بریدن از رسانه های اجتماعی و دست از کامپیوتر کشیدن واقعا گاهی حال آدم را خیلی خیلی بد می‌کند و گاهی بی خیال شبکه های مجازی شدن سخت تر از ترک اعتیاد است! حتی اگر یک نگهبان پشمالو برای کامپیوترتان گذاشته باشید:

پس از پشت سر گذاشتن انتخابات سخت و پر تنش آمریکا، رسانه های سراسر دنیا آکنده از اخبار سیاسی و تفسیر های خشمگینانه هر دو طرف شده اند طوری که آرامش معمول شما رو هنگام ناهار روزانه و چک کردن فیسبوک به هم می ریزند و استرس شما را بیشتر می کنند. آیا وقتی اخبار توییتر را می خوانید احساس می کنید به قفسه سینه تان فشار می آید؟ حالا وقتش است که سیم کامپیوتر را از برق بکشید.

اما گفتنش آسان است، مگر اینکه تصمیم بگیرید تلفن همیشه در دسترس خود را کلا خاموش کنید و به غر و لند های دیگران اهمیتی ندهید. حتی اگر آن ها را هم خاموش کنید، مغز شما فعالانه شما را برای چک کردن مطالب وسوسه می کند. با به اشتراک گذاری دیدگاه ها دوپامین در مغز شما آزاد شود و در نتیجه احساس خوشایندی از این کار خواهید داشت، به همین دلیل در طول زمان کاربران شبکه های اجتماعی تشنه کلیک ها، لایک ها و … می شوند.

بسیاری از ما وقتی حوصله مان سر می رود و دنبال راه چاره هستیم بدون فکر و معطلی سراغ سایت ها و شبکه های اجتماعی می رویم. پس اگر می خواهید استرس خود را کم کنید باید با اراده کامل خود را از سر زدن به مطالب و شبکه ها منع کنید. چند راه حل برای بریدن از رسانه های اجتماعی به ترتیب اهمیت در ادامه آمده است:

فقط سیستم را خاموش کنید همین!

تلفن همراه خود را خاموش کنید و آن را در یک جعبه بگذارید، جعبه را چسب پیچ کنید و دوباره آن را در یک جعبه بزرگ تر قرار دهید.هر چه دسترسی به آن سخت تر و زمان گیر تر باشد احتمال اینکه شما وسط کار علت این چسب کاری را به یاد آورید و از باز کردن جعبه ها منصرف شوید بیشتر است. در مورد کامپیوترتان لازم نیست که سیستم را مخفی کنید همین که دسترسی به اینترنت را مسدود کنید کافیست. مودم خود را از برق بکشید و آن را در جعبه ای بگذارید و مثل تلفن همراهتان آن را چسب پیچ کنید و در جعبه دیگری بگذارید.

سپس فعالیت های ضد استرس را که از نظر علمی هم ثابت شده اند امتحان کنید. مثلا به باشگاه رفته و ورزش کنید، تکنیک های تمرکز را انجام دهید، مطالعه کنید، سریال تلویزیون تماشا کنید، چیزی گوش کنید که باعث شود با صدای بلند بخندید یا با موزیک مورد علاقه تان آواز بخوانید. با این حال اگر هنوز هم مشتاق تعاملات اجتماعی هستید وقت تان را صرف خانواده و دوستان در زندگی واقعی خود کنید.

عملیات پاکسازی را اجرا کنید!

اگر می خواهید دسترسی خود به شبکه های اجتماعی را بیش از یک آخر هفته کاهش دهید، این شیوه کارآمد ترین روش برای به کل بریدن از رسانه های اجتماعی است!

ابتدا، همه برنامه های مربوط به شبکه های اجتماعی را از روی گوشی خود پاک کنید یا آن ها را غیر فعال نمایید. برای محدود کردن کامپیوتر نیز ابتدا همه پلتفرم های مربوط به شبکه های اجتماعی را از سیستم خارج کنید. سپس همه اطلاعات و رمز های از قبل ذخیره شده در مرورگر خود را پاک کنید. به این ترتیب هر بار که به فیسبوک برخوردید به صورت خودکار وارد آن نمی شوید و هر باز باید رمز خود را مجدد بنویسید (تا زمانی که حافظه تان یاری می کند) یا برنامه ای را از اول نصب کنید تا وارد حساب شبکه اجتماعی خود شوید.

اما از آنجایی که این کارها زمان بر هستند احتمال اینکه در این فاصله یادتان بیفتد که نباید به سراغ شان بروید، بیشتر است. قسمت بد ماجرا زمانی است که تصمیم می گیرید دوباره به شبکه های اجتماعی خود بپیوندید، در این صورت به چند مرحله عقب تر بر می گردید، اما اگر واقع استرس دارید مدتی دوری از شبکه های اجتماعی می تواند نتایج خوبی در پی داشته باشد.

از یک برنامه کاربردی استفاده کنید!

برنامه های نرم افزاری زیادی هستند که به شما امکان می دهد دسترسی خود را به وب سایت های خاصی و طی دوره زمانی معینی مسدود کنید. برای کامپیوتر شما می توانید از برنامه FOCUS (برای مکینتاش) و FOCUS OFFICE (برای ویندوز و مکینتاش) استفاده کنید. همچنین برای گوشی برنامه FOCUS ME (برای سیستم عامل اندروید) و OFFTME (برای سیستم عامل IOS و اندروید) است.

کاربران مکینتاش می توانند از برنامه ای هسته ای به نام SELF CONTROL نیز استفاده کنند که وب سایت ها را تا ۲۴ ساعت مسدود می کند طوری که غیر فعال کردن آن تقریبا غیر ممکن است و حتی با پاک کردن آن از هارد دیسک امکان دسترسی به وب سایت های مسدود شده تا پایان زمان تنظیمی وجود ندارد. اگر فقط آخر هفته ای آرامش بخش می خواهید این برنامه ها به کارتان می آید. برخی از آن ها شبکه های اجتماعی را ۸ الی ۲۴ ساعت مسدود می کنند. راه دیگر این است که کلا دسترسی به برنامه ها و شبکه های اجتماعی را سخت تر کرد.

پیام های خود را غیر فعال کنید!

این کم اهمیت ترین موردی است که می توانید انجام دهید. پیام های به روز شدن ایمیل ها، اعلانات گوشی و دیگر هشدارهای موبایل یا کامپیوترتان را غیر فعال نمایید سپس وقتی برای چک کردن آن ها احساس نیاز می کنید، سعی کنید حواس خود را پرت کنید. مثلا به جای سر زدن به اینستاگرام یک بازی انجام دهید، به ویکی پدیا سر بزنید یا عکس حیوانات جالب را جستجو کنید. البته این عامل بازدارنده قوی ای نیست چون فقط یک لحظه غفلت باعث می شود که شما آدرس یک شبکه اجتماعی را باز کنید و وارد شوید. خوشبختانه این مسئله می تواند مشکل حواس پرتی شما برطرف کند!!

.

منبع: PopSci

نوشته چگونه آخر هفته خود را بدون شبکه های اجتماعی به سر کنیم؟! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

ایموجی ها از کجا آمده‌اند؟ در این مقاله به بررسی تاریخچه ایموجی هایی که هر روزه همه ما از آن ها استفاده می کنیم، می پردازیم. در ادامه با تکرا باشید :

ایموجی ها این روزها جزیی جدا نشدنی ارتباطات مجازی ما شده‌اند. اما واقعا این شکلک های گرافیکی از کجا سرو کله‌شان در دنیای مجازِی پیدا شد؟ کمتر از ده سال پیش هیچ کس حتی اسم آن‌ها را نشنیده بود؛ اما حالا در هر مغازه‌ی اسباب بازی فروشی و یا فروشگاهی می‌توانید حتی بالشت‌هایی با تصویرهای ایموجی مورد علاقه یتان بخرید. این شکلک ها حتی پای خود را به اتاق خواب و حمام‌های خانه‌ها هم باز کرده‌اند!

Unicode consortium شرکتی است که به صورت رایگان در زمینه‌ ارتباطات مجازی فعالیت می‌کند. این شرکت تلاش می‌کند که کاربران کامپیوتر بتوانند در هر جای دنیا هستند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و بدون اینکه اطلاعات میان آن دو توسط شخص سومی تغییر کند با یکدیگر صحبت کنند. با تلاش‌های این شرکت بوده است که ما می‌توانیم به افرادی در نقاط دیگر جهان پیام‌های اینترنتی بدهیم بدون آنکه پیام‌های ما دست ‌کاری شوند.

قسمتی از تلاش‌های این شرکت بر این نکته تمرکز دارد که تمام زبان‌های نوشتاری دنیا برای استفاده در دنیای مجازی نیز در دسترس قرار بگیرد و بتوان از همه‌ی آن‌ها به صورت کارآمد و تنظیم شده‌ای استفاده کرد. این شرکت در انجام وظایف خود بسیار خوب عمل می‌کند، به طوری که در آخرین ورژن استاندارد خود زبان Linear A  نیز وجود دارد که نوعی زبان نوشتاری است که در یونان باستان از آن استفاده می‌شد و هیچ کس حتی نتوانسته است آن را رمز گشایی کند.

وقتی که این شرکت کم کم در کار خود پیشروی کرد، شروع به ثبت کردن علائم نوشتاری بیشتری از سراسر دنیا کرد. وقتی که شرکت Unicode شروع به بررسی علائم در کشور ژاپن کرد چیز عجیبی را کشف کرد که در کشورهای غربی تا به حال کسی به آن توجه نکرده بود. البته این اتفاقات در این کشور رمزآلود زیاد پیش می‌آید!

در سال ۱۹۹۹، یک مهندس ژاپنی که در شرکت  NTT DoCoMo در قسمت طراحی دستگاه‌های همراه با قابلیت اتصال به اینترنت کار می‌کرد، ایده‌ی جالبی به ذهنش رسید. Shigetaka Kurita مسئول طراحی جزئیات پیام رسانی دستگاه i-mode بود. او که طرفدار پر و پا قرص کتاب‌های کمیک ژاپنی بود، می‌دانست که اصطلاحات کوتاه شده احساسات می‌توانند در نوشتار بسیار کاربردی باشند. برای همین تلاش کرد که این اصطلاحات را در سیستم پیام رسانی محصول خود بگنجاند.

این مهندس خلاق ژاپنی با الهام گرفتن از علائم هواشناسی، شکلک‌های ASCII که در حال محبوب شدن بودند و حالات صورت‌های همکاران و دوستانش، اولین سری ایموجی های ۱۷۲ تایی را ابداع کرد. این شکلک‌ها که تنها ۱۲ در ۱۲ پیکسل بودند در سراسر ژاپن برای ارتباط‌های دیجیتالی به سرعت محبوب شدند.

در حالی که بقیه‌ی دنیا از شکلک‌های معمولی استفاده می‌کردند

نکته‌ جالب اینجاست که به نظر می‌رسد کلمه‌ی emoji از کلمه‌های انگلیسی emotion و icon ساخته شده باشد، در حالی که این کلمه در اصل ژاپنی است و کاملا با آنچه در انگلیسی است فرق می‌کند. emoji در زبان ژاپنی از ۲ بخش تشکیل شده است. e به معنی تصویر و moji به معنای کاراکتر است.

وقتی که Unicode consortium به ژاپن رفت تا علائم نوشتاری این کشور را به علاوه‌ زبان نوشتاری گسترده‌ی این کشور، به علائم استاندارد اضافه کند، ژاپنی‌ها مقدار زیادی نشانه‌ اضافی را نیز به زبان خود اضافه کرده بودند. بعد از این بود که ایموجی ها نه تنها در ژاپن بلکه در کشورهای دیگر هم به سرعت محبوب شدند.

در این برهه‌ زمانی شرکت Unicode Consortium وارد مرحله‌ی حساس و دشواری شد. آن‌ها در دو راهی قرار گرفته بودند و نمی‌دانستند که آیا این کاراکترها را به عنوان جزیی از زبان ژاپنی ثبت کنند و یا اینکه به عنوان علائم کلی و جهانی آن را در استاندارهای خود بگنجانند.

این تصمیم مهمی برای این شرکت بود و امروزه هم اهمیت آن حتی بیشتر از ۶ سال پیش شده است. به دلیل اینکه هر چه بیشتر می‌گذرد، با پیشرفت تکنولوژی در سراسر جهان مردم بیشتری برای ارتباط‌های اجتماعی خود از دستگاه‌های دیجیتال استفاده می‌کنند و همین امر باعث شده که مسئولیت این شرکت برای دست بندی و جمع آوری علائم و اصطلاحات بیشتر از قبل شود. با اینکه در ۶ سال پیش، آن‌ها از ابعاد این کار بزرگ خبر نداشتند؛ اما اضافه کردن شکلک‌هایی مثل قلب، آدم برفی، صاعقه و آدمک‌های به زبان‌های نوشتاری، پیامدهای فرهنگی بسیاری را در پی داشت؛ اما این اتفاق یک شبه پیش نیامد.

قبل از اینکه شرکت آمریکایی اپل از ایموجی ها استفاده کند، فقط ژاپنی‌ها با آن‌ها آشنایی داشتند. اپل که مشتاق بود میزان فروش گوشی‌های آیفون خود را در ژاپن افزایش بدهد با اضافه کردن ایموجی ها به صفحه کلید گوشی خود از آن‌ها به عنوان دست مایه‌ای برای علاقه‌مند کردن ژاپنی‌ها به گوشی خود استفاده کرد و این نوآوری اپل آغاز محبوب شدن این شکلک‌های گرافیکی در بقیه‌ کشورها شد.

ایموجی ها به سرعت در شبکه‌های مجازی معروف شدند و هم اکنون در تمام جهان استفاده می‌شوند. در طول همین زمان کوتاه، معنا و مفهوم خیلی از این شکلک‌ها از آنچه در ۶ سال پیش بود تغییر کرده است. این را مدیون استفاده‌ انقلابی کاربران رسانه‌های اجتماعی هستیم. در حال حاضر کسی به ندرت از ایموجی بادمجان برای رساندن معنی خود این گیاه استفاده می‌کند! این قضیه برای هلو هم همین طور است!!!

به خاطر اینکه این ایموجی ها توسط یک فرد ژاپنی و بر اساس کتاب‌های مصور و علائم ژاپنی طراحی شده است، بعضی از افراد در کشورهای دیگر برداشت متفاوتی از معنا و مفهوم این شکلک‌ها دارند که به دلیل تفاوت فرهنگی میان هر کشور به وجود آمده است. به عنوان مثال کاربران غربی برای اینکه نشان دهند که سرماخورده‌اند از ایموجی خواب آلود استفاده می‌کنند، دلیل آن هم این است که این ایموجی با مزه آبریزش بینی دارد! ایموجی دیگری هم که شما به احتمال بسیار زیاد دیده‌اید و برای نمایش خشم و عصبانیت خود استفاده کرده‌اید، یعنی همان آدمکی که از بینی‌اش دود بیرون می زند در ژاپن نماد پیروز شدن است.

استاندارد کردن ایموجی ها در سراسر جهان هر روزه سخت ‌تر و پیچیده‌تر می‌شود. یکی از دلایل آن این است که هر روز که می‌گذرد به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود و این شرکت می‌خواهد درک مفاهیم آن برای تمامی سن‌ها و نژادها آسان باشد و دیگر آنکه در همه‌ کشورها انسان‌ها بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند به ایموجی های بیشتری احتیاج داریم.

همچنین به دلیل آنکه هر روز انسان‌های بیشتر و بیشتری از این ایموجی ها برای رساندن منظور و احساسات خود استفاده می‌کنند و هر کدام برای این کار ایموجی متفاوتی از روی گوشی‌های موبایل خود که طراحی‌های گوناگونی دارد را انتخاب می‌کنند، در میان مردم هر کدام از این ایموجی ها معنای متفاوتی دارد و همین موضوع باعث بروز سو تفاهم میان افراد مختلف می‌شود. به عنوان مثال، ایموجی ای که صورت برافروخته‌ای دارد در گوشی‌های iOS به نظر نگران می‌آید؛ اما همین ایموجی در گوشی‌های اندروید فروتن و متواضع است و در واقع ایموجی اندروید بیشتر به معنی اصلی آن نزدیک است.

تفاوت‌های دیگری نیز در این زمینه وجود دارند. مثلاً به تازگی شرکت اپل ایموجی تفنگ خود را با تفنگ آب پاش عوض کرده است تا به نوعی از خشونت کم کند. در این بین ایموجی های اختصاصی سامسونگ هم چنگی به دل نمی‌زنند و با اینکه اکثر افراد با این قضیه موافق هستند؛ اما این شرکت تاکنون اقدام به عوض کردن شکل و شمایل ایموجی های خود نکرده است. اما حداقل ایموجی های سامسونگ از مدل ال جی قابل تحمل تر است!

تلاش‌های اخیر فیسبوک برای ایجاد پیام رسان ایموجی می‌تواند کمک بزرگی به این مشکل بکند. فعالیت‌های فیسبوک در زمینه‌ی یکسان کردن آنچه افراد از ایموجی های مختلف دریافت می‌کنند، می‌تواند آزمایش مهمی در این باره باشد. زیرا هدف ما هم این است که به یک شکل استاندارد شده از این شکلک‌ها برسیم.

این سرگذشت ایموجی ها از یک سرگرمی ژاپنی تا تبدیل شدن به یک پدیده‌ی جهانی بود. تمام افراد از پیر و جوان و مرد و زن گرفته از ایموجی ها استفاده می‌کنند. شاید دلیل محبوبیت ایموجی ها این باشد که با وجود انواع زبان‌های نوشتاری هنوز هم یک تصویر می‌تواند به اندازه‌ی هزاران کلمه سخن بگوید.

نظر شما در مورد ایموجی ها چیست؟ آیا فکر می‌کنید ایموجی ها مفید هستند؟ و یا اینکه معتقد هستید باعث پس رفت تعاملات اجتماعی شده‌اند؟ نظر خود را در کامنت ها با ما در میان بگذارید.

.

منبع : androidauthority

نوشته ایموجی ها از کجا آمده‌اند؟ تاریخچه این زبان تصویری شنیدنی است! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.