دوربن های کوچک دو چشمی ابزاری کم حجم و مناسب است که همیاری لذت بخش برای علاقه مندان به نجوم و طبیعت به حساب می آید. این دوربین های سبک با دارا بودن قابلیت اپتیکی می توانند به شما در دیدن مناظر بدیع نجومی و طبیعت کمک زیادی نمایند. در راهنمای خرید امروز مجله اینترنتی گویا آی تی قصد داریم به معرفی عملکرد این دسته از دوربین ها به همراه بررسی ویژگی ها و قابلیت های یک دوربین دو چشمی خوب بپردازیم. با ما همراه باشید.

عملکرد دوربین های دو چشمی چگونه است؟

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید ساختار این دوربین ها مانند ۲ تلسکوپ شکستی است که به هم متصل شده اند. این دوربین در هر سمت خود دارای تعدادی عدسی مختلف است که با انعکاس تصویر آن را بزرگ نمایی و به چشمم شما می رسانند. در روند کار نور وارد عدسی شیئی شده و پس از آن که تغییر مسیر داده و کانونی شد پس از عبور از ۲ منشور و عدسی های دیگر در نهایت با رسیدن به عدسی چشمی تصویر قابل رویت برای کاربر را شکل می دهد.

ساختار داخلی دوربین دو چشمی به صورت بالاست. البته در برخی دوربین ها آرایش دیگری نیز برای چیدمان عدسی ها وجود دارد.

یک دوربین دو چشمی خوب چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

به طور معمول دوربین های دوچشمی را با دو عدد معرفی می کنند که عدد اول نشانگر میزان بزرگنمایی و عدد دوم نشانگر قطر عدسی شیئی آن است.به عنوان مثال اگر یک دوربین با عدد ۵۰*۷ (هفت در پنجاه) نشان داده شود به آن معناست که این دوربین قادر به نمایش تصویر با بزرگنمایی ۷ برابری است و قطر عدسی شیئی آن ۵۰میلی متر می باشد.

این دو عدد به سادگی می تواند به شما در انتخاب یک دوربین مناسب برای فعالیت مورد نظرتان کمک نماید به عنوان مثال اگر قصد دارید از دوربین دو چشمی خود به منظور رصد های آسمانی در شب بهره مند شوید قطر عدسی شیئی و دهانه دوربین تاثیر بسیاری در عملکرد دوربین خواهد داشت زیرا اجرام آسمانی نور اندکی از خود تولید می کنند و برای مشاهده درست و کامل آنها بایستی از دوربین هایی با دهانه بزرگ تر و عدسی شیئی ضخیم تری بهره گرفت.

اما در رصد های روزانه دیگر ملاک ما برای خرید دوربین بزرگ بودن دهانه دوربین نمی باشد زیرا به سبب روشنایی هوا نیازی برای جمع آوری نور بیشتر نداریم. به عنوان مثال یک دوربین با ۲۵*۸ به هیچ عنوان نمی تواند ابزار مناسبی برای رصد های آسمانی در شب باشد اما همین ابزار برای استفاده در روز و مثلا برای مشاهده پرندگان می تواند ابزاری بی نظیر و کارآمد باشد.

همچنین یک دوربین با ۸۵*۲۲ ابزاری بسیار مناسب برای مشاهده آسمان شب و رصد های نجومی است، زیرا قطر دهانه آن به شما کمک می کند به توانید اجرام آسمانی کم نور را به خوبی مشاهده نمایید اما قطعا این دوربین نمی تواند ابزار مناسبی برای حمل در طبیعت باشد زیرا سنگینی آن این اجازه را به کاربر نمی دهد که بتواند آن را به سادگی با خود حمل نماید.

یکی دیگر از نکات مهم که توجه به آن در هنگام خرید دوربین حیاتی به نظر می رسد این است که برای دوربین هایی با وزن بیش از ۱۵۰۰ گرم بهتر است یک سه پایه نیز تهیه شود زیرا در رصد های طولانی وزن دوربین دو چشمی می تواند آزار دهنده باشد.

همانطور که پیشتر بیان نمودیم دوربین های دوچشمی ای که مخصوص رصد های آسمانی ساخته می شوند وزن بالایی دارند که استفاده از آنها بدون بهره گیری از سه پایه تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد. البته اگر قصد دارید با دوربین هایی مانند ۵۰*۷ نیز به رصد ستارگان در شب بپردازید علیرغم وزن مناسب این دوربین توصیه می شود برای تمرکز بهتر بر روی اجرام آسمانی از سه پایه بهره ببرید.

این دسته از دوربین ها از دو نوع اپتیک «آکروماتیک» و «آپوکروماتیک» بهره می برند که در نوع آپوکروماتیک‌ کیفیت بیشتر به همراه کاهش خطای رنگی (ابن خطا در اغلب دوربین های دو چشمی رایج است) قابل مشاهده است. البته مشکل بزرگ این دوربین ها قیمتت بالای آنها به نسبت نوع آکروماتیک‌ است.

در نوع آکروماتیک‌ بیش از هرچیزی خطاههای رنگی نمود پیدا می کنند. این خطاها باعث می شوند شما یک هاله نوری را در اطراف اجرام آسمانی  پر نورمشاهده نمایید که به دلیل آن کانونی نشدن طول موج های مختلف نور (رنگ های مختلف نور) در یک نقطه مشخص است.

در تصویر بالا تفاوت دوربین های  آکروماتیک و آپوکروماتیک در کانونی شدن نور به سادگی قابل مشاهده است. همانطور که می بینید در عدسی های آپوکروماتیک  که چند تکه هستند رنگ های مختلف به هم نزدیک تر بوده و با فاصله کمی از هم کانونی می شوند که این مسئله باعث کاهش خطای رنگی می شود.

ویژگی دیگری که در انتخاب یک دوربین چشمی اهمیت دارد میزان فاصله راحتی چشم است که یکی دیگر از مشخصات دوربین های چشمی و اپتیکی است. این پارامتر تعیین کننده میزان فاصله ای است که شما قادرید در زمان مشاهده از دوربین داشته باشید و بازهم بتوانید تصویری کامل را رویت نمایید. به عبارت دیگر این پارامتر بیان می کند تا چه میزان می توانید از دوربین خود فاصله بکیرید که بازهم تصویر را کامل مشاهده نمایید.

هرچه عدد مربوزطبه این پارامتر بالاتر باشد راحتی بیشتری را برای کاربر در حین کار به ارمغان خواهد آورد.

پارامتر با اهمیت بعدی میدان دید دوربین می باشد که در زمان خرید لازم است به آن توجه نمایید. این پارامتر با واحد درجه بیان می شود. به عنوان مثال خوب است بدانید که قطر ماه کامل نیم‌درجه است و اگر آرنج‌تان را باز کنید مشت بسته‌ی شما گستردگی‌ای معادل ۱۰ درجه خواهد داشت.

اکثرا دوربین های دوچشمی یک میدان دید و میزان بزرگنمایی ثابت را دارا هستند. اما هستند دوربین هایی که بزرگنمایی آنها گستره بیشتری را برای تغییر داراست به عنوان مثال دوربین دوچشمی ۲۵*۱۷ـ۸ که بزرگنمایی آن از ۸ تا ۱۷ برابر قابل تنظیم است. طبیعتا با تغییر بزرگنمایی میدان دید نیز تغییر خواهد کرد و در بزرگنمایی‌های کمتر میدان دید بازتری را نظاره‌گر خواهید بود.

اگر قصد دارید از دوربین خود به منظور رصد اجرام آسمانی بهره مند شوید توجه به پارامتر قطر مردمک چشمی هم با اهمیت به نظر می رسد این پارامتر به شما این امکان را می دهد  تا تصاویر را با کیفیت بهتری مشاهده نمایید. به وسیله تقسیم قطر دهانه دوربین بر بزرگنمایی می توان به این میزان دست یافت.

اگر در مکانی تاریک باشید مردمک چشم شما حدود ۶ تا ۷ میلی‌متر گشوده خواهد شد. این‌‌جاست که پارامتر قطر مردمک خروجی اهمیت پیدا می‌کند. اگر قطر مردمک خروجی دوربین خیلی کم باشد به این معناست که شما از تمام توان چشمانتان برای دیدن اجرام کم‌نور استفاده نمی‌کنید. دوربین‌هایی با قطر مردمک خروجی ۴ به بالا مناسب رصد اجرام کم‌نور آسمانی هستند. از آن‌جا که در رصدهای روزانه با کمبود نور مواجه نیستیم این پارامتر برای استفاده از دوربین در روز چندان تاثیرگذار نیست.

هرچند دوربین های دوچشمی کاربری های تعریف نشده بسیاری دارند و همچنین دارای تنوع زیادی هستند اما به کمک این راهنمای خرید و همچنین بررسی های دقیق و اصولی خواهید توانست دوربینی را مناسب با سلیقه و نیازتان برگزینید  تا به کمک آن بتوانید رصد های مورد نظرتان را به خوبی انجام دهید.

هر شب موقعی که می خواهیم بخوابیم، بسیاری از ما گوشی هایمان را خاموش کرده و در کنار خودمان می خوابانیم اما گاهی به هر دلیلی، نمی توانیم آن ها را روشن کنیم. البته این موضوع می تواند هم مشکل سخت افزاری داشته باشد یا مشکل سخت افزاری. به هر حال ممکن است شما نیز یک روز با چنین صحنه ای مواجه شوید. برای حل این مشکل از تدابیر گویا آی تی استفاده کنید.

 ساده ترین راه: گوشی را باز شارژ کنید

گاهی گوشی شما شارژ کم می آورد و وقتی آن را روشن می کنید با علامت توخالی باتری روبرو می شوید که ناگهان سریع گوشی خاموش می شود اما گاهی اوضاع از این بدتر است و باتری کاملا خالی است و این تنها علتی است که گوشی روشن نمی شود. پس در چنین شرایطی در ابتدا نیم ساعت گوشی را به شارژر بزنید تا مطمئن شوید که مشکل از باتری هست یا نه.

 اگر بعد از ۳۰ دقیقه گوشی شارژ نشد، ممکن است که مشکل از سیم شارژ باشد. البته گوشی ها سال هاست که یک چراغ ال ای دی دارند که وقتی آن ها را به شارژر وصل می کنید چراغ قرمز یا نارنجی شان روشن می شود. اگر از ابتدا این چراغ را مشاهده نکردید، یا اینکه متوجه شدید قصد سبز شدن ندارد حتما سیم شارژر را عوض کنید یا اینکه از پریز دیگری استفاده کنید.

اگر فکر می کنید فرآیند شارژ بی نقص است حدود ۱ ساعت صبر کنید تا شارژ گوشی فول شود و بعد راه های بعدی را تست کنید.

راه دوم: کمی با دکمه پاور مشغول باشید

این راه را چند بار تست کنید. دکمه پاور یا همان خاموش / روشن گوشی را فشار داده و کمی نگهدارید. گاهی اندروید فریز می شود و تا بخواهید به اصطلاح خودمان یخ آن را آب کنید کمی طول می کشد. امیدواریم که با فشردن طولانی دکمه پاور صدای ویبره را بشنوید و منتظر باشید تا صفحه نمایش روشن شود. اگر این اتفاق رخ نداد چند بار این کار را انجام دهید.

 گاهی اوقات وقتی گوشی را روشن کردید نمایشگر تیره می ماند و مشکل همچنان باقی است در واقع در چنین شرایطی گوشی روشن شده اما مشکلی از ما رفع نمی کند. در چنین شرایطی اگر گوشی باتری قابل تعویض دارد آن را از گوشی خارج و دوباره وصل کنید و دوباره با دکمه پاور مشغول شوید. این بار باید گوشی سریع روشن شود.

 اگر باتری گوشی شما قابل تعویض نیست، تنها یک راه دارید و آن هم اینکه، دکمه پاور را حدود ۳۰ ثانیه نگهدارید تا کاملا خاموش شود و حدود ۳۰ ثانیه دیگر صبر کنید تا گوشی در حالت خاموش بماند و بعد از آن دوباره گوشی را روشن کنید.

راه سوم: از بخش ریکاوری تنظیمات کارخانه ای را ریست کنید

به ندرت پیش می آید که با طی کردن مراحل قبلی مشکل حل نشود. اگر شما هم از آن جمله افرادی هستید که به این مرحله آمده اید و هنوز مشکل حل نشده این روش را هم تست کنید. گاهی گوشی به حالت فریز می رود و با خاموش کردن هم نمی توان مشکلش را حل کرد.

در این شرایط، اندروید خود را خاموش کنید و بعد بجای روشن کردن چند کلید مشخص را بزنید تا به حالت ریکاوری بروید. کلید مشخص مورد نظر برای تمام دستگاه ها یکسان نیست. بدین طریق کافی است در گوگل از فرمول زیر استفاده کنید تا بتوانید کلید مورد نظر را پیدا کنید. Recovery Mode smartphone name فرمولی است که باید از آن استفاده کنید. اگر از گلگسی اس ۶ استفاده می کنید، دکمه پاور، هوم، و کم کردن صدا را باید با هم بگیرید تا گوشی به ریکاوری برود. در این بخش می توانید تنظیمات لازم را انجام دهید و گوشی را ریست کارخانه ای کنید. گاهی طی همین فرآیند ها ممکن است باز گوشی شارژ خود را از دست دهد بنابراین اگر چنین احساسی داشتید حتما باز هم آن را شارژ کنید.

 اگر با ریست از بخش ریکاوری مشکل حل نشد ناچار باید مشکل را به گردن نرم افزار بیندازیم و راه حل آخر را هم امتحان کنیم:

راه چهارم: فریم‌ور دستگاه خود را بازگردانی کنید

برای این مورد هم باید از گوگل کمک بگیرید تا مطابق دستگاه تان، راه حل و دستور العمل مخصوص گوشی تان را برایتان ارائه کند. این بار در کنار عبارت reinstall frimware نام گوشی خود را بنویسید و یا حتی به سایت سازنده گوشی بروید تا بتوانید از فریم ور گوشی اطلاعاتی پیدا کنید البته این بخش کمی دردسر دارد که بهتر است این کار را در کنار یک فرد آگاه انجام دهید.

مطمئن باشید که با طی کردن این ۴ راه مشکل شما به راحتی حل خواهد شد مگر اینکه سخت افزار گوشی سوخته باشد یا باتری مشکل ویژه داشته باشد. به هر حال اگر تا اینجا نشد مشکل  را حل کنید باید به سراغ تعمیر کار حاذقی بروید که تجربه بیشتری دارد. در عین حال اگر تجربه ای در چنین شرایطی دارید بهتر است آن را با دوستانتان در گویا آی تی به اشتراک بگذارید و از طرفی هم می توانید با انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی دیگران را از چنین مشکل و راه حل هایی مطلع کنید.

منبع: گویا آی تی