رئیس کل بانک مرکزی: مبادله هر نوع رمزارز ممنوع است!

محمدرضا مانی یکتا، معاون اداره نظام‌های پرداخت بانک مرکزی در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد: بر اساس قانون شورای عالی مبارزه با پولشویی و مصوبه هیئت دولت در سال 98، مبادله ارزهای دیجیتال در کشور ممنوع است. دستورالعمل استخراج کنندگان رسمی رمزارزها و صرافی‌های مجاز این هفته به بانک مرکزی نهایی شده و نام صرافی‌های مجاز در اختیار استخراج کنندگان رسمی ارزهای دیجیتال قرار می‌گیرد.

ارزهای دیجیتال تنها برای واردات کالا

همچنین عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی نیز در این مورد اعلام کرد: بر اساس نظر کارگروهی که در این حوزه تشکیل شده، در مصوبه هیئت وزیران مبنی بر غیرقانونی بودن مبادله ارزهای دیجیتال اصلاحی صورت خواهد گرفت که طبق آن کسانی رمزارزها را به صورت رسمی استخراج می‌کنند، می‌توانند برای واردات از آن بهره ببرند. به این ترتیب قوانین این حوزه به زودی آماده می‌شود و چند صرافی برای ثبت سفارش به جهت واردات از طریق رمزارزها معرفی می‌شوند.

همتی اعلام کرد: خرید و فروش رمزارزها تنها برای واردات کالا و از طرف استخراج کنندگان رسمی قابل استفاده است و مبادله رمزارزها بین یکدیگر مجاز نیست.

معادله رمزارزها ممنوع است اما از اولین خودپرداز ارزهای دیجیتال رونمایی شد!

اما در حالی که طبق گفته معاون اداره نظام‌های پرداخت بانک مرکزی، معامله هرگونه رمزارز در کشور غیرقانونی است از اولین دستگاه خودپرداز رمزارزها رونمایی شد.

روز گذشته از اولین دستگاه خودپرداز ملی ارزهای دیجیتال با حضور فعالان و مسئولان رمزارزها رونمایی شد. این دستگاه خودپرداز که توسط دانشمندان ایرانی طراحی و تولید شده، کلیه رمزارزها را پوشش می‌دهد و می‌توان با آن به راحتی ارز مورد نظر را خرید و فروش کرد.

علی زنجانی، مدیر خانه بلاکچین ایران در مراسم رونمایی از اولین خودپرداز ملی ارز دیجیتال اعلام کرد: قدمت ساخت دستگاه‌های خودپرداز به سال 1960 در آمریکا باز می‌گردد، طی این سال‌ها مردم در سراسر جهان از خودپردازها برای پرداخت‌های خود در ساعات مختلف شبانه روز استفاده می‌کردند، حال نسل سوم خودپردازها برای ارزهای دیجیتال ساخته شده، این دستگاه در آمریکا ابتدا تنها برای خرید بیت‌کوین و در ادامه برای فروش آن ساخته شد، امروزه 16 هزار دستگاه ارز دیجیتال در کل جهان در حال خدمت رسانی است که 13 هزار دستگاه آن متعلق به آمریکاست.

زنجانی ادامه داد: دستگاهی که امروز رونمایی می‌شود، از همه ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کند و حتی پس از خرید، یک کیف پول کاغذی به کاربر ارائه می‌کند، کیف پول کاغذی در همه جای دنیا شناخته شده و مدت‌هاست که مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نوشته رئیس کل بانک مرکزی: مبادله هر نوع رمزارز ممنوع است! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سیر تکامل و تاریخچه دسته‌های کنسول پلی‌استیشن از گذشته تا به امروز

شرکت سونی همزمان با اولین کنسول پلی‌استیشن خود، توانست که با عرضه یک کنترلر انقلابی، در این زمینه نیز سنت‌شکنی کند. طراحی منحصربه‌فرد و ارگونومیک دسته‌ پلی‌استیشن باعث شد تا این کنترلر تبدیل به یکی از نمادهای تاریخ بازی‌ها شود. در ادامه این مطلب قصد داریم که به تاریخچه دسته های پلی استیشن از PS1 تا PS5 بپردازیم. با ما همراه باشید.

در این مقاله، نگاهی خواهیم انداخت به تمامی دسته‌های پلی‌استیشنی که تاکنون عرضه شده‌اند. ازجمله این موارد نیز می‌توان به دسته پلی‌استیشن 5، اشاره کرد.

چه چیزی در طول زمان، ثابت مانده است؟

تاریخچه دسته های پلی استیشن

مواردی وجود دارند که در تمامی دسته‌های پلی‌استیشن، قابل مشاهده هستند. در سمت راست این کنترلرها، کلیدهای عملگر و همچنین برچسب‌های هندسی آن‌ها را داریم: مثلث سبز رنگ، دایره قرمز رنگ، ضربدر آبی رنگ و همچنین مربع صورتی.

کلیدهای عملکرد همیشه در سمت راست این دسته‌ها بوده‌اند. در سمت چپ نیز همیشه شاهد کلیدهای جهت‌یابی بوده‌ایم. در جلوی دسته نیز می‌توانید 4 کلید را مشاهده کنید. در فضای خالی بین کلیدهای عملکرد و جهت‌یابی نیز همیشه کلیدهای Start و Select وجود داشته‌اند.

البته در دو طرف دسته نیز می‌توان دو عدد دستگیره را مشاهده کرد که می‌توان گفت از مواردی هستند که کمترین تغییر را به خود دیده و به نوعی، دسته‌های پلی‌استیشن را با این دستگیره‌ها می‌شناسیم. این دستگیره‌ها طراحی شده تا کار با این کنترلرها را آسان‌تر و راحت‌تر کنند.

Original PlayStation Controller

سال عرضه: 1994

تاریخچه دسته های پلی استیشن

تاریخچه دسته های پلی استیشن را با اولین نمونه از آن‌ها آغاز می‌کنیم. اولین نمونه از این طراحی را با نام PlayStation Controller می‌شناسند. رنگ این دسته‌ها همانند رنگ خود کنسول، خاکستری بود که باعث هماهنگی بیشتر این دو دستگاه می‌شد. در تصویر بالا می‌توانید این دسته را مشاهده کنید. همان‌طور که می‌بینید، لوگوی پلی‌استیشن در بالای کلیدهای Start و Select، قرار گرفته است.

اولین کنترلر پلی‌استیشن بیشتر از آن لحاظ با مابقی جانشین‌های خود متفاوت بوده که تنها دسته‌ای از شرکت سونی است که آنالوگ ندارد. این دسته سیمی بود و همچنین درگاه اختصاصی خود را نیز داشت که البته در آینده، این درگاه نیز کنار گذاشته شد. این کنترلر دو نوع تغییر را به‌خودی خود، تجربه کرده است. افزایش در ابعاد و طول سیم نیز از بهبودهایی بودند که سونی آن‌ها را بر روی این کنسول، اعمال کرده بود.

این ویدیو را نیز ببینید: آموزش ساخت فرمان گیمینگ برای دسته پلی‌استیشن 4

Dual Analog

سال عرضه: 1997

تاریخچه دسته های پلی استیشن

دسته Dual Analog یک جایگزین کوتاه مدت برای دسته‌های اولیه پلی‌استیشن بود. البته همین کنترلر توانست که راه را برای یکی از بهترین ویژگی‌های دسته‌های نسل‌های آینده، هموارتر کند. در سال 1997، کنترلرهای Dual Analog، آنالوگ‌ها را نیز به معادله افزودند. این ویژگی‌ از آن زمان تاکنون، در این دسته‌ها مشاهده می‌‌شود.

این آنالوگ‌ها در بازی‌هایی که از آن‌ها پشتیبانی می‌کردند، قابل استفاده بودند. کاربران در آن زمان می‌توانستند که از میان حالت دیجیتالی (D-pad)، استفاده از آنالوگ‌ها (حالت آنالوگ) و یا تقلید از PlayStation Analog Joystick (شبیه‌ساز کنترل هواپیما)، به انتخاب بپردازند.

استفاده از آنالوگ‌ها با فشار دادن کلید جدیدی به نام Analog صورت می‌پذیرفت. این کلید در پایین و مرکز کلیدهای Start و Select قرار داشت. ساخت کنترلر Dual Analog به دلیل عدم پشتیبانی از ویبره، در سال 1998 متوقف شد.

از لحاظ ظاهری، دسته‌های Dual Analog از جانشینان آینده خود (DualShock)، به‌راحتی قابل تمییز هستند. این موضوع بدین دلیل است که آنالوگ‌های Dual Analog، پوشش لاستیکی نداشته و صرفا کمی فرورفتگی را جهت قرار گیری انگشت شما، ارائه می‌کردند.

DualShock

سال تولید: 1998

تاریخچه دسته های پلی استیشن

تولید کنترلرهای DualShock را می‌توان یکی دیگر از نقاط عطف موجود در تاریخچه دسته های پلی استیشن دانست. DualShock تغییرات متعددی را به خود دیده است. این تغییرات به شکل، عملکرد و حتی سبک نامگذاری آن نیز سرایت کرده‌اند.

آنالوگ‌ها در بین طرفداران پلی‌استیشن، بسیار محبوب بودند. به همین در DualShock نیز همچنان شاهد حضور آن‌ها هستیم. علاوه بر این، آنالوگ‌های دسته‌های DualShock اکنون دو کلید عملکرد بیشتر را نیز ارائه می‌دادند. اگر آنالوگ‌ها را به سمت پایین فشار دهید، آنگاه صدایی همانند کلیک کردن را خواهید شنید. کلیدهای تخصیص یافته به آنالوگ‌های چپ و راست نیز به‌ترتیب، L3 و R3 نامیده می‌شوند.

این اولین کنترلر پلی‌استیشن بود که از قابلیت بازخورد لمسی برخوردار بود (این ویژگی در اصل جهت قرارگیری در کنترلر Dual Analog طراحی شده بود). همانند پیشینیان خود، این دسته نیز سیمی بود و جهت هماهنگی بیشتر با طراحی پلی‌استیشن اولیه، به همان رنگ خاکستری معروف عرضه می‌شد.

دستگیره‌های DualShock نسبت به Dual Analog، طول بیشتری داشتند. موتورهای تولید لرزش در دستگیره‌ها تعبیه شده بودند و در واقع این موتورها می‌توانستند که در واکنش به وقایع رخ داده در بازی، ایجاد ویبره کنند. در حالی که این کنترلر با کنسول پلی‌استیشن 2 سازگار بود، اما در هر صورت در برخی از بازی‌ها، کار نمی‌کرد (اما با بازی‌هایی پلی‌استیشن 1 که بر روی پلی‌استیشن 2 اجرا می‌شدند، سازگار بود).

این ویدیو را نیز ببینید: نحوه ساخت فرمان گیمینگ حرفه‌ای برای پلی‌استیشن

DualShock 2

سال عرضه: 2000

با معرفی DualShock 2، همه چیز شروع به تغییر کرد. اول از همه اینکه این کنترلر همزمان با کنسول دوم شرکت سونی معرفی شد؛ بله، پلی‌استیشن 2. البته از آنجایی که DualShock 2 نسبت به نسخه قبل از خود، چندان تغییر نکرده بود، پس طبیعی بود که هیجان چندانی را نیز به علاقه‌مندان، منتقل نکند.

در هر صورت، DualShock 2 اولین دسته پلی‌استیشن بود که از رنگ‌بندی پیش‌فرض خود، فاصله گرفت. DualShock 2 در رنگ مشکی براق نیز عرضه شد. این مورد نیز باعث شد که ظاهر این دسته، جذاب‌تر به نظر برسد. البته کنترلرهای پیشین نیز در رنگ‌بندی مختلفی عرضه می‌شدند، اما مدل‌های پایه آن‌ها همیشه خاکستری بودند.

این دسته نیز همچنان سیمی بود و همانند پیشینیان، دارای سه کلید ‌Start ،Select و Analog بود. البته DualShock 2، کلیدهای عملکرد (سمت راست) را به آنالوگ‌ سمت راست، متصل کرد. بدین ترتیب این کلیدها نیز می‌توانستند که به فشار حساس باشند.

Sixaxis

سال عرضه: 2006

تاریخچه دسته های پلی استیشن

تاریخچه دسته های پلی استیشن را با بحث در مورد Sixaxis ادامه می‌دهیم. سونی در هنگام عرضه پلی‌استیشن 3، به‌طور موقت سبک نامگذاری دسته‌های خود را نیز کنار گذاشت. در آن زمان، کنسول جدید غول ژاپنی به همراه بهترین کنترلر ساخته شده این شرکت تا آن زمان؛ یعنی Sixaxis عرضه شد. دلیل این لقب نیز این بود که Sixaxis، بی‌سیم بود.

این اولین باری بود که بازی‌بازان جهت اتصال دسته خود به کنسول، نیازمند سیم نبودند. البته این موضوع نیز مشکلات خاص خود را داشت. یکی از این موارد، تمام شدن باتری دسته در وسط یک موقعیت حساس بود. می‌توانید این دسته‌ها را از طریق کابل micro-USB به USB، متصل کنید. بدین ترتیب سونی درگاه موردعلاقه خود را نیز تغییر داد.

علاوه بر این‌ها، Sixaxis به حرکت نیز حساس بود. این قضیه بدین معنا بود که می‌توانستید المان‌های خاصی را همانند حفظ تعادل بر روی کنده درخت در بازی Uncharted، بدین وسیله کنترل کنید. جهت انجام این کار نیز کافی بود که دسته خود را به این طرف و آن طرف، کج کنید. به دلیل وجود این قابلیت، Sixaxis ویبره نداشت. واضح بود که سونی از Dual Analog چندان درس نگرفته بود. همچنین کلید Analog نیز از دسته‌های این شرکت، حذف شد. به جای کلید Analog، کلید Home قرار داده شد که لوگوی پلی‌استیشن نیز بر روی آن حک شده بود. از این کلید جهت خارج شدن از بازی و رفتن به صفحه اصلی پلی‌استیشن، استفاده می‌شد.

این مطلب را نیز بخوانید: آشنایی با ۵ ویژگی مخفی پلی‌ استیشن ۴

DualShock 3

سال عرضه: 2007

سونی در ادامه فهمید که دسته‌های شوک‌دار برای بازی‌بازان بسیار جذاب هستند و به همین دلیل کمی به عقب بازگشت و DualShock 3 را برای پلی‌استیشن 3 معرفی کرد. طراحی DualShock 3 بسیار شبیه به Sixaxis بود و فقط در آن از Force Feedback استفاده شد و همچنین واژه DualShock نیز در جلوی آن، حک شد.

Force Feedback نسخه اختصاصی سونی، در رابطه با بازخورد لمسی به کار رفته در DualShock 2 بود. کنترل‌ها، توانایی‌های بی‌سیم و شارژ micro-USB به USB، همگی دست‌نخورده باقی مانده بودند DualShock 3 همچنین قابلیت حساسیت به حرکت Sixaxis را نیز حفظ کرده بود. در نهایت سونی توانست که دستاورد خوبی در این زمینه داشته باشد و سرانجام در اینجا بود که تعادلی بی‌نظیر در بین کنترل و تعامل، به وجود آمد.

DualShock 4

سال عرضه: 2013

DualShock 4 به همراه کنسول پلی‌استیشن 4، عرضه شد. این کنترلر شباهت‌های زیادی به DualShock 3 داشت، اما طبیعتا در مواردی نیز با یکدیگر متفاوت بودند. کنترل‌های عمومی این دسته، بدون تغییر باقی مانده بودند و آنالوگ‌ها نیز همچنان حضور داشتند. علاوه بر این، فناوری‌های تشخیص حرکت و بازخورد لمسی نیز در این کنترلر وجود داشتند.

بارزترین تفاوت، مربوط به تاچ‌پد خازنی بالای دسته بود. این تاچ‌پد می‌تواند به دو لمس همزمان، واکنش نشان دهد و همچنین می‌تواند عملکردهای مربوط به چندین کلید را نیز انجام دهد. مثلا در هنگام اجرای بازی‌های PlayStation Now، کنترلر از تاچ‌پد به‌عنوان کلیدهای Start و Select استفاده می‌کند.

دومین تفاوت بزرگ، مربوط به نوار نورانی موجود در جلوی دسته می‌شد. این نوار به شرایط مختلف، واکنش نشان می‌دهد (مثلا در هنگام روشن شدن و یا شارژ شدن، نور آن تغییر می‌کند). همچنین اگر دو یا چند کاربر از یک کنسول استفاده کنند، آنگاه دسته متعلق به هر کدام، رنگی خاص را نشان خواهد داد. این ویژگی همچنین با PlayStation Camera نیز کار کرده و در واقع به دوربین نشان می‌دهد که کنترلر در کجا قرار دارد.

همچنین یک جک هدست نیز بر روی DualShock 4 تعبیه شده که می‌تواند صدای استریو را به کاربر تحویل دهد. بدین ترتیب می‌توانید هدفون و یا هدست‌های مجهز به جک 3.5 میلی‌متری خود را به کنترلر وصل کرده تا بدین ترتیب صدای بازی خود را به جای تلویزیون، از این طریق بشنوید.

درگاه Extension نیز یکی دیگر از ویژگی‌های جدید کنترلرهای DualShock 4 است. این درگاه این امکان را می‌دهد که هدست‌ها، شارژرها و صفحه‌کلیدهای کوچک را به دسته پلی‌استیشن 4 خود، متصل کنید.

همچنین کلیدهای Share و Options نیز اضافه شدند. این کلیدها، منوهای متفاوتی را بر روی پلی‌استیشن 4 شما، باز می‌کنند. Options همان‌طور که انتظار دارید، منوی گزینه‌ها را باز می‌کند. با فشار دادن کلید Share نیز می‌توانید به ابزارهایی دسترسی پیدا کنید که می‌توانند شما را در زمینه به‌اشتراک‌گذاری گیم‌پلی از طریق استریم کردن و یا اسکرین‌شات، یاری برسانند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه سیو بازی‌ها را از پلی‌استیشن 4 به پلی‌استیشن 5 منتقل کنیم؟

DualSense

سال عرضه: 2020

در نهایت و پس از مرور تاریخچه کنترلرهای پلی‌استیشن، به DualSense می‌رسیم. همان‌طور که می‌دانید، این کنترلر به همراه کنسول پلی‌استیشن 5 عرضه می‌شود. اولین موردی که متوجه آن خواهید شد، رنگ‌های به کار رفته در این دسته‌ها است؛ سیاه و سفید (جهت هماهنگی با ظاهر کنسول).

فرم فاکتور DualSense نیز تا حد زیادی شبیه به DualShock 4 است. شکل آن نیز کمی تغییر کرده است. یکی از بهترین تغییرات این دسته نیز به نور پس‌زمینه تاچ‌پد مربوط می‌شود.

همچنین کلید Create نیز جایگزین کلید Share دسته پلی‌استیشن 4 شده است. بازی‌بازان این امکان را دارند با استفاده از میکروفن داخلی DualSense، با سایر گیمرها ارتباط برقرار کنند. بنابراین جهت انجام این کار، نیازی به هدفون ندارید. جدیدترین کنترلر سونی از درگاه USB Type-C استفاده می‌کند. بدین ترتیب دیگر خبری از درگاه micro-USB دسته DualShock 3 نیست.

سخن پایانی

در بالا سعی کردیم که تاریخچه کنترلرهای پلی‌استیشن را برای شما بازگو کنیم. کنسول‌های شرکت سونی، 5 نسل است که در کنار گیمرهای سرتاسر جهان بوده و توانسته‌اند که لحظات جذابی را برای آن‌ها، رقم بزنند. امیدواریم که همین‌طور شاهد پیشرفت این صنعت باشیم.

نوشته سیر تکامل و تاریخچه دسته‌های کنسول پلی‌استیشن از گذشته تا به امروز اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

۴+۴ دلیل منطقی برای آنکه گوشی ال‌جی ولوت را نخرید!

ال‌جی ولوت یکی از جدیدترین مدل‌های بالارده شرکت کره‌ای ال‌جی است که بعد از یک مدت کوتاه، مجددا وارد بازار ایران شده و نظر برخی از خریداران را به خود جلب کرده است. ولوت در دو نسخه معمولی و نسخه 5G عرضه شده و ال‌جی برای آن یک کیف مخصوص همراه با یک نمایشگر مجزا در نظر گرفته که با اتصال به گوشی، قابلیت استفاده از هر دو نمایشگر به صورت همزمان به شما داده می‌شود.

ال‌جی با عرضه دو مدل وینگ و ولوت امید زیادی به بازگشت در بازار تلفن همراه دارد، چند سالی می‌شود که تولید و فروش گوشی‌های ال‌جی به شدت افت کرده و دیگر این شرکت به عنوان یک برند مطرح در بازار تلفن همراه شناخته نمی‌شود، به همین دلیل ال‌جی در تلاش است تا با استفاده از راه‌کارهای مختلف مانند طراحی جدید، نمایشگر دوگانه و آپشن‌های دیگر، بتواند خود را به بازی برگرداند.

اما متاسفانه تلاش‌های ال‌جی آنطور که باید کاربران را جذب نمی‌کند، گوشی‌های این شرکت در مقایسه با مدل‌های جذاب سامسونگ، شیائومی و هواوی هیچ حرفی برای گفتن ندارند و در فروش مورد اقبال خریداران قرار نمی‌گیرند، این اتفاق دلایل متعددی دارد که بیش از همه به خود گوشی‌های ال‌جی به ویژه مدل‌های بالارده این شرکت باز می‌گردد.

ال‌جی ولوت از همان بالارده‌هایی است که شرکت کره‌ای با امیدهای فراوان آن را راهی بازار کرد اما فروش خوبی نداشته و ندارد! ایرادات فراوانی در ولوت دیده می‌شود که قابل چشم‌پوشی نیست و ارزش خرید آن را در مقایسه با رقیبانش به شدت پایین می‌آورد. در این مقاله به بازگو کردن مشکلات اصلی ال‌جی ولوت خواهیم پرداخت و می‌گوییم که چرا نباید حتی به خرید ولوت فکر کنید! با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

ال جی ولوت

سخت افزار ضعیف و قدیمی ال‌جی ولوت

ال‌جی ولوت در سال 2020 عرضه شد اما به پردازنده دو سال پیش مجهز شده است؛ شما در سال 2021 ال‌‌جی ولوت را خریداری می‌کنید اما سخت افزار پرچم‌داران سال 2018 را به شما می‌دهند، به طور مثال گوشی می 8 شیائومی از پردازنده اسنپدراگون 845 بهره می‌برد، همین پردازنده در ال‌جی ولوت هم به کار رفته و دقیقا همین مشخصه به طور کامل وضعیت ال‌جی ولوت را نمایان می‌کند، پس چرا شما باید دستگاهی را بخرید که پردازنده آن متعلق به 3 سال پیش است؟!

البته شاید فکر کنید همین که اسنپدراگون 845 یک پردازنده پرچم‌دار (هرچند قدیمی) است، نشان می‌دهد که با یک گوشی قدرتمند طرف هستیم، اما خب با مقایسه این گوشی با برخی از مدل‌های هم‌رده متوجه می‌شوید که در اشتباه هستید. به جدول زیر دقت کنید تا متوجه شوید که این گوشی حتی در حد گوشی‌های لایت سایر برند‌ها هم نیست!

امتیاز Geekbench

تک هسته‌ای / چند هسته‌ای

امتیاز Antutu

نام مدل

3435/932
589000
Mi 10T
3028/901
543986
Galaxy S20 FE 5G
3263/890
538221
Poco F2 Pro
2500/670
459497
Galaxy S10 Lite
2164/687
395503
nova 5T
1681/517
341212
Galaxy Note10 Lite
1960/591
325777
P40 lite
2009/661
318885
Mi 10T Lite 5G
1966/673
318117
Mi 10 Lite 5G
1932/610
312455
OnePlus Nord
2090/440
310562
LG Velvet
1763/580
283750
Poco X3 NFC
1770/418
263396
Galaxy A71

 

البته قدیمی‌بودن سخت افزار این مدل تنها به پردازنده ختم نمی‌شود، تراشه گرافیکی و نوع حافظه به کار رفته در این مدل نیز ضعیف و قدیمی هستند که این موارد باعث می‌شود قدرت پردازشی و سرعت گوشی کاهش پیدا کنند. این مدل از تراشه گرافیکی Adreno 620 استفاده کرده درحالی که بسیاری از مدل‌های جدید و هم رده ولوت در بازار، تراشه گرافیکی جدیدتری دارند، همچنین حافظه داخلی ال‌جی ولوت از نوع UFS 2.1 است که سرعت پایین‌تری نسبت به UFS 3.1 دارد، سامسونگ S20FE یک رقیب مناسب برای ولوت است که با مقایسه این دو مدل به عمق فاجعه ال‌جی در ولوت پی خواهید برد، گلکسی S20FE قیمت کمتری از ولوت دارد و پردازنده، تراشه گرافیکی، دوربین، رابط کاربری و نوع حافظه آن بسیار بهتر از ال‌جی ولوت است!

ال جی ولوت

قیمت بالای ال‌جی ولوت

ال‌جی ولوت علاوه بر اینکه از نظر قدرت در مقابل گوشی‌های بالارده بازار کم می‌آورد، قیمتی بیشتر از اکثر رقبای خود دارد که همین ویژگی موجب شده تا انتخاب ال‌جی ولوت برای خرید منطقی نباشد. ال‌جی ولوت ارزش خرید پایینی دارد و در بازه قیمتی آن، می‌توان گوشی‌های بسیار بهتری با هزینه کمتر یافت.

این گوشی در زمان نوشتن مقاله (99/12/11) با 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی با قیمت حدود 14 تا 15 میلیون تومان به فروش می‌رسد، این درحالی است که با همین هزینه می‌توانید گوشی‌هایی با قدرت، کیفیت و آپشن‌های بهتر همانند سامسونگ گلکسی S20 FE، گلکسی نوت 10 لایت، گلکسی A71، شیائومی می نوت 10 لایت، می 10T لایت 5G، می 10T 5G و می 10 لایت 5G را خریداری کنید، البته اکثر این مدل‌ها قیمتی پایین‌تر از ال‌جی ولوت دارند!

قیمت (اسفند 99)

نسخه رم و حافظه

نام مدل

16.000.000
8/128
Poco F2 Pro
15.500.000
8/128
 Mi 10T 5G
15.000.000
6/128
Galaxy S10 Lite
14.800.000
8/128
Galaxy Note10 Lite
14.300.000
6/128
LG Velvet
13.000.000
8/128
Galaxy S20 FE
10.300.000
6/128
Mi 10T Lite 5G
10.000.000
6/128
Mi 10 Lite 5G
9.500.000
8/128
nova 5T
9.800.000
8/128
Galaxy A71
6.800.000
6/128
Poco X3 NFC
6.300.000
8/128
P40 lite

 

آپشن‌هایی که دیده نمی‌شوند، قابلیت‌‌هایی که مایوس می‌کنند!

ال‌جی ولوت بسیاری از ویژگی‌ها متداول گوشی‌های هم‌رده و رقیب خود را ندارد، از طرفی در عملکرد آن نیز ضعف‌های متعددی دیده می‌شود که موجب ناامید شدن خریدار می‌شوند، در این بخش به نقاط ضعف متعدد و آپشن‌هایی که جای آن‌ها در ال‌جی ولوت خالی هستند، می‌پردازیم.

نمایشگر ضعیف‌تر از رقبا

به طور کلی ال‌جی ولوت در خیلی از قابلیت‌ها نسبت به گوشی‌های همرده و رقیبش ضعیف‌تر است. نمایشگر ولوت یکی از اولین جاهایی است که ضعف این مدل نسبت به رقبایش را آشکار می‌سازد، در حال حاضر اکثر گوشی‌های بالارده جدید به نمایشگر 120 هرتزی مجهز شده‌اند اما ال‌جی ولوت این‌گونه نیست، قابلیت‌هایی مانند +HDR10 یا روشنایی صفحه بیش از 450 نیت نیز از جمله مواردی است که در اکثر مدل‌های رقیب ولوت دیده می‌شود اما ال‌جی این قابلیت‌ها را در ولوت استفاده نکرده است. این موارد موجب شده تا عملکرد نمایشگر گوشی در مقابل تابش نور آفتاب خوشایند نباشد، همچنین رنگ‌ها به خوبی در صفحه نمایش ولوت به نمایش در نیایند و خریدار از قابلیت صفحه 120 هرتزی که به ویژه هنگام وب‌گردی و بازی بسیار کاربرد دارد، محروم باشد.

دوربین ضعیف ال جی ولوت

وجود سخت افزار ضعیف، تنها در اجرای بازی یا کارکردن با رابط کاربری خودش را نشان نمی‌دهد بلکه در قسمت‌های مختلف گوشی می‌توان ضعف سخت افزاری را مشاهده کرد، یکی از این موارد کیفیت فیلم‌برداری ال‌جی ولوت است، جایی که با دوربین اصلی می‌توانید نهایتا با کیفیت 4K و 30 فریم در ثانیه فیلم برداری کنید، برای سلفی نیز فیلم‌برداری بیش از 1080p و 30 فریم در ثانیه گیرتان نمی‌آید. این درحالی است که تقریبا همه رقبای این مدل قابلیت فیلم برداری فورکی 60 فریم در ثانیه را دارند و برای دوربین سلفی اگر به سراغ فورکی نروند، حداقل رزولوشن 1080p با 60 فریم در ثانیه را ضبط می‌کنند.

از طرفی انتظار وجود دوربین تله‌فوتو در دستگاهی که حدود 15 میلیون تومان قیمت دارد، انتظار بی‌جایی نیست، دوربین تله‌فوتو یکی از کاربردی‌ترین آپشن‌هایی است که گوشی‌های بالارده به آن مجهز هستند و رقبای ال‌جی ولوت مانند گلکسی S20FE و گلکسی نوت 10 لایت نیز از دوربین تله‌فوتو بهره می‌برند، اما ولوت از این نعمت محروم است.

رابط کاربری = فاجعه

کند بودن رابط کاربری ال‌جی موسوم به UX 9 یکی از مواردی است که تقریبا در تمام نقد و بررسی‌های ال جی ولوت به آن اشاره شده! رابط کاربری ال‌جی لگ دارد، کند است و کار کردن با آن اعصاب و حوصله زیادی می‌طلبد. به نظر می‌رسد قدیمی بودن سخت افزار به ویژه پردازنده و نسخه حافظه اولین جا در رابط کاربری خودش را نشان می‌دهد.

ال جی ولوت

علاوه بر آن، این رابط کاربری در واقع یک کپی غیرحرفه‌ای از ظاهر رابط کاربری One UI سامسونگ محسوب می‌شود، شکل آیکون‌ها، طراحی محیط، منو‌ها و تمامی موارد در رابط کاربری ال‌جی UX 9 تا حد زیادی به One UI شباهت دارد و نشان می‌دهد خود ال‌جی تا حد زیادی نسبت از گوشی‌های خودش ناامید است و برای تولید آن‌ها در بخش نرم افزار به کپی کردن روی آورده است!

باتری ضعیف و شارژدهی کند ال جی ولوت

باتری 4300 میلی‌آمپرساعتی همراه با شارژر 15 واتی برای یک گوشی در سطح ال‌جی ولوت مناسب نیست. ولوت با وجود آنکه ابعاد بزرگی دارد اما ظرفیت باتری‌اش نسبت به خیلی از رقبا کمتر است. همچنین با وجود سخت افزار قدیمی، تراشه و پردازنده گرافیکی آن نسبت به پردازنده و تراشه‌های جدید، مصرف بیشتری دارد که موجب می‌شود عملکرد گوشی در خصوص شارژدهی قابل قبول نباشد. این مدل تنها یک روز شارژ نگه می‌دارد و از طرفی برای شارژ شدن حدود 2 ساعت زمان نیاز دارد. این درحالی است که رقبای این مدل به باتری‌های 4500، 5000 میلی‌آمپرساعتی و حتی فراتر از این‌ها مجهز شده‌اند و همراه با شارژ سریع 25 تا 35 واتی عرضه می‌شوند. حتی برخی از محصولات پایین‌رده هواوی و شیائومی همراه با شارژر 40 واتی هستند اما ولوت همچنان در گذشته به سر می‌برد!

ال‌جی، برندی غیرقابل اعتماد در بازار تلفن همراه

ال‌جی سابقه خوبی در ساخت تلفن همراه ندارد، بسیاری از مدل‌های قدیمی این شرکت پس از مدتی با مشکل مواجه شدند و در بازار فروش نیز موفق نبودند. گوشی‌هایی که ال‌جی در چند سال اخیر تولید کرده، به جز شکست چیز دیگری برایش نداشتند و به همین دلیل است که مشتریان به خرید گوشی‌های این شرکت جذب نمی‌شوند. هنوز یادمان نرفته که بُرد برخی مدل‌ها به‌راحتی آب خوردن می‌سوخت و یا مشکلات عجیب و غریبی برای نمایشگر آن‌ها به‌وجود می‌آمد و مثلا سایه تصاویر برروی نمایشگر باقی می‌ماند!

ال جی ولوت

واقعیت آن است که خرید تلفن‌های همراه ال‌جی با قیمت بیشتر، امکانات کمتر و سابقه خرابی‌های متعدد گوشی‌های این شرکت، به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌شود. چرا در بازاری که برندهایی همچون سامسونگ، هوآوی و شیائومی گوشی‌های باکیفیت، اقتصادی و جذاب را تولید می‌کنند، باید به سراغ ال‌جی برویم؟ این ۳ برند به خوبی امتحان خود را پس داده‌اند و همه نسبت به کیفیت گوشی‌های آن‌ها آشنایی دارند, البته تنها بحث اعتماد نیست، لوازم جانبی محصولات ال‌جی به سختی پیدا می‌شود در حالی که دست شما برای خرید انواع لوازم جانبی برای گوشی‌های محبوب بازار از سایر برندها باز است و حتی در صورت خرابی، می‌توان قطعات آن‌ها را پیدا کرد؛ اما برای ال‌جی به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد که در صورت خرابی یکی از گوشی‌هایش، موضوع نبود قطعه چقدر می‌تواند خریداران را آزار دهد.

از قدیم گفته‌اند سری را که درد نمی‌کند، دستمال نمی‌بندند، در مورد ال‌جی داستان همین است، نباید ریسک خرید گوشی‌های ال‌جی به ویژه ولوت را به جان خرید، مگر آنکه پولتان زیاد آمده و به دنبال دردسر بگردید! نظر شما در این باره چیست؟

نوشته 4+4 دلیل منطقی برای آنکه گوشی ال‌جی ولوت را نخرید! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

۴+۴ دلیل منطقی برای آنکه گوشی ال‌جی ولوت را نخرید!

ال‌جی ولوت یکی از جدیدترین مدل‌های بالارده شرکت کره‌ای ال‌جی است که بعد از یک مدت کوتاه، مجددا وارد بازار ایران شده و نظر برخی از خریداران را به خود جلب کرده است. ولوت در دو نسخه معمولی و نسخه 5G عرضه شده و ال‌جی برای آن یک کیف مخصوص همراه با یک نمایشگر مجزا در نظر گرفته که با اتصال به گوشی، قابلیت استفاده از هر دو نمایشگر به صورت همزمان به شما داده می‌شود.

ال‌جی با عرضه دو مدل وینگ و ولوت امید زیادی به بازگشت در بازار تلفن همراه دارد، چند سالی می‌شود که تولید و فروش گوشی‌های ال‌جی به شدت افت کرده و دیگر این شرکت به عنوان یک برند مطرح در بازار تلفن همراه شناخته نمی‌شود، به همین دلیل ال‌جی در تلاش است تا با استفاده از راه‌کارهای مختلف مانند طراحی جدید، نمایشگر دوگانه و آپشن‌های دیگر، بتواند خود را به بازی برگرداند.

اما متاسفانه تلاش‌های ال‌جی آنطور که باید کاربران را جذب نمی‌کند، گوشی‌های این شرکت در مقایسه با مدل‌های جذاب سامسونگ، شیائومی و هواوی هیچ حرفی برای گفتن ندارند و در فروش مورد اقبال خریداران قرار نمی‌گیرند، این اتفاق دلایل متعددی دارد که بیش از همه به خود گوشی‌های ال‌جی به ویژه مدل‌های بالارده این شرکت باز می‌گردد.

ال‌جی ولوت از همان بالارده‌هایی است که شرکت کره‌ای با امیدهای فراوان آن را راهی بازار کرد اما فروش خوبی نداشته و ندارد! ایرادات فراوانی در ولوت دیده می‌شود که قابل چشم‌پوشی نیست و ارزش خرید آن را در مقایسه با رقیبانش به شدت پایین می‌آورد. در این مقاله به بازگو کردن مشکلات اصلی ال‌جی ولوت خواهیم پرداخت و می‌گوییم که چرا نباید حتی به خرید ولوت فکر کنید! با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

ال جی ولوت

سخت افزار ضعیف و قدیمی ال‌جی ولوت

ال‌جی ولوت در سال 2020 عرضه شد اما به پردازنده دو سال پیش مجهز شده است؛ شما در سال 2021 ال‌‌جی ولوت را خریداری می‌کنید اما سخت افزار پرچم‌داران سال 2018 را به شما می‌دهند، به طور مثال گوشی می 8 شیائومی از پردازنده اسنپدراگون 845 بهره می‌برد، همین پردازنده در ال‌جی ولوت هم به کار رفته و دقیقا همین مشخصه به طور کامل وضعیت ال‌جی ولوت را نمایان می‌کند، پس چرا شما باید دستگاهی را بخرید که پردازنده آن متعلق به 3 سال پیش است؟!

البته شاید فکر کنید همین که اسنپدراگون 845 یک پردازنده پرچم‌دار (هرچند قدیمی) است، نشان می‌دهد که با یک گوشی قدرتمند طرف هستیم، اما خب با مقایسه این گوشی با برخی از مدل‌های هم‌رده متوجه می‌شوید که در اشتباه هستید. به جدول زیر دقت کنید تا متوجه شوید که این گوشی حتی در حد گوشی‌های لایت سایر برند‌ها هم نیست!

امتیاز Geekbench

تک هسته‌ای / چند هسته‌ای

امتیاز Antutu

نام مدل

3435/932
589000
Mi 10T
3028/901
543986
Galaxy S20 FE 5G
3263/890
538221
Poco F2 Pro
2500/670
459497
Galaxy S10 Lite
2164/687
395503
nova 5T
1681/517
341212
Galaxy Note10 Lite
1960/591
325777
P40 lite
2009/661
318885
Mi 10T Lite 5G
1966/673
318117
Mi 10 Lite 5G
1932/610
312455
OnePlus Nord
2090/440
310562
LG Velvet
1763/580
283750
Poco X3 NFC
1770/418
263396
Galaxy A71

 

البته قدیمی‌بودن سخت افزار این مدل تنها به پردازنده ختم نمی‌شود، تراشه گرافیکی و نوع حافظه به کار رفته در این مدل نیز ضعیف و قدیمی هستند که این موارد باعث می‌شود قدرت پردازشی و سرعت گوشی کاهش پیدا کنند. این مدل از تراشه گرافیکی Adreno 620 استفاده کرده درحالی که بسیاری از مدل‌های جدید و هم رده ولوت در بازار، تراشه گرافیکی جدیدتری دارند، همچنین حافظه داخلی ال‌جی ولوت از نوع UFS 2.1 است که سرعت پایین‌تری نسبت به UFS 3.1 دارد، سامسونگ S20FE یک رقیب مناسب برای ولوت است که با مقایسه این دو مدل به عمق فاجعه ال‌جی در ولوت پی خواهید برد، گلکسی S20FE قیمت کمتری از ولوت دارد و پردازنده، تراشه گرافیکی، دوربین، رابط کاربری و نوع حافظه آن بسیار بهتر از ال‌جی ولوت است!

ال جی ولوت

قیمت بالای ال‌جی ولوت

ال‌جی ولوت علاوه بر اینکه از نظر قدرت در مقابل گوشی‌های بالارده بازار کم می‌آورد، قیمتی بیشتر از اکثر رقبای خود دارد که همین ویژگی موجب شده تا انتخاب ال‌جی ولوت برای خرید منطقی نباشد. ال‌جی ولوت ارزش خرید پایینی دارد و در بازه قیمتی آن، می‌توان گوشی‌های بسیار بهتری با هزینه کمتر یافت.

این گوشی در زمان نوشتن مقاله (99/12/11) با 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی با قیمت حدود 14 تا 15 میلیون تومان به فروش می‌رسد، این درحالی است که با همین هزینه می‌توانید گوشی‌هایی با قدرت، کیفیت و آپشن‌های بهتر همانند سامسونگ گلکسی S20 FE، گلکسی نوت 10 لایت، گلکسی A71، شیائومی می نوت 10 لایت، می 10T لایت 5G، می 10T 5G و می 10 لایت 5G را خریداری کنید، البته اکثر این مدل‌ها قیمتی پایین‌تر از ال‌جی ولوت دارند!

قیمت (اسفند 99)

نسخه رم و حافظه

نام مدل

16.000.000
8/128
Poco F2 Pro
15.500.000
8/128
 Mi 10T 5G
15.000.000
6/128
Galaxy S10 Lite
14.800.000
8/128
Galaxy Note10 Lite
14.300.000
6/128
LG Velvet
13.000.000
8/128
Galaxy S20 FE
10.300.000
6/128
Mi 10T Lite 5G
10.000.000
6/128
Mi 10 Lite 5G
9.500.000
8/128
nova 5T
9.800.000
8/128
Galaxy A71
6.800.000
6/128
Poco X3 NFC
6.300.000
8/128
P40 lite

 

آپشن‌هایی که دیده نمی‌شوند، قابلیت‌‌هایی که مایوس می‌کنند!

ال‌جی ولوت بسیاری از ویژگی‌ها متداول گوشی‌های هم‌رده و رقیب خود را ندارد، از طرفی در عملکرد آن نیز ضعف‌های متعددی دیده می‌شود که موجب ناامید شدن خریدار می‌شوند، در این بخش به نقاط ضعف متعدد و آپشن‌هایی که جای آن‌ها در ال‌جی ولوت خالی هستند، می‌پردازیم.

نمایشگر ضعیف‌تر از رقبا

به طور کلی ال‌جی ولوت در خیلی از قابلیت‌ها نسبت به گوشی‌های همرده و رقیبش ضعیف‌تر است. نمایشگر ولوت یکی از اولین جاهایی است که ضعف این مدل نسبت به رقبایش را آشکار می‌سازد، در حال حاضر اکثر گوشی‌های بالارده جدید به نمایشگر 120 هرتزی مجهز شده‌اند اما ال‌جی ولوت این‌گونه نیست، قابلیت‌هایی مانند +HDR10 یا روشنایی صفحه بیش از 450 نیت نیز از جمله مواردی است که در اکثر مدل‌های رقیب ولوت دیده می‌شود اما ال‌جی این قابلیت‌ها را در ولوت استفاده نکرده است. این موارد موجب شده تا عملکرد نمایشگر گوشی در مقابل تابش نور آفتاب خوشایند نباشد، همچنین رنگ‌ها به خوبی در صفحه نمایش ولوت به نمایش در نیایند و خریدار از قابلیت صفحه 120 هرتزی که به ویژه هنگام وب‌گردی و بازی بسیار کاربرد دارد، محروم باشد.

دوربین ضعیف ال جی ولوت

وجود سخت افزار ضعیف، تنها در اجرای بازی یا کارکردن با رابط کاربری خودش را نشان نمی‌دهد بلکه در قسمت‌های مختلف گوشی می‌توان ضعف سخت افزاری را مشاهده کرد، یکی از این موارد کیفیت فیلم‌برداری ال‌جی ولوت است، جایی که با دوربین اصلی می‌توانید نهایتا با کیفیت 4K و 30 فریم در ثانیه فیلم برداری کنید، برای سلفی نیز فیلم‌برداری بیش از 1080p و 30 فریم در ثانیه گیرتان نمی‌آید. این درحالی است که تقریبا همه رقبای این مدل قابلیت فیلم برداری فورکی 60 فریم در ثانیه را دارند و برای دوربین سلفی اگر به سراغ فورکی نروند، حداقل رزولوشن 1080p با 60 فریم در ثانیه را ضبط می‌کنند.

از طرفی انتظار وجود دوربین تله‌فوتو در دستگاهی که حدود 15 میلیون تومان قیمت دارد، انتظار بی‌جایی نیست، دوربین تله‌فوتو یکی از کاربردی‌ترین آپشن‌هایی است که گوشی‌های بالارده به آن مجهز هستند و رقبای ال‌جی ولوت مانند گلکسی S20FE و گلکسی نوت 10 لایت نیز از دوربین تله‌فوتو بهره می‌برند، اما ولوت از این نعمت محروم است.

رابط کاربری = فاجعه

کند بودن رابط کاربری ال‌جی موسوم به UX 9 یکی از مواردی است که تقریبا در تمام نقد و بررسی‌های ال جی ولوت به آن اشاره شده! رابط کاربری ال‌جی لگ دارد، کند است و کار کردن با آن اعصاب و حوصله زیادی می‌طلبد. به نظر می‌رسد قدیمی بودن سخت افزار به ویژه پردازنده و نسخه حافظه اولین جا در رابط کاربری خودش را نشان می‌دهد.

ال جی ولوت

علاوه بر آن، این رابط کاربری در واقع یک کپی غیرحرفه‌ای از ظاهر رابط کاربری One UI سامسونگ محسوب می‌شود، شکل آیکون‌ها، طراحی محیط، منو‌ها و تمامی موارد در رابط کاربری ال‌جی UX 9 تا حد زیادی به One UI شباهت دارد و نشان می‌دهد خود ال‌جی تا حد زیادی نسبت از گوشی‌های خودش ناامید است و برای تولید آن‌ها در بخش نرم افزار به کپی کردن روی آورده است!

باتری ضعیف و شارژدهی کند ال جی ولوت

باتری 4300 میلی‌آمپرساعتی همراه با شارژر 15 واتی برای یک گوشی در سطح ال‌جی ولوت مناسب نیست. ولوت با وجود آنکه ابعاد بزرگی دارد اما ظرفیت باتری‌اش نسبت به خیلی از رقبا کمتر است. همچنین با وجود سخت افزار قدیمی، تراشه و پردازنده گرافیکی آن نسبت به پردازنده و تراشه‌های جدید، مصرف بیشتری دارد که موجب می‌شود عملکرد گوشی در خصوص شارژدهی قابل قبول نباشد. این مدل تنها یک روز شارژ نگه می‌دارد و از طرفی برای شارژ شدن حدود 2 ساعت زمان نیاز دارد. این درحالی است که رقبای این مدل به باتری‌های 4500، 5000 میلی‌آمپرساعتی و حتی فراتر از این‌ها مجهز شده‌اند و همراه با شارژ سریع 25 تا 35 واتی عرضه می‌شوند. حتی برخی از محصولات پایین‌رده هواوی و شیائومی همراه با شارژر 40 واتی هستند اما ولوت همچنان در گذشته به سر می‌برد!

ال‌جی، برندی غیرقابل اعتماد در بازار تلفن همراه

ال‌جی سابقه خوبی در ساخت تلفن همراه ندارد، بسیاری از مدل‌های قدیمی این شرکت پس از مدتی با مشکل مواجه شدند و در بازار فروش نیز موفق نبودند. گوشی‌هایی که ال‌جی در چند سال اخیر تولید کرده، به جز شکست چیز دیگری برایش نداشتند و به همین دلیل است که مشتریان به خرید گوشی‌های این شرکت جذب نمی‌شوند. هنوز یادمان نرفته که بُرد برخی مدل‌ها به‌راحتی آب خوردن می‌سوخت و یا مشکلات عجیب و غریبی برای نمایشگر آن‌ها به‌وجود می‌آمد و مثلا سایه تصاویر برروی نمایشگر باقی می‌ماند!

ال جی ولوت

واقعیت آن است که خرید تلفن‌های همراه ال‌جی با قیمت بیشتر، امکانات کمتر و سابقه خرابی‌های متعدد گوشی‌های این شرکت، به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌شود. چرا در بازاری که برندهایی همچون سامسونگ، هوآوی و شیائومی گوشی‌های باکیفیت، اقتصادی و جذاب را تولید می‌کنند، باید به سراغ ال‌جی برویم؟ این ۳ برند به خوبی امتحان خود را پس داده‌اند و همه نسبت به کیفیت گوشی‌های آن‌ها آشنایی دارند, البته تنها بحث اعتماد نیست، لوازم جانبی محصولات ال‌جی به سختی پیدا می‌شود در حالی که دست شما برای خرید انواع لوازم جانبی برای گوشی‌های محبوب بازار از سایر برندها باز است و حتی در صورت خرابی، می‌توان قطعات آن‌ها را پیدا کرد؛ اما برای ال‌جی به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد که در صورت خرابی یکی از گوشی‌هایش، موضوع نبود قطعه چقدر می‌تواند خریداران را آزار دهد.

از قدیم گفته‌اند سری را که درد نمی‌کند، دستمال نمی‌بندند، در مورد ال‌جی داستان همین است، نباید ریسک خرید گوشی‌های ال‌جی به ویژه ولوت را به جان خرید، مگر آنکه پولتان زیاد آمده و به دنبال دردسر بگردید! نظر شما در این باره چیست؟

نوشته 4+4 دلیل منطقی برای آنکه گوشی ال‌جی ولوت را نخرید! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟

اندروید را می‌توان محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی سرتاسر جهان دانست. این سیستم‌عامل از زمان عرضه اولیه خود در سال 2008، پیشرفت زیادی کرده و اکنون می‌توانیم آن را بر روی گوشی‌های پرچمدار بسیاری، مشاهده کنیم. حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث محبوبیت این سیستم‌عامل شده است؟ اندروید هنوز از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟ در این مطلب قصد داریم که به مزایا و معایب اندروید بپردازیم.

5 مورد از بهترین مزیت‌های اندروید

بحث در مورد مزایا و معایب اندروید را با بازگو کردن نقاط قوت آن آغاز می‌کنیم. معمولا هر شخصی بسته به نیازهای خود، مزیت‌های خاصی از این سیستم‌عامل را در نظر می‌گیرد، اما در هر صورت، موارد عمومی به شرح زیر هستند:

1. امکان نصب اپلیکیشن‌ها بدون نیاز به گوگل پلی

اگر نمی‌توانید که اپلیکیشن موردنظر خود را در گوگل پلی پیدا کنید، آنگاه با اعمال تغییراتی در تنظیمات گوشی خود، می‌توانید آن را از جایی دیگر دانلود و نصب کنید. دستگاه‌های اندرویدی به شما این امکان را می‌دهند که اپلیکیشن‌های ناموجود در فروشگاه گوگل پلی را نیز نصب کنید. بنابراین می‌توانید از مزیت‌های سایر فروشگاه‌ها نیز برخوردار شوید.

فروشگاه‌هایی همانند APKPure و APKMirror از جمله مواردی هستند که علاوه بر امن بودن، می‌توانند طیف وسیعی از برنامه‌های موردنیاز دستگاه‌های اندرویدی را در اختیار کاربران قرار دهند. از طرفی دیگر، سیستم‌عامل iOS شما را از این موضوع منع می‌کند. بنابراین کاربران گوشی‌های آیفون مجبور هستند که هر آنچه را که اپل تأیید می‌کند، بر روی دستگاه خود نصب کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه گوشی اندروید خود را برای اجرای بهتر بازی‌ها، بهینه کنیم؟

2. نوآوری‌های سخت‌افزاری

دستگاه‌های اندرویدی، طیف گسترده‌ای از پیکربندی‌‎های سخت‌افزاری را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. بنابراین در زمینه انتخاب پردازنده، ظرفیت باتری، مقدار رم، حافظه داخلی و همچنین پشتیبانی از کارت‌های حافظه، گزینه‌های زیادی را در اختیار خواهید داشت.

همچنین در زمینه اندازه‌، شکل گوشی و سایر ویژگی‌های گجت‌ها نیز می‌توانید انتخاب‌های زیادی داشته باشید. بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری همانند گوشی‌های تاشونده، اسکنرهای اثرانگشت موجود در زیر نمایشگرها و همچنین دوربین‌های سلفی بیرون جهنده (پاپ-آپ) نیز برای اولین بار در دستگاه‌های اندرویدی دیده شده‌اند.

3. حافظه قابل افزایش

پر شدن حافظه داخلی برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های اندرویدی، مشکل چندانی به حساب نمی‌آید. دلیل این موضوع نیز به امکان استفاده از کارت‌های حافظه بازمی‌گردد. بدین ترتیب کاربران گجت‌های اندرویدی می‌توانند هر زمان که بخواهند، ظرفیت حافظه گوشی خود را افزایش دهند. همچنین علاوه بر تصاویر و ویدیوها، می‌توانید اپلیکیشن‌های مورد علاقه خود را نیز بر روی کارت حافظه، ذخیره کنید.

البته همه دستگاه‌های اندرویدی نیز از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه در این زمینه می‌توان به سامسونگ گلکسی S21 اشاره کرد. اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، آنگاه باید بیشتر به ظرفیت حافظه داخلی آن، توجه کنید.

4. ویجت‌ها

مزایا و معایب اندروید مزایا و معایب اندروید

ویجت‌ها ابزارک‌هایی هستند که سعی می‌کنند اطلاعاتی را که نیازمند دسترسی سریع به آن‌ها هستید، در اختیار شما قرار دهند. اپلیکیشن‌هایی همانند تقویم و یادآورهای آن، پیش‌بینی آب‌و‌هوا و سرتیتر اخبار، از جمله این موارد هستند. برخی از ویجت‌ها بیشتر جنبه اطلاع رسانی داشته و برخی دیگر نیز کنترل‌های راحت‌تری را در اختیار شما قرار می‌دهند؛ همانند اپلیکیشن‌های پخش فایل‌های رسانه‌ای.

هر چند که دستگاه‌های مبتنی بر iOS نیز ویجت دارند، اما ویجت‌های اندرویدی، پیچیده‌تر و قدرتمندتر هستند. ویجت‌های اندروید به شما این امکان را می‌دهند که با کمترین تلاش، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آموزش افزایش میزان رم گوشی اندروید با استفاده از کارت حافظه

5. گزینه‌های متنوع‌تر

همان‌طور که می‌دانید، اندروید سیستم‌عاملی است که بر روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها نصب می‌شود. این موضوع بدین معنا است که می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، به انتخاب بپردازید.

هر برند فعال در این زمینه سعی دارد که سخت‌افزار و قابلیت‌های متمایزی را ارائه دهد و همچنین بازار خاصی را نیز مورد هدف قرار ‌دهد. گوشی‌های اندرویدی از لحاظ اندازه، حافظه داخلی، پیکسل‌های دوربین، عمر باتری، سبک و … تنوع بالایی را از خود نشان می‌دهند. مهم نیست که چقدر بودجه داشته و یا اینکه می‌خواهید نمایشگر گوشی شما چه اندازه‌ای داشته باشد، در هر صورت می‌توانید گجت اندرویدی موردنظر خود را پیدا کنید.

5 مورد از معایب گوشی‌های اندرویدی

بحث در رابطه با مزایا و معایب اندروید را با بررسی معایب این سیستم‌عامل، ادامه می‌دهیم. در زیر به ویژگی‌های ناخواسته اندروید می‌پردازیم.

1. کیفیت سخت‌افزار، موضوعی ترکیبی است

شاید با خود بگویید که هر چه گزینه‌های خرید بیشتر باشند، پس بهتر است. اگر بخواهید که یک گوشی اندرویدی متناسب با بودجه و نیازهای خود پیدا کنید، آنگاه باید در این زمینه تحقیقات کافی داشته باشید. طبیعتا از آنجایی که شرکت‌های تولید کننده گوشی‌های اندرویدی زیاد بوده و همچنین برندهای مختلفی نیز در این بازار حضور دارند، پس کنترل کیفیت نیز به موضوعی دشوار تبدیل خواهد شد. برندهای مختلفی وجود دارند که حتی نام بسیاری از آن‌ها را نیز نشنیده‌اید که این موضوع نیز می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد.

برخی از دستگاه‌های اندرویدی، قیمت به‌صرفه‌ای دارند، اما در هر صورت همه چیز آن‌ها به این خوبی نیست. بسیاری از گوشی‌های ارزان‌قیمت، بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. از دلایل این موضوع می‌توان به محدودیت‌های سخت‌افزاری و یا مواردی همچون آپدیت نشدن سیستم‌عامل اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه که می‌بایست در رابطه با پوسته‌های اختصاصی اندروید بدانید

2. به یک حساب گوگل نیاز دارید

اگر یک حساب گوگل ندارید، پس چرا باید از یک گوشی اندرویدی استفاده کنید؟ بدون اکانت گوگل نمی‌توانید حداکثر استفاده را از دستگاه اندروید خود ببرید. در مواردی همچون نصب اپلیکیشن‌ها، دانلود محتوا و … باید از یک حساب گوگل استفاده کنید.

گوشی‌های آیفون جهت تأیید اعتبار فعالیت‌ها، از اپل آیدی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سیستم‌عامل اندروید متعلق به شرکت گوگل بوده، پس طبیعی است که سرویس‌های این سیستم‌عامل نیز به این شرکت وابسته باشند. البته همان‌طور که می‌دانید، بسیاری از کاربران با این موضوع مشکلی ندارند. البته از طرفی دیگر نیز برخی از مردم دوست دارند که از یک گوشی غیروابسته به گوگل استفاده کنند.

3. پشتیبانی کمتر در زمینه عرضه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری

در حالی که اپل سال‌ها از گوشی‌های خود پشتیبانی می‌کند، از طرفی دیگر اکثر گوشی‌های اندرویدی، 1 الی 2 آپدیت سیستم‌عامل را دریافت خواهند کرد. در این رابطه، اکثر مدل‌های ارزان‌قیمت، اصلا هیچ آپدیتی را دریافت نمی‌کنند.

شاید بسیاری از کاربران، اهمیت بالایی برای به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل قائل باشند، اما مشکل بزرگ‌تر زمانی ایجاد می‌شود که گوشی شما به‌روزرسانی‌های امنیتی چندانی را دریافت نکند. معمولا گوشی‌های اندرویدی به‌صورت ماهانه، بهینه‌سازهای امنیتی را جهت رفع آسیب‌پذیری‌ها دریافت می‌کنند. اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، هر 1 الی 2 ماه، این آپدیت‌ها را منتشر می‌کنند، اما زمانی که گوشی شما دیگر چنین به‌روزرسانی‌هایی را دریافت نکند، آنگاه این موضوع می‌تواند به یکی از خطرات بالقوه تبدیل شود.

4. وجود تبلیغات زیاد در اپلیکیشن‌ها

تبلیغات ظاهر شونده (پاپ-آپ) یکی دیگر از مواردی هستند که کاربران سیستم‌عامل اندروید را آزار می‌دهند. مقدار تبلیغات می‌تواند در گوشی‌های ارزان‌قیمت نیز بیشتر شود. هر زمان که به فروشگاه گوگل پلی بروید، آنگاه در همه جای آن می‌توانید تبلیغات را مشاهده کنید. حتی برخی از مدل‌های ارزان‌قیمت گوشی‌های اندرویدی، تبلیغات را در میان اعلان‌ها نیز نشان می‌دهند.

معمولا اپلیکیشن‌های iOS، تبلیغات کمتری دارند. البته این موضوع بدین دلیل است که فرهنگ اپلیکیشن‌های پولی در این سیستم‌عامل، بیشتر از اندروید جا افتاده است. در سیستم‌عامل اندروید بیشتر گرایش به سمت تهیه رایگان اپلیکیشن‌ها است.

این مطلب را نیز بخوانید: چه کسی مالک حقیقی سیستم‌عامل اندروید است؟!

5. اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده

اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، اپلیکیشن‌های خود را از پیش بر روی دستگاه‌های خود، نصب می‌کنند. بدین ترتیب گاهی اوقات حهت انجام یک کار، دو اپلیکیشن بر روی گوشی خود دارید. به‌عنوان مثال، برخی از شرکت‌ها همانند سامسونگ جهت ایمیل‌رسانی، علاوه بر Gmail، اپلیکیشن ایمیل‌رسانی مخصوص به خود را نیز بر روی گوشی‌ها نصب می‌کنند. این قضیه در مورد مرورگر وب نیز صادق است (دو مرورگر بر روی یک گوشی).

در اکثر مواقع نمی‌توانید این اپلیکیشن‌ها را حذف کنید. البته امکان غیرفعال کردن آن‌ها وجود دارد. با غیرفعال کردن نمی‌توانید فضای اشغال شده توسط اپلیکیشن موردنظر را پس بگیرید، اما در عوض می‌توانید بخش اپلیکیشن‌های خود را مرتب‌تر کنید.

مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید

در بالا سعی کردیم که به مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید بپردازیم. قطعا دلایل مثبت زیادی باعث تبدیل شدن اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی جهان شده‌اند. کار با این سیستم‌عامل آسان بوده، میلیون‌ها اپلیکیشن دارد و همچنین نوآوری‌های زیادی نیز در آن به چشم می‌خورند. همچنین با طیف قیمتی 100 الی 1000 دلاری، هر کسی می‌تواند یک گوشی اندرویدی داشته باشد.

به هر حال، اندروید نیز کامل و بی‌نقص نیست و طبیعتا کاستی‌هایی دارد که دوست داریم در آینده برطرف شوند. از طرفی، انعطاف‌پذیری این سیستم‌عامل بدین معنا است که اگر هم مشکلی داشته باشید، آنگاه می‌توانید آن را به آسانی رفع کنید.

نوشته سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟

اندروید را می‌توان محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی سرتاسر جهان دانست. این سیستم‌عامل از زمان عرضه اولیه خود در سال 2008، پیشرفت زیادی کرده و اکنون می‌توانیم آن را بر روی گوشی‌های پرچمدار بسیاری، مشاهده کنیم. حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث محبوبیت این سیستم‌عامل شده است؟ اندروید هنوز از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟ در این مطلب قصد داریم که به مزایا و معایب اندروید بپردازیم.

5 مورد از بهترین مزیت‌های اندروید

بحث در مورد مزایا و معایب اندروید را با بازگو کردن نقاط قوت آن آغاز می‌کنیم. معمولا هر شخصی بسته به نیازهای خود، مزیت‌های خاصی از این سیستم‌عامل را در نظر می‌گیرد، اما در هر صورت، موارد عمومی به شرح زیر هستند:

1. امکان نصب اپلیکیشن‌ها بدون نیاز به گوگل پلی

اگر نمی‌توانید که اپلیکیشن موردنظر خود را در گوگل پلی پیدا کنید، آنگاه با اعمال تغییراتی در تنظیمات گوشی خود، می‌توانید آن را از جایی دیگر دانلود و نصب کنید. دستگاه‌های اندرویدی به شما این امکان را می‌دهند که اپلیکیشن‌های ناموجود در فروشگاه گوگل پلی را نیز نصب کنید. بنابراین می‌توانید از مزیت‌های سایر فروشگاه‌ها نیز برخوردار شوید.

فروشگاه‌هایی همانند APKPure و APKMirror از جمله مواردی هستند که علاوه بر امن بودن، می‌توانند طیف وسیعی از برنامه‌های موردنیاز دستگاه‌های اندرویدی را در اختیار کاربران قرار دهند. از طرفی دیگر، سیستم‌عامل iOS شما را از این موضوع منع می‌کند. بنابراین کاربران گوشی‌های آیفون مجبور هستند که هر آنچه را که اپل تأیید می‌کند، بر روی دستگاه خود نصب کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه گوشی اندروید خود را برای اجرای بهتر بازی‌ها، بهینه کنیم؟

2. نوآوری‌های سخت‌افزاری

دستگاه‌های اندرویدی، طیف گسترده‌ای از پیکربندی‌‎های سخت‌افزاری را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. بنابراین در زمینه انتخاب پردازنده، ظرفیت باتری، مقدار رم، حافظه داخلی و همچنین پشتیبانی از کارت‌های حافظه، گزینه‌های زیادی را در اختیار خواهید داشت.

همچنین در زمینه اندازه‌، شکل گوشی و سایر ویژگی‌های گجت‌ها نیز می‌توانید انتخاب‌های زیادی داشته باشید. بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری همانند گوشی‌های تاشونده، اسکنرهای اثرانگشت موجود در زیر نمایشگرها و همچنین دوربین‌های سلفی بیرون جهنده (پاپ-آپ) نیز برای اولین بار در دستگاه‌های اندرویدی دیده شده‌اند.

3. حافظه قابل افزایش

پر شدن حافظه داخلی برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های اندرویدی، مشکل چندانی به حساب نمی‌آید. دلیل این موضوع نیز به امکان استفاده از کارت‌های حافظه بازمی‌گردد. بدین ترتیب کاربران گجت‌های اندرویدی می‌توانند هر زمان که بخواهند، ظرفیت حافظه گوشی خود را افزایش دهند. همچنین علاوه بر تصاویر و ویدیوها، می‌توانید اپلیکیشن‌های مورد علاقه خود را نیز بر روی کارت حافظه، ذخیره کنید.

البته همه دستگاه‌های اندرویدی نیز از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه در این زمینه می‌توان به سامسونگ گلکسی S21 اشاره کرد. اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، آنگاه باید بیشتر به ظرفیت حافظه داخلی آن، توجه کنید.

4. ویجت‌ها

مزایا و معایب اندروید مزایا و معایب اندروید

ویجت‌ها ابزارک‌هایی هستند که سعی می‌کنند اطلاعاتی را که نیازمند دسترسی سریع به آن‌ها هستید، در اختیار شما قرار دهند. اپلیکیشن‌هایی همانند تقویم و یادآورهای آن، پیش‌بینی آب‌و‌هوا و سرتیتر اخبار، از جمله این موارد هستند. برخی از ویجت‌ها بیشتر جنبه اطلاع رسانی داشته و برخی دیگر نیز کنترل‌های راحت‌تری را در اختیار شما قرار می‌دهند؛ همانند اپلیکیشن‌های پخش فایل‌های رسانه‌ای.

هر چند که دستگاه‌های مبتنی بر iOS نیز ویجت دارند، اما ویجت‌های اندرویدی، پیچیده‌تر و قدرتمندتر هستند. ویجت‌های اندروید به شما این امکان را می‌دهند که با کمترین تلاش، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آموزش افزایش میزان رم گوشی اندروید با استفاده از کارت حافظه

5. گزینه‌های متنوع‌تر

همان‌طور که می‌دانید، اندروید سیستم‌عاملی است که بر روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها نصب می‌شود. این موضوع بدین معنا است که می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، به انتخاب بپردازید.

هر برند فعال در این زمینه سعی دارد که سخت‌افزار و قابلیت‌های متمایزی را ارائه دهد و همچنین بازار خاصی را نیز مورد هدف قرار ‌دهد. گوشی‌های اندرویدی از لحاظ اندازه، حافظه داخلی، پیکسل‌های دوربین، عمر باتری، سبک و … تنوع بالایی را از خود نشان می‌دهند. مهم نیست که چقدر بودجه داشته و یا اینکه می‌خواهید نمایشگر گوشی شما چه اندازه‌ای داشته باشد، در هر صورت می‌توانید گجت اندرویدی موردنظر خود را پیدا کنید.

5 مورد از معایب گوشی‌های اندرویدی

بحث در رابطه با مزایا و معایب اندروید را با بررسی معایب این سیستم‌عامل، ادامه می‌دهیم. در زیر به ویژگی‌های ناخواسته اندروید می‌پردازیم.

1. کیفیت سخت‌افزار، موضوعی ترکیبی است

شاید با خود بگویید که هر چه گزینه‌های خرید بیشتر باشند، پس بهتر است. اگر بخواهید که یک گوشی اندرویدی متناسب با بودجه و نیازهای خود پیدا کنید، آنگاه باید در این زمینه تحقیقات کافی داشته باشید. طبیعتا از آنجایی که شرکت‌های تولید کننده گوشی‌های اندرویدی زیاد بوده و همچنین برندهای مختلفی نیز در این بازار حضور دارند، پس کنترل کیفیت نیز به موضوعی دشوار تبدیل خواهد شد. برندهای مختلفی وجود دارند که حتی نام بسیاری از آن‌ها را نیز نشنیده‌اید که این موضوع نیز می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد.

برخی از دستگاه‌های اندرویدی، قیمت به‌صرفه‌ای دارند، اما در هر صورت همه چیز آن‌ها به این خوبی نیست. بسیاری از گوشی‌های ارزان‌قیمت، بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. از دلایل این موضوع می‌توان به محدودیت‌های سخت‌افزاری و یا مواردی همچون آپدیت نشدن سیستم‌عامل اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه که می‌بایست در رابطه با پوسته‌های اختصاصی اندروید بدانید

2. به یک حساب گوگل نیاز دارید

اگر یک حساب گوگل ندارید، پس چرا باید از یک گوشی اندرویدی استفاده کنید؟ بدون اکانت گوگل نمی‌توانید حداکثر استفاده را از دستگاه اندروید خود ببرید. در مواردی همچون نصب اپلیکیشن‌ها، دانلود محتوا و … باید از یک حساب گوگل استفاده کنید.

گوشی‌های آیفون جهت تأیید اعتبار فعالیت‌ها، از اپل آیدی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سیستم‌عامل اندروید متعلق به شرکت گوگل بوده، پس طبیعی است که سرویس‌های این سیستم‌عامل نیز به این شرکت وابسته باشند. البته همان‌طور که می‌دانید، بسیاری از کاربران با این موضوع مشکلی ندارند. البته از طرفی دیگر نیز برخی از مردم دوست دارند که از یک گوشی غیروابسته به گوگل استفاده کنند.

3. پشتیبانی کمتر در زمینه عرضه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری

در حالی که اپل سال‌ها از گوشی‌های خود پشتیبانی می‌کند، از طرفی دیگر اکثر گوشی‌های اندرویدی، 1 الی 2 آپدیت سیستم‌عامل را دریافت خواهند کرد. در این رابطه، اکثر مدل‌های ارزان‌قیمت، اصلا هیچ آپدیتی را دریافت نمی‌کنند.

شاید بسیاری از کاربران، اهمیت بالایی برای به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل قائل باشند، اما مشکل بزرگ‌تر زمانی ایجاد می‌شود که گوشی شما به‌روزرسانی‌های امنیتی چندانی را دریافت نکند. معمولا گوشی‌های اندرویدی به‌صورت ماهانه، بهینه‌سازهای امنیتی را جهت رفع آسیب‌پذیری‌ها دریافت می‌کنند. اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، هر 1 الی 2 ماه، این آپدیت‌ها را منتشر می‌کنند، اما زمانی که گوشی شما دیگر چنین به‌روزرسانی‌هایی را دریافت نکند، آنگاه این موضوع می‌تواند به یکی از خطرات بالقوه تبدیل شود.

4. وجود تبلیغات زیاد در اپلیکیشن‌ها

تبلیغات ظاهر شونده (پاپ-آپ) یکی دیگر از مواردی هستند که کاربران سیستم‌عامل اندروید را آزار می‌دهند. مقدار تبلیغات می‌تواند در گوشی‌های ارزان‌قیمت نیز بیشتر شود. هر زمان که به فروشگاه گوگل پلی بروید، آنگاه در همه جای آن می‌توانید تبلیغات را مشاهده کنید. حتی برخی از مدل‌های ارزان‌قیمت گوشی‌های اندرویدی، تبلیغات را در میان اعلان‌ها نیز نشان می‌دهند.

معمولا اپلیکیشن‌های iOS، تبلیغات کمتری دارند. البته این موضوع بدین دلیل است که فرهنگ اپلیکیشن‌های پولی در این سیستم‌عامل، بیشتر از اندروید جا افتاده است. در سیستم‌عامل اندروید بیشتر گرایش به سمت تهیه رایگان اپلیکیشن‌ها است.

این مطلب را نیز بخوانید: چه کسی مالک حقیقی سیستم‌عامل اندروید است؟!

5. اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده

اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، اپلیکیشن‌های خود را از پیش بر روی دستگاه‌های خود، نصب می‌کنند. بدین ترتیب گاهی اوقات حهت انجام یک کار، دو اپلیکیشن بر روی گوشی خود دارید. به‌عنوان مثال، برخی از شرکت‌ها همانند سامسونگ جهت ایمیل‌رسانی، علاوه بر Gmail، اپلیکیشن ایمیل‌رسانی مخصوص به خود را نیز بر روی گوشی‌ها نصب می‌کنند. این قضیه در مورد مرورگر وب نیز صادق است (دو مرورگر بر روی یک گوشی).

در اکثر مواقع نمی‌توانید این اپلیکیشن‌ها را حذف کنید. البته امکان غیرفعال کردن آن‌ها وجود دارد. با غیرفعال کردن نمی‌توانید فضای اشغال شده توسط اپلیکیشن موردنظر را پس بگیرید، اما در عوض می‌توانید بخش اپلیکیشن‌های خود را مرتب‌تر کنید.

مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید

در بالا سعی کردیم که به مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید بپردازیم. قطعا دلایل مثبت زیادی باعث تبدیل شدن اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی جهان شده‌اند. کار با این سیستم‌عامل آسان بوده، میلیون‌ها اپلیکیشن دارد و همچنین نوآوری‌های زیادی نیز در آن به چشم می‌خورند. همچنین با طیف قیمتی 100 الی 1000 دلاری، هر کسی می‌تواند یک گوشی اندرویدی داشته باشد.

به هر حال، اندروید نیز کامل و بی‌نقص نیست و طبیعتا کاستی‌هایی دارد که دوست داریم در آینده برطرف شوند. از طرفی، انعطاف‌پذیری این سیستم‌عامل بدین معنا است که اگر هم مشکلی داشته باشید، آنگاه می‌توانید آن را به آسانی رفع کنید.

نوشته سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟

اندروید را می‌توان محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی سرتاسر جهان دانست. این سیستم‌عامل از زمان عرضه اولیه خود در سال 2008، پیشرفت زیادی کرده و اکنون می‌توانیم آن را بر روی گوشی‌های پرچمدار بسیاری، مشاهده کنیم. حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث محبوبیت این سیستم‌عامل شده است؟ اندروید هنوز از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟ در این مطلب قصد داریم که به مزایا و معایب اندروید بپردازیم.

5 مورد از بهترین مزیت‌های اندروید

بحث در مورد مزایا و معایب اندروید را با بازگو کردن نقاط قوت آن آغاز می‌کنیم. معمولا هر شخصی بسته به نیازهای خود، مزیت‌های خاصی از این سیستم‌عامل را در نظر می‌گیرد، اما در هر صورت، موارد عمومی به شرح زیر هستند:

1. امکان نصب اپلیکیشن‌ها بدون نیاز به گوگل پلی

اگر نمی‌توانید که اپلیکیشن موردنظر خود را در گوگل پلی پیدا کنید، آنگاه با اعمال تغییراتی در تنظیمات گوشی خود، می‌توانید آن را از جایی دیگر دانلود و نصب کنید. دستگاه‌های اندرویدی به شما این امکان را می‌دهند که اپلیکیشن‌های ناموجود در فروشگاه گوگل پلی را نیز نصب کنید. بنابراین می‌توانید از مزیت‌های سایر فروشگاه‌ها نیز برخوردار شوید.

فروشگاه‌هایی همانند APKPure و APKMirror از جمله مواردی هستند که علاوه بر امن بودن، می‌توانند طیف وسیعی از برنامه‌های موردنیاز دستگاه‌های اندرویدی را در اختیار کاربران قرار دهند. از طرفی دیگر، سیستم‌عامل iOS شما را از این موضوع منع می‌کند. بنابراین کاربران گوشی‌های آیفون مجبور هستند که هر آنچه را که اپل تأیید می‌کند، بر روی دستگاه خود نصب کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه گوشی اندروید خود را برای اجرای بهتر بازی‌ها، بهینه کنیم؟

2. نوآوری‌های سخت‌افزاری

دستگاه‌های اندرویدی، طیف گسترده‌ای از پیکربندی‌‎های سخت‌افزاری را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. بنابراین در زمینه انتخاب پردازنده، ظرفیت باتری، مقدار رم، حافظه داخلی و همچنین پشتیبانی از کارت‌های حافظه، گزینه‌های زیادی را در اختیار خواهید داشت.

همچنین در زمینه اندازه‌، شکل گوشی و سایر ویژگی‌های گجت‌ها نیز می‌توانید انتخاب‌های زیادی داشته باشید. بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری همانند گوشی‌های تاشونده، اسکنرهای اثرانگشت موجود در زیر نمایشگرها و همچنین دوربین‌های سلفی بیرون جهنده (پاپ-آپ) نیز برای اولین بار در دستگاه‌های اندرویدی دیده شده‌اند.

3. حافظه قابل افزایش

پر شدن حافظه داخلی برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های اندرویدی، مشکل چندانی به حساب نمی‌آید. دلیل این موضوع نیز به امکان استفاده از کارت‌های حافظه بازمی‌گردد. بدین ترتیب کاربران گجت‌های اندرویدی می‌توانند هر زمان که بخواهند، ظرفیت حافظه گوشی خود را افزایش دهند. همچنین علاوه بر تصاویر و ویدیوها، می‌توانید اپلیکیشن‌های مورد علاقه خود را نیز بر روی کارت حافظه، ذخیره کنید.

البته همه دستگاه‌های اندرویدی نیز از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه در این زمینه می‌توان به سامسونگ گلکسی S21 اشاره کرد. اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، آنگاه باید بیشتر به ظرفیت حافظه داخلی آن، توجه کنید.

4. ویجت‌ها

مزایا و معایب اندروید مزایا و معایب اندروید

ویجت‌ها ابزارک‌هایی هستند که سعی می‌کنند اطلاعاتی را که نیازمند دسترسی سریع به آن‌ها هستید، در اختیار شما قرار دهند. اپلیکیشن‌هایی همانند تقویم و یادآورهای آن، پیش‌بینی آب‌و‌هوا و سرتیتر اخبار، از جمله این موارد هستند. برخی از ویجت‌ها بیشتر جنبه اطلاع رسانی داشته و برخی دیگر نیز کنترل‌های راحت‌تری را در اختیار شما قرار می‌دهند؛ همانند اپلیکیشن‌های پخش فایل‌های رسانه‌ای.

هر چند که دستگاه‌های مبتنی بر iOS نیز ویجت دارند، اما ویجت‌های اندرویدی، پیچیده‌تر و قدرتمندتر هستند. ویجت‌های اندروید به شما این امکان را می‌دهند که با کمترین تلاش، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آموزش افزایش میزان رم گوشی اندروید با استفاده از کارت حافظه

5. گزینه‌های متنوع‌تر

همان‌طور که می‌دانید، اندروید سیستم‌عاملی است که بر روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها نصب می‌شود. این موضوع بدین معنا است که می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، به انتخاب بپردازید.

هر برند فعال در این زمینه سعی دارد که سخت‌افزار و قابلیت‌های متمایزی را ارائه دهد و همچنین بازار خاصی را نیز مورد هدف قرار ‌دهد. گوشی‌های اندرویدی از لحاظ اندازه، حافظه داخلی، پیکسل‌های دوربین، عمر باتری، سبک و … تنوع بالایی را از خود نشان می‌دهند. مهم نیست که چقدر بودجه داشته و یا اینکه می‌خواهید نمایشگر گوشی شما چه اندازه‌ای داشته باشد، در هر صورت می‌توانید گجت اندرویدی موردنظر خود را پیدا کنید.

5 مورد از معایب گوشی‌های اندرویدی

بحث در رابطه با مزایا و معایب اندروید را با بررسی معایب این سیستم‌عامل، ادامه می‌دهیم. در زیر به ویژگی‌های ناخواسته اندروید می‌پردازیم.

1. کیفیت سخت‌افزار، موضوعی ترکیبی است

شاید با خود بگویید که هر چه گزینه‌های خرید بیشتر باشند، پس بهتر است. اگر بخواهید که یک گوشی اندرویدی متناسب با بودجه و نیازهای خود پیدا کنید، آنگاه باید در این زمینه تحقیقات کافی داشته باشید. طبیعتا از آنجایی که شرکت‌های تولید کننده گوشی‌های اندرویدی زیاد بوده و همچنین برندهای مختلفی نیز در این بازار حضور دارند، پس کنترل کیفیت نیز به موضوعی دشوار تبدیل خواهد شد. برندهای مختلفی وجود دارند که حتی نام بسیاری از آن‌ها را نیز نشنیده‌اید که این موضوع نیز می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد.

برخی از دستگاه‌های اندرویدی، قیمت به‌صرفه‌ای دارند، اما در هر صورت همه چیز آن‌ها به این خوبی نیست. بسیاری از گوشی‌های ارزان‌قیمت، بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. از دلایل این موضوع می‌توان به محدودیت‌های سخت‌افزاری و یا مواردی همچون آپدیت نشدن سیستم‌عامل اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه که می‌بایست در رابطه با پوسته‌های اختصاصی اندروید بدانید

2. به یک حساب گوگل نیاز دارید

اگر یک حساب گوگل ندارید، پس چرا باید از یک گوشی اندرویدی استفاده کنید؟ بدون اکانت گوگل نمی‌توانید حداکثر استفاده را از دستگاه اندروید خود ببرید. در مواردی همچون نصب اپلیکیشن‌ها، دانلود محتوا و … باید از یک حساب گوگل استفاده کنید.

گوشی‌های آیفون جهت تأیید اعتبار فعالیت‌ها، از اپل آیدی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سیستم‌عامل اندروید متعلق به شرکت گوگل بوده، پس طبیعی است که سرویس‌های این سیستم‌عامل نیز به این شرکت وابسته باشند. البته همان‌طور که می‌دانید، بسیاری از کاربران با این موضوع مشکلی ندارند. البته از طرفی دیگر نیز برخی از مردم دوست دارند که از یک گوشی غیروابسته به گوگل استفاده کنند.

3. پشتیبانی کمتر در زمینه عرضه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری

در حالی که اپل سال‌ها از گوشی‌های خود پشتیبانی می‌کند، از طرفی دیگر اکثر گوشی‌های اندرویدی، 1 الی 2 آپدیت سیستم‌عامل را دریافت خواهند کرد. در این رابطه، اکثر مدل‌های ارزان‌قیمت، اصلا هیچ آپدیتی را دریافت نمی‌کنند.

شاید بسیاری از کاربران، اهمیت بالایی برای به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل قائل باشند، اما مشکل بزرگ‌تر زمانی ایجاد می‌شود که گوشی شما به‌روزرسانی‌های امنیتی چندانی را دریافت نکند. معمولا گوشی‌های اندرویدی به‌صورت ماهانه، بهینه‌سازهای امنیتی را جهت رفع آسیب‌پذیری‌ها دریافت می‌کنند. اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، هر 1 الی 2 ماه، این آپدیت‌ها را منتشر می‌کنند، اما زمانی که گوشی شما دیگر چنین به‌روزرسانی‌هایی را دریافت نکند، آنگاه این موضوع می‌تواند به یکی از خطرات بالقوه تبدیل شود.

4. وجود تبلیغات زیاد در اپلیکیشن‌ها

تبلیغات ظاهر شونده (پاپ-آپ) یکی دیگر از مواردی هستند که کاربران سیستم‌عامل اندروید را آزار می‌دهند. مقدار تبلیغات می‌تواند در گوشی‌های ارزان‌قیمت نیز بیشتر شود. هر زمان که به فروشگاه گوگل پلی بروید، آنگاه در همه جای آن می‌توانید تبلیغات را مشاهده کنید. حتی برخی از مدل‌های ارزان‌قیمت گوشی‌های اندرویدی، تبلیغات را در میان اعلان‌ها نیز نشان می‌دهند.

معمولا اپلیکیشن‌های iOS، تبلیغات کمتری دارند. البته این موضوع بدین دلیل است که فرهنگ اپلیکیشن‌های پولی در این سیستم‌عامل، بیشتر از اندروید جا افتاده است. در سیستم‌عامل اندروید بیشتر گرایش به سمت تهیه رایگان اپلیکیشن‌ها است.

این مطلب را نیز بخوانید: چه کسی مالک حقیقی سیستم‌عامل اندروید است؟!

5. اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده

اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، اپلیکیشن‌های خود را از پیش بر روی دستگاه‌های خود، نصب می‌کنند. بدین ترتیب گاهی اوقات حهت انجام یک کار، دو اپلیکیشن بر روی گوشی خود دارید. به‌عنوان مثال، برخی از شرکت‌ها همانند سامسونگ جهت ایمیل‌رسانی، علاوه بر Gmail، اپلیکیشن ایمیل‌رسانی مخصوص به خود را نیز بر روی گوشی‌ها نصب می‌کنند. این قضیه در مورد مرورگر وب نیز صادق است (دو مرورگر بر روی یک گوشی).

در اکثر مواقع نمی‌توانید این اپلیکیشن‌ها را حذف کنید. البته امکان غیرفعال کردن آن‌ها وجود دارد. با غیرفعال کردن نمی‌توانید فضای اشغال شده توسط اپلیکیشن موردنظر را پس بگیرید، اما در عوض می‌توانید بخش اپلیکیشن‌های خود را مرتب‌تر کنید.

مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید

در بالا سعی کردیم که به مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید بپردازیم. قطعا دلایل مثبت زیادی باعث تبدیل شدن اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی جهان شده‌اند. کار با این سیستم‌عامل آسان بوده، میلیون‌ها اپلیکیشن دارد و همچنین نوآوری‌های زیادی نیز در آن به چشم می‌خورند. همچنین با طیف قیمتی 100 الی 1000 دلاری، هر کسی می‌تواند یک گوشی اندرویدی داشته باشد.

به هر حال، اندروید نیز کامل و بی‌نقص نیست و طبیعتا کاستی‌هایی دارد که دوست داریم در آینده برطرف شوند. از طرفی، انعطاف‌پذیری این سیستم‌عامل بدین معنا است که اگر هم مشکلی داشته باشید، آنگاه می‌توانید آن را به آسانی رفع کنید.

نوشته سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نقد و بررسی هواوی فری بادز پرو: خداحافظی با نویز!

ایربادزهای هواوی فری بادز پرو ، محصولی سطح بالا و گران قیمت است، در این مطلب به طور کامل فری‌بادز پرو را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

شرکت‌های فناوری به سمتی حرکت می‌کنند که با ارائه یک دسته کامل از محصولات و گجت‌های کاربردی، یک اکوسیستم هماهنگ، با قابلیت اتصال سریع، سازگاری بالا و اشتراک‌گذاری اطلاعات را ایجاد کنند، این اتفاق از سمت شرکت‌های تولید کننده تجهیزات رایانه‌ای و تولید کننده تجهیزات گیمینگ، شرکت‌های تولید کننده تلفن همراه و گجت‌های مرتبط با آن و همچنین برخی شرکت‌های تولید کننده تجهیزات سلامت رخ داده است. نمونه بارز آن اکوسیستم کامل شرکت هوآوی است که شامل تلفن هوشمند، تبلت، لپ‌تاپ، ساعت هوشمند، هدفون‌ و اسپیکرهای این برند می‌شود.

یکی از مهم‌ترین اعضای اکوسیستم هوآوی، ایربادزهای این شرکت است که شامل سری فری‌بادز هم می‌شود که در رنج قیمتی متفاوتی وارد بازار شده تا نیاز کاربران با خواسته‌ها و بودجه‌های مختلف را برطرف سازد. بهترین و البته گران‌ترین عضو خانواده فری‌بادز‌های هوآوی، هدفون بی‌سیم فری‌بادز پرو نام دارد که محصولی بالارده با امکانات گوناگون و جذاب است و برای رقابت با ایربادز‌های سطح بالا برندهای مشهور بازار تولید شده است.

هدفون بی‌سیم فری‌بادز پرو در ابتدای پاییز سال جاری معرفی شد و حالا در اختیار ما قرار دارد تا به صورت اختصاصی، طراحی، کیفیت و قابلیت‌های آن را مورد نقد و بررسی قرار دهیم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

مشخصات فری‌بادز پرو هوآوی:

ابعاد ایربادز
26 در 29 در 21 میلی‌متر
ابعاد کیس
70 در 51 در 24 میلی‌متر
وزن ایربادز
6 گرم هر ایربادز
وزن کیس
60 گرم
قابلیت‌ها
حذف نویز، دستورات لمسی، حالت Awarness 
باتری ایربادز
55 میلی‌آمپرساعت
باتری کیس
560 میلی‌آمپرساعت

اقلام درون جعبه فری بادز پرو

هدفون فری‌بادز پرو مانند دیگر ایربادز‌های داخل گوش بلوتوثی بازار، ابعاد کوچکی دارد، بنابراین جعبه آن نیز جمع و جور است. هوآوی برای این ایربادز یک جعبه مستحکم در نظر گرفته که به راحتی هم باز نمی‌شود، درون جعبه، کیس بیضی شکل ایربادز اولین چیزی است که دیده می‌شود، کیس را که کنار بگذاریم، یک کابل USB-C برای شارژ کیس ایربادز، دو جفت سری سلیکونی ایربادز در دو سایز مختلف و بروشورهای محصول، دیگر اقلامی هست که درون جعبه فری‌بادز پرو قرار دارد. جعبه ساختار جذاب و مستحکمی دارد و هوآوی در اولین قدم سعی دارد تا نشان دهد که با یک محصول رده بالا طرف هستید.

فری بادز پرو

طراحی هواوی فری‌ بادز پرو

در حال حاضر، با دیگر اقلام درون جعبه کاری نداریم، همه چیزی که به آن احتیاج داریم به کیس بیضی شکل و هدفون‌های درون آن خلاصه می‌شود. فری‌بادز پرو هوآوی در سه رنگ سرامیک سفید، سیلور فراست و کربن مشکی عرضه شده که مدل سفید سرامیکی آن در اختیار ما قرار گرفت. کیس سفید رنگ هدفون هوآوی براق و مستحکم است و همانند نامش شما را به یاد سرامیک می‌اندازد. کیس هدفون، ابعاد بزرگی ندارد و به راحتی در جیب قرار می‌گیرد، اما جنس پلاستیکی مستکم و براق آن همانند جعبه محصول نشان دهنده کلاس کاری فری‌بادز پرو است و مجددا به شما یادآوی خواهد کرد که با یک محصول بالارده طرف هستید.

پشت کیس بر روی یک ورق نقره‌ای نام هوآوی حک شده، در سمت راست آن یک دکمه دیده می‌شود و زیر کیس نیز جای پورت شارژ و چراغ ال‌ای‌دی اعلان وضعیت شارژ است، به جز این سه مورد، عنصر خاص دیگری بر روی کیس محصول دیده نمی‌شود. این کیس 7 سانتی‌متر طول، 5.1 سانتی‌متر عرض، 2.4 سانتی‌متر ضخامت و حدود 60 گرم وزن دارد. در نیمه بالایی پشت کیس جای لولای درب آن مشخص است، درب کیس به لولا متصل است و حالت مغناطیسی دارد و با تکان خوردن و یا به صورت اتفاقی باز نمی‌شود، ضمن اینکه خود درب کیس بسیار نرم بوده و به دلیل حالت مغناطیسی که دارد، باز و بستن آن حس خوبی به شما منقل می‌کند.

درون کیس تنها دو ایربادز فری بادز پرو برای گوش سمت راست و چپ وجود دارد و طبیعتا چیز خاص دیگری درون کیس پیدا نمی‌شود، تنها نکته درون کیس به یک چراغ ال‌ای‌دی بسیار ریز در قسمت میان دو ایربادز برمی‌گردد. زمانی که درب کیس را باز می‌کنید و دو هدفون درون آن قرار دارند، چراغ ال‌ای‌دی به معنای روشن بودن فری‌بادزها سبز رنگ می‌شود. همچنین برای اتصال ایربادز‌ها به برنامه Huawei Al Life باید دکمه کنار کیس را به مدت دو ثانیه فشار دهید که در این حالت چراغ ال‌ای‌دی داخل به حالت چشمک زن در می‌آید.

نکته اول در مورد دو هدفون فری‌بادز پرو، آن است که بیرون آوردن آن‌ها از کیس خیلی راحت نیست و قلق خاص خودش را دارد، لولای کیس طوری طراحی شده که هنگام باز بودن آن، درب کیس چند میلی‌متری به سمت داخل می‌رود، به این ترتیب در اطراف ایربادز‌ها فضای محدودتری برای گرفتن و بیرون کشیدن هدفون‌ها با انگشت وجود دارد، بنابراین باید ابتدا قلق در آوردن ایربادز‌ها دست‌تان بیاید تا دفعات بعد بتوانید به راحتی از هدفو‌ن‌ها استفاده کنید. اما برعکس بیرون آوردن دو هدفون فری بادز پرو، گذاشتن آن‌ها داخل کیس بسیار راحت است، هدفون‌ها با نیروی مغناطیسی به راحتی درون جای خود مستحکم می‌شوند و حتی اگر انتهای هدفون وارد کیس شود با رها کردن هدفون خودش سرجایش قرار خواهد گرفت.

دو هدفون فری بازد پرو هواوی با همان کیفیت، رنگ و جنس بدنه کیس ساخته شده‌اند، رنگ سفید براق و بدنه مستحم دو مشخصه‌ای است که با دیدن ایربادز‌های هواوی بیش از هرچیزی نظر شما را جلب خواهد کرد. ایربادزهای فری بادز پرو بسیار سبک هستند و اندازه کوچکی هم دارند، از نظر ابعاد هر کدام از این ایربادز‌ها 26 میلی‌متر طول، 29 میلی‌متر عرض، 21 میلی‌متر ضخامت و حدود 6 گرم وزن دارند.

طراحی ایربادزها بسیار خوب است و به راحتی در گوش قرار می‌گیرند، این محصول همگام با ارگونومی گوش طراحی شده و حتی در استفاده طولانی مدت هم اذیت‌تان نمی‌کند. از این ایربادزها هنگام دویدن و ورزش‌کردن نیز می‌توانید استفاده کنید، هنگام تحرک ایربادزها شل نمی‌شوند و سرجایشان محکم می‌مانند، البته باید مراقب باشید موقع تحرک خیس نشوید، زیرا این مدل گواهی مقاومت در برابر نفوذ آب را ندارد.

هدفون‌های هواوی طراحی یک پارچه‌ای دارند اما از دو قسمت تشکیل شده‌اند، قسمت اول بخش قطره‌ای شکل است که درون گوش قرار می‌گیرد و بخش دوم بدنه مکعب مستطیل شکل ایربادز است که بسیاری از قابلیت‌های هدفون در این قسمت نهفته است. قسمت قطره‌ای شکل سر ایربادزها طراحی مشابه با ایرپادز‌های اپل دارد اما بدنه مکعب مستطیل شکل فری بادز پرو، ظاهری متفاوت به آن داده و نمونه همچین طراحی بسیار کم‌یاب است.

بر روی قسمت قطره‌ای شکل یک اسپیکر ریز برای خروج صدا قرار دارد که دارای یک سر پلاستیکی نرم است و درون گوش قرار می‌گیرد، بر روی همین قسمت قطره‌ای شکل یک دایره مشکی رنگ نیز وجود دارد، بر روی قسمت مکعبی ایربادز نام هوآوی، حرف L یا R برای مشخص شدن گوش سمت چپ یا راست دیده می‌شود، به جز آن، دو پین ریز در انتهای ایربادز و یک پین در زیر قسمت قطره‌ای شکل برای اتصال به شارژر درون کیس نیز دیده می‌شود.

نکته قابل توجه دیگر، وجود دو حفره کشیده یا مستطیلی شکل بر روی دو سمت قسمت مکعبی ایربادزها است که موجب ورود صدا به میکروفون داخلی می‌شود. هوآوی در تولید فری‌بادز پرو به محیط زیست هم توجه کرده و این محصول از متریالی ساخته شده که به محیط زیست کمترین آسیب را وارد می‌کند، از این جهت فری‌بادز پرو گواهی سازمان SGS برای استفاده از فناوری همگام با محیط زیست را دریافت کرده است.

سخت افزار و سنسورها

سنسورها و قطعات سخت افزازی بالارده‌ای در این مدل به کار رفته تا کیفیت صدای خروجی افزایش پیدا کند و قابلیت‌های متعددی در اختیار خریداران قرار بگیرد. هواوی فری بادز پرو انصافا قابلیت‌های متعددی دارد و از این نظر تفاوت آن با ایربادزهای معمولی در بازار فراوان است، در هر صورت از قدیم گفته‌اند هر چه بیشتر پول بدهی همان‌قدر آش می‌خوری!

هوآوی در این مدل از یک درایور پویا 11 نانومتری با قابلیت چگالی مغناطیسی بالا استفاده کرده که صدا را با بهترین کیفیت به گوشی شما می‌رساند، همچنین سنسوری به نام Bone Voice وجود دارد که هنگام مکالمه صدای انسان را از محیط تشخیص داده و با تقویت آن، موجب بهتر شنیده شدن صدا می‌شود. در هر ایربادز سه میکروفون وجود دارد، دو میکروفون به سمت بیرون و یک میکروفون به سمت داخل، به این ترتیب تمامی اتفاقاتی که در دور و اطراف شما می‌گذرد قابل ضبط هستند، میکروفونی که به سمت داخل است، نویز کمتری را دریافت می‌کند و به این ترتیب صدای ورودی آن شفافیت و وضوح بالایی خواهد داشت. برای کاهش نویز دو میکروفونی که به سمت بیرون نصب شده‌اند از دو نویزگیر مخصوص حذف صدای باد بهره می‌برند، به این شکل هنگام وزش باد با وجود ورود باد و جریان هوا به داخل ایربادز، صدای باد در هنگان مکالمه یا ضبط صدا تاثیر نمی‌گذارد.

در این مدل از چیپست با پشتیبانی از بلوتوث 5.2 استفاده شده تا ارتباط قدرتمند و پایداری با تلفن همراه داشته باشید، از طرفی در هر ایربادز دو آنتن بلوتوثی وجود دارد.

فری بادز پرو

از لحاظ سخت افزاری باید به یک مورد دیگر نیز اشاره کرد و آن قابلیت مدیریت لمسی ایربادز است که با لمس انگشت بر روی بدنه مکعبی اتفاق می‌افتد، بر روی ایربادزها هیچ گونه دکمه‌ای وجود ندارد و باید برای متوقف، پخش کردن، جواب دادن به تماس تلفنی و… از دستورات لمسی استفاده کنید.

فشار دادن همزمان دو سمت بدنه یکی از فری بادز پروهای هواوی به معنای توقف/پخش موسیقی و جواب/رد تماس است، با دوبار فشردن بدنه هنگام شنیدن موسیقی به ترک بعدی می‌روید و با سه بار فشار دادن بدنه به ترک قبلی خواهید رفت. با کشیدن انگشت بر روی بدنه به صورت عمودی و به طرف بالا و پایین، صدای موسیقی افزایش و کاهش پیدا می‌کند، برای تغییر میان سه حالت حذف نویز، Awareness یا خاموش بودن قابلیت‌‌ها باید دو انگشت خود را به مدت طولانی‌تری بر روی بدنه فشار دهید تا تغییر وضعیت ایربادز به شما اعلام شود.

 قابلیت‌های فری بادز پرو

اولین قابلیتی که خود هوآوی نیز بر روی آن تاکید فراوانی دارد، قابلیت حذف فعال نویز هیبریدی است، هوآوی این ویژگی را تعریفی جدید در بحث حذف نویز در دنیای ایربادزها نامیده، اما باید دید در واقعیت عملکرد آن چگونه است. در این فناوری حذف نویز از داخل و خارج ایربادز صورت می‌گیرد، به این صورت که میکروفون‌های داخلی و خارجی ایربادز نویزهای اطراف و حتی داخلی ایربادز را دریافت می‌کنند و درایور‌های داینامیک سیگنال‌های ضد نویزی را متناسب با همان صداها منتشر می‌کنند، در نتیجه هر صدای اضافه‌ای هم از بیرون و هم از درون گوش خنثی خواهد شد. هوآوی ادعا کرده که فری بادز پرو تا 40 دسیبل صدای مزاحم را دفع می‌‎کند و سکوت و آرامش را برای شما به ارمغان می‌آورد.

اما توانایی‌های حذف صدا به اینجا ختم نمی‌شود، هواوی فری‌بادز پرو قابلیتی دارد که بر اساس صدای محیط به طور خودکار، شدت حذف صدای مزاحم محیط را تنظیم می‌کند، در واقع زمانی که در محیط‌‌های شلوغ و پر سر و صدا قرار دارید، ایربادز به طور اتوماتیک قدرت قابلیت حذف نویز را افزایش یا کاهش خواهد داد. این ویژگی ANC نام دارد و به صورت دستی نیز قابل تنظیم است، به گونه‌ای که با اتصال فری بادز پرو به تلفن هوشمند و استفاده از اپلیکیشن هوآوی AI Life می‌توانید شدت قابلیت حذف نویز را بر روی چهار حالت داینامیک، Cosy، جنرال و اولترا تنظیم کنید، حالت داینامیک همان حالت پیشفرض است که در موردش صحبت کردیم. حالت Cosy میزان حذف نویز را پایین می‌آورد، این حالت برای گوش دادن به صوت یا موسیقی در محیط‌هایی با صدای کم مانند اداره یا مکان‌هایی که خیلی شلوغ نیستند، مناسب است. حالت جنرال برای مکان‌های عمومی با میزان نویز معمولی استفاده می‌شود و حالت اولترا برای مکان‌هایی است که به شدت شلوغ و پر سر و صدا هستند.

به شخصه در هنگام استفاده فرصت تست این قابلیت در مکان‌های به شدت پر سر و صدا را پیدا نکردم به این ترتیب نتوانستم به طور دقیق این قابلیت را مورد بررسی قرار دهم اما در هنگام استفاده در دفتر کار یا خیابان، تفاوت خاصی میان این حالت‌ها مشاهده نشد و تاثیر آن‌ها بر روی عملکرد نویزگیر چشمگیر نبود، به نظر می‌رسد حالت داینامیک بهترین بازدهی را برای گوش دادن به موسیقی و یا هر نوع صوت دیگری داشته باشد.

اگر آهنگ‌های شلوغ با حداکثر صدا گوش دهید، دیگر عملا متوجه اتفاقات دور و اطرافتان نخواهید بود مگر آنکه صدای بلندی در محیط منتشر شود، مانند آنکه کسی در کنارتان فریاد بزند یا یک ماشین در نزدیکی شما صدای بوقش بلند شود، تنها در این شرایط صدای محیط به گوش شما خواهد رسید.

فناوری دفع صدای مزاحم فری‌بادز پرو هوآوی یکی از بهترین تکنولوژی‌های موجود است و در دفع صدای مزاحم محیط تا حد بسیار بالایی موفق عمل می‌کند. زمانی که قابلیت ANC را فعال می‌کنید حسی به شما منتقل می‌شود که مانند کیپ شدن گوش است، مخصوصا اگر آهنگی در حال پخش نباشد با فعال کردن ویژگی حذف نویز متوجه کاهش شدید صدای محیط خواهید شد، در این حالت آهنگ با بیس بالا و قوی در گوش شما پخش می‌شود و به سختی صدای محیط به گوش شما می‌رسد.

این قابلیت برای گوش داده به پادکست، کتاب صوتی، سخنرانی یا صوت‌های به این شکل در خیابان یا مکان‌های شلوغ مناسب است. صوت‌‎هایی مانند موسیقی باس صدای بالایی دارند و در هر حالت به گوش می‌رسند اما گوش دادن به یک کتاب صوتی با صدایی آرام نیازمند حضور در محیطی آرام است، حذف صدای مزاحم هواوی فری پادز پرو این محیط آرام را برای شما فراهم می‌کند و باعث می‌شود به خوبی از پادکست، سخنرانی، کتاب صوتی و… در مکان‌های شلوغ لذت ببرید.

دومین قابلیت این فری بادز پرو حالت Awarness است، کلمه Awarness در زبان انگلیسی به معنای هشیاری است، در این قابلیت صدای محیط از طریق میکروفون‌های ایربادز به گوش شما می‌رسد تا متوجه اتفاقاتی شوید که در اطراف‌تان می‌افتد. در بسیاری از مکان‌ها مانند خیابان، ایستگاه قطار، اتوبوس یا فرودگاه نیاز است تا صدای محیط را بشنوید تا خطری شما را تهدید نکند یا متوجه اعلان‌هایی شوید که از بلندگوی ایستگاه اعلام می‌شود؛ در این مواقع فری بادز پرو به کمک شما می‌آید.

در حالت Awarness بر خلاف حالت حذف نویز، صدا بازتر به گوش می‌رسد و تجربه آن مانند زمانی است که از هدفون روی گوش استفاده کرده‌اید، در این حالت اگر موسیقی با صدای کم گوش می‌دهید، صدای محیط را به خوبی می‌شنوید، با افزایش صدای موسیقی، آهنگ پخش شده بر صدای محیط غلبه می‌کند و تنها اصوات بلند را خواهید شنید، اما اگر صدای موسیقی تا آخر بلند باشد، تفاوت خاصی میان حالت حذف نویز و Awarness وجود ندارد، در هر دو حالت آهنگ با صدای بسیار بلند را خواهید شنید و به سختی متوجه اتفاقات اطراف خود می‌شوید، در این حالت همانند حالت حذف نویز اگر کسی کنار شما فریاد بزند یا خودرویی در نزدیکی شما بوق بزند، صدای آن به گوش شما می‌رسد، در غیر این صورت متوجه صداهایی با شدت کمتر نمی‌شوید.

حالت سوم Off نام دارد که در آن هیچ فناوری مانند حذف نویز و رساندن صدای بیرون به گوش از طریق بلندگو فعال نیست، فرض کنید یک ایربادز کاملا ساده بر روی گوش خود گذاشته‌اید و می‌خواهید به موسیقی گوش دهید، حالت Off دقیقا به همین معنی است.

جدا از سه قابلیت اصلی فری بادز پرو، کیفیت صدا در این ایربادز بسیار بلند، واضح و شفاف است و بیس عمیقی دارد، شما می‌توانید از گوش دادن به هر صوتی از جمله پادکست تا موسیقی سنتی، پاپ، راک متال و حتی آهنگ‌های سنگین‌تر از آن لذت ببرید و همه اجزای موسیقی را درک کنید. با فری‌بادز پرو صدا به صورت سه‌بعدی و کاملا واقعی پخش می‌شود و می‌توانید در دنیای کتاب صوتی، موسیقی یا پادکست خود غرق شوید.

یکی از بزرگ‌ترین قابلیت‌های این ایربادز، حالت مکالمه است، هوآوی با فناوری‌هایی که در بخش قبلی ذکر شد، تلاش کرده تا بهترین صدای ورودی و خروجی را هنگام تماس ایجاد کند تا هر دو طرف تماس از کیفیت صدا رضایت داشته باشند. شنیدن صدای طرف مقابل در هنگام تماس نیز بسیار بلند و واضح است، به ویژه زمانی که حالت حذف نویز را فعال می‌کنید، صدای محیط کاهش پیدا می‌کند و بهتر می‌توانید صدای طرف مقابل را در محیط‌های شلوغ بشنوید. همچنین با حذف نویز محیط، صدای شما نیز به خوبی به طرف مقابل منتقل می‌شود.

فری بادز پرو فری بادز پرو

در هنگام مکالمه با ایربادز بر روی حالت Awarness صدای محیط در کنار صدای شما به گوش مخاطب‌تان خواهد رسید و در حالت حذف نویز، طبیعتا صدای محیط بسیار کم می‌شود.

با وجود سنسور Bone Voice و فناوری نویزگیر میکروفون‌ها، مکالمه صوتی و تصویری یا ضبط صدا با فری‌بادز پرو هواوی حس بسیار جذابی دارد، با این ایربادزها می‌توانید مکالمه صوتی داشته باشید، در پیام‌رسان‌ها صوت شفاف و با کیفیت بفرستید و همچنین هنگام فیلم‌برداری صدای محیط و خودتان را با استفاده از فری بادز پرو ضبط کنید، این کار تجربه متفاوتی برای طرفداران به فیلم‌برداری دارد زیرا هنگام گرفتن فیلم با تغییر جهت دوربین، دورشدن یا نزدیک شدن دوربین به شما، یا زمانی که سرتان را بر می‌گردانید، کیفیت صدای ضبط شده شما در فیلم کاهش پیدا می‌کند، اما با ایرپادزهای جدید هواوی همواره یک میزان صدای ثابت، شفاف و با کیفیت در فیلم ثبت می‌شود که خروجی کار را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

آخرین قابلیت فری بادز پرو هوآوی نیز امکان اتصال به دو دستگاه به صورت همزمان است، با این قابلیت می‌توانید به صورت همزمان مثلا به تلفن همراه و تبلت خود متصل شوید و در هنگام پخش صوت یا ویدیو در هر دستگاه، صدای آن را با ایربادزهای خود بشنوید، به این ترتیب نیازی به قطع اتصال یا اتصال مجدد میان دستگاه‌های خود را ندارید. این قابلیت یک بخش بسیار مهم در اکوسیستم هوآوی است که به اتصال سریع و روان همه دستگاه‌ها کمک می‌کند.

اپلیکیشن AI Life

ایربادزهای هوآوی اپلیکیشن اختصاصی ندارند و مانند دیگر گجت‌های صوتی این شرکت به برنامه Huawei AI Life متصل می‌شوند، متاسفانه استفاده از این برنامه تجربه ناخوشاندی برای ما به همراه داشت. داستان از این قرار است که آن نسخه‌ای از برنامه AI Life که درون پلی‌استور قابل دانلود است به خوبی کار نمی‌کند، به نظر این مشکل به تحریم‌های هوآوی و قطع ارتباط این شرکت با گوگل باز می‌گردد اما به هر شکل زمانی که برنامه AI Life را از پلی‌استور دانلود کردم، نتوانستنم آن را به فری‌بادز پرو متصل کنم، پس از کلی سر و کله زدن با اپلیکیشن و فری بادز پرو سرانجام با جستجو در اینترنت متوجه شدم که تعداد زیاد از افراد این مشکل را دارند و راه حل این کار، نصب برنامه AI Life از اپ‌گالری خود شرکت هوآوی است! به این ترتیب برای آنکه بتوانم امکانات مختلف فری بادز پرو را برای این مقاله بررسی کنم، برنامه AI Life که از پلی‌استور دانلود کرده بودم را پاک کرده و اپ‌گالری هواوی را نصب کردم، برای استفاده از اپ‌گالری باید برنامه هوآوی موبایل سرویس را نیز نصب کنید، آن برنامه را نیز نصب کردم و با بالاآمدن اپ‌گالری، اپلیکیشن AI Life را از این مارکت دانلود کردم. نسخه iOS این اپلیکیشن از اپ‌استور قابل دانلود است اما مشخص نیست که مشکلات پیش رو را دارد یا خیر؟!

این کار جواب داد و به راحتی فری‌بادز پرو به اپلیکیشن متصل شد، زمان بسیار زیادی برای پیدا کردن راه حل و نصب برنامه‌های هوآوی صرف نشد اما قطعا تجربه ناخوشایندی به وجود آمد که هنگام استفاده از محصولات دیگر برندها به وجود نمی‌آید. ضمن اینکه شاید دیگر خریداران مانند بنده نتوانند به راحتی راه حل را پیدا کنند و هنگام خرید فری بادز پرو با قیمت نسبتا زیادی که دارد، در اتصال هدفون به گوشی دچار مشکل شوند و در همان ابتدای کار ذوق‌شان کور شود.

نکته دیگر آنکه هنگام اتصال به برنامه برای استفاده از قابلیت‌های فری بادز پرو نیاز به آپدیتی 2 مگابایتی بود که آن هم دانلود نمی‌شد، بعد از بررسی نت نهایتا با تغییر آی‌پی آپدیت دانلود شد، این موضوع نشان می‌دهد سرویس‌های هوآوی در ایران به خوبی کار نمی‌کند و حتی موقع ثبت نام در اپ‌گالری هم نام کشور ایران دیده نمی‌شود، در واقع شما با هویت غیرایرانی باید از محصولات هواوی استفاده کنید!

با کنار گذاشتن این قضایا باید گفت کار با برنامه AI Life راحت است، در این برنامه درصد شارژ کیس و هر کدام از ایربادزها به طور مجزا مشخص است، همچنین می‌توانید به صورت دستی میان سه حالت نویز کنسلیشن، Awarness و Off جا به جا شوید یا مودها‌ی حالت حذف نویز را تغییر دهید. از امکانات دیگری که از طریق AI Life در دسترس است می‌توان به تعریف یک ژست حرکتی جدید بر روی ایربادز اشاره کرد، با یک بار فشردن و نگه‌داشتن سمت راست یا چپ ایربادز دو عملکرد مختلف قابل تعریف است که شامل تغییر مود حذف نویز و فعال کردن دستیار صوتی می‌شود.

هوآوی قابلیت پیدا کردن ایربادزهای خود را نیز در AI Life قرار داده اما این آپشن تنها برای دارندگان گوشی موبایل هوآوی با EMUI 11 و بالاتر در دسترس است و ما نتوانستیم از آن استفاده کنیم، هوآوی با این کار مجددا بر روی اکوسیستم خود تاکید دارد.

ظرفیت باتری و زمان شارژ

هر کدام از ایربادزهای فری‌بادز پرو دارای یک باتری 55 میلی‌آمپرساعتی هستند، کیس ایربادزها نیز به باتری 580 میلی‌آمپرساعتی مجهز شده است، تنها راه شارژ کردن ایربادزها قرار دادن آن‌ها درون کیس است، خود کیس نیز با درگاه USB-C یا شارژ بی‌سیم شارژ می‌شود. فعال بودن حالت حذف نویز بر روی مصرف باتری ایربادها تاثیر می‌گذارد، در صورتی که حالت حذف نویز خاموش باشد، ایربادزها تا 7 ساعت برای گوش دادن به موسیقی با صدای نسبتا بلند کارایی دارند، با فعال بودن نویز کنسلینگ این زمان به 4 ساعت می‌رسد، با استفاده از شارژ ذخیره شده در کیس، می‌توان تا 31 ساعت بدون نیاز به شارژ، موسیقی گوش داد. نکته جالب آن است که زمان بازدهی باتری با EMUI 11 یعنی رابط کاربری هوآوی یک ساعت افزایش می‌یابد یعنی اگر از اکوسیستم هوآوی استفاده می‌کنید می‌توانید تا 8 ساعت به موسیقی گوش دهید.

این حالت برای مکالمه کمی متفاوت است، باتری ایربادزها برای مکالمه تا 3 ساعت شارژ نگه ‌می‌دارند، با فعال بودن نویزگیر این زمان نیم ساعت کاهش می‌یابد.

اما در مورد زمان شارژ با کابل شارژ باید گفت که خود کیس بدون ایربادزها حدود 40 دقیقه به صورت کامل شارژ می‌شود، با وجود ایربادزها این زمان به 60 دقیقه می‌رسد، اما برای شارژ وایرلس باید زمان بیشتری را منتظر شارژ فری بادز پرو بمانید، در این حالت کیس به تنهایی حدود 3 ساعت برای شارژ کامل زمان نیاز دارد، با وجود ایربادزها نیز این زمان به 3 ساعت 30 دقیقه می‌رسد.

جمع‌بندی فری‌بادز پرو

هواوی فری بادز پرو یک ایربادز باکیفیت، با امکانات متعدد و البته گران‌قیمت است، این ایربادز برای افرادی که به طور حرفه‌ای به موسیقی، پادکست یا کتاب صوتی گوش می‌دهند و جیب‌شان پر از پول است، پیشنهاد می‌شود.

فری بادز پرو طراحی بسیار خوبی دارد، ایربادزهای آن سبک هستند و به راحتی درون گوش جای می‌گیرند، کیفیت صدای آن نیز فوق‌العاده است و با فعال کردن حالت حذف نویز، می‌توانید تجربه متفاوتی از ایربادز داشته باشید. شارژدهی فری‌بادز پرو هوآوی مناسب است و با وجود کیس آن، می‌توانید تا 31 ساعت به موسیقی گوش دهید. این محصول تعداد زیادی قابلیت کاربردی دارد و با فناوری‌های نوین ساخته شده و تجربه استفاده از آن کاملا رضایت بخش است.

نقاط قوت

طراحی عالی

عمر باتری مناسب

توانایی حذف نویز بالا

دستورات لمسی

سرعت شارژ بالا

 

نقاط ضعف

قیمت بالا

اپلیکیشن موبایلی ناسازگار

ضدآب نیست

 

نوشته نقد و بررسی هواوی فری بادز پرو: خداحافظی با نویز! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نقد و بررسی شیائومی پوکو M3: لات کوچه خلوت…!

پوکو M3 محصول جدید برند پوکو برای بازار میان‌رده‌ها است که در این مطلب به طور اختصاصی نقات قوت و ضعف این مدل را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

هرچند شیائومی خود به عنوان یک برند تخصصی برای بازار میان‌رده‌ها به شمار می‌رود و اکثر گوشی‌های این شرکت برای تسخیر بازار تلفن‌های هوشمند اقتصادی تولید و عرضه می‌شوند، اما به نظر مدیران این برند چینی، در خط تولید فعلی گوشی‌های شیائومی و ردمی کمبودهایی دیده می‌شود که با حضور پوکو رفع خواهد شد.

پوکو یکی از زیربرندهای شیائومی است که شاید روزی از شیائومی جدا شود اما در حال حاضر تحت نظر این کمپانی فعالیت می‌کند و تاکنون گوشی‌های انصافا جذابی را روانه بازار کرده است. پوکو برندی جدید محسوب می‌شود که اولین گوشی خود را در سال 2018 با نام پوکو فون F1 عرضه کرد، تعداد گوشی‌های این شرکت به عدد 20 نمی‌رسد اما با این وجود به لطف اعتبار شیائومی و کیفیت بالای گوشی‌های تولیدی، پوکو نامی برای خود دست و پا کرده و راه خود را در بازار سخت و رقابتی گوشی‌های میان‌رده پیدا کرده است. به ویژه در سال 2020 سه مدل پوکو F2 Pro در سطح یک پرچمدار، پوکو X3 در سطح یک میان‌رده قدرتمند و پوکو M3 در سطح یک میان‌رده اقتصادی، توانستند نظر خریداران را به خود جلب کنند و تاکنون فروش بسیار خوبی داشته باشند.

پوکو برندی است که آینده روشنی دارد، حس ما نسبت به پوکو همان حسی است که چند سال پیش نسبت به آنر داشتیم، آنر هم مانند پوکو ابتدا زیربرند هوآوی بود و در ادامه با عرضه گوشی‌های بسیار جذاب و پرفروش، توانست از هوآوی جدا شده و به عنوان یک برند مستقل و موفق شناخته شود. اگر تحریم‌های سرسخت آمریکا همانند هوآوی و آنر، به طور جدی گریبان شیائومی و پوکو را نگیرد، می‌توان به آینده درخشان این برند امید داشت.

پوکو M3 گوشی جدید شیائومی در بازه 120 تا 150 دلار است که رقیبان جدید زیادی ندارد و در واقع همان کمبودی را برطرف کرده که پیش‌تر در مورد آن صحبت کرده‌ بودیم، این گوشی چند روزی نزد ما بود و حالا با نقد و بررسی تخصصی و اختصاصی آن همراه شما خواهیم بود، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

مشخصات پوکو M3

ابعاد
162.3 در 77.3 در 9.6 میلی‌متر
وزن
198 گرم
نمایشگر
6.53 اینچ IPS LCD با رزولوشن 1080 در 2340
پردازنده
Snapdragon™ 662
پردازنده گرافیکی
Adreno 610
رم
 4 گیگابایت
حافظه داخلی
 64 گیگابایت
سیستم عامل
رابط کاربری MIUI 12 بر پایه اندروید 10
دوربین اصلی
سه‌گانه: 48 واید + 2 ماکرو + 2 عمق
دوربین سلفی
8 مگاپیکسل واید
باتری
6000 میلی‌آمپرساعت با شارژ سریع 15 واتی

اقلام داخل جعبه پوکو M3

پوکو M3 یک جعبه زرد رنگ نسبتا جمع‌وجور دارد، این گوشی در سه رنگ زرد، سرمه‌ای و مشکی عرضه شده است. برند پوکو در اکثر تبلیغات خود از تم زرد و مشکی استفاده می‌کند، جعبه‌های این برند نیز معمولا به رنگ زرد یا مشکی هستند. درون جعبه پوکو M3 به جز خود گوشی، یک قاب ژله‌ای و شارژر گوشی به همراه سوزن سیمکارت و چند برگه بروشور دیده می‌شود. در جعبه این مدل از هندزفری خبری نیست، اما قاب ژله‌ای می‌تواند مفید باشد، این قاب همانند دیگر قاب‌های ژله‌ای معمولی در بازار است. قاب ژله‌ای پوکو M3 استحکام خوبی دارد و تمام قسمت پشتی گوشی به جز قسمت دوربین را می‌پوشاند.

طراحی و کیفیت ساخت

گوشی‌های پوکو به طراحی‌های خاص این شرکت معروف هستند، طراحی تلفن‌های همراه این برند، آن‌قدر متفاوت است که از به اصطلاح “صد فرسخی” هم قابل تشخیص هستند، پوکو M3 نیز از این قائده مستثنی نیست، این مدل از جلو همانند دیگر میان‌رده‌های بازار است اما در قاب پشتی، ماژول دوربین مشکی رنگ بر روی یک برجستگی مشکی رنگ بزرگ‌تر جای گرفته، لوگوی پوکو نیز با فونت بزرگ بر روی این بخش مشکی رنگ اما براق در قسمت دوربین دیده می‌شود. دیگر قسمت‌های قاب پشتی از پلاستیک با طرحی شبیه به چرم و غیر مسطح ساخته شده است، طرح قاب پشتی با رسیدن به فریم کناری از بین می‌رود و فریم پلاستیکی دور گوشی طرح ساده‌ای دارد.

از مهم‌ترین ویژگی‌های گوشی پوکو M3 طراحی دو رنگ آن در قاب پشتی است، حاشیه جلوی گوشی و بخش بزرگ دوربین در پشت گوشی به رنگ مشکی هستند و قاب پشتی و فریم یک رنگ دارند (که در مدلی که در دست ما بود، سرمه‌ای رنگ بودند). حالت غیر صیغلی قاب پشتی گوشی که از آن مانند طرح چرم یاد کردیم، از لیز بودن گوشی جلوگیری کرده، همچنین باعث می‌شود پوکو M3 ظاهری متفاوت پیدا کند. در پشت گوشی تنها قسمت مشکی رنگ دوربین براق است و این قسمت مستعد جذب اثر انگشت نیز خواهد بود، اما دیگر قسمت‌ها مات هستند و اثر انگشت را جذب نمی‌کنند.

این مدل 16.2 سانتی‌متر طول، 7.7 سانتی‌متر عرض، 9.6 میلی‌متر ضخامت و 189 گرم وزن دارد. به طور کلی پوکو M3 گوشی سبک و خوش دستی است، گوشی در قسمت قاب و فریم زاویه‌های تیز ندارد و به ویژه قاب پشتی با یک هلال خمیده ملایم به فریم متصل می‌شود و به این ترتیب در دست گرفتن گوشی بسیار راحت است.

در قسمت راست فریم گوشی، دکمه پاور که با حسگر اثر انگشت ادغام شده و دکمه ولوم دیده می‌شود، در قسمت بالای گوشی جک 3.5 میلی‌متری هدفون، میکروفون، فرستنده مادون قرمز و اسپیکر قرار دارد، در سمت چپ تنها خشاب سیمکارت دیده می‌شود، در قسمت پایینی فریم نیز درگاه شارژ، یک میکروفون و یک اسپیکر دیگر وجود دارد. در قسمت جلوی گوشی یک نمایشگر بزرگ و تمام صفحه با یک حاشیه باریک دیده می‌شود که دوربین سلفی در ناچ قطره‌ای شکل بالای آن جای داده شده، یک بلندگو تماس بسیار باریک نیز در میان قسمت اتصال نمایشگر و فریم قرار دارد.

با وجود بدنه و فریم پلاستیکی و قیمت حدود 150 دلار، نمی‌توان انتظار داشت که گوشی شیائومی در برابر گرد و غبار یا آب مقاوم باشد، بدنه گوشی مستحکم است و به نظر نمی‌رسد که با چند بار افتادن بلایی سر آن بیاید، البته شاید قسمت پلاستیکی خش بردارد اما به راحتی نمی‌توان صدمه جدی به گوشی وارد کرد. از نظر استحکام شیائومی برای محافظت از نمایشگر پوکو M3، به سراغ لایه محافظ کورنینگ گوریلا گلس 3 رفته که در برابر خط و خش مقاومت بالایی دارد اما خب نسبتا قدیمی است؛ برای محافظت از گوشی همواره می‌توانید از قاب ژله‌ای درون جعبه آن نیز استفاده کنید. در مجموع و متناسب با قیمت، با یک گوشی خوش ساخت طرف هستیم که حس خوبی را هنگام در دست گرفتن آن به شما منتقل می‌کند.

نمایشگر پوکو M3

شیائومی در مدل پوکو M3 از یک نمایشگر IPS LCD در اندازه 6.53 اینچ بهره برده، در سایت پوکو نسبت صفحه به بدنه این مدل بیش از 90 درصد اعلام شده، اما این رقم برای ما قابل باور نیست، با توجه به تجربه‌ خودم نسبت بدنه به نمایشگر در پوکو M3 باید حدود 85 درصد باشد، در اطراف نمایشگر حاشیه باریکی دیده می‌شود اما این حاشیه در قسمت پایینی یا به اصطلاح چانه گوشی بیشتر شده و قابل توجه است، به همین دلیل نسبت نمایشگر به حاشیه حداقل چیزی نیست که در سایت پوکو به آن اشاره شده است.

نمایشگر پوکو M3 با رزولوشن فول‌اچ‌دی‌پلاس (1080 در 2340) عرضه شده و در هر اینچ آن 395 پیکسل وجود دارد، نسبت نمایشگر نیز 19:5:9 است. صفحه نمایش پوکو M3 بسیار معمولی بوده و نه شما را شگفت‌زده می‌کند و نه ناامید! بزرگ‌ترین ضعف صفحه نمایش میان‌رده پوکو، شفافیت و کنتراست پایین رنگ‌هاست، تصاویر و رنگ‌ها در پوکو M3 آنگونه که باید زنده و شاد نیستند، همچنین نهایت روشنایی صفحه 400 نیت است که برای یک میان‌رده نسبتا مناسب بوده اما شاید در زیر تابش آفتاب استفاده از گوشی کمی دشوار شود. به طور کلی بهتر است شدت نور نمایشگر پوکو M3 را به صورت دستی بر روی 80 یا 90 درصد تنظیم کنید، زیرا اگر نور صفحه کمتر باشد، شادابی رنگ‌ها افت می‌کند، اما در شدت نور حدود 80 درصد، روشنایی صفحه و نمایش رنگ‌ها بهتر از حالت عادی هستند.

شیائومی نرخ تازه‌سازی 60 هرتز را برای نمایشگر پوکو M3 در نظر گرفته که کاملا برای یک مدل میان‌رده مناسب است، همچنین تاچ صفحه کاملا خوب و روان کار می‌کند و از این بابت نیز مشکلی نخواهید داشت. عملکرد نمایشگر در حالت دارک مود نیز کاملا قابل قبول است، هرچند این مدل از پنل IPS LCD استفاده می‌کند اما می‌تواند به خوبی رنگ مشکی را نمایش دهد، در حالت دارک مود رنگ مشکی پس‌زمینه منو‌ها، تنظیمات و بخش‌های مختلف رابط کاربری واقعی است و حتی در هنگام تماشای ویدیو نیز رنگ مشکی محیط و سایه‌ها شما را راضی نگه می‌دارد.

در منوی Settings می‌توانید تا حد زیادی تنظیمات مربوط به نمایشگر و نحوه نمایش منو‌ها را تغییر دهید، در بخش Display می‌توانید حالت دارک مود را شخصی سازی کنید و یک زمان خاص برای فعال شدن دارک مود انتخاب کنید، همچنین تعداد اپلیکیشن‌هایی که در حالت دارک مود با پس‌زمینه مشکی اجرا می‌شوند یا میزان روشنایی نور صفحه در حالت دارک مود نیز قابل تنظیم است. در همین منو گزینه‌ای به نام Color scheme وجود دارد که در آن نوع رنگ و سردی و گرمی رنگ صفحه را می‌توانید شخصی‌سازی کنید.

همچنین در قسمت تنظیمات نوار نوتیفیکیشن گزینه‌ای برای مخفی کردن ناچ بالای صفحه قرار دارد که با انتخاب آن قسمت بالایی صفحه مشکی می‌شود، با این‌کار بریدگی ناچ دیگر احساس نخواهد شد، البته به این ترتیب صفحه کمی کوچک می‌شود که این مقدار در پوکو M3 با صفحه 6.5 اینچی خیلی احساس نخواهد شد و اتفاقا باعث می‌شود کار کردن با گوشی با یک دست و تنها با انگشت شصت راحت‌تر شود.

حسگر اثر انگشت و تشخیص چهره

در پوکو M3 برای باز کردن قفل گوشی خود علاوه بر پسورد، پین و پترن می‌توانید از قفل اثر انگشت و قفل تشخیص چهره نیز استفاده کنید. حسگر اثر انگشت این مدل در قسمت سمت راست فریم قرار دارد و با دکمه پاور ادغام شده است. سرعت‌ تشخیص و باز شدن صفحه با حسگر فیزیکی پوکو M3 بسیار بالاست، در واقع با یک تاچ لحظه‌ای، اثر انگشت تشخیص داده شده و باز می‌شود. حتی لازم نیست انگشت خود را بر روی حسگر نگه‌ دارید، همین زمانی که دکمه پاور را می‌فشارید تا نمایشگر روشن شود کافیست تا قفل صفحه نیز باز شود. در استفاده شخصی با فشردن لحظه‌ای دکمه پاور، قفل گوشی باز می‌شود و در تعداد دفعات بالا، خطای عدم تشخیص اثر انگشت نیز بسیار پایین است، به طور کلی حسگر اثر انگشت پوکو M3 را می‌توان یکی از سریع‌ترین حسگرهای گوشی‌های میان‌رده نامید.

اما این سرعت به معنای کاهش دقت است، در تست‌‌های ما گاهی اوقات حسگر با اثر انگشت دیگر یک دست نیز باز شد، یعنی ممکن است حسگر با اثر انگشت شبیه به اثر انگشت شما باز شود، هرچند این احتمال بسیار پایین بوده، اما نشان می‌دهد پوکو برای افزایش سرعت، دقت حسگر را کمی کاهش داده است. در این بین، باید بدانید که سرعت تعریف حسگر انگشت نیز کمی طولانی‌تر از سایر محصولات موجود در بازار است.

شما می‌توانید از قفل تشخیص چهره نیز استفاده کنید، این قفل هم سرعت تعریف بالایی دارد و هم عملکردش کاملا قابل قبول است، قفل، هنگام بسته بودن چشمان شما کار نمی‌کند، اما با صرف زمان بیشتر قادر به تشخیص صورت با ماسک نیز خواهد بود، عملکرد قفل چهره در محیط تاریک یا زمانی که سایه شدیدی بر روی صورت شما باشد، طبیعتا مختل می‌شود اما در حالت عادی قفل با سرعت بالایی صورت را تشخیص داده و باز می‌شود. در حالت کلی با توجه به عدم استفاده از فناوری یا سنسور خاصی برای تشخیص چهره، طبیعتا نباید اعتماد زیادی به این قابلیت داشته باشید و امنیت بالایی نخواهد داشت.

رابط کاربری پوکو M3

گوشی پوکو M3 به طور پیشفرض از اندروید 10 و رابط کاربری MIUI 12.3 بهره می‌برد، رابط کاربری پوکو کمی با رابط کاربری دیگر گوشی‌های شیائومی تفاوت دارد، جذابیت‌های بصری و برخی افکت‌ها در رابط کاربری پوکو بیشتر به چشم می‌خورد و قابلیت‌های آن نیز نسبت به رابط کاربری سامسونگ بیشتر است، اما همین موارد باعث می‌شود این رابط کاربری کمی از اندروید خام و رابط کاربری سامسونگ سنگین‌تر باشد، این سنگینی به طور کامل بر روی دوش پوکو M3 احساس می‌شود.

با وجود آنکه پردازنده این گوشی قدرت بالایی دارد، گاهی اوقات هنگام استفاده از گوشی در منو‌ها و رابط کاربری با لگ و کندی مواجه می‌شویم، البته این مشکلات به حدی نیست که کار شما با گوشی را مختل کند، در هر صورت این مدل یک گوشی ارزان قیمت محسوب می‌شود و باید بدانید که با خرید گوشی در رنج قیمتی 120 تا 150 دلار، برخی قابلیت‌های گوشی‌های قدرتمند و میان‌رده را در اختیار نخواهید داشت.

اما به جز موارد گفته شده، رابط کاربری شیائومی بسیار جذاب است و کار کردن با آن حس خوبی دارد، منوی این رابط کاربری و نحوه چینش گزینه‌ها نسبت به گوشی‌های سامسونگ و هوآوی کمی تفاوت دارد و اگر قبلا گوشی شیائومی نداشتید، در ابتدا کمی باید به دنبال آپشن‌های مورد نظر خود بگردید.

در گوشی پوکو M3 اگر از صفحه خانه به سمت چپ بروید، برخلاف دیگر گوشی‌های شیائومی وارد صفحه Google Discover خواهید شد، بر اساس تجربه ما همواره سمت چپ صفحه خانه گوشی‌های شیائومی صفحه Cards قرار داشت که برنامه‌های اجرا شده اخیر، و برخی دسترسی‌ها به برنامه Notes یا ثبت سریع پست یا استوری اینستاگرام را به شما می‌داد اما در این مدل این‌گونه نیست.

در رابط کاربری پوکو می‌توانید چندین صفحه خانه داشته باشید و با این وجود از App Drawer خاص پوکو نیز بهره ببرید، این App Drawer دسترس به برنامه‌های اخیر را به شما می‌دهد، همچنین می‌توانید زبانه‌های مختلفی برای دسته‌بندی اپ‌ها ایجاد کنید، به طور پیشفرض چند زبانه برای برنامه‌های ارتباطی، تفریحی، تصویربرداری بازی و… در App Drawer دیده می‌شود که نام، اپلیکیشن‌های هر دسته و تعداد آن‌ها قابل تغییر است.

یک آپشن جالب دیگر در بخش App Drawer امکان تقسیم بندی برنامه‌ها بر اساس رنگ آیکون آن‌هاست. همچنین در این قسمت برخلاف بسیاری از گوشی‌های دیگر، کادر سرچ نام برنامه در پایین صفحه قرار دارد تا دسترسی شما به کادر راحت‌تر باشد. به جز این موارد در App Drawer رنگ بک‌گراند، مقدار شفافیت آن، اندازه آیکون‌ها، تعداد ردیف و ستون، فونت و بسیاری از موارد دیگر قابلیت شخصی سازی دارند.

در رابط کاربری پوکو M3 با رفتن به صفحه برنامه‌های اخیر یا Recent app گزینه‌های مختلفی پیش روی شما قرار می‌گیرد، مهم‌ترین گزینه این صفحه امکان استفاده از حالت چند وظیفه‌ای و تبدیل صفحه به دو قسمت است، این حالت با گزینه Split screen ممکن می‌شود و می‌توانید دو برنامه مجزا را در قسمت بالا و پایین صفحه به صورت همزمان اجرا کنید، برای این کار لازم است تا یکی از برنامه‌های اخیر که در صفحه مشخص است را با درگ به بخش بالایی صفحه هدایت کنید و برنامه دیگری را به سمت پایین صفحه بکشید، البته در همان صفحه Recent app با نگه‌داشتن انگشت بر روی هر برنامه، منویی بازی می‌شود که در آن با انتخاب آیکون Split screen می‌توانید آن برنامه را به بخش بالایی و پایینی صفحه هدایت کنید.

از دیگر امکانات گزینه‌های بخش Recent app می‌توان به دسترسی سریع به اسکن امنیتی دستگاه، گزینه بستن تمام برنامه‌های باز، پاک کردن فایل‌های اضافه و ورود به بخش مدیریت اپلیکیشن‌ها اشاره کرد.

اما یکی از مواردی که هنگام استفاده از رابط کاربری پوکو M3 متوجه آن خواهید شد، تبلیغات به نمایش درآمده در برخی منو‌های داخلی رابط کاربری است، به طور مثال در صفحه نصب برنامه‌ها یا اسکن گوشی یک کادر تبلیغات وجود دارد و به شما تبلیغات اپ‌های دیگر را نشان می‌دهد، این تبلیغات خیلی آزار دهنده نیستند و تعداد آن‌ها زیاد نیست، اما نمی‌توان به راحتی از تبلیغات درون رابط کاربری پوکو گذشت، به نظر می‌رسد پوکو برای پایین نگه‌داشتن قیمت گوشی خود در عین حفظ مشخصات سخت افزاری و قابلیت‌های اصلی، از راه‌های دیگر مانند استفاده از تبلیغات در برخی منو‌های داخلی استفاده کرده است.

با توجه به آن که رابط کاربری MIUI 12.3 بر اساس اندروید 10 طراحی شده در این رابط کاربری به امکانات اندروید 10 شامل نوتیفیکیشن شناور نیز دسترسی خواهید داشت، با این قابلیت زمانی که یک نوتیفیکیشن از یک پیام‌رسان یا برنامه دارید، یک کادر شناور در بالای صفحه ایجاد می‌شود که با باز کردن آن یک پنجره کوچک شناور از آن برنامه بر روی صفحه اصلی خود خواهید داشت، به این ترتیب می‌توانید اطلاعات جدید مانند پیام جدیدی که برای شما ارسال شده را مشاهده کنید، این قابلیت برای چک کردن سریع پیام اخیر خود یا به طور مثال پیامک رمز پویا کارت بانکی بسیار کارآمد است.

شما می‌توانید تم و آیکو‌ن‌های رابط کاربری را از منوی تنظیمات تغییر دهید، در ابتدا تم کلاسیک و لیمیتلس پوکو قابل انتخاب هستند که تم کلاسیک به طور پیشفرض انتخاب شده است. همچنین در بخش Additional settings نیز می‌توانید چراغ نوتیفیکیشن را شخصی سازی کنید، چراغ نوتیفیکیشن در یکی از حفره‌های اسپیکر بالای نمایشگر جای دارد، می‌توانید آن را فعال کنید تا در هنگام شارژ یا دریافت نوتیفکیشن فعال شود. در همین منو می‌توانید تاریخ، زمان، منطقه، تنظیمات مربوط به میانبرهای دکمه‌ها، حالت Full Screen mode و موارد دیگر را نیز تنظیم کنید.

سخت افزار پوکو M3

گوشی پوکو M3 از تراشه 11 نانومتری کوالکام اسنپدراگون 662 بهره می‌برد، این تراشه از 8 هسته پردازشی شامل 4 پردازنده 2 گیگاهرتزی Kryo 260 طلایی و 4 پردازنده 1.8 گیگاهرتزی نقره‌ای تشکیل شده، اسنپدراگون 662 از نسل سوم هوش مصنوعی پردازنده‌های کوالکام نیز بهره می‌برد که تاثیر آن در سرعت بالای پردازش برنامه‌ها و عملکرد دوربین قابل لمس است.

پردازنده کوالکام اسنپدراگون 662 با تراشه گرافیکی Adreno 610 عملکرد بسیار مناسبی در پردازش بازی‌های نیمه سنگین دارد و تاحد زیادی از پس بازی‌های سنگین روز نیز برمی‌آید. از ویژگی‌های پردازنده و تراشه گرافیکی گوشی پوکو M3 می‌توان به افزایش قدرت پردازشی گوشی، بهبود عملکرد دوربین و کاهش قابل توجه حجم تصاویر گرفته شده، افزایش سرعت پردازش تسک‌ها، اتصال پایدار و پرسرعت با بلوتوث نسخه 5.1 و وای‌فای 6 و همچنین مکان‌یابی دقیق و سریع اشاره کرد.

در استفاده ما به جز لگ‌های ریزی که هنگام استفاده از رابط کاربری دیده می‌شد، مشکل دیگری از نظر قدرت سخت افزاری وجود نداشت، گوشی پوکو M3 همچون یک میان‌رده باکیفیت از پس پردازش برنامه‌های سنگین، قابلیت مالتی‌تسکینگ و اجرای بازی‌ها بر می‌آید. بازی کالاف دیوتی از جمله عناوین بسیار محبوب برای جوانان و نوجوانان است با گوشی پوکو M3 می‌توان این بازی را با گرافیک متوسط رو به بالا، بدون لگ و کندی اجرا کرد. دیگر بازی‌های متوسط و سنگین روز نیز با پوکو M3 قابل اجرا هستند، تنها لازم است تنظیمات گرافیکی بازی‌ها را کمی کاهش دهید.

پوکو در مدل M3 از رم در دو نوع 4 و 6 گیگابایت استفاده کرده؛ همچنین حافظه اصلی نیز میان دو گزینه 64 و 128 گیگابایتی قابل انتخاب هستند. مدلی که برای تست در اختیار ما قرار داشت از رم 4 گیگابایت و حافظه 64 گیگابایت استفاده می‌کرد، پوکو در نسخه 64 گیگابایتی این گوشی از حافظه نوع UFS 2.1 بهره می‌برد و مدل 128 گیگابایت دارای حافظه سریع‌تر UFS 2.2 است، بنابراین با خرید نسخه رم 6 گیگابایت با حافظه 128 گیگابایتی، می‌توانید تجربه بهتری از نظر پردازشی و اجرای بازی داشته باشید.

از آپشن‌های خوب این گوشی می‌توان به پشتیبانی از دو سیم‌کارت و کارت حافظه تا 512 گیگابایت به صورت همزمان اشاره کرد. پوکو در این مدل سیم‌کارت دوم را با کارت حافظه ادغام نکرده و حتی در صورت استفاده از دو سیم‌کارت باز هم می‌توانید کارت حافظه تا 512 گیگابایت را به گوشی اضافه کنید. همچنین قابلیت‌های زیادی مانند مادون قرمز و رادیو FM نیز در این مدل وجود دارد.

نور مادون قرمز امکان استفاده از گوشی به عنوان ریموت کنترل برای تلویزیون، اسپلیت، درب پارکینگ و هر نوع ریموت دیگری که با مادون قرمز کار می‌کند را می‌دهد. برای اینکار یک برنامه اختصاصی به نام Mi Remote بر روی گوشی نصب است که امکان اتصال به هر نوع دستگاه با هر برندی را ممکن می‌سازد. رادیو نیز برای مواقعی که به ضبط صوت یا پخش کننده موسیقی دسترسی ندارید و می‌خواهید از برنامه‌های رادیویی یا پخش زنده فوتبال بهره ببرید بسیار کارآمد خواهد بود، امکان اتصال به رادیو در بسیاری از گوشی‌های جدید امکان پذیر نیست.

در ادامه امتیازات بنچمارت گوشی پوکو M3 در مقایسه با دیگر میان‌رده‌های بازار را مشاهده می‌کنید:

امتیاز Geekbench

تک هسته‌ای / چند هسته‌ای

امتیاز GFXBench

امتیاز Antutu

نام مدل

3028/901
45fps
543986
Galaxy S20 FE 5G
3263/890
40fps
538221
Poco F2 Pro
2500/670
56fps
459497
Galaxy S10 Lite
2164/687
29fps
395503
nova 5T
1681/517
25fps
341212
Galaxy Note10 Lite
1960/591
18fps
325777
P40 lite
1966/673
17fps
318117
Mi 10 Lite 5G
1932/610
19fps
312455
OnePlus Nord
1763/580
16fps
283750
Poco X3 NFC
1785/570
15fps
279625
Redmi Note 9 Pro
1603/492
14fps
279355
Redmi Note 8 Pro
1770/418
15fps
263396
Galaxy A71
1761/567
15fps
254000
Redmi Note 9S
1761/564
15fps
253271
Mi Note 10 Lite
1237/316
5.7fps
193128
Galaxy m31
1309/325
6.5fps
187528
Honor 9X
1398/308
5.9fps
177904
Poco M3
1333/348
6.5fps
176580
Y9a
1303/252
5.6fps
175363
Galaxy A51
1398/332
8.1fps
164484
Nokia 7.2
1279/307
5.9fps
161572
Redmi Note 8
1216/352
7fps
151815
Galaxy A31

 

پوکو M3 برای اجرای بهتر بازی‌های موبایلی یک برنامه اختصاصی به نام Game Turbo استفاده می‌کند که با ورود به آن فهرست تمام بازی‌های نصب شد در گوشی را مشاهده خواهید کرد، این برنامه میزان درگیر بودن پردازنده و تراشه گرافیکی را به شما نشان می‌دهد که در صورت بالا بودن درصد آن می‌توانید برنامه‌های اضافی در حال اجرا را ببندید.

با اجرای بازی در پوکو M3 حالت پردازنده به پرفورمنس مود تغییر می‌کند تا تمامی شرایط برای بازدهی بیشتر بازی فراهم باشد. همچنین در هنگام بازی منوی میانبر Game Turbo از کنار صفحه در دسترس است که با باز کردن آن می‌توانید یک صفحه وب باز کنید، برنامه‌های در حال اجرا را در حین اجرای بازی ببندید، ضبط فیلم بازی را آغاز یا پایان دهید، در واتساپ و دیگر پیام‌رسان‌ها به آخرین پیام خود پاسخ سریع دهید و اسکرین شات بگیرید یا به یک بازی دیگر سویچ کنید.

دوربین پوکو M3

پوکو در میان‌رده جدید خود از سه دوربین استفاده کرده که تا حد زیادی نیاز‌های اولیه شما در عکاسی را برطرف می‌سازند، دوربین اصلی گوشی یک دوربین 48 مگاپیکسلی با لنز واید است که از سنسور 1.2 اینچی، با دیافراگم f/1.79، سایز پیکسل 0.8μm و قابلیت فوکوس خودکار بهره می‌برد.

دوربین دوم 2 مگاپیکسلی است و به یک لنز ماکرو مجهز شده، این دوربین دارای دیافراگم f/2.4 و سایز پیکسل 1.75μm است، دوربین آخر نیز یک دوربین 2 مگاپیکسلی دارای لنز تشخیص عمق با دیافراگم f/2.4 و سایز پیکسل 1.75μm است.

همانطور که احتمالا متوجه شدید، پوکو در میان‌رده جدید خود از دوربین اولتراواید استفاده نکرده و همچنین دو دوربین 2 مگاپیکسلی با یک دیافراگم و یک سایز پیکسل در این مدل وجود دارد که تها لنز آن‌ها متفاوت است. به این ترتیب باید قید عکس‌های اولترا واید را بزنید و به تصاویر پرتره و ماکرو این مدل بسنده کنید، هرچند پوکو می‌توانست به جای دوربین ماکرو از دوربین بسیار عریض استفاده کند، اما قیمت ارزان پوکو M3 به قیمت فدا شدن برخی قابلیت‌ها مانند دوربین اولتراواید تمام می‌شود.

دوربین پوکو M3 کاملا معمولی است، نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید، این دوربین در برخی مواقع شما را ناامید می‌کند و گاهی نیز از کیفیت عکس‌های آن متعجب خواهید شد. به طور کلی برای گرفتن یک عکس جذاب با پوکو M3 باید عناصر مختلف مانند نور، سوژه، بک‌گراند و دیگر موارد در شرایط ایده‌آل باشند، در غیر این صورت کیفیت عکس خیلی جالب نخواهد بود.

دوربین اصلی پوکو M3 در طول روز تصاویر خوبی را ثبت می‌کند، عکس‌های دوربین 48 مگاپیکسلی این مدل که در روز گرفته می‌شوند، شفاف هستند، جزئیات زیادی دارند و رنج رنگ‌ها طبیعی‌اند، تنها نویز عکس‌ها کمی زیاد است و تفاوت نور و سایه کنتراست بالایی دارد. تصاویر همین دوربین در شب نیز کیفیت مناسبی برای یک گوشی میان‌رده دارد، تصاویر نویزدار هستند و رنج رنگی آن‌ها خیلی مناسب نیست اما با استفاده از حالت نایت مود، بسیاری از ایرادات تصویر رفع شده و عکس نهایی با رنگ مناسب، کنتراست و داینامیک رنج خوبی ثبت می‌شود.

پوکو M3 پوکو M3 پوکو M3 پوکو M3 پوکو M3 پوکو M3

با این گوشی و استفاده از دوربین تشخیص عمق آن می‌توانید تصاویر پرتره بگیرید، اما همانطور که گفته شد، باید همه شرایط برای گرفتن یک عکس با کیفیت، آماده باشد. گرفتن عکس پرتره در فضای باز راحت‌تر است و دوربین به آسانی می‌تواند سوژه اصلی را از بک‌گراند تشخیص دهد، اما در فضای بسته داخل اتاق، دوربین به اشتباه می‌افتد و باید چند بار عکس بگیرید تا قلق گرفتن پرتره خوب در فضای بسته با این مدل دست‌تان بیاید، در آزمایش‌های ما برای گرفتن پرتره در فضای بسته دوربین بارها دچار اشتباه شد تا سرانجام توانستیم یک پرتره خوب با دوربین M3 را ثبت کنیم.

اما حتی اگر تصاویر شما در بهترین شرایط گرفته شود باز هم ممکن است که دوربین در تشخیص برخی نقاط سوژه اصلی و بک‌گراند تصویر دچار اشتباه شود و به این ترتیب بعضی قسمت‌ها مانند مو، گوش‌ها یا قسمتی از لباس سوژه اصلی مانند بک‌گراند بلار شود.

با دوربین پوکو M3 می‌توانید شانس خود را برای ثبت تصاویر ماکرو نیز امتحان کنید، تصاویر ماکرو این مدل کیفیت خوبی دارند و گاهی اوقات که نیاز به گرفتن یک عکس بسته و نزدیک از سوژه مورد نظر دارید، می‌توانید به دوربین ماکرو این مدل اعتماد کنید.

پوکو M3

اما نرم‌افزار دوربین پوکو M3 بسیار جذاب است و کار کردن با آن حس خوبی دارد، البته نکته قابل توجه، کند بودند جا به جایی در منو است که گاهی دیده می‌شود، همچنین به دلیل عدم وجود دوربین اولتراواید، امکان جابه جایی میان دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فوتو وجود ندارد، در واقع شما نمی‌توانید لنز را در محیط اصلی اپ دوربین عوض کنید، تنها می‌توانید با کشیدن دو انگشت از مرکز صفحه به سمت بیرون زوم کنید و برای گرفتن عکس‌های ماکرو نیز در منو برنامه گزینه Macro را انتخاب کنید.

دوربین سلفی

مدل پوکو M3 از یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی عریض با دیافراگم f/2.1، اندازه سنسور 1/4.0 اینچ و سایز پیکسل 1.12µm بهره می‌برد، عملکرد دوربین سلفی نسبت به دوربین اصلی بهتر است، البته تصاویر دوربین سلفی کیفیت پایین‌تر و نویز بیشتری دارند اما تعداد خطا در تصاویر سلفی و سلفی پرتره نسبت به تصاویر دوربین اصلی کمتر است. در تصاویر پرتره دوربین اصلی سوژه اصلی نسبت به بک‌گراند به خوبی تشخیص داده می‌شوند، اما مانند دوربین اصلی گاهی اوقات در برخی از جزئیات، جدا سازی سوژه از بک‌گراند به خوبی انجام نمی‌شود، همانطور که گفته شد تعداد خطا دوربین سلفی در این زمینه کمتر از دوربین اصلی است، دیگر ایراد دوربین سلفی جذب نور کم و نویز بالای تصاویر است که موجب می‌شود تصاویر کیفیت متوسطی داشته باشند.

پوکو M3

پوکو M3 پوکو M3

اما به جز تصاویر پرتره سلفی، دوربین جلو در ثبت تصاویر سلفی معمولی نیز عملکرد خوبی دارد، تصاویر واضع، شفاف و طبیعی هستند، همچنین داینامیک رنج مناسبی در تصاویر دیده می‌شود اما موضوع وجود نویز در تصاویر دوربین سلفی نیز دیده می‌شود.

فیلم‌برداری

هر دو دوربین اصلی و سلفی در بالاترین حالت می‌توانند با کیفیت 1080 و 30 فریم در ثانیه فیلم بگیرند، با دوربین اصلی می‌توانید با کیفیت 720 و 30 فریم بر ثانیه نیز فیلم برداری کنید، با این وجود عدم امکان فیلم‌برداری با کیفیت 720 و 60 فریم بر ثانیه احساس می‌شود.

هیچ‌کدام از دوربین‌های پوکو M3 به لرزش‌گیر اپتیکال و الکترونیکی مجهز نشده‌اند؛ به همین دلیل بهتر است هنگام فیلم‌برداری راه نروید و مواظب لرزش دست خود باشید زیرا لرزش دوربین بر روی فیلم‌‌ گرفته شده تاثیر زیادی می‌گذارد. در مورد کیفیت فیلم‌برداری دوربین این گوشی باید گفت که به جز لرزش زیاد دوربین و کنتراست بالای تصاویر که موجب غیرطبیعی شدن رنگ‌ها می‌شود، ایراد خاصی در کیفیت فیلم‌برداری این مدل وجود ندارد، ویدیو‌های گرفته شده با این مدل وضوح خوبی دارند و هنگام زوم هم می‌توان تا زوم 3 برابری بر روی دوربین این مدل حساب باز کرد.

تماشای نمونه فیلم‌برداری با کیفیت 1080 با 30 فریم در ثانیه در روز از یوتیوب

تماشای نمونه فیلم‌برداری با کیفیت 1080 با 30 فریم در ثانیه در شب از یوتیوب

تماشای نمونه فیلم‌برداری با دوربین سلفی با کیفیت 1080 با 30 فریم در ثانیه  از یوتیوب

فیلم‌برداری با دوربین سلفی مجددا کیفیت بهتری نسبت به دوربین اصلی دارد، نور بیشتری توسط دوربین سلفی جذب می‌شود و کنتراست رنگ‌ها متعادل‌تر هستند، به این‌ترتیب شاهد داینامیک رنج بهتری در فیلم‌های دوربین سلفی خواهیم بود و به طور کلی فیلم دوربین سلفی رضایت‌بخش‌تر است. تنها ایراد فیلم دوربین سلفی همان موضوع لرزش بیش‌ از حد دوربین است.

اسپیکر و باتری پوکو M3

اسپیکر استریو دوگانه، یکی دیگر از قابلیت‌های کاربردی پوکو M3 است که باعث برتری این مدل نسبت به خیلی از رقبایش می‌شود. شیائومی در این مدل از دو اسپیکر، یکی در بالا و یکی در پایین فریم استفاده کرده است، هر دو اسپیکر قدرت خروجی برابری دارند و صدا به طور مساوی و کاملا استریو از هر دو بلندگو خارج می‌شوند. کیفیت صدای اسپیکر پوکو M3 بسیار خوب است و صدای خروجی وضوح، بیس و عمق مناسبی دارد.

اگر دست‌تان را بر روی اسپیکرها بگذارید، صدای خروجی کمی کاهش پیدا می‌کند اما باز هم به خوبی پخش می‌شود، در برخی مدل‌ها اگر دست‌تان بر روی اسپیکر برود صدای آن کاملا قطع می‌شود که این مورد در پوکو M3 صدق نمی‌کند. اگر گوشی را به صورت افقی بگیرید اسپیکر سمت راست، در نیمه بالایی فریم و اسپیکر سمت چپ در نیمه پایینی فریم قرار می‌گیرد، به همین دلیل احتمالا دست چپ شما اسپیکر سمت چپ را می‌پوشاند اما همانطور که گفته شد این موضوع تاثیر کمی بر روی صدای خروجی خواهد گذاشت و همچنین می‌توانید از اسپیکر استریو به ویژه در بازی‌های شوتینگ لذت ببرید.

پوکو M3 از نظر باتری حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، شیائومی در این مدل از یک باتری 6 هزار میلی‌آمپری استفاده کرده که کمی دیر شارژ می‌شود اما مدت زمان زیادی هم شارژ نگه می‌دارد. اگر استفاده شما از گوشی در حد روزانه یک تا دو ساعت وبگردی و چک کردن شبکه‌های اجتماعی باشد، پوکو M3 به راحتی تا سه روز نیازی با شارژر نخواهد داشت، اگر مصرف شما کمی بیشتر باشد تا 2 روز و نصفی می‌توانید بر روی باتری پوکو M3 حساب باز کنید اما اگر مصرف‌تان بالاست، باتری 6 هزار میلی‌آمپری این مدل حداقل یک روز و نیم تا دو روز جواب خواهد داد.

تنها اگر تمام روز با گوشی بازی کرده یا فیلم تماشا کنید، شاید در پایان روز مقدار شارژ باتری به زیر 15 درصد برسد.

اما این ظرفیت بالای باتری موجب شده تا با وجود شارژر 18 واتی، زمان شارژ شدن گوشی بیش از 2 ساعت باشد، بهتر بود شیائومی برای گوشی خود شارژر 25 واتی در نظر می‌گرفت اما به هر شکل مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا شارژ باتری به 100 درصد برسد، در ادامه چارت مدت زمان شارژ گوشی را مشاهده می‌کنید:

جمع بندی پوکو M3:

پوکو M3 با شعار “فراتر از حد انتظار” عرضه شده و پوکو تاکید دارد که این مدل امکاناتی بیش از قیمت پرداختی را به شما ارائه می‌دهد، این شعار در مورد تمامی ویژگی‌های مدل M3 صادق نیست اما به طور کلی ارزش خرید این مدل نسبت به بسیاری از گوشی‌های هم قیمتش بالاتر است.

 

پوکو M3 یک گوشی سبک، نسبتا خوش دست، با طراحی متفاوت و امکانات بسیار زیاد است، این مدل صفحه نمایش قابل قبولی دارد، قدرت پردازشی آن در بازی‌ها بسیار خوب است، گاهی اوقات تصاویر بسیار خوبی می‌گیرد، عمر باتری بالایی دارد، عملکرد اسپیکر استریوی آن نیز بسیار مناسب است، اما در رابط کاربری گوشی لگ و کندی مشاهده خواهید کرد و عکس‌هایی هم که با دوربین این مدل می‌گیرید، یکی در میان به درد نمی‌خورند!

اگر در این بازه قیمتی به دنبال خرید گوشی هستید، با کمی افزایش بودجه می‌توانید مدل‌ها بهتری را خریداری کنید، اما اگر محدودیت مالی دارید، پوکو M3 به طور قطع یکی از بهترین گزینه‌ها برای خرید یک گوشی میان‌رده اقتصادی است.

نقاط قوت

خوش دست و سبک

دوربین سلفی خوب

قفل اثرانگشت سریع

اجرای اکثر بازی‌های سنگین

شارژدهی بسیار خوب بالا

قابلیت‌های متعدد مانند فرستنده مادون قرمز، رادیو FM، جک 3.5 میلی‌متری صدا

نقاط ضعف

نمایشگر با شدت نور پایین

رابط کاربری سنگین

دوربین نه‌چندان خوب

زمان شارژ طولانی

نوشته نقد و بررسی شیائومی پوکو M3: لات کوچه خلوت…! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

آموزش پیدا کردن نمره عینک با استفاده از اپلیکیشن بدون نیاز به چشم‌پزشک

گم کردن نسخه پزشک می‌تواند مشکل‌آفرین باشد. اگر این موضوع در رابطه با عینک شما رخ دهد، آنگاه این قضیه به معنای از دست دادن همه‌چیز نیست. جهت به دست آوردن نمره عینک تأیید شده توسط پزشک، باید مجددا به نزد چشم پزشک بروید. البته اگر عینک‌های شما سالم مانده باشند، آنگاه می‌توانید بدون نیاز به مراجعه به دکتر، نمره آن‌ها را به دست آورید. در ادامه به شیوه پیدا کردن نمره عینک از طریق خود عینک می‌پردازیم.

البته به‌ غیر از مراجعه به پزشک، می‌توانید عینک خود را به یک عینک فروشی نیز نشان داده تا نمره آن را تشخیص دهد. البته این گزینه‌ای نیست که بتوانید آن را در خانه انجام دهید. بنابراین شاید بد نباشد که راه‌کاری دیگر را نیز امتحان کنید.

نحوه پیدا کردن نمره عینک از طریق خود عینک

اگر می‌خواهید که در خانه و از طریق عینک‌های خود، نمره آن‌ها را پیدا کنید، آنگاه به موارد زیر نیاز دارید:

  • یک کامپیوتر.
  • یک گوشی اندروید و یا آیفون.
  • یک کارت اعتباری و یا شیئی مشابه جهت کالیبره کردن (فرایند تعیین نمره، رایگان است).
  • چیزی که با استفاده از آن بتوانید گوشی خود را ثابت نگه دارید، زیرا در طول فرایند تست باید عینک‌های خود را نگه دارید.
  • یک اتاق با روشنایی مناسب.

1. Lingo Rx را نصب کنید

  1. در گوشی خود باید اپلیکیشن Lingo Rx را نصب کنید. این اپلیکیشن برای اندروید و iOS در دسترس قرار دارد.
  2. پس از نصب اپلیکیشن باید از طریق کامپیوتر خود، به این صفحه مراجعه کنید.
  3. با استفاده از اپلیکیشن Lingo Rx باید کد QR را اسکن کنید.
  4. پس از اتمام اسکن باید با استفاده از کارت اعتباری، اندازه نمایشگر خود را کالیبره کنید.
  5. کارت اعتباری را در داخل شبکه‌ نقطه‌ها قرار داده و سپس با استفاده از اپلیکیشن، آن را اسکن کنید.
  6. پس از اتمام فرایند کالیبره کردن، می‌توانید تست را آغاز کنید.

2. بررسی نمره عینک

پیش از شروع تست باید بدانید که 6 نقطه موجود بر روی نمایشگر کامپیوتر شما باید در تمام اوقات از طریق نمایشگر گوشی، قابل مشاهده باشند. این نقاط نباید از محدوده قابل دید اپلیکیشن گوشی خارج شده و همچنین نباید دست و یا عینک‌های شما، جلوی دید این نقاط را بگیرد.

  1. گوشی را در مقابل نمایشگر کامپیوتر قرار دهید. اگر گوشی شما بسیار نزدیک و یا دور باشد، آنگاه اپلیکیشن شما را در این زمینه راهنمایی خواهد کرد.
  2. عینک‌های خود را از چشم خود درآورده و آن‌ها را در بین گوشی و نمایشگر کامپیوتر، قرار دهید. مطمئن شوید که چشم‌های موجود بر روی نمایشگر، از طریق عینک‌ها قابل مشاهده هستند.پیدا کردن نمره عینک از طریق خود عینک
  3. دستورالعمل‌های اپلیکیشن را دنبال کرده و عینک‌های خود را به نمایشگر نزدیک و یا از آن دور کنید. در صورت نیاز باید زاویه قرارگیری عینک خود را نیز تغییر دهید.پیدا کردن نمره عینک از طریق خود عینک
  4. پس از اتمام فرایند اسکن، اپلیکیشن فرایند تحلیل کردن را آغاز می‌کند.
  5. هر زمان که از شما خواسته شد، آنگاه باید به همراه یک کارت اعتباری، از خود سلفی بگیرید.
  6. در ادامه نتایج بر روی کامپیوتر شما، ظاهر خواهد شد.پیدا کردن نمره عینک از طریق خود عینک
این مطلب را نیز بخوانید: آیا عینک‌های فیلتر‌کننده نور آبی واقعا مفید هستند؟

دقت نتایج

در بررسی‌های ما، نتیجه حاصله 100 درصد دقیق بود. اعداد نمایش داده شده همان‌هایی بودند که توسط چشم‌پزشک، تعیین شده بودند.

محدودیت‌ها

این روش و اپلیکیشن مورد استفاده در آن، محدودیت‌هایی داشته که به وضوح بر روی صفحه اصلی اپلیکیشن، نمایش داده می‌شوند. اگر نمره عینک شما خارج از محدوده 6.00- تا 3.00+ قرار گیرد و همچنین اگر مقدار آستیگمات از 2.5- فراتر رود (در صورت وقوع هر دوی این موارد یا یکی از آن‌ها)، آنگاه فرایند اسکن نیز به‌درستی پیش نخواهد رفت.

ما این موضوع را نیز تست کرده و نتایج نیز چندان ما را شگفت‌زده نکرد. اعدادی که از 6.00- فراتر روند، به‌عنوان نزدیک‌بینی بیش از حد در نظر گرفته می‌شوند. محدوده 3.00+، محافظه‌کارانه به حساب می‌آید. همچنین محدود 5.00+ نیز به‌عنوان دوربینی بیش از حد در نظر گرفته می‌شود. به دست آوردن مقدار دقیق چنین مواردی، به‌وسیله یک گوشی امکان‌پذیر نیست.

نوشته آموزش پیدا کردن نمره عینک با استفاده از اپلیکیشن بدون نیاز به چشم‌پزشک اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.