وقتی حرف از هالووین باشد  یکی از اجزای آسمانی که معمولا در این مراسمات خودنمایی می کند ماه است.  این روز ها هروقت حرف از ماه یا خورشید می شود تنها چیزی که به خاطرم می آید رویداد خورشید گرفتگی کاملی است که قرار است در ۲۱ آگوست روی دهد. ارتباط دادن گرفتگی های پیش رو به حال و هوای تعطیلات هالووین چندان هم سخت نیست در واقع، پیدا کردن عقیده ای خرافی و کهن که مرتبط به کسوف یا خسوف باشد چندان هم دشوار نیست.

اما اگر خیال می کنید که تنها در دوره های کهن مردم از خورشید گرفتگی و یا ماه گرفتگی به صورت خرافی هراس داشتند بهتر است مردم Kalina  را در نظر بگیرید.  آن ها ساکن شمال نواحی ساحل آمریکای جنوبی هستند. در تاریخ ۳۰ ژون سال ۱۹۷۳، هنگام خورشید گرفتگی کامل گروهی از قوم شناسان یکی از قبایل آن ها را در Suriname را به جهت مورد بررسی رفتاری قرار دادند.

در افسانه های Kalina، خورشید و ماه دو برادر بسیار نزدیک به هم هستند. برخی اوقات  آن ها با هم درگیر می شوند و درگیری میان آن دو هم آن قدر خشونت آمیز است که کل دنیا را به خطر می اندازد. هنگامی که دو برادر با هم به جدال می افتند، مردم کالینا با کوبیدن بر روی دیگ، طبل و پایکوبی سعی در پایان دادن به دعوا می کنند، به عبارتی آن ها سعی می کنند بلند ترین صدای ممکن را تولید کنند.

در افسانه محلی آن ها، محو شدن خورشید (کسوف) و یا محو شدن ما (خسوف ) به این معنیست که یکی از برادران دیگری را شکست داده است. در این زمان است که مردم فریاد می زنند “پدر بیدار شو!” آن ها به دلیل احترامی که برای برادران قائل هستند از این نام استفاده می کنند نه به این دلیل که بر این باور اند که خورشید یا ماه جزو اجداد آن ها هستند.

در هر صورت، با اینکه آن ها به دلیل هوای ابری کاملا قادر به دیدن خورشید گرفتگی نبودند اما در طول روز تاریکی را تجربه می کردند. اولین اتفاقی که هنگام خورشید گرفتگی روی داد این بود که پیر ترین زن قبیله بچه ها را به دور هم جمع کرد. و با استفاده از شاخ و برگ ها به دور شان رس سفید ریخت. سپس رس را بر روی زنان جوان تر مالیده و نهایتا همین کار را بر روی مردان قبیله تکرار کردند.

بر اساس عقاید خرافی آن ها، رس سفید خون خورشید زخمی است که از آسمان افتاده است. آن ها به دو دلیل خود را با آن می پوشانند. نخست به این دلیل که، ان ها رس سفید را مقدس و پاک می دانند و بر این باور اند که افراد قبیله را تطهیر می کند. دوم و احتمالا دلیل مهم تر این است که رس سفید درخشش ستاره روزانه یا همان خورشید را باز می گرداند. بعد از گذشت یک ساعت ( پس از آن که تاریکی جایش را به روشنایی داد) آن ها رس مالیده شده به تن شان را در یک رودخانه شستند.

 و بدین طریق این رویداد ها دست به دست هم می داد تا عقیده ای خرافی ایجاد شود و یا به سمت صلح پیش برود. نظر شما چیست؟ آیا شما نیز تاثیرات ماه را به عنوان وقایع خرافی می شمارید؟ شما به عنوان یک انسان، به چه چیزی در مورد رویداد های آسمانی اعتقاد دارید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی منتشر کنید.

مدتی پیش اختر شناسان متوجه شدند که یک ستاره توسط یک سیاه چاله بلعیده شده است. البته این موضوع به راحتی گفتن آن نیست از این رو، درست از همان موقع تلسکوپی به وسعت زمین  سرنوشت نهایی ستاره ای که توسط یک ابرسیاه چاله بلعیده شده است را ردیابی می کند.

یکی از نتایج این واقعه این است که برخی از مواد تشکیل دهنده ی ستاره از آن جدا شده و در اطراف سیاه چاله انباشته می شوند و سپس این ذرات در اشعه های بسیار باریکی با سرعت فوق العاده بالایی که نزدیک به سرعت نور است شلیک می شوند.

ستاره شناسان رادیویی  از شبکه تلسکوپ رادیو ای به وسعت کره زمین جهت مشاهده نزدیک یک واقعه بسیار خاص در کهکشانی دوردست استفاده کرده اند.  این پدیده در واقع نوری با نام (jet) بود که توسط ستاره ای که در حال بلعیده شدن به درون یک ابر سیاه چاله بود بوجود آمده بود. مشاهدات منبع انتشار بسیار فشرده و در کمال تعجب بسیار کم سرعتی از امواج رادیویی را نمایان کردند.

تیم بین المللی اخترشناسان رادیویی به سرپرستی ژون یانگ در رصد خانه اونسالا دانشگاه علم و فناوری چالمرز در سوئد با استفاده از شبکه اروپایی VLBI (EVN) که تسلکوپی رادیویی به وسعت و بردی به اندازه کره زمین دارد، بر روی جتی تازه یافت شده در منشا Swift J1644+57 مطالعاتی انجام داده اند.

هنگامی که ستاره ای به یک ابرسیاه چاله نزدیک می شود، دچار اختلال شدیدی می شود. تقریبا نیمی از گاز های موجود در آن ستاره به سمت سیاه چاله کشیده می شوند و یک دیسک به دور آن می سازند. در طی این فرآیند مقادیر بسیار زیادی از انرژی جاذبه ای به تشعشعات الکترومغناطیسی تبدیل می شوند و منشاء نوری بسیار درخشانی تولید می کنند که در طول موج های گوناگون قابل مشاهده است.

یکی از عواقب مشهود این فرآیند این است که  برخی از مواد سازنده ستاره که از آن جدا شده و در پیرامون سیاهچاله انباشته می شوند، ممکن است به صورت پرتو های ذره ای بسیار باریک با سرعتی نزدیک به سرعت نور شلیک شوند. این پرتو ها که به اصطلاح جت های نسبیتی نامیده می شوند در طول موج های رادیویی از خود تابش های قدرتمندی ساتع می کنند.

نمونه اول از این اختلالات موجی که منجر به شکل گیری جت نسبیتی شد در سال ۲۰۱۱ توسط ماهواره Swift ناسا رویت شد. در واقع جت نخست به شکل نور های درخشان در اشعه ی X خود را نشان داد و به آن نام Swift J1644+57 را اختصاص دادند. منشا آن نیز به یک کهکشان بسیار دوردست بر می گشت به طوری که ۳٫۹ بیلیون سال زمان طول کشید تا نور حاصل از آن به زمین برسد.

یانگ و همکاران اش توانستند با استفاده از تکنیک تداخل بنیادی بسیار طولانی یا به اختصار (VLBI) محاسبات بسیار دقیقی از این جت بدست آورند.

جون یانگ گفته است ” با استفاده از شبکه تلسکوپی EVN ما توانستیم محل جت را با دقت ۱۰ میکروآرک در ثانیه محاسبه کنیم. این محاسبات از جمله دقیق ترین محاسبات انجام شده توسط تلسکوپ های رادیویی تا به امروز هستند.”

با کمک دقت بسیار بالای محاسبات انجام شده به وسیله شبکه تلسکوپ های رادیویی، حتی با وجود فاصله بسیار زیاد دانشمندان توانستند در جت به دنبال نشانه های حرکتی بگردند.

جون یانگ گفته است که ” ما به دنبال حرکات ابرنوری که سرعتی نزدیک به سرعت نور دارند گشته ایم. طی مشاهدات سه ساله ما حرکات این چنینی در صورت وجود به قطع مشاهده می شدند. اما تصاویر ما تابش بسیار فشرده و ثابتی را نشان می دهد اما هیچ حرکت قابل مشاهده ای در دیده نمی شود.”

نتایج این تحقیقات بینش های مهمی از وقایع پس از نابودی یک ستاره توسط ابر سیاهچاله به دست می دهد و همچنین اطلاعاتی از نحوه رفتار جت ها در محیط های جدید رو می کند.

زولت پاراگی که عضوی از انستیتیو Joint VLBI ERIC (JIVE) در دوینگلو، هلند و عضوی از تیم تحقیقاتی می باشد دلیل فشرده و ثابت بودن جت ها را توضیح می دهد ” مواد شلیک شده نسبی که به تازگی شکل گرفته اند هنگام برخورد با محیط های بین ستاره ای سریعا سرعت شان را از دست می دهند. همچنین، مطالعات پیشین حاکی از این دارند که ما جت را تنها در زاویه ای کوچک می بینیم. این قضیه می تواند دلیل فشرده بودن آن ها را توضیح دهد”

Swift J1644+57  یکی از نخستین اختلالات موجی (Tidal Disruption) مورد مطالعه است و قطعا پس از آن موارد بیشتری نیز تحت بررسی قرار می گیرند.

استفانی کوموسا از انستیتو ماکس پلانک اخترشناسی رادیویی در بون، آلمان گفته است که ” مشاهدات صورت گرفته به کمک نسل جدید تلسکوپ های رادیویی اطلاعات بیشتری از وقایع پس از بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاه چاله می دهد. هم چنین در خصوص اینکه جت های قدرتمند چگونه درست در کنار سیاه چاله ها شکل و تکامل پیدا می کنند نیز اطلاعاتی حاصل شده است”.

هم چنین یانگ اظهار داشت ” در آینده، تلسکوپ های رادیویی عظیمی همچون تلسکوپ دارای روزنه کرودی ۵۰۰ متری (FAST) و تلسکوپ آرایش کیلومتر مربعی (SKA) امکان انجام مشاهدات گسترده تر جزیی تر این پدیده های فوق العاده را به ما خواهند داد”.

منبع: astronomy

 زمانی که درباره طلا و جواهر صحبت می کنیم هرچه که بگوییم هیچ چیز مثل الماس نمی شود. این جواهر گران بها که از قدیم الایام همه مردم به آن ارج می نهادند امروزه بیش از پیش ارزشمند شده به طوری که برخی شرکت ها رو به ساخت نوع مصنوعی آن آورده اند. شاید تعحب برانگیز باشد، اما این الماسی که بسیاری عمر خود را برای یافتن آن صرف کرده اند از جنس گرافیت مدادهای معمولی است که داخل هر خانه ای یافت می شود. اما چرا یکی در عرش و دیگری در فرش است؟ در واقع نقطه تمایز آن ها در نحوه قرارگیری و آرایش اتم های کربن آن است. می بینیم که آرایش اتم ها چه تاثیری در سختی مواد دارد و می تواند یک ماده را بسیار سست و ماده دیگری را سخت ترین شی در جهان کند. اما در این مقاله قصد داریم تا نحوه ساخت الماس مصنوعی را بررسی کنیم و بگوییم که چرا بسیاری از شرکت ها به سمت تولید آن رفته اند.

وقتی صحبت از الماس می شود  هر کسی دوست دارد قطعه کوچکی از آن را داشته باشد تا زندگی خود را متحول کند. همانطور که در گذشته ای نه چندان دور شاهد آن بودیم، بسیاری از تاجران برای دست یافتن به این سنگ ارزشمند صدها متر از زمین را حفر کرده تا شاید به آن دست پیدا کنند. اما می توان با روشی ساده تر نیز به این سنگ ارزشمند دست پیدا کرد که ساخت مصنوعی آن همین راه ساده تر است و البته از نظر قیمت نیز ۱۵ تا ۳۰ درصد از نمونه طبیعی خود ارزان تر است.

سرنوشت تولید الماس از اتم های کربنی و در حدود ۱۶۰ کیلومتر زیر زمین اتفاق می افتد. جایی که میان انبوهی از سنگ های زونولیت فشرده شدن بیش از حد باعث به وجود آمدن الماس گران بها می شود. زنولیت در دمای حدود ۱۱۰۰ درجه سانتیگراد پخته شده و به همراه جریانی از گدازه ها خود را به سطح زمین می رسانند. در این حالت کربن هایی که در درون زنولیت و در لبه های یک مجرای هویچ مانند، سرد می شود و به الماس تبدیل می شوند.

این همان دلیلی است که مهندسین را مجاب می کند تا معادن را به شکل مخروط بسازند. در واقع کارگران تلاش می کنند تا با حفر دیواره های این مجرا، زنولیت های حاوی الماس را بیآبند.

تقریبا از سال ۱۹۵۴ بود که، الماس در رنگ ها و خلوص مختلف از آزمایشگاه ها سر در آوردند.

بیشترین و مشهور ترین روشی که شرکت ها برای ساخت الماس مصنوعی از آن استفاده می کنند، تجزیه بخار شیمیایی (CVD) نام دارد که با ساخت دانه های ریز آغاز می شود.

هریک از این دانه های ریز همانند الماس از ساختار یک شکلی تشکیل شده اند، یعنی از شبکه های تکرار شده اتم کربن ساخته شده است.

در واقع این دانه های ریز در درون یک کوره پلاسمای ماکروویو قرار داده خواهد شد. این کوره گاز طبیعی را به درون یک پلاسمای کربنی تزریق می کند به طوری که هر دانه به هم چسبیده و کم کم و اتم به اتم به یک الماس تبدیل می شوند.

با استناد به آزمایشاتی که کمپانی Pure Grown Diamonds، در جهت ساخت یک الماس مصنوعی در ابعاد قابل توجه انجام داده، تقریبا زمانی برابر ۱۰ تا ۱۲ وقت لازم است تا یک الماس مصنوعی ساخته شود که در برابر زمان مورد نیاز برای ساخت الماس طبیعی هیچ چیز به حساب نمیآید.

به همین دلیل ده ها میلیاردر معروف از جمله لئوناردو دی کاپریو در کمپانی ساخت تولید الماس مصنوعی Diamond Foundry سرمایه گذاری کرده اند.

در شرکت Diamond Foundry نیز مهندسان همانطور که بالا ذکر شد از فراید روش تجزیه بخار شیمیایی استفاده می کنند. این فرآیند در درون یک راکتور انجام می شوند که می تواند دمای آن تا مرز ۴۵۰۰ درجه نیز برسد.

پس از آنکه الماس رشد کرد آن را توسط یک لیزر پرقدرت برش زده و به شکل های مختلف تبدیل خواهد شد.

در بیشتر موارد به منظور بهره وری بیشتر از الماس تولید شده، آن را به شکل مکعب در می آورند.

در مرحله بعدی جواهر تراشان آن را با مهارتی خاص صیقل می زنند تا همانند الماس طبیعی شود.

پس از آن، با کمک یک لیزر روی الماس های با عیار بالای ۴/۱، بر اساس رنگ، برش، عیار و وضوح دسته بندی می شوند.

در نهایت الماس های مصنوعی ساخته شده به عنوان یک سنگ گرانبها و مقاوم به خرده فروشی ها، عرضه خواهد شد.

شما نیز می توانید الماس ها ارزان تر را خارج از جواهر فروشی ها یافت کنید. به عنوان مثال الماس سر دریل که برای خراشیدن شیشه مورد استفاده قرار می گیرد.

در شکل زیر می توانید یک الماس ویفری را مشاهده کنید که در سیستم های راداری، دستگاه های ارتباطی و رادیو تلسکوپ استفاده می شود.

از طرفی گونه ی دیگری از الماس ها وجود دارد که هماننط صفحه تخت هستند و در تولید لنز، لیزر و دوربین مادون قرمز بکار می روند.

حتی می توان در تولید بلندگوهای پرقدرت نیز از الماس استفاده کرد.

به هر حال الماس ها هم در صنعت و هم در جواهرات و تزیینات مورد استفاده قرار می گیرند و ماهیت متفاوت و ظاهر جذاب آن ها، موجب شده تا مردم به آن ها علاقه داشته باشند. از الماس در موارد بسیاری نظیر نخ الماس برای برش ظریف نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

نظر شما در مورد فرآیند ساخت الماس مصنوعی چیست؟ آیا شما هم برای اولین بار این پروسه را به طور تصویری مشاهده می کردید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب جذاب را برای اطلاع دوستانتان روی شبکه اجتماعی تان منتشر کنید.