راهنمای مدیریت اتصال بلوتوثی دیوایس ها با اندروید توسط MacroDroid

همیشه ابزارآلات تکنولوژی پیشرفت می کنند تا ما بتوانیم زندگی راحت تر و کارا تری داشته باشیم. با این حساب، گاهی همین پیشرفت ها، با اختلالاتی روبرو هستند که دقیقا نتیجه عکس می دهد. یکی از مثال هایی که در این باره به خوبی صدق می کند، هدفون های بلوتوثی است! فرض کنید در گیر مسائل کاری تان هستید و منتظر تماس های مهمی هستید خیالتان جمع است که هدفون تان با بلوتوث کماکان به گوشی تان جفت یا همان PAIR است اما غافل از اینکه، این اتصال قطع شده است! حالا فرض کنید لازم باشد که از این هدفون استفاده کنید و متوجه می شوید که هدفون تان از سیستم جدا شده است!

MacroDroid

خب مسلما زمانی وقت می برد تا دوباره آن را PAIR کنید اما امروز از طریق گویا آی تی با اپلیکیشنی آشنا می شوید که به شما کمک می کند مطمئن باشید که هدفون تان با گوشی تان جفت است و هر وقت که از حالت PAIR خارج شد با یک نوتیفی به شما اطلاع می دهد تا غافلگیر نشوید. این مقاله گویا آی تی را از دست ندهید.

MacroDroid اپلیکیشنی است که مدیریت هدفون شما را بر عهده خواهد داشت و در صورت نیاز با ارسال نوتیفی هایی به شما از وضعیت هدفون تان اطلاع رسانی خواهد کرد.

قدم اول: MacroDroid را نصب کنید

MacroDroid اپلیکیشنی است که باید روی گوشی تان نصب کنید و با این کار به جمع هزاران نفری که از آن استفاده می کنند بپیوندید. با تنظیماتی که برای MacroDroid به شما یاد می دهیم می توانید به راحتی از آن استفاده کنید. برای نصب MacroDroid از گوگل پلی کلیک کنید.

 MacroDroid

قدم دوم: یک Macro ایجاد کنید

با نصب این اپلیکیشن روی گوشی اندرویدی تان، آن را اجرا کنید. در ادامه با ورود به بخش Add Macro از تب Triggers، یک ماکرو بسازید.

 MacroDroid

ماکروی جدید را باید از لیست پیش رویتان ایجاد کنید. بدین منظور برای ایجاد ماکرو گزینه Bluetooth Event را پیدا کنید.

 MacroDroid

قدم سوم: Device Disconnected را انتخاب کنید

زمانی که در حال ایجاد یک ماکرو هستید، یک پاپ آپ برایتان باز می شود که حاوی ۴ گزینه است. شما برای ساخت ماکروی مورد بحث این مقاله باید گزینه آخر یعنی Device Disconnected را انتخاب کنید. در واقع با این کار به برنامه می گویید که وقتی هدفون از حالت بلوتوث خارج شد و ارتباطش را با گوشی از دست داد، به شما نوتیفی ارائه دهد.

Device Disconnected

البته شما می توانید این تنظیمات را برای تمام دستگاه هایی که با بلوتوث به گوشی تان وصل هستند تنظیم کنید یا اینکه دقیقا به نرم افزار، دیوایس مخصوص خود را معرفی کنید. در تصویر زیر به شما نشان داده ایم که دقیقا می توانید هر گزینه ای را که می خواهید مشخص کنید:

Device Disconnected

قدم چهارم: یک Action ایجاد کنید

در مرحله بعد باید یک Action انتخاب کنید. برای این کار باید وارد تب Actions شوید و از آن جا گزینه Display Notification را با کمی اسکرول کردن پیدا کنید.

Action

در ادامه عبارت Bluetooth Disconnected را در محل مشخص شده بنویسید ( مطابق تصویر زیر ).

Action

در ادامه می توانید پیام نمایشی تان را مشخص کنید! مثلا می توانید بنویسید که: ” فراموش نکن هدفون رو به گوشی وصل کنی! “. شما در نوشتن پیام ها کاملا آزاد هستید.

کمی پایین تر هم باید مقدار Notification Priority را مشخص کنید که بهتر است حالت ماکسیمم را برای ان انتخاب کنید. در آخر هم عبارت Overwrite existing notification را تیک دار کنید و روی OK ضربه بزنید.

قدم پنجم: تغییرات را به طور نهایی ذخیره کنید

وقتی که تنظیمات را به پایان رساندید ( در مرحله قبل)، حالا شما با صفحه ای مواجه می شوید که یک تیک بزرگ در قسمت راست و پایین مشاهده خواهید کرد. آن را لمس کنید و در باکس نهایی که به شما نمایش می دهد Bluetooth Disconnected را بنویسید. در نهایت OK را بزنید تا دستگاه برای نوتیفی هایی که می خواهد برایتان ارسال کند، آمادگی کامل را پیدا کند.

Action

Action

حالا وقتی ارتباط دیوایس شما با گوشی تان از جهت بلوتوث قطع شود، در قسمت نوتیفی ها می توانید، پیام آن را مشاهده کنید که به صورت زیر می باشد:

 MacroDroid

با این کار، هر وقت که بلافاصله ارتباط تان قطع شود یک نوتیفی دریافت می کنید  و می توانید به موقع نسبت به آن اقدام کنید. بنظر شما وجود چنین ابزاری بر روی گوشی تان چقدر اهمیت دارد؟ آیا ابزاری جایگزین برای این موضوع می شناسید؟ دیدگاه های خود را در اختیار ما قرار دهید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

۷ ویژگی که از افراد باهوش انتظار نداشتیم!

بسیاری از افراد فکر می کنند اگ باهوش باشند زندگی با کیفیت تری خواهند داشت البته این دیدگاه چندان هم به دور از واقعیت نیست! باهوش ها زندگی جالب تر و البته گاهی پر مخاطره تری دارند. طبق تحقیقاتی که از گروه افراد با هوش به دست آمده محققان به ویژگی هایی پی برده اند که ذکر آن ها برای افراد باهوش کمی غیر طبیعی می نماید. هر چند این ویژگی ها را از افراد باهوش انتظار نداشتیم اما دوست داریم آن ها را با شما در میان بگذاریم بنابراین با گویا آی تی  همراه باشید!

گربه دوستی یا سگ دوستی؟

بین مردم، نگهداری از حیوانات کمی بیش از حالت معمول باب شده اما محققان به طور خیلی مصرانه، معتقدند که افراد باهوش بیشتر تمایل دارند تا از گربه مراقبت کنند تا اینکه یک سگ خانگی داشته باشند! نظر شما در این باره چیست؟

قدرت طلبی یا …؟

در ادامه تحقیقات به پژوهش های محققان دانشگاه گرونیگن می رسیم. آن ها طی سال های اخیر به این نتیجه رسیده اند که افراد باهوش به دنبال جایگاه و اقتدار نیستند. به طور کلی افرادی نظیر رولد دال و انیشتین از این ویژگی ها برخوردار بودند، یعنی اقتدارگریز بودند اما از ذکاوت بالایی برخوردار بودند! شاید بدین صورت مطمئن بوده اند که آرامش روحی روانی بیشتری دارند و در این حالت می توانند بهتر ذهن خود را به کار اندازند.

افراد باهوش

صرفا چپ دستی نه اما…

عموما قدرت حل مسائل ریاضی تا حد زیادی به هوش ارتباط دارد از طرفی گفته شده که افراد چپ دست، می توانند مسائل ریاضی را خیلی بهتر از مردم عادی راست دست، حل کنند. با این اوصاف افرادی که از دست چپ برای توشتن استفاده می کنند یا از دست چپ در کارهایشان کمک می گیرند از هوش بالا برخوردار هستند.

سوگند خوردن

طبق تحقیقات در میان افراد فرهیخته و باهوش، بیشترین چیزی که دیده شده است، سوگند خوردن است! با این حساب، افرادی که قسم می خورند از دسته افرادی هستند که ذکاوت بالایی دارند و این دیدگاه که افراد کم هوش و کم سواد، و حتی تنبل زیاد قسم می خورند به طور کامل منقضی می شود.

 خنداندن دیگران

روانشناسی به نام جیل گرینگروس وجود دارد که من جملاتش را گاهی مرور می کنم. او معتقد است که شوخ طبعی افراد و ذکاوت و هوش رابطه مستقیمی با هم دارند. طبق تحقیقاتی که طی ۶ سال اخیر رخ داده به این نتیجه رسیده اند که، افراد باهوش بهتر می دانند که مردم چگونه شاد می شوند به همین خاطر از این تکنیک هایی که ذاتا با آن آشنا هستند استفاده می کنند تا مردم را بخندانند.

 features that intelligent people

باهوش های خفاش صفت!

خفاش پرنده بدی نیست فقط شب ها دیر تر می خوابد یا اینکه اصلا نمی خوابد! درست مثل افراد باهوش. در تحقیقات به این نتیجه رسیده اند که افراد باهوش و ثروتمند عموما شب ها خیلی دیر می خوابند.

نگرانی و باهوشی

گفته شده افرادی که بخاطر حوادث آینده همیشه نگرانند، و از طرفی کارهای نادرست گذشته برایشان عذاب وجدان ایجاد کرده در زمره افرادی هستند که تیز هوش  هستند!

 در این باره دیدگاه های شما چیست؟ هر چند برخی از موارد بالا نسبی است اما می توان گفت در میان افراد باهوش اطرافمان، شمار زیادی از این ویژگی ها را مشاهده می کنیم. شما با کدام یک از ویژگی های یاد شده بیشتر موافق هستید؟ منتظر نظرات جالب شما هستیم. اگر از این مطلب لذت بردید آن را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟

چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟

هر هفته، شما درباره یکی دیگر از هک و کلاهبرداری‌های اینترنتی می‌شنوید. اغلب، هکرها توانسته‌اند به پسورد یک کاربر نفوذ کنند. در این مقاله به شما کمک خواهیم کرد تا معنی و مفهوم یک پسورد قوی را بفهمید. شما در آینده خواهید توانست پسوردی انتخاب کنید که به یاد سپاری آن برای شما آسان ولی برای دیگران (یا ماشین‌ها) سخت است.

چگونه یک پسورد قوی انتخاب کنیم؟

طول، طول، طول

اگر شما حال و حوصله خواندن کل مقاله را ندارید، ازتان می‌خواهم به این دو مورد توجه کنید:

1- کلمات عبور/عبارت‌های عبور طولانی، عالی هستند

2- از استفاده از کلمات عبور/عبارت‌های عبور شناخته‌شده، دوری کنید

من بعدا به جزئیات باز خواهم گشت، اما قبل از آن، یکی از مشهورترین حمله‌هایی که به کاربران می‌شود، brute force attacks نام دارد؛ در این نوع حمله، مهاجمان لیستی از پراستفاده‌ترین پسورها و شناخته‌شده‌ترین آن‌ها را جمع‌آوری و امتحان می‌کنند. هرچه پسورد طولانی‌ترین داشته‌باشید، وقت بیشتری برای کرک‌شدن نیاز دارید!

بیایید مثالی بزنیم، با استفاده از ابزار ZXCVBN password strength estimator، ما میزان زمان صرف‌شده برای شکستن پسوردهای مختلف را براساس طول آن‌ها، اندازه گرفتیم.

  • 9agcZ: شانزده دقیقه
  • 9agcZE: پنج ساعت (18 برابر قبلی)
  • 9agcZEM: سه روز (14 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7: چهار ماه (40 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7H: بیست و شش سال (78 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7Hq: قرن‌ها

همان‌طور که می‌بینید، اضافه‌کردن حتی یک حرف، باعث می‌شود، حدس‌زدن پسورد بسیار سخت‌تر شود. هکرها نمی‌توانند هزینه زیاد شکستن پسوردهای طولانی را توجیه کنند، برای همین به سراغ اهداف بهتر می‌روند، درست است، پسوردهای کوتاه‌تر!

بخاطر سپاری پسوردهایی مانند پسوردهای بالا آسان نیست، بنابراین راه بهتری داریم….

ساخت پسورد فراموش‌نشدنی ولی سخت برای حدس‌زدن!

در عمل، ساده‌ترین راه برای انتخاب پسوردی سخت برای حدس‌زدن ولی آسان برای بخاطر سپردن، انتخاب پسوردی است که یک حس را در شما برانگیزد و برای هیچکس دیگری چنین احساسی پیش نیاید. برای مثال، این چطور است؟

“on February 11 2011, I was walking with my dog Jimmy at 11 am near the lake”

این جمله‌ای که من نوشتم، به درد کسی نمی‌خورد، اما یک جمله یا عبارت شخصی می‌تواند برای بخاطرسپاری بسیار آسان باشد، چرا که یک حس را به شما منتقل می‌کند. حدس‌زدن جمله‌ای مانند این برای یک ماشین با استفاده از تمام ترکیبات ممکن، بسیار سخت و طاقت‌فرسا است.

برای شکستن پسوردی مانند این با تکنولوژی کامپیوتر امروزی، قرن‌ها زمان طول می‌کشد (توجه: بهتر است از فاصله، کاما، عدد و کاراکتر خاص استفاده کنید).

لطفا از نقل‌قول‌ و عبارات شناخته‌شده برای پسورد خود استفاده نکنید، زیرا این عبارات به راحتی می‌توانند به یک دیتابیس اضافه و توسط ماشین‌ها استفاده شوند. برای مثال، اگر پسورد شما may the force be with you باشد، به‌نظر ایده خوبیست، اما این عبارت بسیار معروف است و اگر در دیتابیسی وجود داشته‌باشد، میانبری برای شکستن پسورد شما خواهد بود.

پسورد فراموش‌شدنی ولی سخت برای بخاطرسپاردن!

تصور غلطی که اکثر مردم دارند این است که پسوردی را که خود نتوانند بخاطر بسپارند، دیگران هم نمی‌توانند حدس بزنند. این گفته همیشه درست نیست، بخصوص اگر دشمن شما یک کامپیوتر باشد که به راحتی پسوردهایی که اغلب مردم استفاده می‌کنند، را می‌تواند حدس بزند. پسوردهایی مانند جایگزین کردن L با 1 یا o با 0. مثل P4ssw0rd، درسته؟

مدیریت صدها پسورد با ابزار مناسب سخت نیست!

همچنین مهم است که بدانید، بخاطر سپردن ده‌ها پسورد هم به اندازه صدها سخت است، (من بیش از 150 اکانت) با پسورد قوی دارم. قدم بعدی شما استفاده از یک پسورد بسیار قوی برای نرم‌افزار مدیریت پسوردی مانند LastPass یا 1Password است.

شما می‌توانید با استفاده از سیستم احراز هویت 2 مرحله‌ای، امنیت بیشتری به نرم‌افزار بدهید و یا طوری سیستم را تنظیم کنید که پس از مرگتان (خدای ناکرده!)، شخص دومی، بتواند به پسوردهای شما دسترسی داشته‌باشد.

با استفاده از مدیریت پسورد، شما می‌توانید پسوردهای تصادفی مانند 9agcZEM7HqLcXX29ldQI انتخاب کنید، که قابل حدس‌زدن نیستند، اما بخاطرسپردن آن‌ها هم آسان نیست.

از وقتی از مدیریت پسورد استفاده کنید، نیازی به بخاطرسپردن پسوردها نخواهید داشت، اگر هم تنظیمات از بین رفت، با یک پروسه مبتنی بر ایمیل می‌توانید تنظیمات را ریست کنید.

مدیریت پسوردها یک جزء حیاتی از امنیت آنلاین هستند. آن‌ها فقط پسوردهای تصادفی و قوی ارائه نمی‌دهند، این نرم‌افزارها طراحی ساده‌ای برای استفاده و انتخاب یک پسورد اصلی قوی و همینطور احراز هویت 2 مرحله‌ای، نیز ارائه می‌دهند.

آن‌ها زندگی شما را بهتر و امن‌تر می‌کنند. استفاده دوباره از یک پسورد برای همه اکانت‌هایتان، فکر خوبی ینظر می‌رسد و قابل بخاطرسپردن است اما اگر یکی از اکانت‌هایتان بشکند، بقیه اکانت‌هایتان نیز به خطر می‌افتد.

پسورد ضعیف چیست؟

یک پسورد ضعیف پسوردی است که توسط دیگران، چه یک فرد باشد، چه یک کامپیوتر، چه یک شبکه از کامپیوترها، به راحتی قابل حدس‌زدن باشد.

مسیرهای حمله مشترکی از حدس‌زدن brute-force تا مهندسی اجتماعی وجود دارد، چندتا از آن‌ها را در زیر ببینید:

  • حمله Brute-force: امتحان‌کردن همه ترکیبات ممکن با کاراکتر و اعداد مختلف به فرم کلمه.
  • حمله Dictionary-based: استفاده از پسوردهای رایج مانند password123 یا 123456. هرساله لیستی از بدترین پسوردهای دنیا منتشر می‌شود و شاید تعجب کنید که هزاران هزار از این پسوردها وجود دارد.
  • حمله فیشینگ: فیشینگ به معنی فریب کاربر برای فاش‌کردن اطلاعات مهم خود است. این فریب‌ها اغلب در صفحات ایمیل یا صفحات سرویس‌های مشهور قرار دارد که در هنگام لاگین‌کردن، اطلاعات خود را وارد می‌کنید. در این صفحات، کاربر با کمال میل پسورد خود را به شخص اشتباه می‌سپرد.
    برای اجتناب از این نوع فریب، برروی لینک‌های مشکوکی که از شما اطلاعات حسابتان را می‌خواهند کلیک نکنید. برای لاگین‌کردن ایمیل خود به سایت آن رفته یا با گوگل‌کردن آن، به لینک گوگل بروید.
  • مهندسی اجتماعی: این یک مورد نادر در قضیه هک است که در آن با دوستی‌کردن و ایجاد رابطه نزدیک، برای نشان‌دادن چیزی یا دسترسی به کامپیوتر یا شبکه‌ای است. البته این بیشتر در جاسوسی صنعتی بکار می‌رود.

شیوه‌های امنیتی ضعیف شرکت‌ها را فراموش نکنید!

شیوه‌های امنیتی ضعیف شرکت‌ها برای اکانت‌های در اختیار خود، در بعضی مواقع، موجب هک‌شدن میلیون‌ها ایمیل و اکانت شده‌است. هرگز تردید نداشتم، شرکت‌های بزرگ بعضی مواقع کارهای احمقانه‌ای مانند ذخیره‌سازی ایمیل‌ها بدون رمزگذاری و یا استفاده از یک کلید رمزگذاری برای همه اکانت‌ها هم انجام می‌دهند.

وقتی این اتفاق بیفتد، شما کاری برای جلوگیری از هک‌نشدن اکانت و پسورد خود ندارید. شما باید برنامه‌ریزی کنید که در صورت بروز مشکل داخلی، چگونه پسورد خود را حفظ کنید. شما فقط باید اخبار را زیرنظر داشته‌باشید تا وسعت مشکلات امنیتی را درک کنید.

این اهمیت استفاده از پسوردهای مختلف، برای سرویس‌های مختلف، را نشان می‌دهد، بنابراین از استفاده از یک پسورد برای هر اکانت خود اجتناب کنید.

امنیت ایمیلی یک نقطه ضعف است

هک‌کردن یک اکانت ایمیل راهی بسیار عالی برای دستیابی به اطلاعات شماست، بنابراین از امنیت پسورد انتخابی و احراز هویت 2 مرحله‌ای ایمیل خود اطمینان حاصل کنید. من پیشنهاد می‌کنم از سرویس‌دهنده ایمیلی استفاده کنید که این درجه از امنیت را ارائه می‌دهد.

اگر مهاجمی به اکانت ایمیل شما وارد شود، به این معناست که می‌تواند تمام پسوردهایتان از قبیل فیس‌بوک و توییتر را ریست کند. همه این‌ها فقط به یک ایمیل حاوی لینک ریست نیازمند است!

همه اطلاعاتی که دروازه امنیت نامیده می‌شوند، می‌توانند توسط کسی که باانگیزه است، یا از طریق تماس تلفنی مهندسی اجتماعی از طرف کسی که تظاهر به قانونی‌بودن می‌کند، پیدا شوند.

نوشته چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟

چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟

هر هفته، شما درباره یکی دیگر از هک و کلاهبرداری‌های اینترنتی می‌شنوید. اغلب، هکرها توانسته‌اند به پسورد یک کاربر نفوذ کنند. در این مقاله به شما کمک خواهیم کرد تا معنی و مفهوم یک پسورد قوی را بفهمید. شما در آینده خواهید توانست پسوردی انتخاب کنید که به یاد سپاری آن برای شما آسان ولی برای دیگران (یا ماشین‌ها) سخت است.

چگونه یک پسورد قوی انتخاب کنیم؟

طول، طول، طول

اگر شما حال و حوصله خواندن کل مقاله را ندارید، ازتان می‌خواهم به این دو مورد توجه کنید:

1- کلمات عبور/عبارت‌های عبور طولانی، عالی هستند

2- از استفاده از کلمات عبور/عبارت‌های عبور شناخته‌شده، دوری کنید

من بعدا به جزئیات باز خواهم گشت، اما قبل از آن، یکی از مشهورترین حمله‌هایی که به کاربران می‌شود، brute force attacks نام دارد؛ در این نوع حمله، مهاجمان لیستی از پراستفاده‌ترین پسورها و شناخته‌شده‌ترین آن‌ها را جمع‌آوری و امتحان می‌کنند. هرچه پسورد طولانی‌ترین داشته‌باشید، وقت بیشتری برای کرک‌شدن نیاز دارید!

بیایید مثالی بزنیم، با استفاده از ابزار ZXCVBN password strength estimator، ما میزان زمان صرف‌شده برای شکستن پسوردهای مختلف را براساس طول آن‌ها، اندازه گرفتیم.

  • 9agcZ: شانزده دقیقه
  • 9agcZE: پنج ساعت (18 برابر قبلی)
  • 9agcZEM: سه روز (14 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7: چهار ماه (40 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7H: بیست و شش سال (78 برابر قبلی)
  • 9agcZEM7Hq: قرن‌ها

همان‌طور که می‌بینید، اضافه‌کردن حتی یک حرف، باعث می‌شود، حدس‌زدن پسورد بسیار سخت‌تر شود. هکرها نمی‌توانند هزینه زیاد شکستن پسوردهای طولانی را توجیه کنند، برای همین به سراغ اهداف بهتر می‌روند، درست است، پسوردهای کوتاه‌تر!

بخاطر سپاری پسوردهایی مانند پسوردهای بالا آسان نیست، بنابراین راه بهتری داریم….

ساخت پسورد فراموش‌نشدنی ولی سخت برای حدس‌زدن!

در عمل، ساده‌ترین راه برای انتخاب پسوردی سخت برای حدس‌زدن ولی آسان برای بخاطر سپردن، انتخاب پسوردی است که یک حس را در شما برانگیزد و برای هیچکس دیگری چنین احساسی پیش نیاید. برای مثال، این چطور است؟

“on February 11 2011, I was walking with my dog Jimmy at 11 am near the lake”

این جمله‌ای که من نوشتم، به درد کسی نمی‌خورد، اما یک جمله یا عبارت شخصی می‌تواند برای بخاطرسپاری بسیار آسان باشد، چرا که یک حس را به شما منتقل می‌کند. حدس‌زدن جمله‌ای مانند این برای یک ماشین با استفاده از تمام ترکیبات ممکن، بسیار سخت و طاقت‌فرسا است.

برای شکستن پسوردی مانند این با تکنولوژی کامپیوتر امروزی، قرن‌ها زمان طول می‌کشد (توجه: بهتر است از فاصله، کاما، عدد و کاراکتر خاص استفاده کنید).

لطفا از نقل‌قول‌ و عبارات شناخته‌شده برای پسورد خود استفاده نکنید، زیرا این عبارات به راحتی می‌توانند به یک دیتابیس اضافه و توسط ماشین‌ها استفاده شوند. برای مثال، اگر پسورد شما may the force be with you باشد، به‌نظر ایده خوبیست، اما این عبارت بسیار معروف است و اگر در دیتابیسی وجود داشته‌باشد، میانبری برای شکستن پسورد شما خواهد بود.

پسورد فراموش‌شدنی ولی سخت برای بخاطرسپاردن!

تصور غلطی که اکثر مردم دارند این است که پسوردی را که خود نتوانند بخاطر بسپارند، دیگران هم نمی‌توانند حدس بزنند. این گفته همیشه درست نیست، بخصوص اگر دشمن شما یک کامپیوتر باشد که به راحتی پسوردهایی که اغلب مردم استفاده می‌کنند، را می‌تواند حدس بزند. پسوردهایی مانند جایگزین کردن L با 1 یا o با 0. مثل P4ssw0rd، درسته؟

مدیریت صدها پسورد با ابزار مناسب سخت نیست!

همچنین مهم است که بدانید، بخاطر سپردن ده‌ها پسورد هم به اندازه صدها سخت است، (من بیش از 150 اکانت) با پسورد قوی دارم. قدم بعدی شما استفاده از یک پسورد بسیار قوی برای نرم‌افزار مدیریت پسوردی مانند LastPass یا 1Password است.

شما می‌توانید با استفاده از سیستم احراز هویت 2 مرحله‌ای، امنیت بیشتری به نرم‌افزار بدهید و یا طوری سیستم را تنظیم کنید که پس از مرگتان (خدای ناکرده!)، شخص دومی، بتواند به پسوردهای شما دسترسی داشته‌باشد.

با استفاده از مدیریت پسورد، شما می‌توانید پسوردهای تصادفی مانند 9agcZEM7HqLcXX29ldQI انتخاب کنید، که قابل حدس‌زدن نیستند، اما بخاطرسپردن آن‌ها هم آسان نیست.

از وقتی از مدیریت پسورد استفاده کنید، نیازی به بخاطرسپردن پسوردها نخواهید داشت، اگر هم تنظیمات از بین رفت، با یک پروسه مبتنی بر ایمیل می‌توانید تنظیمات را ریست کنید.

مدیریت پسوردها یک جزء حیاتی از امنیت آنلاین هستند. آن‌ها فقط پسوردهای تصادفی و قوی ارائه نمی‌دهند، این نرم‌افزارها طراحی ساده‌ای برای استفاده و انتخاب یک پسورد اصلی قوی و همینطور احراز هویت 2 مرحله‌ای، نیز ارائه می‌دهند.

آن‌ها زندگی شما را بهتر و امن‌تر می‌کنند. استفاده دوباره از یک پسورد برای همه اکانت‌هایتان، فکر خوبی ینظر می‌رسد و قابل بخاطرسپردن است اما اگر یکی از اکانت‌هایتان بشکند، بقیه اکانت‌هایتان نیز به خطر می‌افتد.

پسورد ضعیف چیست؟

یک پسورد ضعیف پسوردی است که توسط دیگران، چه یک فرد باشد، چه یک کامپیوتر، چه یک شبکه از کامپیوترها، به راحتی قابل حدس‌زدن باشد.

مسیرهای حمله مشترکی از حدس‌زدن brute-force تا مهندسی اجتماعی وجود دارد، چندتا از آن‌ها را در زیر ببینید:

  • حمله Brute-force: امتحان‌کردن همه ترکیبات ممکن با کاراکتر و اعداد مختلف به فرم کلمه.
  • حمله Dictionary-based: استفاده از پسوردهای رایج مانند password123 یا 123456. هرساله لیستی از بدترین پسوردهای دنیا منتشر می‌شود و شاید تعجب کنید که هزاران هزار از این پسوردها وجود دارد.
  • حمله فیشینگ: فیشینگ به معنی فریب کاربر برای فاش‌کردن اطلاعات مهم خود است. این فریب‌ها اغلب در صفحات ایمیل یا صفحات سرویس‌های مشهور قرار دارد که در هنگام لاگین‌کردن، اطلاعات خود را وارد می‌کنید. در این صفحات، کاربر با کمال میل پسورد خود را به شخص اشتباه می‌سپرد.
    برای اجتناب از این نوع فریب، برروی لینک‌های مشکوکی که از شما اطلاعات حسابتان را می‌خواهند کلیک نکنید. برای لاگین‌کردن ایمیل خود به سایت آن رفته یا با گوگل‌کردن آن، به لینک گوگل بروید.
  • مهندسی اجتماعی: این یک مورد نادر در قضیه هک است که در آن با دوستی‌کردن و ایجاد رابطه نزدیک، برای نشان‌دادن چیزی یا دسترسی به کامپیوتر یا شبکه‌ای است. البته این بیشتر در جاسوسی صنعتی بکار می‌رود.

شیوه‌های امنیتی ضعیف شرکت‌ها را فراموش نکنید!

شیوه‌های امنیتی ضعیف شرکت‌ها برای اکانت‌های در اختیار خود، در بعضی مواقع، موجب هک‌شدن میلیون‌ها ایمیل و اکانت شده‌است. هرگز تردید نداشتم، شرکت‌های بزرگ بعضی مواقع کارهای احمقانه‌ای مانند ذخیره‌سازی ایمیل‌ها بدون رمزگذاری و یا استفاده از یک کلید رمزگذاری برای همه اکانت‌ها هم انجام می‌دهند.

وقتی این اتفاق بیفتد، شما کاری برای جلوگیری از هک‌نشدن اکانت و پسورد خود ندارید. شما باید برنامه‌ریزی کنید که در صورت بروز مشکل داخلی، چگونه پسورد خود را حفظ کنید. شما فقط باید اخبار را زیرنظر داشته‌باشید تا وسعت مشکلات امنیتی را درک کنید.

این اهمیت استفاده از پسوردهای مختلف، برای سرویس‌های مختلف، را نشان می‌دهد، بنابراین از استفاده از یک پسورد برای هر اکانت خود اجتناب کنید.

امنیت ایمیلی یک نقطه ضعف است

هک‌کردن یک اکانت ایمیل راهی بسیار عالی برای دستیابی به اطلاعات شماست، بنابراین از امنیت پسورد انتخابی و احراز هویت 2 مرحله‌ای ایمیل خود اطمینان حاصل کنید. من پیشنهاد می‌کنم از سرویس‌دهنده ایمیلی استفاده کنید که این درجه از امنیت را ارائه می‌دهد.

اگر مهاجمی به اکانت ایمیل شما وارد شود، به این معناست که می‌تواند تمام پسوردهایتان از قبیل فیس‌بوک و توییتر را ریست کند. همه این‌ها فقط به یک ایمیل حاوی لینک ریست نیازمند است!

همه اطلاعاتی که دروازه امنیت نامیده می‌شوند، می‌توانند توسط کسی که باانگیزه است، یا از طریق تماس تلفنی مهندسی اجتماعی از طرف کسی که تظاهر به قانونی‌بودن می‌کند، پیدا شوند.

نوشته چگونه یک پسورد قوی و فراموش‌نشدنی انتخاب کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

چگونه می‌توان استرس‌های کاری را از بین برد؟!

چگونه می‌توان استرس‌های کاری را از بین برد؟!

مگر اینکه ربات باشید تا بتوانید به طور کامل از استرس‌ شغلی پرهیز کنید و قادر باشید از انتقال اینگونه احساسات به محیط منزل جلوگیری نمایید. اوقات فراغت موضوع بسیار مهمی است که با توجه به آن می‌توان اضطراب و ناامیدی بیش‌از حد کاری را کنار گذاشت و با نشاط و روحیه خوب دوباره به محیط شغلی بازگشت. در ادامه به 5 روش برای دور ماندن از استرس‌ کاری، خشم و اضطراب اشاره می‌کنیم.

بدوید

آخرین چیزی که بعد از یک روز سخت کاری جذاب به نظر می‌آید، یک پیاده روی سریع است. با انجام آن، این موقعیت را در اختیار مغز خود می‌گذارید تا از فشار ذهنی ایجاد شده در طول روز خارج شود و علاوه بر این انرژی اضافی بدن خود را با فعالیت‌ فیزیکی بسوزانید. اگر برای رفتن به سر کار رانندگی می‌کنید، سعی کنید تا محل پارک خود را به گونه‌ای تعیین کنید که برای رسیدن به دفتر یک پیاده‌روی پنج یا ده دقیقه‌ای در پیش داشته باشید و فرصت کافی را برای آمادگی ذهنی فراهم نموده باشید.

استرس امروز را به فردا بسپارید

مهمترین چالش احساسی که برای دور کردن آن از محل کار نیاز دارید، حذف استرس است. سعی کنید پیش از نشستن روی صندلی و شروع روز کاری مسایل کاری مربوط به روزهای آینده را فراموش کنید. جمله “نگران نباش!” شاید برای برخی از افراد موثر نباشد، اما باید قبول کرد که این نگرانی مربوط به زمان حال نیست و جز مشکلات آینده محسوب می‌شود. این نکته به کاهش تشویش کمک می‌کند و بیش از آن تامدت‌ها نگرانی را از شخص دور می‌نماید.

به فکر دوستان باشید

در صورتی که شریک زندگی یا هم اتاقی دارید، آن‌ها را به عنوان فردی برای گفتن شرایط خسته کننده کاری یا شکایت‌های روزانه در نظر نگیرید. دوستان یا اعضای دیگری از خانواده را برای درد دل کردن انتخاب کنید (و مطمین شوید این اتفاق برای آن‌ها اهمیت ندارد). بدین ترتیب، برای همیشه زمینه را برای تشریح تنش‌های کاری از بین می‌برید و مهم‌تر از آن به کاهش استرس شریک خود نیز کمک می‌نمایید.

میانه‌رو باشید

اگر شغلی دارید که نیازی به آنلاین بودن یا در دسترس بودن گوشی شما ندارد، باید به شما تبریک بگوییم! از حرفه خود لذت ببرید و آن را با خواندن ایمیل یا تماس‌های غیرضروری بیهوده تلف ننمایید. چنانچه از این مزیت برخوردار نیستید، ازفرد مطمینی مشاوره بگیرید و درباره ایجاد قواعد کاری، تیمی و ارتباط با کارفرمایان صحبت کنید.

برنامه‌ریزی کنید

یکی از بهترین روش‌های کاهش استرس در طی یک روز کاری و جلوگیری از بردن آن به محیط خانه این است که منتظر یک اتفاق خوشحال کننده در پایان روز باشید. این مورد به این معنا نیست که باید هر شب بعد از کار بیرون بروید، اما می‌بایست شرایطی را برای خود ایجاد کنید تا بتوانید زمانی را برای تفریح کردن در پایان کار داشته باشید. این تفریح شاید خواندن یک کتاب، صرف یک نوشیدنی یا بازی‌ کردن با کودک‌تان باشد. ایجاد چارچوب، برنامه‌ریزی و همچنین تعیین مرز مشخص بین وقت کاری و عادی نیز به تقویت روحیه شما کمک می‌کنند.

نوشته چگونه می‌توان استرس‌های کاری را از بین برد؟! اولین بار در پدیدار شد.

۴ روش برای بلاک کردن پست‌های سیاسی در فیسبوک

اگر تصور کردید که مباحث، تصاویر و تیکه های سیاسی در فید فیسبوک تا پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ به پایان می رسد بهتر است تجدید نظر کنید. پس از تصویب نهایی رای ها مباحث سیاسی بیش از پیش بالا گرفت. حال چه شما در این پست ها مشارکت کرده باشید یا خیر باز هم دیدن شان برایتان خسته کننده و استرس زا خواهد بود و نهایتا از بازده شما می کاهند. هنوز هم که هنوز است این اتفاقات ادامه دارد و موجب شده که این رویدادهای تکراری کمی روی اعصاب ها رژه برود!

 بلاک کردن پست‌های سیاسی

قطعا نیازی نیست که کلا شبکه های اجتماعی را کنار گذاشته و یا شروع به “آن فرند” کردن کسانی کنید که نظرات توهین آمیز دارند. چندین افزونه رایگان برای مرورگر ها وجود دارد که به شما کمک می کند فید تان را از مسائل سیاسی خالی کنید یا حداقل آن ها را تا حد امکان دور از دید نگه دارید. ۴ عدد از بهترین نمونه ها را برایتان آورده ایم.

Remove All Politics From Facebook

قطعا شما هم به فکر راهکاری بوده اید که کاملا پست های سیاسی را از فید تان پاک کند اما دیگر ویدیو های جالب و مطالب به درد بخور را دست نخورده باقی بگذارد. این افزونه مرورگر کروم دقیقا همین کار را برایتان انجام می دهد.

 بلاک کردن پست‌های سیاسی

نرم افزار Remove All Politics From Facebook یک کلید بسیار ساده در مرورگر شما تعبیه خواهد کرد. اگر ترجیح می دهید مسائل سیاسی و جدال های احزاب سیاسی مردمی را دنبال کنید می توانید سوییچ را به حالت روشن در بیاورید. اگه نه، آن را به حالت آف ببرید. سازنده این برنامه نگفته است که این افزونه چگونه پست های حاوی مطالب سیاسی را شناسایی می کند اما به نظر می رسد که از کلمات کلیدی و نام ها برای این کار استفاده می کند. راهی برای شخصی سازی این افزونه و نحوه فیلتر کردن مطالب آن وجود ندارد اما اگر می خواهید مستقیما آن را نصب کرده و از شر مطالب سیاسی راحت شوید این برنامه قطعا برایتان مناسب خواهد بود. (کروم)

Social Fixer

مانند برنامه ی قبلی، Social Fixer  نیز مطالب سیاسی را از فید شما پاک می کند اما در نحوه فیلتر کردن شان دست تان را باز تر می گذارد.

این برنامه یک آیکون آچار بر روی تولبار فیسبوک قرار می دهد. برای شخصی سازی فید تان روی آن کلیک کنید و سپس گزینه Social Fixer Options را انتخاب کرده و به بخش Filters بروید. به عنوان مثال می توانید از لیست فیلتر های تعریف شده به صورت پیش فرض گزینه Election/Politics 2016 را انتخاب کنید. این گزینه تمامی مطالبی که مربوط به انتخابات ریاست جمهوری اخیر هستند را فیلتر می کند.

 بلاک کردن پست‌های سیاسی

اگر تنها می خواهید تنها مطالب مرتبط با حزب سیاسی یا فرد به خصوصی را فیلتر کنید بر روی Create a New Filter بزنید. در اینجا می توانید با استفاده از کلمات کلیدی شرایط مختص خودتان را برای مخفی کردن مطالب بکار ببرید.

Social Filter می تواند انواع مختلفی از مطالب را فیلتر کند، از جمله تبلیغات، اسپویلر ها و همچنین به شما اجازه می دهد فیسبوک تان را در انواع روش های مختلف شخصی سازی کنید از این رو بد نیست پس از خوابیدن آتش رویداد های سیاسی نیز آن را نگه دارید. (کروم، فایرفاکس، اوپرا، ادج و سافاری)

News Feed Eradicator for Facebook

فیلتر ها تاثیر فراوانی در پاک سازی فید شما از مطالب سیاسی و جدال های پشت سر آن  دارند. اما آن ها قادر نیستند که تصاویر  و Meme ها که انتخاب بسیاری از کاربران برای نشان دادن نظرات هستند را بلاک کنند. برای اینکه کاملا بتوانید از شر مطالب سیاسی در فید تان خلاص شوید می بایست این مورد را هم به همراه بقیه حذف کنید.

 بلاک کردن پست‌های سیاسی

این برنامه فید شما را از مطالب و تصاویر  سیاسی پاک می کند و برخلات دیگر افزونه ها News Feed Eradicator for Facebook به جای آن مطالب نوشته های مفید از افراد معروف قرار می دهد، شما حتی می توانید نوشته های مختص خودتان را نیز در آن تعبیه کنید. (کروم)

LeechBlock

اگر تمام گزینه های پیشین شکست خوردند همیشه راهکار نهایی و خشن تری وجود خواهد داشت: بلاک کردن دسترسی تان به فیسبوک به طور کامل!

 بلاک کردن پست‌های سیاسی

Leechbook دسترسی به هر وبسایتی که بخواهید را ممنوع می کند. می توانید در آن شش دامنه تعریف کنید از این رو با خیال راحت می توانید هر وبسایت دیگری که مد نظرتان هست را نیز در آن قرار دهید و آن ها را برای بازه های زمانی ای که مد نظرتان است بلاک کنید، به عنوان مثال در ساعات کاری. با قطع دسترسی به فید تان هنگام که مشغول کاری هستید و می بایست شش دانگ حواستان به کارتان باشد بازده کاری تان پایین نمی آید.

این افزونه ها در مرورگر های مختلف به شما کمک می کند که بتوانید به بهترین شیوه از شر پیام های سیاسی خلاص شوید. بدین ترتیب، می توانید تا حد زیادی از فضای استرس زای سیاسی، رها شوید.

برای مقابله با این معضل چه راه کاری به ذهنتان می آید و تا کنون چه چیزی را تجربه کرده اید؟ دیدگاه خود را در این باره با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

 

 

 

لیست کارآفرینان ایرانی + میلیاردر بروز رسانی شد

گاهی نام بردن از افراد ثروتمند ایرانی تنها جنبه تبلیغات ندارد بلکه کافی است با شناختی که از هموطنان خود پیدا می کنیم به هوش و ذکاوت ایرانی بودنمان بیشتر اعتماد کنیم. حالا که افراد زیادی از ایران در عرصه های مختلف تجاری و علمی فعالیت دارند، خوب است سری به لیست میلیاردرهای ایرانی بزنیم و ببینیم  که آن ها دقیقا متولد چه سالی هستند و فرآیند میلیاردر شدنشان چند سال طول کشیده است! با گویا آی تی همراه باشید.

 پی‌یر مراد امیدیار

ارزش دارایی خالص: ۸.۱ میلیارد دلار

امید یار متولد ۲۱ ژوئن ۱۹۶۷ است. محل تولد وی را فرانسه قید کرده اند. او نام خود را به عنوان خیر، کار آفرین و فردی موفق در زمینه کسب و کار با هویت ایرانی آمریکایی ثبت کرده است. ای بی همان سایتی که همه آن را به عنوان بزرگترین مرکز فروش و خرید اینترنتی می شناسند متعلق به اوست. او حدود ۲۹ سال پیش درست زمانی که ۳۱ سال داشت به عنوان یک میلیاردر شناخته شده بود و این سمت همچنان با او همراه است. او با وجود اینکه در لیست میلیاردر ها بود دست از کار نشست و در چند رسانه به عنوان خبرنگار فعال بوده است. حتی در رزومه وی آثاری از کد نویسی نیز مشاهده شده است.

 پی‌یر مراد امیدیار

 اردوان فرهاد مشیری

ارزش دارایی: ۲.۱ میلیارد دلار

مشیری در روز هجدهم ماه می سال ۱۹۵۵ پا به جهان گذاشت. او در ایران متولد شد و به عنوان یک تاجر فعالیت خود را شروع کرد. مشیری هم اکنون هویتی ایرانی انگلیسی دارد و در موناکو زندگی می کند. از جمله فعالیت های او، در زمینه فولاد و انرژی در شرکت های روسیه ای و انگلیسی بیشتر به چشم می خورد. البته او در رزومه اش به عنوان یک حسابدار امین و قابل نیز شناخته شده است. او مشارکت های زیادی در عرصه کسب و کار و اقتصاد داشته به طوری که حالا دومین فرد ثروت مند ایرانی است که البته در ایران زندگی نمی کند.

 اردوان فرهاد مشیری

امید کردستانی

ارزش دارایی: ۱.۹ میلیارد دلار

کردستانی فردی است که در ایران متولد شد و هم اکنون با هویتی ایرانی آمریکایی ساکن تجارت خانه گوگل است. او به عنوان مدیر ارشد بیزینس در گوگل فعالیت دارد. او در رزومه خود شاخص های زیادی برای بالیدن دارد اما در بیان همین بس که بگوییم او با بزرگترین شرکت اینترنتی دنیا یعنی گوگل همکاری دارد.

امید کردستانی

 حسن خسروشاهی

ارزش دارایی: ۱.۸ میلیارد دلار

خسروشاهی در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. او ملیت ایرانی دارد و به عنوان فردی کارآفرین و خیر و البته دارای نفوذ بالا در زمینه کسب و کار شناخته می شود. خسروشاهی درس خوانده رشته های حقوق و اقتصاد است. کسب‌وکار خرده‌فروشی، املاک و مستغلات و صنایع از جمله زمینه هایی هستند که این فرد در آن ها از خود ردی موفق در آن ها به جای گذاشته است.

 او حدود ۵ سال پیش جایزه ای از یک دانشگاه معتبر خارجی برای موفقیت در عرصه کسب و کار دریافت نمود.

 حسن خسروشاهی

 مانی مشعوف

ارزش دارایی: ۱.۳ میلیارد دلار

مانی وقتی تازه پا به عرصه نوجوانی گذاشت به آمریکا سفر کرد و در آن جا سکنی گزید. او در سال ۱۹۶۶ مدرک خود را از دانشگاه سانفرانسیسکو در زمینه علوم سیاسی دریافت کرد. فروشگاه های زنجیره ای بی بی توسط او مدیریت می شود و می توات گفت که علت سرمایه مثال زدنی او همین فروشگاه و مجموعه اقتصادی بوده است.

از جمله کارهای خیر و مردم پسندانه او کمک ۱۰ میلیون دلاری اش به دانشگاه سانفرانسیسکو می توان اشاره کرد.

 مانی مشعوف

اسحاق لاریان

ارزش دارایی: ۱.۱ میلیارد دلار

لاریان در سال ۲۲ در کاشان متولد شد. می توان گفت بزرگترین کارخانه عروسک سازی متعلق به وی است. او هم اکنون به عنوان یک میلیاردر با هویت ایرانی و آمریکایی در حال زندگی است. لاریان وقتی در سن ۱۷ سالگی به آمریکا سفر کرد، توانست وارد رشته های عمران شود و بعد از فارغ التحصیلی در این رشته در همین زمینه فعالیت خود را شروع کند. البته در کارنامه او صادرات کالاهای الکترونیکی نیز مشاهده می شود.

 شعار اقتصادی او این است: آینده به نفع جسوران است! راستی شما چقدر با این شعار موافق هستید؟

اسحاق لاریان

آرش فردوسی

ارزش دارایی: ۴۰۰ میلیون دلار

فردوسی جوانترین فردی است که به عنوان یک ایرانی میلیاردر هم اکنون به عنوان مدیر عامل یکی از شرکت های بزرگ اینترنتی است. شاید نام دراپ باکس را شنیده باشید. او

متولد سال ۶۴ خورشیدی یا همان ۱۹۸۵ میلادی است. او در عرصه های مختلفی از کسب و کار وارد شده و هم اکنون به عنوان هفتمین فرد میلیاردر ایرانی با هویت ایرانی آمریکایی، در حال فعالیت است.

آرش فردوسی

به نظر می رسد که تمامی این افراد تا قبل از ورود به سن ۳۰ سالگی به عنوانی رسیده اند که بسیاری از افراد، سالها و حتی تا پایان عمر برای این عنوان تلاش می کنند و البته تضمینی نیست که تمام این افراد به هدف خود برسند. شانس و یا اقبال و یا تلاش هر چه بوده همه دست به دست هم داده اند تا این افراد به عنوان ایرانی های موفق در این وادی نام خود را ثبت کنند و ما نیز از این اتفاق بسی خرسندیم. دیدگاه های خود را در این باره با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

راهنمای کامل استفاده از HomeGroup در ویندوز

HomeGroup ویندوز برای بر پا کردن یک سیستم اشتراک گذاری سریع و راحت در خانه و شرکت‌های کوچک عالی است. با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا هر آن چه برای استفاده از این قابلیت لازم است بدانید را به شما بگوییم.

شروع کار HomeGroup به ویندوز ۷ بر می‌گردد، و این قابلیت امروز در ویندوز ۱۰ هم موجود است. این ویژگی برای اشتراک گذاری ساده‌ی پوشه‌ها و چاپگرها بین کامپیوترهای ویندوزی مختلف شبکه‌های محلی کوچک طراحی شده است. و بگذارید حقیقت را بگوییم. به اشتراک گذاشتن چیزها در ویندوز به روش طبیعی کمی مشکل است، به خصوص وقتی که فقط می‌خواهید یک تصویر ساده را با اعضای خانواده به اشتراک بگذارید، یا همگی از یک چاپگر استفاده کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

شروع کار: چگونه یک HomeGroup جدید بسازیم؟

اگر دیگر هیچ HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود ندارد، باید یکی بسازید. می‌توانید این کار را در هر کامپیوتری که می‌خواهید عضوی از HomeGroup باشد انجام دهید. منوی استارت را باز، عبارت homegroup را تایپ کرده و سپس برنامه‌ی HomeGroup را باز کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

وقتی برای اولین بار اپلیکیشن HomeGroup را باز می‌کنید، برنامه یک جستجو سریع انجام می‌دهد تا ببیند که از قبل HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود دارد یا نه. پس از این که چیزی پیدا نشد، برنامه این قضیه را به شما اعلام کرده و گزینه‌ای برای ساخت یک HomeGroup جدید در اختیار شما قرار می‌دهد. بر روی دکمه‌ی Create a homegroup کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

در اولین صفحه از پنجره‌ی Create a homegroup بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

سپس، می‌توانید همه‌ی پوشه‌های اصلی را به همراه Printers & Devices ببینید. این‌ها گزینه‌هایی هستند که HomeGroup اجازه‌ی اشتراک گذاری آن‌ها را می‌دهد. برای هر آیتم می‌توانید از منوی کشویی Permissions استفاده کرده تا اشتراک گذاری یا عدم اشتراک گذاری آن را انتخاب نمایید. آیتم‌هایی که می‌خواهید را انتخاب کرده و بعد بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

حالا پنجره رمزعبوری را به شما نمایش می‌دهد که بقیه‌ی کامپیوترها برای ورود به این HomeGroup به آن نیاز خواهند داشت. پس آن را جایی یادداشت کنید، اما بدانید که هر گاه که بخواهید می‌توانید این رمز را مشاهده کرده یا آن را تغییر بدهید. زمانی که کارتان تمام شد روی Finish کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

بعد از این که کار تنظیم و راه‌اندازی HomeGroup تمام شد، ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا تمام چیزهایی که انتخاب کرده‌اید با شبکه به اشتراک گذاشته شود. سپس می‌توانید چیزهایی که به اشتراک گذاشتید را ببینید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

البته لازم نیست منتظر تمام شدن اشتراک گذاری بمانید. شما می‌توانید از کامپیوتر استفاده کنید یا حتی جلوتر بروید و وارد HomeGroup کامپیوترهای دیگر شوید. اما اول…

چگونه رمزعبور HomeGroup را ببینیم یا آن را تغییر دهیم؟

اگر رمزعبورتان را فراموش کرده‌اید یا می‌خواهید آن را تغییر دهید، باید در پنجره‌ی اصلی HomeGroup بر روی View or print the homegroup password کلیک کنید تا رمزعبور نشان داده شود، سپس به HomeGroup کامپیوترهای دیگر وارد شوید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

علاوه بر این می‌توانید بر روی Change the password کلیک کنید تا بتوانید یک رمزعبور جدید برای HomeGroup انتخاب نمایید. برای انجام این کار نیازی به دانستن رمزعبور قبلی نیست. ویندوز نتیجه می‌گیرد که اگر توانستید وارد کامپیوتر شوید، پس اجازه‌ی اعمال این تغییر را هم دارید. همچنین لازم نیست هیچ تغییری در کامپیوترهایی که از قبل وارد این HomeGroup شده‌اند هم ایجاد کنید. آن‌ها همچنان در HomeGroup خواهند ماند و اگر در آن کامپیوترها رمزعبور را ببینید، از این پس رمز جدید را مشاهده خواهید کرد.

چگونه به یک HomeGroup موجود وارد شویم؟

اگر در حال حاضر یک HomeGroup در شبکه‌ی شما موجود است، یا اگر به تازگی یکی ساخته‌اید، وارد شدن به آن از یک کامپیوتر جدید دقیقاً مشابه ساختن یک HomeGroup جدید است. زمانی که برنامه‌ی HomeGroup را باز می‌کنید، ویندوز به شما می‌گوید که آیا HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود دارد یا نه. برای وارد شدن به HomeGroup بر روی دکمه‌ی Join now کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

در اولین صفحه از پنجره‌ی Join a Homegroup بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

اکنون می‌توانید همه‌ی پوشه‌های اصلی را به همراه Printers & Devices ببینید. این‌ها گزینه‌هایی هستند که HomeGroup اجازه‌ی اشتراک گذاری آن‌ها را می‌دهد. برای هر آیتم می‌توانید از منوی کشویی Permissions استفاده کرده تا اشتراک گذاری یا عدم اشتراک گذاری آن را انتخاب نمایید. آیتم‌هایی که می‌خواهید را انتخاب کرده و بعد بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

رمزعبور HomeGroup را وارد کرده و بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

حالا با موفقیت به HomeGroup وارد شده‌اید. برای بستن این پنجره بر روی Finish کلیک نمایید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

بعد از این کار تمام شد می‌توانید File Explorer را باز، از پنل مسیریابی روی آیکن HomeGroup کلیک کرده، و چیزهایی که از کامپیوترهای دیگر به اشتراک گذاشته شده است را ببینید. همان طور که در تصویر زیر می‌بینید دو کامپیوتر در HomeGroup من وجود دارد. هر دو تحت نام من گروه بندی شده‌اند چون من در هر دو کامپیوتر با حساب کاربری مایکروسافتم وارد شده‌ام.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

و چاپگرهایی که توسط این کامپیوترها به اشتراک گذاشته شده هم باید به طور خودکار در کامپیوتر شما نشان داده شود و بتوانید برای چاپ کردن از آن‌ها استفاده کنید.

چگونه چیزهایی که در HomeGroup  به اشتراک گذاشتیم را تغییر دهیم؟

هنگامی که یک HomeGroup می‌سازید یا وارد یکی از آن‌ها می‌شوید، می‌توانید فایل‌های خودتان را هم به اشتراک بگذارید. اگر بعداً خواستید چیزهایی که در حال حاضر به اشتراک گذاشته‌اید را تغییر دهید، می‌توانید برنامه‌ی HomeGroup را باز کرده و گزینه‌ی Change what you’re sharing with the homegroup را انتخاب کنید. با انتخاب این گزینه همان صفحه‌ای که هنگام ساخت HomeGroup یا پیوستن به آن، با آن روبرو شده بودید برایتان نمایش داده خواهد شد.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

علاوه بر این اگر می‌خواهید فایل‌ها و پوشه‌های خاصی را به اشتراک بگذارید یا از حالت اشتراک خارج کنید، از طریق خود File Explorer هم می‌توانید این تغییرات اعمال کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

چگونه از یک HomeGroup خارج شویم؟

اگر به هر دلیلی خواستید از یک HomeGroup خارج شوید، تنها کاری که باید بکنید این است که دوباره برنامه‌ی HomeGroup را باز کرده و گزینه‌ی Leave the homegroup را انتخاب کنید. به همین راحتی!

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

اطلاعات موجود در این مطلب برای شروع کار با HomeGroup کافی است. اگر شما هم چیز جالب دیگری در مورد این برنامه می‌دانید آن را با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.

نظر شما در مورد قابلیت مذکور در ویندوز چیست؟ آیا در استفاده از این ویژگی تجربه خاصی دارید؟ دیدگاه خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

راهنمای کامل استفاده از HomeGroup در ویندوز

HomeGroup ویندوز برای بر پا کردن یک سیستم اشتراک گذاری سریع و راحت در خانه و شرکت‌های کوچک عالی است. با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا هر آن چه برای استفاده از این قابلیت لازم است بدانید را به شما بگوییم.

شروع کار HomeGroup به ویندوز ۷ بر می‌گردد، و این قابلیت امروز در ویندوز ۱۰ هم موجود است. این ویژگی برای اشتراک گذاری ساده‌ی پوشه‌ها و چاپگرها بین کامپیوترهای ویندوزی مختلف شبکه‌های محلی کوچک طراحی شده است. و بگذارید حقیقت را بگوییم. به اشتراک گذاشتن چیزها در ویندوز به روش طبیعی کمی مشکل است، به خصوص وقتی که فقط می‌خواهید یک تصویر ساده را با اعضای خانواده به اشتراک بگذارید، یا همگی از یک چاپگر استفاده کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

شروع کار: چگونه یک HomeGroup جدید بسازیم؟

اگر دیگر هیچ HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود ندارد، باید یکی بسازید. می‌توانید این کار را در هر کامپیوتری که می‌خواهید عضوی از HomeGroup باشد انجام دهید. منوی استارت را باز، عبارت homegroup را تایپ کرده و سپس برنامه‌ی HomeGroup را باز کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

وقتی برای اولین بار اپلیکیشن HomeGroup را باز می‌کنید، برنامه یک جستجو سریع انجام می‌دهد تا ببیند که از قبل HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود دارد یا نه. پس از این که چیزی پیدا نشد، برنامه این قضیه را به شما اعلام کرده و گزینه‌ای برای ساخت یک HomeGroup جدید در اختیار شما قرار می‌دهد. بر روی دکمه‌ی Create a homegroup کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

در اولین صفحه از پنجره‌ی Create a homegroup بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

سپس، می‌توانید همه‌ی پوشه‌های اصلی را به همراه Printers & Devices ببینید. این‌ها گزینه‌هایی هستند که HomeGroup اجازه‌ی اشتراک گذاری آن‌ها را می‌دهد. برای هر آیتم می‌توانید از منوی کشویی Permissions استفاده کرده تا اشتراک گذاری یا عدم اشتراک گذاری آن را انتخاب نمایید. آیتم‌هایی که می‌خواهید را انتخاب کرده و بعد بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

حالا پنجره رمزعبوری را به شما نمایش می‌دهد که بقیه‌ی کامپیوترها برای ورود به این HomeGroup به آن نیاز خواهند داشت. پس آن را جایی یادداشت کنید، اما بدانید که هر گاه که بخواهید می‌توانید این رمز را مشاهده کرده یا آن را تغییر بدهید. زمانی که کارتان تمام شد روی Finish کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

بعد از این که کار تنظیم و راه‌اندازی HomeGroup تمام شد، ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا تمام چیزهایی که انتخاب کرده‌اید با شبکه به اشتراک گذاشته شود. سپس می‌توانید چیزهایی که به اشتراک گذاشتید را ببینید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

البته لازم نیست منتظر تمام شدن اشتراک گذاری بمانید. شما می‌توانید از کامپیوتر استفاده کنید یا حتی جلوتر بروید و وارد HomeGroup کامپیوترهای دیگر شوید. اما اول…

چگونه رمزعبور HomeGroup را ببینیم یا آن را تغییر دهیم؟

اگر رمزعبورتان را فراموش کرده‌اید یا می‌خواهید آن را تغییر دهید، باید در پنجره‌ی اصلی HomeGroup بر روی View or print the homegroup password کلیک کنید تا رمزعبور نشان داده شود، سپس به HomeGroup کامپیوترهای دیگر وارد شوید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

علاوه بر این می‌توانید بر روی Change the password کلیک کنید تا بتوانید یک رمزعبور جدید برای HomeGroup انتخاب نمایید. برای انجام این کار نیازی به دانستن رمزعبور قبلی نیست. ویندوز نتیجه می‌گیرد که اگر توانستید وارد کامپیوتر شوید، پس اجازه‌ی اعمال این تغییر را هم دارید. همچنین لازم نیست هیچ تغییری در کامپیوترهایی که از قبل وارد این HomeGroup شده‌اند هم ایجاد کنید. آن‌ها همچنان در HomeGroup خواهند ماند و اگر در آن کامپیوترها رمزعبور را ببینید، از این پس رمز جدید را مشاهده خواهید کرد.

چگونه به یک HomeGroup موجود وارد شویم؟

اگر در حال حاضر یک HomeGroup در شبکه‌ی شما موجود است، یا اگر به تازگی یکی ساخته‌اید، وارد شدن به آن از یک کامپیوتر جدید دقیقاً مشابه ساختن یک HomeGroup جدید است. زمانی که برنامه‌ی HomeGroup را باز می‌کنید، ویندوز به شما می‌گوید که آیا HomeGroup-ای در شبکه‌ی شما وجود دارد یا نه. برای وارد شدن به HomeGroup بر روی دکمه‌ی Join now کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

در اولین صفحه از پنجره‌ی Join a Homegroup بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

اکنون می‌توانید همه‌ی پوشه‌های اصلی را به همراه Printers & Devices ببینید. این‌ها گزینه‌هایی هستند که HomeGroup اجازه‌ی اشتراک گذاری آن‌ها را می‌دهد. برای هر آیتم می‌توانید از منوی کشویی Permissions استفاده کرده تا اشتراک گذاری یا عدم اشتراک گذاری آن را انتخاب نمایید. آیتم‌هایی که می‌خواهید را انتخاب کرده و بعد بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

رمزعبور HomeGroup را وارد کرده و بر روی Next کلیک کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

حالا با موفقیت به HomeGroup وارد شده‌اید. برای بستن این پنجره بر روی Finish کلیک نمایید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

بعد از این کار تمام شد می‌توانید File Explorer را باز، از پنل مسیریابی روی آیکن HomeGroup کلیک کرده، و چیزهایی که از کامپیوترهای دیگر به اشتراک گذاشته شده است را ببینید. همان طور که در تصویر زیر می‌بینید دو کامپیوتر در HomeGroup من وجود دارد. هر دو تحت نام من گروه بندی شده‌اند چون من در هر دو کامپیوتر با حساب کاربری مایکروسافتم وارد شده‌ام.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

و چاپگرهایی که توسط این کامپیوترها به اشتراک گذاشته شده هم باید به طور خودکار در کامپیوتر شما نشان داده شود و بتوانید برای چاپ کردن از آن‌ها استفاده کنید.

چگونه چیزهایی که در HomeGroup  به اشتراک گذاشتیم را تغییر دهیم؟

هنگامی که یک HomeGroup می‌سازید یا وارد یکی از آن‌ها می‌شوید، می‌توانید فایل‌های خودتان را هم به اشتراک بگذارید. اگر بعداً خواستید چیزهایی که در حال حاضر به اشتراک گذاشته‌اید را تغییر دهید، می‌توانید برنامه‌ی HomeGroup را باز کرده و گزینه‌ی Change what you’re sharing with the homegroup را انتخاب کنید. با انتخاب این گزینه همان صفحه‌ای که هنگام ساخت HomeGroup یا پیوستن به آن، با آن روبرو شده بودید برایتان نمایش داده خواهد شد.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

علاوه بر این اگر می‌خواهید فایل‌ها و پوشه‌های خاصی را به اشتراک بگذارید یا از حالت اشتراک خارج کنید، از طریق خود File Explorer هم می‌توانید این تغییرات اعمال کنید.

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

چگونه از یک HomeGroup خارج شویم؟

اگر به هر دلیلی خواستید از یک HomeGroup خارج شوید، تنها کاری که باید بکنید این است که دوباره برنامه‌ی HomeGroup را باز کرده و گزینه‌ی Leave the homegroup را انتخاب کنید. به همین راحتی!

 استفاده از HomeGroup در ویندوز

اطلاعات موجود در این مطلب برای شروع کار با HomeGroup کافی است. اگر شما هم چیز جالب دیگری در مورد این برنامه می‌دانید آن را با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.

نظر شما در مورد قابلیت مذکور در ویندوز چیست؟ آیا در استفاده از این ویژگی تجربه خاصی دارید؟ دیدگاه خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

چگونه ویندوز نصب شده روی یک سیستم را به یک حافظه SSD انتقال دهیم؟!

چگونه ویندوز نصب شده روی یک سیستم را به یک حافظه SSD انتقال دهیم؟!

بسیاری از لپ‌تاپ‌های قدیمی (یا ارزان قیمت) با هارد دیسک‌های مکانیکی سنتی به بازار عرضه شده‌اند که بسیار کند بوده و امروزه کاملا از رده خارج هستند. بهترین و مطمین‌ترین راه برای افزایش سرعت یک کامپیوتر قدیمی، استفاده از یک هارد دیسک SSD جدید و بسیار سریع است. ولی یک مشکل در این مورد وجود دارد و آن هم جابجا کردن ویندوز نصب شده در سیستم است.

یک روش برای انتقال ویندوز 7، 8 یا 10 به یک هارد SSD بدون نیاز به نصب مجدد ویندوز وجود دارد. مراحل انجام این کار تقریبا زیاد است ولی نسبت به نصب دوباره ویندوز، زمان کمتری خواهد گرفت.

در این مقاله روش انتقال ویندوز به یک حافظه SSD را با هم مرور خواهیم کرد.

آنچه که برای این کار نیاز دارید

به غیر از یک هارد SSD با ظرفیت مناسب، شما به یک سری تجهیزات دیگر نیاز دارید تا بتوانید عملیات انتقال ویندوز را انجام دهید.

  • اتصال SSD به کامپیوتر یا لپ‌تاپ

اگر از یک کامپیوتر رومیزی استفاده می‌کنید، به سادگی می‌توانید هارد دیسک SSD جدید را در کنار هارد فعلی کامپیوتر خود نصب نصب کنید. اگر از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، روش قبلی امکان پذیر نیست. بنابراین باید یک کابل مبدل SATA به USB (که تصویر آن را در شکل زیر مشاهده می‌کنید) خریداری کنید. این مبدل به شما این امکان را می‌دهد که هارد دیسک‌های 2.5 اینچی یا SSD‌ها را از طریق USB به لپ‌تاپ خود متصل کنید.

 

  • یک نسخه از نرم افزار EaseUS Todo Backup

نسخه رایگان این نرم‌افزار، تمام ویژگی‌ها و قابلیت‌های مورد نیاز برای انجام این کار را در اختیار شما قرار می‌دهد. بنابراین نسخه رایگان آن را دانلود کنید و مانند سایر نرم‌افزار‌های ویندوزی آن را نصب کنید.

  • تهیه یک نسخه پشتیبان از اطلاعات موجود در هارد دیسک فعلی

مطمینا اینکه بدون تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات، دست به انجام تغییرات در هارد دیسک خود بزنید به هیچ وجه کار صحیحی نیست. همیشه امکان خطا و در پی آن از دست رفتن تمام یا بخشی از اطلاعات شما وجود دارد. اطلاعات و داده‌های مورد نیاز و ضروری را بر روی یک هارد اکسترنال ذخیره کنید یا در صورت امکان با استفاده از یک نرم‌افزار، اقدام به تهیه پشتیبان از اطلاعات هارد خود نمایید. قبل از انجام هر گونه تغییر و اقدام جهت انتقال ویندوز، مطمین شوید که اطلاعات مهم و مورد نیاز خود را در جایی غیر از هارد فعلی دستگاه ذخیره کرده‌اید.

حال زمان آن رسیده که کار را شروع کنیم. مراحل زیر را به دقت انجام دهید تا بدون مشکل بتوانید ویندوز را به هارد SSD خود منتقل کنید.

 

  1. مرحله اول: هارد دیسک فعلی خود را مرتب کنید

حافظه دیسک‌های SSD معمولا کمتر از هارد دیسک‌هایی است که در سیستم‌های کامپیوتری و لپ‌تاپ‌ها از آن استفاده می‌شود. بنابراین ممکن است هنگام انتقال ویندوز به یک SSD فضای کافی برای انتقال تمام فایل‌ها به درایو مقصد وجود نداشته باشد.

به منظور بررسی ظرفیت هر یک از درایو‌ها، SSD را به کامپیوتر خود متصل کنید. از منوی Start بر روی گزینه Computer کلیک کنید. در این صفحه بر روی هر یک از درایو‌ها کلیک راست کرده و گزینه “Properties” را انتخاب کنید. در زیر دو تصویر مشاهده می‌کنید. تصویر سمت چپ مربوط به درایو C هارد فعلی سیستم است که حجم اطلاعات موجود در آن 141 GB بوده و تصویر سمت راست نشان دهنده وضعیت SSD است که فضای خالی آن 118 GB است.

قطعا در این شرایط نمی‌توان عملیات انتقال ویندوز را انجام داد چرا که فضای خالی درایو مقصد از فضای استفاده شده درایو مبدا کمتر است. در این شرایط پیش از انتقال ویندوز می‌بایست درایو فعلی را کمی خلوت کنید.

با حذف فایل‌هایی که به آن‌ها نیاز ندارید شروع کنید. مانند فیلم‌های قدیمی، برنامه‌های تلویزیونی، موزیک‌ها، فایل‌های پشتیبان قدیمی و هر چیز دیگری که فضای زیادی را اشغال کرده است. برنامه‌هایی که دیگر از آن‌ها استفاده نمی‌کنید را پاک کنید. اکنون برنامه Disk Cleanup را اجرا کنید (از منوی Start گزینه All Programs و سپس Accessories را انتخاب کنید. بر روی System Tools کلیک کرده و Disk Cleanup را انتخاب نمایید). در این قسمت می‌توانید هر یک از درایو‌هایی که می‌خواهید را پاک‌سازی کنید. همچنین می‌توانید از یک نرم‌افزار برای این کار استفاده کنید. CCleaner یکی از بهترین نرم‌افزار‌هایی است که می‌توانید برای این منظور از آن بهره بگیرید.

در برخی موارد ممکن است پس از انجام تمام این مراحل، باز هم فضای خالی درایو مقصد از حجم اطلاعات فعلی شما کمتر باشد. اگر دیگر چیزی برای حذف کردن ندارید به این معنی است که باید به فکر راه دیگری باشید. چند گزینه پیش روی شما وجود دارد:

 

  • استفاده از یک هارد اکسترنال
    اگر یک هارد اکسترنال دارید که از آن برای موارد خاص (مثل ذخیره کردن فایل‌های پشتیبان) استفاده نمی‌کنید، اکنون زمان آن است که بهترین استفاده را از این هارد اکسترنال بکنید. تمام فایل‌های محبوب و ارزشمند خود را به آن انتقال دهید تا فضای درایو ویندوز شما نیز خالی شود.
  • استفاده از یک هارد دیسک دیگر در سیستم
    معمولا این گزینه برای کاربران لپ‌تاپ‌ها امکان‌پذیر نیست. ولی اگر از یک کامپیوتر رومیزی استفاده می‌کنید، می‌توانید یک هارد دیسک دیگر با قیمت مناسب خریداری کرده و آن را در کنار هارد فعلی نصب کنید. حال با خیال آسوده تمامی اطلاعات مورد نیاز خود را به این هارد دیسک منتقل کنید.
  • بارگذاری اطلاعات در فضای ابر
    امروزه استفاده از فضای ابر یکی از بهترین راه حل‌ها برای ذخیره مطمین اطلاعات بدون نیاز به فضای فیزیکی در کامپیوتر، لپ‌تاپ یا حتی اسمارت‌فون‌ها به حساب می‌آید. اگر هیچ گونه هارد دیسک اضافه‌ای ندارید، می‌توانید فایل‌ها و اطلاعات مورد نیاز خود را در فضای ابر ذخیره کنید. Dropbox یا OneDrive گزینه‌های مناسبی برای این منظور هستند.

 

  1. Firmware هارد SSD خود را بروز‌رسانی کنید
    نسل‌های قدیمی حافظه‌های SSD دچارمشکلات و مسایل مختلفی بودند که فقط با بروز‌رسانی Firmware، این مسیله قابل حل است. هر یک از شرکت‌های تولید کننده هارد‌های SSD روش خاصی برای بروز‌رسانی Firmware محصولات خود دارند. در برخی از آن‌ها می‌بایست سیستم را ریست کرده و با استفاده از یک CD سیستم را بوت کنید تا بتوانید عملیات بروز‌رسانی را انجام دهید. برخی دیگر این امکان را به شما می‌دهند که در محیط ویندوز این کار را انجام دهید، البته به شرطی که این درایو، درایوی نباشد که ویندوز در آن نصب شده است. با مراجعه به وبسایت شرکت سازنده می‌توانید اطلاعات دقیقی در مورد نحوه بروز‌رسانی حافظه SSD خود بدست بیاورید. این نکته را نیز مد نظر داشته باشید که بهترین زمان برای بروز‌رسانی، هنگامی است که هنوز هیچ اطلاعاتی بر روی حافظه SSD کپی یا ذخیره نشده است.
  2. مرحله سوم: با استفاده از نرم‌افزار EaseUS Todo Backup یک نمونه همسان از درایو فعلی ویندوز خود بسازید
    زمان رویداد اصلی فرا رسیده است. برنامه EaseUS Todo Backup را اجرا کنید و بر روی گزینه “Clone” کلیک کنید.

    در ابتدا باید درایو مبدا را انتخاب کنید. این درایو همان درایوی است که ویندوز فعلی سیستم شما در آن نصب شده است. توجه داشته باشید که درایو سیستم ویندوز شامل سه قسمت (پارتیشن) است: پارتیشن بوت یا راه انداز سیستم، پارتیشن اصلی ویندوز و پارتیشن بازیابی (Recovery) ویندوز. همه این پارتیشن‌ها باید در هنگام انتقال ویندوز به SSD انتخاب شوند تا توسط نرم‌افزار از آن‌ها کپی تهیه شود. بنابراین همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید، گزینه Hard Disk 1 را تیک بزنید تا همه پارتیشن‌های گفته شده انتخاب شوند. برای ادامه کار بر روی گزینه “Next” کلیک کنید.

    اکنون می‌بایست حافظه SSD را بعنوان مقصد انتخاب کنید. در تصویر زیر، “Hard Disk 4” همان حافظه SSD ما است که 119 GB حافظه دارد که در حال حاضر به هیچ چیز اختصاص داده نشده است. کاملا مطمین شوید که درایو مقصد را به درستی انتخاب می‌کنید، چرا که در غیر این‌صورت اطلاعات خود را از دست خواهید داد.
    درایو مقصد را تیک بزنید. گزینه “Optimize for SSD” را نیز تیک بزنید تا بهترین کارایی ممکن برای انتقال ویندوز به SSD اعمال گردد.

    پیش از اینکه بر روی گزینه “Next” کلیک کنید، به قسمت “Edit” که در مقابل Hard Disk 4 قرار دارد بروید.

    نرم‌افزار EaseUS در این قسمت نشان خواهد داد که حافظه SSD شما پس از انتقال ویندوز به آن به چه شکل پارتیشن‌بندی خواهد شد. در برخی موارد ممکن است شما بخواهید تغییراتی در این شکل از پارتیشن‌بندی ایجاد کنید. بعنوان مثال ممکن است نرم‌افزار بخواهد پارتیشن‌های مربوط به راه‌اندازی (Boot) و بازیابی (Recovery) را خیلی بزرگ در نظر بگیرد، حال آن‌که اطلاعاتی که در این پارتیشن‌ها قرار می‌گیرد حجمی کمتر از 1GB دارد. احتمالا شما ترجیح می‌دهید که این فضا در اختیار پارتیشن ویندوز باشد، بنابراین پیش از ادامه کار باید اندازه این پارتیشن‌ها را تغییر دهید.

    برای تغییر اندازه هر یک از پارتیشن‌ها، ابتدا آن را انتخاب کنید. سپس نشانگر ماوس را بین دو پارتیشن قرار دهید. علامتی ظاهر می‌شود، در این لحظه کلید سمت چپ ماوس را فشار داده و نگه دارید و در همین حالت ماوس را به سمت چپ یا راست بکشید تا اندازه پارتیشن مورد نظر را به دلخواه تنظیم کنید.

    همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، می‌توان تمام فضای حافظه SSD را بعنوان پارتیشن ویندوز در نظر گرفت.

    همچنین می‌توانید به هر صورت دلخواه این فضا را بین پارتیشن‌ها تقسیم کنید. هنگامی که پارتیشن بندی را انجام دادید بر روی گزینه “OK” کلیک کنید. مجددا همه چیز را بررسی کنید که مطمین شوید تمام گزینه‌ها را به درستی انتخاب کرده‌اید. سپس بر روی گزینه “Proceed” کلیک کنید تا عملیات انتقال ویندوز به SSD آغاز شود.

    اگر پیغام زیر را مشاهده کردید بر روی گزینه “OK” کلیک کنید.

    زمان انجام این عملیات به فضای درایو مبدا، سرعت رسانه‌های ذخیره‌سازی و همچنین سرعت کاکپیوتر یا لپ‌تاپ شما بستگی دارد.
    در برخی موارد ممکن است فایل‌های سیستمی ویندوز در انتهای درایو قرار گرفته باشند که این امر عملیات انتقال ویندوز را با مشکل مواجه خواه کرد. بنابراین اگر در طول این مرحله با پیغام خطایی مواجه شدید، می‌بایست با استفاده از یک نرم‌افزار مناسب، درایو ویندوز خود را بصورت یکپارچه در‌بیاورید (به این عمل در اصطلاح Defragment نیز می‌گویند).

    هنگامی که عملیات انتقال تمام شد بر روی گزینه “Finish” کلیک کنید.
    همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، درایو ویندوز جدید در لیست درایو‌های موجود در کامپیوتر نمایش داده خواهد شد. تنها کاری که اکنون باید انجام شود این است که شروع به استفاده از این درایو کنید.

    مراحل بعدی که برای این کار باید انجام دهید بسیار ساده هستند. کامپیوتر را خاموش کنید. هارد دیسک قدیمی را خارج کرده و حافظه SSD جدید را جایگزین نمایید. مجددا کامپیوتر را روشن کنید ، سیستم شما باید بصورت خود‌کار از روی هارد دیسک جدید راه‌اندازی شود.
    اگر از کامپیوتر رومیزی استفاده می‌کنید و قصد دارید هارد دیسک قبلی خود را نگه دارید، باید درایو راه‌انداز سیستم را در BIOS به کامپیوتر خود معرفی کنید. برای این منظور پس از روشن کردن کامپیوتر، کلید Delete را نگه دارید تا وارد منوی BIOS سیستم شوید. در این جا باید حافظه SSD را بعنوان اولین گزینه برای راه‌اندازی (بوت شدن) سیستم معرفی نمایید.

  3. مرحله چهارم: تنظیمات نهایی را بر روی SSD انجام دهید
    به محض اینکه سیستم شما از روی درایو جدید راه‌اندازی شد و شروع به کار کرد، باید یک سری تنظیمات نهایی را اعمال کنید تا مطمین شوید که همه چیز به درستی کار می‌کند.

 

  • مطمین شوید که TRIM فعال شده است. TRIM مجموعه‌ای از دستوراتی است که باعث می‌شود تا حافظه‌های SSD فضای خالی موجود در دیسک را به طور موثر و کار‌آمد مدیریت نمایند. پنجره Command Prompt را باز کنید و دستور زیر را در آن وارد کنید.

fsutil behavior query DisableDeleteNotify

 

این دستور که کمی هم طولانی است یک خروجی بسیار ساده دارد: صفر یا یک. عدد 1 در خروجی این دستور نشان دهنده این است که TRIM غیر‌فعال است. عدد صفر نیز نشان‌دهنده این است که TRIM فعال است. اگر قصد فعال کردن TRIM را دارید از دستور زیر استفاده کنید:

fsutil behavior set DisableNotify 0

 

  • مطمین شوید که یکپارچه سازی (Defragment) بر روی دیسک غیر‌فعال است. نیازی به یکپارچه‌سازی حافظه‌های SSD وجود ندارد، در واقع توصیه می‌شود که این کار انجام نشود. سیستم عامل ویندوز به صورت اتوماتیک این ویژگی را بر روی SSD غیر فعال می‌کند ولی انجام یک بررسی ساده و کسب اطمینان از اینکه این قابلیت بر روی حافظه SSD شما غیر فعال است ضرری ندارد. در پنجره Run عبارت dfrgui را تایپ کنید تا برنامه Disk Defragmenter اجرا شود. بر روی دکمه Schedule کلیک کرده و گزینه “Select Disks” را انتخاب کنید. تیک مربوط به حافظه SSD را بردارید و گزینه “OK” را کلیک کنید.

اطلاعات شخصی خود را باز‌گردانید. با توجه به مقدار حافظه‌ای که از SSD برای شما باقی مانده است می‌توانید اطلاعات و داده‌هایی را که در به مکان دیگری منتقل کرده بودید، به SSD بازگردانید. احتمالا در این مرحله می‌توانید فایل‌های متنی و حتی عکس‌های خود را به SSD منتقل کنید، ولی برای انتقال ویدیو‌ها و فایل‌های موزیک احتمالا فضای کافی در اختیار نخواهید داشت و این بدان معنی است که باید این فایل‌‌ها را در محل دیگری نگه‌داری کنید، مثلا روی یک هارد اکسترنال.

نوشته چگونه ویندوز نصب شده روی یک سیستم را به یک حافظه SSD انتقال دهیم؟! اولین بار در پدیدار شد.