آموزش ایمیل مارکتینگ: چگونه شهرت شما بر ایمیل مارکتینگ تاثیر می گذارد و چگونه می توانید آن را تقویت کنید
شهرت، یکی از مولفه های مهم برای موفقیت هر کسب و کار است و این در مورد بازاریابی ایمیلی یا ایمیل مارکتینگ نیز اهمیت دوچندان پیدا می کند. هنگامی که مصرف کنندگان، صندوق ورودی یا همان اینباکس خود را باز می کنند، احتمال اینکه پیام های برندها یا شرکت هایی که به آنها اعتماد دارند را باز کنند بسیار بیشتر است. البته پیش از آنکه مصرف کننده فرصتی برای تصمیم گیری پیدا کند، آن ایمیل باید وارد اینباکس وی شود، و این به نوبه خود به نوع دیگری از شهرت نیاز دارد. شهرت برند یا شرکت نقش تعیین کننده ای در قرار گرفتن پیام در اینباکس یا علامتگذاری آن به عنوان اسپم ایفا می کند. اخیراً یک گزارش به بررسی تاثیر شهرت روی بازاریابی ایمیلی و روشهایی که صاحبان کسب و کارها به کمک آنها می توانند امتیاز خود (تحت عنوان Sender Score یا امتیاز فرستنده) را بالا ببرند پرداخته است.
این گزارش به منظور بررسی و سنجش تاثیر شهرت بر قرار گرفتن ایمیل در اینباکس، بیش از ۴ تریلیون (۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰) ایمیل را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. نتایج حاصله نشان می دهد که شانس ارتباط بازاریابان ایمیلی خوشنام با مخاطبان مورد نظر خود به مراتب بیشتر است.
امتیاز فرستنده، یک عدد بین ۰ تا ۱۰۰ است که حاکی از شهرت فرستنده بوده و نشان می دهد که تامین کنندگان خدمات ایمیل چه دیدگاهی نسبت به نشانی IP شما دارند. تامین کنندگان خدمات ایمیل هیچ روش عمومی و همسانی برای امتیازدهی به ایمیل ها ندارند، لذا امتیاز فرستنده ابزار مناسبی برای ارزیابی همه تمهیدات و فهرست سازی های مرتبط با ایمیل و ایمیل مارکتینگ به شمار می رود.
بر طبق این گزارش، وبسایت هایی که امتیاز فرستنده بهتری داشتند، عملکرد بهتری در دریافت ایمیل توسط مخاطب داشته اند. بر همین اساس، ۹۲ درصد از ایمیل های فرستندگانی که امتیاز ۹۱ تا ۱۰۰ داشتند (بهترین امتیاز ممکن برای شهرت) وارد اینباکس مخاطبان آنها شده بود. این رقم با کاهش قابل توجهی برای فرستندگان دارای امتیاز ۸۱ تا ۹۰، به ۷۲ درصد می رسد. همینطور، این کاهش برای فرستندگان حائز امتیازات ۷۱ تا ۸۰ ادامه پیدا کرده و به رقم ۴۵ درصد می رسد. در مورد فرستندگانی که امتیاز ۷۰ یا کمتر از آن را کسب کردند، تنها درصد اندکی از ایمیل ها به دست مخاطب رسید که نشان داد که غالب تلاش های آنها به مثابه آب در هاون کوبیدن بوده است.
مدیر شرکت ریتِرن پَث که تهیه کننده این گزارش است می گوید: «اگر ایمیل وارد اینباکس نشود، برند مورد نظر فرصت برقراری ارتباط با مشتری و در نهایت فرصت یک فروش را از دست می دهد؛ بنابراین، تک تک ایمیل ها اهمیت دارند. در عین حال، امروزه رسیدن به اینباکس نسبت به گذشته دشوارتر شده است. به همین دلیل، نظارت بر شهرت و حفظ آن در بالاترین حد ممکن برای موفقیت ایمیل مارکتینگ اهمیت شایانی دارد.»
این تحقیق با توجه به یافته های خود، توصیه هایی را نیز برای بهبود جایگاه برندها ارائه می کند. به عنوان مثال، بخش اعظم امتیاز فرستنده به شکایات وابسته است. به همین دلیل و به منظور قرارگرفتن در یک جایگاه مناسب از دیدگاه پلتفرم های ایمیل، باید تلاش کنید که تا جایی که ممکن است کمتر از شما شکایت شود. بر طبق گزارش این تحقیق، میانگین میزان شکایات از فرستندگانی که امتیازی بین ۹۱ تا ۱۰۰ داشتند تنها ۰٫۵ درصد بود. در طرف مقابل، این امتیاز برای فرستندگان حائز امتیاز ۸۱ تا ۹۰ به ۳٫۲ درصد و برای فرستندگانی که امتیاز ۷۱ تا ۸۰ را کسب کرده بودند هشت برابر بیشتر شده و به رقم ۴٫۰ درصد رسید.
یکی دیگر از مولفه هایی که باید به آن توجه شود، کیفیت فهرست ایمیل است. حالت ایده آل این است که همه آدرس های ایمیل موجود در فهرست به افرادی تعلق داشته باشد که خودشان برای ثبت نشانی خود درخواست داده اند. بنابراین، فهرست هایی که چیزی غیر از این را نشان می دهند به امتیاز فرستنده لطمه می زنند. در همین راستا، برخی از آدرس ها با عنوان Unknown User یا کاربر ناشناخته تعریف می شوند. یک کاربر ناشناخته، یک آدرس ایمیل است که هرگز وجود نداشته، توسط ارائه دهنده خدمات ایمیل حذف شده، یا خود کاربر استفاده از آن را برای همیشه متوقف کرده است. تامین کنندگان خدمات ایمیل، اینگونه ایمیل ها را با hard bounce code یا کد واگشت سخت (۵xx) ارجاع می دهند که نشان می دهد که آن ایمیل به یک کاربر ناشناخته ارسال شده است. بر طبق گزارش موضوع این مطلب، «فرستندگانی که نه تنها کاربران ناشناخته را در فهرست خود حفظ می کنند، بلکه به درصد بالایی از آنها نیز ارسال دارند، به عنوان استفاده کنندگان روش های نامناسب برای تهیه فهرست و حفظ سلامت آن شناسایی می شوند، و همین به نوبه خود روی شهرت آنها تاثیر منفی می گذارد.»
مشابه با ایمیل های ناشناخته، Spam Trap ها یا تله ها یا دام های اسپم، آدرس هایی هستند که به هیچ کاربر فعالی تعلق ندارند و برای شناسایی اسپمرها (هرزنامه نویس) و فرستندگانی که از شیوه های نادرست فهرست سازی استفاده می کنند مورد بهره برداری قرار می گیرند. گزارش ریتِرن پَث به دو نوع اصلی از دام های اسپم اشاره می کند. دام های اسپم Pristine یا اولیه تنها به منظور به دام انداختن بازاریاب های خطاکار استفاده می شوند. این آدرس ها هیچگاه به هیچ انسانی تعلق نداشته اند و در نتیجه نباید در هیچ فهرست ایمیلی وجود داشته باشند. اما دام های Recycled یا بازیافتی، به آدرس هایی اطلاق می شود که قبلا به یک کاربر تعلق داشته اند، اما کاربر استفاده از آنها را متوقف کرده و به دام های اسپم تبدیل شده اند. البته این نوع دوم همچنان حاکی از وجود مشکل در مدیریت فهرست است، اما به اندازه دام های اولیه مشکل ایجاد نمی کند.
شهرت در همه حوزه های کسب و کار حائز اهمیت است. در همین راستا، هر فردی که در بازاریابی ایمیلی دستی بر آتش دارد باید بداند که شهرت وی چگونه تعیین می شود و از هیچ تلاشی برای بالا بردن امتیاز خود مضایقه نکند. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید متن کامل گزارش مورد اشاره را از طریق این لینک مطالعه کنید.
