۷ فاکتوری که تجارت‌الکترونیکی در نیمه دوم ۲۰۲۰ را شکل خواهد داد

 
 
آغاز تعطیلات تابستان معمولا موج جدیدی از خرید را به همراه داشت؛ اما امسال با وجود ویروس همه‌گیر کرونا شرایط کمی تغییر کرده است. مردم به سادگی نمی‌توانند در پاساژها قدم بزنند و کالای مورد نیاز خود را تهیه کنند. دیگر مطابق مد حرکت کردن کار ساده‌ای نیست. این روزها به نظر می‌رسد باید مد را از پشت مانیتور و گوشی تلفن همراه پیگیری کرد و خریدهای ضروری را نیز از همان طریق پیش برد. همه‌گیری ویروس کرونا موجب شده است که رفتار مردم تقریبا در تمامی دنیا مشابه همدیگر باشد و به تبع آن فروشندگان کالا و عرضه کنندگان کالا رفتار مشابهی از خود نشان می‌دهند در گزارش زیر هر چند فاکتورهای تجارت الکترونیکی را در آمریکا مورد بررسی قرار گرفته است اما با کمی توجه می‌توان به این نتیجه رسید که فقط کافیست نام شرکت‌های آمریکایی را با نام شرکت‌های فعال در ایران عوض کنید؛ همان نتایج به دست می‌آید. در گزارش زیر فاکتورهایی که در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ روی تجارت‌الکترونیکی تاثیرگذار هستند به تفکیک شخص شده‌اند.
 
نیمه  اول سال ۲۰۲۰ دوره پرحادثه‌ای برای تجارت‌الکترونیکی بود. علاوه بر نوآوری‌هایی که فعالان بزرگ این عرصه به بازار عرضه کردند اما تاثیرگذار ترین عامل در نیمه اول ۲۰۲۰، بیماری‌ای بود که در ۲۰۱۹ پدیدار شد.
 
تاثیرات کووید۱۹ روی تجارت‌الکترونیکی را نمی‌توان نادیده گرفت. ده‌ها هزار شرکت برای اولین بار به فروش آنلاین روی آوردند. میلیون‌ها معامله‌ای که معمولا در فروشگاه انجام می‌شد حالا در فضای آنلاین انجام می‌گیرند. تجارت‌الکترونیکی از «اولویت» به «ضرورت» شرکت‌های خرده فروشی تبدیل شد.
 
برخی زمینه‌‌ها میزان خرده فروشی از فروش ۱۰ تا ۲۰ درصد آنلاین به فروش ۱۰۰ درصد آنلاین تبدیل شدند.
موتورهای فروش کشور در سایه فروش آنلاین به کار خود ادامه دادند.
برخی زمینه‌های تجارت‌الکترونیکی به ویژه در بخش‌های مد، سفر و برگزاری مراسم‌ها دچار مشکل شدند.
از نگاه بسیاری فروشندگان، تجارت‌الکترونیکی امکان بقای آنها را فراهم کرده است. از فروشگاه‌های DIY (خودت انجام بده) و شرکت‌های فعالیت خانگی گرفته تا شرکت‌هایی همچون تسکو (Tesco) که در ماه مه ۲۰۲۰ نسبت به سال قبل اعلام کردند بیش از ۹۰ درصد فعالیت‌ها و فروششان به صورت الکترونیکی صورت می‌گیرد.
با ورود به نیمه دوم سال احتمال خرید از فروشگاه‌ها به شکل فیزیک افزایش خواهد یافت؛ تعداد بیشتری از ما به محل کار بازمی‌گردیم یا حداقل زمانی را در آنجا صرف خواهیم کرد؛ شاید خیلی از ما بیشتر صرفه جویی کنیم. اما احتمالا تجارت‌الکترونیکی به وضعیتی که پیش از مارس 2020 داشت بازنمی‌گردد.
 
در ادامه این متن هفت زمینه مهم که شرکت‌های خرده فروشی و تجارت‌الکترونیکی می‌توانند برای موفقیت بیشتر در نیمه دوم امسال مد نظر قرار دهند را بررسی می کنیم.
 
داده و هوش مصنوعی
تیتر عجیبی است، اول اینکه دو موضوع داده و هوش مصنوعی در یک قالب معرفی شده اند، دوم اینکه داده و AI یک دهه است که در مرکز توجه قرار دارند. اما امسال متفاوت است:
 
مشتریان رفتار متفاوتی دارند.
توزیع کنندگان رفتار متفاوتی دارند.
رقبا رفتار متفاوتی دارند.
بسیاری خرده فروشان اقدامات و برنامه‌های خود را براساس الگوهای گذشته مشخص می‌کنند اما این الگوها کاملا متحول شده‌اند و گاهی این تحول به حدی شدید است که هر هفته با هفته قبل کاملا متفاوت است. درنتیجه بهترین راه برای ایجاد یک استراتژی موفق تجاری، بازاریابی، خرید و خدمات مشتریان تمرکز روی داده‌ها است.
 
آمازون در غرب و JD.com و علی‌بابا و دیگر شرکت‌ها در شرق براساس داده‌ها تجارت می‌کنند، محصولات را پیشنهاد می‌دهند و مشتریان را به محصولی که بیشترین احتمال خریدش را دارند ارجاع می‌دهند. اگر بتوانید داده‌ها را در کوتاه مدت هم به همین شکل استفاده کنید، مشتریان خود را از دست نخواهید داد و احتمال موفقیت شما در نیمه دوم سال بیشتر خواهد بود.
 
عبارت دوم AI یا هوش مصنوعی است، این موضوع سال‌ها است که به بحث داغ محافل تبدیل شده است. می دانیم که:
 
اکثر تبلیغاتی که در اینترنت می‌بینیم تا حدی به دلیل تکامل الگوریتم‌های یادگیری ماشینی ارائه می‌شوند.
موتور تبلیغات گوگل به عنوان سوخت موتور درآمدزایی این شرکت، بیش از پیش به سمت ابزار های AI پیشروی کرده است.
توییتر، فیسبوک و دیگر شبکه‌های بزرگ اجتماعی با استفاده از سیستم‌های ماشینی تصمیم می‌گیرند که چه چیز را به شما نمایش دهند. ما معمولا درمورد «اختیار» بحث می‌کنیم اما در شبکه اجتماعی هیچ اختیاری وجود ندارد: آنچه می‌بینیم را ربات ها هدایت می‌کنند.
آمازون توانسته است با استفاده از قدرت سیستم‌های یادگیری ماشینی ارزش تجارت تبلیغاتی خود را از مقداری ناچیز به ۴ میلیارد دلار در آخرین سه ماهه سال ۲۰۱۹ برساند.
اکنون در مرحله‌ای هستیم که یک ابزار ساده AI قادر است کار چندین نفر را انجام دهد.
 
مهارت‌های دیجیتال
در نیم قرن گذشته چهار نفر از ۱۰ مرد ثروتمند جهان از طریق تکنولوژی دیجیتال به ثروت خود دست پیدا کردند و شش نفر دیگر هم ثروت خود را مدیون وارن بافت و  سرمایه‌گذاری‌هایش روی امپراتوری لوکس برنارد آرنالت هستند.
 
در چند ماه گذشته نموداری  منتشر شد که  این نمودار درصد تجارت‌الکترونیکی امریکا را نسبت به کل خرده فروشی‌های این کشور نشان می‌دهد.
 
 
مقایسه درصد تجارت‌الکترونیکی امریکا نسبت به کل خرده فروشی‌های این کشور
 
همانطور که می بینید تجارت‌الکترونیکی تنها در هشت هفته منتهی به انتهای ماه مه به اندازه ده سال پیش از آن رشد داشته است.
 
پیش از این افراد تشویق می‌شدند که مهارت های دیجیتال خود را افزایش دهند، اما حالا تقاضای چنین مهارت هایی از موجود آن بیشتر شده است. در حال حاضر به افرادی ماهر در این زمینه‌ها نیاز زیادی داریم، این افراد مثلا مشخص می‌کنند که آیا سرمایه‌گذاری میلیونی روی یک برنامه مشخص بازدهی مالی خواهد داشت یا تنها به هدر رفتن بودجه منتهی می‌شود.
 
بازار کار در حال گذار است و دور کاری به یک نُرم کاری تبدیل شده است. حالا تجارت‌ها می‌توانند افرادی ماهر را صدها یا حتی هزاران مایل دورتر از دفتر اصلی خود به کار گیرند.
 
شخصی سازی
در یک سری تجارت‌ها شخصی‌سازی در واقع اهمیتی ندارد، اگر تعداد محصولات محدود باشد در واقع شخصی سازی معنا دارد. اگر هم مجرای فروشی همچون آمازون یا تبلیغات گوگل را استفاده کنید دیگر نیازی نیست نگران شخصی‌سازی باشید و الگوریتم‌های این شرکت‌ها زحمت شخصی‌سازی را خواهند کشید.
 
اما اگر چند صد محصول یا بیشتر دارید، ساده‌ترین راه برای افزایش احتمال خرید این است که مشتری را به مرتبط‌ترین محصول با توجه به نیازهایش ارجاع دهید.
 
وقتی سایتی ۱۰۰ هزار محصول برای فروش دارد، اگر ۱۰ محصول به صورت تصادفی در مقابل مشتری قرار گیرد به احتمال زیادی مشتری به آنها علاقه نخواهد داشت. حالا اگر این ۱۰ محصول را براساس سابقه خرید یا نظرات کاربران مشابه مشخص کنید، احتمال نمایش محصول «اشتباه» کاهش پیدا می‌کند و درنتیجه احتمال خرید افزایش پیدا می‌کند.
 
همچنین با اینکه زمانی تنها شرکت‌های بزرگ ابزارهای شخصی سازی را در اختیار داشتند، اما حالا این ابزارها فراگیر شده و بکارگیری آنها نیز ساده است.
 
رقابت با آمازون
سوال این است که «با وجود آمازون که مشتریان به ما و رقبایمان در هر لحظه دسترسی دارند، فایده برند سازی چیست؟»
 
براساس داده‌های «Alexa.com» که پیشتر مستقل بود اما بعدها توسط آمازون خریداری شد، وبسایت آمازون چهاردهمین وبسایت پربازدید در اینترنت است. هر کاربر به طور متوسط نه دقیقه و ۲۱  ثانیه را صرف بازدید از این وبسایت می‌کند. آمازون تبلیغات تجاری خود را با ۴۱ درصد در ربع چهارم سال ۲۰۱۹ به ۸/۴ میلیارد دلار رساند و درنتیجه تعداد محصولات شرکت‌های شخص ثالث در این وب‌سایت به میزان زیادی افزایش پیدا کرد.
 
اگر آمازون گزینه پیش فرض خرید کالا باشد و شما دلیل متقاعد کننده ارائه ندهید تا مشتری از شما خرید کند، پس شرایط با گذشت زمان دشوارتر خواهد شد و یا مشتری‌های خود را از دست می‌دهید و یا باید بیشتر برای تبلیغات در آمازون هزینه کنید.
 
۷ گزینه به عنوان ایجاد برتری رقابتی این روزها میان فعالان این حوزه مطرح شده‌اند:
برند: شاید برخی مشتریان تحت تاثیر الگوریتم‌های معرفی آمازون ایرباد های TOZO T10 را خریداری کنند اما بسیاری از مشتریان به دلیل اعتمادی که به برند بوز (Bose) یا ایرپاد دارند خودشان به دنبال این محصولات خواهند بود. نمی‌توان یک شبه به بوز یا اپل تبدیل شد اما ارائه و تبلیغ برند امروزه بسیار ساده است و تنها با چند ساعت زمان می‌توانید بهترین جنبه‌های برند خودتان را روی وب‌سایت خود و دیگر وب‌سایت‌ها به نمایش بگذارید، البته برندسازی سال‌ها زمان می‌برد.
 
هدف: اگر مشتریان حامی اهداف شرکت شما باشند، احتمال اینکه به جای آمازون مستقیما از شما خرید کنند بیشتر خواهد بود.
 
مثلا وب‌سایت «ArenaFlower.com» را در نظر بگیرید: این شرکت پلاستیک‌های یکبار مصرف را از سفارشات خود حذف کرده است، در واقع کاغذ مورد استفاده آنها نیز از زباله بازیافت شده گل‌ها تهیه می شود، در ازای هر سفارش از این وبسایت یک درخت کاشته می شود، یک یورو برای حمایت از زنان اهدا می‌شود و تمامی کارکنان حقوق کافی برای زندگی دریافت می‌کنند. هدف آنها بهبود کیفیت زندگی در جهان است و شما می‌توانید با ارسال یا خرید گل از این وب‌سایت در پیشبرد این هدف شریک باشید.
 
اگر هدف مثبتی داشته باشید، مشتریان از شما حمایت خواهند کرد.
 
محتوا: با اینکه آمازون سرمایه گذاری زیادی روی محتوا دارد، اما بیشتر افراد تنها برای خرید به این سایت مراجعه می‌کنند. تبدیل شدن به منبع محتوا یکی از روش‌های جذب مشتری پیش از مرحله خرید نهایی است.
 
تجربه مشتری: وقتی با یکی از کارکنان رده بالای آمازون صحبت می‌کردم از من پرسید «می‌دانی چرا مردم از آمازون خرید می‌کنند؟» پاسخم خودم را به یاد ندارم، اما او به سه فاکتور مهم اشاره کرد «لجستیک»، «پشتیبانی»، «قیمت و گزینه‌ها». به جز قیمت و گزینه‌های موجود، دو فاکتور دیگر بیشتر بر بهبود تجربه مشتری تمرکز دارند. اگر از نگاه آمازون این موضوع تا این حد اهمیت دارد، شما هم اگر قصد رقابت دارید باید به این موضوع توجه داشته باشید.
 
عادت: بیشتر ما تنها از روی عادت از آمازون خرید می‌کنیم. عادت کرده‌ایم که برای خرید هر محصولی ابتدا به آمازون مراجعه کنیم. دیگر شرکت‌ها نیز می‌توانند چنین عادتی ایجاد کنند. برای مثال: ASOS (یک فروشگاه مد و لوازم آرایشی در انگلستان) به مرجع مد و استایل تبدیل شده است. بوهو (Boohoo: فروشگاه پوشاک آقایان و بانوان) نیز با استفاده از همین استراتژی به مرجع بسیاری از مردان و زنان تبدیل شده است.
 
علاوه بر تازگی، روش‌های دیگری نیز برای جذب ذهن مشتریان وجود دارد تا وقتی به محصول خاصی فکر می‌کنند ابتدا به شما رجوع کنند.
 
محصول منحصر بفرد: حتی اگر در آمازون هم محصولات خود را به فروش می‌گذارید نیازی نیست تمام کاتالوگ خود را در آنجا ارائه دهید. تنها چند محصول تازه را در آمازون قرار ندهید و به دنبال جذب مشتری مستقیم باشید.
 
راحتی و نزدیکی:اگر باعث راحتی مشتری شوید یا مکانی نزدیک و در دسترس برای مشتری اختصاص دهید در آن منطقه نسبت به آمازون برتری خواهید داشت.
 
نکاتی که در بالا گفته شد در فضای آنلاین امروزی به شما کمک خواهد کرد.
 
 پاسخ به تغییر رفتار مشتریان
همانطور که اشاره شد یکی از تغییرات حال حاضر، تغییر رفتار مشتریان نسبت به شرایط «معمول» است. تنها چند مورد از تغییرات مربوط به تجارت‌الکترونیکی در سطح جهان عبارتند از:
 
تغییر دسته ها: دسته‌های خرید دائما در حال تحول هستند. از وزنه و تجهیزات ورزش در خانه گرفته تا ماسک و محافظ‌های پلاستیکی…. و محصولات DIY (خودت انجام بده). اشراف در این زمینه و پیش بینی مناسب به نتایج مثبتی منتهی خواهد شد.
 
در بسیاری از بخش‌ها برخی گروه محصولات «بورس» شده‌اند و دیگر گروه‌ها دیگر مورد توجه نیستند. در اینجا تجارت‌الکترونیکی نسبت به فروشگاه‌های فیزیکی برتری روشنی دارد و این موضوع بسیار مهم است: از کمتر هزینه نکردن روی محصولاتی که در سال ۲۰۲۰ فروش نخواهند کرد گرفته تا روی آوردن به جریان هایی که ناگهان شکل می گیرند.
 
آغوشی باز نسبت به برندهای جدید: مشتریان معمولا از روی عادت به صورت هفتگی یا ماهانه خرید نمی‌کنند و برخی مشتریان روش خرید خود را از آفلاین به آنلاین تغییر می‌دهند و درنتیجه فرصت دارید که مشتریان را در معرض برند خود قرار دهید.
 
اهمیت به مرجوعی کالا: بسیاری از مشتریان تمایل ندارند که از پست برای مرجوعی کالا استفاده کنند و برای کالا های بزرگ حتی گاهی اوقات امکان مرجوع کردن کالا وجود ندارد. درنتیجه بسیاری از مشتریان به سیاست‌ها و خدمات پس از فروش و مرجوعی اهمیت می‌دهند.
 
همچنین در طولانی مدت هم شاهد تغییراتی خواهیم بود که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
تجارت‌الکترونیکی به عنوان یک پیش فرض
همانطور که گفته شد با اینکه برخی هنوز هم برای رفتن به فروشگاه جان لویس (John Lewis) یک فاصله بیست مایلی را طی می‌کنند اما بسیاری در آینده به جای این کار به وب‌سایت این برند «JohnLewis.com» مراجعه خواهند کرد، یعنی تقاضا برای خدمات الکترونیک بیشتر است.
 
حساسیت نسبت به قیمت: بی‌ثباتی در قیمت‌ها در راه است. انبارهای برند ها و عرضه کنندگان بسیاری پر شده است و می‌توان گفت که در آینده طوفان تخفیف‌ها را پیش رو خواهیم داشت.
 
با بسته شدن فروشگاه ها چنین اتفاقی اجتناب ناپذیر است. فروشندگان یا باید تا 2021 انبارهای خود را بسته نگه دارند که هزینه نگهداری بالا خواهد داشت یا با مشتریان مذاکره کنند و در نهایت مجبور به ارائه تخفیف خواهند شد.
 
بنابراین می‌توان گفت که در شرایط غیرقابل پیش‌بینی هم یک سری موضوعات را می‌توان پیش‌بینی کرد. پیش‌بینی کنید و براساس آن برنامه ریزی کنید.
 
محافظت در برابر رکود: تا همین امروز بسیاری از شرکت‌ها دچار ورشکستگی شده‌اند و نمی توان گفت که تجارت‌های الکترونیک از این خطرات مصون خواهند بود، اما یک سری ویژگی ها باعث شده تا مقاومت این شرکت‌ها بیشتر باشد: تجارت های الکترونیکی بیشتر از فروشندگان آفلاین به وفاداری مشتری تکیه می‌کنند؛ ساخت رابطه با مشتریان به جای اینکه انتظار داشته باشیم مشتری به فروشگاه بیاید. پیش‌بینی خرید و واکنش نسبت به شرایط مغایر با پیش‌بینی‌های انجام شده باعث می‌شود با اطمینان بیشتری پیشرفت کنید.
رابطه با مشتریان باعث می‌شود که مثلا زمانی که مشتریان ویژه (VIP) از خرید دست می‌کشند به دنبال معنای آن بگردید و خود را با شرایط وفق دهید؛ یا حتی با تک تک آنها تماس بگیرید.
در تجارت‌الکترونیکی می‌توان روی بازه‌های زمانی کوچک نیز حساب باز کرد. مثلا اگر یک کارزار تلویزیونی به راه انداخته باشید، مدت‌ها زمان خواهد برد که تاثیر آن بر فروشگاه‌های محلی را براساس داده‌ها متوجه شوید و تحلیل کنید، اما برای مثال تاثیرات یک تبلیغات کلیکی بر وب‌سایت در لحظه مشخص و قابل سنجش است.
تجارت‌‌الکترونیکی در زمینه عرضه هم دست بازتری دارد. مدیریت ذخایر در یک انبار مرکزی از چندین فروشگاه ساده‌تر است و تجدید موجودی نیز آسان‌تر خواهد بود.
یک سری اقدامات روشن برای محافظت در برابر رکود وجود دارند: برای مثال خرید اقلام ارزان‌تر به دلیل حساسیت مشتریان به قیمت، یا ایجاد ساختار مشخص برای هزینه‌ها تا در شرایط پیش‌بینی نشده با کسری بودجه مواجه نشوید.
 
مثلا گروه H&M عمدتا برند های خود را در فروشگاه عرضه می کنند. چندی پیش آنها یک فروشگاه آنلاین آزمایشی را به راه انداختند که به رقیب TK Maxx تبدیل شد. در ابتدا این فروشگاه آنلاین تنها در سوئد فعال بود اما در دوران قرنطینه در آلمان، اتریش و هلند شروع به فعالیت کرد. می توانید به وبسایت «Afound.com» نگاهی بیندازید.
 
 روش های بهبود استراتژی تجربه مشتریان
این بخش را می‌توان به طور کلی جمع‌بندی فاکتور های قبلی دانست زیرا هرکدام از بخش‌های قبلی به نوعی به تجربه مشتریان مربوط هستند.
 
هنگامی که استراتژی خود در زمینه تجربه مشتریان را بررسی می‌کنید باید یک سری نکات را مد نظر داشته باشید:
 
درصد تقاضای آنلاین در حال حاضر بسیار بالا است. این سرعت رشد این تقاضا در آینده کمی کاهش پیدا خواهد کرد اما افزایش تقاضا اجتناب ناپذیر است.
انتظارات در زمینه تجربه مشتری افزایش پیدا کرده است و تا حدی ناشی از عملکرد آمازون و دیگر فروشندگانی است که به دلیل حجم بالای فروش سود کمتری را انتخاب می کنند.
حساسیت مشتریان نسبت به اهداف، ارزش‌ها یا روش کار آنلاین افزایش پیدا کرده است و در حالی که قیمت فاکتور مهمی محسوب می‌شود، اما برخی مشتریان علاقه‌مند به خرید از شرکت هایی هستند که ارزش‌هایی مطابق با دیدگاه آنها دارند.
تقاضا برای استعداد های تجارت‌الکترونیکی افزایش پیدا کرده است. این موضوع در کنار دورکاری و ورود افراد جدید به بازار کار آنلاین باعث شده است که فرصت تازه‌ای برای جذب بهترین استعدادها ایجاد شود.
آنچه گفته شد می تواند چالش یا فرصتی برای شما باشد، انتخاب با شماست.

کلاهبرداری‌ در پوشش فروش اینترنتی

 
 
با افزایش خریدهای اینترنتی، کلاهبرداری‌های اینترنتی هم افزایش یافته و این موضوع اهمیت رعایت نکات امنیتی را آشکار می‌کند تا کاربران هنگام انجام خریدهای آنلاین متضرر نشوند.
 
 کلاهبرداران با راه‌اندازی سایت‌های جعلی که شبیه به سایت‌های اصلی است، به ربودن اطلاعات افراد، اغلب برای سوءاستفاده‌های مالی اقدام می‌کنند؛ در این شیوه که اصطلاحاً به فیشینگ معروف است، از طریق اطلاعات واردشده توسط کاربران در صفحات جعلی حساب‌های بانکی قربانیان خالی می‌شود و البته روش‌های مختلفی هم برای فیشینگ وجود دارد.
 
از طرفی این روزها و با گسترش کسب‌وکار مجازی و انتشار ویروس کرونا، مردم برای مایحتاج خود بیشتر از خریدهای آنلاین استفاده ‌کنند و خریدهای ‌اینترنتی روزبه‌روز در حال افزایش است، کلاهبرداری‌ها نیز در این زمینه افزایش یافته است. بنابراین ضروری‌ست کاربران هنگام خرید از این سایت‌ها نکات ایمنی ‌و امنیتی را رعایت کنند تا گرفتار مجرمان سایبری نشوند.
 
همان‌طور که پلیس فتا هم هشدار داده است، برخی صفحات غیرمجاز اقدام به عرضه محصولات دست‌دوم و بی‌کیفیت می‌کنند و کاربران را به سمت درگاه‌های جعلی سوق داده و از کاربران اطلاعات بانکی، شماره کارت، رمز اینترنتی CVV۲ و تاریخ انقضای کارت را  اخذ و اقدام به سرقت اطلاعات بانکی و کلاهبرداری و برداشت غیرمجاز می‌کنند.
 
کاربران قبل از خرید اینترنتی باید از معتبر بودن فروشگاه آنلاین مطمئن شده تا در دام  درگاه‌های فیشینگ قرار نگیرند. فروشگاه‌های اینترنتی مورد نظر خریداران باید دارای نماد اعتماد الکترونیکی (ای‌نماد) و گواهی SSL باشد تا در صورت انصراف، بتواند کالا را بازگرداند. همچنین حتماً آدرس سایت مربوطه را خودتان تایپ کنید و از لینک‌های موجود داخل ایمیل استفاده نکنید و به  پروتکل HTTPS و کد امنیتی کنار دکمه پرداخت توجه کنید تا در دام فیشینگ گرفتار نشوید.
 
همچنین درباره نحوه انتخاب فروشگاه‌های اینترنتی و نحوه تشخیص اصلی بودن درگاه‌های پرداخت بانکی، سعی کنید فروشگاه‌های آنلاین منتخب شما در قسمت تماس با ما، حتما آدرس و اطلاعات تماس از فروشگاه و امکان مراجعه حضوری برای خریدار وجود داشته باشد. لازم است کاربران برای افزایش ضریب امنیتی تجهیزاتی که از آن برای انجام خرید اینترنتی استفاده می‌کنند، دارای آنتی‌ویروس به‌روز باشند و هرگز از شبکه‌های عمومی برای انجام خرید اینترنتی استفاده نکنند و شبکه وای‌فای خود را به رمز عبور قوی مجهز کنند.
 

اتحادیه اروپا چگونه می‌خواهد «قوانین رقابت» را با پلتفرم‌های دیجیتال هماهنگ کند

 
 
 
رقابت واژه شناخته شده‌‌ای برای تنظیم‌گران و مقررات‌گذاران حوزه‌های مختلف صنعتی و تجاری است اما وقتی موضوع پلتفرم‌ها و کسب‌وکارهای جدید است رقابت نیز معنای خود را تغییر می‌دهد چرا که نوع رفتار فعالان این حوزه به‌گونه‌ای است که رقابت را وارد لایه‌های مختلف می‌کند که تنظیم‌گری آن چندان کار ساده‌ای نیست. اگر برای صنایع سنتی رقابت در حوزه خشکبار کاملا با رقابت در حوزه تاکسی‌های اینترنتی متفاوت بود حال با شکل‌گرفتن سوپراپ‌ها و درهم‌تنیدگی تمامی کسب‌وکارها با یکدیگر رقابت در این کسب و کارها نیز متحول شده است. از همین روست که نقش تنظیم‌گری این حوزه بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند.
 
موضوع پیاده‌سازی سیاست‌های کارآمد برای رقابت پلتفرم‌های دیجیتالی فقط موضوع ایران نیست بلکه اتحادیه اروپا و آمریکا نیز به نوعی با آن درگیر هستند. نشریه تخصصی کانکارنس در دومین شماره خود در سال ۲۰۲۰ در مصاحبه‌‌ای با جرج پادیلا مدیر ارشد موسسه تحقیقاتی و مشاوره‌ای کامپس لکسکون که از شرکت‌های مهم مشاوره در حوزه رقابت اتحادیه اروپاست و جاکوییز کریمر استادتمام دانشگاه تولوز فرانسه، به بررسی این مسئله پرداخته است که چالش‌های سیاست‌ها و قوانین رقابت و جلوگیری از انحصار اتحادیه اروپا در مقابل پلتفرم‌های دیجیتال چیست و چگونه باید آنها را متناسب با عصر دیجیتال تغییر داد.
 
به عقیده مصاحبه شوندگان و برمبنای پژوهشی که تمامی گزارش‌های سیاستی انگلستان، آمریکا و اتحادیه اروپا در حوزه رقابت را مورد بررسی قرار داده است، بازار پلتفرم‌های دیجیتال بدلیل وجود «اثر شبکه ای» عمدتا به نقطه‌ای می‌رسد که یک شرکت پیروز با «قدرت بازاری» بالا می‌تواند «فاتح بلامنازع بازار» شود. در چنین شرایطی اینکه منتظر بمانیم تا رفتاری مخل رقابت رخ دهد و سپس بخواهیم با روش های مرسوم محدود کردن و متوقف کردن توافقات و رویه‌های ضدرقابتی، تنظیم‌گری کنیم کافی نیست.
 
این چالش دقیقا مشابه همان چالشی است که راجع به قانون رقابت ایران یعنی «قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل 44» نیز وجود دارد.
 
به عقیده مصاحبه شوندگان در بازارهای دیجیتال ما نیاز داریم تا رفتارهای «پیشگیرانه و پیش دستانه» انجام دهیم. به عبارت دیگر شاید به ناچرا صرفا یک شرکت بزرگ در یک بازار دیجیتال وجود داشته باشد و رقیب قابل توجهی نداشته باشد؛ ولی با طراحی قوانین باید به گونه ای عمل شود که موانع «ورود به بازار» حداقل و ورود به بازار برای شرکت‌های نوپا آسان و ممکن باشد. این بدان معناست که همیشه باید عدم اطمینانی برای شرکت بزرگ و مسلط در بازار وجود داشته باشد که هر لحظه در صورت عدم نوآوری ممکن است جایگاه خود را در میان مشتریان یا دیگر رقبای بالقوه از دست دهند.
 
پروفسور کریمر، استاد تمام دانشگاه تولوز فرانسه معتقد است برای بهبود نقش تنظیم‌گری رقابت در بازارهای دیجیتال نیاز است که دائما بازار رصد شود و خصوصا سازمان‌ها و نهادهای تنظیم‌گر باید توجه و تمرکز ویژه ای بر «مدل‌های جدید کسب و کاری شرکت‌ها» و همچنین رفتار «شرکت‌های دارای قدرت بازاری بالا و مسلط» داشته باشند. به مرور و با افزوده شدن و کشف رفتارهای جدیدی که در بازار در جهت اخلال رقابت صورت می‌گیرد که منجر به کاهش رفاه مصرف کننده می‌شود باید قوانین و آیین نامه ها را به روز و متناسب شوند.
 
شاید جذاب‌ترین بخش این مصاحبه زمانی بود که دو کارشناس پیرامون چالش‌های اتحادیه اروپا و قوانین آن در حوزه رقابت نسبت به پلتفرم‌های دیجیتال سخن گفتند. از چالش‌هایی که مصاحبه شوندگان بر آن تأکید داشتند آن است که «تعریف بازار» که پایه همه قوانین و سیاست های رقابت است باید به روز شود؛ چرا که قوانین سنتی اتحادیه اروپا، تعریف بازار را بسیار ایستا و استاتیک دیده‌اند در صورتی که رقابت در بازارهای دیجیتال بسیار پویا است. باتوجه به آنکه قوانین رقابت در ایران نیز متأثر از قوانین اتحادیه اروپا و انگلستان است، میتوان گفت که ایران نیز دقیقا با چنین چالشی در این حوزه روبرو است.
 
مصاحبه شوندگان معتقد بودند که در زمینه تدوین و به روز رسانی قوانین حوزه رقابت در زمینه‌هایی مثل «تعریف بازار»، «ادغام‌ها»، «تبانی» و دیگر موارد امروزه اتفاق نظر وجود دارد؛ اما مهمتر از این اتفاق نظر، جزئیات قوانینی است که باید نوشته شود. اینکه دقیقا بازار را چگونه تعریف کنیم، معیارهای تشخیص قدرت بازاری و سهم بازار چه باشند و چگونه اعمال شوند و نهایتا چگونه تغییرات بازارهای دیجیتال نسبت به بازارهای سنتی را لحاظ کنیم، مسئله‌ای کاملا لبه دانشی است. مسلما قوانین این حوزه باید قابلیت پویایی و انعطاف پذیری را داشته باشند به نحوی که با تغییر بازار بتوان آن‌ها را هم تغییر داد. نکته‌ای که مصاحبه شوندگان به شدت برآن تأکید داشتند آن بود که بیش از هرچیز سرعت عمل در این بازار بسیار مهم است، نباید نشست تا همه جزئیات را به نتیجه برسد و مشخص شود و سپس اقدام صورت گیرد. بنابراین ناچارا باید مرحله به مرحله پیش رفت.
 
چالش دومی که در قانون رقابت اتحادیه اروپا «TFEU»  با آن روبرو هستند، برخلاف قوانین آمریکا، رفتارهای یک سویه در جهت تخریب فضای رقابت توسط «شرکت‌های غیر مسلط» در بازار است، این رفتار شرکت‌های غیر مسلط در اروپا محکوم نمی‌شود، این در حالی است که در بازار پلتفرم‌های دیجیتال این قابلیت وجود دارد که شرکت های بسیار کوچک در مدت زمان بسیار کوتاهی به شدت بزرگ و صاحب مقیاس شوند.
 
البته این مسئله به همین سادگی نیز نیست. از پیچیدگی های بازار پلتفرم‌های دیجیتال که در نمونه حکم دادگاه اروپا در ادغام و تملک شرکت «گیت هاب» توسط «مایکروسافت» مشاهده می‌شود آن است که این ادغام غیرقانونی تشخیص داده نشد؛ چراکه تنظیم‌گر معتقد بود علی رغم آنکه گیت هاب، سهم بازار بالای 40 درصد دارد ولی به دلیل اثر شبکه ای، شرکت های نوپای موجود در بازار می‌توانند به سرعت رشد کنند و در این بازار پدیده «قفل شدگی» و عدم نوآوری و انحصار مضر رخ نخواهد داد. بنابراین تنظیم گر در این دوران باید بیش از آنکه بخواهد از طریق دستور و فرمان عمل کند، باید فضای بازار و رقابت در بازار را تحلیل کند؛ پس تنظیم‌گران عصر دیجیتال باید تحلیل‌گران خوبی هم باشند.
 
سومین چالشی که در اتحادیه اروپا با آن روبه‌رو هستند، رفتار شرکت‌های بزرگ است که از یک بازار به بازارهای مجاور حرکت می‌کنند. درست مشابه همان چیزی که در ایران در مواردی همچون سوپراپلیکیشن‌ها مشاهده می‌شود. به عقیده مصاحبه شوندگان در چنین شرایطی تنظیم‌گران باید بتوانند به سرعت اقدام کنند ولو اگر تحلیل و دانش دقیقی هنوز از آینده بازار ندارند، چراکه کندی در عمل ممکن است به «تیپ شدن» یا «قفل شدگی بازار» بیانجامد و پس از آن اقدامات برای بازگشت به وضعیت سابق بسیار دشوار و پیچیده خواهد شد.
 
از همین رو پیشنهاد شده است راجع به اینگونه شرکت‌ها  در صورتی که تنظیم‌گر نسبت به ورود آن به حوزه‌های جدید اطمینان کافی ندارد، ممانعت کند چرا که در درجه اول تنظیم‌گر مدافع حقوق و منفعت عامه است نه یک شرکت خاص که سودی را از دست داده می‌دهد. در نهایت یکی از چالش‌های اتحادیه اروپا را این چنین عنوان کرده‌اند که اکثر شرکت‌های بزرگ در حوزه پلتفرم‌های دیجیتال اروپایی نیستند و اعمال حاکمیت و قوانین اروپا بر آن‌ها کار نسبتا دشواری در برخی زمینه‌هاست!

سامانه بیمه تامین اجتماعی برای شاغلان دورکار کسب‌وکارهای مجازی رونمایی شد

 
 
سامانه بیمه تامین اجتماعی برای شاغلان دورکار کسب‌وکارهای مجازی امروز (۱۴تیرماه)در مراسمی رونمایی شد. از طریق این سامانه افرادی که در کسب و کارهای مجازی مشغول به فعالیت هستند اما به صورت رسمی به استخدام آن کسب و کار یا پلتفرم در نیامده‌اند می‌توانند از طریق این سامانه برای دریافت بیمه اقدام کنند، سازمان تامین اجتماعی نیز با بررسی اطلاعات افراد و طی پروسه‌های قانونی متقاضیان را تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار می‌دهد و نرخ حق‌بیمه آنان نیز ۲۷ درصد تعیین می‌شود.
 
 عضو هیات مدیره اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی در مراسم افتتاح این سامانه با بیان اینکه بخشنامه بیمه شاغلان دورکار کسب‌وکارهای مجازی توسط مرحوم سیدمحمدتقی نوربخش، مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی در سال ۹۷ ابلاغ شد، بیان کرد: «راه‌اندازی این سامانه هم از سمت اتحادیه کشوری و هم از سوی تامین اجتماعی زمان‌بر بود و به همین خاطر افتتاح آن به تعویق افتاد. در این سامانه افرادی مانند رانندگان و فریلنسرها که در کسب‌وکارهای مجازی فعالیت می‌کنند؛اما استخدام نشدند و درآمد مستقلی ندارند، می‌توانند درخواست بیمه دهند.»
 
او ادامه داد: «در مرحله اول کسب‌وکارهایی که عضو اتحادیه هستند، می‌توانند درخواست خود را در این سامانه ثبت کنند. الان حدود ۱۷۰۰ کسب‌وکار عضو اتحادیه هستند. در قدم بعدی شاغلان فعال در کسب‌وکارهای دیگر می‌توانند از این سامانه بهره ببرند.»
 
او اضافه کرد: «افرادی که در کسب وکارهای مجازی مشغول به کار هستند مانند رانندگان تاکسی‌های آنلاین یا فریلنسرها که توسط پلتفرم‌ها و کسب‌وکارهای مجازی استخدام نشده‌اند می‌توانند از طریق این سامانه برای دریافت بیمه اقدام کنند.»
 
الفت‌نسب همچنین بیان کرد: « افراد متقاضی می‌توانند به صورت آنلاین فرمی را برای درخواست بیمه تکمیل کنند. اگر پیشتر سابقه بیمه داشته باشند، باید در این فرم به آن اشاره کنند و در این فرم همچنین شهر محل زندگی خود را نیز انتخاب می‌کنند. پس از پرکردن فرم و ارسال آن، کدپیگیری دریافت می‌کنند. این فرم همچنین به صورت آنلاین برای کسب‌وکاری که فرد برای آن کار می‌کند، ارسال می‌شود. کسب‌وکار موردنظر هویت فرد را بررسی و نتیجه آن را باید به صورت سیستمی برای ما ارسال کند.»
 
به گفته عضو هیات مدیره اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی، در صورتی که هویت فرد توسط کسب‌وکار موردنظر تایید شود، برای او پیامکی ارسال می‌شود و فایل معرفی به سازمان تامین اجتماعی را دریافت می‌کند.
او همچنین تاکید کرد: «فرد شاغل با دریافت پیامک و دانلود نامه معرفی نیازی به مراجعه به سازمان تامین اجتماعی تهران یا اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی ندارد و می‌تواند به اداره منطقه تامین اجتماعی شهرخود مراجعه کند و با پرداخت حق بیمه از خدمات بیمه بهره ببرد.»
 
براساس گفته‌های الفت‌نسب وقتی فرد بیمه شود، در سابقه او به عنوان شاغل در فضای مجازی درج می‌شود و همچنین بیمه او به نام کسب‌و‌کار مجازی ثبت نمی‌شود و به نام اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی است.
 
در ادامه ابراهیم شهابی، رئیس اداره تعمیم بیمه‌های اجتماعی سازمان تامین اجتماعی در مورد نحوه استفاده از سامانه بیمه تامین اجتماعی برای شاغلان دورکار گفت: «بعد از معرفی افراد به سازمان تامین اجتماعی، این سازمان باید پروسه‌ای را طی کند تا افراد مشمول قانون تامین اجتماعی شوند. افراد پس از دریافت معرفی‌نامه به سازمان تامین اجتماعی شهر خود مراجعه می‌کنند. همکاران ما در واحد اجرایی معرفی‌نامه را دریافت می‌کنند و احراز هویت اولیه انجام می‌شود و بعد از اینکه فرد از نظر سن و سابقه و شرایط بیمه‌شدن مورد بررسی قرار گرفت. ما فرد متقاضی را برای گرفتن شماره بیمه به بخش دیگری از داخل سازمان معرفی می‌کنیم.»
 
او در ادامه اضافه کرد: «بعد از دریافت شماره بیمه فرد موردنظر برای انجام معاینات پزشکی به کمیسیون پزشکی معرفی می‌کنیم وپس از  انجام معاینات، نتیجه را به صورت مکتوب به اتحادیه اعلام می‌کنیم تا فرد برای پرداخت حق‌بیمه خود آماده شود.»
 
به گفته شهابی، پرداخت حق بیمه این افراد به صورت ماهانه است و متقاضیان می‌توانند پیش‌پرداخت حق بیمه خود را تا پایان سال نیز وایز کنند. او همچنین تاکید کرد: «نرخ حق بیمه طبق ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی ۲۷ درصد خواهد بود و مبنای پرداخت آنها برای سال ۹۹، ۱/۲حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است.»
 
شهابی با بیان اینکه چون این افراد در سیستم تامین اجتماعی تحت پوشش بیمه غیراجباری قرار می‌گیرند، شرایط سنی برای آنها تعریف شده است، گفت: «حداکثر سن متقاضی باید ۵۰ سال باشد. البته اگر این افراد سابقه پرداخت بیمه داشته باشند این سابقه به حداکثر سن آنها اضافه می‌شود. به عنوان مثال اگر فرد ۳ سال سابقه بیمه دارد می‌تواند در ۵۳ سالگی نیز از این سامانه درخواست بیمه کند.»
 
او در ادامه صحبت‌های خود تاکید کرد که این شرط سنی برای بیمه‌های غیراجباری است چون شرط سنی برای بیمه اجباری در قانون تامین اجتماعی تعریف نشده است.
براساس گفته‌های شهابی به دلیل اینکه افراد متقاضی فاقد رابطه مزدبگیری با کارفرما هستند و کسب‌وکارهای مجازی مربوطه به عنوان کارگزار صرفا معرفی این افراد را به عهده دارند، بنابراین مشمول قانون کار نمی‌شوند.
او همچنین تاکید کرد: «چون این افراد مشمول قانون کار نمی‌شوند، بیمه بیکاری به آنها تعلق نخواهد گرفت. البته از مزایای این نوع بیمه این است که امکانات درمانی برای آنها در نظر گرفتیم و در واحدهای درمانی هزینه کمتری پرداخت کنند.»

توسعه کسب و کارهای مجازی با راه اندازی فضای ابری آغاز شد

 به تازگی فاز اول خدمات ابری در لایه زیرساخت به‌عنوان سرویس (Iaas) با حمایت بخش خصوصی (آسیاتک) به بهره‌برداری رسید. وجود فضای ابری برای کسب و کارهای نوپا دارای اهمیت بسیار بالایی است و حرکت در جهت توسعه کسب و کارهای مجازی و اقتصاد دیجیتال، نیازمند زیرساخت‌های فضا و خدمات ابری است. با افتتاح این فضای ابری جدید به سراغ فعالان حوزه کسب و کارهای مجازی رفتیم تا نظر آنها درباره اهمیت این فضا و تأثیر آن بر کسب و کارهای فضای مجازی را جویا شویم.
راهکاری برای ارائه خدمات اینترنتی
فرشاد وکیل‌زاده، دبیر اتحادیه کسب و کارهای مجازی معتقد است فضای ابری یکی از بهترین راهکارهای ارائه زیرساخت لازم برای خدمات اینترنتی است. وکیل‌زاده به «ایران» گفت: با راه‌اندازی فضای ابری در کشور، کسب و کارهای مجازی دیگر نیازی به تهیه تجهیزات سخت افزاری از جمله سرور و تجهیزات مربوط به آن ندارند و براحتی و بر اساس میزان نیاز کسب و کار خود، از فضای ابری موجود بهره‌مند می‌شوند بدین ترتیب کسب و کارهایی که می‌خواهند رشد کرده و توسعه یابند، دیگر دغدغه‌ای از بابت کمبود منابع سخت افزاری برای پاسخگویی به کاربران خود نخواهند داشت.
دبیر اتحادیه کسب و کارهای مجازی وجود زیرساخت فضای ابری را برای رشد تقاضاهای مقطعی کسب و کارهای اینترنتی بسیار مهم و جذاب عنوان کرد و افزود: به‌عنوان مثال کسب و کار مجازی در حال پیاده‌سازی یک کمپین است. بنابراین در مقطعی پیش‌بینی می‌کند که مخاطبانش ممکن است چندین برابر شود از این‌رو به زیرساخت بیشتری احتیاج پیدا می‌کند؛ در این حالت به کمک سرویس‌های ابری براحتی زیرساخت مورد نیاز خود را فراهم می‌کند و پس از اتمام پروژه، از میزان زیرساخت اضافی خود می‌کاهد به این ترتیب با وجود فضاهای ابری، دیگر کسب و کارها نیازی ندارند تا برای مقاطع کوتاه مدت سرویس‌های سخت افزاری تهیه کنند.
وی مهم‌ترین مزیت سرویس‌های ابری را ارائه سرویس پایدار و متناسب با نیاز کسب و کارهای نوپا عنوان کرد و گفت: سرویس‌های ابری برای کسب و کارها، سرویس‌های مفید و کاربردی هستند. وقتی از فضای ابری استفاده می‌کنند کسب و کار مجازی بر اساس میزان استفاده‌اش هزینه نیز پرداخت خواهد کرد، از این‌رو صرفه‌جویی در هزینه‌ها را نیز شاهد خواهیم بود.
وکیل‌زاده اعتقاد دارد هر چقدر سرمایه‌گذاری و رقابت میان بازیگران این حوزه بیشتر شود، شاهد افزایش کیفیت خدمات و ارائه قیمت‌های رقابتی‌تر خواهیم بود از این‌رو سرمایه گذاری‌های جدید نیز مثبت ارزیابی می‌شود.وی با بیان اینکه در یک مقطع زمانی به‌دلیل تحریم‌ها، ارائه دهندگان خدمات «هاست» یا «سرور» شروع به قطع خدمات به مشترکان ایرانی کردند، گفت: این امر مشکلاتی برای کسب و کارها ایجاد کرد و پس از آن بسیاری از کسب و کارها، اطلاعات خود را به سرورهای داخل کشور انتقال دادند و حال با افزایش فضای ابری باکیفیت، کسب و کارهای مجازی می‌توانند رشد یافته و توسعه یابند.
نبود فضای ابری؛ علت شکست کسب و کارها
جعفر محمدی، فعال حوزه استارتاپی نیز اعتقاد دارد ما به زیرساخت‌ها و سرویس‌های ابری نیاز مبرم داریم. محمدی با بیان اینکه ما در حوزه زیرساخت ابری در کشور بسیار جوان هستیم، به «ایران» گفت: خوشبختانه از دو سه سال پیش زیرساخت و سرویس‌های مختلف ابری در کشور مهیا شده اما به‌دلیل پیچیدگی‌های فنی بالای آن هنوز تعدادش اندک است.
وی افزود: زیرساخت و سرویس‌های ابری از آن جهت مهم هستند که اگر کسی بخواهد کسب و کار آنلاینی را راه‌اندازی کند دیگر نیازی به راه‌اندازی این زیرساخت و ماژول‌ها ندارد و براحتی می‌تواند از وجود آنها استفاده کند.
این فعال استارتاپی معتقد است اگر کسب و کار نوپا، خود اقدام به راه‌اندازی فضای ابری کند نه تنها چند ماه ممکن است زمان ببرد، بلکه هزینه سرویس‌ها نیز افزایش می‌یابد ولی اگر پیش از این چنین فضایی آماده شده باشد، شرکت مربوطه در کمتر از یک روز آن سرویس را دریافت می‌کند و همین کار باعث می‌شود در زمان و هزینه‌های کسب و کار صرفه‌جویی شود.
محمدی در ادامه گفت: تنها بخش کوچکی از نیازهای ابری کسب و کارهای مجازی و نوپا تاکنون در کشور ایجاد شده است که قسمت بیشتر آن هم از نظر کیفیت قابل رقابت با فضای ابری و زیرساخت‌های خارجی نیست. تا دو سه سال پیش نیز برخی کسب و کارهای مجازی سرویس ابری مورد نیاز خود را از خارجی‌ها دریافت می‌کردند و آن هم به‌دلیل تحریم‌ها و مسائل اقتصادی با مشکلاتی روبه‌رو بود. ضمن اینکه بسیاری از خدمات ابری امکان به‌کارگیری در کسب‌وکارهای ما را نداشتند. بسیاری از کسب و کارها هم بنا به دلایل مختلفی، مجبور بودند زیرساخت ابری و ماژول‌های مورد نیازشان را خود فراهم کنند که این کار هم هزینه‌ها و هم زمان ورود به بازار آنها را بشدت بالا می‌برد و یکی از عوامل شکست کسب و کارهای نوپا بود.
وی با بیان اینکه هرچقدر تعداد فضای ابری در کشور بیشتر باشد برای کسب و کارها بهتر است، افزود: تعداد بالای این فضای ابری از آن جهت هم دارای اهمیت است که کسب‌وکار به میزان مصرفش برای خدمات ابری هزینه پرداخت می‌کند و اگر یک شرکت فضای ابری سرویس خوبی دریافت نکرد، می‌تواند در زمان کوتاهی به یک ماژول دیگر سوئیچ کند و از فضای ابری باکیفیت‌تر استفاده کند.
محمدی وجود فضای ابری را یکی از شاخص‌های سهولت در راه‌اندازی کسب و کار مجازی نیز عنوان کرد و گفت: البته باید گفت فضای ابری روی مراکز داده ایجاد می‌شود. بنابراین اگر مراکز داده دارای کیفیت بالای سرویس دهی نبوده و کیفیت خدمات را تضمین نکنند، سرویس‌ها و فضای ابری هم که روی این مراکز داده ایجاد می‌شود، از نظر دسترسی‌پذیری کیفیت خوبی نخواهند داشت و قابل اتکا نخواهند بود.
وی افزود: از سوی دیگر نبود قراردادهای تضمین کیفیت خدمات مراکز داده‌ و فضاهای ابری روی کیفیت سرویس‌دهی کسب و کارهای مجازی و  استفاده از آنها تأثیر می‌گذارند. پس افزایش کیفیت خدمات و کاهش هزینه مراکز داده تأثیرات جدی روی کیفیت زیرساخت‌ها و خدمات ابری خواهد گذاشت.
این فعال حوزه استارتاپی اعتقاد دارد، بخش دولتی نمی‌تواند به راه‌اندازی زیرساخت‌های فضای ابری ورود کند، چرا که تاکنون بارها در این حوزه سرویس‌هایی ارائه داده که کیفیت بسیار پایینی داشته‌اند. بنابراین تنها از بخش خصوصی می‌توان انتظار داشت که محصول باکیفیتی ارائه دهد و نقش دولت، می‌تواند رتبه‌بندی و بهبود کیفیت خدمات و افزایش پهنای مراکز داده باشد.
نیاز مبرم به فضای ابری
محمدعرفان شمسی، مسئول تیم رایانش ابری «ابرآروان» نیز اعتقاد دارد با توجه به رشد فزاینده استفاده از سرویس‌های مبتنی بر اینترنت، فراهم کردن زیرساختی در خصوص میزبانی مناسب از این سرویس‌ها امری بسیار مهم است که اگر از این موضوع غفلت شود، در سال‌های نه چندان دور، کشور ضرر زیادی متحمل خواهد شد.
شمسی به «ایران» گفت: طبق پیش‌بینی‌های گارتنر، بازار سرویس‌های کلود تا سال ۲۰۲۲ چیزی در حدود۳۳۲ میلیارد دلار برآورد شده و همچنین در حدود ۷۰ درصد از کسب و کارهای اروپایی فرآیند مهاجرت به سمت فضای ابری را آغاز کرده‌اند.
وی افزود: تجربه نشان داده است که اتفاقات جهانی در حوزه فناوری اطلاعات و در ایران نیز (با فاصله‌ای چند ساله) رخ خواهند داد. بنابراین برنامه‌ریزی و اجرای زیرساخت‌های مناسب برای چنین اتفاقاتی امری ضروری است. این کارشناس حوزه رایانش ابری با بیان اینکه شاید تا سه سال پیش بیشتر کسب و کار‌های ایرانی از سرویس دهنده‌های خارجی (و بعضاً ارزان قیمتی مانند هتزنر) سرویس می‌گرفتند، گفت: در این سال‌ها این فرآیند تا حدودی بهبود پیدا کرده و کسب و کار‌های ایرانی به استفاده از خدمات داخل کشور متمایل شدند اما همچنان در حوزه کمیت و هم در خصوص کیفیت مشکلات فراوانی وجود دارد. طبیعتاً وجود زیرساخت‌های مناسب و ارزان قیمت فناوری اطلاعات به افزایش تولید محتوا کمک خواهد کرد.
وی معتقد است، این موضوع وقتی به طور کامل محقق خواهد شد که علاوه بر توجه به کمیت‌ها در زیرساخت، به کیفیت نیز توجه ویژه‌ای شود در حال حاضر بسیاری از مشتریان ما که پاپ سایت خارجی ما را انتخاب می‌کنند، تنها به‌دلیل کیفیت بد اینترنت در داخل و در مقابل کیفیت بسیار خوب آن در پاپ سایت‌های خارجی است. بنابراین ضروری است تا شرکت‌های بزرگی که در این حوزه وارد می‌شوند و امکانات مالی و زیرساختی خوبی هم دارند، برای این موضوع نیز سرمایه‌گذاری کنند.
 

رشد ۶۰۰ درصدی کسب‌وکارهای اینترنتی در دوران کرونا

دبیر ستاد توسعه فناوری‌های حوزه اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی گفت: توسعه زیرساخت ارتباطی کشور باعث شد با شیوع کرونا کسب و کارهای آنلاین زمین‌گیر نشوند و حتی برخی از آن‌ها با رشد ‌هزار درصدی رو به‌رو شوند.
 
 
مهدی محمدی  گفت: در حوزه آموزش آنلاین یک نمونه‌گیری اولیه انجام دادیم. در این نمونه‌گیری مشخص شد شرکت‌هایی داریم که تا هزار برابر رشد کردند. در مجموع نیز به طور متوسط رشدهایی بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ درصد در کسب و کارهای اینترنتی اتفاق افتاده است.
 
او با بیان این که توسعه زیرساخت‌های کشور از دو جهت قابل بررسی است، گفت: شکل اول توسعه زیرساخت‌های کشور مربوط به زیرساخت‌های مخابراتی است که در دو دولت آخر به صورت نمایی گسترش پیدا کرده و بزرگ شده است. بخش مهم دیگر توسعه شبکه ملی اطلاعات است که باعث شده سرعت و دسترسی به اینترنت به‌شدت گسترش پیدا کند.
 
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی افزود: انتقال دیتاسنترها به داخل کشور و ایجاد پهنای باند گسترده‌ای که در داخل کشور داریم، سرعت و امکان ارایه خدمات روی بستر ملی اطلاعات گسترده شده است. حتی زمانی که اینترنت برای چند روز متوالی در کشور قطع بود، کسب‌وکارها و سرویس‌های پایه‌ای مورد نیاز کار می‌کردند. 
 
محمدی گفت: توسعه زیرساخت مخابرات و شبکه ملی اطلاعات این امکان را فراهم کرد که در دوران کرونا با وجود آسیبی که به کسب‌وکارهای سنتی وارد شد، اغلب کسب وکارهای بخش آنلاین رشد خوبی را تجربه کنند. هرچند بعضی از حوزه‌های کسب وکار آنلاین مانند گردشگری که خودشان وابسته به خدمات بودند در این‌ بین آسیب دیدند. این آسیب البته ربطی به زیرساخت و پهنای باند نداشت و دلیلش مشکل به وجود آمده در بخش خدمات بود.
 
او با این توضیح که عمده کسب وکارهای آنلاین که در ذات خود آنلاین بودند و فعالیت‌شان ربطی به خدمات آفلاین نداشت، رشدهای چندصد درصدی را تجربه کردند، افزود: بخشی از این کسب‌وکارها به دلیل ارایه خدمات آموزش رسمی‌ روی بستر آنلاین و این که امکان آموزش حضوری وجود نداشت با رشد مواجه شدند.
 
محمدی گفت: یکی از آن‌ها کسب‌وکارهای حوزه تولید محتوا و ارایه خدمات آموزشی است. البته باید این نکته را بگویم که در روزهای اول شیوع کرونا با حجم گسترده کاربر، کاربر و مشتری زیرساخت برخی مجموعه‌ها پاسخگوی نیاز کاربران نبود اما با مشارکت معاونت علمی‌و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات زیرساخت‌های موردنظر توسعه پیدا کرد و مشکلات حل شد.
 
کسب‌وکار دیگری که با شیوع کرونا با رشد مواجه شد، کسب‌وکارهای حوزه سلامت آنلاین بودند، محمدی با این توضیح افزود: از آنجا ‌که مطب‌ها تعطیل شدند، پزشک‌ها در دسترس نبودند و برخی از بیمارستان‌ها نیز ظرفیت‌شان کامل بود و فضایی برای خدمات را نداشتند، وب‌سایت‌هایی که در زمینه خدمات پزشکی کار می‌کردند به‌شدت رونق پیدا کرد.
 
محمدی گفت: پزشک‌ها سرویس ویزیت خود را روی بستر آنلاین آوردند، استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص بیماری بیش از گذشته مورداستفاده قرار گرفت و چندین مجموعه روی این مساله کار کردند. حداقل رشد کسب‌وکارها در این زمینه چیزی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ بود.
 
وی افزود: در حوزه‌های سنتی مانند خرده‌فروشی‌های آنلاین نیز شاهد رشدهای عجیب‌وغریب بودیم. مثلاً اسنپ مارکت و دیجی کالا که میزان فروش‌شان تا شش برابر افزایش پیدا کرد و بعضاً مجبور شدند سیستم حمل‌ونقل و انبارداری خود را گسترش بدهند. یکی از نکات مثبت دیگر که دراین‌بین اتفاق افتاد،  عمده‌فروشی‌های آفلاینی بودند که به راه‌اندازی فروشگاه آنلاین روی آوردند. همین مساله باعث شده اعتماد مردم به فروشگاه آنلاین بیش از قبل شود.
 
حوزه دیگر که با رشد خوبی مواجه شد طراحی و توسعه اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های ارایه‌دهنده خدمات دورکاری مانند جلسه آنلاین، ارتباط با تیم‌های کاری بود. کسب‌وکارهایی که درواقع یک شرکت مجازی در اختیار متقاضیان قرار می‌دهند و زیرساخت را برای فعالیتشان مهیا می‌کنند، این کار به‌شدت رشد کرد.
 

اینستاگرام، تلگرام و فیس‌بوک محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی کسب‌وکارهای ایرانی هستند

نوین ‌هاب، پلتفرم مدیریت شبکه‌های اجتماعی در ایران، گزارشی از عملکرد کسب‌وکارهای ایرانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده که نشان می‌دهد، اینستاگرام در آستانه فیلترینگ و تلگرام و فیس‌بوک فیلتر شده محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی هستند که کسب‌وکارهای ایرانی برای تبلیغات و توسعه فعالیتشان از آنها در فضای مجازی استفاده می‌کنند. در بخشی از این گزارش اشاره‌ای هم به تعداد تخمینی کاربران فعال ایرانی در شبکه‌های اجتماعی مختلف شده که براساس آن واتس‌اپ با ۴۷ میلیون و ۷۰۰ هزار کاربر در جایگاه نخست، تلگرام با ۴۷ میلیون و ۲۵۰ هزار کاربر در جایگاه دوم و اینستاگرام با ۴۴ میلیون کاربر در جایگاه سوم قرار دارند.
 
 نوین‌ هاب در گزارش خود به صورت مشخص رفتار کسب ‌و کارها در شبکه‌های اجتماعی را از نظر سهم هر شبکه‌ اجتماعی از حضور کسب‌وکارها و سهم هر شبکه ‌اجتماعی از پست‌های منتشر شده از سمت هر کسب‌وکار را مورد بررسی قرار داده است. بر اساس آمار نوین‌هاب، ۵۸.۲۸ درصد از کسب‌وکار‌های ایرانی در اینستاگرام حضور فعال دارند که این آمار برای دو شبکه فیلتر شده در ایران یعنی تلگرام برابر با ۱۱.۴۲ درصد و فیس‌بوک ۹.۵۳ درصد است. در بین شبکه‌های اجتماعی که کسب ‌و کارها ایرانی در آن فعالیت دارند تنها می‌توان نام سه شبکه اجتماعی داخلی یعنی آپارات، بله و گپ را دید که با فاصله بسیاری از رقیبان خارجی خود مورد توجه کسب ‌و کارهای ایرانی قرار گرفته‌اند. براین اساس سهم آپارات از حضور کسب‌ و کارهای ایرانی برابر با ۳.۲۷ درصد و سهم بله و گپ به ترتیب ۱.۰۹ و ۰.۱۷ درصد گزارش شده است.
 
 
سهم هر شبکه اجتماعی از پست‌های منتشر شده کسب‌وکار‌ها و سهم هر شبکه اجتماعی از حضور کسب‌وکارها
 
در گزارش نوین هاب، سهم هر شبکه‌ اجتماعی از پست‌های منتشر شده از سوی هر کسب‌ و کار هم مشخص شده است که باز هم اینستاگرام، تلگرام و فیس‌بوک در صدر قرار دارند. در این زمینه ۵۳.۳۲ درصد از پست‌های منتشر شده توسط کسب‌وکار‌ها در اینستاگرام اتفاق افتاد  و ۲۶.۴۵ درصد سهم در این زمینه هم متعلق به  تلگرام بوده و سهم اشتراک پست‌ به فیس‌بوک برابر با ۷.۰۵ درصد درصد می‌رسد که اختلاف قابل توجهی با اینستاگرام و تلگرام دارد. در این بخش هم تنها نام سه شبکه اجتماعی ایرانی یعنی بله، آپارات و گپ دیده می‌‌شود که به ترتیب سهم پست‌هایی که کسب‌وکارهای ایرانی در این سه سرویس منتشر می‌کنند برابر با ۱.۳۲، ۰.۸۲و ۰.۱۲ درصد است.
 
از سوی دیگر نوین هاب میزان پست‌های روزانه ارسال شده هر کسب و کار از طریق این پلتفرم را نیز بررسی کرده و اینکه بیشتر چه محتوایی توسط کسب‌وکارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است. براین اساس محبوب‌ترین قابل محتوایی عکس است که سهمی برابر ۵۵.۱۹۷ درصد دارد و بعد از آن استوری با سهم ۲۲.۴ درصدی و البوم با سهم ۹.۲۹ درصدی قرار دارد. نکته جالب در این بخش این است که برعکس کشورهای دیگر که تولید محتوای ویدئویی با استقبال قابل توجه‌ای مواجه شده، در ایران سهم تولید محتوا از سمت کسب‌وکارها در شبکه‌های اجتماعی تنها ۲.۴۴ درصد است.
 
 
میانگین تعداد پست‌های ارسال شده روزانه طی یک سال گذشته در نوین هاب ۸۶۰ پست بوده است
 
اما هشتگ‌های مورد علاقه کسب‌وکارها بخش دیگر این گزارش است که به آن توجه شده است. بر اساس گزارش نوین‌هاب، تهران، هنر، معماری، ایران و لاکچری، ۵ هشتگ پرطرفدار در شبکه‌های اجتماعی هستند و پرترافیک‌ترین لوکیشن ارسال پست هم مربوط به تهران، پاسداران،‌شیراز، اصفهان و ایران است.
 
زمان فعالیت درست در شبکه‌های اجتماعی وابستگی شدیدی به دریافت میزان بازخورد مناسب از سمت کاربران نیز دارد. در گزارش نوین هاب این موضوع نیز مورد بررسی قرار گرفته که براین اساس  ساعت ۱۱ ظهر شنبه، دوشنبه و چهارشنبه، پرترافیک‌ترین زمان فعالیت شبکه‌های اجتماعی بوده است. به‌طور کلی بازه زمانی ۹ صبح تا ۷ بعد‌ازظهر بیشترین زمان حضور و فعالیت کاربران و کسب‌وکار‌ها در شبکه‌های اجتماعی است. این میزان در طی ساعت‌های ۴ تا ۷ صبح به کمترین حد خود می‌رسد.
 
 
پرترافیک‌ترین زمان‌ها در شبکه‌های اجتماعی
 
در این گزارش میزان رشد پلتفرم نوین‌هاب نسبت به سال گذشته نیز مورد توجه قرار گرفته که نشان می‌دهدتعداد کاربران این پلتفرم ۳۸۹ درصد رشد داشته‌اند. همچنین تعداد پست‌های منتشر شده توسط این پلتفرم ۳۷۲ درصد رشد کرده است. تیم نوین‌هاب نسبت به سال گذشته رشد ۳۰۰ درصدی داشته و اپلیکیشن این پلتفرم تنها در مدت یک سال بیش از ۱۱ هزار بار نصب شده است.
 
نوین‌هاب، پلتفرم مدیریت شبکه‌های اجتماعی است که امکان زمان‌بندی و انتشار محتوا، مدیریت و دانلود کامنت‌ها، آنالیز، مدیریت تیمی، پیشنهاد و رصد هشتگ‌ها را در ۱۱ شبکه اجتماعی و پیام‌رسان از جمله اینستاگرام، تلگرام، توییتر، لینکداین، فیسبوک، بله، گپ، آپارات و غیره فراهم می‌کند.
 
 

کسب و کارهای اینترنتی کد کارگاهی دریافت می‌کنند

دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات گفت: کسب وکارهای اینترنتی تا دوماه دیگر کد کارگاهی برمبنای آدرس مشترک یا بر اساس محل اقامت، دریافت می‌کنند.
 
 به نقل از فدراسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی، رضا باقری اصل گفت: اگر مصوبه کسب و کار مجازی در شورای عالی کار تصویب شود، همه مشاغل و کسب و کارها می‌توانند برای ثبت شرکت از کدپستی مشترک استفاده کنند.
 
دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات با بیان اینکه این شورا استفاده از آدرس‌های مشترک برای ثبت شرکت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات را تصویب کرده‌است، ادامه داد: در حال حاضر تخصیص کد کارگاه به تمام کسب و کارهای مجازی بر اساس محل اقامت قانونی یا به صورت مشترک با دیگر کسب وکارها، مصوب شده و به این ترتیب کسب و کارهای مجازی و تجارت الکترونیک می‌توانند با ارائه کدپستی یک آدرس مشترک با سایر شرکت ها، یا محل اقامت قانونی، کد کارگاه کسب وکار خود را دریافت کنند.
 
وی گفت: وزرای ذی‌ربط از اجرای این مصوبه برای همه حوزه‌های تجاری دفاع کرده‌اند، اما تصویب آن برای همه کسب و کارها و شرکت‌های تجاری مستلزم تصویب در شورای عالی کار است. وزیر کار رفاه و تعاون اجتماعی از این مصوبه حمایت کرده‌ و من اطمینان دارم که این مصوبه برای تعمیم به دیگر کسب وکارهای غیر مجازی هم در شورای عالی کار دچار مشکلی نخواهد شد.
 
باقری اصل با بیان اینکه گرایش به کسب و کارهای مجازی پررنگ‌تر از گذشته‌ است و حاکمیت از توسعه این بخش بیش از هر زمان دیگری حمایت می‌کند، افزود: دولت تاکنون از هر پیشنهادی که باعث تسهیل ثبت و ورود کسب و کارهای مجازی به بازار شود، استقبال کرده‌است.
 
وی در توضیح مزایای طرح ثبت شرکت‌ها با آدرس مشترک گفت: یکی از مسائلی که از سوی هیئت دولت مورد تاکید قرار دارد، افزایش شفافیت در فعالیت کسب و کارهای مجازی است. حاکمیت علاقمند است که بسیاری از کسب و کارهایی که به دلیل موانع ثبت رسمی، به صورت زیرزمینی و غیرنظام‌مند فعالیت می‌کنند، به صورت رسمی و شفاف فعالیت خود را به ثبت برسانند.
 
دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات خاطرنشان کرد: ثبت شرکت‌ها با آدرس مشترک و بدون نیاز به کدپستی یکتا، موانع و هزینه سربار برای اجاره دفتر را از جلوی پای کسب وکارهای نوپا برای ثبت رسمی کسب و کارهایشان بر می‌دارد.
 
وی گفت: به لحاظ حقوقی این مصوبه باید مراحل اداری و ابلاغ خود را طی کند که تصور می‌کنم یک یا دو ماه طول بکشد، اما تصویب آن نهایی شده و حداکثر تا دوماه دیگر برای فضای مجازی و کسب و کارهای اینترنتی اجرایی خواهد شد.

دریافت مجوز فروشندگان پلتفرم‌های آنلاین به کسب‌وکارهای خانگی و روستایی آسیب می‌زند

ایجاد مشکلات و موانع برسر کسب‌وکارهای آنلاین پایانی ندارد به تازگی سرپرست مرکز اصناف و بازرگانان وزارت صمت اعلام کرده که قصد دارند برای ساماندهی فروش‌های اینترنتی، فروشنده‌های حقیقی را که در پلتفرم‌های آنلاین فعالیت می‌کنند و مجوز ندارند را از این پلتفرم‌ها حذف کنند. این مرکز همچنین می‌خواهد در کنار اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی، اداره‌هایی در اتاق‌های اصناف کشور راه‌اندازی کند تا بر بحث فروش اینترنتی نظارت کنند. به دنبال این تصمیم هم  از پلتفرم‌های آنلاین درخواست شده تا اطلاعات فروشنده‌های خود را در اختیار مرکز اصناف قراردهد. این موضوع درحالی است که به گفته رضا الفت‌نسب، عضو هیات مدیره اتحادیه کشوری کسب‌ و کارهای مجازی مشخص نیست که با تکیه بر چه قانونی پلتفرم‌ها باید اطلاعات فروشندگان خود را در اختیار مرکز اصناف قراردهند. به باور الفت نسب این تصمیم مرکز اصناف به کسب‌و‌کارهای خانگی و روستایی آسیب می‌رساند چون باید درگیر دریافت مجوز شوند. همچنین در این مورد هم مدیر روابط عمومی دیجی‌کالا دریافت مجوز از فروشنده‌های خانگی و روستایی را نوعی مانع ‌تراشی برای فعالیت تولیدکننده‌ها اعلام و عنوان کرد که فروشنده‌ها هم در حکم مشتریان دیجی‌کالا هستند و همانطور که نمی‌توان اطلاعات مشتریان را بدون حکم قضایی به نهادی داد، اطلاعات فروشندگان هم محرمانه است.
 
به گزارش پیوست، اواخر خردادماه سال جاری رضا الفت‌نسب، عضو هیات مدیره اتحادیه کشوری کسب‌ و کارهای مجازی در توییتی اعلام کرد که دولت قصد راه‌اندازی مارکت‌پلیس را دارد. به همین خاطر اتحادیه تحت فشار است تا کسب‌وکارها را الزام کند تا اطلاعات فروشنده‌ها را به وزارت صنعت، معدن و تجارت بدهند.
 
پس از آن سرپرست مرکز اصناف و بازرگانان وزارت صمت در گفت‌وگویی با سایت وبنا این موضوع را رد و عنوان کرد که مرکز اصناف تنها قصد ساماندهی فروش اینترنتی را دارد و وقتی پلتفرم‌های آنلاین اطلاعات فروشنده‌های خود را در اختیار آنها قرار دادند، در ابتدا به فروشنده‌های حقیقی که مجوز ندارند، مهلتی داده می‌شود تا از واحد صنفی مورد نظر خود مجوز بگیرد و در صورت عدم دریافت مجوز از آن پلتفرم حذف می‌شود.
 
 
به گفته عضو هیات مدیره اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی حذف فروشندگان باعث آسیب به فروشندگان خانگی و روستایی می‌شود
 
این موضع سرپرست مرکز اصناف هم با واکنش‌های بسیاری روبرو شد. رضا الفت‌نسب در این مورد به پیوست گفت: «در ابتدا خبری منتشر شد که دولت می‌خواهد مارکت پلیس راه‌اندازی کند. وقتی ما به این موضوع اعتراض کردیم، آنها تغییر موضع دادند و گفتند که بحث برسر راه‌اندازی مارکت پلیس نیست. سپس اعلام کردند که دریافت اطلاعات فروشنده‌های حقیقی برای آن است تا فروشنده‌هایی که مجوز ندارند، از پلتفرم‌های آنلاین حذف شوند.»
 
او ادامه داد:‌ «مرکز اصناف همچنین اعلام کرد که برای ساماندهی فروشنده‌های حقیقی، پلتفرم‌ها باید اطلاعات فروشندگان خود را در اختیار آنها قرار دهند. درصورتی که براساس کدام قانون پلتفرم‌ها باید اطلاعات خود را در اختیار مرکز اصناف قراردهند هنوز مشخص نیست. البته پلتفرم‌ها اعلام کردند که این اطلاعات محرمانه است و بدون حکم دادگاه نمی‌توانند این اطلاعات را در اختیار دستگاهی قرار دهند.»
 
به گفته الفت‌نسب اصرار برای دریافت مجوز در حالی است که فروشنده‌های بسیاری در شهرهای کوچک و روستاها محصولات خود را روی این پلتفرم‌ها به فروش می‌رسانند و خود پلتفرم‌ها مسئولیت این فروشنده‌ها را به عهده گرفتند. او همچنین تاکید کرد:‌ «وقتی فروشگاه‌های اینترنتی مسئولیت پلتفرم خود را به عهده دارند چرا ما باید این فروشنده‌ها را درگیر دریافت مجوز کنیم و هزینه‌ای از این بابت پرداخت کنند. چون هر صنف و اتحادیه‌ای قوانین خود را دارد و فروشنده‌های خانگی و روستایی برای دریافت مجوز به دردسر می‌افتند.»
 
الفت‌نسب همچنین بیان کرد: «این دوستان تنها این موضوع را شنیدند که فروشنده‌ها پاسخگو شکایت‌های کاربران نیستند. درصورتی که این نوع شکایت‌ها از وب‌سایتهایی است که شناسنامه ندارند یا برخی از کانال‌های تلگرام و اینستاگرام از کاربر هزینه دریافت می‌کنند؛ اما خدمتی عرضه نمی‌کنند. این دوستان باید جلوی فعالیت این پلتفرم‌ها را بگیرند نه جلوی فعالیت پلتفرمی را بگیرند که به صورت قانونی و شفاف فعالیت می‌کند و مسئولیت فروشنده‌ها را قبول کرده است.»
 
 
الفت نسب همچنین در صحبت‌های خود به اظهارنظر دیگر مرکز اصناف اشاره و بیان کرد: «مرکز اصناف به تازگی اعلام کرده است که قصد دارد تا در کنار اتحادیه کشوری، در اتاق‌های اصناف کشور، اداره‌ای راه‌اندازی کنند تا بر بحث فروش اینترنتی نظارت کنند. به عنوان مثال در دیجی‌کالا اتحادیه فرش روی فروشنده‌های فرش نظارت داشته باشد و دیجی‌کالا نظارت نداشته باشد. این موضوع هم مورد بحث است چون براساس چه قانونی باید اطلاعات فروشندگان را در اختیار این اداره‌ها قرار دهیم.»براساس گفته‌های الفت‌نسب اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی در حال مذاکره و گفت‌وگو با مرکز اصناف است تا این موضوعات را حل و فصل کند.
 
دریافت مجوز سنگ‌اندازی جلوی پای تولیدکننده است
در این مورد دیجی‌کالا به عنوان یکی از بزرگترین خرده‌فروشی‌های آنلاین کشو که با فروشنده‌های حقیقی بسیاری همکاری می‌کند، اعلام کرد که به شدت با این موضوع مخالف است و دولت به عنوان رگولاتور نباید وارد رقابت با بخش خصوصی و فعالان حوزه تجارت‌ الکترونیکی کشور شود.
 
امیرحسن موسوی، مدیر روابط عمومی دیجی‌کالا در این مورد به پیوست گفت: «به نظر من این موضوع  با لایحه‌ «نحوه مدیریت تعارض منافع» که دولت به تازگی به مجلس ارائه داده است، سنخیتی ندارد. براساس این لایحه قانون‌گذار نمی‌تواند در حوزه‌ای که قانونگذاری و نظارت می‌کند، بازیگر اقتصادی باشد.»
 
او ادامه داد: «مشکل دیگری که داریم این است که بخش بزرگی از فروشنده‌ها و کسب‌وکارها که روی پلتفرم‌های آنلاین فعالیت می‌کنند، فروشنده‌های مناطق محروم و کسب‌وکارهای خانگی و روستایی هستند. کسب درآمد آنها به اندازه‌ای نیست که هزینه عضویت اصناف را بپردازند و به نظر ما اینگونه اظهارنظرها با شعار امسال که سال جهش تولید است، در تضاد است.»
 
براساس گفته‌های موسوی دریافت مجوز از فروشنده‌های خانگی و روستایی به نوعی سنگ‌اندازی جلوی فعالیت تولیدکننده‌ها است و از طرفی دیگر اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی ایجاد شده است تا دریافت مجوز در یک ارگان و نهاد متمرکز شود. او همچنین بیان کرد: «در دیجی‌کالا بیش از دو و نیم میلیون تنوع کالایی وجود دارد. اگر هرکدام از این فروشنده‌ها بخواهند از اصناف مربوطه مجوز دریافت کنند، باید از ده‌‌ها هزار صنف مجوز بگیرند و در عمل این کار غیرممکن است. اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی با این هدف تشکیل شد تا همه فعالیت‌ها در یک نهاد تجمیع شود.»
 
موسوی همچنین عنوان کرد که فروشنده‌ها هم در حکم مشتریان دیجی‌کالا هستند و همانطور که اطلاعات مشتریان را بدون حکم دادگاه نمی‌توان در اختیار نهادی گذاشت،اشتراک اطلاعات فروشند‌ه‌ها هم با دستگاهی دیگر بدون حکم قضایی امکان‌پذیر نیست.
 
در این زمینه همچنین نیما اشرف‌زاده، مدیر ارتباطات شیپور هم به پیوست گفت: «ما در شیپور بخشی به نام فروشگاه‌ها داریم. در این بخش تمام کسب‌وکارهای موجود شامل  املاکی‌ها و خودروها جواز کسب‌ دارند و با اتحادیه مربوطه اطلاعات آنها را بررسی کردیم. یعنی در بخش فروشگاه‌ها کسب‌وکارهای موجود احراز هویت می‌شوند. برای افرادی که صفحه فروشگاه ندارد، بارها در برنامه شیپور اعلام کردیم که کاربر حقیقی است و مشتریان مراقب خرید وفروش با این کاربران باشند.»
 
او در ادامه اضافه کرد: «طبق قانون مسئولیت ما مشخص است و مسئولیت خرید و فروش میان مشتری و فروشنده به عهده ما نیست؛ اما اگر نهادی با حکم قضایی از شیپور اطلاعات فروشنده‌ها را درخواست کند، در اختیار آنها قرار می‌دهیم. تا آنجا که اطلاع دارم از منظر قانون همچنین مرکز اصناف باید دستور قضایی داشته باشد.بحث مهم این است که آیا این مرکز توانایی بررسی تمام این داده‌ها را دارد؟»
 
اشرف‌زاده همچنین بیان کرد: «بحث دیگر این است که از کجا باید فهمید که فروشنده‌ای که محصولی را برای فروش در پلتفرم شیپور قرار داده، فرد است یا کسب‌کار عادی. اگر فروشنده‌ای که به قول مرکز اصناف مجوز ندارد، با چند شماره تلفن مختلف محصولات گوناگون خود را برای فروش روی پلتفرم شیپور قراردهد، چگونه می‌توان هویت آن را شناسایی کرد. راه‌های دور زدن برای این دستور بسیار است.»

رشد ۱۰۰۰ درصدی برخی کسب‌وکارهای آنلاین در دوران کرونا

دبیر ستاد توسعه فناوری‌های حوزه اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی گفت: توسعه زیرساخت ارتباطی کشور باعث شد با شیوع کرونا کسب و کارهای آنلاین زمین‌گیر نشوند و حتی برخی از آن‌ها با رشد یک‌هزار درصدی رو به‌رو شوند.
 
«مهدی محمدی» روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، افزود: در حوزه آموزش آنلاین یک نمونه‌گیری اولیه انجام دادیم. در این نمونه‌گیری مشخص شد شرکت‌هایی داریم که تا هزار برابر رشد کردند. در مجموع نیز به طور متوسط رشدهایی بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ درصد در کسب و کارهای اینترنتی اتفاق افتاده است.
 
او با بیان این که توسعه زیرساخت‌های کشور از دو جهت قابل بررسی است، گفت: شکل اول توسعه زیرساخت‌های کشور مربوط به زیرساخت‌های مخابراتی است که در دو دولت آخر به صورت نمایی گسترش پیدا کرده و بزرگ شده است. بخش مهم دیگر توسعه شبکه ملی اطلاعات است که باعث شده سرعت و دسترسی به اینترنت به‌شدت گسترش پیدا کند.
 
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی افزود: انتقال دیتاسنترها به داخل کشور و ایجاد پهنای باند گسترده‌ای که در داخل کشور داریم، سرعت و امکان ارائه خدمات روی بستر ملی اطلاعات گسترده شده است. حتی زمانی که اینترنت برای چند روز متوالی در کشور قطع بود، کسب‌وکارها و سرویس‌های پایه‌ای مورد نیاز کار می‌کردند.  
 
محمدی اشاره کرد: توسعه زیرساخت مخابرات و شبکه ملی اطلاعات این امکان را فراهم کرد که در دوران کرونا با وجود آسیبی که به کسب‌وکارهای سنتی وارد شد، اغلب کسب وکارهای بخش آنلاین رشد خوبی را تجربه کنند. هرچند بعضی از حوزه‌های کسب وکار آنلاین مانند گردشگری که خودشان وابسته به خدمات بودند در این‌ بین آسیب دیدند. این آسیب البته ربطی به زیرساخت و پهنای باند نداشت و دلیلش مشکل به وجود آمده در بخش خدمات بود.
 
او با این توضیح که عمده کسب وکارهای آنلاین که در ذات خود آنلاین بودند و فعالیتشان ربطی به خدمات آفلاین نداشت، رشدهای چند صد در صدی را تجربه کردند، افزود: بخشی از این کسب‌وکارها به دلیل ارائه خدمات آموزش رسمی روی بستر آنلاین و این که امکان آموزش حضوری وجود نداشت با رشد مواجه شدند.
 
محمدی اشاره کرد: یکی از آن‌ها کسب‌وکارهای حوزه تولید محتوا و ارائه خدمات آموزشی است. البته باید این نکته را بگویم که در روزهای اول شیوع کرونا با حجم گسترده کاربر، کاربر و مشتری زیرساخت برخی مجموعه‌ها پاسخگوی نیاز کاربران نبود اما با مشارکت معاونت علمی و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات زیرساخت‌های موردنظر توسعه پیدا کرد و مشکلات حل شد.
 
«کسب‌وکار دیگری که با شیوع کرونا با رشد مواجه شد، کسب‌وکارهای حوزه سلامت آنلاین بودند» محمدی با این توضیح افزود: از آنجایی ‌که مطب‌ها تعطیل شدند، پزشک‌ها در دسترس نبودند و برخی از بیمارستان‌ها نیز ظرفیت‌شان کامل بود و فضایی برای خدمات را نداشتند، وب‌سایت‌هایی که در زمینه خدمات پزشکی کار می‌کردند به‌شدت رونق پیدا کرد.
 
محمدی اشاره کرد: پزشک‌ها سرویس ویزیت خود را روی بستر آنلاین آوردند، استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص بیماری بیش از گذشته مورداستفاده قرار گرفت و چندین مجموعه روی این مساله کار کردند. حداقل رشد کسب‌وکارها در این زمینه چیزی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ بود.
 
وی خاطرنشان کرد: در حوزه‌های سنتی مانند خرده‌فروشی‌های آنلاین نیز شاهد رشدهای عجیب‌وغریب بودیم. مثلاً اسنپ مارکت و دیجی کالا که میزان فروش‌شان تا شش برابر افزایش پیدا کرد و بعضاً مجبور شدند سیستم حمل‌ونقل و انبارداری خود را گسترش بدهند. یکی از نکات مثبت دیگر که دراین‌بین اتفاق افتاد،  عمده‌فروشی‌های آفلاینی بودند که به راه‌اندازی فروشگاه آنلاین روی آوردند. همین مساله باعث شده اعتماد مردم به فروشگاه آنلاین بیش از قبل شود.
 
حوزه دیگر که با رشد خوبی مواجه شد طراحی و توسعه اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های ارائه‌دهنده خدمات دورکاری مانند جلسه آنلاین، ارتباط با تیم‌های کاری بود. کسب‌وکارهایی که درواقع یک شرکت مجازی در اختیار متقاضیان قرار می‌دهند و زیرساخت را برای فعالیتشان مهیا می‌کنند، این کار به‌شدت رشد کرد.