آمادگی مرکز توسعه تجارت الکترونیکی برای دریافت طرح‌های تجارت بین‌المللی بدون کاغذ

مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با صدور اطلاعیه‌ای برای دریافت طرح‌های پیشنهادی به منظور ارزیابی آمادگی کشور در «تجارت بدون کاغذ فرامرزی» اعلام آمادگی کرد.
 
 پیش از این کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه (اسکپ) فراخوانی برای ارائه طرح‌های پیشنهادی مطالعاتی برای ارزیابی آمادگی کشور در تجارت بدون کاغذ فرامرزی در منطقه آسیا و اقیانوسیه منتشر کرده بود و اکنون مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، برای دریافت این طرح‌ها اعلام آمادگی کرده است.
 
این فراخوان با هدف ارزیابی آمادگی کشورها بر اساس شاخص‌های تعیین شده در کارگروه‌های راهبردی بین‌الدولی فنی و حقوقی کمیسیون مذکور برنامه‌ریزی شده و مرکز توسعه تجارت الکترونیکی اعلام کرده است حضور در این فراخوان بین‌المللی علاوه بر اهمیت ملی آن به جهت حضور نمایندگان اصلی و فنی کشورهای عضو، فرصت مغتنمی برای تبادل نظر و عرضه توانمندی‌های کشور را فراهم خواهد آورد.
 
این مرکز از دستگاه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و پژوهشگران خواسته است طرح‌ها و پیشنهادات منتخب تحت حوزه نظارتی خود یا هر یک از سازمان‌های متبوعه را حداکثر تا پایان روز اداری شنبه چهارم اردیبهشت ماه سال جاری به آدرس ایمیل مرکز توسعه تجارت الکترونیکی ارسال کنند.
 
لیست شاخص‌های حقوقی و فنی برای ارزیابی آمادگی کشورها در سایت «اسکپ» www.readiness.digitalizetrade.org قرار دارد.

آمادگی مرکز توسعه تجارت الکترونیکی برای دریافت طرح‌های تجارت بین‌المللی بدون کاغذ

مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با صدور اطلاعیه‌ای برای دریافت طرح‌های پیشنهادی به منظور ارزیابی آمادگی کشور در «تجارت بدون کاغذ فرامرزی» اعلام آمادگی کرد.
 
 پیش از این کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه (اسکپ) فراخوانی برای ارائه طرح‌های پیشنهادی مطالعاتی برای ارزیابی آمادگی کشور در تجارت بدون کاغذ فرامرزی در منطقه آسیا و اقیانوسیه منتشر کرده بود و اکنون مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، برای دریافت این طرح‌ها اعلام آمادگی کرده است.
 
این فراخوان با هدف ارزیابی آمادگی کشورها بر اساس شاخص‌های تعیین شده در کارگروه‌های راهبردی بین‌الدولی فنی و حقوقی کمیسیون مذکور برنامه‌ریزی شده و مرکز توسعه تجارت الکترونیکی اعلام کرده است حضور در این فراخوان بین‌المللی علاوه بر اهمیت ملی آن به جهت حضور نمایندگان اصلی و فنی کشورهای عضو، فرصت مغتنمی برای تبادل نظر و عرضه توانمندی‌های کشور را فراهم خواهد آورد.
 
این مرکز از دستگاه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و پژوهشگران خواسته است طرح‌ها و پیشنهادات منتخب تحت حوزه نظارتی خود یا هر یک از سازمان‌های متبوعه را حداکثر تا پایان روز اداری شنبه چهارم اردیبهشت ماه سال جاری به آدرس ایمیل مرکز توسعه تجارت الکترونیکی ارسال کنند.
 
لیست شاخص‌های حقوقی و فنی برای ارزیابی آمادگی کشورها در سایت «اسکپ» www.readiness.digitalizetrade.org قرار دارد.

سیستم برخط احراز نشانی کسب‌وکارهای اینترنتی بهره‌برداری شد

 
 
با ایجاد زیرساخت‌های لازم و اتصال سامانه نماد اعتماد الکترونیکی به شرکت ملی پست، سیستم برخط احراز نشانی کسب ‌وکارهای اینترنتی مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
 
به گزارش مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، این سامانه در اجرای تکالیف موضوع ماده ۳۳ قانون تجارت الکترونیکی مبنی بر لزوم احراز نشانی فروشندگان کالا و ارائه ‌دهندگان خدمات در مبادلات اینترنتی اجرایی شده است.
 
احراز نشانی کسب ‌وکارهای اینترنتی فقط بر اساس اطلاعات پایگاه داده نشانی‌های کشور موجود در سامانه gnaf.post.ir، احراز نشانی کسب‌وکارهای اینترنتی به‌طور مستقیم از طریق شرکت ملی پست و اطمینان از تحقق آن، کاهش زمان ارسال مرسوله پستی حاوی شناسه احراز نشانی به کمتر از ۲۴ ساعت در اقصی نقاط کشور، حذف جابه‌جایی فیزیکی مرسوله‌های پستی از تهران به اقصی نقاط کشور،  صرفه‌جویی در زمان و هزینه احراز نشانی برای کسب‌وکارهای اینترنتی به حداقل ممکن و امکان احراز منظم مکان کسب‌وکارهای اینترنتی و کاهش ریسک خرید و فروش اینترنتی، از جمله مزیت‌های این اتصال است.
 
در این خدمت، شناسه احراز مکان ۶ ‌رقمی منحصر به‌فرد تولیدشده توسط سامانه enamad به صورت سیستمی برای شرکت ملی پست ارسال و پس از آن به صورت برخط بر اساس کدپستی به واحد پستی مربوط در شهرستان مورد نظر ارسال می‌شود.
 
برپایه این گزارش، پس از آن مرسوله پستی در واحد پستی تولید و در کمتر از یک روز به متقاضی تحویل شود تا از طریق ثبت شناسه در سامانه enamad، نشانی کسب ‌وکار اینترنتی احراز شود.
 
طبق برنامه ‌ریزی انجام ‌شده، این فرآیند به صورت منظم طی دوره‌های سه ‌ماهه تکرار خواهد شد.

مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به دنبال تسهیل ارائه مجوز به کسب‌وکارهای مجازی

 
 
مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به شواری عالی فضای مجازی و شورای اجرایی فناوری اطلاعات پیشنهاد داده‌ تا کسب و کارها آنلاین در دوره زمانی محدود ۶ ماه تا یکسال درگیر دریافت مجوزهای مختلف از سوی نهادهای گوناگون نشوند و فارغ از دریافت مجوزهای مختلف با احراز صلاحیت مقعطی و برخط اجازه فعالیت داشته باشند و در صورت ادامه دار بودن فعالیت کسب و کار به دریافت مجوزهای لازم اقدام کند.
 
 محمد جواد هادی، معاون تسهیل تجاری و توسعه کاربردهای مرکز توسعه تجارت الکترونیکی در نشست «تجارت الکترونیکی،بایدها و نبایدها» در ششمین نمایشگاه تراکنش با اعلام این خبر گفت: « البته هنوز این پیشنهاد مورد تصویب نهادهای ناظر قرار نگرفته است و برای اجرایی شدنش نیاز به توافق تمامی طرف‌های درگیر با موضوع است.»
 
معاون تسهیل تجاری و توسعه کاربردهای مرکز توسعه تجارت الکترونیکی همچنین اعلام کرد این مرکز به تازگی رتبه اعتماد الکترونیکی را راه اندازی کرده است. رتبه اعتماد ستاره‌های زیر نماد اعتماد الکترونیکی است که  کسب‌وکارها پس از دریافت نماد الکترونیکی، براساس شاخص‌هایی آن را دریافت می کنند.
 
او در مورد نماد اعتماد الکترونیکی گفت: «براساس قوانین و مقررات تجارت الکترونیکی، یک کسب و کار باید الزاماتی را رعایت کند. رعایت الزامات قانونی از سنوات قبل در قالب مجوزی که توسط مرکز توسعه تجارت به عنوان نماد اعتماد الکترونیکی در نظر گرفته شده بود،اعطا می شود. هفت مرحله برای دریافت نماد اعتماد الکترونیکی وجود دارد. احراز هویت، تایید صلاحیت و دسترسی فنی به سایت و بحث احراز مکان و اطلاعات تماس و غیره که با بررسی این موارد در پایان به کسب وکار موردنظر نماد اعتماد داده می‌شود.»
 
او ادامه داد: «در بخش احراز صلاحیت با توجه به گروه کالا و خدماتی که فرد در سایت خود عرضه می کند، طبق قوانین در حوزه‌های مختلف ۱۷ مجوز کالا را بررسی می کنیم.اگر در حوزه بهداشت است، مجوز از وزارت بهداشت یا سازمان سلامت و دارو را بررسی می کنیم. اگر در حوزه رسانه‌های دیجیتال فعالیت می‌کند مجوزش از وزارت ارشاد مورد بررسی قرار می‌گیرد.»
 
به گفته هادی مفهوم اعتماد مفهومی طیفی است و صفر و یک نیست، به باور او نماد اعتماد هم مبنای اعتماد مرکز توسعه تجارت برای خرید اینترنتی است و مصرف‌کننده نیز براساس رتبه اعتماد که همان ستاره‌های زیر نماد اعتماد الکترونیکی است می‌توانند تصمیم بگیرند که به سایت اعتماد کند یا خیر.
 
براساس گفته هادی پیش از این مرکز توسعه تجارت خیلی دقیق ساز و کار رتبه اعتماد و تخصیص ستاره‌ها را به کسب وکارها را اجرایی نکرده بود و به تازگی درحوزه کسب و کارهای کوچک و بزرگ رتبه اعتماد را نیز راه‌اندازی کرده‌اند.
 
هادی همچنین عنوان می‌کند که کسب وکارها براساس الزامات قانونی نماد اعتماد الکترونیکی دریافت می‌کنند و پس از آن براساس سوابقی که از کسب وکارها دارند و سوابق نظارت مانند تخلفات و شکایاتی که مشتری می‌کند و نحوه رفتار کسب وکار با مشتریان خود مفهوم رتبه اعتماد شکل می‌گیرد و ستاره زیر نماد را دریافت می‌کند.
 
 
به اعتقاد حاضران در نشست «تجارت الکترونیکی،بایدها و نبایدها» درمورد نماد اعتماد باید به صورت گسترده اطلاع‌رسانی و آموزش داده شود
او در صحبت‌های خود با بیان اینکه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی دو اقدام مهم برای صدور نماد اعتماد انجام داده است، گفت: «اول اینکه فرآیند صدور اعطای نماد الکترونیکی را به صورت سیستمی انجام می‌دهیم یعنی افراد متقاضی می‌توانند حتی در ساعت غیرکاری هم درخواست نماد اعتماد دهند و اگر شرایط لازم را داشته باشند، می‌توانند به صورت برخط نماد اعتماد را دریافت کنند. برخی از گروه کالایی که مجوز پیش نیاز دارند، به صورت برخط استعلام می‌گیریم. یعنی به این صورت فرآیند اعطای زمان صدور نماد ۱۵ روز بود که به کمتر از یک روز رسیده است. دریافت نماد با توجه به نحوه سرعت کاربر در تکمیل فرم‌ها و بررسی تصویر مجوزها متفاوت است.»
 
هادی در ادامه افزود: «مرکز ملی فضای مجازی سال گذشته از ما خواست تا این مراحل را راستی آزمایی کنند. عملیات را تست کردند و چندین جلسه باهم برگزار کردیم. تیرماه امسال آقای فیروزآبادی، رییس مرکز ملی فضای مجازی به آقای روحانی نامه ارسال کرد که فرایند اعطای نماد اعتماد الکترونیکی به یک روز به صورت میانگین کاهش پیدا کرده است.»
 
هادی اعلام کرد که آنها به شورای عالی فضای مجازی و شورای اجرایی فناوری اطلاعات و چند نهاد مرجع پیشنهاد داد‌‌ه‌اند تا در دوره زمانی محدود کسب و کارهای جدید و قدیمی درگیر مجوزهای متعدد نشوند و فارغ از مجوز با احراز صلاحیت مقطعی و برخط اجازه فعالیت داشته باشند و اگر فعالیت کسب و کار ادامه دار بود، بعد از شش ماه تا یکسال ملزم شوند تا مجوزهای لازم را اخذ کند. براساس گفته‌های هادی این موضوع باید مورد موافقت نهادهای بسیاری قرار گیرد و هنوز مرکز توسعه تجارت پیگیر این موضوع است.
 
درمورد نماد اعتماد اطلاع رسانی شود
در ادامه این نشست پیمان طبری، مدیرعامل شرکت ایران کیش با اعلام اینکه مرکز توسعه تجارت در کنار اهدای نماد اعتماد الکترونیکی نسبت به آن نیز اطلاع رسانی کند، گفت: «عموم مصرف‌کنندگان باید به این آگاهی برسند که رتبه اعتماد شامل چه شاخص‌هایی است. بیشتر مردم این نماد و رتبه اعتماد را نمی‌شناسند. وقتی اطلاع رسانی شود ارزش این نماد هم افزایش پیدا می‌کند. وقتی مردم با آگاهی از رتبه اعتماد از سایت‌ها خرید کنند، به این صورت میزان رضایتمندی مشتری هم بالا می‌رود.»
 
او ادامه داد: «پیچیده بودن یا طولانی بودن کسب نماد اعتماد از دیگر مشکلات است. فعالیت بسیاری از سایت‌ها به پرداخت و خرید اینترنتی ختم می‌شود. می‌توان امکانی را فراهم کرد تا بتوانیم به عنوان pspها به کسب و کارها کمک کنیم این نماد را دریافت کنند. برای بسیاری از سازمان‌ها به خاطر بروکراسی دریافت نماد اعتماد دشوار خواهد بود.»
 
به گفته طبری کسب وکارها تا نماد خود را دریافت نکنند، نمی‌توانند فعالیتشان را شروع کنند، به همین خاطر طبری درخواست کرد تا به کسب وکارها مهلتی مشخص داده شود تا پس از ثبت نام برای دریافت نماد به صورت موقت بتوانند فعالیت خود را آغاز کنند تا روند دریافت نماد اعتماد طی شود. او همچنین بیان کرد: «یکسری سازمان‌ها چون سازمان‌های دولتی نیاز ندارند نماد اعتماد دریافت کنند. اگر در لیست این سازمان‌ها تجدیدنظر شود، خوب است. چون کسب و کارهای موفقی هستند که می‌توان به آنها اعتماد کرد و بدون دریافت نماد فعالیت کنند.»
 
به کسب وکارها قوانین را آموزش دهید
در این نشست همچنین علی نجات، معاون مدیر نظارت و پیگیری معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور هم با بیان اینکه سایتی که دارای نماد باشد، نماد به فعالیت آن سایت رسمیت می‌بخشد، گفت: «از مرکز توسعه تجارت انتظاراتی داریم. بسیاری از افراد که به ما مراجعه می کنند یا مرتکب جرمی می‌شوند، اصلا در این حوزه آموزش ندیده‌اند. اصلا با قانون جرایم رایانه‌ای و قانون پولشویی و حتی در مورد قانون صنفی خود هم آشنا نیستند.»
 
به گفته نجات بسیاری از کسب وکارهای یکسری اطلاعات را افشا می‌کنند که افشا آن داده‌ها خلاف قانون است؛ اما نمی‌دانند اطلاعاتی که از مشتریان دریافت می‌کنند، محرمانه است یا نمی‌دانند که باید در بحث احراز هویت در حد ضرورت اطلاعات دریافت کنند و نباید همه داده‌ها در اختیار این کسب وکارها قرار بگیرد.
 
آنطور که نجات می‌گوید سایت‌هایی که نماد دارند درکنار اینکه باید احراز هویت (kyc) را انجام دهند، باید آموزش هم ببینند. او همچنین بیان کرد: «این کسب وکارها حتی با هزینه شخصی ایجاد شده و هزینه‌ای برای دولت نداشته است. به دولت هم مالیات می‌دهد و نیاز به حمایت دارد. اگر برای چند جوان در دادستانی پرونده‌سازی کنیم چه دردی را دوا کردیم؟ جز اینکه دانش و کسب و کار و آینده او را از بین بردیم. قبل ازاینکه این اتفاق بیفتد باید او را آموزش دهیم و نماد اعطا کنیم.»

مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به دنبال تسهیل ارائه مجوز به کسب‌وکارهای مجازی

 
 
مرکز توسعه تجارت الکترونیکی به شواری عالی فضای مجازی و شورای اجرایی فناوری اطلاعات پیشنهاد داده‌ تا کسب و کارها آنلاین در دوره زمانی محدود ۶ ماه تا یکسال درگیر دریافت مجوزهای مختلف از سوی نهادهای گوناگون نشوند و فارغ از دریافت مجوزهای مختلف با احراز صلاحیت مقعطی و برخط اجازه فعالیت داشته باشند و در صورت ادامه دار بودن فعالیت کسب و کار به دریافت مجوزهای لازم اقدام کند.
 
 محمد جواد هادی، معاون تسهیل تجاری و توسعه کاربردهای مرکز توسعه تجارت الکترونیکی در نشست «تجارت الکترونیکی،بایدها و نبایدها» در ششمین نمایشگاه تراکنش با اعلام این خبر گفت: « البته هنوز این پیشنهاد مورد تصویب نهادهای ناظر قرار نگرفته است و برای اجرایی شدنش نیاز به توافق تمامی طرف‌های درگیر با موضوع است.»
 
معاون تسهیل تجاری و توسعه کاربردهای مرکز توسعه تجارت الکترونیکی همچنین اعلام کرد این مرکز به تازگی رتبه اعتماد الکترونیکی را راه اندازی کرده است. رتبه اعتماد ستاره‌های زیر نماد اعتماد الکترونیکی است که  کسب‌وکارها پس از دریافت نماد الکترونیکی، براساس شاخص‌هایی آن را دریافت می کنند.
 
او در مورد نماد اعتماد الکترونیکی گفت: «براساس قوانین و مقررات تجارت الکترونیکی، یک کسب و کار باید الزاماتی را رعایت کند. رعایت الزامات قانونی از سنوات قبل در قالب مجوزی که توسط مرکز توسعه تجارت به عنوان نماد اعتماد الکترونیکی در نظر گرفته شده بود،اعطا می شود. هفت مرحله برای دریافت نماد اعتماد الکترونیکی وجود دارد. احراز هویت، تایید صلاحیت و دسترسی فنی به سایت و بحث احراز مکان و اطلاعات تماس و غیره که با بررسی این موارد در پایان به کسب وکار موردنظر نماد اعتماد داده می‌شود.»
 
او ادامه داد: «در بخش احراز صلاحیت با توجه به گروه کالا و خدماتی که فرد در سایت خود عرضه می کند، طبق قوانین در حوزه‌های مختلف ۱۷ مجوز کالا را بررسی می کنیم.اگر در حوزه بهداشت است، مجوز از وزارت بهداشت یا سازمان سلامت و دارو را بررسی می کنیم. اگر در حوزه رسانه‌های دیجیتال فعالیت می‌کند مجوزش از وزارت ارشاد مورد بررسی قرار می‌گیرد.»
 
به گفته هادی مفهوم اعتماد مفهومی طیفی است و صفر و یک نیست، به باور او نماد اعتماد هم مبنای اعتماد مرکز توسعه تجارت برای خرید اینترنتی است و مصرف‌کننده نیز براساس رتبه اعتماد که همان ستاره‌های زیر نماد اعتماد الکترونیکی است می‌توانند تصمیم بگیرند که به سایت اعتماد کند یا خیر.
 
براساس گفته هادی پیش از این مرکز توسعه تجارت خیلی دقیق ساز و کار رتبه اعتماد و تخصیص ستاره‌ها را به کسب وکارها را اجرایی نکرده بود و به تازگی درحوزه کسب و کارهای کوچک و بزرگ رتبه اعتماد را نیز راه‌اندازی کرده‌اند.
 
هادی همچنین عنوان می‌کند که کسب وکارها براساس الزامات قانونی نماد اعتماد الکترونیکی دریافت می‌کنند و پس از آن براساس سوابقی که از کسب وکارها دارند و سوابق نظارت مانند تخلفات و شکایاتی که مشتری می‌کند و نحوه رفتار کسب وکار با مشتریان خود مفهوم رتبه اعتماد شکل می‌گیرد و ستاره زیر نماد را دریافت می‌کند.
 
 
به اعتقاد حاضران در نشست «تجارت الکترونیکی،بایدها و نبایدها» درمورد نماد اعتماد باید به صورت گسترده اطلاع‌رسانی و آموزش داده شود
او در صحبت‌های خود با بیان اینکه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی دو اقدام مهم برای صدور نماد اعتماد انجام داده است، گفت: «اول اینکه فرآیند صدور اعطای نماد الکترونیکی را به صورت سیستمی انجام می‌دهیم یعنی افراد متقاضی می‌توانند حتی در ساعت غیرکاری هم درخواست نماد اعتماد دهند و اگر شرایط لازم را داشته باشند، می‌توانند به صورت برخط نماد اعتماد را دریافت کنند. برخی از گروه کالایی که مجوز پیش نیاز دارند، به صورت برخط استعلام می‌گیریم. یعنی به این صورت فرآیند اعطای زمان صدور نماد ۱۵ روز بود که به کمتر از یک روز رسیده است. دریافت نماد با توجه به نحوه سرعت کاربر در تکمیل فرم‌ها و بررسی تصویر مجوزها متفاوت است.»
 
هادی در ادامه افزود: «مرکز ملی فضای مجازی سال گذشته از ما خواست تا این مراحل را راستی آزمایی کنند. عملیات را تست کردند و چندین جلسه باهم برگزار کردیم. تیرماه امسال آقای فیروزآبادی، رییس مرکز ملی فضای مجازی به آقای روحانی نامه ارسال کرد که فرایند اعطای نماد اعتماد الکترونیکی به یک روز به صورت میانگین کاهش پیدا کرده است.»
 
هادی اعلام کرد که آنها به شورای عالی فضای مجازی و شورای اجرایی فناوری اطلاعات و چند نهاد مرجع پیشنهاد داد‌‌ه‌اند تا در دوره زمانی محدود کسب و کارهای جدید و قدیمی درگیر مجوزهای متعدد نشوند و فارغ از مجوز با احراز صلاحیت مقطعی و برخط اجازه فعالیت داشته باشند و اگر فعالیت کسب و کار ادامه دار بود، بعد از شش ماه تا یکسال ملزم شوند تا مجوزهای لازم را اخذ کند. براساس گفته‌های هادی این موضوع باید مورد موافقت نهادهای بسیاری قرار گیرد و هنوز مرکز توسعه تجارت پیگیر این موضوع است.
 
درمورد نماد اعتماد اطلاع رسانی شود
در ادامه این نشست پیمان طبری، مدیرعامل شرکت ایران کیش با اعلام اینکه مرکز توسعه تجارت در کنار اهدای نماد اعتماد الکترونیکی نسبت به آن نیز اطلاع رسانی کند، گفت: «عموم مصرف‌کنندگان باید به این آگاهی برسند که رتبه اعتماد شامل چه شاخص‌هایی است. بیشتر مردم این نماد و رتبه اعتماد را نمی‌شناسند. وقتی اطلاع رسانی شود ارزش این نماد هم افزایش پیدا می‌کند. وقتی مردم با آگاهی از رتبه اعتماد از سایت‌ها خرید کنند، به این صورت میزان رضایتمندی مشتری هم بالا می‌رود.»
 
او ادامه داد: «پیچیده بودن یا طولانی بودن کسب نماد اعتماد از دیگر مشکلات است. فعالیت بسیاری از سایت‌ها به پرداخت و خرید اینترنتی ختم می‌شود. می‌توان امکانی را فراهم کرد تا بتوانیم به عنوان pspها به کسب و کارها کمک کنیم این نماد را دریافت کنند. برای بسیاری از سازمان‌ها به خاطر بروکراسی دریافت نماد اعتماد دشوار خواهد بود.»
 
به گفته طبری کسب وکارها تا نماد خود را دریافت نکنند، نمی‌توانند فعالیتشان را شروع کنند، به همین خاطر طبری درخواست کرد تا به کسب وکارها مهلتی مشخص داده شود تا پس از ثبت نام برای دریافت نماد به صورت موقت بتوانند فعالیت خود را آغاز کنند تا روند دریافت نماد اعتماد طی شود. او همچنین بیان کرد: «یکسری سازمان‌ها چون سازمان‌های دولتی نیاز ندارند نماد اعتماد دریافت کنند. اگر در لیست این سازمان‌ها تجدیدنظر شود، خوب است. چون کسب و کارهای موفقی هستند که می‌توان به آنها اعتماد کرد و بدون دریافت نماد فعالیت کنند.»
 
به کسب وکارها قوانین را آموزش دهید
در این نشست همچنین علی نجات، معاون مدیر نظارت و پیگیری معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور هم با بیان اینکه سایتی که دارای نماد باشد، نماد به فعالیت آن سایت رسمیت می‌بخشد، گفت: «از مرکز توسعه تجارت انتظاراتی داریم. بسیاری از افراد که به ما مراجعه می کنند یا مرتکب جرمی می‌شوند، اصلا در این حوزه آموزش ندیده‌اند. اصلا با قانون جرایم رایانه‌ای و قانون پولشویی و حتی در مورد قانون صنفی خود هم آشنا نیستند.»
 
به گفته نجات بسیاری از کسب وکارهای یکسری اطلاعات را افشا می‌کنند که افشا آن داده‌ها خلاف قانون است؛ اما نمی‌دانند اطلاعاتی که از مشتریان دریافت می‌کنند، محرمانه است یا نمی‌دانند که باید در بحث احراز هویت در حد ضرورت اطلاعات دریافت کنند و نباید همه داده‌ها در اختیار این کسب وکارها قرار بگیرد.
 
آنطور که نجات می‌گوید سایت‌هایی که نماد دارند درکنار اینکه باید احراز هویت (kyc) را انجام دهند، باید آموزش هم ببینند. او همچنین بیان کرد: «این کسب وکارها حتی با هزینه شخصی ایجاد شده و هزینه‌ای برای دولت نداشته است. به دولت هم مالیات می‌دهد و نیاز به حمایت دارد. اگر برای چند جوان در دادستانی پرونده‌سازی کنیم چه دردی را دوا کردیم؟ جز اینکه دانش و کسب و کار و آینده او را از بین بردیم. قبل ازاینکه این اتفاق بیفتد باید او را آموزش دهیم و نماد اعطا کنیم.»

اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی خواستار توقف و بازنگری رتبه‌‌بندی‌های کسب‌وکارها شد

 
 
اتحادیه کشوری کسب‌وکار‌های مجازی طی نامه‌ای خطاب به وزیر وزارت صمت توقف و بازنگری در رتبه‌بندی کسب‌وکار‌های مجازی را خواستار شد.
اتحادیه معتقد است که بیان طرح امتیاز دهی و رتبه‌بندی کسب‌وکار‌های مجازی توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی با ابهامات قانونی و ایرادات اجرایی همراه است.
 
پیش از این، مرکز توسعه تجارت الکترونیک در تاریخ ۱۶ مهرماه، اطلاعیه‌ای در مورد اجرای فاز دوم رتبه‌بندی کسب‌وکارهای اینترنتی و تغییر سازوکار اختصاص ستاره‌ی نماد اعتماد الکترونیکی (ای‌نماد) منتشر کرد. در این اطلاعیه اشاره شد که دریافت ستاره‌های نماد اعتماد الکترونیکی از سطح ۲ تا ۵ ستاره بر مبنای درخواست کسب‎‌وکار صورت می‌گیرد. به‌علاوه کسب‌وکارهایی که در فرایند رتبه‌بندی شرکت نمی‌کنند، با وجود روال سابق، امکان استفاده از نماد دو ستاره در وب‌سایت خود را هم ندارند. همچنین مرکز توسعه تجارت الکترونیک اعلام کرده است که رتبه‌ بندی کاملاً اختیاری بوده و کسب‌وکارهایی که قصد دارند در این ارزیابی شرکت کنند باید هزینه آن را با توجه به عمق ارزیابی به صورت یک مقدار ثابت به این نهاد پرداخت کند. حال اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی در نامه‌ای به وزارت صمت ابهامات این طرح را مطرح کرده و از آن‌ها خواستار توقف و بازنگری در رتبه‌بندی شده است.
 
در ادامه متن نامه را می‌خوانید:
به استناد بند (ع) ماده (۳۷) قانون نظام صنفی، سیاست گذاری و برنامه ریزی درخصوص تعیین و تصویب ضوابط رتبه بندی فعالیت افراد صنفی فعال در فضای مجازی (سایبری) در صلاحیت وزارت صنعت، معدن وتجارت است ولی حوزه اجرایی آن از وظایف و اختیارات اتاق اصناف و اتحادیه است. درضمن تعیین ضوابط و اجرای رتبه بندی بدون تایید جنابعالی به عنوان مقام عالی وزارت و اجرای آن توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی و یکی از نهاد‌های رتبه بندی مغایر مفاد قانون اساسی و قانون نظام صنفی کشور است.
 
کارکرد نماد اعتماد الکترونیکی احراز هویت، آدرس و اصالت مجوزهای تخصصی اشخاص برای شروع و ادامه فعالیت در همان رسته شغلی در فضای مجازی است و با عنایت به اینکه متولی اعطای نماد اعتماد (مرکز توسعه تجارت الکترونیکی) دستگاه صدور مجوز تخصصی نیست بنابراین اجرای رتبه بندی آنها باید توسط مراجع ذی ربط انجام پذیرد.
 
واژه اعتماد بکار رفته در نماد اعتماد الکترونیکی به دلیل ابهام آمیز و موسع بودن مفهوم آن پیش فرضی به مخاطب القاء می‌نماید که در تمامی شرایط می‌تواند به کسب و کار مجازی اعتماد کند لذا رتبه بندی نماد اعتماد، القاء این پیش فرض را تشدید نموده و آثار سوء بدنبال دارد. (بطور مثال عملکرد سکه ثامن و تشکیل پرونده قضایی بطرفیت وزارت صمت)
 
با اجرای رتبه بندی کسب و کارهای مجازی عملاً وظایف و اختیارات دستگاه‌ها و مراجع تخصصی صدور مجوز به مرکز توسعه تجارت الکترونیکی تحمیل شده و حجم این وظیفه عملاً باعث می‌شود که مرکز توسعه تجارت الکترونیکی از رسالت قانونی خود (سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی) دور شده و درگیر امور اجرایی شود.
 
بعضی از مواد وشاخص‌های در نظر گرفته شده برای رتبه‌بندی (تعرفه بالا و میزان توانایی مالی) به دلیل توانایی کسب و کارهای بزرگ باعث جلب اعتماد بیشتر خریداران به آن‌ها شده و این امر ضریب شکست کسب و کارهای نوپا و جدید الورود را افزایش می‌دهد و در نتیجه فضای انحصاری را تشدید می‌نماید.
 
درصورت الزامی بودن رتبه بندی، تعرفه خدمات مذکور باید در چارچوب قانون تعیین تعرفه‌های خدمات مرکز توسعه تجارت الکترونیکی و وجوه حاصل  به خزانه داری کل کشور واریز شود و در صورت اختیاری بودن صرف نظر از ایرادات مذکور اجرای آن نباید به یک نهاد رتبه‌بندی محدود شود  و باید با رویکرد رفع انحصار، زمینه مشارکت کلیه موسسات رتبه بندی فراهم شود.

موافقتنامه تجارت ترجیحی بین ایران و افغانستان منعقد می‌شود

lain.jpg
 
 
مدیرکل آسیا و اقیانوسیه سازمان توسعه تجارت ایران گفت: موافقتنامه تجارت ترجیحی با افغانستان به زودی پیگیری و به امضا خواهد رسید.
 
سیدرضا سید آقازاده چهارشنبه شب در نشست روسای کمیسیونها و تشکلهای اتاق بازرگانی خراسان رضوی با معاون والی هرات و اعضای هیات تجاری افغانستان در مشهد افزود: پیش از این نیز در سال ۱۳۹۴ تخفیفاتی در پنج تعرفه مربوط به کالاهای وارداتی از افغانستان اعمال شد که از جمله آنها واردات کنجد از این کشور بود و تعرفه معمولی آن از ۱۰ درصد به پنج درصد کاهش یافت.
 
وی ادامه داد: در خصوص انعقاد موافقتنامه تجارت ترجیحی بین ایران و افغانستان هماهنگی‌هایی با وزارت تجارت افغانستان صورت گرفته و نخستین مذاکرات ۲۴ دی ماه به صورت ویدئو کنفرانس بین مسوولان دو طرف انجام می‌گیرد تا بتوان این موضوع را هر چه سریعتر نهایی و عملیاتی کرد.
 
مدیرکل آسیا و اقیانوسیه سازمان توسعه تجارت ایران گفت: تجارت بین ایران و افغانستان باید پایدار باشد و هر دو طرف از آن منتفع شوند لذا تراز کردن تجارت بین المللی بویژه با افغانستان از دغدغه‌های حوزه تجارت ایران بوده و هدف ما برقراری یک تجارت متوازن بین دو کشور است.
 
وی افزود: راهکارهای ویژه برای تراز تجارت با افغانستان و رفع مشکلات در این زمینه از سوی سازمان توسعه تجارت ایران اتخاذ شده و موارد و درخواستهای مورد نظر تجار افغانستانی در کارگروه ویژه‌ای در این سازمان بررسی و راهکارهای لازم در این زمینه اتخاذ می‌شود.
 
چهارمین نشست کمیته مشترک اقتصادی خراسان رضوی و هرات با حضور معاون والی هرات و مسوولان این استان صبح امروز آغاز شد و نشست روسای کمیسیونها و تشکلهای اتاق بازرگانی خراسان رضوی با تجار افغانستانی در ادامه این برنامه برگزار شد.
 
نشست کمیته مشترک اقتصادی خراسان رضوی و هرات فردا به کار خود پایان می‌دهد.

پاساژ آنلاین فراگیر می‌شود

اپلیکیشن‌های چینی ویژه خرید، همان رویکردی را در قرن بیست و یکم دارند که مراکز خرید آمریکایی در قرن گذشته داشتند
 
 پاساژهای آنلاین در حال گرفتن سهم بزرگی از تجارت الکترونیکی چین هستند. این بازارهای مجازی تنها در سال ۲۰۱۹ دوبرابر بزرگ‌تر از مجموع اندازه‌ بازارهای آنلاین کشورهای آمریکا، بریتانیا، آلمان، ژاپن و کره‌جنوبی بوده‌ و حالا با رشد سرسام‌آوری در حال گسترش‌اند. چینی‌ها راه ایجاد غول‌های تکنولوژی فروش آنلاین را بهتر می‌دانند.
تقریبا تمام مردم چین «لی‌جیاگی» موسس ۲۸ ساله استارت آپ فروش محصولات آرایشی Austin در شهر کوچک نانچانگ را می‌شناسند. حالا میلیون‌ها نفر محصولات این شرکت را از طریق پخش زنده Taobao می‌خرند؛ بخشی از مجموعه بزرگ علی بابا که بزرگ ترین خرده فروشی اینترنتی چین است. Austin حالا رکود فروش ۱۵ هزار محصول آرایشی در ۵ دقیقه را هم در اختیار دارد. بسیاری از چینی‌ها «چن‌یی» ۲۴ ساله از شهر ساحلی و کوچک قینگدائو را با نام مستعار «هیولای کوچک» می‌شناسند. او از طریق حساب کاربری خود در اپلیکیشن پیام‌رسان محبوب WeChat، به ۲۰ هزار دنبال‌کننده‌اش محصولاتی مانند کرم ضدآفتاب، تنقلات و ساندویچ می‌فروشد. او این کار را به‌عنوان شغل دوم خود انجام می‌دهد. این روزها دیگر چنین مشاغلی در میان اغلب چینی‌ها محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. کشاورزان می‌توانند میوه‌ها و صیفی‌جات و ماهی‌گیران می‌توانند ماهی‌ها و میگوهایشان را در ویدئوهایی کوتاه به مشتریان نشان داده و این نمایش در همکاری با شبکه‌های تحویل و ارسال نوظهور، این امکان را برای ساکنان شهرهای بزرگ فراهم می‌کند تا به محصولات خانگی و تازه به‌صورت بی‌واسطه دسترسی داشته باشند. اینها در واقع به تدریج صنعت تجارت الکترونیک چین را اشباع می‌کنند. این افراد در ویدئوهای کوتاه یا حتی گردهمایی‌های یک و چند روزه، به صفحه نمایش صدها میلیون نفر راه پیدا می‌کنند و در واقع بازار مجازی را شکل می‌دهند که اندازه آن تنها در سال ۲۰۱۹ تقریبا دو برابر بزرگ‌تر از مجموع اندازه بازارهای مجازی و آنلاین کشورهای آمریکا، بریتانیا، آلمان، ژاپن و کره‌جنوبی بوده است. این در حالی است که بازارهای مجازی در چین با سرعت خیره‌کننده‌ای همچنان در حال رشد هستند.
 
از آنجا که خرید آنلاین در چین به سرعت در حال رشد است –تا پیش از شیوع ویروس کرونا هم این صنعت با اقبال خوبی مواجه بود- شرکت‌های اینترنتی چینی به دنبال راه‌های تازه برای جلب مشتریان بیشتر هستند. هرچند برخلاف Taobao، بازارگاه‌های آنلاین جدید هنوز به سودآوری چندانی نرسیده‌اند، اما انتظار می‌رود روند رشد قابل قبولی را تجربه کنند. شرکت‌های تکنولوژی چینی حالا سرمایه‌های خود را به سمت این بازارگاه‌های آنلاین سرازیر کرده‌اند. بعضی از این سرمایه‌ها به‌طور مستقیم از سوی شرکت‌های مادر به زیرمجموعه‌ها تزریق می‌شود تا به این ترتیب بتوانند خریداران و فروشندگان بیشتری را به سمت استفاده از پلت‌فرم‌هایشان سوق دهند. به نظر می‌رسد که این هیجان همچنان در این جغرافیا باقی بماند و رقبای غربی را انگشت به دهان و مشاهده‌گر باقی بگذارد. «مارک اشنایدر» رئیس شرکت نستله که بزرگ ترین شرکت صنایع غذایی جهان است، به مدیرانش گفته است: «اگر می‌خواهید آینده را ببینید، به چین نگاهی بیندازید.» «لابومیرا راچت» مدیر بازاریابی دیجیتال شرکت معروف تولیدکننده لوازم بهداشتی و آرایشی لورآل هم به رویکرد «مشتری محور» صنعت تجارت الکترونیک در چین و مقایسه آن با رویکرد «تکنولوژی محور» این صنعت در غرب اشاره می‌کند.
 
بعضی مدیران شرکت‌های تکنولوژی غربی، تجربه رقبای چینی خود را رد می‌کنند و معتقدند که رویکرد آنها نه تنها خلاقیت و تجارت نیست، بلکه نوعی فشار ساختاری است. آنها به سهم بالاتر کاربران موبایل چین از تجارت الکترونیک اشاره می‌کنند که ۹۰ درصد در برابر سهم ۴۳ درصدی کاربران موبایل آمریکایی است. بعضی دیگر به بازار متمرکز چین اشاره می‌کنند که در آن سه شرکت برتر حوزه تجارت الکترونیک آن یعنی علی بابا jd.com و Pinduoduo در مجموع بیش از ۹۰ درصد از کل خریدهای آنلاین و اینترنتی این کشور را در اختیار دارند. این دسته در تایید ادعای خود به مصوبه‌ای اشاره می‌کنند که کمیته ضدانحصارطلبی دولت چین در بیست و چهارم دسامبر سال گذشته تصویب و بر اساس آن اعلام کرد که تحقیقاتی را درباره شرکت علی‌بابا آغاز کرده است. در آمریکا اما سه شرکت برتر تجارت الکترونیک شامل آمازون، Shopify و eBay چیزی کمتر از ۵۰ درصد کل خریدهای آنلاین این کشور را به خودشان اختصاص می‌دهند.
 
با این همه اما نتایج یک تحقیق جدید درباره تجارت الکترونیک در چین نشان از رشد واقعی و چشمگیر در این صنعت دارند؛ رشدی که دیگر تنها به علی بابا محدود نمی‌شود. در چند سال گذشته شرکت Pinduoduo توانسته ۱۴ درصد از بازار خرید آنلاین چین را در اختیار بگیرد تا سهم علی بابا از ۶۷ درصد به ۶۱ درصد این بازار برسد و این غول چینی را مجبور کرده است تا از فروشندگانی که از پلت‌فرم آن استفاده می‌کنند، حق اشتراک بگیرد. شرکت‌های دیجیتالی چینی فعال در حوزه‌های خارج از خرده فروشی هم حالا وارد این ماراتن شده‌اند؛ شرکت‌هایی مانند Meituan که در زمینه ارسال غذا فعالیت می‌کنند، ByteDance مالک اپلیکیشن تیک‌تاک و اپلیکیشن ویدئوهای کوتاه Douyin. این بازیگران جدید شور و اشتیاقی تازه‌ای را به بازار خرید آنلاین چین آورده‌اند که یادآور رشد مصرف‌گرایی در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در آمریکاست.
 
برای درک سیر تحویل تجارت الکترونیک در چین بهتر است به عقب و تولد مصرف‌گرایی در قرن بیستم آمریکا نگاهی بیندازیم. این اتفاق همزمان با رواج تکنولوژی‌های جدید رخ داد؛ زمانی که مراکز خرید دیگر تنها جایی برای عرضه محصولات و خرید آنها نبودند، بلکه به جایی برای تفریح و سرگرمی تبدیل شده بودند. هرچند تبلیغات و آگهی‌های محصولات در رادیو و تلویزیون انجام می‌شد؛ اما مراکز خرید هم نقش مهمی در ترغیب افراد به خرید داشتند. با این اوصاف است که بر اساس بررسی‌های انجام‌شده در این زمینه، تعداد مراکز خرید و فروشگاه‌ها در آمریکا ۳/ ۳ برابر بیشتر از چین است.
 
زرق و برق فروشگاه‌ها و مراکز خرید آمریکا حالا در برابر راحتی و سادگی فرآیند خرید در آمازون قرار گرفته‌اند و ظاهرا در عصر جدید راحتی برنده است. این موضوع حتی تا پیش از شیوع ویروس کرونا هم وجود داشت و بعد از همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ بیشتر هم شده است. با این حال در چین –مانند اغلب کشورهای دیگر جهان- مردم هنوز بیشتر خریدهای خود را از فروشگاه‌های فیزیکی انجام می‌دهند. این روند به‌خصوص در شهرهای کوچک و حومه‌ای بیشتر هم رواج دارد. طبقه متوسط جامعه چین که حالا به موبایل‌های هوشمند و اینترنت پرسرعت مجهز هستند، امکان دسترسی بیشتری به فروشگاه‌های آنلاین متنوع برای خرید راحت و بهتر دارند تا مردم آمریکا. تراکم جمعیتی بالا در چین باعث شده است تا امکان ارسال ارزان‌تر برای مشتریان هم فراهم شود.
 
حالا مردم چین تنها با یک کلیک به مراکز خرید مجازی دسترسی دارند که درست مانند مراکز خرید فیزیکی در قرن بیستم آمریکا، تلفیقی از فروشگاه‌ها، مراکز سرگرمی، فودکورت‌ها و مراکز سرگرمی و بازی هستند. ویدئوهایی درباره محصولات خانگی و صنایع‌دستی منتشر می‌شوند. اینفلوئنسرها طرز استفاده از محصولات را نشان می‌دهند. در شبکه‌های اجتماعی، دوستان محصولات جالب و جدید را به یکدیگر پیشنهاد می‌کنند. فروشندگان مجازی تخفیف‌های متنوع ارائه کرده و جشنواره‌های فروش برگزار می‌کنند. برنامه‌های پخش زنده در کنار معرفی و فروش محصولات، سرگرمی‌هایی هم برای مخاطبانشان دارند و در نهایت شبکه‌ای از کسب وکارها در دنیای واقعی، این خریدها را به دست خریداران‌شان می‌رسانند.
 
در این میان سوپراپ‌هایی مانند WeChat بازیگرانی مهمی در این عرصه به حساب می‌آیند. این اپلیکیشن با ۲/ ۱ میلیارد نفر کاربر، متعلق به بزرگ‌ترین شرکت اینترنتی چین یعنی Tencent است و ترافیک خرید آنلاین آن به‌صورت مستقیم به jd.com و Pinduoduo منتقل می‌شود که Tencent در هر دوی آنها سهامدار است. در واقع در بازار چین، مرز مشخصی میان شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های خرید آنلاین وجود ندارد. خریداران این موضوع را دوست دارند و معتقدند که خرید آنلاین در این کشور روندی بسیار ساده و لذت‌بخش دارد، تا جایی‌که افراد را به خرید بیشتر از این طریق ترغیب می‌کند. بر این اساس است که کارشناسان و تحلیلگران انتظار دارند تا پایان سال جدید میلادی، تجارت الکترونیک بیش از یک‌چهارم کل فروش خرده‌فروشی‌های چین را به‌خود اختصاص بدهد؛ این میزان تقریبا دوبرابر سهم تجارت الکترونیک آمریکا در برابر خرده‌فروشی آن بعد از دوره همه‌گیری کرونا است.

کلیات لایحه اصلاح قانون تجارت الکترونیکی و تسهیل ارائه خدمات دارویی به روش الکترونیکی رد شد

سخنگوی کمیسیون بهداشت ودرمان مجلس گفت: لایحه اصلاح قانون تجارت الکترونیکی و تسهیل ارائه خدمات دارویی به روش الکترونیکی در نشست امروز کمیسیون بررسی و کلیات آن رد شد.
 
 
زهرا شیخی مبارکه در تشریح دستور کار امروز  ( سه شنبه، 9 دی ماه )  کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی از بررسی لایحه اصلاح قانون تجارت الکترونیکی و تسهیل ارائه خدمات دارویی به روش الکترونیکی در این نشست خبر داد و گفت: این لایحه در نشست امروز بررسی و کلیات آن پس از بحث و گفت و گوهای صورت گرفته رد شد.
 
سخنگوی کمیسیون بهداشت و  درمان مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همچنین نقش ژنتیک اجتماعی در توسعه سیاست‌های جمعیتی با حضور مسئولان غربالگری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کارشناسان متخصص ژنتیک و چند تن از متخصصان حوزه زنان و زایمان در نشست امروز بررسی شد.

بزرگ‌ترین خریدهای تکنولوژی در سال ۲۰۲۰

سالی که حالا آخرین روزهای تقویمش را رج می‌زنیم، سال عجیب و سختی برای مردم سراسر دنیا بود. شیوع ویروس کرونا در این سال و همه گیری آن در جهان همه‌چیز را تحت‌تاثیر قرار داد، پس تعجبی ندارد که صنعت تکنولوژی هم مانند بخش‌ها و کسب‌وکارهای دیگر ۲۰۲۰ را با رکود و مشکلاتش به‌خاطر بیاورد.
 
 
 با این اوصاف است که میزان ادغام و خریدهای صنعت تکنولوژی در این سال نسبت به سال پررونق ۲۰۱۸، کاهش نسبی داشته است. سال ۲۰۱۸ شاهد بعضی از مهم‌ترین و گران‌ترین خریدهای تاریخ تکنولوژی بود؛ زمانی که شرکت SAP شرکت نرم‌افزاری Qualtrics را با قیمت ۸ میلیارد دلار خرید، شرکت IBM شرکت بزرگ Red Hat را با قیمت سرسام‌آور ۳۳ میلیارد دلار از آن خود کرد و تولیدکننده بزرگ تراشه Broadcom با پرداخت ۹/ ۱۸ میلیارد دلار به‌صورت نقدی، شرکت CA Technologies را - که بزرگ‌ترین شرکت نرم‌افزاری مستقل جهان بود - خرید. بر اساس آمار منتشر شده از سوی GlobalData، حجم معاملات ادغام و خرید تکنولوژی تا پایان فصل سوم سال ۲۰۱۹ برابر ۲۴۵ میلیارد دلار بود که این میزان کاهش سالانه ۲۵ درصدی داشت. بررسی‌ها اولیه نشان می‌دهد که با وجود شرایط بحرانی دنیا در سال ۲۰۲۰، اما میزان ادغام و خریدهای صنعت تکنولوژی در این سال چندان هم بد نبوده و تنها کمی نسبت به سال ۲۰۱۸ کاهش داشته است.
 
 مجله آنلاین Computer world بعضی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین این خریدها را در فهرستی منتشر کرده است که آنها را با هم مرور می‌کنیم:
 
چهاردهم دسامبر، Vista Equity Partners شرکت Pluralsight را به قیمت ۵/ ۳ میلیارد دلار خرید.
 
شرکت سرمایه‌گذاری Vista Equity Partners با پرداخت ۵/ ۳ میلیارد دلار به‌صورت نقدی، شرکت Pluralsight را که برگزارکننده دوره‌های آموزشی آنلاین در زمینه مهارت‌های آی‌تی و تکنولوژی بود، خرید. شرکت Pluralsight که در سال ۲۰۰۴ تاسیس شد، با ارائه دوره‌های آموزش آنلاین نرم‌افزارها به شرکت‌های دیگر این امکان را می‌دهد تا دوره‌های آموزشی موردنظرشان را برای بهبود مهارت‌های آی‌تی کارمندانشان برگزار کنند. البته این پلت‌فرم به‌صورت شخصی و فردی هم قابل استفاده است. با این حال نسخه تجاری آن با ارائه امکانات تحلیلی، به مدیران منابع انسانی و آی‌تی اجازه می‌دهد تا متوجه شوند که کارمندان در چه زمینه‌هایی کمبود مهارت دارند و در نهایت دوره موردنیازشان را بهتر انتخاب کنند. این شرکت در سال ۲۰۱۸ وارد بورس شد و سهام خود را به‌صورت عمومی عرضه کرد. هر چند قیمت سهام آن به‌خاطر همه گیری کووید-۱۹ کمی کاهش پیدا کرد، اما در اوایل ماه دسامبر یک بار دیگر قیمت آن افزایش یافت. شرکت Vista اما در زمینه سرمایه‌گذاری روی شرکت‌های نرم‌افزاری به‌خصوص استارت‌آپ‌های فعال در فین‌تک و پردازش داده، فعالیت می‌کند.
 
اول دسامبر، شرکت Salesforce پلت‌فرم Slack را با قیمت ۷/ ۲۷ میلیارد دلار خرید. این بزرگ‌ترین خرید نرم‌افزاری در سال ۲۰۲۰ است که در آن Salesforce پلت‌فرم ارتباطات کاری محبوب Slack را با قیمت ۷/ ۲۷ میلیارد دلار به‌صورت نقدی و همچنین سهام، از آن خود کرد. این معامله دو غول حوزه SaaS (نرم‌افزار به‌عنوان سرویس) را کنار یکدیگر آورد و بزرگ‌ترین خرید Salesforce در دوره کاری «مارک بینوف» بنیان‌گذار و مدیرعامل این شرکت به حساب می‌آید. این خرید حتی بزرگ‌تر از خرید شرکت LinkedIn توسط مایکروسافت با قیمت ۲/ ۲۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ است. Slack اما از زمان عرضه اولیه سهامش در ماه ژوئن ۲۰۱۹ نتوانسته بود آن‌طور که باید رشد کند.
 
این درحالی بود که رقابت با پلت‌فرم‌های Microsoft Teams و Zoom هم آن را تحت فشار قرار می‌داد؛ تا جایی که قیمت سهام آن تا ۴۰ درصد کاهش پیدا کرده بود. حالا اما انتظار می‌رود که این شرکت همچنان با مدیریت «استوارت باترفیلد» تا پایان سال مالی ۲۰۲۱ درآمد ۸۵۰ میلیون دلاری داشته باشد.
 
سی‌ام نوامبر، فیس‌بوک شرکت Kustomer را با قیمت یک میلیارد دلار خرید. این خبر را فیس‌بوک در اوایل ماه دسامبر اعلام کرد تا در آخرین روز این ماه رسمی شود. شرکت Kustomer که در سال ۲۰۱۵ تاسیس شده است، یک پلت‌فرم مدیریت ارتباط با مشتری همه‌جانبه است که به‌صورت مشخص روی مرکز ارتباطات متمرکز است. فیس‌بوک که تمایل بیشتری به مرتبط کردن کاربران برنامه‌های مسنجر، واتس‌اپ و اینستاگرام با کسب‌وکارها پیدا کرده و از نیاز کسب‌وکارها به ارتباط راحت با مشتریان کاملا آگاه است، به خرید این پلت‌فرم علاقه‌مند شد.  دهم نوامبر، شرکت Adobe شرکت
 
Workfront را با قیمت ۵/ ۱ میلیارد دلار خرید. خبر این خرید در اول ماه نوامبر به‌صورت رسمی اعلام شد. Workfront در واقع یک ابزار مدیریت کار و همکاری است که رقابت جدی با ابزارهایی مانند Project and Planner شرکت مایکروسافت، Wrike، Asana، Smartsheet، Liquid Planner، monday.com، Jira، Trello و Clarizen دارد. با این حال برخلاف این رقبا، بیشتر روی متخصصان بازاریابی کمک می‌کند تا کارهایشان را با استفاده از نرم‌افزارهای Adobe مخصوصا در فضای کلاد، بهتر انجام بدهند. Workfront در زمان خرید سه هزار مشتری و یک میلیون کاربر داشت. الکس شوتمن، مدیرعامل این شرکت همچنان در سمت خود ابقا شده است.
 
بیست‌و‌نهم اکتبر، Marvell Technology شرکت Inphi را با قیمت ۱۰ میلیارد دلار خرید. بازار تراشه‌ها با سرعت رشد می‌کند و همین موضوع باعث شد تا Marvell Technology برای تقویت جایگاه خودش در برابر رقبایی مانند AMD و Nvidia، دست به خرید Inphi بزند. هر دو این شرکت‌ها که در کالیفرنیا مستقر هستند، با هم ادغام می‌شوند تا یک شرکت تولیدکننده تراشه را با ارزش ۴۰ میلیارد دلار شکل بدهند که قرار است روی ساخت تراشه‌های باکیفیت ویژه دیتاسنترها و زیرساخت‌های بی‌سیم ۵G متمرکز باشد. شرکت Inphi در زمینه تولید تراشه‌های اپتیکال نتورکینگ تخصص دارد که بیشتر در دیتاسنترهای مبتنی بر کلاد و همچنین زیرساخت‌های شبکه ۵G به‌کار برده می‌شوند. Marvell Technology هم بیشتر در همین زمینه‌ها فعال بوده است و این خرید قدرت آن را چند برابر خواهد کرد.
 
بیست‌وهفتم اکتبر، AMD شرکت Xilinx را با قیمت ۳۵ میلیارد دلار خرید. ادغام و خرید شرکت‌های تولیدکننده تراشه در اواخیر ماه اکتبر و اعلام این خرید، به اوج خود رسید. شرکت Xilinx در زمینه تولید پردازنده‌های قابل برنامه‌ریزی با هدف عملکرد باکیفیت در مواردی مانند فشرده سازی فایل‌های ویدئویی و رمزنگاری دیجیتالی، فعالیت می‌کند که خرید آن به AMD برای رقابت بهتر با اینتل در حوزه دیتاسنترها کمک می‌کند. هر دوی این شرکت‌های آمریکایی فرآیند تولید تراشه‌های خودشان را برون‌سپاری کرده و به تایوان منتقل کرده‌اند. با این اوصاف انتظار می‌رود هم‌افزایی آنها بعد از این خرید به سرعت اتفاق بیفتد. ویکتور پنگ، مدیرعامل Xilinx بعد از تکمیل فرآیند این خرید در سال ۲۰۲۱، همچنان در همین نقش به فعالیت خودش ادامه خواهد داد.
 
دوازدهم اکتبر، Twilio شرکت Segment را با قیمت ۲/ ۳ میلیارد دلار خرید. شرکت Twilio که متخصص ارتباطات تحت کلاد است، با خرید پلت‌فرم پردازش داده‌های مشتری Segment، سعی کرده است در زمینه طراحی رابط‌های برنامه اپلیکیشن‌ یا APIها قدرت بیشتری پیدا کند. Twilio امیدوار است که با خرید Segment بتواند فعالیت‌هایش برای توسعه APIهای مدرن و قابل شخصی سازی برای مشتریان را بهبود بدهد.
 
سیزدهم سپتامبر، Nvidia شرکت Arm را با قیمت ۴۰ میلیارد دلار خرید. یک خرید بزرگ که به‌صورت نقدی و سهام انجام شد. جنسن هوآنگ، بنیان‌گذار و مدیرعامل Nvidia در این مورد گفت: «سیمون سگارز و تیمش در Arm شرکت فوق‌العاده‌ای را ساخته‌اند که تقریبا در هر بازار تکنولوژی در دنیا حضور دارد. ادغام قابلیت‌های پردازش هوش مصنوعی Nvidia با اکوسیستم گسترده CPUهای شرکت Arm کمک می‌کند تا بتوانیم دنیای تکنولوژی را از کلاد، موبایل هوشمند، کامپیوتر شخصی، خودروهای خودران و روبات‌ها به اینترنت اشیا و پردازش هوش مصنوعی ارتقا داده و آن را در دسترس تمام مردم دنیا قرار بدهیم.» شرکت انگلیسی Arm که در زمینه طراحی تراشه‌ها فعالیت می‌کند، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «Arm به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از Nvidia همچنان به فعالیت‌های خودش با الگوی مجوز باز ادامه می‌دهند و مشتریان جهانی خودش را حفظ خواهد کرد. این درحالی است که این شرکت تا حالا ۱۸۰ میلیارد تراشه به سراسر دنیا صادر کرده است.»
 
ششم جولای، Uber شرکت Postmates را با قیمت ۶۵/ ۲ میلیارد دلار خرید. غول تاکسی‌های اینترنتی دنیا در ماه جولای اعلام کرد که تمام سهام شرکت رقیبش Postmates را که در زمینه ارسال غذا فعالیت می‌کند، می‌خرد تا به این ترتیب بخش ارسال و تحویل غذای خودش را تقویت کند. این خرید به تایید مقامات دولتی و نظارتی هم رسیده است.
 
سی‌ام ژوئن، گوگل شرکت North را خرید. این خرید در واقع تلاش گوگل بعد شکستش در عرضه عینک هوشمند بود. حالا گوگل امیدوار است با خرید این شرکت کانادایی که در زمینه تولید عینک هوشمند فعالیت می‌کند، بتواند یک‌بار دیگر شانس خودش را در این زمینه بیازماید. با این همه اما قیمت این خرید اعلام نشده است.  بیست‌و‌ششم ژوئن، آمازون استارت‌آپ Zoox را با قیمت ۲/ ۱ میلیارد پوند خرید. غول تجارت الکترونیک دنیا با خرید این استارت‌آپ فعال در زمینه تولید خودروهای خودران، از علاقه و تمایلش برای ورود به این عرصه پرده برداشت. البته آمازون قبلا هم با خرید سهام شرکت Rivian سازنده کامیون‌های خودران و استارت‌آپ Aurora که در زمینه خودروهای خودران فعال است، این تمایل را نشان داده بود. استارت‌آپ Zoox که در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد، به دنبال معرفی برنامه‌ای برای ارائه خدمات به اشتراک‌گذاری سفر با خودروهای خودران در سال‌جاری بود، اما به‌خاطر همه‌گیری ویروس کرونا این برنامه به تاخیر افتاد. این شرکت تا حالا یک میلیارد دلار سرمایه دریافت کرده و به همین دلیل یکی از معدود تک‌شاخ‌ها در زمینه خودروهای خودران به حساب می‌آید.
 
بیست‌ودوم ژوئن، مایکروسافت شرکت CyberX را خرید. مایکروسافت با خرید این استارت‌آپ که در زمینه امنیت اینترنت اشیا فعال است، تصمیم دارد آن را با بخش رایانش ابری خود یعنی Azure ادغام کند و در نهایت زیرمجموعه‌های Azure IoT، Azure Security Center برای اینترنت اشیا و Azure Sentinel را ارائه کند. قیمت این خرید هم همچنان اعلام نشده است.  بیست‌وهشتم می، سیسکو شرکت ThousandEyes را خرید. خبر این خرید در اوایل ماه می ‌‌اعلام شد، اما هرگز مبلغ آن فاش نشد. شرکت ThousandEyes در زمینه فروش ابزارهای تحلیل داده مبتنی بر کلاد برای اینترنت و شبکه‌های محلی و گسترده فعالیت می‌کند. این شرکت همچنین فعالیت‌ها و کیفیت عملکرد ISPها و شبکه‌های بی‌سیم گسترده را هم بررسی می‌کند. سیسکو تصمیم دارد با این خرید، بخش تازه خدمات شبکه‌ای خودش را گسترش داده و جایگاه قدرتمندتری در این بازار به دست بیاورد.  نوزدهم می، مایکروسافت شرکت Softomotive را خرید. خرید این شرکت انگلیسی ارائه‌دهنده نرم‌افزار اتوماسیون پردازش روباتیک با قیمت نامعلومی انجام شد. این شرکت بیش از هر چیزی به‌خاطر سرویس اتوماسیون دسکتاپ خودش با نام WinAutomation شناخته می‌شود که قرار است به پلت‌فرم Power Automate مایکروسافت اضافه شود. شرکت Softomotive که در سال ۲۰۰۵ تاسیس شد، هزاران مشتری در بخش‌های بهداشت و درمان، بانکداری، بیمه و صنایع مخابراتی دارد.
 
پانزدهم می، فیس‌بوک استارت‌آپ Giphy را با قیمت ۴۰۰ میلیون دلار خرید. این آرشیو دیجیتال محبوب که امکان جست‌وجوی تصاویر متحرک یا گیف‌ها را به کاربران می‌دهد، توجه فیس‌بوک را به خودش جلب کرد تا در نهایت آن را خریده و به اینستاگرام اضافه کند. ویشال شاه، معاون بخش محصولات فیس‌بوک در همان زمان اعلام کرد که نیمی از ترافیک Giphy از اپلیکیشن‌های خانواده فیس‌بوک می‌آید و نیمی دیگر تنها از اینستاگرام.  چهاردهم می، مایکروسافت Metaswitch Networks را خرید. خرید این شرکت انگلیسی هم بدون اعلام مبلغ آن در اوایل ماه می‌‌اعلام شد و در واقع گام دیگری از سوی مایکروسافت به سمت بازار رو به رشد ۵G به حساب می‌آید. شرکت Metaswitch Networks در زمینه ارائه نرم‌افزارهای ارتباطی مبتنی بر کلاد و مجازی‌سازی فعالیت می‌کند. انتظار می‌رود مایکروسافت از این خرید برای گسترش پلت‌فرم Azure خودش استفاده کند.
 
 هفتم می، Zoom استارت‌آپ Keybase را خرید. این استارت‌آپ متخصص در رمزنگاری پیام‌ها، گزینه خوبی برای Zoom بود که با شیوع ویروس کرونا شاید رشد سریع خودش بود. روش کار این استارت‌آپ به گونه‌ای است که امنیت ارتباطات و پیام‌ها را با رمزنگاری تضمین می‌کند؛ به این معنا که محتوای رد و بدل شده میان افراد توسط افراد دیگر قابل دیدن یا شنیدن نیستند.
 
با این همه مبلغ این خرید هرگز اعلام نشد.  شانزدهم آوریل، Verizon شرکت BlueJeans را خرید. بازوی تجاری شرکت مخابراتی Verizon این خرید را انجام داد. به گزارش وال‌استریت‌ژورنال، Verizon این شرکت فعال در زمینه ارائه خدمات ویدئوکنفرانس تجاری را با قیمتی کمتر از ۵۰۰ میلیون دلار خرید تا به این ترتیب بتواند از بازار پررونقی که به واسط گسترش بیماری کووید-۱۹ شکل گرفت، سهمی برای خودش به دست بیاورد.
 
پانزدهم ژانویه، اپل Xnor.ai را با قیمت ۲۰۰ میلیون دلار خرید. این خبر که در وب‌سایت تک کرانچ منتشر شد، نشان می داد که اپل این استارت‌آپ را که در زمینه یادگیری ماشینی و الگوریتم‌ها و تکنیک‌های تشخیص تصویر فعالیت می‌کند، خریده است تا بتواند از آن برای ساخت محصولات بعدی خودش بهره بگیرد.  چهاردهم ژانویه، گوگل کلاد شرکت AppSheet را خرید. هر چند این خرید بدون اعلام مبلغ آن انجام شد، اما نشان می‌داد که گوگل به‌دنبال گسترش بازوی کلاد خودش است. شرکت AppSheet در زمینه توسعه نرم‌افزاری بدون کد فعالیت می‌کند و امکان ساخت اپلیکیشن‌های تجاری ساده را بدون نیاز به دانستن فرآیند کدنویسی، به مشتریانش می‌دهد.