رای قطعی دادگاه: مخابرات باید اجاره IP آدرس‌ها را به دولت پرداخت کند

/در , , , , , , , , , /توسط
 
‌رای قطعی دادگاه شکایت سازمان فناوری اطلاعات از شرکت مخابرات ایران درباره استفاده از IP آدرس‌های کشوری به نفع سازمان فناوری اطلاعات صادر شد و بدین ترتیب مخابرات ایران باید برای استفاده از حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار IP آدرس کشوری هزینه پرداخت کرده و مطالبات سال‌های گذشته را نیز به حساب دولت واریز کند.
 
امیر ناظمی، رئیس سابق سازمان فناوری اطلاعات در اینستاگرام خود تصویر حکم قطعی دادگاه شکایت این سازمان از شرکت مخابرات ایران برای استفاده از IP آدرس‌های کشوری در استان خراسان شمالی را منتشر کرده است که براساس آن IPها جزو اموال ملی محسوب شده و مخابرات ایران نمی‌تواند از آنها به صورت رایگان استفاده کند. شرکت مخابرات ایران همچنین ملزم شده است هزینه استفاده از IPها در سال‌های گذشته را نیز به حساب دولت واریز کند.
 
تعداد این IP آدرس‌ها برای کل کشور حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار عدد برآورد می‌شود که اگر قیمت خرید هرکدام از آنها حدود از ۱۷ تا ۲۲ دلار برآورد شود، مخابرات ایران باید برای اجاره و استفاده از آنها سالانه چندین میلیون دلار به دولت بپردازد.
 
 
تصویر حکم قطعی دادگاه درباره استفاده شرکت مخابرات از IP آدرس‌ها
امیر ناظمی درباره این شکایت در اینستاگرام نوشته است: «یکی از دارایی‌های ملی نیز IP است. IPها در حقیقت آدرس‌های عددی یگانه و محدودی هستند که میان کشورها و شرکت‌ها در جهان تقسیم شده است. به این ترتیب IPها هم نوعی منبع محدود هستند که در حقیقت همان ابتدا سهم هر کشوری میزان مشخصی بوده است و به همین دلیل نیز دارای ارزش مادی هستند.»
 
‌براساس گفته ناظمی: «این IPها به اسم نماینده رسمی ایران ثبت می‌شود و البته مخابرات می‌شود بهره‌بردار آن. اما پس از خصوصی‌سازی مخابرات این منبع ملی به مرور زمان مورد ادعای این شرکت خصوصی‌شده قرار می‌گیرد و نهایتا روزگاری ادعا می‌شود که این دارایی مربوط به شرکت مخابرات (با سهامداران خصوصی و غیردولتی) است.»
 
IP آدرس چیست؟
نشانی پروتکل اینترنت (Internet Protocol Address) یا به اختصار نشانی آی‌پی (IP Address) نشانی عددی است که به هریک از دستگاه‌ها و رایانه‌های متصل به شبکه رایانه‌ای که بر مبنای نمایه TCP/IP (از جمله اینترنت) کار می‌کند، اختصاص داده می‌شوند. پیام‌هایی که دیگر رایانه‌ها برای این رایانه می‌فرستند با این نشانه عددی همراه است و راه‌یاب‌های شبکه آن را مانند «نشانی گیرنده» در نامه‌های پستی تعبیر می‌کنند، تا در نهایت پیام به رابط شبکه رایانه مورد نظر برسد.
 
ناظمی ادامه داده است: «یکی از کارهایی که در دوره پیش با حمایت دوستان مختلف جلو بردیم، همین حفاظت از دارایی عمومی بود. به همین دلیل بود که فرآیند شکایت حقوقی و قانونی از مخابرات برای احقاق حقوق مردم آغاز شد. شکایت رسمی از مخابرات فرآیندی بسیار طولانی بود. فرآیندی که نهایتا یک هفته پس از رفتن‌ام از سازمان فناوری اطلاعات ایران، حکم قطعی و نهایی آن صادر شد. خوشحالم که علی‌رغم همه هزینه‌هایی که برایمان داشت، و شاید در آینده هم داشته باشد؛ اما از محافظت از دارایی عمومی مردم کوتاه نیامدیم، هرچند کم، هرچند ناچیز باشد این دارایی، اما به وجدان خودمان بدهکار نیستیم.»
 
 
 
تصویر رای دادگاه بدوی که عینا در دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
 
 
 
براساس حکم قطعی دادگاه، IPها دارایی شرکت مخابرات نیستند و یک دارایی عمومی و ملی محسوب می‌شوند و شرکت مخابرات بابت استفاده از آنها باید اجاره سالیانه به دولت بپردازد.
 
براساس آنچه در رای دادگاه می‌شود، شکایت از مخابرات در سال ۹۷ در دوران مدیرعامل مجید صدری در شرکت مخابرات ایران آغاز شده و هم‌اکنون به نتیجه نهایی رسیده است.
 
 
 
 
قیمت‌های جهانی خرید IP آدرس
 
شکایت سازمان فناوری اطلاعات از شرکت مخابرات ایران تنها به استفاده از ۹ هزار و ۸۲۷ IP آدرس در استان خراسان شمالی بین سال‌های ۹۲ تا ۹۵ مربوط می‌شود؛ اما قابل تعمیم به کل کشور خواهد بود. همچنین در حکم دادگاه آمده است که شرکت مخابرات ایران باید هزینه استفاده از این IPها را براساس قیمت روز و تورم محاسبه شده از سوی بانک مرکزی بپردازد.

توسعه شبکه انتقال و IP، ضرورت زیرساخت شبکه ملی اطلاعات است

/در , , , , , /توسط
 
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه توسعه شبکه انتقال و IP کشور به عنوان زیرساخت شبکه ملی اطلاعات یک ضرورت است، گفت: البته در حال حاضر در برخی از نواحی شبکه IP به ۶۰ درصد ظرفیت خود رسیده است و برای توسعه آن باید اقدام و برنامه‌ریزی شود.
 
 محمدجواد آذری جهرمی در دیدار با اعضای هیات مدیره شرکت زیرساخت که به صورت ویدیوکنفرانس برگزار شد، با بیان اینکه پیش‌بینی باری که روی شبکه به دلیل بیماری کرونا به وجود آمد، غیر قابل انتظار بود، گفت: انتظار این حجم از ترافیک را روی شبکه نداشتیم و با اینکه مدیریت این حجم از ترافیک کار دشواری بود، ولی کمترین شکایت در حوزه اپراتورها را در این دوران از شرکت زیرساخت داشتیم.
 
وی با اشاره به نقش شرکت ارتباطات زیرساخت مدیران و کارمندانش برای توسعه زیرساخت‌های شبکه ملی اطلاعات در سال گذشته، گفت: سال گذشته کارهای بزرگی مانند گسترش مراکز داده و DNS، توسعه مراکز داده (IXP) در نواحی چندگانه کشوری و پروژه‌های امنیت سایبری به سرانجام رسید. 
 
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه در سال جدید باید برخی از برنامه‌ها را به جدیت دنبال کنیم، افزود: توسعه شبکه انتقال و IP کشور به عنوان زیرساخت شبکه ملی اطلاعات یک ضرورت است، البته در حال حاضر در برخی از نواحی شبکه IP به ۶۰ درصد ظرفیت خود رسیده است و برای توسعه آن باید اقدام و برنامه‌ریزی شود.
 
آذری جهرمی ساخت منطقه ویژه ارتباطات و فناوری اطلاعات را با توجه به دستور اخیر مقام معظم رهبری برای تعامل با شرکت‌های بین‌المللی حایز اهمیت ویژه دانست و گفت: این منطقه از اجزای شبکه ملی اطلاعات است و مقدمات آزادسازی و فروش اینترنت شرکت زیرساخت را هم فراهم می‌کند و باید تا اردیبهشت ماه تایید مرکز ملی فضای مجازی را برای ساخت آن بگیریم.
 
وی همچنین در جلسه مجازی با اعضای هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ضمن تشکر از اقدامات خوبی که در سال گذشته در سازمان فناوری اطلاعات آغاز شده و به سرانجام رسید، گفت: یکی از مهم‌ترین مسائلی که سال گذشته در دستور کار قرار داشت شبکه ملی اطلاعات بود که انصافاً اقدامات خوبی در این حوزه انجام شد که جای تقدیر و تشکر دارد.
 
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات افزود: در حوزه امنیت سایبری، دولت الکترونیکی و حمایت از کسب‌وکارها با استقرار کامل طرح نوآفرین هم شاهد اقدامات خوبی بودیم و انتظار می‌رود در شش ماه پایانی دولت پروژه‌های باقی‌مانده به سرانجام و نقطه مطلوبی برسند.
 
آذری جهرمی با بیان اینکه برای خدمت روز اول و آخر معنا ندارد تأکید کرد: تمام ‌روزهای باقی‌مانده تا پایان دولت برای ما باید روز ویژه‌ای باشند و همه ما باید این روزها را به شکل مسابقه دو امدادی در نظر بگیریم و توجه داشته باشیم که قرار است چوبی را به دست دونده بعدی بسپاریم؛ بنابراین برای موفقیت کشور همه باید تلاش کنیم تا رکورد خوبی از خودمان به‌جا بگذاریم.
 
وی همچنین ضمن تأکید دوباره بر تعیین تکلیف پروژه‌های باقی‌مانده در حوزه شبکه ملی اطلاعات، دولت الکترونیکی، امنیت سایبری و حمایت از کسب‌وکارهای حوزه اقتصاد دیجیتال تأکید کرد که در زمان باقی‌مانده تبیین و مستندسازی دستاوردها و نوع نگاه به توسعه هم باید به‌طور ویژه موردتوجه قرار گیرد.
 

گوگل پیگیر شناسایی آی‌پی‌های ایرانی

/در , , , , , , , , /توسط
 
 از چند روز پیش برخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی گزارش داده‌اند که گوگل در حال شناسایی IPهای ایرانی علی‌رغم استفاده از برنامه‌های تغییر IP نظیر VPN است و به همین شکل، ارائه برخی سرویس‌های تحریم شده به کاربران ایرانی را متوقف کرده است. هنوز علت این موضوع به طور دقیق مشخص نیست اما کارشناسان فنی حدس و گمانه‌هایی متفاوتی در این باره دارند که بیشتر آنها مربوط به لو رفتن IPها (پدیده IP Leak) است.
 
 
اکنون این احساس خطر وجود دارد که گوگل با یک تغییر سیاست ساده می‌تواند میلیون‌ها کاربر ایرانی و هزاران کسب‌وکار داخلی را تحت تاثیر خود قرار دهد. در این میان باید گفت که بسیاری از این سرویس‌ها هیچ معادل قدرتمندی در داخل کشور ندارند و برخی مدل‌های بومی موجود نیز پاسخگوی نیاز کاربران ایرانی نیستند.
 
در ابتدای امر برخی از یوتوبرهای ایرانی خبر از کاهش درآمدشان به واسطه شناسایی بازدیدکنندگان از داخل کشور توسط یوتوب دادند؛ یوتوب این کاربران را شناسایی می‌کرد و در ازای تماشای آنها هیچ درآمدی به یوتوبر نمی‌داد. اما به نظر می‌رسد موضوع پیچیده‌تر از صرفا سرویس یوتوب باشد به طوری که برخی کاربران اعلام می‌کنند که استفاده از بعضی ابزارهای گوگل مانند Analytics حتی با استفاده از VPN برای آن‌ها شدنی نیست.
 
کارشناسان می‌گویند گوگل در حال حاضر نزدیک به ۲۰ تا ۲۵ درصد کاربران ایرانی را تشخیص می‌دهد ولی بیم این می‌رود که این تعداد بیشتر هم بشود.
 
به نظر می‌رسد برخی از سایت‌های دیگر نظیر اسپاتیفای که خود از خدمات گوگل استفاده می‌کنند نیز به شکل مستقیم یا غیرمستقیم چنین سیاستی را اعمال کرده‌اند.
 
این موضوع هنوز به طور رسمی توسط گوگل اعلام نشده و از همین رو نمی‌توان به طور دقیق گفت که چه اتفاقی در حال رخ دادن است اما موضوع مشخص اینست که گوگل در حال حاضر مشغول شناسایی کاربران ایرانی است. در مورد موضوعی چون یوتوب بسیاری از تبلیغ‌دهندگان از گوگل خواسته بودند که تبلیغات را در کشورهایی که امکان خریداری شدن محصولشان وجود ندارد پخش نکند و در مورد دیگر سرویس‌ها نیز به نظر می‌رسد که گوگل قصد دارد تا تحریم‌های خود را موثرتر کند.
 
قوانین جدید مالیاتی در آمریکا می‌تواند یکی از دلایلی باشد که گوگل سخت‌گیری خود را در این باره بیشتر کرده است و این موضوع می‌تواند طی روزهای آینده سختگیرانه‌تر هم بشود. چرا که جدا از گوگل برخی از دیگر سرویس‌ها نظیر اسپاتیفای نیز سیاست‌های سختگیرانه‌تری نسبت به شناسایی کاربران ایرانی و عدم ارائه سرویس به آنها را پیش گرفته‌اند.
 
پیش از این کاربرانی که در زمینه خرید و فروش ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کردند نیز با موضوع فیکس ماندن IP و یا لو رفتن IPهایشان آشنایی بیشتری دارند. در حال حاضر همین اتفاق برای اکثر کاربران ایرانی رخ داده است، در واقع کاربران حتی با وجود استفاده از VPN توسط گوگل به عنوان کاربر ایرانی شناسایی می‌شوند.
 
گوگل چطور کاربران ایرانی را شناسایی می‌کند؟
 
یکی از دلایل لو رفتن IP کاربران ایرانی احتمالاً به خاطر استفاده از VPNهای رایگان است. برای اینکه بفهمید آیا دچار IP Leak شده‌اید یا خیر می‌توانید با ورود به این سایت  موارد مورد نظر را چک کنید، اگر گزینه v6 در اینجا کشوری به جز کشوری که با VPN به آن وصل شدید نشان داده شود (مثلا ایران) باید از VPN دیگری استفاده کنید.
 
 
در کنار این مورد بهتر است تست DNS Leak را هم انجام دهید. بعد از باز کردن این سایت، رو گزینه Extended Test کلیک کنید و اگر در بین IPها گزینه کشور ایران را دیدید، باید به فکر تغییر ابزار تغییر دهنده IP خود باشید. در نهایت مشکلاتی مانند لو رفتن WebRTC نیز وجود دارد که می‌توان با ورود به این سایت نیز آن را سنجید و با استفاده از افزونه‌هایی برای مرورگر کروم (مانند این مورد) و یا این افزونه برای فایرفاکس، تا حد زیادی از نشت اطلاعات آن جلوگیری کرد.
 
اکثر VPNهای رایگان یا حتی مطرح فقط آدرس IP ما را مخفی می‌کنند و نمیتوانند جلوی این نشت‌ها را بگیرند. از آنجایی که بحث حریم خصوصی در میان است، برای جلوگیری از این مسئله باید اقدامات مناسبی انجام داد، هرچند این موارد هم صد درصد این مشکل را حل نمی‌کند.
 
در یک جمع‌بندی کلی باید گفت انتخاب VPN مناسب، انتخاب مرورگر مناسب، جلوگیری از نشت DNS و در نهایت جلوگیری از نشت WebRTC، فیکس کردن تایم زون و لوکیشن می‌تواند تا حد زیادی مانع از این تحریم‌های گوگل لااقل در بازه زمانی فعلی شود. در مورد تایم زون و لوکیشن (تغییر لوکیشن و ساعت سیستم به طور همسان با VPN کشوری که استفاده می‌کنید) می‌توان از افزونه‌های مختلفی نظیر این مورد برای گوگل کروم استفاده کرد.
 
این پایان راه نیست
 
 
طرح بهرنگ نامداری که اشاره به موضوع «از بیرون تحریم، از داخل فیلتر» دارد می‌تواند وصف مناسبی برای حال و هوای این روزهای کاربران ایرانی باشد که در آستانه سال جدید، عیدی «تشدید تحریم‌»ها را از گوگل دریافت کرده‌اند.
 
در نهایت نباید فراموش کرد که گوگل راه‌های زیادی برای تشخیص کاربران ایرانی دارد. مانند استفاده از زبان سیستم و موارد بی‌شمار دیگری که اگر گوگل بخواهد سختگیری خود را بیشتر کند، می‌تواند از آنها برای شناسایی IPها استفاده کند. در واقع این موارد گفته شده در سطور فوق در نهایت نقش یک راهکار فعلی و به اصطلاح دم دستی را ایفا می‌کند.
 
گوگل پیش از این بارها و بارها کاربران و کسب‌وکارهای ایرانی را به طرق مختلف مورد تشدید تحریم‌های خود قرار داده و برخی از این موارد بعد از گذر زمان به حالت قبلی بازگشتند و یا کسب‌وکارها راهی برای دور زدن آنها پیدا کرده‌اند.
 
هرچند وزارت امور خارجه پیش‌تر گفته بود برخی از تحریم‌های گوگل علیه کاربران ایرانی غیرقانونی است و پیگیر آنهاست اما به نظر نمی‌رسد اتفاق جدیدی در این رابطه رخ داده باشد. باید دید که سیاست آینده این شرکت دقیقا می‌خواهد در قبال کاربران ایرانی چگونه باشد.

دسترسی به وب‌سایت‌های تحریم‌کننده IP ایران برای کاربران شاتل موبایل امکان‌پذیر شد

/در , , , , , , , , /توسط

 

shm-dns.jpg

با پیاده‌سازی یک راهکار فنی، محدودیت‌های دسترسی به برخی وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های خارجی به دلیل تحریم‌ IPهای ایران، برای کاربران سیم کارت های شاتل موبایل از بین رفت.

 

به گزارش روابط عمومی شاتل موبایل، مدتی است که به دلیل تحریم‌ها، برخی از شرکت‌های خارجی، دسترسی به خدمات و محصولات خود را برای کسب و کارها و کاربران با IP ایرانی مسدود کرده‌اند. از جمله این شرکت‌ها و خدمات می‌توان به Adobe، Intel، Google Analytics، Google Ads، Oracle، Avast و بسیاری وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر اشاره کرد.

شاتل موبایل، اپراتور نسل جدید تلفن همراه با پوشش سراسری 3G و 4G/LTE،  امکانی فراهم کرده است که بدون محدودیت، دسترسی به این وب‌سایت‌ها و خدمات آن‌ها برای کاربرانش امکان‌پذیر خواهد بود. براین اساس، کاربران با استفاده از اینترنت سیم‌کارت شاتل موبایل، قادرند تا بدون نیاز به تنظیمات یا نرم‌افزار خاصی، به این وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها دسترسی داشته باشند.

استفاده از این خدمات برای کاربران سیم‌کارت‌های شاتل موبایل هزینه مضاعفی ندارد.

همواره آخرین فهرست وب‌سایت‌ها و سرویس‌هایی که از طریق این سرویس قابل دسترس هستند، از طریق این لینک قابل مشاهده است.

علاقمندان برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص شبکه تلفن همراه شاتل موبایل، می‌توانند به وب‌سایت http://www.shatelmobile.ir مراجعه کنند یا از طریق شماره 09981000000 به صورت 24 ساعته با کارشناسان شاتل موبایل در ارتباط باشند.

RIPE NCC: به دلیل تحریم شبکه بانکی، پذیرش تراکنش‌های مالی از سوی اعضای ایرانی متوقف شد

/در , , , , , /توسط
موسسه RIPE NCC که مسئولیت تخصیص و نظارت بر منابع IP در اروپا، خاورمیانه و قسمت‌هایی از آسیای مرکزی را برعهده دارد، در اطلاعیه‌ای که امروز منتشر گردیده، اعلام کرد به دلیل تحریم شبکه بانکی، پذیرش تراکنش‌های مالی از سوی اعضای ایرانی تا اطلاع ثانوی متوقف می شود.
 
کریستین کافمان رئیس هیئت عامل RIPE NCC، ضمن تاکید بر اینکه خدمات این موسسه نباید تحت تاثیر این تحریم ها قرار گیرد و اشاره به بیانیه صریح این موسسه در سال ۲۰۱۴ مبنی بر اینکه “هیئت اجرایی RIPE NCC معتقد است، ابزارهای ارتباطی ازجمله تهیه و ثبت منابع آدرس‌دهی در اینترنت و IP آدرس‌ها نباید تحت تأثیر مباحث و اختلافات سیاسی قرار گیرد”؛ از تلاش خود برای یافتن راه‌حلی در رابطه با تحریم‌ها و مجازات های مالی اتحادیه اروپا که این حوزه را نیز تحت تاثیر قرار داده خبر داده و اعلام کرده در تلاش برای کسب معافیت دائمی خدمات خود از همه تحریم‌های کنونی و آینده اتحادیه اروپایی از سوی دولت هلند است.
 
این موسسه درعین‌حال در جهت رفع نگرانی پرداخت هزینه اعضای ایرانی خود اعلام کرده، با توجه به همه‌گیری بیماری ناشی از کرونا، دوره پرداخت به مدت ۳ ماه دیگر و تا اول ژوئیه ۲۰۲۰ معادل  ۱۱ تیر ۱۳۹۹ تمدید گردیده است تا پیش از اتمام این مهلت، چاره‌ای برای حل این مشکل جدید اندیشیده شود.

DHCP چیست، چه می‌کند و چگونه از آن استفاده کنیم؟

/در , , , , , , , , , , /توسط

پروتکل پویای پیکربندی میزبان به اختصار DHCP نامیده می‌شود.
DHCP، آدرس آی‌پی دستگاه‌ها را برای اتصال به اینترنت مشخص می‌کند.
هرچند تخصیص آی‌پی به‌صورت اتوماتیک انجام می‌شود اما برای زمانیکه نیاز به آی‌پی استاتیک دارید، آشنایی با DHCP ضروریست.

مدیریت تخصیص آی‌پی با DHCPDHCP

هر دستگاهی که به اینترنت وصل می‌شود به آی‌پی نیاز دارد.
در ابتدا کاربران، خود مجبور به تنظیم آی‌پی برای دستگاه‌شان بودند. این کار برای مکان‌هایی با تعداد دستگاه‌های زیاد مانند شرکت‌ها، زمانبر و سخت بود.
DHCP با خودکارسازی، اتصال دستگاه‌ها به شبکه را بسیار ساده کرده است.
سرورها و یا روترهای DHCP، این کار را مبتنی بر قوانین از پیش تعیین شده انجام می‌دهند.
اکثر روترها برای استفاده از رنج آی‌پی 192.168.0.x تنظیم شده‌اند. برای همین اکثرا آی‌پی‌های شبکه‌های خانگی در این رنج هستند.
این فرآیند بسیار ساده است. هنگامیکه کلاینت (کامپیوتر، تبلت، گوشی و…) به شبکه متصل می‌شود، سیگنالی به سرور DHCP می‌فرستد (DHCPDISCOVER).
سرور با تمام قوانین و تنظیمات شبکه و یک آدرس آی‌پی، پاسخ می‌دهد (DHCPOFFER).
کلاینت اطلاعات را تایید می‌کند و برای استفاده از آدرس اختصاص داده شده، درخواست مجوز می‌کند (DHCPREQUEST).
در نهایت سرور دی‌اچ‌سی‌پی این درخواست را تایید می‌کند و مشتری می‌تواند به شبکه متصل شود.

کنترل رنج آدرس آی‌پی

شما می توانید دی‌اچ‌سی‌پی را برای کنترل رنج آدرس‌های آی‌پی قابل استفاده، پیکربندی کنید.

اگر دامنه را از رنج 192.168.0.1 تا  192.168.0.100 انتخاب کنید، تمام آدرس‌های ممکن در جایی بین این رنج قرار می‌گیرند.
شما هرگز دستگاهی را با آی‌پی 192.168.0.101 نخواهید دید. همچنین، توجه داشته باشید که آی‌پیِ شروع (در این مثال 192.168.0.1) برای روتر رزرو شده است. بعضی از روترها فقط آدرس شروع و حداکثر تعداد کاربران (که آدرس انتهایی را تعیین می‌کند) را درخواست می‌کنند.
نکته مثبت این است که می‌توانید تعداد دستگاه‌هایی را که به طور همزمان به شبکه متصل هستند، کنترل کنید (در این مثال نهایتا 100 دستگاه).
اگر دامنه را کوتاه انتخاب کنید، ممکن است به طور ناخواسته از اتصال دستگاه‌های جدید به شبکه جلوگیری کنید. در رنج‌های کوتاه، سرور دی‌اچ‌سی‌پی، آی‌پی را به طور موقت به هر دستگاه تخصیص می‌دهد.

تخصیص موقتی آی‌پی پویا

سرور دی‌اچ‌سی‌پی آدرس آی‌پی‌ها را تحت سیستم اجاره، (Lease system) اختصاص می‌دهد. کلاینت آیپی را برای تعداد روزهای تعیین شده حفظ می‌کند، پس از آن باید آی‌پی را تمدید کند. اگر دستگاه هیچ سیگنال تجدیدی ارسال نکند (مثل یک دستگاه خاموش شده)، سرور دی‌اچ‌سی‌پی آی‌پی را برای اختصاص به یک دستگاه دیگر پس می‌گیرد.
هنگامی که سیگنال تجدید شناسایی می‌شود، دستگاه می‌تواند آی‌پی خود را تا چند روز دیگر نگه‌دارد.
به این علت اگر از گزینه ipconfig استفاده کنید، ممکن است هر از گاهی آی‌پی شما تغییر کند.
ممکن است دو دستگاه مانند VM (ماشین‌های مجازی) که معمولا آفلاین هستند، آدرس آی‌پی یکسانی داشته باشند. ماشین مجازی قادر به ارسال سیگنال تمدید نیست، بنابراین آدرس آی‌پی آن به دستگاه دیگری تخصیص داده می‌شود.
هنگامی که VM بازگردانده می‌شود، هنوز یک رکورد از آی‌پی‌های قدیمی دارد (به ویژه اگر از Snapshot بازگردانده شود). اما از آن‌جا که آی‌پی به دستگاه دیگری داده شده است نمی‌تواند از آن استفاده کند. دستگاه بدون مجوز نمی‌تواند به شبکه متصل شود تا یک آی‌پی جدید بگیرد. اما با استفاده از آی‌پی پویا از این نوع سناریو جلوگیری می‌شود.

آدرس آی‌پی استاتیک

DHCP STATIC IP.

داشتن آی‌پی ثابت برای برخی دستگاه‌ها ضروریست. اگر یک پرینتر و یا سرور رسانه‌ای متصل به شبکه (مانند یک واحد NAS یا سرور Plex) دارید، تغییر آی‌پی برای آن‌ها مناسب نیست. در حالی که سیگنال تمدید می‌تواند از تغییر آی‌پی جلوگیری کند، باز هم ممکن است آی‌پی تغییر کند.
اگر مودم شما ری‌استارت شود، تمامی آدرس آی‌پی‌های دینامیک تخصیص داده شده تغییر می‌کنند.
برای حل این قبیل مشکل‌ها تخصیص دستی آی‌پی استاتیک لازم است.
فرآیند تعیین آی‌پی استاتیک برای هر روتری متفاوت است.
یک آدرس آی‌پی استاتیک باید در صورت وجود با هر قاعده رنجی مطابقت داشته باشد. استفاده از یک آی‌پی فعلی به عنوان مبنایی برای یک آی‌پی ثابت، ساده‌ترین کاریست که می‌توانید انجام ‌دهید.

بسته به دستگاه و سیستم‌عامل آن، ممکن است بتوانید آی‌پی را به جای سرور در کلاینت مشخص کنید. این موضوع مخصوصا اگر روتر شما از آی‌پی ثابت پشتیبانی نکند، ضروریست.

نوشته DHCP چیست، چه می‌کند و چگونه از آن استفاده کنیم؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

۶۸ هزارIP قربانی یک باج‌افزار شدند

/در , , , /توسط
بررسی پژوهشگران امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات حاکیست این باج‌افزار تاکنون به سیستم‌های ترکیه، چین، تایوان، آمریکا، کانادا، برخی کشورهای اروپایی، ژاپن و استرالیا منتقل شده است.
 
به گزارش ایسنا، پژوهشگران SecurityScorecard اعلام کردند که مهاجمان در حال استفاده از روش جست‌وجوی فراگیر (brute-force) هستند تا به برنامه‌های دسترسی از راه دور سمتِ سرور سازمان‌ها نفوذ کنند و باج‌افزار GandCrab را به رایانه‌های سازمان‌ها منتقل کنند.
 
مهاجمان از باتی با قابلیت‌های کرم استفاده می‌کنند که می‌تواند خود را با کپی کردن در USBها و سایر دستگاه‌هایِ حافظه‌ی قابل حمل گسترش دهد.
 
این بدافزار برای یافتن سرویس Remote Desktop Protocol و سرورهای  Virtual Network Computing اینترنت را اسکن می‌کند و سپس با استفاده از روش جست‌وجوی فراگیر و امتحان کردن گذرواژه‌هایی که بصورت گسترده استفاده می‌شوند مانند ( Password، test، testing، server، admin، ۱۲۳۱۲۳، ۱۲۳۴۵۶ و ...) به دستگاه‌ها نفوذ می‌کند.
 
بدافزار بصورت تصادفی آدرس IP هدف را تولید و تلاش می‌کند تا از طریق پورت ۵۹۰۰ وارد آن شود. درصورت نفوذ موفق، باج‌افزار را نصب می‌کند که منجر به رمزشدن فایل‌های قربانی و درخواست باج می‌شود. هم‌چنین مهاجمان می‌توانند از آن برای DDoS، Brute-force و سایر فعالیت‌های مخرب نیز استفاده کنند.
 
کارشناسان امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات توصیه کرده‌اند که برای سرورهای  RDP و VNC از گذرواژه‌های قوی استفاده شود و هم‌چنین USBها و دستگاه‌های حافظه‌ی قابل حمل، قبل از استفاده توسط ضدویروس اسکن شوند.

آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز ۸، ویندوز ۱۰ و اندروید

/در , , , , , /توسط
IP آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

به طور کلی، یک آدرس IP بخشی حیاتی به شمار می‌رود تا دیوایس شما بتواند به شبکه اینترنت متصل شود. در واقع این آدرس IP است که اجازه می‌دهد اطلاعات به رایانه، اسمارت‌فون و یا هر وسیله دیگری که با آن به اینترنت وصل شده‌اید، منتقل شود. در این مطلب قصد داریم طی چند مرحله ساده، نحوه تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز ۸، ویندوز ۱۰ و اندروید را به شما آموزش دهیم. همراه آی‌تی‌رسان باشید.

IP-Address آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

DHCP و آدرس IP استاتیک: تفاوت در چیست و کدام را باید انتخاب کرد؟

بدون وارد شدن به بحث‌های تخصصی و جزئیات کسل کننده فنی باید گفت روتر مورد استفاده شما به طور پیش‌فرض به جای استفاده از آدرس‌دهی استاتیک IP، از آدرس‌دهی دینامیکی یا پویا استفاده می‌کند که به وسیله DHCP (مخفف عبارت Dynamic Host Configuration Protocol) تعیین می‌شود. از آن‌جایی که در این روش، آدرس‌دهی به طور خودکار انجام شده و نیازی به تلاش و زحمت کاربر نیست، تعیین آدرس IP توسط DHCP شیوه‌ای کارآمدتر و راحت‌تر محسوب می‌شود. با این حال مواردی وجود دارد که در آن شرایط استفاده از آدرس IP استاتیک بهتر بوده و شاید هم حتی تنها گزینه پیش روی کاربر باشد.

آدرس‌دهی استاتیک IP معمولا حفاظت بهتری را در برابر مشکلات امنیتی شبکه فراهم می‌کند که ممکن است توسط DHCP کنترل نشود. ضمن آن‌که استفاده از آدرس IP استاتیک می‌تواند در کنار تعیین دقیق‌تر موقعیت جغرافیایی، موجب افزایش سرعت دانلود و آپلود شود. به علاوه، برخی اوقات روش آدرس‌دهی استاتیک تنها راه حل پیش روی کاربر خواهد بود؛ زیرا ممکن است دیوایس مورد استفاده‌اش از تکنولوژی DHCP پشتیبانی نکند. به این ترتیب کاربر باید به طور دستی اقدام به تعیین آدرس IP کند. گاهی هم پیش می‌آید که هنگام وصل شدن به شبکه خانگی، وضعیت اتصال روی حالت “Obtaining IP address” یا همان دریافت آدرس IP باقی می‌ماند. در این صورت تنظیم دستی آدرس IP می‌تواند مشکل پیش رو را حل کند. همین دلایل کافی است تا بدانیم گاهی بهتر است از آدرس IP استاتیک استفاده کنیم.

IP آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

نحوه اختصاص دادن آدرس IP استاتیک در ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰:

  • کلیدهای windows+R را با هم بفشارید تا پنجره Run باز شود.
  • در کادر مربوطه، عبارت “ncpa.cpl” را تایپ کرده و اینتر را بزنید.

Static-IP-1 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

  • در این‌جا پنجره Network Connections باز می‌شود. حال بر روی شبکه مورد استفاده خود راست کلیک کرده و گزینه “Properties” را انتخاب کنید.

Static-IP-2 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

  • در پنجره جدید باید به سمت پایین اسکرول کرده و به دنبال “Internet Protocol Version 4” بگردید و فقط روی عبارت نوشته شده یک بار کلیک کنید. دقت کنید تیک مربع کنار آن را برندارید.
  • پس از آن‌که عبارت مورد نظر به رنگ آبی درآمد، حال می‌بایست گزینه “Properties” را برگزینید.

Static-IP-3 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

  • برای آدرس‌دهی دستی باید در پنجره جدید عبارت “Use the following IP address” را انتخاب کنید.

Static-IP-4 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

  • موارد خواسته شده در بخش آدرس IP و بخش آدرس DNS سرور را با توجه به اطلاعات و دانسته‌های خود تکمیل نمایید.
  • پس از پر کردن فیلدهای خواسته شده، باید بر روی دکمه OK کلیک کنید. کار تمام است!

Static-IP-5 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

نحوه اختصاص دادن آدرس IP استاتیک در سیستم‌عامل اندروید:

  • ابتدا می‌بایست وارد بخش Settings یا تنظیمات شوید.
  • حال باید تب وای‌فای را انتخاب کنید.
  • در این مرحله باید بر روی فلش جهت‌دار بعد از نام وای‌فای خود لمس کنید.

Static-IP-Android-1-1000x591 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

  • انتهای صفحه جدید بخشی با عنوان IP Settings دیده می‌شود. حالا باید روی فیلد آن لمس کنید.
  • پس از لمس این گزینه دو آپشن پیش روی شما قرار می‌گیرد که باید کلمه Static را انتخاب نمایید.
  • در پنجره جدید باید اطلاعات مربوط به آدرس IP و آدرس DNS سرور را مشخص کنید.
  • در پایان بر روی OK لمس کنید. همه چیز تمام است!

Static-IP-Android-2-1000x593 آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز 8، ویندوز 10 و اندروید

اگر در انجام هر یک از مراحل آموزش فوق به مشکل برخوردید یا این‌که نظر و پیشنهادی درباره این مطلب داشتید، بی‌صبرانه منتظر مشاهده دیدگاه‌های شما در بخش نظرات این مقاله خواهیم بود.

نوشته آموزش تعیین کردن یک آدرس IP استاتیک در ویندوز ۸، ویندوز ۱۰ و اندروید اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

/در , , , , , /توسط
پینگ روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

دستور پینگ یک مجموعه از داده‌ها را به یک آدرس IP مشخص در شبکه می‌فرستد و به شما این اجازه را می‌دهد که زمان رسیدن و پاسخ از آن آدرس را متوجه شوید. پینگ یک ابزاردستی برای تست سریع نکاتی از شبکه اینترنت شماست. در این مقاله طریقه استفاده از آن را معرفی خواهیم کرد.

پینگ چگونه کار می‌کند؟

واژه پینگ ریشه در فناوری سونار (این فناوری عموما در زیردریایی‌ها استفاده می‌شود. طریقه کار آن با انتشار امواج صوتی مسیر حرکت تعیین شده یا اشیا و موانع در زیرآب یا سطوح مختلف را مشخص می‌کند) دارد که در آن پالسی صوتی فرستاده شده و ناظری که پالس را فرستاده منتظر بازنشر آن است. در شبکه کامپیوتری ابزار پینگ در بیشتر سیستم‌عامل‌ها وجود دارد و تقریبا مشابه همان فعالیت در سونار را انجام می‌دهد. دستور پینگ به  یک URL یا آدرس IP فرستاده می‌شود. کامپیوتر شما مجموعه‌ای از داده‌ها و اطلاعات را به همان IP می‌فرستد و منتظر پاسخ از آن می‌ماند. زمانی که کامپیوتر شما پاسخ را از آن منبع دریافت کرد، پینگ مدت زمان مشخص‌شده برای هر داده در عبور و بازگشت این مسیر را نمایش می‌دهد؛ در غیر این صورت پینگ اعلام می‌کند که از منبع پاسخی دریافت نشد.

به نظر کار با آن ساده است و واقعا نیز کار با این دستور بسیار آسان است. اما می‌توان از آن استفاده‌های مفیدی داشت. با این دستور می‌توانید ببینید که آیا کامپیوتر شما به یک دستگاه دیگر (مانند یک روتر) در شبکه محلی شما یا حتی به یک دستگاه دیگر در اینترنت دسترسی دارد یا نه؟ همچنین می‌توانید مشخص کنید که مشکل اینترنت شما در داخل شبکه محلی شماست یا در جایی دیگر است. با محاسبه مدت‌زمانی که یک بسته داده به کامپیوتر شما بازمی‌گردد، می‌توانید مشخص کنید که آیا اینترنت شما سرعت پایینی دارد یا مثلا یکی از داده را از دست داده‌اید.

پینگ تقریبا به سیستم‌عامل کامپیوتر شما بستگی ندارد. با استفاده از یک ترمینال دستور یا خط فرمان سریع (Command Prompt) در داخل ویندوز و یا با دستور پینگ در هر سیستم‌عامل دیگری می‌توانید کار کنید.

چگونه از پینگ استفاده کنیم؟

در اینجا ما از خط فرمان ویندوز برای مثال استفاده خواهیم کرد. اما شما می‌توانید در ویندوز از شل و یا اپ ترمینال در سیستم‌عامل مک یا دیسترو در لینوکس استفاده کنید. زمانی که شما با دستور آن آشنا باشید در هر فضایی می‌توانید از آن استفاده کنید.

در ویندوز از دکمه ترکیبی (پنجره + R) استفاده کنید. با فشردن این کلیدها پنجره‌ای جدید باز می‌شود. در آن عبارت ” cmd” را تایپ کنید و OK یا ENTER را بزنید.

پینگ5 روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

در صفحه فرمان ping به همراه URL یا IP را وارد کنید که می‌خواهید با آن پینگ کنید. در تصویر زیر ما به‌طور مثال با www.howtogeek.com پینگ کرده و یک پاسخ معمولی را دریافت کرده‌ایم.

پینگ4-450x187 روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

پاسخ دریافت شده URL پینگ شده با آن را نمایش داده و همچنین IP مربوطه را نیز قید کرده است. در خط اندازه بسته‌ها نمایش داده شده است. چهار خط بعدی، پاسخ‌های بسته‌های انفرادی را نشان می‌دهد که شامل زمان سپری‌شده برای پاسخ (به میلی‌ثانیه) و زمان حیات بسته (TTL) داده می‌شود که اگر بیشتر از آن طول بکشد بسته داده دور انداخته می‌شود.

در خط نهایی شما خلاصه‌ای از فعالیت بالا را می‌بینید که چند بسته درمجموع فرستاده و دریافت شده و حداکثر، حداقل و میانگین زمان سپری‌شده چقدر است.

در تصویر بعدی ما با یک IP پینگ کرده و این بار نیز یک پاسخ عادی دریافت کردیم.

پینگ3-450x187 روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

وقتی پینگ پاسخی طبیعی و عادی را از منبع مقصد دریافت نکند، تصویری مانند زیر را مشاهده خواهید کرد.

پینگ2-450x187 روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

این عمل نحوه استفاده پایه‌ای از دستور پینگ بود. هرچند که مانند تمام دستورهای کامپیوتری جزئیاتی تکنیکی وجود دارد که می‌توانید با واردکردن آنها نتایج متفاوتی را مشاهده کنید. برای مثال، می‌توانید مشخص کنید که دقیقا چه مقدار پینگ با آن منبع انجام دهد و چند بار داده ارسال و دریافت کند یا می‌توانید مقدار بسته را مشخص کنید و غیره. اما تا هنگامی‌که صرفا برای حل مشکل و بررسی اینترنت این کار را انجام می‌دهید، نیازی نیست که نگران این خصوصیات و دستورهای دیگر باشید.

اگر شما در مورد دستورهای جانبی و تکنیک‌های دیگر برای دستور پینگ کنجکاو هستید، عبارت ” ?/ ping” را در خط فرمان تایپ کنید تا فهرستی از دستورهای دیگر را مشاهده کنید (مانند تصویر زیر).

پینگ1-450x390 روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت

سوالی مهم، با دستور پینگ چه‌کاری می‌توان کرد؟

حال که می‌دانید چگونه از این دستور استفاده کنید، چند کار جالب و خوب وجود دارد که می‌توانید با آن انجام دهید:

  • با یک URL (مانند مثال بالایی ما) یا یک آدرس IP پینگ کنید و ببینید که آیا می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید یا نه. البته می‌دانید که در این‌ بین دستگاه‌های دیگر مانند آداپتور اینترنت کامپیوتر، روتر و البته قطعات دیگری که ممکن است در مسیر روتر تا مقصد نهایی شما قرار داشته باشند، وجود دارد. اگر احیانا به دنبال بررسی و دیدن این قطعات و دستگاه‌های دیگر نیز هستید می‌توانید از ابزاری به نام Tracert استفاده کنید و این کار را انجام دهید.
  • با پینگ کردن یک URL می‌توانید آدرس IP آن را بدانید. اگر می‌خواهید به هر دلیلی IP یک URL را بدانید کافی است آن را پینگ کنید و در ابتدای نتایج در کنار URL آدرس IP آن نوشته می‌شود.
  • اگر مشکلی در وصل شدن به اینترنت دارید و نمی‌دانید که آیا این مشکل از سیستم شماست یا در جایی دیگر، می‌توانید به‌راحتی روتر خود را پینگ کنید و اگر جواب عادی و معمولی را دریافت کرده‌اید، مشکل اینترنت مربوط به سیستم شما نخواهد بود.
  • آدرس حلقه بسته (loopback) خود را پینگ کنید. اگر شما نتوانستید روتر خود را پینگ کنید، اما در ظاهر روتر شما عادی و معمولی کار می‌کند؛ می‌توانید از آدرس حلقه بسته آن را پینگ کنید. آدرس حلقه بسته همیشه ۱۲۷.۰.۰.۱ است. با این کار همیشه می‌توانید اطمینان حاصل کنید که آداپتور کامپیوتر شما و همچنین نرم‌افزار اینترنت در دستگاه شما درست کار می‌کند.

نکته مهم: ممکن است که شما از کامپیوترهای دیگر پاسخ در هنگام پینگ کردن دریافت نکنید. زیرا فایروال آن سیستم ممکن است مانع از فرستادن پاسخ برای شما شود. اگر می‌خواهید با آن دستگاه‌ها پینگ کنید باید ابتدا فایروال آنها را برای پینگ کردن از طریق گزینه allow pings through the firewall خاموش کنید.

در لیست بالا ما از بیرونی‌ترین نقطه به درونی‌ترین استفاده کردیم. به‌طوری‌که شما دورترین نقطه را برای پینگ انتخاب می‌کنید و سپس نقاط نزدیک به دستگاه خود را انتخاب خواهید کرد. عده‌ای ممکن است تمایل داشته باشند که در ابتدا به نزدیک‌ترین نقطه و بعد به دورتر بروند. برای این کار اول می‌توانند حلقه بسته بعد روتر و بعد از آن با نقطه‌ای اینترنتی پینگ کنند.

البته در این مقاله صرفا برای بررسی مشکل خانگی یا مشکلی در محل کار کوچک، پینگ کردن توضیح داده شد. اما اگر بخواهید با شبکه‌های اینترنتی بزرگ‌تر کار کنید، چیزهای دیگری باید در نظر گرفته شود و پیچیده‌تر است و البته اگر شما از آن دسته کاربرانی باشید که با شبکه‌های بزرگ اینترنت کار می‌کنید، احتمالا خودتان با روش پینگ کردن و دیگر ابزار اینترنتی آشنا هستید.

نوشته روش استفاده از دستور پینگ برای تست سرعت اینترنت اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چگونه در کوتاه‌ترین زمان آدرس IP را پیدا کنیم؟

/در , , , , /توسط
دستور ipconfig یک راه سریع برای تعیین آدرس IP رایانه مورد استفاده‌تان و سایر اطلاعات مانند Default Gateway (آدرس IP روتر مورد استفاده توسط شما) به شمار میرود.
 
حتما به عنوان یک کاربر می‌دانید آدرسIP شما هویت اینترنتی شماست و در سطح فضای وب با این هویت شناسایی می‌شوید و از همین طریق قابل ردگیری هستید.
 
برای تعیین آدرس IP رایانه ابتدا باید وارد صفحه cmd.exe  شوید؛ برای استفاده از فرمان ipconfig کافیست آن را در Command Prompt بنویسید. پس از آن فهرستی از تمام اتصالات شبکه‌ای که رایانه شما از آن‌ها استفاده می‌کند به نمایش درمی‌آید.
 
در رابطه با همین موضوع اگر در حال استفاده از یک شبکه وای فای هستید، به بخش Wireless LAN adapter نگاه کرده و در صورت استفاده از شبکه کابلی نیز به بخش Ethernet adapter توجه کنید. برای جزئیات بیشتر نیز کافیست از فرمان ipconfig /all استفاده کنید تا اطلاعات کاملی در رابطه با پیکربندی IP سیستم‌تان ارائه شود.
 
از سوی دیگر این سوال از طرف کاربران مطرح می‌شود که چه کسانی قادر به دیدن آدرس IP آن‌ها هستند و اگر آن را بدانند چه اقداماتی را می‌توانند صورت دهند؟
 
وب گردی و گشت‌وگذار در اینترنت شباهت بسیار زیادی به گشت‌گذار با یک خودرو دارد. همانند همه خودروها افراد هم یک پلاک دارند که سایرین قادر به دیدن آن بوده و اگر لازم باشد می‌توانند اطلاعات بیشتری را از همین مسیر بدست آورند. در واقع آدرس IP مربوط به یک دستگاه به همین شیوه قابل تفسیر است.
 
هر زمانی که نرم افزارهایی مانند مرورگرها به وب سایت‌ها متصل می‌شوند، در پشت صحنه یک یا چندین اتصال به سرور اتفاق می‌افتد. این اتصالات داده‌ها را از سرورها دانلود می‌کنند که معمولاً هدف از آن نمایش وب سایت در مرورگر است. این داده‌ها از جمله متن، تصویر، اسکریپت‌ها و سایر مواردی هستند که به مرورگر می‌گوید این وب سایت به چه شکل باید نمایش داده شود.
 
حال پاسخ این سوال که چه کسی آدرس IP ما را در اینترنت می‌بیند، این است که هر اتصالی این آدرس را برای سروری که به آن متصل می‌شود فاش می‌کند و البته شما هم می‌توانید آدرس IP سرور را بدانید.
 
همین مسئله درباره سایر ارتباطات اینترنتی نیز صحیح است. یک Client برای ایمیل همچون Outlook یا Thunderbird به سرور Mail متصل می‌شوند و به همین ترتیب هر ارتباط اینترنتی مستلزم شناسایی شدن هویت اینترنتی دو طرف ارتباط است. پس آدرس IP شما در هر ارتباط اینترنتی که هر کدام از دستگاه‌های شما برقرار می‌سازند، افشا می‌شود.
 
دقیقاً همانند پلاک یک خودرو، آدرس IP تنها هویت مالک اتصال را فاش می‌کند و نه هویت راننده را. به این معنی که اگر از منزل خود اقدام به اتصال به اینترنت کرده‌اید، این به معنی افشا شدن هویت شخص شما نیست. ممکن است هر شخصی از منزل شما به اینترنت متصل شود.
 
در واقع آدرس IP اطلاعات عمومی را افشا می‌کند. برای مثال حاوی اطلاعات ISP شما و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنید، است. البته اطلاعات بسیار جزئی دیگری از همین طریق قابل دریافت است اما به طور معمول IP شما اطلاعات کلی شما را افشا می‌کند. برای فهمیدن آدرس IP خود می‌توانید به سادگی عبارت IP Address را در گوگل جستجو کنید.
 
در واقع یک فرمول کلی درباره اطلاعات قابل افشا از طریق IP وجود دارد: هر شخص دیگری به جز ISP اطلاعات کلی از جمله نام ISP و منطقه برقراری ارتباط را می‌داند، ISP شما اطلاعات بسیار جزئی‌تر هویتی شما را نیز از طریق IP در اختیار دارد.