احتمالا لپتاپ یا کیبوردی که خریده‌اید دارای پد شماره‌گیر نیست. از آنجایی که بسیاری از لپتاپها دارای پد شماره‌گیر نیستند، این چه برای‌تان خوشایند باشد چه نباشد، ولی اپلیکیشن‌های فراوانی هستند که از تمام قابلیت‌های یک پد شماره‌گیر پشتیبانی کرده و البته حس تجربه‌ای تازه را به شما می‌دهند.
استفاده از کیبورد مجازی
در تمام نسخه‌های سیستم‌عامل ویندوز، یک کیبورد مجازی با عنوان On-Screen keyboard ارایه شده است. این یک برنامه داخلی ویندوز است که توسط شرکت مایکروسافت طراحی و ساخته شده، و دارای همه کلیدهای کیبورد واقعی، و البته یک پد شماره‌گیر نیز هست. اگر دسترسی به آن سریع‌تر از استفاده از یک کیبورد فیزیکی نباشد، به کمک تنظیمات داخلی، می‌توان به بهبود سرعت افزود.
برای دسترسی به آن در ویندوز ۱۰، راه‌های گوناگونی وجود دارند، که سریع‌ترین آنها استفاده از کلید میانبر WIN + Ctrl + O برای اجرای مستقیم آن است. همچنین می‌توانید این قابلیت را به صورت دائم روشن یا خاموش کنید.
برای دستیابی به کیبورد مجازی ویندوز ۱۰ از طریق تنظیمات، مراحل زیر را طی کنید:
روی Start کلیک کنید
وارد Settings شوید
روی Ease of Access کلیک کنید
در قسمت Interaction روی گزینه Keyboard کلیک کنید
زیر قسمت Use the On-Screen Keyboard کلید مربوطه را فعال کنید
پنجره را ببندید
در حالت پیشفرض، پد شماره‌گیر غیرفعال است، ولی برای فعال‌سازی و مشاهده آن در کیبورد، روی گزینه Options که در گوشه پایین و راست کیبورد وجود دارد کلیک کنید، سپس تیک Turn on numeric key pad را بزنید و دکمه OK را بفشارید.
در نهایت برای نمایش یا عدم نمایش پد، روی دکمه NumLock روی کیبورد کلیک کنید.
با فعال‌سازی گزینه Hover over keys در Options می‌توانید با کشیدن اشاره‌گر ماوس روی دکمه‌های کیبورد، بدون کلیک کردن دستی، کلیدها را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید طول زمانی که پیش از هر کلیک خودکار باید طی شود را تغییر دهید، که البته با حرکت دادن اشاره‌گر، مقدار آن هر بار بازنشانی می‌شود.
اگر از پد شماره‌گیر خیلی استفاده می‌کنید، می‌توانید اندازه کیبورد را کوچک کرده، تا فقط روی شماره‌ها تمرکز کند.
اگر در اینترنت جستجو کنید، متوجه خواهید شد که برنامه‌های این‌چنینی زیادی توسط افراد برای سیستم‌عامل‌های مختلف با طرح‌ها و قابلیت‌های گوناگون ساخته شده‌اند، که چند نمونه از آنان را برای شما در زیر شرح کرده‌ایم:
Remote Numpad: این یک اپلیکیشن شماره‌گیر اندروید است که می‌تواند از راه دور به لپتاپ یا کامپیوتر خانگی شما وصل شود و اعداد فشرده شده در خود را به سیستم‌تان انتقال دهد. برای مشاهده توضیحات بیشتر به فروشگاه گوگل پلی رجوع کرده و نام آن را جستجو کنید.
NumPad: با استفاده از این اپلیکیشن در آی‌فون و آیپد می‌توانید از آنان به عنوان پد شماره‌گیر برای سیستم مک خود استفاده کنید. این برنامه نیازمند به اتصال هر دو دستگاه به وای فای، نسخه ۱۲ یا بالاتر iOS، روشن بودن ویژگی اشتراک گذاری صفحه، و سازگار بودن با نسخه ۶ یا بالاتر برنامه Sibelius است. برای استفاده از آن در سیستم‌عامل ویندوز و لینوکس، VNC Server مورد نیاز است.
Numpad Emulator: شبیه‌سازی از یک پد شماره‌گیر ساده به همراه عملگرهای ریاضی و چند کلید دیگر، که برای سیستم‌عامل ویندوز ساخته شده است و تنظیمات اضافه‌ای مبنی بر تغییر رنگ متون، اندازه دکمه‌ها، تغییر کلیدها، اضافه کردن نمادهای ویژه و … نیز ارایه می‌دهد.
جمع‌بندی
یکی از مزیت‌های استفاده از پد شماره‌گیر مجازی، پایدار بودن آن است; در حالی که کلیدهای فیزیکی روی کیبورد، عمری همیشگی ندارند. توصیه ما این است، که به استفاده از یکی بسنده نکنید — همیشه هوشیار باشید که لپتاپ یا کیبوردی که قصد خریدش را دارید، دارای کلیدها و دکمه‌های موردنیازتان باشد و در کنار آن، در صورت تمایل، می‌توانید از شبیه‌سازهای آنان نیز استفاده کنید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2019-12-29 05:30:302019-12-29 05:30:30اگر کیبورد لپتاپ یا سیستم‌تان پد شماره‌گیر ندارد، این مطلب را بخوانید
احتمالا لپتاپ یا کیبوردی که خریده‌اید دارای پد شماره‌گیر نیست. از آنجایی که بسیاری از لپتاپها دارای پد شماره‌گیر نیستند، این چه برای‌تان خوشایند باشد چه نباشد، ولی اپلیکیشن‌های فراوانی هستند که از تمام قابلیت‌های یک پد شماره‌گیر پشتیبانی کرده و البته حس تجربه‌ای تازه را به شما می‌دهند.
استفاده از کیبورد مجازی
در تمام نسخه‌های سیستم‌عامل ویندوز، یک کیبورد مجازی با عنوان On-Screen keyboard ارایه شده است. این یک برنامه داخلی ویندوز است که توسط شرکت مایکروسافت طراحی و ساخته شده، و دارای همه کلیدهای کیبورد واقعی، و البته یک پد شماره‌گیر نیز هست. اگر دسترسی به آن سریع‌تر از استفاده از یک کیبورد فیزیکی نباشد، به کمک تنظیمات داخلی، می‌توان به بهبود سرعت افزود.
برای دسترسی به آن در ویندوز ۱۰، راه‌های گوناگونی وجود دارند، که سریع‌ترین آنها استفاده از کلید میانبر WIN + Ctrl + O برای اجرای مستقیم آن است. همچنین می‌توانید این قابلیت را به صورت دائم روشن یا خاموش کنید.
برای دستیابی به کیبورد مجازی ویندوز ۱۰ از طریق تنظیمات، مراحل زیر را طی کنید:
روی Start کلیک کنید
وارد Settings شوید
روی Ease of Access کلیک کنید
در قسمت Interaction روی گزینه Keyboard کلیک کنید
زیر قسمت Use the On-Screen Keyboard کلید مربوطه را فعال کنید
پنجره را ببندید
در حالت پیشفرض، پد شماره‌گیر غیرفعال است، ولی برای فعال‌سازی و مشاهده آن در کیبورد، روی گزینه Options که در گوشه پایین و راست کیبورد وجود دارد کلیک کنید، سپس تیک Turn on numeric key pad را بزنید و دکمه OK را بفشارید.
در نهایت برای نمایش یا عدم نمایش پد، روی دکمه NumLock روی کیبورد کلیک کنید.
با فعال‌سازی گزینه Hover over keys در Options می‌توانید با کشیدن اشاره‌گر ماوس روی دکمه‌های کیبورد، بدون کلیک کردن دستی، کلیدها را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید طول زمانی که پیش از هر کلیک خودکار باید طی شود را تغییر دهید، که البته با حرکت دادن اشاره‌گر، مقدار آن هر بار بازنشانی می‌شود.
اگر از پد شماره‌گیر خیلی استفاده می‌کنید، می‌توانید اندازه کیبورد را کوچک کرده، تا فقط روی شماره‌ها تمرکز کند.
اگر در اینترنت جستجو کنید، متوجه خواهید شد که برنامه‌های این‌چنینی زیادی توسط افراد برای سیستم‌عامل‌های مختلف با طرح‌ها و قابلیت‌های گوناگون ساخته شده‌اند، که چند نمونه از آنان را برای شما در زیر شرح کرده‌ایم:
Remote Numpad: این یک اپلیکیشن شماره‌گیر اندروید است که می‌تواند از راه دور به لپتاپ یا کامپیوتر خانگی شما وصل شود و اعداد فشرده شده در خود را به سیستم‌تان انتقال دهد. برای مشاهده توضیحات بیشتر به فروشگاه گوگل پلی رجوع کرده و نام آن را جستجو کنید.
NumPad: با استفاده از این اپلیکیشن در آی‌فون و آیپد می‌توانید از آنان به عنوان پد شماره‌گیر برای سیستم مک خود استفاده کنید. این برنامه نیازمند به اتصال هر دو دستگاه به وای فای، نسخه ۱۲ یا بالاتر iOS، روشن بودن ویژگی اشتراک گذاری صفحه، و سازگار بودن با نسخه ۶ یا بالاتر برنامه Sibelius است. برای استفاده از آن در سیستم‌عامل ویندوز و لینوکس، VNC Server مورد نیاز است.
Numpad Emulator: شبیه‌سازی از یک پد شماره‌گیر ساده به همراه عملگرهای ریاضی و چند کلید دیگر، که برای سیستم‌عامل ویندوز ساخته شده است و تنظیمات اضافه‌ای مبنی بر تغییر رنگ متون، اندازه دکمه‌ها، تغییر کلیدها، اضافه کردن نمادهای ویژه و … نیز ارایه می‌دهد.
جمع‌بندی
یکی از مزیت‌های استفاده از پد شماره‌گیر مجازی، پایدار بودن آن است; در حالی که کلیدهای فیزیکی روی کیبورد، عمری همیشگی ندارند. توصیه ما این است، که به استفاده از یکی بسنده نکنید — همیشه هوشیار باشید که لپتاپ یا کیبوردی که قصد خریدش را دارید، دارای کلیدها و دکمه‌های موردنیازتان باشد و در کنار آن، در صورت تمایل، می‌توانید از شبیه‌سازهای آنان نیز استفاده کنید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2019-12-29 05:30:302019-12-29 05:30:30اگر کیبورد لپتاپ یا سیستم‌تان پد شماره‌گیر ندارد، این مطلب را بخوانید
سرانجام وبسایت آماری Net Market Share داده‌های مربوط به آخرین ماه 2018 را امروز منتشر نمود و به انتظار استرس‌زای مایکروسافت و حکومت ده ساله ویندوز 7 بر مسند پرفروش‌ترین ویندوزهای تاریخ این شرکت خاتمه داد. ویندوز 10 اکنون بیشترین سهم از بازار فروش ویندوز‌ها و دیگر سیستم‌عامل‌ها را در اختیار دارد.
براساس نتایج Net Market Share، ویندوز 10 در ماه دسامبر 2018 توانست با در اختیار گرفتن 39.22 درصد از سهم بازار از ویندوز 7 با 36.9 درصد، پیشی بگیرد. این درحالی است که ویندوز 8.1 تنها 4.45 درصد از این بازار را به خود اختصاص داده بود. به علاوه در ماه نوامبر نیز ویندوز 10 تنها با اختلاف بسیار اندکی از ویندوز 7 در جای دوم قرار گرفت.
هرچند در بین سیستم عامل‌های مختلف در ماه دسامبر 2018، نسخه‌های ویندوز مایکروسافت مجموعا با 87.71 درصد از سهم بازار سلطان بلامنازع دنیای دیجیتال هستند ولی در بخش مرورگرهای دسکتاپ بدون هیچ حرف و حدیثی مرورگر گوگل کروم با در دست داشتن بیش از دو‌سوم سهم بازار با اقتدار در جایگاه نخست قرار دارد.
بر این اساس در ماه دسامبر 2018 مرورگر کروم با 67.18 درصد، مرورگر فایرفاکس با 9.58 درصد، مرورگر پیر اینترنت اکسپلورر با 8.31 درصد و مرورگر نازپروده اج تنها با 4.09 درصد، رده‌های اول تا چهارم را به خود اختصاص داده‌اند. در این بین هر دو مرورگر مایکروسافت نسبت به ماه نوامبر سهم‌شان کاهش داشته است که برای شرکت خبر خوبی نیست.
همچنین طبق آمار سالیانه با آنکه ویندوزهای مایکروسافت هیچ رقیبی را حتی در فاصله نزدیک خود هم نمی‌بینند ولی در آمار کلی سهم‌شان نسبت به سال گذشته اندکی کاهش داشته است. با این حال مایکروسافت باید شکرگزار باشد که محصولات مک اپل به دلیل قیمت بالای سخت‌افزاری از محدودیت خرید برخوردار هستند و هرکسی به سمت آنها نمی‌رود و رقیب دیگرش سیستم‌عامل کروم که زمانی به نظر می‌رسید قادر به رقابت با ویندوز خواهد بود نیز از نفس افتاده و با آماری بسیار ضعیف در انتهای صف ایستاده است. سیستم عامل لینوکس نیز مانند همیشه با آرامش به کار خود ادامه می‌دهد.
بر طبق داده‌های Net Market Share، در دسامبر سال 2017 ویندوز‌ها 88.51 درصد، مک 9.02 درصد، لینوکس 2.12 و کروم 0.33 درصد از بازار را در دست داشتند ولی در دسامبر 2018 بدون تغییر خاصی در رتبه‌بندی تنها درصد‌ها کمی جابه‌جا شده است و آمار‌ها در دسامبر 2018 حاکی از این است که 2017 ویندوز‌ها 86.2 درصد، مک 10.65 درصد، لینوکس 2.78 و کروم 0.32 درصد از سهم بازار را دارند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2019-01-01 18:11:152019-01-01 18:11:15سرانجام ویندوز 10 با سبقت از ویندوز 7 به پرفروش‌ترین ویندوز مایکروسافت تبدیل شد!
بعد از انتشار ویندوز ویستا مایکروسافت به منظور بهبود بستره ای کاربرپسندتر، ویژگی های جدیدی به سیستم عامل محبوب خود اضافه کرد. به این ترتیب ویندوز ویستا، ویندوز ۷، ویندوزهای ۸ و ۸٫۱ و نهایتا ویندوز ۱۰ تبدیل به سیستم عامل هایی شده اند که حتی کاربری که برای اولین بار قرار است محصولات مایکروسافت را امتحان کند مشکلی در کار با آنها نخواهد داشت.
یکی از ویژگی های پیش فرض نصب شده در نگارش های جدید ویندوز، کنترل دسترسی کاربر یا UAC است. این ویژگی امنیتی علت اصلی بروز خطای you do not have sufficient access to uninstall a program است. همان طور که می دانید هدف از ارائه این ویژگی ارتقای امنیت ویندوز و محدود کردن دسترسی به فایل های نصب و برنامه هاست.
به خاطر وجود این قابلیت ممکن است قادر به حذف (Uninstall) برخی ابزارها و نرم افزارها از روی کامپیوترهای مجهز به ویندوز نباشید. پس اگر به دنبال غیرفعال کردن UAC و رها شدن از خطای You don’t have sufficient access to uninstall هستید، با ما همراه باشید.
نحوه حل مشکل You don’t have sufficient access to uninstall در ویندوز
از آن جایی که خطای مذکور از حذف برخی از برنامه ها جلوگیری خواهد کرد قطعا مشکلات عدیده ای را برای کاربران ایجاد می کند. برای مثال نگاهی به لیست زیر بیاندازید؛ شاید شما هم با برخی از این مشکلات رو به رو شده باشید:
عدم امکان حذف نرم افزار uTorrent: این خطا روی uTorrent تاثیر گذاشته و یکی از راه های حل آن، ابتدا به روز رسانی این نرم افزار و سپس سعی برای پاک سازی آن است.
عدم امکان دسترسی به حذف ابزارهایی مثل Hotspot Shield، Search Protect، Spotify، Web Companion، RelevantKnowledge، iTunes، Microsoft Office، Google Chrome، Ccleaner، Visual Studio: طبق اظهارات کاربران این خطا روی همه برنامه تاثیرگذار است. از نرم افزارهای معمولی مثل آی تیونز، اسپاتیفای و کروم گرفته تا بدافزارهایی مثل Search Protect، RelevantKnowledge و …
عدم امکان حذف برنامه ها در ویندوز ۱۰: اگر قادر به حذف برنامه ای در ویندوز ۱۰ نیستید، راهکارهای ما شما را در این زمینه یاری خواهند داد.
مشکل در پاک سازی برنامه ها با استفاده از کنترل پنل: اکثر کاربران ویندوز بر حسب عادت از کنترل پنل برای حذف برنامه ها استفاده می کنند اما با وجود این خطا، امکان انجام این کار وجود نخواهد داشت. علت این مشکل احتمالا رجیستری ویندوز است که البته به راحتی می توان آن را برطرف کرد.
اجبار به حذف برنامه ها در ویندوز ۱۰: گاهی اوقات برای حذف یک برنامه در ویندوز باید فرآیند اجبار کردن (Force) را به کار بگیرید. بهترین راه برای این کار استفاده از عزل کننده های (Uninstaller) شخص ثالث است. در این مطلب دو نرم افزار برتر در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.
نحوه حذف برنامه هایی که در کنترل پنل نمایش ویندوز ۱۰ نمایش داده نمی شوند: در برخی موارد برخی از برنامه ها ممکن است در کنترل پنل نمایش داده نشوند. در این صورت برای حذف مجبورید تمام فایل ها و مدخل های رجیستری آنها را پاک نمایید. این پروسه تا حدودی پیچیده بوده و توصیه می کنیم برای انجام آن از ابزارهای شخص ثالث کمک بگیرید.
راهکار اول: تلاش برای دریافت مجوزهای مدیر سیستم (Administrator)
اولین کاری که در زمان تلاش برای حذف یک برنامه از ویندوز باید انجام دهید حصول اطمینان از داشتن مجوزهای مدیر (Admin) است. برای این منظور کافی است به محل نصب برنامه مورد نظر رفته و با استفاده از فایل اجرایی فراهم شده (که معمولا ترکیبی از عبارت Uninstall به همراه نام برنامه است) سعی در حذف نرم افزار کنید.
اگر بعد از تلاش برای حذف با پیام You don’t have sufficient access to uninstall مواجه شدید پس باید فایل حذف را با استفاده از مجوزهای مدیر اجرا نمایید. این کار بسیار ساده بوده و کافی است گام های زیر را دنبال کنید:
۱- به محل نصب برنامه ای که باید حذف شود مراجعه کنید.
۲- بعد از پیدا کردن فایل مخصوص حذف نرم افزار روی آن کلیک راست و از منو گزینه Run as administrator را بزنید.
۳- برای اتمام پروسه دستورالعمل های روی صفحه را دنبال کنید.
اگر موفق نشدید راهکار بعدی را امتحان کنید.
راهکار دوم: استفاده از ویرایشگر رجیستری
۱- اگر کاربر ویندوزهای ۸ یا ۱۰ هستید برای اجرای پنجره Run کلیدهای Win+R را فشار دهید.
۲- بعد از تایپ عبارت regedit دکمه OK را بزنید.
regedit
۳- بعد از باز شدن رجیستری آدرس زیر را قدم به قدم دنبال نمایید:
۴- حال اگر روی هر کدام از کلیدهای این مسیر کلیک کنید قادر به دسترسی به هر برنامه خواهید بود و البته امکان حذف آن هم برای شما میسر است.
۵- بعد از پیدا کردن نرم افزاری که باید حذف شود و کلیک روی کلید آن، نگاهی به پنل سمت راست ویرایشگر رجیستری بیندازید. روی رشته ای به نام UninstallString دو بار کلیک نمایید تا مشخصات آن باز شود.
۶- بعد از باز شدن پنجره Properties، مسیر موجود در ان را از کادر Value data کپی نمایید.
۷- حال عبارت CMD را در صفحه شروع (ویندوز ۸) یا منوی استارت (ویندوز ۱۰) تایپ، روی نتیجه اول یعنی Command Prompt کلیک راست نموده و گزینه اول یعنی Run as administrator را بزنید.
۸- در فضای خالی پنجره خط فرمان کلیک راست و برای قرار دادن آدرس کپی شده از منو گزینه paste را بزنید؛ در پایان کلید Enter را فشار دهید.
بعد از این کار پروسه حذف برنامه مورد نظر شروع خواهد شد. این نکته بسیار مهم را نباید فراموش کرد که از این روش را نمی توان برای حذف برنامه هایی به کار گرفت که از MSI Installer استفاده می کنند.
راهکار سوم: استفاده از ابزارهای شخص ثالث
اگر همچنان پیام You don’t have sufficient access to uninstall را دریافت می کنید شاید چاره مشکل شما استفاده از عزل کننده های شخص ثالث باشد.
بسیاری از کاربران می گویند با استفاده از نرم افزارهایی مثل IObit Uninstaller (رایگان) یا Revo Uninstaller موفق به حل این مشکل شده اند؛ پس حتما از این نرم افزارها که سرعت عملکردی بالایی داشته و به کارگیری آنها هم آسان است استفاده کنید.
راهکار چهارم: حصول اطمینان از صحیح بودن مسیر حذف در رجیستری
بعید نیست اشکال در رجیستری سبب بروز مشکل و نمایش پیام You don’t have sufficient access to uninstall شود.
در رجیستری ویندوز برای هر کدام از برنامه های نصب شده یک مسیر حذف تعریف شده و اگر این مسیر درست تعریف نشده باشد، ممکن است با این پیام یا خطاهای مشابه مواجه شوید. با بررسی مسیر حذف برنامه در رجیستری می توان از وجود/عدم وجود اشکال در این آدرس اطمینان حاصل کرد. به این ترتیب عمل کنید:
۱- ابتدا رجیستری را باز کنید. در راهکار دوم نحوه انجام این کار را توضیح داده بودیم.
۲- بعد از باز شدن رجیستری در پنل سمت چپ صفحه یکی از کلیدهای زیر را دنبال کنید:
۳- در سمت راست صفحه زیر کلیدهای بسیار زیادی که با استفاده از حروف و اعداد نامگذاری شده اند می بینید. باید تک تک روی همه آنها کلیک کرده تا زمانی که برنامه مشکل دار را پیدا کنید. ساده ترین روش برای شناسایی یک برنامه بررسی رشته DisplayName در پنل قسمت سمت راست صفحه است.
۴- بعد از پیدا کردن برنامه مورد دار در قسمت سمت راست صفحه، نگاهی به مقدار UninstallString بیاندازید. گاهی اوقات ممکن است این رشته دارای یک اسلش (/) یا کاراکتری دیگر در ابتدای مقدار خود داشته باشد که موجب بروز این مشکل شود. روی UninstallString دو بار کلیک کنید.
۵- حال کاراکترهای اضافی که در کادر Value data قرار دارند را حذف نموده و برای ذخیره تغییرات گزینه OK را بزنید. به خاطر داشته باشید که عبارت های موجود در این کادر حتما باید بین علامت های نقل قول قرار داشته باشند.
در بیشتر موارد UninstallString شما حاوی یک بک اسلش (\) در نام خود خواهد بود اما بعد از حذف آن، مشکل هم از بین می رود. در پاره ای از مواقع هم ممکن است این رشته به جای مسیر نصب نرم افزار دارای یک متغیر محیطی باشید. هر چند با حذف متغیر محیطی و جایگزینی آن با مسیر نصب برنامه، مشکل مرتفع خواهد شد.
همان طور که ملاحظه می کنید این راهکار نسبتا پیچیده است چرا که شما مجبورید به رجیستری مراجعه و شخصا اقدام به پیدا کردن نرم افزار مشکل دار و رشته حذف آن شوید. هر چند اگر کاربری حرفه ای هستید قطعا در دنبال کردن دستورالعمل های فوق با مشکل مواجه نخواهید شد.
راهکار پنجم: نصب جدیدترین نگارش و سپس حذف آن
برخی از کاربران هنگام حذف نرم افزار uTorrent شاهد پیام خطای You do not have sufficient access to uninstall بوده اند. آنها ابتدا این نرم افزار را به جدیدترین نگارش به روزرسانی کرده و با اجرای مجدد پروسه حذف، موفق به پاک سازی آن از روی سیستم شده اند.
اگر چه این راهکار در مورد uTorrent به کار گرفته شده است اما بعید نیست برای حذف سایر برنامه ها هم جوابگو باشد. بهتر است آن را امتحان کنید.
غیرفعال کردن ابزار کنترل دسترسی کاربر UAC
همان طور که پیش تر هم اشاره شد ویندوز دارای قابلیتی به نام User Account Control است که اجازه انجام بعضی ها کارها را صرفا با داشتن مجوز مدیر سیستم، صادر می کند. بنا به گفته کاربران گاهی اوقات این ویژگی با سایر عملکردهای سیستم تداخل پیدا کرده و سبب بروز این خطا می شود. برای حل این مشکل بهتر است با دنبال کردن گام های زیر ویژگی کنترل دسترسی کاربر را غیرفعال نمایید:
۱- کلیدهای Win+S را فشار داده و عبارت user control را در کادر جستجو تایپ نمایید. از نتایج ظاهر شده گزینه اول یعنی Change User Account Control settings را انتخاب کنید.
۲- نوار میله ای (اسلایدر) موجود در پنجره را به سمت پایین و آخرین گزینه یعنی Never notify بکشید. حال برای ذخیره تنظیمات روی OK کلیک کنید.
بعد از غیرفعال کردن UAC دیگر مشکلی در حذف برنامه ها نخواهید داشت.
راهکار هفتم: حذف کلید Safer از رجیستری
وجود انواع بدافزارها هم ممکن است موجب پدیدار شدن پیام You do not have sufficient access to uninstall شود. بدافزارها تغییرات مخربی در رجیستری ایجاد کرده و این تغییرات ناخواسته ممکن است در روند حذف نرم افزارها مشکل تراشی کنند. البته با انجام چند گام ساده زیر می توان مشکل را برطرف کرد:
۳- کلید Windows را باز کرده و به کلید safer\codeidentifiers مراجعه نمایید. اگر قادر به مشاهده زیرکلیدهای ۰ و Paths هستید، پس احتمالا رجیستری شما توسط بدافزارها دستکاری شده است. روی زیر کلید Paths کلیک راست و از منو گزینه Delete را انتخاب کنید.
۴- بعد از ظاهر شدن پیام تائید گزینه Yes را بزنید.
البته این کار را می توان با حذف کلید Safer از رجیستری هم انجام داد اما اگر رجیستری دستکاری شده باشد، حذف کلید Paths کافی به نظر می رسد
بعد از حذف این کلید از رجیستری، مشکل حل شده و از این پس قادر به حذف تمام نرم افزارها از ویندوز خواهید بود.
این ها راهکارهای پیشنهادی ما برای برطرف کردن مشکل عدم امکان حذف نرم افزارها و پیغام خطای You don’t have sufficient access to uninstall بودند. آیا تا کنون با این مشکل مواجه شده اید؟ راهکاری بهتری سراغ دارید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-01-25 09:32:522018-01-25 09:32:52چگونه مشکل You Do Not Have Sufficient Access to Uninstall a Program را برطرف کنیم؟
عده ای از کاربران بعد از به روزرسانی کامپیوترهای خود متوجه غیرفعال شدن میانبرها در سیستم عامل های ویندوز ۸ یا ۸٫۱ شده اند. میانبرهای اپلیکیشن ها در رابط کاربری مدرن و همچنین میانبرهای حالت دسکتاپ غیرفعال شده و کاربران دیگر قادر به اجرای برنامه های ضروری نیستند.
گویا آی تی – با این وجود ویندوز ۸ و ۸٫۱ دارای ابزارهای برای حل این مشکلات هستند. البته در تعدادی از سیستم ها این ابزارهای عیب یابی قادر به پیدا کردن راهکاری برای حل مشکل نبوده و موج نارضایتی میان کاربران ایجاد شده است. گاه و بیگاه در ویندوز شاهد بروز مشکل در میانبرها هستیم و تعجبی نیست اگر می بینیم ویندوز ۸ و ۸٫۱ هم با چنین مساله ای دست و پنجه نرم کنند. خوشبختانه چنین مشکلاتی را می توان حل کرد و در این مطلب گام های لازم برای این کار را آموزش خواهیم داد.
چگونه مشکل میانبرهای معیوب را در ویندوزهای ۸ و ۸٫۱ برطرف کنیم؟
ما پیوسته از میانبرها برای دسترسی به برنامه های محبوب و پرکاربرد استفاده می کنیم اما بسیاری از کاربران ویندوز از خراب شدن میانبرها شاکی هستند. عدم امکان استفاده از ابزارها مشکل بزرگی است و ما در این مطلب موارد زیر را پوشش خواهیم داد:
میانبرهای دسکتاپ غیرفعال شده در ویندوز ۱۰- دردسر بروز مشکل برای میانبرها کاربران را عملا فلج خواهد کرد. قطعا یکی از راهکارهای پیشنهادی ما این مساله را مرتفع خواهد کرد.
عدم اجرا، باز نشدن و پاسخگو نبودن آیکون های دسکتاپ– کاربران بعضا شاهد بروز مشکل جدی در میانبرها بوده به طوری که شاهد هیچ گونه واکنشی از آنها نیستند.
واکنش نشان ندادن میانبرهای دسکتاپ: این مساله هم شبیه دو مشکل فوق بوده و کاربران را کلافه می کند.
اگر بعد از به روزرسانی سیستم شاهد بروز مشکلات متعدد در برنامه ها و اپلیکیشن های ویندوز ۸ و ۸٫۱، به خصوص معیوب شدن میانبرها هستید، اصلا نگران نباشید چون با راهکارهایی ساده می توانیم میانبرها را تعمیر نموده و همه چیز را به روال عادی برگردانیم.
راهکار اول- بررسی مسیر (دایرکتوری) میانبرهای برنامه ها
برای تعمیر میانبر اپلیکیشن های ویندوزهای ۸ و ۸٫۱ در رابط کاربری مدرن باید پوشه اصلی که اپلیکیشن های مذکور در آنجا نصب شده اند را باز نمایید. به آدرس زیر مراجعه و اپلیکیشن های معیوب را پیدا کنید:
نکته: به جای عبارت You Account Name، نام کاربری محلی/نام حساب مایکروسافت را بنویسید.
در این پوشه تمام اپلیکیشن های نصب شده روی سیستم را می بینید که هر کدام در پوشه جداگانه ای قرار دارند. ابتدا باید برنامه هایی که با مشکل مواجه شده اند را پیدا و سپس پوشه آنها را باز نمایید. در پوشه مذکور یک میانبر با نام App خواهید دید. این میانبر را حذف کنید؛ در واقع این کار را باید برای تمام اپلیکیشن هایی که با مشکل مواجه شده اند، انجام دهید. بعد از اتمام کار، سیستم را از نو راه اندازی نمایید تا تغییرات اعمال و مشکلات برطرف شوند. حال میانبرهای اپلیکیشن های ویندوز ۸ و ۸٫۱ در رابط کاربری مدرن بدون هیچ مشکلی به فعالیت خود ادامه خواهند داد.
میانبرهای دسکتاپ هم گاهی به خاطر بروز اشکال در آدرس فایل اجرایی با مشکل مواجه می شوند. این مساله بیشتر در زمان به روزرسانی نرم افزار، حذف و یا جا به جایی آن رخ می دهد. اگر یک نرم افزار را به طور کامل از روی سیستم عامل حذف کرده اید، باید میانبر آن را هم پاک کنید.
راهکار دوم- حذف ضدویروس
طبق اظهارات برخی کاربران ممکن است عملکرد ضدویروس نصب شده باعث خراب شدن میانبرها شود. کاربران ضدویروس AVG با این مشکل مواجه شده اند اما سایر ضدویروس ها هم ممکن است مسبب این خطا باشند. راهکار پیشنهادی کاربران برای حل مشکل، حذف کامل نرم افزار ضدویروس از روی سیستم است.
البته حدف ضدویروس کافی نیست و اگر دوست دارید تمام فایل های مرتبط با آن هم پاک شوند توصیه می کنیم یک ابزار اختصاصی حذف و پاکسازی آن را هم نصب و استفاده کنید. تقریبا تمام شرکت های سازنده ضدویروس چنین ابزاری را برای محصولات خود ارائه کرده اند.
بعد از حذف ضدویروس مرتفع شدن مشکل را بررسی کنید. از آن جایی که استفاده از سیستم بدون وجود ضدویروس کار درستی نیست ممکن است به فکر تهیه یک ابزار امنیتی جایگزین باشید. در حال حاضر بهترین ابزارهای ضدویروس در بازار، Bitdefender و BullGuard هستند. می توانید هر دو را امتحان و بعد از بررسی، انتخاب نهایی را انجام دهید.
راهکار سوم- ساخت مجدد میانبر
از سوی دیگر اگر برنامه را به مکانی دیگر منتقل کرده (Move) یا آن را به روزرسانی کرده باشید ممکن است میانبر آن دیگر عمل نکند؛ در این حالت دو راه پیش رو دارید: ساخت یک میانبر جدید از برنامه یا اصلاح آدرس میانبر قدیمی. ساده ترین راه مراجعه به مکان نصب نرم افزار (یا مکان جدید نقل و انتقال)، پیدا کردن فایل اجرایی، کلیک راست روی آن و انتخاب گزینه Create Shortcut است. اگر در یک پوشه سیستمی قرار دارید، کاوشگر ویندوز (Explorer) مستقیما میانبر را در دسکتاپ ایجاد خواهد کرد و البته بعد از آن می توان میانبر را در مکان دلخواه قرار داد.
راهکار چهارم- بررسی درست بودن مسیر نرم افزارها
اگر یک یا چند میانبر دسکتاپ باز نمی شوند احتمالا آدرس آنها اشکال دارد. این مشکل را به سادگی می توان حل کرد:
۱- بعد از پیدا کردن میانبر مشکل دار روی آن کلیک راست و گزینه Properties را بزنید.
۲- در پنجره ای که باز می شود در برگه Shortcut کادری با نام Target وجود دارد که مسیر فایل اجرایی نرم افزار در آن مشخص شده است. اگر مسیر درست نیست، فایل اجرایی نرم افزار را پیدا و مسیر آن را در این کادر کپی کنید؛ حتما از کاراکترهای نقل قول (”“) استفاده کنید. با سایر کادرها کاری نداشته باشید. در آخر روی Apply کلیک و OK را بزنید.
حال میانبر مذکور دوباره فعال خواهد شد. به خاطر داشته باشید این کار باید برای تمام میانبرهای ناقص انجام شود.
راهکار چهارم- خروج از شبکه Homegroup
بسیاری از کاربران به منظور اتصال دو یا تعداد بیشتری کامپیوتر در یک شبکه از قابلیت Homegroup ویندوز استفاده می کند اما گاهی اوقات Homegroup میانبرها را به هم می ریزد. اگر میانبرهای شما کار نمی کنند احتمالا با غیرفعال کردن Homegroup شاهد برگشت اوضاع به روال عادی خواهید بود. برای این منظور گام های زیر را دنبال کنید:
۱- کنترل پنل را باز کنید. برای اجرای سریع کافی است کلیدهای Win+S را فشار داده و در کادر جستجو عبارت control panel را بنویسید. از بین نتایج گزینه اول یعنی Control panel را بزنید.
۲- بعد از باز شدن کنترل پنل به بخش HomeGroup مراجعه کنید.
۳- حال روی گزینه Leave the homegroup کلیک کنید.
۴- لیستی از گزینه ها ظاهر خواهد شد که باید Leave the homegroup را انتخاب نمایید.
۵- زمانی که پیام تائیدیه ظاهر شد، Finish را بزنید.
بعد از ترک Homegroup مرتفع شدن مشکل را بررسی نمایید.
راهکار پنجم- استفاده از ابزار PowerShell
PowerShell ابزار پیشرفته و قدرتمندی است که قابلیت های متعددی داشته و در صورت استفاده نادرست از فرمان های آن، به ویندوز آسیب خواهید زد. با استفاده از PowerShell هم می توان مشکل میانبرهای معیوب را حل کرد. به ترتیب زیر عمل کنید:
۱- بعد از زدن کلیدهای Win+S عبارت powershell را در کادر جستجو بنویسید. از لیست نتایج روی گزینه PowerShell کلیک راست و از منوی ظاهر شده Run as administrator را بزنید.
۲- بعد از باز شدن PowerShell دستور زیرا را در آن تایپ یا از همین جا کپی نموده و سپس کلید Enter را فشار دهید:
بعد از اجرای این دستور مشکل به طور کامل برطرف خواهد شد.
راهکار ششم- انجام یک بوت تمیز
ویندوز برای حصول اطمینان از عملکرد بی نقص به سرویس های متعددی وابسته است اما گاهی اوقات سرویس ها و نرم افزارهای شخص ثالث مشکل ساز شده و سبب بروز مشکلات ریز و درشت در این سیستم عامب می شوند. بعید نیست یک سرویس یا نرم افزار شخص ثالث مسبب اصلی خرابی میانبرها باشد. برای پیدا کردن این نرم افزار یا سرویس معیوب، کارهای زیر را انجام دهید:
۱- بعد از باز کردن پنجره Run با زدن کلیدهای Win+R، عبارت msconfig را در کادر مربوط نوشته و سپس کلید Enter را بزنید یا روی OK کلیک نمایید.
۲- با این کار پنجره System Configuration ظاهر خواهد شد. به برگه Services رفته تیک گزینه Hide all Microsoft services را بزنید. حال برای غیرفعال سازی تمام سرویس های شخص ثالث، روی دکمه Disable all کلیک کنید.
۳- در همین پنجره به برگه Startup مراجعه و لینک Open Task Manager را باز کنید.
۴- بعد از باز شدن ابزار مدیر وظیفه (Task Manager) لیستی از تمام نرم افزارهایی که با آغاز به کار ویندوز (در بخش Startup) اجرا می شوند را خواهید دید. روی اولین گزینه لیست کلیک راست و Disable را انتخاب کنید. برای تمام موارد موجود در لیست این گام را تکرار کنید.
۵- بعد از غیرفعال کردن تمام نرم افزارهای بخش Startup مجددا به پنجره System Configuration برگشته و ابتدا Apply و سپس OK را بزنید.
۶- اگر درباره راه اندازی مجدد سیستم از شما سوال شد، موافقت خود را اعلام کنید تا تغییرات به صورت کامل اعمال شوند.
بعد از خاموش و روشن شدن مجدد سیستم بررسی کنید آیا مشکل حل شده یا خیر. اگر جواب منفی بود پس یکی از برنامه ها یا سرویس ها، موجب بروز آن شده اند. برای پیدا کردن برنامه یا سرویس مقصر، ابتدا تمام سرویس ها و نرم افزارهای غیرفعال شده را یکی یکی یا به یک باره فعال نمایید. به خاطر داشته باشید بعد از فعال کردن مجموعه ای از برنامه یا اپلیکیشن ها، نیازمند راه اندازی مجدد سیستم خواهید بود.
بعد از پیدا کردن برنامه مقصر می توانید آن را غیرفعال کرده یا به طور کلی از سیستم حذف کنید تا مشکل میانبرها هم حل شود.
راهکار هفتم: رفع مشکل همخوانی و پیوند فایل ها
اگر میان برها عمل نمی کنند به احتمال بسیار قوی پیوندهای فایل های *.lnk (لینک) تغییر داده شده اند. برای حل این مشکل باید رجیستری را دستکاری کنید.
۱- بعد از باز کردن پنجره Run عبارت regedit را در آن نوشته و OK را بزنید.
۲- از آن جایی که قصد انجام تغییراتی در رجیستری را داریم بهتر است قبل از انجام هر کاری از آن فایل پشتیبان تهیه کنید. برای این منظور کافی ابتدا به منوی File رفته و سپس گزینه Export را انتخاب کنید.
گزینه Export range را روی All تنظیم و نامی دلخواه برای فایل پشتیبان تعیین کنید. محل ذخیره را مشخص و نهایتا دکمه Save را کلیک کنید.
در صورت بروز هر گونه مشکل بعد از دستکاری رجیستری، این فایل را باز کنید تا همه تغییرات از بین رفته و اوضاع به حالت عادی برگردد.
۲- آن را از حالت فشرده خارج و بعد از استخراج محتویات، فایل lnk_fix_w10.reg را اجرا کنید.
۳- بعد از نمایش پیام تائیدیه، Yes را بزنید.
بعد از این کار پیوند فایل برای فایل های .lnk تصحیح خواهد شد و میانبرها همانند گذشته عمل خواهند کرد.
امیدوارم راهکارهای فوق به شما در حل مشکل کمک کرده باشند. سوالات و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2018-01-15 13:12:252018-01-15 13:12:25حل مشکل غیر فعال شدن میانبرها در ویندوزهای ۸٫۱ و ۱۰
خوشبختانه چند سالی است که مایکروسافت اهمیت گرفتن اسکرین شات را پذیرفته و ویندوزهایش را مبتنی بر این قابلیت، ارائه می کند. هر چند عمر ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱ چندان زیاد نبود اما از آن جا که هنوز هم افرادی هستند که از این سرویس استفاده می کنند، گویا آی تی لازم دید که آموزشی درباره گرفتن اسکرین شات در ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱ داشته باشد.
در ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱ برخلاف بردار بزرگترشان یعنی ویندوز ۷ به دو روش می توان از صفحه نمایش اسکرین شات گرفت. البته بسیاری از اوقات لازم است که از مرورگرهای اینترنتی و وب سایت ها اسکرین شات تهیه شود که این مقوله ای کاملا جداست اما اگر بخواهید اسکرین شاتی در محدوده اسکرین نمایشگر خود، تهیه کنید دو روش زیر برای شما کافی است:
روش اول: دکمه Print Screen
Print Screen دکمه ای است که روی کیبرد ها عموما وجود دارد. به طور عادی می توانید از فشردن دکمه Print Screen استفاده کنید و بعد از آن آنچه را که در کلیپرد ذخیره می شود را در نرم افزارهای ویرایشی مثل paint یا فوتوشاپ، ذخیره کنید اما در ویندوز ۸ این کار کمی متفاوت تر است. برای استفاده از Print Screen در ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱ باید ابتدا صفحه مورد نظر خود را باز کنید و دکمه یا کلید ویندوز windows را فشار دهید.
بعد از فشردن این دکمه، ان را رها نکنید و دکمه Print Screen را به همراه آن فشار دهید. این کمک می کند که تصویر مورد نظرتان ذخیره شود. در این حالت دیگر نیازی به باز کردن برنامه های ویرایشی نیست چرا که عکس گرفته شده از نمایشگر، مستقیما در پوشه ای به آدرس My Pictures/Screenshots قرار می گیرد.
روش دوم: ابزار Snipping Tool
علاوه بر روش یاد شده در مرحله اول، شما می توانید از ابزاری به نام Snipping Tool نیز استفاده کرده و از نمایشگر خود عکس بگیرید. برای استفاده از Snipping Tool کافیست به بخش اپلیکیشن های ویندوز ۸ یا ۸٫۱ بروید و از آن جا Snipping Tool را پیدا کنید. بخش All Apps در گوشه سمت راست از صفحه ای قرار دارد. برای پیدا کردن این صفحه باید روی صفحه ورودی ویندوز راست کلیک کنید و بعد All Apps را مشاهده نمایید.
زمانی که Snipping Tool را پیدا کردید کافی است که آن را اجرا کنید و عبارت New را کلیک کنید. بعد از کلیک کردن بر این گزینه، کادری نمایش داده می شود که می توانید بخش مورد نظرتان را دقیق مشخص کنید و عکس مورد نظرتان را ذخیره کنید.
آیا شما شیوه دیگری برای گرفتن اسکرین شات در نظر دارید؟ در صورتی که اپلیکیشن مناسب یا ترفند کاربردی می دانید از طریق بخش نظرات آن را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را برای کاربران ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱ روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-12-25 11:00:282016-12-25 11:00:28آموزش گرفتن اسکرین شات در ویندوز ۸ و ویندوز ۸٫۱
اگر کاربر کامپیوتر هستید و اخیراً به ویندوز ۸٫۱ آپگرید کرده‌اید، شاید متوجه خطایی که پس از اتصال به شبکه‌های بیسیم ظاهر می‌شود شده باشد. این مشکل زمانی به وجود می‌آید که آیکن کانکشن در بخش تنظیمات شبکه‌ی نوار وظیفه به صورت Limited یا No Internet Access توصیف شده باشد. خوشبختانه اگر قضیه مربوط به ایرادات نرم‌افزاری باشد مشکل یابی آن نسبتاً ساده است.
اگر شخصاً چنین مشکلی با اتصال اینترنت در ویندوز ۸٫۱ دارید جای نگرانی نیست. به کمک این راهنما، به شما کمک می‌کنیم تا به سرعت دوباره آنلاین شوید.
ریست کردن آداپتور شبکه
قبل از هر چیزی توصیه می‌شود که آداپتور فیزیکی شبکه را ریست کنید. آداپتور شبکه قطعه‌ی سخت‌افزاری کوچکی است که داخل کامپیوترتان قرار دارد و امکان اتصال به شبکه‌های بیسیم را فراهم می‌کند. برای ریست کردن این آداپتور با نشانگر موس خود به گوشه‌ی بالای سمت راست صفحه بروید، موس را به سمت پایین بکشید، و از منویی که ظاهر می‌شود گزینه‌ی Search را انتخاب نمایید. در نوار جستجو عبارت Network and Sharing Center را تایپ کرده و بر روی اولین نتیجه کلیک کنید.
اکنون یک پنجره‌ی کنترل پنل باز شده و با چند گزینه مواجه خواهید شد. اما تنها گزینه‌ای که ما با آن کار داریم Change adapter settings است که در سمت چپ صفحه قرار دارد. بر روی آن کلیک کنید تا لیستی از کانکشن‌های اینترنت ظاهر شود؛ یکی از این کانکشن‌ها شبکه‌ی وای فای را نشان می‌دهد. بر روی کانکشن وای فای کلیک راست کرده و گزینه‌ی Disable را انتخاب نمایید. سپس برای این که آداپتور شبکه دوباره روشن شود، مجدداً کلیک راست کرده و این بار بر روی گزینه‌ی Enable کلیک کنید.
حالا زمان آن است تا نتیجه‌ی کار را بررسی کنید. ساده‌ترین روش این است که یک مرورگر وب باز کرده و سایتی مثل google.com را امتحان نمایید. اگر صفحه‌ی مربوطه باز شد یعنی کار موفقیت آمیز بوده است.
اگر مرورگر قادر به باز کردن وبسایت مورد نظر شما نباشد، باید به پنجره‌ی Network Connections برگردید و دوباره بر روی آیکن آداپتور بیسیم خود کلیک راست کنید. این بار گزینه‌ی Diagnose را انتخاب نمایید. با این کار سیستم به دنبال علت مشکل شبکه می‌گردد.
اگر Windows Network Diagnostics احتمالاً در تشخیص مشکل ناموفق بود، صفحه‌ای با عبارت Troubleshooting couldn’t identify the problem. You can try exploring other options that might be helpful خواهید دید. در غیر این صورت برنامه راهکارهای جایگزین را به صورت یک لیست به شما نشان می‌دهد.
به‌روز رسانی درایورها
اگر مشکل یاب نتوانست ایراد آداپتور شبکه را حل کند، باید به جای درایورهای پیشفرض مایکروسافت، درایورهای تولید کننده‌ی سخت‌افزار را نصب کنید. برای انجام این کار نشانگر موس را به گوشه‌ی سمت راست بالای صفحه ببرید و موس را به طرف پایین بکشید، سپس گزینه‌ی Search را انتخاب نمایید. این دفعه باید دنبال Device Manager بگردید. در پنجره‌ی Device Manager، بر روی گزینه‌ی Network adapters دو بار کلیک کنید تا زیر مجموعه‌های آن باز شود. حالا بر روی آداپتور شبکه‌ای که با آن مشکل دارید کلیک راست کنید و Update Driver Software را انتخاب نمایید.
اکنون یک پنجره‌ی جدید باز شده و از شما می‌پرسد که چگونه می‌خواهید درایورها را پیدا کنید. از گزینه‌ی جستجوی خودکار صرف نظر نمایید؛ در عوض گزینه‌ی Browse my computer for driver software را انتخاب کنید. با این کار لیستی با دو گزینه ظاهر می‌شود: ۱) درایوری از تولید کننده‌ی آداپتور شبکه مثل اینتل یا کوالکام و ۲) درایوری از مایکروسافت. در مثال زیر نام دو تولید کننده‌ی درایور لیست شده است، البته این حالت نباید پیش بیاید، مگر این که نصب دستی درایورهای اضافه را از بخشی از سیستم فعال کرده باشید.
در ادامه باید درایور تولید کننده را که در تصویر زیر به عنوان Intel Centrino Wireless-N 2230 مشخص است، انتخاب کنید. نرم‌افزار درایور پس از نمایش یک پیام تایید نصب می‌شود. پس از تمام شدن فرآیند نصب، باید کامپیوتر را مجدداً راه‌اندازی کنید. اگر پس از بالا آمدن سیستم مشکل هنوز پابرجا بود، روش بعدی را امتحان نمایید.
غیرفعال سازی تنظیمات TCP از خط فرمان
اگرچه این راه‌حل شاید به نظر کمی پیچیده‌تر باشد، ولی این روش برخلاف بقیه‌ی روش‌هایی که گفتیم در حقیقت خیلی هم ساده است. ابتدا باید با استفاده از مجوزهای مدیریتی Command Prompt یا همان پنجره‌ی خط فرمان را باز کنید. برای انجام این کار دوباره نشانگر موس را به سمت راست بالای صفحه ببرید، بعد آن را به سمت پایین بکشید، سپس گزینه‌ی Search را انتخاب کنید. این بار عبارت Command Prompt را جستجو کرده و بر روی اولین نتیجه کلیک راست نمایید. از بین گزینه‌های منوی کلیک راست Run as administrator را انتخاب کنید. اگر User Account Control از شما درخواست تایید کرد، باید گزینه‌ی Yes را بزنید.
اکنون Command Prompt در یک پنجره‌ی جدید باز می‌شود. در این مرحله باید چند دستور وارد کرده و بعد از هر کدام کلید اینتر را بزنید.
دستورات مورد نظر از این قرار است:
int tcp set heuristics disabled
int tcp set global autotuninlevel=disabled
netsch int tcp set global rss=enabled
نتیجه باید دقیقاً مشابه تصویری باشد که در بالا می‌بینید. برای این که ببینید تنظیمات TCP با موفقیت غیرفعال شده یا نه دستور netsh int tcp show global را تایپ کرده و دوباره اینتر بزنید. اکنون پنجره‌ی خط فرمان باید دقیقاً اطلاعاتی که در تصویر زیر می‌بینید را نشان دهد. همه چیز به جز Receive-Side Scaling State باید غیرفعال باشد. بعد از این که تنظیمات TCP تایید شد، باید کامپیوتر را مجدداً راه‌اندازی کنید.
راه‌حل‌های باقی مانده
اگر هیچ کدام از این راه‌حل‌ها برای شما جواب نداد، هم مایکروسافت و هم شرکت Dell منابعی را به طور مشخص برای مشکل اتصالات وای فای ویندوز ۸٫۱ فراهم کرده‌اند. علاوه بر این چندین انجمن آنلاین از جمله Microsoft Community هم وجود دارد که در واقع یک انجمن تخصصی برای کمک به مشکلات فنی کاربران مثل این مشکل است. اگر در مورد اطلاعاتی که در این مقاله گردآوری شده سوالی داشتید، پیشنهاد می‌کنم پرسش خود را در بخش نظرات بیان کنید. سعی ما بر این است که بتوانیم جواب شما را تا حد ممکن بدهیم.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-12-25 07:30:202016-12-25 07:30:20چگونه مشکلات وصل نشدن Wi-Fi در ویندوز ۸٫۱ را برطرف کنیم؟
با توجه به این که مدت تقریباً زیادی از انتشار ویندوز ۸.۱ می‌گذرد، اکنون لپتاپ‌های لمسی، هایبردی، و تبلت‌های ویندوزی روز به روز ارزان‌تر و فراگیرتر می‌شوند.
اگر برای خرید یک لپتاپ یا تبلت جدید به فروشگاه‌ها رفته باشید، می‌بینید که بخش اعظمی از این دستگاه‌ها حالا مجهز به صفحات لمسی هستند. به عبارت دیگر، مایکروسافت و اینتل می‌خواهند همه‌ی کامپیوترها نمایشگر لمسی داشته باشند و دارند به چنین جایگاهی نزدیک می‌شوند.
ویندوز کمتر شناخته شده‌ی RT
مایکروسافت ویندوز RT را با همزمان با معرفی ویندوز ۸ معرفی کرد. این قضیه کمی گیج کننده بود، چرا که نه تنها Surface RT خود مایکروسافت یک دستگاه ویندوز RT بود، بلکه دیگر تولید کنندگان هم دستگاه‌های مجهز به ویندوز RT خودشان را معرفی کردند. برای مثال، دستگاه Lenovo Yoga 11 شبیه لپتاپ بود، ولی در حقیقت ویندوز RT را اجرا می‌کرد.
ویندوز RT اکنون در شرایط معقولانه‌تری قرار دارد و دستگاه‌های کمی در بازار از آن استفاده می‌کنند: نسخه‌ی اول Surface RT مایکروسافت (که حالا Surface خالی نام دارد)، Surface 2 و تبلت لومیا ۲۵۲۰ نوکیا. این دستگاه‌ها از معدود دستگاه‌هایی هستند که از ویندوز RT استفاده می‌کنند، و همه‌ی آنها از محصولات خود مایکروسافت هستند.
تراشه‌ی Bay Trail در عمر باتری با ARM رقابت دارد
استفاده از از ویندوز RT چندان ضروری نیست چون معماری Bay Trail اینتل رقابت نزدیکی با معماری ARM دارد و این معماری اجازه‌ی اجرای نسخه‌ی کامل ویندوز ۸.۱ که از اجرای همه‌ی برنامه‌های دسکتاپ پشتیبانی می‌کند را می‌دهد. (از تراشه‌های ARM در اکثر تلفن‌های هوشمند، آیپدها، دستگاه‌های اندرویدی و دستگاه‌های ویندوز RT استفاده می‌شود.) Bay Trail قادر به ارائه‌ی قیمت و توانایی قابل رقابت با معماری ARM است، بنابراین می‌توانید یک تبلت ۸ اینچی ویندوز ۸.۱ را به قیمت ۳۰۰ دلار و لپتاپ تبدیل شونده‌ای مثل ASUS Transformer T100 را به قیمت ۳۵۰ دلار خریداری کنید.
زمانی که ویندوز ۸ معرفی شد، دستگاه‌های لمسی خیلی گران بودند. اکثر لپتاپ‌هایی که در بازار بودند —خصوصاً لپتاپ‌های ارزان‌تر— از نمایشگرهای لمسی پشتیبانی نمی‌کردند. اما امروز این نمایشگرهای لمسی بیشتر از قبل راه خود را به دستگاه‌های ارزان‌تر باز کرده‌اند.
تراشه‌های Haswell مصرف باتری بهتری دارند
حتی اگر یک دستگاه گران‌تر که مجهز به پردازنده‌ی قدرتمندی مثل Core i5 یا i7 باشد را انتخاب کنید هم به لطف معماری جدید اینتل یعنی Haswell می‌توانید مطمئن باشید که دستگاه عمر باتری بهتری خواهد داشت. برای مثال همان طور که می‌دانید اولین نسل از Surface Pro مایکروسافت فقط چهار ساعت عمر باتری داشت که برای یک لپتاپ فاجعه است. ولی Surface Pro 2 به کمک معماری Haswell بیش از هشت ساعت عمر باتری دارد.
مفهوم این مقایسه واضح است. یعنی می‌توانید دستگاهی بگیرید که به عنوان لپتاپ اصلی شما به اندازه‌ی کافی قوی باشد، اما در عین حال مثل یک تبلت به قدر کافی عمر باتری داشته باشد. در این صورت حتی اگر نخواهید از ویژگی‌های تبلتی آن استفاده کنید هم این معماری مصرف بهینه باعث عمر باتری بیشتر دستگاه در حالت لپتاپی می‌شود.
برخی دستگاه‌ها یک نسخه‌ی رایگان از آفیس دارند
بعضی از دستگاه‌ها یک نسخه‌ی رایگان از ویرایش Home یا Student آفیس مایکروسافت دارند. این دستگاه‌ها شامل دستگاه‌های مجهز به ویندوز RT، تبلت‌های ۸ اینچی ویندوز ۸.۱، و حتی بعضی از دستگاه‌های دیگر مثل ASUS Transformer T100 است.
با وجود این، دستگاه‌های بزرگتر آفیس ندارند. این مسئله کمی عجیب است چون با این حساب مثلاً تبلت ارزان مایکروسافت یعنی Surface 2 آفیس دارد ولی مدل گران‌تر Surface Pro 2 این نرم‌افزار را همراه خود ندارد.
به عبارت دیگر پارادوکس جالبی در این تصمیم دیده می‌شود. یعنی دستگاه‌هایی که احتمالاً در آنها تمایلی به اجرای آفیس نداشته باشید این نرم‌افزار را به صورت پیشفرض دارند، ولی لپتاپ‌های حرفه‌ای از آن بهره نمی‌برند.
اما به هر حال شرکت‌ها نمی‌توانند از این نسخه انتظار کارایی بالا داشته باشند، و در نهایت مجبورند نسخه‌ی کامل آن را خریداری کنند.
انتخاب اپلیکیشن هنوز هم یک مشکل جدی است
اگر یک لپتاپ مجهز به ویندوز ۸.۱ با قابلیت نمایشگر لمسی بخرید، در صورتی که بخواهید این قابلیت را امتحان کنید، یکی از بزرگترین مشکلات این جا پیش می‌آید.
فروشگاه ویندوز علی‌رغم داشتن اپلیکیشن‌های مخصوص ویندوز ۸، هنوز خیلی خوب نیست. البته کاملاً هم فاجعه نیست و می‌توانید برای سرویس‌های محبوب مثل نتفلیکس، Hulu، اسکایپ، فیسبوک، Evernote، Dropbox، توئیتر و کیندل آمازون اپلیکیشن مخصوصشان را پیدا کنید. ولی گزینه‌های در دسترس خیلی خیلی محدود است. مثلاً به جز اپلیکیشن Google Search، هیچ کدام از اپ‌های گوگل برای این حالت وجود ندارد. یک نسخه‌ی رسمی از اپلیکیشن Flipboard هم برای ویندوز ۸.۱ منتشر شده، اما این اپ به خوبی نمونه‌های آیپد و اندروید آن نیست.
واقعیت این است که اگر با هدف تجربه‌ای مشابه تبلت یک دستگاه ویندوزی بخرید، احتمالاً ناامید خواهید شد. خرید یک تبلت ۸ اینچی ویندوز ۸.۱ به قیمت ۳۰۰ دلار در مقایسه با یک آیپد مینی یا نکسوس ۷ چندان منطقی به نظر نمی‌رسد، مگر این که واقعاً به آفیس نیاز داشته باشید که باز هم در یک دستگاه ۸ اینچی خیلی معقولانه نیست.
اگر حرف ما را باور نمی‌کنید، خودتان می‌توانید در وبسایت فروشگاه ویندوز جستجو کنید و ببینید که برنامه‌های مورد نظرتان در آن جا وجود دارد یا نه. دقت کنید که بسیاری از اپلیکیشن‌های موجود در این فروشگاه غیر رسمی هستند.
بهترین اپلیکیشن‌های طراحی شده به سبک ویندوز ۸ توسط خود مایکروسافت ساخته شده‌اند، پس اگر از کاربران سرویس‌های این شرکت مثل outlook.com، SkyDrive، اسکایپ، بینگ، Xbox و Xbox Music هستید، بخت با شما یار است.
استفاده از دسکتاپ در نمایشگر لمسی
دسکتاپ‌ها واقعاً برای نمایشگرهای لمسی طراحی نشده‌اند. البته نمی‌توان گفت که نمایشگرهای لمسی در لپتاپها بلااستفاده‌اند. مثلاً اسکرول کردن با انگشت در صفحات وب خیلی ساده‌تر است. یا اگر در حال تماشای یک ویدیوی هستید با یک لمس ساده می‌توانید ویدیو را متوقف کنید. ولی خود دسکتاپ هیچ وقت برای صفحات لمسی طراحی نشده است. تلاش برای استفاده از دسکتاپ به وسیله‌ی سیستم‌های لمسی مگر با استفاده از قلم، بسیار سخت است.
به عبارت دیگر به امید استفاده از برنامه‌های دسکتاپِ محبوب خود در صفحات لمسی، تبلت ویندوزی نخرید. چون با این کار فقط اعصاب خودتان را خورد می‌کنید.
در آینده هر کامپیوتری یک صفحه‌ی لمسی دارد
مایکروسافت (و اینتل که به شکل گسترده‌ای از انقلاب تلفن‌های هوشمند و تبلت‌های مجهز به ARM کنار گذاشته شده) می‌خواهد همه‌ی کامپیوترهای ویندوزی که شما می‌خرید یک صفحه‌ی لمسی داشته باشند، حالا خواه این هدف از طریق تبلت‌های هایبردی میسر شود، خواه لپتاپ‌هایی که نمایشگر لمسی دارند.
با این اوصاف تلاش مایکروسافت برای ارائه‌ی اپلیکیشن‌های جدید و لمسی برای ویندوز ۸ منطقی است. آنها می‌دانند که مردم به هر حال لپتاپ می‌خرند، بنابراین سعی می‌کنند تا رابط لمسی را به عنوان یک ویژگی اضافه در این لپتاپها قرار دهند. وقتی به راحتی می‌توانید کیبورد را از لپتاپ خود جدا کرده و از آن به صورت یک تبلت بر روی مبل استفاده کنید، چرا بروید آیپد یا تبلت اندرویدی بخرید؟
اگر به دنبال خرید لپتاپ باشید این قضیه با توجه به این که نمایشگر لمسی یک قابلیت اضافه است مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی اگر می‌خواهید تبلت بخرید، به راحتی نمی‌شود خرید یک تبلت ویندوزی را آن هم به قیمت ۳۰۰ دلار برای یک صفحه‌ی ۸ اینچی که واقعاً هم کارایی لپتاپ را ندارد پیشنهاد کرد. تبلت‌هایی مثل آیپد ایر، آیپد مینی و نکسوس ۷ برای افراد معمولی خیلی منطقی‌تر هستند، چون اپلیکیشن‌های بیشتر و تجربه‌ی کاربری بهتری دارند.
مسئله‌ی کمبود اپلیکیشن‌ها در مقایسه با تبلت‌های اندرویدی نمود خیلی بیشتری دارد. به نظر می‌رسد که خود مایکروسافت هم این از این قضیه باخبر است و از همین رو Surface Pro 2 را به عنوان «کاربردی‌ترین تبلت تاریخ» معرفی می‌کند که به عبارت دیگر در واقع می‌گوید این تبلت یک لپتاپ به حساب می‌آید.
با خواندن این مطلب امیدواریم درک بهتری از وضعیت بازار کامپیوترهای ویندوزی پیدا کرده باشید. کامپیوترهای ویندوزی به لطف معماری‌های جدید Haswell و Bay Trail حالا بهتر از همیشه هستند و باتری بهتری هم دارند. امروز قیمت دستگاه‌های لمسی افت زیادی داشته، بنابراین اگر می‌خواهید لپتاپ یا یک دستگاه هایبردی که صفحه‌ی لمسی داشته باشد بخرید، الان زمان مناسبی است.
اما اگر فقط یک تبلت می‌خواهید تا از اپلیکیشن‌های مخصوص تبلت استفاده کنید، دستگاه‌های ویندوزی هنوز خیلی مناسب نیستند. اگر در حال حاضر لپتاپ دارید و در کنار آن تبلت می‌خواهید، بهتر است به جای تبلت‌های ویندوزی یک آیپد یا تبلت اندرویدی بگیرید. چون اکوسیستم اپلیکیشن‌های تبلت‌های ویندوز هنوز خیلی عقب‌تر از بقیه است.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-12-24 07:30:112016-12-24 07:30:11راهنمای خرید سیستم های لمسی برای ویندوز ۸٫۱
شما می توانید برای راحتی کار خود در زمان هایی که می دانید کسی جز شما سر به سیستم تان نمی زند، رمز عبور را برای ویندوز ۷ و ۸٫۱ و ۱۰ غیر فعال کنید تا بتوانید در کار کردن با سیستم هنگام ورود و یا پس از یک وقفه طولانی، تجربه راحت تری داشته باشید. برای شروع کار نیاز به Command Prompt داریم که به CMD شهرت دارد. برای اینکه این بخش را اجرا کنیم در ویندوز های ۷ و یا ۸٫۱ و ۱۰ کمی متفاوت باید عمل کنید:
باز کردن Command Prompt در ویندوز ۷:
ابتدا روی منوی استارت از پایین و سمت چپ کلیک کنید و بعد در بخش search programs and files عبارت cmd را بنویسید و روی نتیجه حاصل کلیک کنید تا با صفحه مشکی مطابق زیر روبرو شوید.
باز کردن Command Prompt در ویندوز ۸٫۱ و ۱۰:
در ویندوز ۸٫۱ یا ۱۰، کافیست روی کلید استارت یک راست کلیک کنید و از میان چیزهایی که مشاهده می کنید عبارت Command Prompt را انتخاب کنید و بعد از اینکه پنجره cmd را مشاهده کردید دستور netplwiz را بنویسید و اجرا کنید.
وقتی که netplwiz را اجرا کردید، ابزاری با نام User Accounts Control Panel نمایش داده خواهد شد. در این بخش، نام کاربری را که می خواهید به صورت اتوماتیک و بدون وارد کردن رمز، وارد این سیستم شود را مشخص کنید و انتخاب کنید و چک باکس عبارت Users must enter a user name and password to use this computer.” را هم انتخاب کرده و در نهایت ok را بزنید.
وقتی که یوزر خود را وارد کردید سیستم از شما رمز عبوری می خواهد که باید آن را دوبار وارد کنید.
بعد از وارد کردن رمز، کافیست ok را بزنید و بعد سیستم را ریستارت کنید. در این حالت وقتی که مجددا خواستید وارد سیستم شوید، با رمز عبور مواجه نخواهید شد.
برای اینکه تنظیمات را به حالت قبل برگردانید و ورود پسورد را به حالت فعال تبدیل کنید می توانید باز هم عبارت netplwiz را در cmd تایپ کنید و بعد از باز شدن پنجره User Accounts Control Panel، نام کاربری مورد نظر را انتخاب کرده و و بعد عبارت “Users must enter a user name and password to use this computer را تیک دار کنید و در نهایت ok را بزنید.
نظر شما در مورد این قابلیت و مدیریت آسان آن چیست؟ اگر تا کنون برای تنظیمات لوگین ویندوز ۷ یا ۱۰، به مشکلی برخورده اید، می توانید این چالش را با کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و در نهایت با اشتراک این مطلب روی شبکه های اجتماعی به دیگر دوستانتان برای تجربه راحت کاربری کمک کنید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-11-05 15:30:172016-11-05 15:30:17چگونه رمز ورود به ویندوز ۱۰، ۸٫۱ و ۷ را غیر فعال کنیم؟
شما می توانید برای راحتی کار خود در زمان هایی که می دانید کسی جز شما سر به سیستم تان نمی زند، رمز عبور را برای ویندوز ۷ و ۸٫۱ و ۱۰ غیر فعال کنید تا بتوانید در کار کردن با سیستم هنگام ورود و یا پس از یک وقفه طولانی، تجربه راحت تری داشته باشید. برای شروع کار نیاز به Command Prompt داریم که به CMD شهرت دارد. برای اینکه این بخش را اجرا کنیم در ویندوز های ۷ و یا ۸٫۱ و ۱۰ کمی متفاوت باید عمل کنید:
باز کردن Command Prompt در ویندوز ۷:
ابتدا روی منوی استارت از پایین و سمت چپ کلیک کنید و بعد در بخش search programs and files عبارت cmd را بنویسید و روی نتیجه حاصل کلیک کنید تا با صفحه مشکی مطابق زیر روبرو شوید.
باز کردن Command Prompt در ویندوز ۸٫۱ و ۱۰:
در ویندوز ۸٫۱ یا ۱۰، کافیست روی کلید استارت یک راست کلیک کنید و از میان چیزهایی که مشاهده می کنید عبارت Command Prompt را انتخاب کنید و بعد از اینکه پنجره cmd را مشاهده کردید دستور netplwiz را بنویسید و اجرا کنید.
وقتی که netplwiz را اجرا کردید، ابزاری با نام User Accounts Control Panel نمایش داده خواهد شد. در این بخش، نام کاربری را که می خواهید به صورت اتوماتیک و بدون وارد کردن رمز، وارد این سیستم شود را مشخص کنید و انتخاب کنید و چک باکس عبارت Users must enter a user name and password to use this computer.” را هم انتخاب کرده و در نهایت ok را بزنید.
وقتی که یوزر خود را وارد کردید سیستم از شما رمز عبوری می خواهد که باید آن را دوبار وارد کنید.
بعد از وارد کردن رمز، کافیست ok را بزنید و بعد سیستم را ریستارت کنید. در این حالت وقتی که مجددا خواستید وارد سیستم شوید، با رمز عبور مواجه نخواهید شد.
برای اینکه تنظیمات را به حالت قبل برگردانید و ورود پسورد را به حالت فعال تبدیل کنید می توانید باز هم عبارت netplwiz را در cmd تایپ کنید و بعد از باز شدن پنجره User Accounts Control Panel، نام کاربری مورد نظر را انتخاب کرده و و بعد عبارت “Users must enter a user name and password to use this computer را تیک دار کنید و در نهایت ok را بزنید.
نظر شما در مورد این قابلیت و مدیریت آسان آن چیست؟ اگر تا کنون برای تنظیمات لوگین ویندوز ۷ یا ۱۰، به مشکلی برخورده اید، می توانید این چالش را با کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و در نهایت با اشتراک این مطلب روی شبکه های اجتماعی به دیگر دوستانتان برای تجربه راحت کاربری کمک کنید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-11-05 15:30:172016-11-05 15:30:17چگونه رمز ورود به ویندوز ۱۰، ۸٫۱ و ۷ را غیر فعال کنیم؟
