شهاب‌سنگ ۴.۵ میلیارد ساله مریخ، اسرار منشا زمین را فاش کرد!

یک شهاب‌سنگ مریخی که توسط قبایل بادیه‌نشین در صحرا کشف شده است، تقریباً ۴.۵ میلیارد سال قدمت دارد و می‌تواند راز سیاره مریخ را که زمانی پناهگاه حیات بود در خود جای دهد.

اعتقاد بر این است که این سنگ قدیمی‌ترین نمونه خاک مریخ است و اطلاعات زیادی در مورد منشاء و قدمت آن دارد.

همچنین سرنخ‌هایی در مورد انتشار مواد فرار (مواد شیمیایی مرتبط با آب سیاره) با شواهدی در مورد ۱۰۰ میلیون سال اول وجود سیاره، به ما ارائه می‌دهد.

شباهت سیاره مریخ با ایسلند

در حال حاضر، می‌توان گفت که این دو از منظر اینکه مکانی برای زندگی باشند، دیگر شباهت چندانی ندارد. البته، اگر به ۴.۵ میلیارد سال پیش برگردیم، می‌توانیم این امکان را بدهیم که ایسلند و سیاره قرمز، پوسته یا بخش بیرونی مشابهی داشتند. کشفیات جدید ما که از سیاره مریخ روی سیاره زمین پیدا شده است می‌تواند اطلاعاتی درباره سال‌ها حرکات جغرافیایی زمین به ما بدهد. همچنین خواهیم فهمید که چطور و چرا سیاره زمین، برعکس مریخ، به سیاره‌ای تبدیل شد که از حیات موجودات پشتیبانی می‌کند.

اطلاعاتی که از تاریخ سیاره زمین به دست آورده‌ایم، از تحقیقی به‌دست آمده که چگونگی منشا احتمالی مریخ را آشکار کرده است. تکه سنگی که ۴.۵ میلیارد سال قدمت دارد و به آن نام غیر رسمی Black Beauty یا «زیبای مشکین» را داده‌اند. این مطالعه در 12 ژوئیه در مجله Nature Communications توسط یک تیم بین المللی از محققان که شامل دانشمند دانشگاه شمالی آریزونا (NAU) است، منتشر شد.

والری پایره، محقق فوق دکترا در دپارتمان نجوم و علوم سیاره‌ای گفت:

این شهاب سنگ اولین مرحله از تکامل مریخ و در نتیجه تمام سیارات زمین‌سان از جمله زمین را ثبت کرد. از آنجایی که زمین سطح قدیمی خود را عمدتا به دلیل پوشش تکتونیک از دست داد، مشاهده چنین مشخصات بسیار باستانی از مریخ، پنجره‌ای نادر به تاریخ باستانی کره زمین است که ما مدت‌ها پیش از دست داده‌ایم.

مریخ چه اطلاعاتی را درباره زمین به ما می‌دهد؟

تیم تحقیقاتی به سرپرستی آنتونی لاگین از دانشگاه کرتین استرالیا، به جستجوی محل منشأ یک شهاب سنگ مریخی با نام رسمی NWA-7034 (NWA: شمال غربی آفریقا، جایی که این شهاب سنگ پیدا شده) پرداختند. جنس این شهاب‌سنگ نشان می‌دهد که هنگامی که به زمین افتاده، مریخ فعالیت آتشفشانی داشته است و همچنین اطلاعات بیشماری درباره پیداش سیاره مریخ به ما داده است. اگرچه ۵ تا ۱۰ میلیون سال پیش پس از برخورد یک سیارک از سطح مریخ به بیرون پرتاب شد، منبع و زمینه پیدایش آن همچنان یک معما باقی مانده است.

برای مشخص کردن اینکه شهاب‌سنگ Black Beauty از کجا آمده است، این تیم تحقیقاتی خواص شیمیایی و فیزیکی آن را مطالعه کردند. آن‌ها مشخص کردند که منشا آن از Terra Cimmeria-Sirenum، یکی از باستانی‌ترین مناطق مریخ است و ممکن است سطحی شبیه به قاره‌های زمین داشته باشد. اجرام سیاره‌ای مانند مریخ، همگی دارای دهانه‌های ضربه‌دیده هستند، در نتیجه یافتن مورد مناسب کمی دشوار خواهد بود.

در مطالعه قبلی، تیم لاگـِین یک الگوریتم تشخیص دهانه ایجاد کرد که تصاویری با وضوح بالا از سطح مریخ برای شناسایی دهانه‌های کوچک ضربه‌دیده ثبت می‌کند؛ به‌طوری که حدود ۹۰ میلیون دهانه ۵۰ متری را پیدا می‌کند. در این مطالعه، آن‌ها توانستند محتمل‌ترین محل پرتاب را مشخص کنند: دهانه کاراتا (Karratha) که جهش یک دهانه قدیمی‌تر به نام Khujirt را حفاری کرد.

پوسته قاره مانند و اقیانوس مانند مریخ

لاگین، که یک محقق در دانشکده زمین و علوم سیاره‌ای در دانشگاه Curtin است، گفت:

«برای اولین بار توانستیم موقعیت زمین‌شناسی تنها تکه از سیاره مریخ که روی زمین قرار دارد را بشناسیم؛ دقیقا ۱۰ سال قبل از مأموریت بازگشت ناسا از مریخ برای ارسال نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط مریخ‌نورد Perseverance که در حال حاضر دهانه Jezero را مورد مطالعه قرار داده است. این تحقیق راه را برای یافتن محل پرتاب سایر شهاب‌سنگ‌های مریخی هموار کرد تا جامع‌ترین دیدگاه نسبت به تاریخ زمین‌شناسی سیاره سرخ ایجاد شود.»

محقق پایری، در حال مطالعه ماهیت و چگونگی شکل‌گیری پوسته مریخ است تا تعیین کند که آیا زمین و مریخ گذشته مشترکی دارند که شامل پوسته قاره و اقیانوس‌مانند باشد یا خیر. وی همچنین از مشاهدات مداری ثبت‌شده در این منطقه استفاده می‌کند تا ببینیم آثار آتشفشانی مریخ مشابه ایسلند هستند یا نه، استفاده می‌کند.

پایری می‌گوید:

از امروز، پیچیدگی پوسته مریخ درک نشده است، و دانستن منشاء این قطعات شگفت‌انگیز باستانی می‌تواند به کاوش در منطقه Terra Sirenum-Cimmeria منجر شود که حقیقت تکامل مریخ و شاید زمین را برملا کند. این کار راه را برای یافتن محل پرتاب سایر شهاب‌سنگ‌های مریخی هموار می‌کند که جامع‌ترین نمای تاریخ زمین‌شناسی مریخ را ارائه می‌دهد و به یکی از جالب‌ترین سؤالات پاسخ می‌دهد: چرا سیاره مریخ که اکنون خشک و سرد است، بسیار متفاوت از زمین با امکاناتی که برای حیات دارد، است؟»

الگوی تیم تحقیقاتی به گونه‌ای است که دهانه‌های ضربه‌دیده که در صورت فلکی مریخ و ماه قرار دارند را تشخیص دهد. این می‌تواند برای کمک به کشف تاریخ جغرافیایی آن‌ها و پاسخ به سؤالات اساسی در مورد شکل‌گیری و تکامل آن‌ها استفاده شود و نقطه شروعی برای هدایت تحقیقات آینده منظومه شمسی باشد.

نوشته شهاب‌سنگ ۴.۵ میلیارد ساله مریخ، اسرار منشا زمین را فاش کرد! اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

اگر همه یخ‌ها آب شوند، سیاره زمین چه شکلی خواهد شد؟! (به همراه ویدیو)

Ice-melt اگر همه یخ‌ها آب شوند، سیاره زمین چه شکلی خواهد شد؟! (به همراه ویدیو)

در سال ۲۰۱۵، ناسا عنوان کرد که سطح آب اقیانوس‌های زمین سریع‌تر ازآنچه انتظار می‌رود، بالا آمده است. آژانس فضایی ناسا نیز اعلام کرد که پیش‌بینی می‌شود سطح آب سیاره زمین به میزان ۹۰ سانتی‌متر در چند دهه آینده افزایش داشته باشد.

پیش‌بینی‌های اخیر به‌اندازه کافی نگران‌کننده است و نشان می‌دهد که در این صورت میلیون‌ها انسان مکان زندگی خود را از دست خواهند داد. اتفاق ناامیدکننده و بدتر آن است که اگر این روند ادامه یابد و تمام کلاهک‌های یخ و یخچال‌های قطبی ذوب شوند، سطح آب اقیانوس‌ها به طرز بسیار سرسام‌آوری ۶۵.۸ متر (۲۱۶ پا) افزایش خواهد داشت. سوال بزرگ این است که این مقدار آب کجا خواهند رفت؟

گروه طراح انیمیشن‌های سایت Business Insider آمریکا، این طرح انیمیشنی را طراحی کرده است. با دیدن این ویدئو به‌صورت مجازی حالتی را خواهید دید که اگر تمام یخ‌های زمین ذوب شوند، خشکی‌ها و قاره‌ها چگونه خواهد شد. باید اعتراف کرد که برای هر انسانی دیدن این طرح بسیار نگران‌کننده و هولناک است.

بعضی از نقاط کم ارتفاع که هم‌اکنون نزدیک آب هستند و حتی بعضی شهرها مانند ونیز به‌سرعت ناپدید می‌شوند. در نگاه اول این گونه به‌­نظر می­‌رسد که این اتفاق سیاره زمین را دچار تغییر آن‌چنانی‌ای نخواهد کرد.

اما زمانی که زمین شروع به چرخش می‌کند، در نیمه مرکزی آسیا شرایط به طرز عجیبی نابود کننده است. شهرهای بزرگی مانند کلکته و شانگهای به داخل اقیانوس خواهند رفت (این دو شهر باهم چیزی نزدیک به ۱۹ میلیون جمعیت دارند). به‌راحتی می‌توان گفت که آمریکا نیز بسیار کوچک‌تر خواهد شد و مثلا کالیفرنیا به‌کلی نابود می‌شود!

چیزی که این طرح انیمیشنی را بسیار نگران‌ کننده می‌کند، این است که این اتفاق صرفا یک آینده فرضی و تخیلی نیست. درست است که در طول حیات ما این طرح رخ نخواهد داد، اما بررسی دانشمندان نشان می‌دهد که با این روند افزایش دما برای کره زمین در آینده‌ای که خیلی دور نخواهد بود، واقعا هیچ یخی وجود نخواهد داشت.

همان‌گونه که نشنال ژئوگرافیک در سال ۲۰۱۳ بررسی و اعلام کرد که تقریبا ۵۰۰۰ سال زمان می‌برد تا ۲۰.۸ میلیون متر مکعب یخ در سیاره زمین به‌کلی ذوب شود.

پیش‌بینی می‌شود که در دهه‌های آینده دمای جو ۲۶.۶ درجه سلسیوس شود، درحالی‌که مقدار فعلی آن ۱۴.۶ سلسیوس است. این اتفاق زندگی جانوران و گیاهان را به طرز وحشتناکی نابود خواهد کرد.

احتمال این پیش‌بینی‌ها را قبلا چندین بار شنیده‌ایم، اما نگرش ما متفاوت خواهد بود، وقتی به‌صورت تصویری ببینیم که تاثیر رفتار ما بر شکل ظاهری زمین چگونه خواهد بود. این انیمیشن به‌خوبی این اتفاق را نشان داده است. نسخه­‌ای از این ویدئو در سپتامبر سال ۲۰۱۵ نیز منتشر شده بود.

با تماشای این ویدئو و بررسی روند نابودی زمین، به این نتیجه می‌رسیم که چقدر ما خوش‌بخت هستیم که در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که می‌توانیم پدیده‌های شگفت‌انگیز این سیاره مثل دیواره بزرگ مرجانی، شهر ونیز و یا مالدیو را ببینیم؛ چراکه دیگر با افزایش دمای جو و به طبع آن افزایش سطح آب، این پدیده‌های زیبا نیز نابود خواهند شد!

نوشته اگر همه یخ‌ها آب شوند، سیاره زمین چه شکلی خواهد شد؟! (به همراه ویدیو) اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

نظریه سیاره ناشناخته آخرالزمان بار دیگر خبرساز شد

بی‌مقدمه سر اصل خبر سیاره ناشناخته می‌رویم و حقایق و شایعات حول و حوش آن را مشخص می‌کنیم.

واقعیت: شواهدی در دست است که از وجود یک سیاره ناشناخته و نامتعارف در منظومه شمسی خبر می‌دهد که در انتظار کشف شدن است. حقیقتا موضوع بسیار هیجان‌انگیز و عجیب و غریبی ‌است.

شایعات: جهان در حال به پایان رسیدن است و این نابودگر فرضی که سیاره نیبروس (Nibiru) نامیده شده است کار زمین را تمام خواهد کرد.

اما اصل خبر حاکی از آن است که نقش این نابودگر فضایی را همان سیاره ناشناخته (Planet X) بازی می‌کند و انجام ماموریت فرضیه نابودی آخرالزمان به او محول شده است. دیوید میید، متخصص عدد شناسی (رشته‌ای از علوم خفیه) در این‌باره می‌گوید، او چندین بار تلاش‌هایش برای تعیین زمان پایان جهان به شکست منتهی شده است اما اکنون یک تفسیر جدید از کتاب مکاشفه (Book of Revelation) دارد که دقیقا به روز ۲۳ آوریل اشاره دارد. او عنوان می‌دارد که امسال بلافاصله با پایان روز زمین، سیاره ناشناخته با سیاره ما برخورد خواهد کرد!

ما پیشگویی آخر‌الزمانی این ستاره شناس و تئوریسین آمریکایی، که ظاهرا قرار است در کمتر از ده روز دیگر رخ دهد را به دلیل رکوردشکنی در اشتباه درآمدن پیش‌گویی‌هایش نادیده می‌گیریم. اما حقیقتا برای تیتر‌های خبری بسیار جذابیت دارد و بسیاری از رسانه‌های بزرگ خبری سریعا آن را چنگ زده و مستقیما به عنوان سرخط اصلی خبر‌های خود تعیین کرده‌اند.

اما با عرض پوزش براساس دلایلی که در بالا اشاره شد بار دیگر قرار نیست هفته آینده دنیا به پایان برسد!

در منظومه شمسی شما تنها با تصاویر حیرت‌انگیز، زیبا و بی‌نظیری مواجه خواهید شد که عظمت و زیبایی جهان و قدرت خداوند را به رخ خواهد کشید. جهانی پر از سیارات و ستارگان و وقایع شگفت‌انگیز و قمر‌هایی که ممکن است میزبان موجوداتی فرازمینی باشند.

نوشته نظریه سیاره ناشناخته آخرالزمان بار دیگر خبرساز شد اولین بار در پدیدار شد.

برملا شدن راز میدان مغناطیسی زمین توسط یک کوزه رسی قدیمی

سفالگرانی که بیش از ۲۰۰۰ سال پیش در اورشلیم به سفالگری مشغول بودند، اصلا به میدان مغناطیسی زمین فکر نمی کردند، اما بدون آنکه بدانند، کوزه هایی که از خاک رس می ساختند در واقع یک کتیبه علمی بوده که نکاتی در مورد مغناطیس سیاره زمین در خود ثبت و ضبط کرده اند.

گویا آی تی – به لطف خواص مغناطیسی ذرات اکسید آهن که در خاک رس وجود دارد، این ذرات می توانند در حالتی که گرم می شوند شدت میدان مغناطیسی زمین را در خود ضبط کنند. بر همین اساس، دانشمندان یک تاریخ پنهان از میدان مغناطیسی نوسان کننده زمین در سالهای ۷۵۰ تا ۱۵۰ قبل از میلاد را کشف کرده اند.
محققی به نام اِرِز بن یوسف از دانشگاه تل آویو در اسرائیل به Jewish Press گفت “سرامیک ها دارای مواد معدنی بسیار کوچکی هستند که به صورت “ضبط مغناطیسی” عمل می کنند. آنها در زمانی که خاک رس در کوره در حال پخته شدن بوده، اطلاعاتی در مورد میدان مغناطیسی زمین در خود ذخیره کرده اند.”.
“سرامیک ها، خاک رس پخته شده، خشت سوخته، سرباره مسی ، یعنی تقریبا هر چیزی که زمانی داغ شده و سپس سرد شده، می تواند ضبط کننده مولفه های میدان مغناطیسی جاری در زمان پخت باشد”.

بن یوسف و تیم تحقیقاتی اش ۶۷ کوزه سرامیکی را از منطقه یهودیه (Judean) جمع آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. تاریخ دقیق ساخت آنها به لطف تمبرهای سلطنتی که زمامداران آن دوران روی کوزه ها الصاق کرده بودند، به راحتی قابل تشخیص بود.
با استفاده از یک مغناطیس سنج ابررسانا، قدرت میدان مغناطیسی حبس شده در قطعه های کوزه اندازه گیری شد. محققان دریافتند میدان مغناطیسی زمین در آن زمان ۴۰ درصد قوی تر از زمان حاضر بوده است.
اما این نکته را نیز دریافتند که در حدود سال ۷۰۰ پیش از میلاد، قدرت این میدان مغناطیسی افزایش مختصری داشته که نشان می دهد میدان مغناطیسی در طول زمان نوسان می کند و فقط کاهش نمی یابد.

بن یوسف می گوید “ما با شناخت بهتر پروکسی هایی مانند میدان مغناطیسی ، می توانیم تصویر واضح تری از سیاره خود و ساختار درونی آن به دست آوریم. منشا میدان مغناطیسی زمین، در جایی با عمق ۱۸۰۰ مایل (۲۹۰۰ کیلومتر) در قسمت مایع هسته خارجی زمین قرار دارد”.
قدمت موارد مدرن تری که به ضبط میدان مغناطیسی پرداخته اند، به حدود ۲۰۰ سال پیش بر می گردد. ما در عین حال که می توانیم از سنگ های آتشفشانی غنی از آهن که چند میلیون سال قدمت دارند اطلاعات بسیار زیادی به دست آوریم، اما نمی توانیم قدمت این سنگ ها را به شکلی دقیق تر تعیین کنیم.
یعنی هر چه اطلاعات بیشتری بتوانیم در مورد آنها به دست آوریم، بهتر است.
آلبرت اینشتین، میدان مغناطیسی زمین را یکی از بزرگترین رازهای پنهان فیزیک می داند: دانشمندان تصور می کنند منشا این میدان، آهن مایع موجود در هسته زمین است. این آهن مایع می تواند میدان الکترومغناطیسی عظیمی ایجاد کند که سیاره زمین را در فضا بچرخاند.

اما هنوز در مورد چیزی که باعث نوسان در قدرت این میدان می شود، نمی توانیم با اطمینان صحبت کنیم. از آنجایی که این سپر مغناطیسی برای حفاظت از ما در برابر بادهای خورشیدی و پرتوهای کیهانی بسیار مهم و حیاتی است، دانشمندان بسیار مشتاقند تا حد امکان اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورند.
درست است که افزایش قابل توجه میدان مغناطیسی در حدود سال ۷۰۰ قبل از میلاد برای سازندگان کوزه ها در یهودیه باستان مشکلی ایجاد نکرد، اما اگر این اتفاق در زمان حاضر رخ دهد، موجب بروز اختلال در شبکه های مخابراتی و اینترنتی می شود. به همین دلیل، انجام تحقیقات بیشتر در مورد رفتار میدان مغناطیسی زمین بسیار مهم است.
حالا می دانیم این میدان در چند هزار سال پیش بسیار قوی تر از زمان حاضر بوده، و همین دانش در پیش بینی آینده این میدان و آثاری که بر زندگی بشر می گذارد، به دانشمندان کمک خواهد کرد.

اریک بلینمن از دفتر مطالعات باستان شناسی نیومکزیکو، که البته در این تحقیق شرکت نداشته، به نشریه Popular Science گفت اکتشافات مشابه در آینده، به ما کمک خواهد کرد قطعات این پازل را بهتر کنار هم بچینیم و اطلاعات دقیق تری از گذشته میدان مغناطیسی زمین به دست آوریم.
او می گوید “این شرایط برای متخصصان ژئوفیزیک، مانند آن است که درب کتابخانه ای که آنها نمی دانستند وجود دارد، ناگهان به رویشان باز شود”.
نتایج این تحقیق در PNAS منتشر شده است.

Kounotori برای جمع آوری زباله های فضایی به مدار زمین اعزام شد

روز جمعه ۹ دسامبر در  ساعت ۱۳:۲۷ دقیقه اولین دستگاه زباله جمع کن فضایی روانه جو زمین شد! این زباله جمع کن که کانوتوری (Kounotori) نام دارد به همراه یک فضاپیمای غول پیکر روانه مدار زمین شد تا زباله های فضایی موجود در مدار زمین را جمع آوری و به ناحیه ای دور تر از مدار زمین هدایت نماید.

کانوتوری که یک نام ژاپنی و به معنای لک لک است از تعداد زیادی رشته آلومینیومی و فولادی و با همکاری یک شرکت سازنده تور های ماهیگیری تولید شده است.  هدف این دستگاه کاهش سرعت و همچنین خارج نمودن زباله های موجود در مدار زمین و انتقال آن ها به بخشی دورتر از سیاره زمین می باشد.

japansunmann

بر اساس تخمین های زده شده از مدت ۵۰ سال پیش تا کنون که فعالیت های فضانوردی انسان آغاز گردیده بیش از ۱۰۰ میلیون زباله فضایی تولید و در جو رها شده اند. اغلب این زباله ها بقایای تجهیزات متروکه فضایی، ابزار ها و قطعات موشک، ماهواره های کهنه و همچنین سلاح ها و ماهواره های تست شده هستند و قرار است که کانوتوری آن ها را در مسیری بسیار دور تر از جو زمین بسوزاند.

زباله های فضایی موجود در جو در برخی مواقع با سرعت هایی بالا تر از ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت در حال حرکت هستند و این موضوع می تواند برای تجهیزات فضای و ماهواره های سالم موجود در جو زمین و همچنین فضانوردان حاضر در ایستگاه های فضایی خطر آفرین باشد. گفتنی است که این فضاپیمای ژاپنی علاوه بر حمل کانوتوری برخی تدارکات چون آب، باتری و بسته های غذایی را برای فضانوردان موجود در آزمایشگاه مدارگرد ارسال خواهد کرد.

spacejunk

در صورتی که در این مطلب برای شما مفید بوده است نظرات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید. همچنین می توانید با اشتراک گذاری این مطلب در شبکه های اجتماعی خود این مطلب کاربردی را به دیگر دوستان خود آموزش دهید.

منبع :phys

منظومه شمسی در همسایگی یک دنیای یخی عظیم

دانشمندان و اخترشناسان به تازگی شئ یخ زده جدیدی را در نزدیکی منظومه شمسی رصد نموده اند که به نظر می رسد بتوان به کمک آن اطلاعاتی درباره نهمین سیاره منظومه مان بدست آورد. در ادامه با گویا آی تی همراه باشید.

دانشمندان به تازگی خبر کشف یک جهان یخ زده را در حاشیه منظومه شمسی منتشر نموده اند. این شئ که در فاصله ای بسیار دور از ما قرار گرفته است در واقع نهمین سیاره منظومه شمسی خواهد بود که L91 نام گذاری شده است. این سیاره جدید در دسته اجسام آسمانی دور دستی قرار می گیرد که آنها را TNO یا «اجسام فرانپتونی» می نامیم. به این معنا که جایی فراتر از نپتون واقع شده اند.

این سیاره که فاصله بسیار زیادی از خورشید دارد مدت زمانی زیادی را صرف گردش به  دوره آن می کند. تاکنون نپتون به عنوان دورترین سیاره منظومه شمسی با فاصله ای معادل ۴٫۵ میلیارد کیلومتر از خورشید شناخته می شد و وجود آن به طور قطعی به عنوان یک سیاره تایید شده است. فاصله نپتون تا خورشید به میزان ۳۰ واحد نجومی است که به معنی آن است که این سیاره در حدود ۳۰ برابر فاصله زمین تا خورشید از مرکز منظومه شمسی فاصله دارد. اینک با کشف این سیاره جدید  لقب  دورترین سیاره منظومه شمسی به L91‌ اختصاص خواهد یافت.

solar-system

همانطور که حدس می زنید قوس L91‌ از این میزان نیز گسترده تر است و فاصله آن تا خورشید به میزان ۵۰ واحد نجومی اندازه گیری شده است. از آنجا که مدار حرکتی این جرم آسمانی به صورت بیضوی است بیشترین فاصله آن در طول حرکت به دور خورشید در حدود۱۴۳۰ واحد نجومی ارزیابی شده است. فاصله L91‌ در حرکت بر روی مدار بیضوی خود پس از رسیدن به میزان بیشینه مجددا کاهش می یابد.

به وسیله اطلاعات بدست آمده از این سیاره یک چرخش آن به دور خورشید برابر با ۲۰ هزار سال می باشد. این مدت زمان طولانی L91‌ را در رتبه دومین TNO‌ با فاصله زیاد از خوزشید قرار می دهد.

رتبه دورترین TNO‌ در منظومه شمسی متعلق به سیارک تازه کشف شده FE72 است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ رویت شد و فاصله آن از خورشید برابر ۴۲۷۴ واحد نجومی محاسبه شده است.

پیش از کشف L91 رتبه دوم متعلق به سیاره کوچک سدنا با ۹۳۹ واحد نجومی بود که اینک این سیاره به رتبه سوم تنزل مقام می یابد.

در این میان یک نکته اعجاب انگیز و قابل تامل درباره سیاره یخ زده L91 وجود دارد و آن، این است که  به نظر می رسد مسیر مداری این سیاره در حال تغییر بوده و این دنیای کوچک در حال جا به جا شدن بین یک پیکره آسمانی با نام ابر اورت و گروه دیگری با نام کمربند کویپر است.

تا کنون در هیچ TNO ای چنین انتقالی مشاهده نشده است و محققان بر این باورند که شاید یکی از اصلی ترین دلایل این انتقال تاثیرات کششی نپتون در طول تاریخ باشد که چنین تاثیری را بر روی سیاره مورد بحث گذاشته است. البته این نظریه نتوانسته همه اخترشناسان را قانع نماید و آنها هنوز در حال تحقیق بر روی این شئ جدید هستند.

کنستانتین باتگین (Konstantin Batygin) دانشمند سیاره‌شناس از موسسه‌ی فناوری کالیفرنیا (کلتک)، که در این یافته نقشی نداشته، در گفتگو با ساینس گفت:

 چنین سناریویی نامحتمل نیست، اما من باور دارم که ما نیاز به چنین روندی نداریم.

از آنجایی که باگتین عضو یک تیم پژوهشی بزرگ درباره منظومه شمسی است که عقیده دارند جهان پیرامون ما در منظومه شمسی بسیار گسترده تر از چیزی است که ما قادر به رویت کردن آن هستیم. این گروه بر این باورند که تغییرات پیش روی L91 میتواند از منشا همان اجرام کوچک و بزرگ دیگری باشد که در خارج از دید ما در منظومه شمسی قرار گرفته اند.

icy-world-in-solar-system

بانیستر یکی دیگر از دانشمندانی است که با تیم خود در حال تحقیق در این زمینه می باشد هرچند نتایج تحقیق جدید آنان تاکنون منتشر نشده است اما آنها در حال تحلیل بر روی این موضوع هستند که آیا سیاره ای با جرم تقریبی تعیین شده برای L91 به میزان حدود ۱۰ برابر کره زمین قادر است چنین حرکت ها و جا به جایی های عجیبی را انجام دهد یا خیر؟ که به نظر می رسد پاسخ تیم برای این سوال تا حدودی منفی بوده است.

اما با یافت شدن تعدا بیشتری از این اجرام آسمانی در حاشیه ی منظومه شمسی، کم کم می توان تجزیه و تحلیل قوی تر بر آنچه در دنیای پیرامونمان رخ می دهد انجام دهیم همانطور که  یکی از اعضای گروه، مگ شوامب (Meg Schwamb) از رصدخانه‌ی گمینی در هایلو هاوایی در گفتگو با الکساندرا ویتز (Alexandra Witze) در نیچر در این باره گفت:

هر بار که ما یکی دیگر از این اجرام آسمانی را شناسایی می ‌کنیم، در واقع تکه‌ ی دیگری به پازل ما افزوده می‌ شود.

در پایان لازم است اشاره نماییم که تمامی یافته های عنوان شده در این مطلب بر اساس اطلاعات اخیر انجمن نجوم آمریکا برای علوم سیاره ای در  پاسادنا، کالیفرنیا است که هفته گذشته تشکیل گردیده است.

منبع SCIENCEALERT