چگونه رد پاهای خود را در اینترنت حذف کنیم؟

اگر این مطلب را می‌خوانید، به احتمال خیلی زیاد اطلاعات شخصی شما در دسترس عموم قرار گرفته است. و منظورم از عموم یعنی همه کس و همه جا. اگرچه نمی‌توانید به طور کامل خودتان را از اینترنت حذف کنید، اما روش‌هایی برای کم کردن آثار به جای مانده از شما وجود دارد. در ادامه‌ی مطلب به ۶ مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

البته توجه داشته باشید که پاک کردن اطلاعات شخصی شما از سطح اینترنت، بر توانایی ارتباط با کارفرمایان و اثبات خود به آنان تاثیر می‌گذارد. به ومعنی واضح تر اگر شما شغل اینترنتی دارید، زمانی که بخواهید روزمه ای از خود به نمایش بگذارید، باید بتوانید یک لیست از فعالیت های اینترنتی تان با ارائه مدرک ارائه کنید، که در صورتی که رد پای خودتان را از نت حذف کرده باشید مدرکی نخواهید داشت و سخت می توانید خودتان و تجربه تان را به طرف مقابل اثبات کنید. به هر حال دقت کنید که چه چیزی ضروری است و چه چیزی غیر ضروری  و پیش از حذفیاتی که امروز در موردشان صحبت می کنیم اساسی فکر کنید.

۱. حذف یا غیرفعال کردن حسابهای کاربری ساخته شده در سایت فروشگاهی، شبکههای اجتماعی و غیره

اول ببینید در چه شبکه‌های اجتماعی‌ای پروفایل کاربری دارید. آیا به جز سایت‌های بزرگ مثل فیسبوک، توئیتر، لینکدین و اینستاگرام، در سایت‌های دیگری مثل تامبلر، گوگل پلاس یا حتی MySpace هم حساب کاربری دارید؟ در رابطه با Reddit چطور؟ در چه فروشگاه‌هایی ثبت نام کردید؟

برای خلاص شدن از دست این اکانت‌ها به تنظیمات حساب کاربری خود رفته و به دنبال گزینه‌ای برای غیرفعال سازی، حذف یا بستن آن بگردید. این گزینه شاید در بخش Security یا Privacy را چیزی مشابه این قرار گرفته باشد.

اگر نمی‌دانید چگونه یک اکانت خاص را پاک کنید، عبارت How to delete را به همراه نام وبسایت آن جستجو کنید. معمولاً از طریق این جستجو راهنماهایی برای حذف حساب‌های کاربری پیدا می‌شود.

اگر به هر دلیلی نمی‌توانید یکی از اکانت‌ها را پاک کنید، اطلاعات آن را به اطلاعات شخصی غیرواقعی تغییر دهید.

خارج شدن از اینترنت

۲. پاک کردن خودتان از سایتهای جمعآوری اطلاعات

در سراسر دنیا شرکت‌هایی وجود دارند که اطلاعات شما را جمع‌آوری می‌کنند. شرکت‌هایی مثل Spokeo، Crunchbase و PeopleFinder از این دسته هستند که معمولاً به آن‌ها شرکت‌های کارگزاران داده می‌گویند. آن‌ها از همه‌ی فعالیت‌های آنلاین شما اطلاعات جمع می‌کنند و سپس آن را غالباً با اهداف تبلیغاتی به شرکت‌های دیگر می‌فروشند.

حالا خودتان باید داخل این سایت‌ها بگردید و ببینید که در هر کدام چگونه باید اطلاعات‌تان را پاک کنید. متاسفانه با وجود پیشرفت فناوری هنوز هم در بعضی از شرکت‌ها گاهی اوقات باید مراحل ارسال فکس و کاغذ بازی‌های اداری را طی کنید.

یک روش ساده‌تر برای انجام این کار استفاده از سرویس‌هایی مثل سرویس DeleteMe از وبسایت abine.com است. این شرکت با دریافت سالانه ۱۳۰ دلار، همه‌ی این کارها برایتان انجام می‌دهد تا شما را از اینترنت حذف کند. این شرکت حتی هر چند وقت یکبار شرایط شما را بررسی می‌کند تا ببیند که اطلاعات‌تان به بانک اطلاعاتی این سایت‌ها اضافه شده است یا خیر.

۳. حذف مستقیم اطلاعات از سایتها

ابتدا ببینید که اپراتور شما نامتان را در لیست مشترکان آنلاین قرار داده است یا نه، در صورتی که در این لیست هستید باید نام خود را از آن حذف کنید.

اگر خیلی وقت پیش پستی در یک انجمن گفتگو ارسال کرده‌اید باید با صاحب انجمن تماس گرفته و از او بخواهید تا پست شما را پاک کند. برای پیدا کردن راه ارتباطی با او می‌توانید بخش تماس با مای هر سایت را مشاهده کرده یا این که مستقیماً به وبسایت www.whois.com رفته و به دنبال اطلاعات تماس صاحب دامنه بگردید.

متاسفانه بعضی از وبسایت‌های خصوصی مسئولیتی در قبال پاک کردن پست‌های شما قبول نمی‌کنند. پس اگر با آن‌ها تماس گرفتید، درخواست خود را به طور واضح و مودبانه از آن‌ها بخواهید، با این روش شاید موفق شدید آن‌ها را راضی کنید تا رد به جای مانده از شما را پاک کنند.

اگر این کار را نکردند، به سراغ مورد شماره‌ی ۴ بروید.

۴. حذف اطلاعات شخصی از وبسایتها

اگر در جایی اطلاعات حساس خود مثل شماره‌ی کارت بانکی را وارد کردید، و صاحب سایت هم تصمیم به پاک کردن آن ندارد، می‌توانید به طور قانونی از گوگل بخواهید تا آن را حذف کنید.

خارج شدن از اینترنت

فرآیند پاک شدن ممکن است کمی زمان ببرد و شاید اصلاً موفقیت‌آمیز نباشد، اما اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتید، این تنها کاری است که می‌توانید بکنید.

۵. حذف نتایج جستجوی قدیمی

فرض کنید وبسایتی وجود دارد که علی‌رغم میل شما، اطلاعات‌تان در آن قرار گرفته است. مثلاً ممکن است اطلاعات شما تا ماه‌ها پس از تغییر شغل، در صفحه‌ی کارمندان کارفرمای قبلی شما باقی مانده باشد. حتی اگر از آن‌ها بخواهید تا این اطلاعات را حذف کنند، و آن‌ها هم این کار را بکنند، باز هم با گوگل کردن نام خود می‌توانید اطلاعات‌تان را در نتایج جستجوی آن صفحه ببینید. این مسئله به این دلیل رخ می‌دهد که اطلاعات قدیمی آن صفحه در سرورهای گوگل کش شده است.

برای حل این مشکل صفحه را برای گوگل (یا مثلاً بینگ) گزارش کنید و امیدوار باشید تا با حذف کش سرور، اطلاعات خود را به‌روز کنند. هیچ تضمینی وجود ندارد که گوگل این کش را پاک کند، ولی اگر واقعاً می‌خواهید کمترین رد را از خود در فضای مجازی باقی بگذارید، به امتحانش می‌ارزد.

خارج شدن از محیط اینترنت

۶. حذف اکانتهای ایمیل

بسته به این که از چه سرویس ایمیلی استفاده بکنید، تعداد مراحلی که در این بخش باید طی کنید، متفاوت است.

برای انجام این کار به طور کلی ابتدا باید وارد حساب کاربری خود شوید، سپس در تنظیمات به دنبال گزینه‌ای برای حذف اکانت بگردید. البته معمولاً حذف کامل این حساب کاربری مدتی طول می‌کشد، تا اگر زمانی از تصمیم خود منصرف شدید بتوانید دوباره آن را فعال کنید.

با توجه به این که برای انجام مراحل قبلی به یک ایمیل نیاز دارید، انجام این مرحله را به بخش آخر کار خود موکول کنید.

نکتهی پایانی

به یاد داشته باشید که برای انجام همه‌ی این کارها باید صبور باشید، و انتظار نداشته باشید که همه‌ی آن‌ها یک روزه انجام شود. علاوه بر این باید قبول کنید که بعضی چیزها را نمی‌توانید به طور دائمی از اینترنت پاک کنید. البته اگر تصویری از شما نا خواسته در گوگل منتشر شده راه هایی وجود دارد که آن ها را حذف کنید اما این نکته را فراموش نکنید که اگر حالا حالا ها قصد ماندن در این دنیای مجازی دارید سعی کنید به گونه ای رفتار کنید که موقع خروج همیشگی از این فضا کمتر درگیری ذهنی و فکری داشته باشید.

به نظر شما در این مقاله چیزی از قلم افتاده است؟ نظر خود را در این رابطه با ما در میان بگذارید و تجربیات خود را به کاربران گویا آی تی بگویید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی منتشر کنید.

منبع: cnet

برخورد جدی مایکروسافت با عوامل مخل امنیت کاربران

 اینترنت از زمانی که به سادگی شروع به کار کرد تا کنون که پیشرفت های شگرفی داشته به عنوان ابزاری دو گانه شناخته شده است. از آن جا که کاربران یک دیگر را نمی بینند به راحتی نسبت به یکدیگر اقداماتی می کنند که هرگز در دنیای واقعی برای آن چنین جسارتی ندارند. مثلا هتاکی به شخصیت هایی که به آن ها علاقه نداریم و حتی انتشار اطلاعات شخصی یکی از این مواردی است که باعث شده از دنیای مجازی و فرصت هایش کمی هراسان باشیم.

این ویژگی ها کار را برای برخی شبکه های اجتماعی که شرشار از اطلاعات شخصی افراد است را سخت تر کرده است. این شبکه ها نظیر توییتر، فیس بوک و اینستاگرام و نظیر آن برای توسعه تعامل شخصی ایجاد شده اند اما تهدید ها کماکان ادامه دارد و روز بروز بر شمار قربانیان اضافه می شوند.

به گزارش گویا آی تی حالا این مایکروسافت است که احساس خطر کرده و تصمیم دارد علاقمندان به سرویس هایش را از جهات مختلف مورد نظر قرار دهد. این سرویس ها از بینگ  تا کاربران کنسول های بازیش را شامل می شود.

microsoft challeng

مدیر ارشد امنیت اجرایی مایکروسافت که به Jacqueline Beauchere  شناخته شده است در این باره می گوید:

ما سال هاست که تلاش داشته ایم با ممانعت کردن از ابراز کلمات حاکی از تنفر و همچنین حذف اینگونه محتوا از سرویس های ویژه مشتریانمان از آنها حفاظت نماییم. البته هیچیک از سیاست ها یا اصول ما تغییری نمی کنند اما در نظر داریم فرایندهایمان را بهبود ببخشیم و امکانی را برای کاربران خود فراهم نماییم که راحت تر اینگونه فعالیت ها را گزارش دهند.

به گفته گویا آی تی بنظر می رسد که اگر کاربران احساس امنیت کنند می توانند به راحتی به شرکت ها و سرویس ها اعتماد کنند. شاید این حربه ای از مایکروسافت برای نگهداشتن کاربرانش باشد تا بتواند با ایجاد امنیت و اعتماد آن ها را برای همیشه برای خود نگهدارد.

نظر شما در مورد مسائل یاد شده چیست؟ آیا شما هم از فعالیت باز در فضای مجازی هراس دارید؟ در این باره نظرتان را با گویا آی تی در میان بگذارید.

 منبع: businessinsider

با بزرگترین هک‌های یک دهه اخیر آشنا شوید

با بزرگترین هک‌های یک دهه اخیر آشنا شوید

هر روزه هکرها به داخل اطلاعات شرکت‌ها و دولت‌ها نفوذ می‌کنند، اما تعدادی از آن‌ها واقعا بزرگ و خطرناک هستند. این‌گونه هک‌ها عواقب بسیار گسترده‌ای برای مردم یا سازمان‌ها دارند و حتی تغییردهنده‌ بازی در فضای مجازی هستند. یکی از این حمله‌های خطرناک، استاکس‌نت (Stuxnet) نام دارد که باعث تخریب سانتریفیوژ‌های هسته‌ای در ایران شد. در زیر به معرفی تعدادی از بزرگترین هک‌ها در یک دهه اخیر می‌پردازیم.

۱-“اولین درگیری عمده سایبری” سال ۲۰۰۷ و در استونی راه‌اندازی شد، یک حمله ۲۱ روزه که بسیاری آن را از جانب روسیه می‌دانستند.

از این واقعه به‌عنوان “جنگ اول تحت وب” یاد می‌شود. در ساعت ۱۰ شب روز ۲۷ ماه آوریل سال ۲۰۰۷ دولت استونی متوجه شد که بسیاری از وبسایت‌هایش از دسترس خارج شده‌اند، در ادامه هکرها وبسایت‌های رئیس‌جمهور، وزارتخانه‌ها و پارلمان را نیز هک کردند. کشورهای مختلف برای جلوگیری از گسترش این حمله به قسمت‌های اقتصادی و رسانه‌ای استونی، نکاتی را به آن گوشزد کردند. برای ۲۱ روز استونی کاملا درگیر جنگ در فضای مجازی بود، جنگی که بعد از تصمیم دولت استونی مبنی بر حذف مجسمه دوران شوروی از پایتخت خود آغاز شده بود. استونی کشور روسیه را به این حمله متهم کرد، هرچند به احتمال زیاد این حمله توسط هکرهای خشمگین روسیه و بدون حمایت دولت شکل گرفته بود. بر طبق نوشته Wired تا آن زمان هیچ کشوری به طور کامل هدف حمله سایبری قرار نگرفته بود. این حمله در روز ۱۸ ماه مه کاملا پایان یافت. آدام سگال در کتاب خود یعنی “نظم جهانی هک” اینگونه می‌نویسد:

استونی برای مدت کوتاهی از باقی دنیا جدا شد، اما اینترنت همچنان در خود کشور قابل دسترس بود. آسیب این حمله به‌جای فشار روانی، آسیب‌پذیری دیجیتالی استونی را در یک آرامش کامل قرار داد.

در آن زمان استونی توانایی دفاع در برابر برخی حملات سایبری را داشت، البته با انجام این حمله ناکافی بودن آن‌ها ثابت شد. در نهایت “لیگ دفاع سایبری” در این کشور ایجاد شد که بودجه آن سالیانه افزایش قابل‌توجهی دارد.

۲- وجود گسترده بدافزار در شبکه‌های طبقه بندی شده دولت آمریکا در سال ۲۰۰۸، پنتاگون را مجبور به ایجاد یک واحد نظامی جدید برای مقابله با حملات سایبری کرد.

پروتکل مسیریاب شبکه (SIPRNet)، محلی برای اشتراک‌گذاری اطلاعات طبقه‌بندی شده و گفتگوهای نظامی بود که به سیستم جهانی اطلاعات و ارتباطات (JWICS) برای اشتراک‌گذاری اطلاعات فوق محرمانه، متصل شد و وظیفه آن ایجاد یک “فاصله هوایی” یا جداسازی آن از اینترنت عادی بود، هرچند این فاصله هوایی نتوانست در سال ۲۰۰۸ جلوی حرکت کرم Agent.btz را که توسط فلش USB ایجاد شده بود در سیستم‌های طبقه‌بندی شده و طبقه‌بندی نشده، بگیرد. خوشبختانه این کرم موجود در SIPRNet و JWICS به علت فاصله هوایی نتوانست با خالق خود ارتباط برقرار کند، اگرچه میزان اطلاعات جمع‌آوری شده توسط آن از سیستم‌های متصل به اینترنت نامشخص است. این کرم تقریبا ساده بود، اما نزدیک به ۱۴ ماه زمان نیاز بود تا ارتش در عملیاتی به‌نام BuckShot Yankee آن را از بین ببرد و همچنین باعث ممنوع شدن استفاده از فلش USB در ارتش شد. در ژوئن سال ۲۰۰۹ در دفتر مرکزی آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) در مریلند، شرکتی با فرماندهی سایبری و به مرکزیت عملیات‌های فضای مجازی پنتاگون تاسیس شد و تمام شاخه‌های سایبری نظامی را با هم متحد کرد. کشورهای دیگر از جمله انگلستان و کره جنوبی با الهام از این شرکت، سازمانی برای مقابله با حملات سایبری ایجاد کردند.

۳- در سال ۲۰۰۹ آمریکا و اسرائیل توسط ویروس استاکس‌نت به مراکز هسته‌ای ایران حمله کردند که اولین حمله موفقیت‌آمیز سایبری با تخریب زیرساخت‌های فیزیکی بود.

در سال ۲۰۰۶ جرج بوش از افزایش غلطت اورانیوم در ایران نگران بود و همچنین در مجلاب جنگ عراق گیر کرده بود و اسرائیل نیز خواهان یک جنگ تمام‌عیار در خاورمیانه بود، اما فرماندهان نظامی به جرج بوش راه سومی را پیشنهاد دادند، یک اسلحه سایبری برای تخریب زیرساخت‌ها بدون امکان ردیابی آن! اولین اسلحه سایبری جهان ابتدا “بازی‌های المپیک” نامیده شد و سپس به “استاکس‌نت” تغییر نام داد. این ویروس با اجازه جرج بوش شروع به‌کار کرد و توسط اوباما به فعالیت خود ادامه داد. این ویروس به خوبی وظیفه خود را انجام داد و برخی از سیستم‌های کنترلی ایران را آلوده کرد. ۱۳ روز بعد از این آلودگی، استاکس‌نت با کاهش و افزایش سرعت سانترفیوژها، آن‌ها را نابود می‌کرد، اگرچه در اتاق کنترل همه‌چیز عادی جلوه می‌کرد. در بعضی موارد این ویروس از سیستم خارج شد و وارد سیستم‌‌های کامپیوتری در سراسر جهان شد.

در ابتدا ایران تصور نمی‌کرد که این حمله توسط یک سلاح سایبری انجام شده باشد، بلکه این نقص را از جانب دانشمندان و مهندسان خود می‌دانست، اما با فرار این کد و آلوده شدن کامپیوترها در سراسر جهان، فرضیه غیر قابل ردیابی بودن آن نقض شد و ایران دلایل این مشکلات را پیدا کرد. این ویروس در مراحل اولیه کشف شد چراکه وظیفه آن از بین بردن سیستم‌های نیروگاه‌های برق، حمل و نقل و اقتصادی بود.

۴- حمله بزرگ سایبری ایران به شرکت نفتی عربستان سعودی آرامکو در سال ۲۰۱۲

بعد از حمله استاکس‌نت، ایران ارتشی از هکرهای ایرانی ایجاد کرد. بعد از تخریب سانتریفیوژهای مراکز هسته‌ای ایران، این کشور با همکاری سپاه پاسداران انقلاب و بودجه ۲۰ میلیون دلاری ارتش سایبری را تاسیس کرد. در سال ۲۰۱۲ هکرهای ایرانی به مراکز مالی آمریکا در نیویورک حمله کردند که بزرگترین حمله آن‌ها بود.

در ماه آگوست سال ۲۰۱۲، هکرهای ایرانی به شرکت نفتی آرامکو نفوذ کردند و ۳۵۰۰۰ کامپیوتر را تخریب کردند، این تخریب توسط لینک موجود در ایمیلی که برای کارکنان بخش فناوری اطلاعات ارسال شده بود، صورت گرفت و سبب استفاده بزرگترین شرکت نفتی در دنیا از کاغذ و خودکار به‌جای کامپیوتر شد. اسنودن (کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا) اطلاعاتی در رابطه با این حمله فاش کرد که در آن‌ها به قدرت ایران و امکان حمله آن به آمریکا اشاره شده بود. ایران بعد از روسیه، چین و آمریکا بزرگترین ارتش سایبری در جهان را دارد.

۵- هک کردن سایت Bitcoin و سرقت ۴۶۰ میلیون دلار!

در سال ۲۰۱۳ به Bitcoin حمله سایبری شد و مقداری بیت‌کوین سرقت شد. میزان این سرقت، ۸۵۰۰۰۰ بیت‌کوین معادل با ۴۶۰ میلیون دلار (۵۶۸ میلیون دلار در حال حاضر) بود و باعث اعلام ورشکستگی آن در سال ۲۰۱۴ شد. البته این اعلام ورشکستگی جدی نبود و BitCoin دوباره به بازار برگشت. در نوامبر سال ۲۰۱۳ ارزش هر بیت‌کوین از ۲۰۰ دلار به ۱۰۰۰ دلار افزایش یافت ولی بعد از این حمله و بسته شدن Mt. Gox در فوریه سال ۲۰۱۴ ارزش آن به سرعت کاهش یافت. در حال حاضر ارزش هر بیت‌کوین ۶۶۰ دلار است.

نوشته با بزرگترین هک‌های یک دهه اخیر آشنا شوید اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.

دسترسی به توییتر، فیس بوک و یوتیوب در کره شمالی مسدود شده است

 کره شمالی این هفته مسدود کردن دسترسی به توییتر، فیس بوک، یوتیوب و وب سایت های دیگر این کشور را آغاز کرده است و در صورت نقض این قانون برای متخلفین، مجازات در نظر گرفته است.

کره شمالی این هفته مسدود کردن دسترسی به توییتر، فیس بوک، یوتیوب و وب سایت های دیگر این کشور را آغاز کرده است و در صورت نقض این قانون برای متخلفین، مجازات در نظر گرفته است.

آسوشیتدپرس، که دارای دفتری در پایتخت کره شمالی پیونگ یانگ، است، گزارش می دهد که این دولت یوتیوب، فیس بوک، توییتر، صدای امریکا، تعدادی از وب سایت ها، انجمن ها و وب سایت های قمار و وب سایت های مستهجن کره جنوبی را در لیست سایت های اینترنتی مسدود برای یک دوره معینی، قرار داده است. بنا به گزارش این خبر، هر کسی که برای دسترسی به این سایت ها تلاش کند مجازات خواهد شد، البته مشخص نیست که این مجازات چه خواهد بود.

کره شمالی را به سختی می توان جایی برای دسترسی به اینترنت جریان اصلی دانست. این کشور دارای ۲ میلیون کاربر تلفن همراه، است اما دسترسی به اینترنت برای مقامات دولتی و یا سایر موقعیت های سطح بالا محفوظ است و از طرفی این کشور را نسبت به دسترسی به اطلاعات محدود می کنند.

تنها اپراتور تلفن همراه کره شمالی، Koryolink، در سال ۲۰۱۳ دسترسی به اینترنت موبایل را برای بازدید کنندگان فعال کرد و در این میان، استفاده از شبکه ی اجتماعی اینستاگرام کمک کرده است تا تصاویر و اطلاعاتی از این کشور که ایزوله ترین کشور جهان محسوب می شود، برای مخاطبان گسترده تری بوجود آید.

این حرکت به عنوان یک گام بالقوه برای باز کردن فضای ایزوله ی کره شمالی محسوب می شد و حتی باعث افزایش دسترسی به اینترنت در میان بومیان، شده بود، اما مسدود کردن این وب سایت  ها، بر خلاف آن است. جالب است بدانید که شبکه ی اجتماعی اینستاگرام که شامل تعدادی حساب کاربری است و تصاویر شگفت انگیزی از کره شمالی به اشتراک می گذارد، فعلا در دسترس باقی مانده است.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

منبع: techcrunch


عصر تکنولوژی، تکرا

نوشته دسترسی به توییتر، فیس بوک و یوتیوب در کره شمالی مسدود شده است اولین بار در عصر تکنولوژی – تکرا پدیدار شد.