی در دسترس هستند که به شما امکان شارژ هم‌زمان گوشی‌تان و گوش دادن به موسیقی را می‌دهند. برخی از مبدل‌های صوتی دیجیتال به آنالوگ حتی از USB Type-C نیز پشتیبانی می‌کنند. این باید یک انتقال یکپارچه باشد. درست است؟ خب نه واقعا.

اولین مشکل این بوده که برخی از فناوری‌های USB Type-C هنوز تا حدی اختصاصی هستند. شما نمی‌توانید دانگل گوشی اچ‌تی‌سی U11 را روی گوشی سامسونگ گلکسی S8 استفاده کنید و برخی از آمپلی فایرها و مبدل‌های دیجیتال به آنالوگ نیز روی USB Type-C کار نمی‌کنند. اگرچه این یک فاجعه نیست، اما ناخوشایند خواهد بود. این مشکلی بوده که در حال حاضر در جک هدفون وجود ندارد.

استفاده از یک دانگل ساده است. همان‌طور که یک ابزار جانبی خارجی است، با افزایش هم‌زمان استفاده از پورت USB Type-C، شاهد اضافه شدن ناکارآمدی‌های جدیدی هستیم که به ساده‌تر بودن کنار گذاشتن آن دلالت می‌کنند. سپری کردن 8 ساعت در دفتر کار و سروکله زدن با دانگل خود در خانه، روز بدی را برای شما رقم می‌زند. این مشکلی است که تنها در گوشی‌های بدون جک هدفون وجود دارد. پورت شارژ که تنها اتصال فیزیکی قابل استفاده در دستگاه شماست، برای بسیاری از موارد کاربری دیگر نامناسب است.

تمامی این مشکلات قابل حل بوده اما رفع آن‌ها نیازمند پول است. چقدر منطقی بوده که از مردم بپرسید: آیا حاضرید برای حل مشکلات بیان شده در دستگاهی که تازه آن را خریداری نموده‌اید، پول بیش‌تری صرف کنید؟ یک گوشی پیکسل 2، 649 دلار قیمت دارد. در حالی‌که نسخه XL بهایی معادل 849 دلار خواهد داشت. آی‌فون‌ها بهای یک پادشاه را داشته و دستگاه‌های Moto Z نیز در همین طیف قرار دارند. افزودن بهای اضافی روی گوشی به خاطر تغییر سخت‌افزاری خودسرانه به هیچ وجه خوب نیست.

هدفون‌های سیمی تنوع بیش‌تری دارند

بنابراین بگذارید بگوییم که هر چیزی که تا به حال خوانده‌اید، شما را قانع نکرده است. بیایید به فلسفه حذف جک هدفون از گوشی‌ها بپردازیم. این یک فناوری 100 ساله بوده و تقریبا مطابق با استانداردهای تکنولوژی عصر حجر است. ما به دنبال چیزی برجسته و جدید هستیم. درست است؟ مشکل چنین فلسفه‌ای این بوده که هدفون‌های بلوتوث تنها و به سختی، طلایه‌دار صنعت خود هستند. همچنین آن‌ها دارای تنوع نمونه‌های سیمی نیستند.

کسانی‌که به دنبال خرید هدفون‌های سیمی هستند، گزینه‌های متعددی را در اختیار دارند. شما می‌توانید یک جفت هدست SHP9500 همراه با ModMic خریداری کنید. بدین ترتیب شما یک هدفون خوب روگوشی تا 100 دلار را در اختیار دارید که برای گوش‌دادن به موسیقی، بازی، صحبت با مردم روی اسکایپ یا هر چیز دیگری عالیست. بلوتوث این چنین انعطاف‌پذیری ندارد. هدفون‌های سیمی به معنای واقعی کلمه همان چیزی هستند که احتمالا می‌خواهید.

هدفون‌های بلوتوث برای تمام سبک‌های زندگی فعال قابل حمل هستند. بیشتر ایربادهای بلوتوث مقاومت بالایی نسبت به پوشیدن دارند. به‌صورت عمومی، هدفون‌های بلوتوث قابل حمل هستند. آن‌ها به ساخت مینیمال با پدهای نه چندان بزرگ و ایرکاپ‌های کوچک که تهویه خوبی ندارند، متمایل هستند. با فشردن آن‌ها روی سر، ایرکاپ‌ها برای ایزولاسیون بهتر صدا چفت شده و ویژگی مانند حذف نویز فعال را خواهند داشت. هدست‌های بلوتوثی زیادی که دارای تاییدیه Hi-Fi باشند، وجود ندارد.

تولیدکنندگان فراموش کرده‌اند که جک هدفون دارای کاربردهای خارج از گوشی‌های موبایل، برای کاربران عادی و حرفه‌ای است.

یک دسته ملاحظات کوچک‌تر وجود دارد. هدفون‌های سیمی دارای یک جامعه بزرگ همراه با یک صنعت کلی تعمیر و تعویض قطعات هستند. لذا شما تکنولوژی‌های مختلف را به‌صورت پویا و الکترواستاتیکی در اختیار دارید که بسیاری از این مزایا در بلوتوث وجود ندارد. هرگز نگران نباشید که یک جفت هدفون سونی WH1000XM2 نزدیک به 349 دلار قیمت دارد. هدفون سونی MDR1A از درایورهای دینامیکی مشابه مدل WH1000XM2 استفاده می‌کند، اما تنها در حدود 200 دلار از کاربر درخواست می‌کند.

در آینده، صدای بلوتوثی تمام این گزینه‌ها را نیز خواهد داشت. تا آن زمان هدفون‌های سیمی بازار مناسب خرید برای افرادی هستند که همه چیز غیر از تمرین و پرواز به نقاط مختلف برایشان اهمیت دارد.

در حقیقت با حذف جک 3.5 میلی‌متری صدا قابلیت جدیدی ایجاد نمی‌شود

برای برخی افراد مشکلی با گوشی‌های بدون جک هدفون وجود ندارد، البته اگر چیزی به همان اندازه شگفت‌انگیز را دریافت نمایند. حذف جک 3.5 میلی‌متری صدا تنها از تجربه کاربری کم کرده و چیزی به آن اضافه نمی‌کند. گوشی ال‌جی V30، یک گوشی با بدنه براق، مقاوم در برابر آب و گردوغبار، قابلیت شارژ بی‌سیم، سخت افزار و دوربین مناسب است و در کنار آن از یک جک هدفون نیز بهره می‌برد. بسیاری از تلفن‌های هوشمند دیگر نیز می‌توانند شاهکار مشابهی داشته باشند. تلفن بدون جک هدفون می‌تواند از اصطلاح “ناسازگار” استفاده کند. زیرا همه آن‌چه که آن‌ها انجام می‌دهند، کاستن از محتوای تجربه کاربری است.

بلوتوث هنوز هم در V30 کار می‌کند (اکنون ال‌جی و سایر تولیدکنندگان برای سال‌ها دارای کدک AptX-HD هستند) و شما بدون صرف پول زیاد، تجربه‌ای در مورد بلوتوث روی گوشی‌های پیکسل، آی‌فون یا Moto Z نخواهید داشت. اندازه باتری‌ها تقریبا یکسان بوده و دستیار صوتی گوگل در همه آن‌ها کار می‌کند. هر برنامه اندروید نیز به همان شیوه عمل می‌کند. واقعیت این است که شما هنوز هم می‌توانید همان تجربه بی‌سیم را در وان پلاس 5، نوت 8 یا V30 داشته باشید. بنابراین حذف جک هدفون چیزی به روی میز اضافه نمی‌کند و تنها آن‌ را کوچک‌تر خواهد کرد.

پس چرا باید جک هدفون حذف شود؟ تنها عاملی که ممکن است حذف جک هدفون توسط تولید کنندگان را توجیه نماید، باریک‌تر نمودن بدنه گوشی توسط آن‌هاست. آی‌فون 8 پلاس 7.5 میلی‌متر و گوگل پیکسل 2 نیز 7.8 میلی‌متر ضخامت دارند. گوشی V30 با وجود جک هدفون، 7.4 میلی‌متر و گوشی وان‌پلاس 5 نیز با وجود جک هدفون، 7.3 میلی‌متر ضخامت دارند. گوشی‌های هوشمند حتی باریک‌تر نمی‌شوند. پس دستاورد حذف جک هدفون چیست؟

هیچ دلیل عینی برای حذف جک هدفون وجود نداشته و برای این عمل دلایل مالی وجود دارد. شرکت اپل به عنوان مالک بیتس (beats) و ایرپاد (Airpods)، محبوب‌ترین محصولات صوتی بلوتوث را در اختیار دارد و اخیرا نیز گوگل از پیکسل باد (Pixel Buds) خود رونمایی کرد.

شما چه فکر می‌کنید؟

آینده همه چیز را مشخص خواهد کرد. شاید چندین سال بعد زمانی‌که همه ما در حال استفاده از هدفون‌های بلوتوثی و دستگاه‌های موبایل خود هستیم، به ریشه اصلی آن‌ها در سال 1990 که فاقد جک هدفون بودند، بازگشته باشیم. هیچ شخص منطقی وجود ندارد که بگوید مشکلات مربوط به صدای بلوتوث و دستگاه‌های فاقد جک هدفون، قابل رفع شدن نیستند. آن‌ها قطعا قابل رفع هستند. با این حال باید متقاعد شده باشیم که این موضوع هنوز تحقق نیافته است.

تصور کنید که وارد فروشگاه الکترونیکی محله خود شده و مشغول به شنیدن موسیقی شوید، در همین موقع کارمند آن‌جا به شما می‌گوید که کیفیت ویدیوهای دی‌وی‌دی به بدی نوارهای VHS است و شما نیاز به خرید یک دانگل اضافه برای اتصال آن به تلویزیون فعلی خود دارید. این موضوع هزینه اضافی بر شما تحمیل می‌کند. آیا از شما انتظار می‌رود که برای صرفه‌جویی در مصرف چند اینچ فضای کمتر با یک دستگاه پخش دی‌وی دی جدید از فروشگاه خارج شوید؟ پس چرا بسیاری از مردم با این موضوع در مورد صدا به شکل ناگهانی مصالحه می‌کنند؟

نوشته چرا حذف جک ۳.۵ میلی‌متری صدا از گوشی‌های هوشمند ایده مناسبی نیست؟ اولین بار در پدیدار شد.

آموزش حذف برنامه‌های از پیش نصب شده در ویندوز ۱۰

/در , , , , , /توسط

ویندوز 10 شامل برنامه‌های از پیش نصب شده (Built-in) بسیار زیادی است که پنهان کردن آن‌ها از قسمت All Apps در منوی Start کار ساده‌ای نیست. این برنامه‌ها قابل حذف شدن هستند، ولی نه با روش‌های معمول.

پیش از شروع، لازم است بگوییم که به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌کنیم برنامه‌های اولیه و اپلیکیشن‌هایی را که به‌صورت پیش‌فرض در ویندوز 10 وجود دارند، پاک کنید. این برنامه‌ها فضای بسیار کمی از هارد دیسک سیستم را اشغال می‌کنند. بنابراین اگر از این برنامه‌ها استفاده نمی‌کنید، بهترین راه حل، نادیده گرفتن آن‌ها است. البته به یاد داشته باشید که برخی از آپدیت‌‌های ویندوز، این برنامه‌ها را مجددا نصب می‌کنند. ولی اگر واقعا تصمیم به انجام این کار گرفته‌اید، می‌توانید به سادگی برنامه‌ها را حذف کنید. همچنین اگر پیش از این برنامه‌ای را حذف کرده‌اید و اکنون به آن نیاز دارید، فقط با یک دستور می‌توانید آن برنامه را برگردانید.

پاک کردن برنامه به‌صورت عادی

برای این منظور فقط کافی است که بر روی برنامه مورد نظر در منوی Start و قسمت All Apps کلیک راست کنید و گزینه Uninstall را انتخاب نمایید.

از این روش می‌توان برای برنامه‌هایی همچون Get Office ،Get Skype ،Get Started ،News ،Phone Companion و Sports استفاده کرد. همچنین برنامه‌هایی که به‌صورت خودکار توسط ویندوز 10 دانلود و نصب شده‌اند، با این روش قابل حذف شدن هستند. از جمله این اپلیکیشن‌ها می‌توان به Candy Crush ،FarmVille ،TripAdviser ،Netflix و Pandora اشاره کرد. به یاد داشته باشید که بسیاری از برنامه‌های پیش‌فرض ویندوز 10 را نمی توان از این طریق حذف کرد.

استفاده از PowerShell برای حذف برنامه‌های از پیش نصب شده

شما می‌توانید اکثر برنامه‌های پیش‌فرض ویندوز 10 را حذف کنید، حتی آن‌هایی که گزینه Uninstall برای‌شان تعریف نشده است. با استفاده از خط فرمان PowerShell ویندوز می‌توان این کار را انجام داد. با این حال توجه داشته باشید که حتی با استفاده از این روش نیز نمی‌توان برخی برنامه‌های از پیش نصب شده را حذف کرد. به‌عنوان مثال اگر بخواهید اپلیکیشن‌هایی مانند Cortana و Edge را با این روش حذف کنید، پیغام خطایی را مبنی بر عدم امکان پاک شدن برنامه، دریافت خواهید کرد.

ابتدا PowerShell را با سطح دسترسی مدیر سیستم باز کنید. برای این منظور کلید‌های Windows+X را بفشارید، سپس گزینه (Windows PowerShell (Admin را انتخاب کنید.

توجه داشته باشید که اگر آپدیت‌های ویندوز 10 را از بهار امسال تا کنون نصب نکرده‌اید، در این منو به‌جای PowerShell، گزینه Command Prompt را مشاهده خواهید کرد. در این حالت، در منوی Start عبارت Powershell را تایپ کنید. سپس روی نتیجه کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب نمایید.

حال با وارد کردن هر یک از دستورات زیر در محیط PowerShell و پس از آن فشردن کلید Enter، می‌توانید برنامه مورد نظر را حذف کنید.

 

حذف برنامه 3D Builder:

Get-AppxPackage *3dbuilder* | Remove-AppxPackage

 

حذف ابزار Alarms and Clock:

Get-AppxPackage *windowsalarms* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه ماشین حساب:

Get-AppxPackage *windowscalculator* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه‌های Calendar و Mail:

Get-AppxPackage *windowscommunicationsapps* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه دوربین (Camera):

Get-AppxPackage *windowscamera* | Remove-AppxPackage

 

حذف Get Office:

Get-AppxPackage *officehub* | Remove-AppxPackage

 

حذف Get Skype:

Get-AppxPackage *skypeapp* | Remove-AppxPackage

 

حذف Get Started:

Get-AppxPackage *getstarted* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه Groove Music:

Get-AppxPackage *zunemusic* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه Maps:

Get-AppxPackage *zunemusic* | Remove-AppxPackage

 

حذف ابزار News:

Get-AppxPackage *bingnews* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه OneNote:

Get-AppxPackage *onenote* | Remove-AppxPackage

 

حذف Photos:

Get-AppxPackage *photos* | Remove-AppxPackage

 

حذف برنامه ضبط صدا (Voice Recorder):

Get-AppxPackage *soundrecorder* | Remove-AppxPackage

 

حذف اپلیکیشن پیش‌بینی وضعیت آب و هوا (Weather):

Get-AppxPackage *bingweather* | Remove-AppxPackage

نوشته آموزش حذف برنامه‌های از پیش نصب شده در ویندوز ۱۰ اولین بار در پدیدار شد.

چگونه خطای Screen overlay detected را در گوشی‌ اندرویدی برطرف کنیم؟

/در , , , /توسط

حتما برای شما هم پیش آمده که با خطای Screen overlay detected مواجه شده باشید و ندانید که دقیقا باید چه کاری را انجام دهید. این راهنمای گام‌به‌گام را دنبال کنید و دیگر نگران نباشید. این خطا می‌تواند به یکی از دلایل زیر اتفاق بیفتد و سیستم‌عامل اندروید به‌طور ناگهانی این پیام را به شما نشان دهد.

علت: این پیام زمانی ظاهر می‌شود که شما یک برنامه شناور مانند یک مسنجر را اجرا می‌کنید و سپس یک برنامه تازه نصب شده را راه‌اندازی می‌کنید که درخواست دسترسی به آن‌ را می‌دهد.

گوشی‌های تحت تاثیر: کاربران در سراسر جهان بروز این خطا را در گوشی‌های هوشمند سامسونگ و موتورولا تجربه و گزارش کرده‌اند. به نظر می‌رسد که بسیاری از تولید کنندگان تحت تاثیر این موضوع قرار بگیرند.

AndroidPIT، که منبع آنلاین در زمینه تلفن‌های هوشمند است، موفق به ارائه چنین نتیجه مشابه در دو برند Vodafone و یک گوشی هوشمند سامسونگ شده است.

مشکلات برنامه‌ها: ما مجددا با استفاده از برنامه‌های زیرمجموعه Drupe، به این مشکل برخورد کردیم و به این نتیجه رسیدیم برنامه‌هایی مانند: ES File Explorer ،CleanMaster ،Lux و Twilight، مقصر اصلی بروز این خطا بوده‌اند.

پس‌زمینه فنی: به‌عنوان یک اقدام امنیتی، برخی از برنامه‌ها برای دسترسی به قسمت‌های خاص گوشی مانند فضای ذخیره‌سازی داخلی، دوربین و… نیازمند دریافت اجازه از کاربر هستند. در حالت تئوری، پوشش صفحه‌نمایش می‌تواند با اجازه‌نامه‌های دیجیتال تداخل داشته باشد، بنابراین شما برای برقرای ارتباط با این دیالوگ نیازمند غیرفعال کردن این ویژگی هستید.

اکنون برای حل این مشکل مراحل زیر را به ترتیب دنبال کنید:

گام اول: در گوشی‌های اندرویدی که ساخت کمپانی سامسونگ نیستند به شکل زیر عمل کنید:

به بخش تنظیمات (Settings) رفته و آیکون ذره‌بین موجود در گوشه سمت راست صفحه نمایش را انتخاب کنید. عبارت «draw» را در نوار جستجو تایپ کنید سپس گزینه «Draw over other apps» را انتخاب کنید. همچنین می توانید از مسیر زیر به گزینه ذکر شده دسترسی داشته باشید:

Apps> [gear  icon]> Draw over other apps

کاربران گوشی‌های سامسونگ به شیوه زیر عمل کنند:

ابتدا به بخش تنظیمات (Settings) رفته و گزینه Applications، را انتخاب کنید. در منوی باز شده گزینه Application Manager، و سپس More، را انتخاب کنید. در این صفحه، گزینه Apps that can appear on top، را انتخاب کنید.

گام دوم: بررسی مجوز برنامه‌ها

در ابتدای ورود به این بخش لیستی از اپلیکیشن‌هایی را که قابلیت شناور شدن دارند، مشاهده خواهید کرد. توجه داشته باشید، فعالیت این برنامه‌ها می‌تواند یکی از عوامل بروز خطای Screen overlay detected باشد. برای برطرف کردن این مشکل باید در لیست برنامه‌های موجود، اپلیکیشن مخرب را شناسایی کرده و دسترسی‌های آن را محدود کنید.

برای شناسایی برنامه مخرب نیاز است کمی زیرکانه اقدام کنید و به مواردی که در ادامه ذکر می‌شود، دقت کنید:

آیا برنامه‌ خاصی را می‌شناسید که دائما در حین استفاده با مشکل مواجه شده و یا خطای خاصی را ارائه کند؟ آیا برنامه‌ای در گوشی خود نصب کرده‌اید که منجر به راه‌اندازی خودکار اپلیکیشن‌های دیگر بشود؟ به‌عنوان مثال، برخی از برنامه‌های‌ مخرب بدون اطلاع کاربر اپلیکیشنی مانند تلگرام را در دستگاه اجرا کرده و وی را به گروه‌های خاصی دعوت می‌کند.

به‌خاطر داشته باشید، چنین اپلیکیشن‌هایی با این نشانه‌های مخرب می‌توانند باعث بروز خطای «Screen overlay detected» شوند. اگر برنامه‌ای در دستگاه‌تان نصب کرده‌اید که اجازه تغییر نور صفحه‌نمایش یا وضعیت رنگ نمایش‌گر را دارد و نام آن نیز در لیست Apps that can appear on top، وجود دارد، احتمال این‌که موجب بروز خطای ذکر شده باشد، زیاد است.

برنامه Clean Master، نیز در برخی مواقع موجب بروز این خطا می‌شود. بنابراین اگر این برنامه را روی تلفن همراه‌تان نصب کرده‌اید، حتما از لیست Apps that can appear on top، دسترسی آن را غیرفعال کنید.

گام سوم: شناسایی برنامه‌های مخرب دیگر از لیست ذکر شده

اکنون می‌توانید برنامه‌ها را دوباره راه‌اندازی کرده و مجوزها را بدون نیاز به خطای «Display overlay detected» درخواست کنید. همچنین، برای کاربران سامسونگ گزارشی ارائه شده که نشان می‌دهد تنظیمات صفحه کلید یک دستی (one-handed keyboard) ممکن است دلیل اصلی بروز این خطا باشد. با رفتن به مسیر زیر آن را غیرفعال کنید:

Settings> Advanced features > One-handed operation

مرحله چهارم: فعال کردن مجدد پوشش صفحه نمایش

برای فعالیت مجدد برنامه‌هایی که در مرحله دوم آن‌ها را غیرفعال کرده بودید، باید مجوز دسترسی آن‌ها را فعال کنید. اگر تمام برنامه‌ها را غیرفعال کردید، ممکن است ارزش این را داشته باشد که دوباره برنامه‌هایی را که واقعا استفاده می کنید، فعال کنید.

گام پنجم: استفاده از حالت امن

اگر مراحل بالا کار نمی‌کنند، راه دیگری برای حل مشکل وجود دارد. شما برای مدیریت مجوزهای برنامه نیاز به استفاده از ویژگی ایمن اندروید دارید. برای این کار به شیوه زیر اقدام کنید:

دکمه پاور تلفن‌همراه‌تان را فشار دهید. گزینه «Power Off» را فشار داده و چند ثانیه نگه‌دارید. پس از این کار یک پیام پاپ‌آپ برای شما نمایش داده می‌شود که از شما می‌خواهد حالت ایمن را فعال کنید. با انتخاب گزینه OK، دستگاه مجددا در حالت ایمن راه‌اندازی می‌شود. در این مرحله، زمانی‌که تلفن‌همراه شما روشن است به تنظیمات رفته و گزینه Apps، را انتخاب کنید. زبانه را به سمت پایین اسکرول کنید و برنامه‌ای را که با این خطا ناسازگاری دارد، انتخاب کنید.

در صفحه برنامه، گزینه Permissions، را انتخاب کرده و تمام مجوزهایی را که برنامه قبلا درخواست کرده بود، فعال کنید. پس از انجام این کار، تلفن‌همراه‌تان را دوباره راه‌اندازی کنید. اگرچه یک راه‌حل غیرمنطقی است، اما بهتر است تا زمانی‌که گوگل تغییرات لازم را برای جلوگیری از دخالت در دیالوگ‌های مربوط به مجوز ایجاد کند، تغییرات لازم را انجام دهید.

به نظر می‌رسد نسخه های جدید اندروید با این مشکل مواجه نشوند و بر اساس بیش‌تر گزارش‌ها، این مشکل مربوط به کاربران اندروید مارشمالو بوده است.

راه‌حل های مبتنی بر برنامه:

چند برنامه برای حل این مشکل وجود دارد؛ اما از آن‌جایی‌که شامل دانلود نرم افزار اضافی و نمایش تبلیغات است، هنوز هم توصیه می‌کنیم برای اولین بار سعی کنید راه‌حل دستی ذکر شده در بالا را امتحان کنید. با این حال، اگر موفق نشدید، برنامه‌ای که در ادامه معرفی می‌کنیم ارزش امتحان کردن را دارد.

برنامه Install Button Unlocker، تمامی برنامه‌هایی را که منجر به بروز خطای «Display overlay detected» می‌شوند، شناسایی می‌کند. پس از شروع به کار برنامه، هنگامی که دکمه Unlocker نصب و فعال می شود، تلاش کنید کارهایی را انجام دهید که موجب بروز خطای ذکر شده گردد. اگر این کار به‌درستی انجام شود، دیگر نباید خطایی رخ دهد.

همچنین، پنجره Checker Alert بررسی می‌کند که آیا هر برنامه با استفاده از مجوز، مشغول فعالیت است یا خیر. هنگامی‌که آن را فعال می‌کنید، Alert Window Checker، منویی از برنامه‌ها را نمایش می‌دهد و این‌که آیا آن ها از مجوز پوشش استفاده می‌کنند یا خیر. اگر چنین برنامه‌ای وجود دارد، می‌توانید آن را انتخاب کرده و سپس بسته به این‌که آیا می‌خواهید از برنامه به صورت منظم استفاده کنید یا خیر، آن را مجبور به بستن یا حذف کنید.

نوشته چگونه خطای Screen overlay detected را در گوشی‌ اندرویدی برطرف کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

چگونه زبان اینستاگرام را به‌ فارسی تغییر دهیم؟

/در , , , /توسط

چندی پیش اینستاگرام در یک به‌روزرسانی جدید زبان فارسی را به اپلیکیشنش افزود و اکنون می‌توانید از این شبکه اجتماعی محبوب، با زبان فارسی استفاده کنید.

اگر خاطرتان باشد، نوشتن کپشن‌های فارسی در این اپلیکیشن مشکلات خاص خودش را داشت و جملات فارسی مانند جملات انگلیسی از سمت چپ نوشته می‌شدند که در این حالت با به هم خوردگی آن‌ها مواجه می‌شدیم. اما با این آپدیت جدید و اضافه شدن زبان فارسی، دیگر شاهد چنین مواردی نخواهیم بود.

برای تغییر دادن زبان اینستاگرام از انگلیسی به فارسی، مراحل زیر را به‌ترتیب طی کنید:

  1. اینستاگرام را به آخرین نسخه موجود آپدیت کنید.
  2. اپ را باز کرده و وارد پروفایل خود شوید.

  1. بر روی آیکون سه نقطه کلیک کنید.

  1. گزینه Language را بیابید و روی آن کلیک کنید.

  1. در صفحه باز شده از میان زبان‌های مختلف، فارسی را انتخاب کنید.

در این حالت زبان برنامه اینستاگرام شما از انگلیسی به فارسی تغییر پیدا خواهد کرد.

نظر شما در رابطه با این آپدیت جدید اینستاگرام و اضافه شدن زبان فارسی به آن چیست؟

نوشته چگونه زبان اینستاگرام را به‌ فارسی تغییر دهیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

چند نکته امنیتی که باید در سیستم‌های خود اعمال کنید

/در , , , /توسط

اکثر افراد بر این باور هستند که برقرار کردن امنیت در سیستم‌های کامپیوتری، کاری سخت و دلهره‌آور است. چه کسی آن‌قدر زمان دارد که ساعت‌ها وقت صرف کند و تمام تنظیمات امنیتی را برای اسمارت‌فون یا کامپیوتر شخصی خود اعمال نماید؟

حقیقت این است که نباید از امنیت بترسید. می‌توانید بسیاری از تنظیمات را در کمتر از یک دقیقه و به سادگی انجام دهید و زندگی آنلاین خود را به لطف امنیتی که برقرار کرده‌اید، ایمن‌تر از پیش نمایید. در ادامه این مقاله با چند مورد از تنظیمات امنیتی حیاتی آشنا می‌شویم. نکته جالب در مورد تنظیمات فوق این است که می‌توانید آن‌ها را به گونه‌ای اعمال کنید که در فواصل زمانی مشخص و طبق زمان‌بندی که شما تعیین می‌کنید، به‌صورت خودکار انجام شوند.

1- اعمال به‌روز‌رسانی‌ها برای همه چیز

اکثر افراد در هنگام مشاهده یک پیغام مبنی بر دریافت و نصب آپدیت‌های مربوط به سیستم عامل یا برنامه‌ها، گزینه Remind me later (یا بعدا به من اطلاع بده) را انتخاب می‌کنند. ولی به یاد داشته باشید که آپدیت کردن و به‌روز‌رسانی منظم برنامه‌ها، یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای امن نگه‌داشتن سیستم شما است. هنگامی که توسعه دهندگان یک آسیب‌پذیری جدید را در برنامه خود کشف می‌کنند، حال خواه یک نرم‌افزار باشد یا یک سیستم عامل، با ارائه پچ‌های جدید، مشکل را برطرف می‌کنند.

به‌عنوان مثال، اکثر قربانیان ویروس WannaCry در ماه مه سال 2017، از نسخه‌های آپدیت نشده ویندوز 7 استفاده می‌کردند. به‌روز‌رسانی سیستم عامل می‌توانست به سادگی این افراد را نجات دهد.

برای دریافت و نصب آپدیت‌ها در سیستم عامل ویندوز، در Control Panel به قسمت Windows Updates بروید. در اینجا می‌توانید ببینید که آیا به‌روز‌رسانی جدیدی برای سیستم عامل شما ارائه شده است یا خیر. کاربران سیستم عامل مک نیز می‌توانند برگه Updates در App Store را بررسی کنند و از آپدیت‌های جدیدی که عرضه می‌شوند، بهره‌مند گردند. در سیستم عامل‌های اندروید و iOS، هنگامی که به‌روز‌رسانی جدیدی عرضه شود، یک پیغام توسط سیستم برای شما نمایش داده می‌شود که با کلیک بر روی آن می‌توانید سیستم خود را آپدیت نمایید.

2- کلمه‌های عبور ضعیف را تغییر دهید

استفاده از کلمات عبور سخت و پیچیده، یک امر اساسی و واجب برای امن نگه‌داشتن حساب‌های کاربری شما است. کلمات عبور کوتاه، رمز‌هایی که در چندین وب‌سایت مختلف از آن استفاده می‌کنید و پسورد‌هایی که به سادگی قابل شناسایی هستند، اهدافی بسیار آسیب‌پذیر برای حملات هکر‌ها به‌شمار می‌آیند. اگر با به خاطر سپردن کلمات عبور طولانی و پیچیده مشکل دارید، پیشنهاد می‌کنیم از یک ابزار مدیریت رمز عبور استفاده کنید.

برنامه مدیریت پسورد، تمامی رمز عبور‌های مربوط به همه حساب‌های کاربری شما در اینترنت را ذخیره می‌کند. بنابراین دیگر نیازی نیست که در هنگام مراجعه به وب‌سایت مربوط به هر یک از حساب‌های کاربری‌تان، رمز مربوط به آن را هر بار وارد کنید. همچنین همه کلمه‌های عبور توسط این برنامه رمزنگاری می‌شوند. بنابراین اگر شخصی حتی بتواند به فایلی که پسورد‌های شما در آن ذخیره شده دسترسی پیدا کند، کلمات عبور را به شکل کاراکتر‌های رمز شده خواهد دید.

3- تنظیمات حریم خصوصی حساب‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی بازنگری کنید

اگر تنظیمات امنیتی حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی را به درستی کنترل و مدیریت نکنید، ممکن است اطلاعات خود را به‌صورت ناخواسته در اختیار افراد بسیاری قرار دهید. در واقع نکته اساسی این است که بدانید تصاویر و پُست‌های شما در شبکه‌های اجتماعی برای چه کسانی به‌نمایش درخواهد آمد.

در فیس‌بوک به صفحه تنظیمات (Settings) رفته و بر روی گزینه Privacy که در سمت چپ صفحه قرار دارد کلیک کنید. در این قسمت می‌توانید تنظیمات بسیاری اعمال کنید. مواردی از قبیل این که چه کسی بتواند عکس‌های شما را ببیند، چه کسی بتواند به شما پیام بدهد و این‌که چه کسی بتواند شما را از طریق جستجو در فیس‌بوک بیابد. همچنین می‌توانید در برگه Timeline and Tagging، افرادی را که می‌توانند در صفحه شما پست بگذارند، مشخص کنید.

در مورد وب‌سایت توییتر، ابتدا به صفحه تنظیمات بروید و بر روی گزینه Privacy and safety که در سمت چپ صفحه قرار دارد کلیک کنید. در این قسمت می‌توانید توییت‌های خود را از حالت نمایش عمومی خارج کنید، برچسب موقعیت مکانی خود را از روی توییت‌ها حذف کنید، تگ شدن در پُست‌ها را غیرفعال نمایید و همچنین اجازه پیدا کردن حساب خود را به سایر افراد ندهید.

4- سطوح دسترسی برنامه‌ها را بررسی کنید

سیستم عامل iOS به کاربران اجازه می‌دهد که سطح دسترسی برنامه‌های مختلف به اطلاعات موجود در گوشی را به‌صورت کاملا دقیق و جزئی، مشخص نمایند. اندروید نیز از نسخه 6.0 به بعد امکان تعیین سطح دسترسی را برای کاربران فراهم کرده است. هنگامی که یک برنامه جدید را در اسمارت‌فون خود نصب می‌کنید، چندین پیام به شما نمایش داده می‌شود و از شما می‌خواهد که دسترسی برنامه به یک سری داده‌های حساس مانند دوربین، میکروفون و مخاطبین رامشخص کنید.

هر چند اکثر برنامه‌هایی که مجوز دسترسی به این اطلاعات را از شما دریافت می‌کنند، در واقع برای کارکرد صحیح به داده‌های فوق نیاز دارند. ولی بهتر است قبل از اعطای مجوز به هر یک از این برنامه‌ها، ابتدا به‌طور دقیق بررسی کنید که آیا این برنامه واقعا به چنین اطلاعاتی نیاز دارد یا خیر.

برای بازنگری در سطوح دسترسی برنامه‌ها در اندروید، از منوی تنظیمات به قسمت Apps بروید (در اندروید O پس از ورود به منوی Settings بر روی گزینه Apps & Notifications کلیک کرده و سپس App info را انتخاب کنید). بر روی برنامه مورد نظر کلیک کرده و گزینه Permissions را انتخاب کنید. در صفحه‌ای که نمایش داده می‌شود می‌توانید تمام سطوح دسترسی برنامه را مشاهده نمایید. در این قسمت قادر هستید تا هر یک از این مجوز‌ها را فعال یا غیرفعال نمایید.

کاربران iOS از طریق منوی Settings و گزینه Privacy می‌توانند به این تنظیمات دسترسی داشته باشند. نوع مجوز را انتخاب کنید، مانند مخاطب‌ها یا میکروفون. سپس تمام برنامه‌هایی که به این مجوز خاص دسترسی دارند نمایش داده می‌شوند. در این قسمت می‌توانید مجوز مربوط به هر یک از برنامه‌ها را تغییر دهید.

5- پردازش‌های در حال اجرا در کامپیوتر خود را بررسی کنید

در سیستم عامل ویندوز 10، ابتدا روی دکمه Start کلیک کرده و عبارت Task Manager را جستجو کنید. همچنین با فشردن کلید‌های میانبر Ctrl+Shift+Esc ابزار Task Manager را باز کنید. در برگه Processes، برنامه‌های در حال اجرا در پیش‌زمینه سیستم عامل را مشاهده می‌کنید. در زیر این قسمت، پردازش‌های در حال اجرا در پس‌زمینه مشاهده می‌شوند. این برنامه‌ها و پردازش‌ها را با دقت بررسی کنید و هر کدام که به نظر مشکوک می‌رسند، ببندید.

کاربران سیستم عامل مک، برای مشاهده پردازش‌های در حال اجرا می‌بایست از طریق Activity Monitor اقدام کنند. برای باز کردن این منو، کلید‌های میانبر Command+Space را بفشارید. سپس عبارت Activity Monitor را تایپ کرده و کلید Enter را بزنید. در برگه CPU می‌توانید تمام برنامه‌ها و پردازش‌هایی را که در سیستم شما در حال اجرا هستند، مشاهده کنید.

6- سیستم خود را برای شناسایی بدافزار‌ها اسکن کنید

یک نکته را همیشه به یاد داشته باشید. ممکن است بر روی سیستم شما بد‌افزار وجود داشته باشد، ولی شما متوجه وجود آن نشوید. یک آنتی‌ویروس خوب و به‌روز باید وجود داشته باشد تا ویروس‌ها و بدافزار‌ها را شناسایی کرده و آن‌ها را از بین ببرد، پیش از آن‌که این ویروس‌ها باعث آسیب رساندن به سیستم شما شوند.

یکی از بهترین ابزار‌ها برای این منظور، Malwarebytes است. نسخه رایگان این برنامه را دانلود و نصب کنید. سپس سیستم خود را اسکن کرده و تنها با چند کلیک، تمام بدافزار‌ها را از بین ببرید. کاربران سیستم عامل مک نیز می‌توانند از Malwarebytes for Mac برای این منظور استفاده نمایند.

7- همه‌جا از روش احراز هویت دو عامله استفاده کنید

شکی نیست که روش احراز هویت دو عامله یکی از بهترین روش‌ها برای افزایش امنیت حساب‌های کاربری شما است. در واقع می‌توان گفت با استفاده از این روش احتمال دزدیده شدن رمز عبور و اطلاعات حساب شما تقریبا به صفر می‌رسد. یکی از شیوه‌های معمول در این روش، دریافت کد تایید از وب‌سایت میزبان حساب کاربری بر روی گوشی شما است. به این صورت که پس از وارد کردن رمز عبور و پیش از ورود به حساب، یک کد از سمت وب‌سایت مربوطه به شماره تلفن شما ارسال می‌شود. حال فقط در صورتی می‌توانید به حساب خود وارد شوید که کد دریافت شده را در آن وب‌سایت وارد کنید. در این صورت حتی اگر کسی رمز‌ عبور حساب کاربری شما را نیز بداند، باز هم امکان دسترسی به حساب را ندارد.

نوشته چند نکته امنیتی که باید در سیستم‌های خود اعمال کنید اولین بار در پدیدار شد.