استفاده از هدفون بیسیم برای تماشای برنامه‌های تلویزیون یکی از روش‌های مناسب برای جلوگیری از پرت شدن حواس سایر اعضای خانه است. با ما همراه باشید تا نحوه‌ی وصل کردن این هدفون‌ها به تلویزیون را به شما نشان دهیم.

 

چرا باید چنین کاری بکنم؟

 

در ابتدای امر دو سوال اساسی وجود دارد: «اصلاً چرا باید به تلویزیون HD هدفون وصل کرد؟» و «چرا به جای هدفون‌ّهای بلوتوث نباید از هدست‌های RF (فرکانس رادیویی) استفاده کرد؟»

 

دلایل گوناگونی برای وصل کردن هدفون به تلویزیون وجود دارد. اگر قدرت شنوایی کاربر پایین آمده یا فرد نمی‌تواند با سایر اعضای خانه روی میزان صدای تلویزیون به توافق برسد، با استفاده از هدفون می‌توانید به رضایت حداکثری دست یابید. اگر می‌خواهید فیلم ببینید یا بازی کنید اما می‌ترسید اعضای خانه را از خواب بیدار کنید، هدفون‌های بیسیم پاسخ مناسبی به این معضل است.

 

حالا باید بگوییم که چرا هدفون بلوتوث را به هدست‌هایی که از فرکانس‌های رادیویی استفاده می‌کنند ترجیح می‌دهیم؟ حقیقت این است که هر کدام از این فناوری‌ها مزایا و معایب مختلفی دارند. یک هدست بیسیم RF خوب مثل Sennhesier RS120 ($60) نسبت به بسیاری از هدست‌های بلوتوث کیفیت صدا و رنج شنوایی بهتری دارد. اما هدست‌های RF برای وصل شدن به تلویزیون شما به بیس انتقال بزرگتری نیاز دارند که مقدار آن با توجه به ایستگاه شارژ تا دو برابر هم می‌شود. علاوه بر این، در صورتی می‌توانید از این هدفون‌ها استفاده کنید که کل فرستنده را به آن دستگاه وصل نمایید (این یعنی مثلاً نمی‌توانید هدفون Sennhesier را با خودتان به داخل هواپیما ببرید). مضاف بر این هدست‌های اضافه گران هستند (برای نمونه همین هدفون Sennhesier RS120 شصت دلار قیمت دارد، و موارد مشابه هم کمتر از این مقدار نخواهند بود).

 

هدست‌های بلوتوث انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، چون می‌توانید آن‌ها را با هر دستگاهی که از بلوتوث پشتیبانی می‌کند جفت کنید و به این طریق استفاده از آن‌ها خیلی راحت‌تر است. با کمی خرج بیشتری می‌توانید دستگاهی بخرید که نه فقط به تلویزیون بلکه به موبایلتان هم وصل شود. به علاوه، چون هدفون‌های بلوتوث دیگر به خوبی فراگیر شده‌اند، ساده‌تر می‌توانید مدلی که مطابق نیازهای خودتان است را پیدا کنید و دیگر محدود به چند مدل RF نیستید.

 

البته در رابطه با هدفون‌های بلوتوث نکته‌ای وجود دارد که باید گفت. بعضی از مدل‌ها – به خصوص مدل‌های قدیمی‌تر – از لگ بسیار ناچیزی بین زمان خروج صدا از منبع و رسیدن آن به گوش‌های شما رنج می‌برند. وقتی موسیقی گوش می‌دهید یا بازی می‌کنید، این لگ خیلی ملموس نیست. ولی وقتی دارید ویدیو می‌بینید، حتی کوچک‌ترین لگ‌ها هم می‌تواند باعث غیرهماهنگ شدن صدا و تصویر شود. این موضوع باعث پرت شدن حواس فرد می‌شود. پس اگر می‌خواهید هدفون بلوتوث بخرید با خرج کردن مقدار بیشتری پول بهتر است دستگاهی تهیه کنید که از استانداردهای جدید و کم‌تاخیر بهره می‌برند.

 

چه چیزهای لازم است؟

 

وصل کردن هدفون بلوتوث به تلفن‌های هوشمند ساده است، چون بلوتوث مدت‌هاست که به عنوان یک قابلیت استاندارد بر روی موبایل‌ها وجود دارد. اما برخلاف انتظار، اکثر تلویزیون‌های جدیدی که باید از بلوتوث پشتیبانی کنند چنین امکانی ندارند. پس احتمالاً مجبورید خودتان این قابلیت را به دستگاه اضافه نمایید.

 

اولین مرحله برای انجام این کار این است که ببینید صدا در تلویزیون شما چگونه وجود دارد، سپس می‌توانید آداپتورهای مناسب را تهیه کرده و از اتصال صحیح هدفون بلوتوث خود اطمینان حاصل کنید.

 

تشخیص وضعیت دستگاه

 

اگر فقط یک تلویزیون دارید و هیچ دستگاه دیگری به آن وصل نیست، باید درگاه موجود در تلویزیون خود را بررسی کنید. اگر گیرنده یا سیستم صوتی خاصی دارید که همه‌ی منابع صوتی شما از آن‌جا تغذیه می‌شود، به جای تلویزیون باید آن دستگاه را بررسی نمایید. به این روش هدفون بیسیم جدید شما نه فقط برای تماشای تلویزیون، بلکه برای گوش دادن به موسیقی و هر محتوای صوتی دیگری که لازم داشته باشید کاربرد خواهد داشت.

 

 

در تصویر بالا درگاه‌های مورد نیاز ما مشخص شده است. این تلویزیون سه نوع درگاه صوتی اولیه دارد که در مستطیل قرمز قابل مشاهده است. یک خروجی کامپوزیت چپ/راست (که در تصویر با عنوان L و R وجود دارد)، یک درگاه استاندارد ۳.۵ میلی متری (با عنوان AUDIO) و یک خروجی نوری TOSLINK (با عنوان OPTICAL).

 

البته این درگاه‌ها شاید در تلویزیون شما فرق داشته باشد، اما اکثر تلویزیون‌ها و گیرنده‌ها حداقل درگاه‌های نوری TOSLINK و درگاه ۳.۵ میلی متری یا کامپوزیت L/R را دارند. جک هدفون و جک‌های کامپوزیت L/R صدا را در قالب آنالوگ بیرون می‌دهند و به هیچ تبدیلی نیاز ندارند، ولی بسته به مدل آداپتور بلوتوث‌تان، شاید لازم باشد که یک آداپتور ارزان قیمت L/R به هدفون هم بخرید (مثل این مدل ۳ دلاری).

 

اگر تلویزیون شما به هر دلیلی خروجی آنالوگ ندارد و فقط خروجی TOSLINK دارد، لازم است یک مبدل صوتی دیجیتال به آنالوگ هم تهیه کنید. ما با موفقیت توانستیم از مبدل Portta PETDTAP استفاده کنیم. با وجود این که مبدل‌های نوری به آنالوگِ خوب قیمتی کمتر از ۱۵ دلار دارند، ولی قبل از خرید باید حواستان به درگاه‌های دستگاه باشد.

 

انتخاب فرستنده‌ی بلوتوث

 

کار بعدی شما انتخاب فرستنده‌ی بلوتوث است. این دستگاه به یکی از خروجی‌های صوتی تلویزیون یا گیرنده‌ی شما وصل می‌شود، و سپس با هدفون بلوتوث‌تان جفت می‌گردد. در هنگام خرید آداپتور بلوتوث باید دو عامل را در نظر بگیرید.

 

اولین و مهم‌ترین چیز این است که باید آداپتوری بگیرید که از aptX low-latency پشتیبانی کند. کدک aptX low-latency، همان طور که از نام آن پیداست، الگوریتم‌های بلوتوث فشرده‌سازی کم تاخیر است که در صورت جفت شدن با هدفون‌هایی که از aptX پشتیبانی می‌کنند، تاخیر صدا را به حداقل می‌رساند. تفاوت قیمت بین فرستنده‌های قدیمی بلوتوث و مدل‌های جدید مجهز به aptX خیلی ناچیز است، پس دلیلی ندارد که مدل‌های جدیدتر را نگیرید. اگر محصول مورد نظر شما aptX low-latency ندارد، به دنبال یک مدل دیگر بگردید.

 

دومین چیز این است که اگر تصمیم دارید آداپتوری بخرید که به جای یک جفت با دو هدفون از آن استفاده کنید، مثلاً برای خودتان و همسرتان، این نکته را حتماً در نظر داشته باشید. چرا که پیدا کردن آداپتور بلوتوثی که به خودی خود از چندین هدفون پشتیبانی کند سخت است، و یافتن دستگاهی که در هر دو ارتباط به کدک aptX مجهز باشد از آن هم مشکل‌تر است. اگر مدل ارزان‌تری مثل این مدل را خریدید یکی از دو حالت زیر برایتان پیش می‌آید: فقط یکی از هدفون‌ها از aptX بهره خواهد برد، یا در سناریوی بدتر aptX کلاً خاموش می‌شود و هیچ کدام از هدفون‌ها قادر به استفاده از آن نخواهند بود.

 

با در نظر گرفتن این ملاحظات، برای شما چند توصیه داریم. اول این که آداپتور محبوب و فعلی ما Avantree Dual Link Priva III است. با پرداخت ۴۵ دلار می‌توانید آداپتوری داشته باشید که نه تنها از aptX بهره می‌برد، بلکه از این قابلیت می‌توان بر روی دو هدفون همزمان استفاده کرد. ما در گذشته هم از Avantree Priva II راضی بودیم و حالا با پشتیبانی از aptX دوگانه بیش از پیش خوشحالیم. اگر می‌خواهید در لحظه از دو هدفون به طور همزمان استفاده کنید، این آداپتور بهترین گزینه برای شماست.

 

اگر فقط از یک جفت هدفون استفاده می‌کنید یا بودجه‌ی مورد نظرتان کمتر از ۲۵ دلار است، گزینه‌های بسیاری پیش روی‌تان است. فرستنده‌های بلوتوث زیادی در بازار موجود می‌باشد. در میان آن‌ها، ما Rockrok 2-1 با قیمت ۲۶ دلار را پیشنهاد می‌کنیم. این دستگاه با قیمت مناسب خود دارای دو ویژگی جالب است: باتری داخلی و توانایی فرستندگی و گیرندگی. یعنی با استفاده از این آداپتور نه تنها می‌توانید از تلویزیون به هدفون صدا بفرستید بلکه به کمک آن می‌توانید هر بلندگویی را به بلندگوی بلوتوث یا هر هدفونی را به هدفون بلوتوث تبدیل نمایید. در رنج قیمتِ زیر ۲۵ دلار کیفیت محصولات به شدت افت پیدا می‌کند و پشتیبانی از aptX کم تاخیر هم ناپدید می‌شود (پس اگر آداپتوری با قیمت ۱۲ دلار پیدا کردید، به یاد داشته باشید که یک جای کار می‌لنگد).

 

انتخاب هدفون بلوتوث

 

هدفون‌های بلوتوث بسیاری در بازار موجود است. درست مثل بازار هدفون‌های معمولی، هدفون‌هایی از ۲۰ دلار تا هدفونی هم‌قیمت یک اتومبیل هم وجود دارد. اگر برای استفاده از فیلم و بازی می‌خواهید هدفون بگیرید، حتماً دنبال مدلی باشید که از کدک کم تاخیر aptX پشتیبانی کند تا بتوانید از فرستنده‌ی aptX استفاده کنید.

 

اگرچه بحث راهنمایی برای خرید یک هدفون خوب در این مقال نمی‌گنجد، ولی برای آن‌هایی که به دنبال یک دستگاه ارزان و نسبتاً خوب هستند می‌توانیم هدفون Avantree Audition aptX را به قیمت ۵۵ دلار یا هدفون Naztech XJ-500 را به قیمت ۴۹ دلار پیشنهاد کنیم.

 

اما اگر هدفون سیمی فعلی خود را دوست دارید و نمی‌خواهید دوباره هزینه‌ای صرف یک هدفون بیسیم بکنید، همان طور که بالاتر گفتیم، به یک فرستنده‌ی بلوتوث برای تلویزیون و بعد به یک گیرنده‌ی بلوتوث برای وصل کردن هدفون به آن نیاز دارید. Rockrok 2-1 یکی از گزینه‌های خوب برای این مورد است که می‌تواند به عنوان گیرنده هم کار کند. آن را در حالت گیرندگی قرار دهید و با فرستنده‌ی خود جفت کنید، سپس هدفون‌های سیمی خود را به آن وصل نمایید.

 

چه از Rockrok استفاده کنید چه از مدل‌های دیگر، مهم‌ترین ویژگی که (که در کنار پشتیبانی از aptX) باید مورد توجه قرار دهید باتری داخلی است. به کمک این باتری می‌توانید دستگاه را کنار لپتاپ یا مبل قرار دهید، بنابراین لازم نیست دائماً آن را به برق وصل کنید.

 

چگونه آن را نصب و راه‌اندازی کنیم؟

 

مجموع زمانی که برای انتخاب و خرید آداپتور بلوتوث و هدفون صرف می‌کنید نسبت به زمانی که برای نصب و اندازی سیستم صرف می‌شود خیلی بیشتر است، چون کل فرآیند دوم از چند گام ساده فراتر نمی‌رود.

 

در بخش قبلی این مقاله گفتیم که باید مدل خروجی صوتی تلویزیون یا گیرنده‌ی خود را پیدا کنید. حالا وقت آن است تا همه چیز را وصل نمایید. اگر خروجی ۳.۵ میلی متری یا کامپوزیت L/R دارید، می‌توانید گیرنده‌ی بلوتوث را به طور مستقیم با استفاده از آداپتور هدفون-به-کامپوزیت به همان خروجی‌ها وصل کنید.

 

 

اگر از درگاه صوتی نوری استفاده می‌کنید، باید مبدل TOSLINK را هم به مجموعه اضافه کنید، به شکلی که خروجی TOSLINK تلویزیون یا گیرنده به مبدل وصل شود و سپس آداپتور بلوتوث را به مبدل وصل نمایید. در تصویر بالا ما تلویزیونی داریم که مجهز به یک جک هدفون خروجی است، پس بدون استفاده از آداپتور به طور مستقیم می‌توانیم فرستنده را به تلویزیون وصل کنیم.

 

سپس کافی است هدفون را با فرستنده‌ی بلوتوث جفت نمایید. هنگام استفاده از Priva و اکثر مدل‌های مشابه، فقط باید دکمه‌ی اصلی دستگاه را فشار داده و نگه دارید تا چراغ آن شروع به چشمک زدن کند. سپس از روی هدفون دکمه‌ی جفت کردن را نگه دارید. بعد از چند ثانیه بین دو دستگاه یک پیوند برقرار می‌شود. اکنون می‌توانید صدا را از طریق هدفون آزمایش کنید.

 

 

اگر نمی‌توانید صدایی بشنوید، و اگر نمی‌دانید که هدفون‌تان به درستی جفت شده یا نه، می‌توانید گیرنده‌ی بلوتوث را از تلویزیون جدا کرده و آن را به یک منبع صوتی دیگر (مثل جک هدفون روی موبایل) وصل کنید.

 

اگر در هنگام آزمایش با منبع صوتی دوم صدایی شنیدید، باید به منوی تلویزیون یا گیرنده‌ی خود رفته و به دنبال بخشی برای جک هدفون یا auxiliary speakers بگردید. بعضی از دستگاه‌ها صدا را به پورت‌های کمکی منتقل نمی‌کنند، پس مجبورید خودتان این کار را برایشان تعریف کنید. اما به طور کلی با صرف نظر کردن از این قضیه، کل فرآیند کار به سادگی آب خوردن است.

در این باره دیدگاه ها و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید و در بخش نظرات برای ما بنویسید که برند تلویزیون شما چیست و چگونه یک هدفون بلوتوثی را به آن وصل می کنید. همچنین این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

 

گوشی های جدید گلکسی اس سامسونگ که به دو عنوان مشهور Galaxy S8 و S8+ شهرت دارند دارای نمایشگری عریض و طویل هستند که تجربه نمایش فیلم و بازی در آن ها، بسیار لذت بخش بوده چرا که کاربر می تواند تا جایی که ممکن است محیط را توسعه داده و آن را به واقعیتی ذهنی تبدیل کند. اما با این اوصاف، این navigation bar است که نقش اساسی در توسعه اندازه و ابعاد دارد.

در حال حاضر کاربران قادر خواهند بود تا سه سایز مشخص، navigation bar بار را تغییر اندازه دهند. در حال حاضر این کار امکان و آپشن تنظیمی خاصی ندارد که بتوانید این سایز را به صورت کم کم اضافه کنید و روی میزان دلخواه تان آن را ست کنید. اما سه اپلیکیشن ارائه شده که قادر خواهید بود توسط آن، تا سه سایز، به میزان های ۳۰ DPI، ۳۲ DPI، و ۳۵ DPI سایز navigation bar را تغییر دهید. همانطور که می دانید اندازه کمتر یعنی ۳۰ نشان از کم ارتفاع تر کردن این اندازه خواهد داشت. بنابراین اگر می خواهید ارتفاع navigation bar تان کمتر از آن چیزی باشد که حالا وجود دارد و البته کمتر از ان مقداری نباشد، اپلیکیشن ۳۰ دی پی آی را دانلود و نصب کنید.

بدین منظور یکی از اپلیکیشن های زیر را دانلود کنید و متناسب با نیاز و تمایل خود برای تغییر ارتفاع، ناوبری گوشی خود را تغییر سایز دهید:

• Download the 30 DPI navigation bar mod (.apk)
• Download the 32 DPI navigation bar mod (.apk)
• Download the 35 DPI navigation bar mod (.apk)

بدین صورت یکی از اپلیکیشن های بالا را کلیک کرده و آن را دانلود کنید. دقت کنید که حتما قابلیت Unknown sources پیش از دانلود و نصب روی گوشی فعال باشد تا بتوانید این اپ ها را دانلود و به راحتی نصب کنید.

بعد از اینکه اپلیکیشن را نصب کردید و پکیج به خوبی نصب شد، دکمه پاور را با قدرت تمام بگیرید تا از منوی ایجاد شده بتوانید گزینه Reboot را مشاهده کرده و آن را تپ کنید تا گوشی ریبوت شود.

 

حالا با نصب و ریبوت کردن گوشی می توانید از فضای مناسب با اپلیکیشنی که آن را نصب کرده اید استفاده کنید. برای مثال دقت کنید که اپلیکیشنی که ارائه دهنده نوار ناوبری ۳۰ DPI است، بدین صورت است که این اپ میزان ارتفاع نوار را به نصف ارتفاع کنونی و پیش فرض در گلکسی اس ۸ تبدیل خواهد کرد. حالا هر چه ۳۰ بیشتر شود و به ۳۵ نزدیک تر شود، میزان ارتفاع نیز بیشتر می شود.

وقتی که این اپ را نصب می کنید جزییات بیشتری تز منوهای قابل تنظیم در بخش تنظیمات مشاهده خواهید کرد که می توانید کنترل ناوبری در گوشی را بیشتر به دست بگیرید. تصویر زیر نمایشی از میزان امکاناتی است که این اپلیکیشن در اختیار شما قرار می دهد تا این بخش از نمایشگر را تنظیم کنید:

اگر شما هر کدام از این سه اپلیکیشن را نصب کنید با تنظیمات مثل اسکرین شات بالا روبرو خواهید بود. حالا اگر به هر دلیلی بخواهید تنظیمات را به حالت اولیه برگردانید نیازی به هیچ کار اضافی نیست جز اینکه وارد بخش تنطیمات شده و از بخش اپلیکیشن ها و منابع، اپلیکیشن هایی که در این باره نصب کرده اید را از نصب خارج کنید و در صورت نیاز یک بار گوشی را ریستارت کنید.

نکته دیگری که در این باره اهمیت دارد این است که این کار نیاز به هیچ گونه روت کردنی برای گوشی گلکسی اس ۸ و یا اس ۸ پلاس ندارد و شما می توانید به طور معمولی نیز این اپ ها را نصب کنید و از تغییر ظاهری گوشی تان لذت ببرید تا فضای بیشتری برای نمایش فیلم و بازی در اختیار داشته باشید.

در این باره اگر تجربه یا دیدگاه و حتی سوال خاصی دارید می توانید در بخش نظرات همین مطلب بنویسید و در نهایت این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید تا به دست علاقمندان برسد.

اندروید O هنوز به صورت رسمی نام گذاری نشده است اما چیزی که مشهود است این است که در این اندروید شمار زیادی از ویژگی ها و امکانات جذاب وجود دارد که می تواند در عملکرد کاربران خسته ی اندروید تنوعی ایجاد کند. با این که برای استفاده از این سرویس باید گوشی ها را به اندروید O بروز رسانی کرد و البته باید ورژن های خاصی از اندروید را بدین سرویس آپدیت کرد، باز هم توسعه دهندگان روش هایی ایجاد کرده اند که کاربران بتوانند از برخی ویژگی های این اندروید روی گوشی های خود استفاده کنند. برای مثال ساعت و دوربین دو اپلیکیشن خاص در این سرویس هستند که شما می توانید اپ مجزای آن ها را روی گوشی تان نصب کنید و از داشتن اپ دوربین اندروید O و اپ ساعت اندروید O روی اندرویدی غیر از O لذت ببرید.

برای اینکه این کار را انجام دهید نیاز به هیچ گونه بروز رسانی نیست. شما کافی است دو اپلیکیشن را دانلود کنید و روی گوشی تان نصب کنید. بدین صورت تنها دو اپلیکیشن یاد شده به نسخه اندروید O آپدیت خواهند شد.

نیازمندی ها:

در درجه اول و در حال حاضر این سرویس برای گوشی های پیکسل و نکسوس که از اندروید ۷٫۱ استفاده می کنند ارائه شده است. به مرور به احتمال بسیار زیاد این ویژگی برای دیگر اسمارت فون ها و با نسخه های مختلف اندرویدی نیز امیدواریم که ارائه شود.

یکی دیگر از نیازمندی هایی که باید آن را مد نظر داشته باشید این است که قبل از دانلود و نصب خاصیت  Unknown Sources  را فعال کرده باشید چرا که این اپ ها از سرویس هایی غیر از گوگل پلی ارائه می شوند و اندروید آن را نمی شناسد و اجازه نصب نمی دهد مگر اینکه شما این قابلیت را فعال کرده باشید.

شروع می کنیم

برای این که ساعت و دوربین خود را به اندروید O تغییر دهید، کافی است این متن را در گوشی های اندرویدی تان که از اندروید ۷٫۱ استفاده می کند، باز کرده و روی دو لینک زیر کلیک کنید:

• Download the Android O Clock app (.apk)
• Download the Android O Camera app (.apk)

بدین صورت به طور اتوماتیک این اپ ها شروع به دانلود شدن کرده و در ادامه می توانید آن ها را نصب کنید. دقت کنید که شما می توانید از طریق مرورگر هم این اپ ها را دانلود کرده و در ادامه با ابزارهای اشتراک گذاری آن ها را به گوشی های خود، انتقال داده و عملیات نصب را دنبال کنید.

زمانی که عملیات دانلود به اتمام رسید، روی اندروید خود دو نوتیفی به صورت زیر مشاهده خواهید کرد:

تصور می کنیم می خواهید اول ساعت را نصب کنید پس روی نوتیفی حاصل از اتمام دانلود ساعت در اندروید  O تپ کرده تا عملیات نصب شروع شود:

بعد از اینکه اپ ها را به صورت یاد شده نصب کردید، کافی است که گوشی خود را به خاطر اطمینان بیشتر یک بار خاموش و روشن کنید یا آن که آن را ریستارت کنید! دقت کنید که منظور از ریستارت، ریست کارخانه ای یا ریست نیست! بسیاری از کاربران هنوز در درک و بکارگیری این دو مشکل دارند.

حالا می توانید از قابلیت های جدیدی که این دو سرویس به شما ارائه می دهند لذت ببرید. به تصویرهای زیر نگاه کنید که اسکرین شاتی از قابلیت ساعت در اندروید O و  اندروید ۷٫۱ است.

تصویر بالا اسکرین شاتی از ساعت در Android Nougat است و تصویر زیر نیز اسکرین شاتی از ساعت در اندروید O است:

شاید در درجه اول این دو تصویر شبیه به هم بنظر برسند اما یک ویژگی جدید که در اندروید O ارائه شده و در ساعت گنجانده شده این است که پس زمینه دارای تغییر رنگی برای تایم های مختلف روز خواهد بود که باید این را در عمل مشاهده کنید.

در مورد دوربین نیز، می توان در وهله اول چنین تصور کرد که در دوربین اندروید O نیز تغییر آن چنانی رخ نداده است ما زمانی که شما بخواهید حالت های عکس برداری را به فیلم برداری تغییر دهید تغییرات قابل مشاهده ای در این باره مشاهده خواهید کرد.

در اندروید ۷ یا ۷٫۱ شما می بایست با سوایپ کردن به سمت راست و یا چپ دوربین ها را به مود های مختلف هدایت می کردید، اما این کار هم اکنون در اندروید O نیز وجود دارد اما به طرز متفاوتی شما می توانید از آیکون فیلم و عکس در کنار شاتر استفاده کنید:

در واقع شما می توانید تنها با یک ضربه این مود ها را به هم تبدیل کنید و سریع تر اقدام به گرفتن فیلم و عکس نمایید.

باز هم می گوییم که شاید شما نتوانید تفاوتی چندان مهم در این دو اپ مشاهده کنید اما برای انان که برتر طلب هستند، این موضوع اهمیت دارد چرا که دو نسخه یاد شده، آخرین تکنولوژی و آخرین ورژن برای دوربین و ساعت است. استفاده از این دو اپ جای هیچ گونه نگرانی از باگ ها را برای تان باقی نخواهند گذاشت.

حالا اگر شما بخواهید سیستم خود را به حالت قبل برگردانید اصلا نیازی به این نیست که گوشی خود را ریست کارخانه ای کنید. کافی است که از طریق تنظیمات وارد بخش اپ ها شوید که معمولا به صورت Apps نمایش داده می شود و از آن جا در میان اپلیکیشن هایی که دانلود و نصب کرده اید این دو گزینه را متوقف و از نصب خارج کنید. بدین ترتیب می توانید از دوربین قبلی و ساعت قبلی تان استفاده کنید.

ضمن اینکه لازم نیست حتما هر دو با هم حذف شوند. شاید شما تصمیم نداشته باشید که اپلیکیشن دوربین را حذف کنید اما بخواهید ساعت را حذف کنید. این کار به درستی انجام می شود و جای هیچ گونه نگرانی نیست.

در این باره دیدگاه ها و تجربیات خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و به ما بگویید بهترین اپ ها برای جایگزینی این دو اپلیکیشن به نظر شما در پلتفرم های مختلف اندرویدی چیست؟ همچنین این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید تا به دست علاقمندان برسد.

اگر کامپیوتر را روشن کنید و ببینید که ویندوز بوت نمی‌شود چه کار می‌کنید؟ بوت نشدن ویندوز می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد، پس باید روش‌های مختلفی را برای حل آن امتحان کنید.

نسخه‌های جدیدتر ویندوز نسبت به حل این مشکل موفق‌تر ظاهر شده‌اند. یعنی اگر با ویندوز XP به چنین مشکلی برخورد کنید، دستگاه همان جا گیر می‌کند، اما ویندوزهای جدیدتر به صورت خودکار حداقل تلاش می‌کنند نرم‌افزار Startup Repair را اجرا نمایند.

سوال اول: آیا چیزی تغییر کرده است؟

 

ابتدا ببینید آیا اخیراً چیزی را در کامپیوتر تغییر نداده‌اید. آیا جدیداً درایور سخت‌افزاری نصب نکرده‌اید؟ قطعه‌ی جدیدی به کامپیوتر وصل نکرده‌اید؟ احتمال دارد که درایور سخت‌افزاری مورد نظر شما باگ داشته باشد، یا قطعه‌ی جدیدی که روی سیستم بستید با کامپیوترتان سازگار نباشد، یا شاید هم تصادفاً قطعه‌ای را در هنگام کار از کامپیوتر جدا کرده‌اید.

 

اگر کامپیوتر اصلاً روشن نمی‌شود

 

 

اگر کامپیوتر اصلاً روشن نمی‌شود، اول مطمئن شوید که سیم‌های آن به درستی به پریز برق وصل شده باشد. اگر از کامپیوترهای رومیزی استفاده می‌کنید، حتماً سوئیچی که در پشت کیس وجود دارد را روشن کنید. اگر دستگاه هنوز هم به هیچ وجه روشن نمی‌شود، احتمال دارد که یکی از کابل‌های برق داخل کیس قطع شده باشد. اگر شخصاً داخل کیس را دستکاری نکرده‌اید، ممکن است منبع تغذیه سوخته باشد. در این صورت، یا باید آن را تعویض نمایید، یا یک کامپیوتر جدید بگیرید.

 

البته در کنار این‌ها مانیتور را هم بررسی کنید. اگر کامپیوتر روشن می‌شود اما تصویری روی صفحه مشاهده نمی‌کنید، مطمئن شوید که مانیتور روشن است و کابل آن از هر دو طرف به درستی وصل شده باشد.

 

کامپیوتر روشن می‌شود اما می‌گوید هیچ دستگاه قابل بوت شدنی وجود ندارد

 

 

اگر کامپیوتر شما روشن می‌شود ولی صفحه‌ی سیاهی بالا می‌آید و خطایی در رابطه با دیسک می‌دهد یا می‌گوید no bootable device، این یعنی کامپیوتر شما قادر نیست از روی درایوی که ویندوز روی آن نصب شده بوت شود. وارد صفحه‌ی تنظیمات BIOS یا UEFI کامپیوتر شوید و بخش ترتیب بوت را بررسی کنید؛ مطمئن شوید هاردی که ویندوز روی آن نصب شده در اولویت اول قرار داشته باشد.

 

اگر هارد درایو مورد نظر شما اصلاً در این لیست وجود ندارد، احتمال دارد که هارد خراب شده باشد.

 

اگر همه چیز در BIOS درست به نظر می‌رسد، بهتر است دیسک نصب ویندوز یا رسانه‌ی ریکاوری را در دستگاه قرار دهید و برنامه‌ی Startup Repair را اجرا کنید. این نرم‌افزار به شما کمک می‌کند تا دوباره بتوانید ویندوز را بالا بیاورید. برای مثال، اگر روی سکتور بوت درایو ویندوز شما چیزی نوشته شده باشد، این برنامه آن سکتور را ترمیم می‌کند. اگر محیط ریکاوری لود نمی‌شود یا هارد درایو خود را نمی‌بینید، احتمالاً مشکل از سخت‌افزار است. اگر محیط ریکاوری لود نمی‌شود، حتماً اول بخش ترتیب بوت BIOS یا UEFI را بررسی کنید.

 

به علاوه با استفاده از دستور fixmbr و fixboot هم می‌توانید به صورت دستی مشکلات مربوط به بوت لودر را برطرف کنید. نسخه‌های جدیدتر ویندوز با استفاده از مراحل ساده‌ی موجود در نرم‌افزار Startup Repair می‌توانند مشکل را برطرف کنند و دیگر لازم نیست این دستورات را خودتان وارد کنید.

 

اگر ویندوز در هنگام بوت فریز می‌شود یا کرش می‌کند

 

 

اگر بوت شدن ویندوز در وسط راه متوقف می‌شود، مشکل ممکن است سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری باشد. اگر نرم‌افزاری باشد، شاید با استفاده از Startup Repair بتوانید آن را درست کنید. اگر از طریق منوی بوت نمی‌توانید این کار را بکنید، یک دیسک ریکاوری یا نصب ویندوز داخل دستگاه قرار دهید و از آن جا از ابزار Startup Repair استفاده نمایید. اگر این روش هم کارساز نشد، بهتر است ویندوز را مجدداً نصب کنید، یا اگر ویندوز ۸ یا ۱۰ دارید آن را Refresh یا Reset نمایید.

 

اگر در حین تلاش برای ترمیم سیستم یا نصب مجدد ویندوز با خطا مواجه شدید، یا این که توانستید دوباره ویندوز را نصب کنید اما باز هم با همین خطا روبرو گشتید، مشکل شما احتمالاً سخت‌افزاری است.

 

اگر ویندوز بالا می‌آید اما با صفحه‌ی آبی یا فریز مواجه می‌شود

 

اگر هر بار که سیستم بالا می‌آید ویندوز کرش می‌کند یا با صفحه‌ی آبی مواجه می‌شوید، احتمالاً به یک مشکل سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری برخورد کردید. برای نمونه، بدافزارها یا درایورهای باگ‌دار می‌توانند در مرحله‌ی بوت اجرا شده و باعث کرش کردن سیستم شوند. همچنین امکان دارد که یکی از سخت‌افزارهای شما ایراد پیدا کرده باشد.

 

برای آزمایش کردن این وضعیت کامپیوتر ویندوزی خود را در محیط Safe Mode بوت کنید. در محیط Sade Mode ویندوز درایورهای معمول سخت‌افزارها یا سایر نرم‌افزارهایی را که به طور خودکار در هنگام راه‌اندازی سیستم اجرا می‌شوند لود نمی‌کند. اگر کامپیوتر در محیط Safe Mode پایدار عمل می‌کند، درایورهای سخت‌افزاری جدیدی که نصب کردید را حذف نمایید، یا از قابلیت System Restore استفاده کنید یا کامپیوتر را به دنبال بدافزار اسکن نمایید. اگر خوش شانس باشید، یکی از این گام‌ها مشکل نرم‌افزاری شما را حل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد تا وارد محیط طبیعی ویندوز شوید.

 

اگر مشکل برطرف نشد، نصب مجدد ویندوز یا اجرای عملیات Refresh یا Reset را امتحان کنید. با این کار کامپیوتر شما به وضعیت پاکیزه‌ی قبلی خود یعنی حالت پیشفرض کارخانه بر می‌گردد. اگر باز هم با کرش‌های مکرر مواجه هستید، مشکل شما به احتمال زیاد سخت‌افزاری است.

 

وقتی ویندوز بوت نمی‌شود چگونه فایل‌هایمان را به دست بیاوریم؟

 

 

اگر فایل مهمی روی کامپیوتر دارید که با نصب مجدد ویندوز نمی‌خواهید آن را از دست بدهید، با استفاده از یک دیسک نصاب ویندوز یا لینوکس زنده می‌توانید این فایل را به دست آورید. این نرم‌افزارها به راحتی از روی CD، DVD یا USB اجرا می‌شوند و به کمک آن‌ها می‌توانید فایل‌های مورد نظر خود را روی یک رسانه‌ی جانبی مثل USB فلش یا هارد اکسترنال کپی کنید.

 

اگر نمی‌توانید سیستم را از روی دیسک نصاب ویندوز یا لینوکس زنده بالا بیاورید، به بخش تنظیمات BIOS یا UEFI بروید و ترتیب بوت را عوض کنید.

 

اگر این روش هم کار نکرد – یا اگر دستگاه بوت می‌شود اما کامپیوترتان باز هم فریز می‌شود یا به هاردتان دسترسی ندارید – مشکل احتمالاً سخت‌افزاری است. برای بازیابی اطلاعات می‌توانید هارد را از کامپیوتر جدا کرده و با وصل کردن آن به یک کامپیوتر دیگر اطلاعات آن را بازیابی نمایید.

 

با انجام کارهایی که در بالا گفته شد می‌توانید بسیاری از مشکلی مربوط به بوت ویندوز را حل کنید – حداقل آن‌هایی که قابل حل شدن هستند – مگر این که هارد کامپیوتر یا یکی از قطعات سخت‌افزاری آن خراب شده باشد.

در این باره دیدگاه ها و تجربیات ارزشمند خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب  را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.