وقتی خورشید یا ماه گرفتگی دستمایه خرافات مردم Kalina می شود

وقتی حرف از هالووین باشد  یکی از اجزای آسمانی که معمولا در این مراسمات خودنمایی می کند ماه است.  این روز ها هروقت حرف از ماه یا خورشید می شود تنها چیزی که به خاطرم می آید رویداد خورشید گرفتگی کاملی است که قرار است در ۲۱ آگوست روی دهد. ارتباط دادن گرفتگی های پیش رو به حال و هوای تعطیلات هالووین چندان هم سخت نیست در واقع، پیدا کردن عقیده ای خرافی و کهن که مرتبط به کسوف یا خسوف باشد چندان هم دشوار نیست.

اما اگر خیال می کنید که تنها در دوره های کهن مردم از خورشید گرفتگی و یا ماه گرفتگی به صورت خرافی هراس داشتند بهتر است مردم Kalina  را در نظر بگیرید.  آن ها ساکن شمال نواحی ساحل آمریکای جنوبی هستند. در تاریخ ۳۰ ژون سال ۱۹۷۳، هنگام خورشید گرفتگی کامل گروهی از قوم شناسان یکی از قبایل آن ها را در Suriname را به جهت مورد بررسی رفتاری قرار دادند.

در افسانه های Kalina، خورشید و ماه دو برادر بسیار نزدیک به هم هستند. برخی اوقات  آن ها با هم درگیر می شوند و درگیری میان آن دو هم آن قدر خشونت آمیز است که کل دنیا را به خطر می اندازد. هنگامی که دو برادر با هم به جدال می افتند، مردم کالینا با کوبیدن بر روی دیگ، طبل و پایکوبی سعی در پایان دادن به دعوا می کنند، به عبارتی آن ها سعی می کنند بلند ترین صدای ممکن را تولید کنند.

خورشید گرفتگی و خرافات

در افسانه محلی آن ها، محو شدن خورشید (کسوف) و یا محو شدن ما (خسوف ) به این معنیست که یکی از برادران دیگری را شکست داده است. در این زمان است که مردم فریاد می زنند “پدر بیدار شو!” آن ها به دلیل احترامی که برای برادران قائل هستند از این نام استفاده می کنند نه به این دلیل که بر این باور اند که خورشید یا ماه جزو اجداد آن ها هستند.

در هر صورت، با اینکه آن ها به دلیل هوای ابری کاملا قادر به دیدن خورشید گرفتگی نبودند اما در طول روز تاریکی را تجربه می کردند. اولین اتفاقی که هنگام خورشید گرفتگی روی داد این بود که پیر ترین زن قبیله بچه ها را به دور هم جمع کرد. و با استفاده از شاخ و برگ ها به دور شان رس سفید ریخت. سپس رس را بر روی زنان جوان تر مالیده و نهایتا همین کار را بر روی مردان قبیله تکرار کردند.

بر اساس عقاید خرافی آن ها، رس سفید خون خورشید زخمی است که از آسمان افتاده است. آن ها به دو دلیل خود را با آن می پوشانند. نخست به این دلیل که، ان ها رس سفید را مقدس و پاک می دانند و بر این باور اند که افراد قبیله را تطهیر می کند. دوم و احتمالا دلیل مهم تر این است که رس سفید درخشش ستاره روزانه یا همان خورشید را باز می گرداند. بعد از گذشت یک ساعت ( پس از آن که تاریکی جایش را به روشنایی داد) آن ها رس مالیده شده به تن شان را در یک رودخانه شستند.

 و بدین طریق این رویداد ها دست به دست هم می داد تا عقیده ای خرافی ایجاد شود و یا به سمت صلح پیش برود. نظر شما چیست؟ آیا شما نیز تاثیرات ماه را به عنوان وقایع خرافی می شمارید؟ شما به عنوان یک انسان، به چه چیزی در مورد رویداد های آسمانی اعتقاد دارید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی منتشر کنید.

منظومه شمسی در همسایگی یک دنیای یخی عظیم

دانشمندان و اخترشناسان به تازگی شئ یخ زده جدیدی را در نزدیکی منظومه شمسی رصد نموده اند که به نظر می رسد بتوان به کمک آن اطلاعاتی درباره نهمین سیاره منظومه مان بدست آورد. در ادامه با گویا آی تی همراه باشید.

دانشمندان به تازگی خبر کشف یک جهان یخ زده را در حاشیه منظومه شمسی منتشر نموده اند. این شئ که در فاصله ای بسیار دور از ما قرار گرفته است در واقع نهمین سیاره منظومه شمسی خواهد بود که L91 نام گذاری شده است. این سیاره جدید در دسته اجسام آسمانی دور دستی قرار می گیرد که آنها را TNO یا «اجسام فرانپتونی» می نامیم. به این معنا که جایی فراتر از نپتون واقع شده اند.

این سیاره که فاصله بسیار زیادی از خورشید دارد مدت زمانی زیادی را صرف گردش به  دوره آن می کند. تاکنون نپتون به عنوان دورترین سیاره منظومه شمسی با فاصله ای معادل ۴٫۵ میلیارد کیلومتر از خورشید شناخته می شد و وجود آن به طور قطعی به عنوان یک سیاره تایید شده است. فاصله نپتون تا خورشید به میزان ۳۰ واحد نجومی است که به معنی آن است که این سیاره در حدود ۳۰ برابر فاصله زمین تا خورشید از مرکز منظومه شمسی فاصله دارد. اینک با کشف این سیاره جدید  لقب  دورترین سیاره منظومه شمسی به L91‌ اختصاص خواهد یافت.

solar-system

همانطور که حدس می زنید قوس L91‌ از این میزان نیز گسترده تر است و فاصله آن تا خورشید به میزان ۵۰ واحد نجومی اندازه گیری شده است. از آنجا که مدار حرکتی این جرم آسمانی به صورت بیضوی است بیشترین فاصله آن در طول حرکت به دور خورشید در حدود۱۴۳۰ واحد نجومی ارزیابی شده است. فاصله L91‌ در حرکت بر روی مدار بیضوی خود پس از رسیدن به میزان بیشینه مجددا کاهش می یابد.

به وسیله اطلاعات بدست آمده از این سیاره یک چرخش آن به دور خورشید برابر با ۲۰ هزار سال می باشد. این مدت زمان طولانی L91‌ را در رتبه دومین TNO‌ با فاصله زیاد از خوزشید قرار می دهد.

رتبه دورترین TNO‌ در منظومه شمسی متعلق به سیارک تازه کشف شده FE72 است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ رویت شد و فاصله آن از خورشید برابر ۴۲۷۴ واحد نجومی محاسبه شده است.

پیش از کشف L91 رتبه دوم متعلق به سیاره کوچک سدنا با ۹۳۹ واحد نجومی بود که اینک این سیاره به رتبه سوم تنزل مقام می یابد.

در این میان یک نکته اعجاب انگیز و قابل تامل درباره سیاره یخ زده L91 وجود دارد و آن، این است که  به نظر می رسد مسیر مداری این سیاره در حال تغییر بوده و این دنیای کوچک در حال جا به جا شدن بین یک پیکره آسمانی با نام ابر اورت و گروه دیگری با نام کمربند کویپر است.

تا کنون در هیچ TNO ای چنین انتقالی مشاهده نشده است و محققان بر این باورند که شاید یکی از اصلی ترین دلایل این انتقال تاثیرات کششی نپتون در طول تاریخ باشد که چنین تاثیری را بر روی سیاره مورد بحث گذاشته است. البته این نظریه نتوانسته همه اخترشناسان را قانع نماید و آنها هنوز در حال تحقیق بر روی این شئ جدید هستند.

کنستانتین باتگین (Konstantin Batygin) دانشمند سیاره‌شناس از موسسه‌ی فناوری کالیفرنیا (کلتک)، که در این یافته نقشی نداشته، در گفتگو با ساینس گفت:

 چنین سناریویی نامحتمل نیست، اما من باور دارم که ما نیاز به چنین روندی نداریم.

از آنجایی که باگتین عضو یک تیم پژوهشی بزرگ درباره منظومه شمسی است که عقیده دارند جهان پیرامون ما در منظومه شمسی بسیار گسترده تر از چیزی است که ما قادر به رویت کردن آن هستیم. این گروه بر این باورند که تغییرات پیش روی L91 میتواند از منشا همان اجرام کوچک و بزرگ دیگری باشد که در خارج از دید ما در منظومه شمسی قرار گرفته اند.

icy-world-in-solar-system

بانیستر یکی دیگر از دانشمندانی است که با تیم خود در حال تحقیق در این زمینه می باشد هرچند نتایج تحقیق جدید آنان تاکنون منتشر نشده است اما آنها در حال تحلیل بر روی این موضوع هستند که آیا سیاره ای با جرم تقریبی تعیین شده برای L91 به میزان حدود ۱۰ برابر کره زمین قادر است چنین حرکت ها و جا به جایی های عجیبی را انجام دهد یا خیر؟ که به نظر می رسد پاسخ تیم برای این سوال تا حدودی منفی بوده است.

اما با یافت شدن تعدا بیشتری از این اجرام آسمانی در حاشیه ی منظومه شمسی، کم کم می توان تجزیه و تحلیل قوی تر بر آنچه در دنیای پیرامونمان رخ می دهد انجام دهیم همانطور که  یکی از اعضای گروه، مگ شوامب (Meg Schwamb) از رصدخانه‌ی گمینی در هایلو هاوایی در گفتگو با الکساندرا ویتز (Alexandra Witze) در نیچر در این باره گفت:

هر بار که ما یکی دیگر از این اجرام آسمانی را شناسایی می ‌کنیم، در واقع تکه‌ ی دیگری به پازل ما افزوده می‌ شود.

در پایان لازم است اشاره نماییم که تمامی یافته های عنوان شده در این مطلب بر اساس اطلاعات اخیر انجمن نجوم آمریکا برای علوم سیاره ای در  پاسادنا، کالیفرنیا است که هفته گذشته تشکیل گردیده است.

منبع SCIENCEALERT

تغییرات عجیب بخش خارجی منظومه شمسی همچنان ادامه دارد

اشیای فضایی جدید؟ سیارات پنهان؟ بخش دیده نشده ی منظومه شمسی

چندین شی دیده جدید در حومه ی منظومه شمسی یافت شده اند که دال بر این مسئله دارند که چیز های عجیبی در نزدیکی مان در حال کشف شدن است. در حالی که برخی از دانشمندان بر این عقیده هستند که شئ های فضایی جدید که کشف شده اند مدرکی بر وجود سیاره فرضی نهم (البته این سیاره هنوز کشف نشده است ولی نام SuperEarth بر آن نهاده شده و گمان می رود در حومه منظومه شمسی وجود دارد) هستند اما همه این باور را قبول ندارند.

اعضای جدید منظومه ما شامل یک سیاره یخ زده که طولانی ترین گردش به دور خورشید را داراست و چندین شئ دیگر که در فاصله بسیار دور از خورشید در کنار یکدیگر جمع شده اند.

جدید ترین عضو این شئ های یافت شده L91 نام دارد، یک سیاره ی کاملا یخ زده که در مداری از خورشید به فاصله ۱۴۳۰ واحد اخترشناسی (AU) و یا به عبارتی ۱,۴۳۰ برابر فاصله زمین تا خورشید، گردش می کند که این خود یکی از طولانی ترین دوره های گردش به دور خورشید تا به امروز است. L91 هرگز بیش از ۵۰ AU به خورشید نزدیکتر نمی شود که این رقم از پلوتو هم دور تر است.

مسیر طولانی L91 نیز در حال تغییر است.

solar system

متخصص فیزیک نجومی میشل بنیستر در نشست  بخش مجمع اخترشناسی آمریکا در خصوص دانش های سیاره ای که در شهر پسدینا کالیفرنیا برگذار شد به دانشمندان اذعان داشت ” محور گردش این سیاره به طور خارق العاده ای در حال تغییر است” خانم بنیستر، که یک متخصص فیزیک نجومی فارق التحصیل دانشگاه کویین بلفاست است متوجه تغییرات  جزیی در مدار این شئ شد که این احتمالا ناشی از نیرو ی جاذبه ی ستاره های در حال حرکت و یا تعامل آن با سیاره فرضی نهم بوده است. طی شبیه سازی های انجام شده توسط دانشمندان احتمال بر این می رود که حرکات این شئ منشا خارج منظومه شمسی دارند، حال چه از ستاره های دوردست و یا باد های کهکشانی حاصل شده اند.

کنستانتین باتیگین، اختر شناسی در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا می گوید ” به نظر من این قضیه غیر محتمل نیست ولی به آن نیازی هم نداریم” او ماه ژانویه سال گذشته وجود سیاره نهم را اعلام کرد و بر این باور است که حرکت مداری عجیب L91 و دیگر شئ های فضایی تازه کشف شده را می توان توسط سیاره ی فرضی نهم توجیه کرد.

بنیستر و تیم اش طی Outer Solar System Origins Survey (بررسی ریشه های خارج از منظومه شمسی) که یک برنامه ۴ ساله با هدف پیدا کردن اشیائ فضای دوردست توسط تلسکوپ کانادایی-فرانسوی و هاوایی است موفق به کشف L91 شدند. جرم و سایز این سیاره هنوز در هاله ای از ابهام به سر می برد.

اتفاقی در حال روی دادن است

L91 تنها شئ آسمانی نیست. تیم دیگری از اخترشناسان تعدادی شئ  یخی دیگر در که ورای نپتون در حرکت هستند را نیز گزارش کردند. تشابه نوع مدار این شئ های فضایی منجر به ایجاد نظریه سیاره نهم شده است.

اسکات شپرد از انستیتو کارنگی علوم واشنگتن می گوید: “اتفاقات زیادی در دوردست های منظومه شمسی در حال روی دادن است” شپرد عضوی از تیمی است که در حال انجام بزرگترین و عمیق ترین بررسی اجزای فرا نپتونی که مدار شان آن ها به دور تر از نپتون می کشد هستند.

Strange changes in the outer solar system

یکی از شئ هایی که این تیم موفق به یافتن آن شدند، ۲۰۱۴ FE72 است که یکی از اولین شئ های فضاییست که از درون ابر ،Oort ، پوشش یخی که حول منظومه ما را پوشانده است، بیرون آمده است. این سیارک دارای مداری ۳,۰۰۰ AU است و هم چنین ممکن است تحت تاثیر نیرو ی جاذبه ستاره هایی که در مجاور آن حرکت می کنند قرار بگیرد.

اما همه دانشمندان بر سر اینکه افزایش تعداد مدار های عجیب دال بر وجود سیاره نهم دارد اتفاق نظر ندارند.

کاترین ولک می گوید : “ما بخش هایی از فضا را بیشتر و با دقت بیشتر بررسی کرده ایم” ولک، یک دانشمند سیاره شناس در دانشگاه آریزونا است.

او به تشابهات مدار ها و نحوه قرارگیری اشیائ فضایی اشاره کرده است و گفته است که این امر ممکن است به دلیل مکان قرارگیری مشابه شان در فضا باشد.

در یک کنفرانس مشابه، باتیگین اعلام کرد که ممکن است سیاره نهم مسئول حرکت عقب رو و یا پس رفتن مدار برخی از سنتوار های منظومه باشد. هنگام گردش به دور سیارات دوردست، سنتوار ها ممکن است در مسیر مدار همزاد های بزرگتر خویش قرار بگیرند. از این رو ممکن است قرار گیری برخی سیارک ها در مدار سیاره ۹ منجر به تغییر مدار آن ها شده باشد، همانطور که الیزابت بیلی، فارغ التحصیل دانشگاه کالتک و یکی از همکاران باتیگین بر آن اذعان داشت.

اما همچنان ولک باور دارد که تحقیقات کنونی مدرکی بر وجود سیاره نهم نیستند حتی با اینکه نتایج موجود بسیار منطقی به نظر می رسند.

او گفته است که ” این اشیاء همگی باهم متفاوت و در نوع خود عجیب اند، هیچ مدرکی به اندازه کافی مرا قانع نمی کند که با واقع یک سیاره دیگر در فضا وجود دارد، اما حقیقت این است که اتفاقات چندی در حال روی دادن است که این احتمال می دهند که در منظومه ما خبر هایی است!”

منبع: astronomy

رویداد های آسمان در دهه پایانی ماه اکتوبر ۲۰۱۶

بیشتر افرادی که به رویدادهای آسمانی علاقه دارند و آن  ها را در تصمیم های خود دخیل می کنند، به ریز جزییات رخدادهای آسمان دقت دارند. اختر شناسان راهی باز کرده اند تا مردم بتوانند به راحتی بفهمند که در آن بالا یعنی آسمان چه خبر است. اگر ادوات رصد کردن آسمان در دست دارید، گاهی می توانید شاهد رویدادهایی باشید که اجرام آسمانی را در تقابل هم قرار می دهند و با دیدن این صحنه ها حسابی لذت ببرید.  گویا آی تی امروز به بررسی رویدادهای پایانی ماه اکتوبر خواهد پرداخت. با ما همراه باشید.

اخبار نجوم

ماه و مرکز صورت فلکی شیر – ۲۵ و ۲۶ اکتبر

در ساعات قبل از طلوع خورشید، رو به مشرق حلال نازک ماه را در زیر ستاره ی درخشان رگولوس تماشا کنید، که مرکز  صورت فلکی لئو (شیر)  را نشان می دهد. دو شئ نورانی تنها در چند درجه اندک از هم فاصله خواهند داشت، تنها کمی بیشتر از عرض انگشت شستتان که در فاصله طول دست تان قرار دارد. تقابل ماه با سیاره های اطراف همیشه جذاب هستند و موضوع مهمی برای رصد کنندگان آسمان به شمار می آیند.

رویداد های آسمان

مشتری و ماه- ۲۸ اکتبر

و باری دیگر ماه به یک سیاره ی دیگر می رسد اما این بار این سیاره بزرگترین سیاره ی منظومه ی شمسی و یکی از درخشان ترین سیارات آسمان تاریک شب است.

ماه و مشتری منظره ای خیره کننده تولید می کنند که حتی چشم غیر مسلح هم از دیدن آن ها لذت خواهد برد و این فرصت عکس برداری بسیار خوبی در مقابل طلوع درخشنده ی شرقیست.

زحل و ناهید- ۳۰ اکتبر

درست هنگام گرگ و میش عصر در آسمان های جنوب غربی به دنبال ناهید و زحل بگردید تا شاهد جفت شدن آن ها در صحنه ای خارق العاده باشید. این صحنه بسیار زیباست و فرصتی است که عکاس های آماتور، و حتی حرفه ای، از آن برای تکمیل آلبوم های خود استفاده کنند. چیزی که جالب است رنگ نارنجی است که در این تقابل به چشم می آید.

در رویداد مذکور در میان زحل و ناهید ستاره ای نارنجی با نام آنتاراس قرار دارد، که چشم صورت فلکی اسکورپیوس (عقرب) است. با استفاده از دوربین دو چشم می توان جفت شدن این دو سیاره را به زیبایی دید اما با کمک یک تلسکوپ می توان حلقه ی دور زحل و دیسک دور ناهید را نیز رصد کرد.

اگر توانستید این رویداد ها را دنبال کنید، تصاویری از آنچه در ابزارهای خود می بینید تهیه کنید و برای ما ارسال کنید.

نقشه برداری جدید فضایی خبر از ناگفته های منظومه شمسی می دهد

منجمان و محققان بسیاری در حال تلاش برای دستیابی به اطلاعات هرچه دقیق تر از منظومه شمسی و کهکشان راه شیری هستند تا بیش از پیش بتوانند محیط اطرافمان را شناسایی نمایند. در این راستا نقشه های بسیاری از منظومه شمسی تهیه شده است که می تواند تا حدودی وضعیت فعلی سیارمه مان در این منظومه را بیان نماید اما به تازگی محققان قادر به تهیه یک نقشه بسیار کامل و بی نقص شده اند که تقریبا کامل ترین نقشه ترسیم شده از منظومه شمسی تا کنون است.

دستاورد جدید اختر شناسان مرکز تحقیقات فضایی HI4PI با جزئیات فوق العاده، تمامی نقشه های موجود فعلی را از دور خارج کرده است. محققین این مرکز توانستند با استفاده از فراوان ترین ماده در هستی، یعنی اتم هیدروژن خنثی، موفق به تهیه این محتوای بی نظیر شوند.

البته این نکته شایان توجه است که چنین تحقیقاتی پیش از این در ابعاد بسیار کوچکتری صورت گرفته بود اما این بار با استفاده از حدود ۱۰ میلیارد نقطه داده که به وسیله رادیوتلسکوپ های عظیم از جمله رصدخانه پارکس در استرالیا و افلسبرگ در آلمان بدست آمده است  و همچنین با استفاده از الگوریتم های فیلتر نویز توسط این پژوهشگرانمی توان گفت تصویری با حساسیت دوبرابری نسبت به بهترین نتایج قبلی بدست آمده است.

milky-way-galaxy-hi4pi-icrar

وضوح فضایی این نقشه جدید، چهار برابر بیشتر ازسایر نقشه های موجود است و در نتیجه، می توانید نمایی بی نهایت جامع از کهکشان راه شیری را ملاحظه نموده، ضمن اینکه جزئیات دقیقی از ساختارهای ابری بین ستاره ای را نیز مشاهده نمایید، چیزی که پیش از این دیده نمی شد.

لازم به ذکر است که این نقشه تنها هب منظور به تصویر کشیدن وضعیت همسایگی انسان در فضا مورد استفاده قرار نمی گیرد و برای تشخیص و درک نحوه توسعه کهکشان راه شیری نیز موثر خواهد بود . زیرا در میلیارد ها سال قبل احتمالاً ساختارهای ابری در تشکیل ستاره های کهکشان ما نقش داشته اند، در نتیجه بهره گیری از این ابزار خواهد توانست راهگشای حل این مسائل نیز باشد.

به بهره گیری از نتایج این پژوهش، می توان به شناخت وسیعتری از مابقی جهان هستی نیز دست یافت. از آنجا که هر آنچه می بینیم از میان همین هیدروژن می گذرد، بنابراین کسب اطلاع از تراکم این عنصر می تواند به دانشمندان در تصحیح یافته هایشان کمک شایانی نماید، گویی قبلاً از میان پنجره ای غبار گرفته به دوردست ها می نگریستند و اکنون این پنجره کاملاً تمیز و شفاف شده.

با توجه به انتشار رایگان تمامی این اطلاعات بدست آمده به طور وسیع در سراسر جهان انتظار می رود به زودی شاهد کشفیات جدید محققان سراسر دنیا در این زمینه باشیم.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب جذاب و خواندنی با دیگر کاربران مجله اینترنتی گویا آی تی در میان بگذارید.

منبع:

engadget

آیا منظومه شمسی هم اکنون حامل سیاره ای شبیه زمین است؟

بالاخره متوجه شدیم که Pale Red dot ماموریت اخیر خود را به پایان رساند. در واقع ماموریت Pale Red dot پیدا کردن سیاره ای در حواشی Proxima Centauri بود. اما اهداف این پروژه همچنان توسط گروهی دیگر در حال بررسی است. گروهی جدید که با نام ProjectBlue یا پروژه آبی فعالیت دارند قصد دارند نگاه همگان را به سمت بزرگترین ستاره های این منظومه جلب کننده: این ستاره ها قنطوریس آلفا A و B نام دارند.

هدف چیست این گروه جدید چیست؟ درواقع می توان گفت که هدف این گروه این است که کاری که بقیه در آن شکست خورده اند را به اتمام برسانند و این کار پیدا کردن سیاره ای در آنجا بود اما نه هر سیاره ای. این پروژه دو ساله بر روی پیدا کردن سیاره ای قابل سکونت در یکی از نواحی نزدیک یکی از ستارگان  تمرکز می کند. این پروژه طیف های نوری مرئی را از طریق کانال های سبز و آبی رصد می کند. چیزی که دیده می شود خیلی چشمگیر نیست، شاید در حد یک پیکسل یا بیشتر اما برای اینکه بفهمیم سیاره آبی و قابل سکونت است یا خیر کافیست.

حامل سیاره ای شبیه زمین

موسسه Boldly Go در حال تدارک دیدن پروژه ای است که موسسه SETI و دانشگاه ماساچوست و همچنین سرمایه گزاران و سهام داران دیگری را در این کار دخیل می کند. مدیر عامل انستیتو Boldly Go ، جون مورس  در این باره می گوید: “پروژه آبی خودش را از نیاز به گرفتن تصویر نقطه آبی کمرنگ (Pale Blue Dot image) که کاریست که همه در تحقیقات خارج از سیاره ای به آن روی می آورند مبرا کرده است” .

این برنامه ملزم به ارسال تلسکوپی با روزنه لنز ۱۷٫۷ اینچی (۴۵ سانتی متر) به مدار پایینی زمین است. عملا این تلسکوپ اندازه تلسکوپی خانگی بسیار بسیار پیشرفته است. این تلسکوپ از یک کرونوگراف برای تیره کردن نور ستارگان و هم چنین از لنز های حالت پذیر برای ایجاد ضریب سیگنال به نویز قوی ای استفاده می کند.

مورس می گوید، “قطعا مشاهده سیاری ای کوچک پیرامون ستاره ای مشابه خورشید چالشی دلهره آور است- هاله دور خورشید بسیار کوچک است و همین هم در نوک چیزی که ما قصد بدست آوردنش داریم، قرار دارد.”

اگر پروژه به موفقیت دست یابد، ما سیاره ای را پیدا می کنیم که تا به حال در فیلم های علمی تخیلی آن را دیده ایم. اگر هم موفقیتی حاصل نشد، با این حال هنوز هم تیم اطلاعات ارزشمندی در اختیار دارد تا  از آن برای رسد کردن دیگر سیاره های مشابه خورشید استفاده کند.

نظر شما در مورد حیات فرازمینی بر روی سیاره ای دقیقا شبیه به زمین چیست؟ راستی اگر شما بتوانید چنین سیاره ای را یپدا کنید آیا حاضرید که با صرف مبلغ نا معقولی به دیدار آن بروید و یا حتی از آن برای زندگی استفاده کنید؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب به دیگران در مورد این خبر اطلاع رسانی کنید.

منبع: astronomy

کشف یک جسم یخی مرموز بر فراز مدار نپتون باعث شگفتی دانشمندان شد

کشف یک جسم یخی مرموز بر فراز مدار نپتون باعث شگفتی دانشمندان شد

اخترشناسان موفق به کشف یک جسم یخی شده اند که دارای حرکتی نامعمول است. این کشف منجر به بهت زدگی دانشمندان شده است. ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ پیمایشی پانورامیک و سیستم واکنش سریع (Pan-STARRS)، موفق به کشف این جسم یخی مرموز بر فراز مدار نپتون شدند.

این جسم جدید، “نیکو (Niku)” نام گذاری شده که در زبان چینی، به معنی سرکش است. جسم یخی نیکو در جهت مخالف نسبت به تمام اجسام دیگر به سمت منظومه شمسی می چرخد.

همچنین نیکو در زاویه ی ۱۱۰ درجه سطح هوا از منظومه شمسی واقع شده و قطر آن کمتر از ۲۰۰ کیلومتر است. اما چیز عجیب در مورد نیکو، حرکت این جسم بوده که بر خلاف جهت مداری سیارات است. این غیر طبیعی است، چراکه باقی سیارات و اجرام منظومه شمسی به جهت عقربه های ساعت و یا پروگراد (حرکت سیاره ای از شرق به غرب) حرکت می کنند.

این احتمال وجود دارد که این حرکت نامتعارف نیکو، ناشی از برخورد اجسام فضایی باشد، اما یافته های اخترشناسان این فرضیه را به کلی رد می کند. دانشمندان دریافته اند، نیکو در این مورد تنها نیست؛ بلکه ظاهرا نیکو بخشی از گروهی از اجسام فضایی است که تمایل دارند در جهتی عکس سایر اجسام فضایی به دور خورشید بچرخند.

جسم یخی فرا نپتونی غیر قابل توضیح است

میشل بانیستر، ستاره شناسی از دانشگاه کویینز بلفاست گفت: ” امیدوارم، همه تان کمربندهایتان را محکم بسته باشید، چرا که منظومه شمسی خیلی عجیب تر از چیزی است که تصور می کردیم.

دانشمندان در توضیح این رفتار عجیب جسم یخی ، نظریه های زیادی ندارند. اما این موضوع بازهم تایید می کند که سیاره نهم منظومه شمسی، سیاره ای مرموز و اسرار آمیز است. دانشمندان با بررسی بیشتر، به این نتیجه رسیدند که نیکو، خیلی نزدیک به مرکز منظومه شمسی، و به دور از ناحیه دسترسی به گرانش فرضی نپتون قرار دارد.

متی هولمن، اخترشناسی از مرکز علوم ستاره شناسی هاروارد اسمیتسونین در این باره می گوید: “این نشان می دهد، چیزهایی بیش از آن چیزی که کاملا از آن آگاهیم، در حال رویدادن در لایه بیرونی منظومه شمسی است.”

کشف هایی مانند نیکو واقعاً هیجان انگیزند، چرا که به ما نشان می دهند، چیزهایی وجود دارند که به کلی از آن به اطلاعیم و هنوز اسرار زیادی وجود دارند که موفق به کشف شان نشده ایم، بله: “جهان ژرف است؛

ژرف تر از آنکه روز گمان کند.”

.

منبع: insidethetruth

 

نوشته کشف یک جسم یخی مرموز بر فراز مدار نپتون باعث شگفتی دانشمندان شد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.