۵+۲ دلیل برای آن که از فروشگاه اینترنتی موبایل ۱۴۰ خرید نکنید!

در این مقاله نگاهی دقیق به قوانین عجیب خرید و مرجوعی کالا، همچنین دیگر ایرادات ساختاری و محتوایی فروشگاه موبایل 140 داریم.

در شرایطی که روز به روز به تعداد کسب‌و‌کارهای اینترنتی افزوده می‌شود و بسیاری به دنبال آن هستند تا بیزینس خود را از شیوه سنتی به شکل امروزی و آنلاین در بیاورند، امکان رشد قارچ‌گونه فروشگاه‌های اینترنتی یا هر نوع کسب‌و‌کار آنلاین غیرقابل اطمینان افزایش پیدا می‌کند.

راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار آنلاین اصولی و هدفمند چالش‌های دشواری دارد، از گردهم آوردن یک تیم متخصص گرفته تا ارائه خدمات خوب و تامین هزینه‌های مالی، همگی تنها بخشی از پیش‌نیازهای راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار آنلاین مانند یک فروشگاه اینترنتی است.

البته که خیلی‌‎ها در این مسیر شکست می‌خورند و برخی دیگر که برنامه‌ریزی درستی دارند، می‌توانند به موفق شدن، فکر کنند. در دنیای فروشگاه‌های آنلاین فرصت برای خودنمایی هر برندی وجود ندارد، درواقع بازار در این زمینه بسیار فشرده و متراکم شده و رقبای بسیاری با بودجه‌های سنگین و برنامه‌های جدی وارد این حوزه شده‌اند.

به‌ویژه فروشنده‌های اقلام تکنولوژی محور مانند فروش آنلاین تلفن همراه، تبلت، لپ‌تاپ و  لوازم جانبی نیز به دلیل آن که اکثر مخاطبانشان از افراد جوان و آشنا به خرید اینترنتی است، رشد خوبی داشتند و فروشگاه‌های اینترنتی متعددی برای تهیه این کالاها وجود دارد.

اما به کدام یک از این فروشگاه‌های آنلاین می‌توان اعتماد کرد و به کدام خیر؟ جواب این سوال برای کاربران بسیار مهم است، زیرا هزینه خرید تلفن همراه، لپ‌تاپ لوازم جانبی طی سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده و قطعا خریداران تلاش می‌کنند تا از فروشگاه‌های معتبر و قابل اطمینان خرید کنند.

گاها در حوزه تلفن همراه، لوازم صوتی یا لپ‌تاپ و سیستم‌های رایانه‌ای پای خرید‌های چند ده میلیون یا چند صد میلیون تومانی در میان است و به همین جهت، اعتماد به فروشگاه مورد نظر، در اولویت خرید قرار می‌گیرد.

فروشگاه اینترنتی موبایل 140 یکی از آن دسته فروشگاه‌هایی است که به واسطه وجود قوانین عجیب و غیرمنطقی و ایراد‌های اساسی که در آن دیده می‌شود در دسته فروشگاه‌های قابل اعتماد و قابل اطمینان قرار نمی‌گیرد.

کافیست نگاهی به این سایت، قوانین و دیگر ایرادات ساختاری و محتوایی آن بیندازید تا متوجه شوید، موبایل 140 آن مرجع مورد نظر برای خرید کالاهای دیجیتال نیست. در این مقاله نگاهی مشکلات و قوانین عجیب این سایت خواهیم انداخت تا اگر قصد خرید موبایل، لپ‌تاپ یا دیگر کالاهای دیجیتال را داشتید، در انتخاب فروشگاه خود دقت لازم را به عمل بیاورید.

امکان لغو سفارش در هر مرحله و عدم تعهد به خرید مشتریان!

اصلی‌ترین و شاید بزرگ‌ترین ایرادی که می‌توان به فروشگاه آنلاین موبایل 140 وارد کرد، قوانین عجیب آن است. متاسفانه اکثر مردم هنگام استفاده از خدمات یک سایت یا پلتفرم آنلاین قوانین را به درستی مطالعه نمی‌کنند و سپس در خرید با مشکلات متعددی رو‌به‌رو خواهند شد. به عنوان مثال اگر قوانین این سایت را مطالعه کنید، متوجه خواهید شد که فروشگاه موبایل 140 هیچ تعهدی نسبت به موفقیت آمیز بودن خرید شما و موجودی محصولاتش ندارد. این سایت در بندهای مختلف قوانینش اعلام کرده که می‌تواند پس از خرید، سفارش شما را لغو کند که یکی از مهم‌ترین دلایل آن عدم موجودی کالا است!

یعنی شما نمی‌توانید به موجودی کالا در سایت موبایل 140 اعتماد کنید و ممکن است هر محصولی که خریداری می‌کنید اصلا در فروشگاه این سایت موجود نباشد یا آنکه سفارش لغو شود و به دست شما نرسد! عدم تعهد نسبت به خرید انجام شده و کالاهای موجود در سایت چند نکته ضروری به همراه دارد، اول آنکه شاید خیلی از محصولاتی که در سایت موبایل 140 به فروش می‌رسد موجود نباشند و تنها به دلیل پر کردن سایت، این محصولات به عنوان کالای موجود نشان داده شود.

نکته دوم آن است که شما هیچ اعتمادی به خرید خود نخواهید داشت و ممکن است خرید در هر مرحله لغو شود، در این حالت زمانی که شما از نظر زمانی محدودیت دارید، در زمان مورد نیاز کالا دریافت نمی‌کنید و پس از لغو خرید باید از یک سایت دیگر مجدا کالای خود را خریداری کنید.

نکته بعدی آن است که پس از لغو خرید، هزینه شما تا 72 ساعت کاری به دست‌تان می‌رسد. این یعنی ممکن است فروشگاه موبایل 140 کالایی را موجود نداشته باشد ولی آن را به شما بفروشد، پس از مدتی خرید شما لغو می‌شود و شما کالای خود را در زمان مقرر دریافت نخواهید کرد، در ادامه برای دریافت پول باید 72 ساعت روزهای کاری صبر کنید که اگر تایم خرید شما به پنج‌شنبه و جمعه یا هر تعطیلی دیگری برخورد داشته باشد، این تایم افزایش خواهد داشت. از طرفی دست شما برای اعتراض باز نیست زیرا پیشتر تیک پذیرفتن قوانین را زده‌اید!

قوانین عجیب مرجوعی کالا در موبایل 140

فرض کنید محصولی به دست شما رسید و شما به هر دلیل می‌خواهید آن را پس بدهید، طبق قوانین تجارت الکترونیک ایران، حق مرجوعی کالا بدون لزوم توضیح دلیل آن برای خریدار محفوظ است. اما فروشگاه موبایل 140 می‌تواند به بهانه ریزش قیمت کالا، آن جنس را مرجوع نکند یا آنکه کالا را پس گرفته و هزینه کمتری به شما بر‌گرداند.

به عنوان مثال شما یک گوشی تلفن همراه به قیمت 30 میلیون تومان خریداری کرده‌اید، تا کالا به دست شما رسد احتمالا 2 یا 3 روز طول می‌کشد، بعد از دریافت کالا به هر دلیل می‌خواهید آن را پس بدهید اما در این فاصله قیمت گوشی خریداری شده کاهش یافته و به 27 میلیون تومان رسیده است. در این حالت فروشگاه موبایل 140 گوشی را پس نمی‌گیرد یا آنکه اگر بخواهید، گوشی را پس گرفته و 27 میلیون تومان به شما باز می‌گرداند، آن هم با چند روز تاخیر!! یعنی 3 میلیون تومان سود بدون هیچ دلیل منطقی!

درواقع شما با اشتباهی که ممکن است از سمت خود سایت باشد، می‌خواهید گوشی را موجوع کنید اما چون قیمت گوشی کاهش داشته، به جای 30 میلیون تومان، 27 میلیون تومان به شما پس می‌دهند! در نقطه مقابل اگر شما گوشی را خواستید برگردانید که قیمت آن افزایش داشته، فروشگاه پول بیشتری به شما نمی‌دهد، یعنی ممکن است به دلیل سرعت کند ارسال و مشکلاتی که خود فروشگاه داشته، کالایی را با قیمت 30 میلیون تومان بخرید اما پس از پروسه مرجوعی، با افزایش قیمت دلار مواجه شوید و مجبور باشید پس از بازگردانی کالا، 33 میلیون تومان برای خرید همان مدل هزینه کنید، در این حالت فروشگاه هیچگونه خسارتی به شما نمی‌دهد. از همه عجیب‌تر اینکه هزینه مرجوعی کالا به هر دلیلی به عهده خریدار آن است! یعنی اگر کالایی را بخرید و آن را مرجوع کنید؛ رسما چیزی نخریدید و هزینه بازگشت آن را هم از جیب داده‌اید!!

گارانتی‌هایی که مشخص نیستند

در هنگام خرید هر نوع کالایی در فروشگاه موبایل 140 نوع گارانتی برای شما مشخص نمی‌شود. نوع گارانتی یکی از مهم‌ترین موضوعات برای خریداران است زیرا در صورت بروز مشکل تنها دست شما به شرکت گارانتی بند است. بسیاری عادت دارند صرفا محصولاتی را خریداری کنند که گارانتی‌های معتبر دارند یا آنکه می‌خواهند بدانند محصولی که خریداری کرده‌اند از طرف کدام شرکت گارانتی شده است.

چنین امکانی در فروشگاه موبایل 140 وجود ندارد، شما در این فروشگاه نمی‌توانید حتی نام گارانتی محصول مورد نظرتان را مشاهده کنید. برای خرید تمامی کالاها تنها تعداد ماه‌های گارانتی مشخص است و همین! نه می‌دانید نام شرکت گارانتی چیست و نه می‌دانید چه خدماتی به شما می‌دهد. مخصوصا که کالاهای دیجیتال اکثرا وارداتی هستند و نماینده رسمی هم در کشور ندارند، به این ترتیب تمام خدمات و اعتبار محصول به شرکت گارانتی کننده آن باز می‌گردد که آن هم مشخص نیست!

هر روزه به تعداد شکایات خریداران از شرکت‌های گارانتی که خدمات نامناسبی به کاربران خود می‌دهند افزوده می‌شود و شما حق دارید که برای خرید محصول، به سراغ یک گارانتی معتبر یا حداقل مشخص بروید. همین رویه‌ای که فروشگاه موبایل 140 در پیش گرفته خود می‌تواند اصالت محصولات این فروشگاه و اعتبار شرکت‌های گارانتی کننده همکار با این سایت را پایین بیاورد، زیرا در هنگام خرید به خریدار گفته نمی‌شود که محصولی که چندین میلیون برای آن هزینه کرده است، توسط چه شرکتی گارانتی شده و چه شرکتی خدمات پس از فروش آن را خواهد داد.

نکته جالب آن است که خود فروشگاه در عجیب‌ترین قوانینش، خریدار را به شرکت گارانتی کننده پاس می‌دهد، آن هم شرکتی که شما نقشی در انتخاب آن نداشتید و نمی‌دانید چه اعتباری دارد. در قسمت قوانین عودت کالا سایت موبایل 140 نوشته شده که اگر کالای خریداری شده آکبند نباشد یا با وجود نو بودن دارای ایراد باشد، شما نمی‌توانید کالا را به فروشگاه موبایل 140 مرجوع کرده و یک نسخه جدید و آکبند دریافت کنید! بلکه باید وقت بگذارید و به سراغ گارانتی محصول بروید که مشخص هم نیست آیا اعتبار کافی را داشته باشد یا اصلا جواب شما را بدهند یا خیر. در واقع فروشگاه موبایل 140 در صورتی که کالای ارسال شده به شما نو نباشد یا مشکل داشته باشد، هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد و پس از آن شما می‌مانید و شرکت گارانتی!! فکرش را بکنید که گوشی می‌خرید و در همان لحظه دریافت متوجه می‌شوید که کالا نو و آکبند نیست. در این حالت موبایل ۱۴۰ هیچ مسئولیتی قبول نمی‌کند و باید این مورد را از شرکت گارانتی پیگیری کنید!

تنوع کم محصولات موبایل 140

سبد خرید شما از سایت موبایل 140 بسیار محدود است، در بسیاری از دسته‌بندی‌های سایت هیچ محصولی برای فروش وجود ندارد، همچنین در اکثر دسته‌بندی‌ها تعداد کالاها کمتر از انگشتان دست است. به این ترتیب صرفا برای خرید تلفن همراه آن‌ هم با شرایط گفته شده می‌توانید بر روی سایت موبایل 140 حساب باز کنید.

با نگاهی به تصاویر بالا مشخص می‌شود که این فروشگاه اینترنتی هر چند ادعای مرجع بودن و کامل بودن دارد اما به جز در دسته موبایل، در دیگر دسته‌ها، سبد کالایی به شدت ناقصی را ارائه می‌دهد و اگر قصد خرید چند محصول را داشته باشید، برای مشاهده مشخصات، مقایسه قیمت و دیگر موارد، بهتر است به فروشگاه‌‌هایی مراجعه کنید که محصولات بیشتر و در دسته‌بندی بزرگ‌تری را ارائه می‌دهند.

درج اطلاعات ناقص

یکی دیگر از ایرادات بزرگ سایت موبایل 140، درج اطلاعات ناقص در بخش موبایل است. همانطور که در بخش قبلی گفتیم، برای خرید کالاهای دیجیتال نمی‌توان بر روی موبایل 140 حساب کرد و این سایت تنها در بخش موبایل، تنوع نسبتا قابل قبولی برای خرید به مشتریان ارائه می‌دهد اما در همین بخش هم اطلاعاتی که به شما نشان داده می‌شود، ناقص است.

در بخش موبایل این فروشگاه، اطلاعات نمایشگر تلفن‌های همراه ثبت نشده و شما نمی‌توانید در بخش مشخصات، جزئیات نمایشگر، نوع صفحه، رفرش‌ریت، رزولوشن و دیگر موارد را بخوانید. در واقع اگر می‌خواهید اطلاعات کامل یک گوشی را بدانید باید در یک سایت دیگر مشخصات گوشی را خوانده و سپس به سایت موبایل 140 مراجعه کنید.

به نظر می‌رسد هیچکس در سایت موبایل 140 متوجه این نقص نشده و به همین دلیل تاکنون مشکلی به این بزرگی رفع نشده است. همین مشکل می‌تواند اعتبار دیگر مشخصات درج شده بر روی این سایت را نیز زیر سوال ببرد؛ چرا که ظاهرا کسی در این بخش مسئول نیست!

مشخص نبودن پک گلوبال و پک چین در گوشی‌های شیائومی

همانطور که می‌دانید گوشی‌های چینی شیائومی در دو پک گلوبال و چین عرضه می‌شوند، پک چین صرفا برای بازار خود چین است که قیمت مناسب‌تری دارد و برخی از قابلیت‌ها مانند سرویس‌های گوگل بر روی آن نصب نیست، همچنین زبان گوشی نیز بر روی چینی تنظیم شده است. این موضوع بسیار مهم برای خریداران اهمیت دارد و اکثر خریداران ایرانی به دنبال پک گلوبال محصولات شیائومی هستند.

اما در سایت موبایل 140 این اتفاق در خصوص برخی گوشی‌های شیائومی مانند مدل محبوب پوکو F3 نامشخص است و شما نمی‌توانید انتخاب کنید که گوشی پک چین برایتان ارسال شود یا گلوبال!! با نگاهی به کامنت‌های برخی از گوشی‌های شیائومی معلوم می‌شود که پک چین یا پک گلوبال گوشی‌ها مشخص نیست و به صورت رندوم گوشی‌ها برای خریداران ارسال می‌شود، به همین جهت اگر شما خریدار باشید، ممکن است گوشی پک چین برای شما ارسال شود و خریدار نمی‌تواند پیش از خرید، پک مورد نظر خود را انتخاب کند.

تعداد نظردهی و امتیازدهی پایین

از دلایلی که می‌توان به پایین بودن اعتبار سایت موبایل 140 در نزد خریداران اشاره کرد، تعداد کم کامنت‌های سایت است. اگر به بخش کامنت‌ها و امتیازدهی به محصولات دقت کنید، متوجه می‌شوید که برای بیش از نیمی از گوشی‌های موجود در سایت هیچ کامنت و نظر خریداری ثبت نشده و تعداد زیادی از دیگر گوشی‌ها نیز تعداد کامنت‌هایشان کم‌تر از 5 عدد است. ناگفته نماند تعداد کامنت‌ها در دیگر بخش‌ها مانند تلویزیون یا لوازم جانبی عموما صفر است.

با توجه به موارد گفته شده می‌توان به این نتیجه رسید که فروشگاه آنلاین موبایل 140 علی‌رغم تبلیغات و ادعاهایی که در زمینه اعتبار و مرجع بودن برای خرید محصولات دیجیتال دارد، تاکنون نتوانسته مانند یک فروشگاه مرجع خدمت‌رسانی کند و خدماتی که ارائه می‌دهد ایراد‌های مختلفی دارد.

این فروشگاه نمی‌تواند برای خرید‌های دیجیتال شما قابل اطمینان باشد و اگر قصد خرید اینترنتی دارید، بهتر است به سراغ دیگر مراجع آنلاین و قابل اطمینان بروید. همچنین خرید حضوری هم همچنان می‌تواند یک گزینه مناسب باشد.

نوشته 5+2 دلیل برای آن که از فروشگاه اینترنتی موبایل 140 خرید نکنید! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

بررسی آمار ترابردپذیری اپراتورها، از ابتدای اجرای این طرح تا به امروز

جنگ ترابردپذیری در میان اپراتورهای تلفن همراه از سال 95 آغاز شد، در آن زمان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با ارسال نامه‌ای، اپراتورها را ملزم به فعال کردن سرویس ترابرد پذیری کرد. در طرح ترابردپذیری، مشترک با سیمکارت خود و با حفظ شماره می‌تواند از خدمات یک اپراتور دیگر استفاده نماید. در واقع شما با حفظ شماره خود، می‌توانید اپراتوری را که از آن خدمات دریافت می‌کنید، تغییر دهید.

حالا نزدیک به هفت سال است که مشترکین سه اپراتور برتر ایران یعنی همراه اول، ایرانسل و رایتل می‌توانند با هر شماره تلفن همراهی که دارند، به یک اپراتور دیگر ترابرد کنند و از خدمات آن بهره‌مند شوند و در این بین طبیعتا اپراتوری که خدمات بهتری را ارائه دهد، به عنوان مقصد اکثریت مشترکان شناخته خواهد شد.

آمارهای طرح ترابردپذیری که به طور سالیانه از طرف رگولاتوری و پیمانکار اجرای آن عرضه می‌شود، آمارهای متفاوتی را نشان می‌دهد. طی چند سال اخیر، در هر دوره، یک اپراتور بوده که آمار ترابردپذیری بیشتری داشته، یعنی توانسته بیش از همه، مشترکین اپراتورهای دیگر را به خود جذب کند.

برای بررسی دقیق‌تر این موضوع آمار ترابرد پذیری سه اپراتو همراه اول، ایرانسل و رایتل را در هر سال بررسی خواهیم کرد. با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

آمارهای ترابرد پذیری در سال 95 برتری رایتل

در ماه‌های ابتدایی اجرایی شدن این طرح، میزان خروج مشترکین از اپراتورهای همراه اول و ایرانسل و ترابرد آن‌ها به رایتل بیشتر بود. در واقع با آغاز طرح ترابرد پذیری مردم به دنبال این بودند که از اپراتورهای قدیمی مانند همراه اول به اپراتوری جدید با خدمات نوین مانند رایتل کوچ کنند.

به همین ترتیب، آمار ترابردپذیری در ماه‌های ابتدایی اجرای این طرح کاملا به نفع رایتل است. اگر بخواهیم برتری یک اپراتور در طرح ترابرد را محاسبه کنیم، می‌توانیم میزان مشترکان خارج شده از یک اپراتور را از میزان مشترکان وارد شده به همان اپراتور کسر کنیم، رقم نهایی، میزان مثبت یا منفی بودن تعداد ورودی‌های به آن اپراتور را نشان می‌دهد.

بر همین اساس در ماه‌های ابتدایی اجرای این طرح تراز رایتل در جذب مشترکان جدید مثبت 2739 بوده، یعنی تعداد مشترکانی که به این اپراتور ترابرد داشتند، 2739 نفر بیشتر از تعداد مشترکینی بودند که از این اپراتور خارج شدند. در همان زمان ایرانسل تراز منفی 2597 را ثبت کرد که در واقع نشان دهده میزان خروجی‌های متعدد این اپراتور بود. در عین حال همراه اول تراز منفی 142 داشت که در واقع نشان دهده یکسان بودن تعداد مشترکان خروجی و ورودی به این اپراتور است.

آمارهای ترابردپذیری در سال 96 – برتری همراه اول

البته تراز مثبت رایتل پابرجا نماند و به علت مشکلاتی که این اپراتور داشت، تراز آن در عرض چند ماه منفی شد. در خرداد سال 96 تراز همراه اول رشد چشمگیری پیدا کرد. در واقع برخلاف تفکر اولیه که مشترکان، رایتل را اپراتور نوین می‌پنداشتند، خدمات بهتر همراه اول باعث شد تا این تفکر به زودی تغییر کند. در جدول زیر میزان ترابرد اپراتورها در سال 96 را مشاهده می‌کنید

آمارهای ترابرد پذیری در سال 97 – برتری جزئی همراه اول

آمارهای ترابرد پذیری در سال 97 برتری جزئی همراه اول

پس از موج اولیه مشترکانی که به رایتل ترابرد کردند، تعداد زیادی از آن‌ها به دو اپراتور همراه اول و ایرانسل بازگشتند. اما این همراه اول بود که توانست با خدمات مناسبی که ارائه می‌داد در زمینه جذب مشترکان جدید همواره برتر باشد و تقریبا تمامی سال‌ها در رتبه نخست ترابردپذیری اپراتورها قرار بگیرد. طبق آمار سال 97 میزان ترابرد پذیری همراه اول و ایرانسل تقریبا یکسان بود ولی همراه اول برتری بسیار جزئی در این سال داشت. از این سال ترابرد پذیری میان همراه اول و ایرانسل، اختلاف فراوانی با تعداد ترابردپذیری رایتل پیدا کرد

آمار ترابردپذیری

آمارهای ترابردپذیری در سال 98 – برتری خفیف ایرانسل

در سال 98 این ایرانسل بود که در آمار ترابردپذیری توانست برتری جزئی نسبت به همراه اول پیدا کند، در این سال بر اساس آماری که سازمان تنظیم مقررات منتشر کرد، ایرانسل با تعداد 96 هزار و 112 درخواست ترابرد، توانست در طرح ترابردپذیری موفق‌تر عمل کند. همراه اول با تعداد 94 هزار و 205 درخواست ترابرد، با اختلاف حدود هزار ترابرد کمتر در مقام دوم ایستاد، همچنین اپراتور رایتل با تعداد 8 هزار و 92 درخواست ترابرد، در رتبه سوم قرار گرفت.

آمار ترابردپذیری

آمارهای ترابردپذیری در سال 99 – برتری همراه اول

براساس آمار اعلامی از طرف سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در سال 99 و در زمان شیوع کرونا به دلیل پاندمی و غیر حضوری شدن کلاس‌های درسی، مدارس و حتی اداره‌ها و نیاز به دریافت خدمات بهتر، میزان ترابرد به همراه اول افزایش چشمگیری پیدا کرد. بر اساس آمار رگولاتوری در سال 99 بیش از 106 هزار ترابرد تکمیل شده بود. بیشترین آمار ترابرد میان مشترکین ایرانسل و همراه اول صورت گرفت و ایرانسل با افزایش تعداد کاربران خروجی، با اختلاف قابل توجهی از همراه اول عقب افتاد. در این سال سهم همراه اول از کل ترابردهای صورت گرفته 49 درصد و سهم ایرانسل 43 درصد بود.

در ادامه جدول ترابردپذیری در سال 99 را مشاهده می‌کنید:

آمار ترابردپذیری

آمارهای ترابرد پذیری در سال 1400 – برتری همراه اول

طبق آمار منتشر شده از طرح ترابردپذیری در سال 1400، همراه اول میزبان 37 هزار و 408 مشترک جدید از سمت ایرانسل و رایتل بود در حالی که 32 هزارو 205 مشترک به ایرانسل کوچ کردند تا باز هم شاهد برتری همراه اول باشیم.

در ادامه جدول ترابرد پذیری در سال 1400 را مشاهده می‌کنید:

ترابرد پذیری

آمار کل ترابردپذیری از سال 95 تاکنون

بر اساس آماری که به تازگی توسط سازمان تنظیم مقررات منتشر شده، از ابتدای سال 95 تاکنون بیش از یک میلیون و چهارصد و هفتاد هزار ترابرد میان مشتریکن سه اپراتور برتر ایران یعنی همراه اول، ایرانسل و رایتل ثبت شده است.

از این میان، 713 هزار و 834 مورد از ترابرد‌های ثبت شده مشترکان به مقصد همراه اول بوده و این اپراتور میزبان 49 درصد از کل ترابردهای صورت گرفته بوده است. در عین حال 686 هزار و 140 مشترک نیز سیمکارت خود را به ایرانسل ترابرد کردند تا این اپراتور سهم 47 درصدی از کل ترابردهای صورت گرفته داشته باشد.

تنها 68 هزار و 996 مشترک سیمکارت به رایتل ترابرد داشتند و این اپراتور سهم 5 درصدی از بازار مشترکان ترابرد شده را در اختیار دارد.

ترابرد پذیری

برتری مطلق همراه اول در آمار ترابردپذیری

همانطور که گفتیم طبق نتایج آمار ترابرد پذیری در ماه‌‌های ابتدایی اجرای این طرح، پیش‌بینی می‌شد که رایتل به عنوان یک اپراتور نوین بتواند مشترکان بیشتری را به خود جذب کند، همچنین به طور معمول در نمونه‌های جهانی نیز اپراتورهای قدیمی‌تر خروجی‌های بیشتری داشتند و مشترکان تمایل دارند تا از اپراتور قدیمی و با سابقه به اپراتورهای جدید‌تر کوچ کنند.

اما کیفیت ارائه خدمات و درصد پوشش‌دهی شبکه همراه اول موجب شد تا این اپراتور برخلاف انتظارها بتواند به سرعت خود را به اپراتور برتر در طرح ترابردپذیری اثبات کند و به عنوان اپراتور میزبان، بالاترین میزان ترابرد پذیری را داشته باشد. در واقع دیگر اپراتورهای برجسته کشور نتوانستند از این نظر با همراه اول مقابله کنند و علی‌رغم استقبال اولیه مشترکان از رایتل، اما آمارها به زودی به نفع همراه اول تغییر کرد و حالا این اپراتور طی سال‌های متوالی، رتبه یک ترابرد پذیری در کشور را در اختیار دارد.

ترابرد پذیری

به ویژه در تایم پاندمی کرونا که به یک باره بخش اعظمی از جامعه به ارتباط با کیفیت شبکه برای انجام کارهای روزمره، اتصال به سامانه‌های آموزشی دانشگاهی و مدارس، انجام دورکاری، ارتباط با دیگران و به طور کلی رسیدن به امور مورد نیاز در شرایط قرنطینه، آمار ترابرد به همراه اول افزایش قابل توجهی داشت که به دلیل برتری این اپراتور در میزان پوشش شبکه و کیفیت خدمات آن بود.

برخلاف پیش‌بینی‌ها و مشاهده تجربه نمونه‌های خارجی طرح ترابرد که معمولا نشان دهنده موفقیت اپراتورهای جدید در جذب حداکثری مشترکان است، اما در ایران این همراه اول بود که توانست با ارائه خدمات بهتر و پوشش منطقه‌ای بیشتر در جنگ ترابردپذیری موفق باشد.

نوشته بررسی آمار ترابردپذیری اپراتورها، از ابتدای اجرای این طرح تا به امروز اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کاربران در اینستاگرام به چه موضوعاتی علاقه دارند؟

موضوعات محبوب کاربران اینستاگرام چیست؟ بر اساس دیتا‌های دریافتی از نوع رفتار کاربران اینستاگرام، 7 موضوع اصلی در این شبکه اجتماعی بیشتر دنبال می‌شود.

اینستاگرام یکی از محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی در سراسر جهان است. بیش از یک میلیارد نفر در طول ماه حداقل یک بار به اپلیکیشن اینستاگرام یا نسخه وب آن سر می‌زنند و پست‌های جدید اکانت‌های محبوب خود را مشاهده می‌کنند.

اینستاگرام مکانی برای گذراندن اوقات فراغت، یادگیری، یا حتی کسب درآمد است. ویژگی‌های جذاب این شبکه اجتماعی باعث شده تا یک میلیارد کاربر ثابت آن در طول روز به طور میانگین 30 دقیقه را در این شبکه اجتماعی بگذرانند.

اینستاگرام همواره برای شما محتوای جدیدی دارد، در هر ثانیه نزدیک به هزار پست و بیش از 500 میلیون استوری به صورت روزانه در اینستاگرام منتشر می‌شود.

همه این آمار‌ها نشان از بزرگی اینستاگرام دارد، این شبکه اجتماعی به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شده که می‌تواند دانش، فرهنگ، طرز تفکر، خلاقیت و اعتقادات آن‌ها را تغییر دهد به همین دلیل است که شبکه‌های اجتماعی در عین مفید بودن می‌توانند خطرناک باشد.

روانشناسان و جامعه‌شناسان همواره اعتقاد دارند که استفاده از شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام به فرهنگ‌سازی نیاز دارد زیرا غیر آن می‌تواند آسیب جدی به فرهنگ مردم یک جامعه وارد کند.

مهم‌ترین نکته‌ای که باید در شبکه‌های اجتماعی مورد نظر داشت، خوراک ذهنی شماست، یعنی آنچه که در این شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنید و به دنبال آن هستید که به مرور زمان می‌تواند به تفکر شما جهت داده و خیلی از ویژگی‌های شما را تغییر دهد.

اینستاگرام این قابلیت را دارد که شما را به موضوعی علاقه‌مند کند که هرگز فکر نمی‌کردید جذاب باشد، یا آن که محتواهایی را دنبال کنید که در حالت عادی علاقه‌ای به آن ندارید و همچنین افرادی را دنبال کنید که اصلا نمی‌شناسید و نمی‌دانید که چه محتوایی در پیج‌شان قرار می‌دهند.

بنابراین گاهی شما خودتان تعیین می‌کنید که پیج‌ها و یا محتواهایی را در اینستاگرام دنبال کنید، اما گاها خود اینستاگرام شما را به جهتی هدایت می‌کند و یا اینکه برای عقب نماندن از جامعه یا دوستان به سمتی می‌روید که برایتان خیلی جالب نیست اما به هر شکل در نهایت به آن رسیده‌اید.

یک آزمایش جالب!

بیایید یک آزمایش انجام دهیم، همین حالا لیست افرادی که در اینستاگرام دنبال می‌کنید را باز کنید و با خودتان بررسی کنید که کدام این افراد را از ابتدای ورود به اینستاگرام دنبال می‌کردید، کدامشان را به انتخاب خوب فالو کردید، در حال حاضر از محتوای کدوم صفحات واقعا لذت می‌برید؟ حتی اگر دقت کنید تعدادی از افراد هستند که هیچ علاقه‌ای به محتوای تولید شده از طرف آن‌ها نداریم و هرگز پست‌ها و استورهایشان را دنبال نمی‌کنید اما به دلیلی که خودمان نمی‌دانیم، آن‌ها را فالو کردیم!

موضوعات محبوب و جذابی هستند که کاربران اینستاگرام در سطح جهان علاقه زیادی به آن‌ها دارند، البته این علاقه می‌تواند بر اساس کشور و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنند متفاوت باشد، به عنوان مثال مردم یک شهر اهمیت ویژه‌ای به ورزش می‌دهند و پیج‌های ورزشی را بیشتر دنبال می‌کنند، یا شاید مردم یک منطقه به فیلم و سریال یا موسیقی علاقه بیشتری داشته باشند یا در اینستاگرام به دنبال مطالب طنز باشند.

تمام این موارد به نوع فرهنگ استفاده از اینستاگرام در آن منطقه باز می‌گردد، به عنوان مثال اینستاگرام در ایران یک محیط برای گذراندن اوقات فراغت است و پیج‌های طنز طرفداران زیادی در ایران دارند، زیرا نگاه مردم کشور به شبکه اینستاگرام، یک فضای اجتماعی برای سرگرم شدن است، این موضوع ممکن است در دیگر کشورها متفاوت باشد.

موضوعات محبوب اینستاگرام

اما به هر شکل موضوعاتی هستند که مردم سراسر دنیا به آن‌ها علاقه دارند و به افرادی که به دنبال راه‌اندازی یک پیج اینستاگرام هستند پیشنهاد می‌شود صفحه خود را با یکی از موضوعات زیر راه‌اندازی کنند. البته شما ابتدا باید کاربران هدف خود و علاقه آن‌ها را مشخص کنید اما موضوعات گفته شده در جهان طرفداران زیادی دارد و کاربران اینستاگرام به این شبکه اجتماعی می‌آیند تا این موضوعات را ببینند.

در عین حال ممکن است موضوعات مورد علاقه برای کاربران تیک‌تاک، توییتر، اسنپ‌چت تا فیسبوک نسبت به اینستاگرام متفاوت باشد، زیرا مرم در هر شبکه اجتماعی به دنبال یک موضوع خاص هستند. به عنوان مثال شاید کاربران در تیک‌تاک بیشتر اینفلوئنسرهایی را دنبال کنند که ویدیوهای طنز و سرگرم کننده بسازند ولی در توییتر علاقه به پیج‌های رسمی شرکت‌ها و خبری و اطلاع رسانی بیشتر باشد و به همین دلیل است که قدرت جریان‌سازی در توییتر بیشتر است و اعتراضات مردمی عموما در توییتر تشکیل می‌شود.

به هر شکل محبوب ترین موضوعات و محتواهای تصویری و ویدیویی در اینستاگرام شامل 7 عنوان زیر می‌شود:

غذا

یکی از محبوب‌ترین موضوعاتی که مردم در سراسر دنیا آن را دنبال می‌کنند غذا است. همه ما به غذا نیاز داریم و در اینستاگرام افرادی هستند که یا نحوه پخت غذا را به ما آموزش می‌دهند، یا رستورانی دارند که مردم را به آن دعوت می‌کنند و یا در خصوص نحوه صحیح غذا خوردن و حفظ سلامت بدن توضیح می‌دهند.

غذا درست کردن یک نوع هنر است و همه ما می‌توانیم از این هنر لذت ببریم، به همین دلیل هر فردی یک یا دو پیج با موضوع غذا را دنبال می‌کند و عکس‌هایی که با موضوع غذا هستند، به شکل عجیبی لایک‌ و کامنت بالایی دریافت می‌کنند.

محتوای شخصی

هدف اصلی ساخت اینستاگرام، به اشتراک گذاشتن تصاویر و ویدیوهای شخصی با دوستان، آشنایان و یا دیگر مردم در سراسر جهان است. به همین دلیل خیلی از افراد برای دنبال کردن افرادی که می‌شناسند و تماشای تصاویر و ویدیوهای شخصی آن‌ها پا به اینستاگرام گذاشته و در آن عضو هستند.

تصاویر و ویدیوهایی از خود شخص، مکان‌هایی که در آن حضور دارد، اتفاقاتی که برایش رخ داده و سلفی‌های معروف در اینستاگرام، یکی دیگر از موضوعات محبوب این شبکه اجتماعی محسوب می‌شود که در اصل، دلیل واقعی نصب اپلیکیشن اینستاگرام بر روی گوشیمان هم همین موضوع است.

گردشگری و طبیعت

این دو موضوع تقریبا در یک دسته قرار می‌گیرند. صفحات زیادی در اینستاگرام در حوزه گردشگری و طبیعت کار می‌کنند. این پیج‌ها معمولا تصاویری از مکان‌های شهری یا برون شهری را منتشر کرده و به نوعی این مکان‌ها را معرفی می‌کنند. در عین حال شرکت‌های بزرگ‌تر که در حوزه گردشگری کار می‌کنند با تصویر مقاصد محبوب کاربران، سعی در فروش بلیط، رزرو هتل و تورهای مسافرتی به مقاصد محبوب را دارند.

موضوعات محبوب اینستاگرام

حتی اینفلوئنسرهای گردشگر زیادی داریم که تصاویر زیادی از طبیعت بکر مناطق مخالف در هر شهر یا کشوری را به اشتراک می‌گذارند و یا این که عکس‌برداران بسیاری هستند که در حوزه تصویر برداری از معماری شهری، مکان‌های مختلف و البته طبیعت فعالیت می‌کنند. به این ترتیب موضوعات مربوط به طبیعت، مکان‌های گردشگری و مسافرت همواره در اینستاگرام محبوب بوده و کاربران زیادی به این موضوعات علاقه دارند.

انگیزشی

شاید برایتان جالب باشد ولی صفحاتی که مطالب انگیزشی، روانشاسی، خودشناسی، نقل قول از افراد معروف و سخنران‌های مشهور را منتشر می‌کنند، طرفداران زیادی در اینستاگرام دارند. شاید این موضوع به چشم نیاید ولی پیج‌های انگیزشی متعددی در اینستاگرام فعال هستند و همه آن‌‌ها فالوورهای زیادی دارند.

به هر شکل همه ما در طول روز با چالش‌های زیادی مواجه می‌شویم و نیاز داریم تا با دیدن متن‌ها، ویدیوها و عکس‌نوشته‌های انگیزشی، روحیه خود برای ادامه زندگی و عبور از چالش‌ها را تقویت کنیم. این یک نیاز درونی است و به طور ناخودآگاه باعث افزایش مثبت اندیشی و حس خوب در همه ما می‌شود.

حیوانات

لازم نیست به حیوانات علاقه زیادی داشته باشید تا تصاویر آن‌ها را در اینستاگرام دنبال کنید. همه افرادی که به طبیعت علاقه دارند، از دیدن تصاویر حیوانات مختلف لذت می‌برند و این نوع محتوا در سراسر دنیا طرفداران بسیاری دارد.

موضوعات محبوب اینستاگرام

افرادی هستند که به طور تخصصی در حوزه عکاسی حیوانات کار می‌کنند و دنبال کننده‌‌های میلیونی دارند، همچنین بسیاری از افراد مشهور و سلبریتی‌ها همواره تصاویری از حیوانات خانگی خود منتشر می‌کنند که واکنش فراوانی دریافت می‌کند. این موارد باعث شده تا تصاویر یا ویدیوهایی با موضوع حیوانات موضوعات محبوب کاربران در اینستاگرام باشد.

ورزش

باشگاه‌های ورزشی بزرگ و کوچک در سراسر دنیا از تمامی رشته‌های مختلف را کنار هم بگذارید، همه این باشگاه‌ها یک اکانت در اینستاگرام دارند که طرفداران آن باشگاه و ورزش این اکانت‌ها را دنبال می‌کنند. علاوه بر آن خود ورزشکاران نیز جزو پر دنبال‌کننده‌ترین صفحات در اینستاگرام هستند که برای نمونه می‌توان به رونالدو و مسی اشاره کرد که صفحاتشان در میان 5 صفجه با بشترین فالوور در اینستاگرام است.

علاوه بر آن سایت‌های خبری، تحلیلی و پیج‌های سرگرمی که منتخب ویدیوهای ورزشی در حوزه‌های مختلف را به اشتراک می‌گذارند و خود ورزشکارانی که تصاویر و ویدیوهای زیادی از تمارین خود در اینستاگرام به اشتراک می‌کنند، باعث شده‌اند تا یکی از موضوعات محبوب که خیلی از افراد برای تماشای آن‌ها به اینستاگرام می‌آیند، محتوای ورزشی باشد.

مد و لباس

علاوه بر آن که مدل‌های برندهای مختلف در اینستاگرام طرفداران زیادی دارند، برندهای مشهور لباس نیز فالوورهای زیادی در اینستاگرام دارند که به دنبال خرید تولیدات جدید این برندها هستند.

موضوعات محبوب اینستاگرام

ویژگی خرید در اینستاگرام نیز که چند سالی می‌شود به این شبکه اجتماعی اضافه شده، به افزایش محتوای مربوط به مد و لباس کمک کرده، زیرا شما در خود اینستاگرام می‌توانید لباس مورد نظر خود را انتخاب و با اتصال مستقیم به فروشگاه اینترنتی برند مورد نظر، آن کالا را خریداری کنید. اینفلوئنسرها، افراد مشهور و سلبریتی‌ها هم در میان تصاویری که از خود منتشر می‌کنند، گاها تبلیغات خوبی برای برند لباس‌های خود دارند و این موضوع باعث افزایش مخاطبان علاقه‌مند به فشن و مد در اینستاگرام شده است.

 

نوشته کاربران در اینستاگرام به چه موضوعاتی علاقه دارند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

بررسی ویژگی‌ها و کاربردهای “رمز ریال” رمزارز بومی بانک مرکزی

رمز ارز ملی

رمز ارز بومی بانک مرکزی به نام رمز ریال تا مدتی دیگر به صورت آزمایشی عرضه می‌شود، در این مطلب به طور کامل با ویژگی‌های رمزریال آشنا می‌شویم.

شاید بهترین واژه برای توصیف ظهور رمزارزها به بازار اقتصادی در دنیا “سونامی” باشد. سونامی رمزارزها از 12 – 13 سال پیش و با موج‌های کوچی آغاز شد، اما در طی این سال‌های این موج کوچک به یک سونامی تبدیل شد که معادلات زیادی را در بازار اقتصادی و مالی در جهان تغییر داده است.

طبیعتا بازار مالی ایران از این سونامی در امان نبود، طی چند سال اخیر بسیاری از ایرانی‌ها به بازار رمزارزها وارد شدند و به خریدار، فروشنده یا هولدر در این بازار تبدیل شدند، طبق اطلاعاتی که سال گذشته منتشر شد، بیش از 12 میلیون ایرانی، ارز دیجیتال خریداری کرده‌اند، همچنین گزاری یورونیوز در این خصوص نشان داد که حجم معاملات ایرانی‌ها در این بازار به بیش از 40 میلیون دلار رسیده است. در همین مدت شرکت‌ها و استارتاپ‌های متعددی هم به این حوزه وارد شده و کسب‌و‌کار برپایه رمزهای دیجیتال نیز در کشور رونق گرفت.

اما این اتفاقات باعث نشد که استفاده از رمزارزها در ایران قانونی شود، از همان ابتدا مراجع ذیصلاح با استفاده و حتی رونق بازار رمزارزها در کشور مخالفت کردند و تلاش کردند تا به روش‌های مختلف این بازار را مدیریت کنند. اما نکته اساسی رمزارزها این است که قابل مدیریت و کنترل کردن نیستند، خاصیت‌هایی مانند غیرمتمرکز بودند رمزارزها موجب می‌شود تا بتوان بدون مدیریت یک مرجع و به صورت غیرقابل ردیابی از رمزارزها استفاده کرد.

این بزرگ‌ترین و مهم‌ترین ایرادی است که مسئولین اقتصادی ایرانی به رمزارزها وارد می‌کنند. به طور کلی در ایران چیزی که غیر قابل ردیابی و مدیریت از سمت دولت نباشد، نفی می‌شود. این نوع تفکر به طور کلی با ماهیت رمزارزها در مغایرت است و به همین دلیل است که شاید هرگز رمزارزها در ایران به صورت قانونی مورد استفاده قرار نگیرند.

رمز ریال، جایگزین بومی رمزارزها

اما مانند همیشه گزینه جایگزین ساخت یک نسخه بومی است، در خصوص رمزارزها هم موضوع ساخت رمزارز بومی در یکی دو سال گذشته مطرح شده و صحبت‌هایی در خصوص آن به میان آمده است. در سال 96 بود که آذری جهرمی، وزیر ارتباطات وقت خبر از راه‌اندازی ارز دیجیتال بومی با کمک پست بانک داد. سپس بانک مرکزی به این موضوع ورود پیدا کرد و در زمان مدیریت پیشین و فعلی بانک مرکزی چندباری در خصوص راه‌اندازی رمزارز ملی و بومی صحبت شده است، اتفاقی که تاکنون رخ نداده و صرفا در حد همان حرف باقی مانده است.

اما پروژه تولید رمز پول ملی با نام “رمز ریال” از دست پروژه‌هایی است که به نظر می‌رسد با تغییر ساختار و شکل کلی رمزارزها به عنوان یک رمز پول با سایه‌ای از یک رمز ارز نهایی شده و به زودی نسخه آزمایشی آن عرضه خواهد شد.

رمز ریال، رمز ارز نه ولی رمز پولی است که طبق گفته رئیس بانک مرکزی مد‌هاست که در نهاد سیاست‌گذار پولی و بانکی مطرح بوده و با تلاش کارشناسان اقتصادی، فنی و نشر اسکناس تا مرحله عملیاتی به صورت آزمایشی پیش رفته و به سرانجام رسیده است.

رمزریال نه رمز ارز است و نه پول سپرده‌ای که در بانک داریم، این نوع رمز پول نه برای سرمایه‌گذاری مناسب است و نه سود و ضرر‌های یک شبه دارد، این ویژگی‌ها باعث شده تا ماهیت رمز ریال برای بسیاری از مردم گنگ و نامفهوم باشد، به همین دلیل در این مطلب به طور کامل در خصوص تفاوت‌های رمز ریال با رمزارزها و تفاوت رمزریال با اسکناس و سپرده‌های بانکی خواهیم پرداخت.

تفاوت رمز ریال با رمزارزها

رمز ریال تا حدودی شبیه به یک رمز ارز بدون قابلیت تمرکززدایی است، در واقع رمز ارزی که قابل پیگیری باشد و بتوان آن را مدیریت کرد. همانطور که گفتیم بزرگ‌ترین مشکل مسئولین با رمزارزها غیر قابل مدیریت و غیر متمرکز بودن آن‌ها است. به این ترتیب ایران رمز پولی را ایجاد کرده که این دو خاصیت را نداشته باشد.

یعنی رمز ایران به طور کامل متمرکز است و به نوعی ریال هوشمند محسوب می‌شود، برای همین به طور کامل به ریال وابسته است و ارزش آن بر اساس ارزش ریال تعیین می‌شود. رمز ریال قابل تولید یا استخراج نیست، شما می‌توانید ریال خود را به رمز ریال تبدیل کنید و امکان تولید رمزریال بیش از ارزش سرمایه ریالی نیست.

پشتوانه رمز ریال خود ریال است به این ترتیب بخشی از ریال بازار به رمز ریال تبدیل می‌شود و توسط مردم مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این شکل هم رمز ریال پشتوارنه فیزیکی دارد و هم می‌توان آن را مدیریت کرد. همچنین نمی‌توان بر روی رمزریال سرمایه‌گذاری کرد زیرا به طور کلی بر روی واحد پولی کشوری که در آن زندگی می‌کنید نمی‌توانید سرمایه‌گذاری کرد و ذخیره کردن رمز ریال مصداق پس‌انداز کردن است.

رمز ریال به طور انحصاری توسط بانک مرکزی ارائه می‌شود و مانند ریال مدیریت آن در دستان بانک مرکزی است، به همین دلیل است که نمی‌توان آن را استخراج کرد و به طور کلی با رمزارزهایی که ما امروز می‌شناسیم تفاوت دارد. اما شاید احساس کنید که رمزریال تفاوتی با پول در کارت بانکی ما ندارد زیرا جفتشان ریال دیجیتالی هستند، اما اینگونه نیست.

تفاوت رمزریال با ریال

طبق تعارف بالا، رمز ریال شباهت بسیاری به پول درون کارت‌های بانکی ما دارد، اما یک تفاوت عمده موجب می‌شود تا رمزریال از ریال دیجیتالی درون کارت‌های بانکی تفاوت داشته باشد و آن تفاوت، حذف واسطه است.

ما پول‌هایمان را در بانک نگهداری می‌کنیم و به این ترتیب بانک نقش واسط برای دریافت کارت بانکی و استفاده از آن پول است، همچنین در هر نقل و انتقال مالی و پرداخت، بانک نقش واسط را دارد به این شکل روزی که سرورهای بانک به مشکل بخورد یا اطلاعات کاربران مختل شود، شما به پولتان دسترسی نخواهید داشت.

رمز ریال اینگونه عمل نمی‌کند، رمزریال مانند اسکناس‌هایی است که در دستان شما قرار دارد ولی با کد و رمز ساخته شده‌اند. مردم برای خرج کردن اسکناس‌هایشان به هیچ واسطی نیاز ندارند، رمزریال هم به همین شکل است، یعنی شما بدون واسطه و نیاز به بانک می‌توانید پول خود را در کیف پول دیجیتالی‌تان ذخیره کنید یا آن را انتقال دهید.

رمزریال

فرض کنید برای خرید به یک فروشگاه می‌روید، با کیف پول دیجیتالی خود می‌توانید بدون هیچ واسطه‌ای و در لحظه، پول را به کیف پول فروشنده واریز کنید.

هر شخص با مراجعه به بانک می‌تواند مقداری یا تمام پول خود را به رمز ریال تبدیل و در کیف پول دیجیتالش نگهداری کند. البته در حال حاضر دو نوع کیف پول تجاری و شخصی برای نگهداری از رمزریال پیش‌بینی شده که حجم نگهداری رمزریال در هر کدام متفاوت است.

مهم‌ترین ویژگی رمز ریال قابل پیگیری بودن آن است، همانطور که گفته شد این ویژگی برخلاف بسیاری از رمزارزهای مشهور بازار است که قابل پیگیری نیستند. اما مسئولین بانک ملی برای وجود این ویژگی دلایلی آورده‌اند که در نوع خود قابل توجه است.

امنیت رمزریال، مهم‌ترین مساله از نظر بانک مرکزی

مهران محرمیان، معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی سال گذشته طی یک مصاحبه در خصوص بحث امنیت رمزریال گفت: بحث نظارتی و ردیابی وجوه درخصوص رمزارزها و به ویژه رمز ریال بانک مرکزی به دقت مورد توجه قرار گرفته است. در واقع طراحی به صورتی است که ردیابی وجوه به طور دقیق قابل انجام است و حتی در صورت سرقت اطلاعات رمزریال و هک گوشی تلفن هوشمند توسط سارقین و هکرها امکان ردیابی وجود دارد و در نتیجه بالاترین سطح امنیت را می‌توان برای رمزریال در مقایسه با اسکناس و حتی انتقال وجوه الکترونیک متصور بود.

محرمیان تاکید کرد: هدف از طراحی رمز ریال در بانک مرکزی تبدیل اسکناس به یک موجودیت قابل برنامه‌ریزی و برنامه‌نویسی است و ما برای  آن اصطلاح Open Money را به کار می‌بریم. با این فرآیند، پول موجودیت هوشمند پیدا می‌کند. به عنوان مثال هنگامی که فرد تسهیلاتی را به صورت رمزریال دریافت کند، این امکان برای بانک و تسهیلات‌دهنده فراهم می‌کند که مبلغ مورد نظر دقیقا در جایی سرمایه‌گذاری شود که هدف گذاری شده است. این در حالی است که در مورد اسکناس و سایر روش های انتقال وجوه امکان این ردیابی هوشمند برای تسهیلات‌دهنده و سیاست‌گذار وجود ندارد.

رمزریال

با توجه به صحبت‌های معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی،  از لحظه دریافت رمز ریال از بانک تا تمام مسیرهایی که این رمز پول طی می‌کند پیگیری می‌شود و به این ترتیب می‌توان جلوی بسیاری از فساد‌های مالی را گرفت. همچنین احتمال دزدی یا کلاهبرداری با این پول تقریبا به صفر نزدیک می‌شود.

اما با این وجود می‌دانیم که بسیاری از فسادهای مالی به دلیل متمرکز بودن قدرت و انحصار در بدنه نظام مالی کشور رخ می‌دهد که برای مقابله با آن باید یک سیستم شفاف و ضد فساد مالی تهیه و تنظیم گردد و انحصار رمزریال توسط بانک مرکزی نمی‌تواند چنین سیستم شفاف و ضد فسادی را تضمین کند.

اما می‌توان رمز ریال را به عنوان جایگزینی ریال مورد نیاز روزمره نامید، رمز ریال حتی می‌تواند جایگزینی برای پول‌های موجود در بانک باشد، افرادی که قصد باز کردن سپرده‌های سود‌دار و دریافت تسهیلات در بانک ندارند می‌توانند پول خود را از بانک خارج کنند و از این پس توسط رمزریال حقوق خود را دریافت و هزینه کنند، دیگر نیازی هم به پرداخت کارمزد به بانک یا درگاه‌های واسط نیست.

رمز ریال فازهای نهایی تولید را به سر می‌برد و به زودی به صورت آزمایشی عرضه می‌شود، نظر شما در مورد این رمز پول چیست؟ آیا در صورت عرضه رمز ریال از آن استفاده خواهید کرد؟

 

 

نوشته بررسی ویژگی‌ها و کاربردهای “رمز ریال” رمزارز بومی بانک مرکزی اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نگاهی به گرانی اینترنت در کشور؛ میانگین هزینه اینترنت مردم ایران چقدر است؟

پس از گرانی قیمت اینترنت در کشور، قصد داریم تا نگاهی به میانگین هزینه اینترنت در ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای دنیا داشته باشیم.

به تازگی خبر افزایش قیمت بسته‌های اینترنت و حذف برخی از بسته‌های خوش قیمت و محبوب از طرف اپراتورهای تلفن همراه و شرکت‌های ارائه خدمات اینترنتی یا همان ISPها، غوغایی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی به پا کرده است. مردم ما آنقدر تجربه‌ تلخ از گرانی داشتند و همچنان دارند که به هر گرانی واکنش سریع نشان می‌دهند، انگار قرار نیست خبر گرانی در ایران پایان یابد.

اما به هر شکل در ابتدای سال 1401 کسی انتظار نداشت تا خبر گرانی بسته‌های اینترنت را بشنود، به ویژه آنکه به طور کلی مردم بر روی اخبار مربوط به اینترنت، حساس هم شده‌اند و اخبار ناخوشایندی مانند بسته شدن پلتفرم‌های محبوب و یا اجرای طرح صیانت، بارها کام آن‌ها را تلخ کرده است.

اما قرار شد تا اینترنت گران شود و هر چند تعدادی از مسئولین اعلام کردند که جلوی این کار را خواهند گرفت و با افزایش قیمت غیرقانونی برخورد خواهند کرد اما واقعیت آن است که گرانی بسته‌های اینترنت غیرقانونی نیست.

دلیل گران شدن تعرفه‌های اینترنت

بر اساس مصوبه رگولاتوری در سال 95، یک بازه قیمتی برای تعیین هزینه بسته‌های اینترنت تعیین شده است که از همان زمان تا حالا، اپراتورها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی بر اساس قیمت نزدیک به کف این بازه در حال ارائه اینترنت بودند، شرایط اقتصادی چندسال پیش و رقابت جدی اپراتورها باعث شد تا همراه اول و ایرانسل و از طرفی ISPها همواره به دنبال ارائه قیمت ارزان‌تر باشند تا بتوانند مشترکان بیشتری را به سمت خود جذب کنند.

اما شرایط اقتصادی حالا مانند 4 یا 5 سال پیش نیست، قیمت‌ها به شدت افزایش پیدا کرده و تحریم‌ها هم کار توسعه پوشش اینترنت، افزایش کیفیت و توسعه شرکت‌ها را سخت کرده است. به این ترتیب سال گذشته اپراتورها در حرکتی متحد تصمیم گرفتند تا قیمت بسته‌های اینترنت خود را افزایش داده و بسته‌های ارزان قیمت محبوب خود را حذف کنند.

این اتفاق در حالی رخ داد که مردم بیش از پیش به اینترنت نیاز داشتند و کلاس‌های درسی و دانشگاهی و کار بسیاری از شرکت‌ها به صورت غیرحضوری و اینترنتی پیگیری می‌شد. در آن زمان مجلس اجازه افزایش قیمت را به اپراتورها نداد و قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن هیچ اپراتوری تا پایان سال 1400 اجازه افزایش قیمت‌های خود را نداشت، هرچند که این افزایش قیمت همچنان بر اساس بازه تعیین شده رگولاتوری در سال 95 بود.

اما باید از سوی دیگر نگاهی به این ماجرا داشت، در عین حالی که اپراتورها و ISPها حق دارند تا قیمت‌های خود را افزایش دهند اما باید توجه داشت که کیفیت خدمات این شرکت‌ها طی چند سال اخیر هیچ رشد و پیشرفتی نداشته است. به ویژه در زمینه اینترنت ثابت که دچار عقب‌ماندگی شدیدی شده‌ایم و عدم تامین زیرساخت مناسب و عدم افزایش کیفیت اینترنت موجب نارضایتی مردم از سطح خدمات ارائه شده است.

چرا نباید اینترنت گران شود

در خصوص پایین ماندن کیفیت خدمات اینترنتی باید به سه مورد اشاره کرد، ابتدا آنکه در زمینه اینترنت ثابت هیچ پیشرفت موثری طی 5 سال اخیر دیده نمی‌شود و توسعه فیبرنوری به طور کامل رها شده و در این زمینه مخابرات متهم ردیف اول است. در این خصوص نارضایتی مردم از کیفیت اینترنت ثابت مشهود است زیرا طی 5 سال اخیر درصد نفوذ اینترنت ثابت زیر 20 مانده و هیچ تغییری نکرده است.

نکته دوم در خصوص پوشش اینترنت همراه دو اپراتور همراه اول و ایرانسل است که طبق وعده وعیدهای وزیر ارتباطات پیشین، رشد پیش‌بینی شده اتفاق نیفتاد و شاهد آن بودیم که در دوران شیوع کرونا مناطق بسیاری از شهرهای کوچک و روستاها به اینترنت پرسرعت دسترسی نداشتند.

میانگین هزینه اینترنت

اما نکته سوم آن است که بر اساس گفته معاون وزیر ارتباطات پیشین، درآمد ISPها از هر خط ADSL از سال 96 تا 1400 سه برابر شده است و طبیعتا با افزایش درآمد باید هزینه اینترنت کاهش پیدا کند، البته باید دید که این افزایش درآمد در مقایسه با تورم چه نسبتی دارد اما به هر شکل با افزایش مشترکان اینترنت و افزایش مصرف آن‌ها در دوسال اخیر، طبیعتا اپراتورها و ISPها با افزایش درآمد مواجه شدند، موضوعی که در گرانی اخیر به آن توجه نمی‌شود.

به هر شکل با وجود ایرادات اساسی وارد به کیفیت خدمات اینترنت همراه و ثابت، قیمت بسته‌های اینترنت افزایش پیدا کرد. اما مورد دیگری که باید به آن پرداخت، سهم هزینه اینترنت در سبد مخارج مردم ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای جهان است.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای داخلی

در این خصوص باید میانگین هزینه اینترنت مردم ایران در سال 99 و 1400 و همچنین سهم اینترنت این هزینه را محاسبه کنیم. طبق آمارهای رسمی، میانگین هزینه مردم ایران در سال 99 حدود 4 تا 5 میلیون تومان بود. البته باید دقت داشت که میزان درآمد با هزینه تفاوت دارد و در واقع میزان هزینه همواره کمتر از درآمد فرد است.

اما طبق آمارهای رسمی داخلی، میزان هزینه هر فرد برای اینترنت در سال 99 مبلغی حدود 25 تا 35 هزار تومان بود، این رقم با توجه به هزینه اینترنت بین همه مردم (از جمله افرادی که در روستا زندگی می‌کنند تا افرادی که کارشان با اینترنت است و شاید ماهی چند صد گیگابایت اینترنت نیاز داشته باشند) در نظر گرفته شده است. بر اساس این آمار، میزان هزینه اینترنت برای هر فرد در کشور به طور میانگین کمتر از یک درصد هزینه است که رقم بسیار پایینی محسوب می‌شود.

اما هرچند آمارهای دقیق از میانگین درآمد و هزینه‌کرد مردم در سال 1400 منتشر نشده اما براساس میزان تورم و نظرسنجی‌ها، برخی از بنگاه‌های اقتصادی اعلام کردند که در سال 1400 میانگین درآمد مردم حدود 9 میلیون تومان و میزان هزینه آن‌ها حدود 7 میلیون تومان بوده است.

به این ترتیب میزان هزینه ماهانه مردم حدود 40 درصد رشد داشته و اگر همین نسبت را در خصوص اینترنت در نظر بگیریم، رقم تقریبی 50 هزار تومان به دست می‌آید که همچنان کمتر از یک درصد هزینه مردم است. اما هر دو آمار به نظر با واقعیت تفاوت زیادی دارد.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای بین‌المللی

اما آمارهای بین المللی براساس درآمد و هزینه دلاری و مقایسه آن با دیگر کشورها نسبت به آمارهایی که در داخل کشور ارائه شده، تفاوت چشمگیری دارد.

براساس آمارهایی که سایت‌هایی مانند World Data و Numbeo ارائه داده‌اند، مردم ایران به طور میانگین حدود 8 درصد از درآمد خود را صرف هزینه اینترنت می‌کنند. بر اساس این آمارها، درآمد مردم ایران به طور ماهیانه حدود 250 دلار است و از این درآمد حدود 20 دلار صرف هزینه‌های مربوط به اینترنت می‌شود.

اگر بخواهیم نسبت 8 درصد را محاسبه کنیم، مردم ایران به طور میانگین در سال 99 حدود 400 هزار تومان و در سال 1400 حدود 560 هزار تومان خرج اینترنت کردند. آماری که به نظر می‌رسید کمی بیشتر از میانگین صرف هزینه مردم در طول ماه است اما از آمار زیر یک درصدی که در ایران ارائه شده به واقعیت نزدیک‌تر است.

اگر بخواهیم هزینه اینترنت در کشور را با دیگر کشورهای دنیا مقایسه کنیم باید میزان درآمد مردم در این کشورها را نیز در نظر بگیریم. به عنوان مثال مردم امارات به طور میانگین ماهانه 100 دلار پول اینترنت می‌دهند ولی میانگین درآمد در این کشور 3 هزار و 200 دلار است که بر همین اساس آن‌ها ماهانه 3 درصد از حقوق خود را برای اینترنت می‌دهند.

مردم آمریکا ماهانه 5 هزار و 300 دلار درآمد دارند و 65 دلار پول اینترنت می‌دهند که در واقع 1.2 درصد حقوقشان است. در ادامه میانگین درآمد و هزینه اینترنت در کشورهای مختلف با ایران را مقایسه کرده‌ایم.

بر همین اساس مردم ایران نسبت به خیلی از کشورهای دنیا، درصد زیادی از حقوقشان را برای اینترنت می‌دهند و این نشان می‌دهد که اینترنت در ایران به آن شکلی که بیان می‌شود ارزان نیست. مردم ایران ماهانه مجبور هستند تا علاوه بر دیگر هزینه‌هایشان، پول قابل توجهی برای اینترنت دهند و در عوض کیفیت خدمات بالایی نیز دریافت نمی‌کنند و این موضوعی است که مسئولین باید به آن اشراف داشته تا در مقابل افزایش قیمت، به دنبال افزایش کیفیت و پوشش‌دهی آن نیز باشند.

کشور

میانگین درآمد ماهانه / دلار

میانگین هزینه اینترنت ماهانه / دلار

درصد هزینه اینترنت از درآمد

اسرائیل
3500
28
0.6%
سوییس
6800
56
0.8%
کره جنوبی
2700
23
0.9%
ترکیه
754
9
1.2%
آمریکا
5300
67
1.3%
استرالیا
4400
55
1.3%
مالزی
881
27
3%
امارات
3200
100
3.2%
عربستان صعودی
1800
70
4%
هند
160
9
5.7%
مصر
250
15
6%
ایران
240
20
8%
آفریقای جنوبی
501
54
10%
مراکش 
252
33
13%

 

 

نوشته نگاهی به گرانی اینترنت در کشور؛ میانگین هزینه اینترنت مردم ایران چقدر است؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

نگاهی به گرانی اینترنت در کشور؛ میانگین هزینه اینترنت مردم ایران چقدر است؟

پس از گرانی قیمت اینترنت در کشور، قصد داریم تا نگاهی به میانگین هزینه اینترنت در ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای دنیا داشته باشیم.

به تازگی خبر افزایش قیمت بسته‌های اینترنت و حذف برخی از بسته‌های خوش قیمت و محبوب از طرف اپراتورهای تلفن همراه و شرکت‌های ارائه خدمات اینترنتی یا همان ISPها، غوغایی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی به پا کرده است. مردم ما آنقدر تجربه‌ تلخ از گرانی داشتند و همچنان دارند که به هر گرانی واکنش سریع نشان می‌دهند، انگار قرار نیست خبر گرانی در ایران پایان یابد.

اما به هر شکل در ابتدای سال 1401 کسی انتظار نداشت تا خبر گرانی بسته‌های اینترنت را بشنود، به ویژه آنکه به طور کلی مردم بر روی اخبار مربوط به اینترنت، حساس هم شده‌اند و اخبار ناخوشایندی مانند بسته شدن پلتفرم‌های محبوب و یا اجرای طرح صیانت، بارها کام آن‌ها را تلخ کرده است.

اما قرار شد تا اینترنت گران شود و هر چند تعدادی از مسئولین اعلام کردند که جلوی این کار را خواهند گرفت و با افزایش قیمت غیرقانونی برخورد خواهند کرد اما واقعیت آن است که گرانی بسته‌های اینترنت غیرقانونی نیست.

دلیل گران شدن تعرفه‌های اینترنت

بر اساس مصوبه رگولاتوری در سال 95، یک بازه قیمتی برای تعیین هزینه بسته‌های اینترنت تعیین شده است که از همان زمان تا حالا، اپراتورها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی بر اساس قیمت نزدیک به کف این بازه در حال ارائه اینترنت بودند، شرایط اقتصادی چندسال پیش و رقابت جدی اپراتورها باعث شد تا همراه اول و ایرانسل و از طرفی ISPها همواره به دنبال ارائه قیمت ارزان‌تر باشند تا بتوانند مشترکان بیشتری را به سمت خود جذب کنند.

اما شرایط اقتصادی حالا مانند 4 یا 5 سال پیش نیست، قیمت‌ها به شدت افزایش پیدا کرده و تحریم‌ها هم کار توسعه پوشش اینترنت، افزایش کیفیت و توسعه شرکت‌ها را سخت کرده است. به این ترتیب سال گذشته اپراتورها در حرکتی متحد تصمیم گرفتند تا قیمت بسته‌های اینترنت خود را افزایش داده و بسته‌های ارزان قیمت محبوب خود را حذف کنند.

این اتفاق در حالی رخ داد که مردم بیش از پیش به اینترنت نیاز داشتند و کلاس‌های درسی و دانشگاهی و کار بسیاری از شرکت‌ها به صورت غیرحضوری و اینترنتی پیگیری می‌شد. در آن زمان مجلس اجازه افزایش قیمت را به اپراتورها نداد و قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن هیچ اپراتوری تا پایان سال 1400 اجازه افزایش قیمت‌های خود را نداشت، هرچند که این افزایش قیمت همچنان بر اساس بازه تعیین شده رگولاتوری در سال 95 بود.

اما باید از سوی دیگر نگاهی به این ماجرا داشت، در عین حالی که اپراتورها و ISPها حق دارند تا قیمت‌های خود را افزایش دهند اما باید توجه داشت که کیفیت خدمات این شرکت‌ها طی چند سال اخیر هیچ رشد و پیشرفتی نداشته است. به ویژه در زمینه اینترنت ثابت که دچار عقب‌ماندگی شدیدی شده‌ایم و عدم تامین زیرساخت مناسب و عدم افزایش کیفیت اینترنت موجب نارضایتی مردم از سطح خدمات ارائه شده است.

چرا نباید اینترنت گران شود

در خصوص پایین ماندن کیفیت خدمات اینترنتی باید به سه مورد اشاره کرد، ابتدا آنکه در زمینه اینترنت ثابت هیچ پیشرفت موثری طی 5 سال اخیر دیده نمی‌شود و توسعه فیبرنوری به طور کامل رها شده و در این زمینه مخابرات متهم ردیف اول است. در این خصوص نارضایتی مردم از کیفیت اینترنت ثابت مشهود است زیرا طی 5 سال اخیر درصد نفوذ اینترنت ثابت زیر 20 مانده و هیچ تغییری نکرده است.

نکته دوم در خصوص پوشش اینترنت همراه دو اپراتور همراه اول و ایرانسل است که طبق وعده وعیدهای وزیر ارتباطات پیشین، رشد پیش‌بینی شده اتفاق نیفتاد و شاهد آن بودیم که در دوران شیوع کرونا مناطق بسیاری از شهرهای کوچک و روستاها به اینترنت پرسرعت دسترسی نداشتند.

میانگین هزینه اینترنت

اما نکته سوم آن است که بر اساس گفته معاون وزیر ارتباطات پیشین، درآمد ISPها از هر خط ADSL از سال 96 تا 1400 سه برابر شده است و طبیعتا با افزایش درآمد باید هزینه اینترنت کاهش پیدا کند، البته باید دید که این افزایش درآمد در مقایسه با تورم چه نسبتی دارد اما به هر شکل با افزایش مشترکان اینترنت و افزایش مصرف آن‌ها در دوسال اخیر، طبیعتا اپراتورها و ISPها با افزایش درآمد مواجه شدند، موضوعی که در گرانی اخیر به آن توجه نمی‌شود.

به هر شکل با وجود ایرادات اساسی وارد به کیفیت خدمات اینترنت همراه و ثابت، قیمت بسته‌های اینترنت افزایش پیدا کرد. اما مورد دیگری که باید به آن پرداخت، سهم هزینه اینترنت در سبد مخارج مردم ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای جهان است.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای داخلی

در این خصوص باید میانگین هزینه اینترنت مردم ایران در سال 99 و 1400 و همچنین سهم اینترنت این هزینه را محاسبه کنیم. طبق آمارهای رسمی، میانگین هزینه مردم ایران در سال 99 حدود 4 تا 5 میلیون تومان بود. البته باید دقت داشت که میزان درآمد با هزینه تفاوت دارد و در واقع میزان هزینه همواره کمتر از درآمد فرد است.

اما طبق آمارهای رسمی داخلی، میزان هزینه هر فرد برای اینترنت در سال 99 مبلغی حدود 25 تا 35 هزار تومان بود، این رقم با توجه به هزینه اینترنت بین همه مردم (از جمله افرادی که در روستا زندگی می‌کنند تا افرادی که کارشان با اینترنت است و شاید ماهی چند صد گیگابایت اینترنت نیاز داشته باشند) در نظر گرفته شده است. بر اساس این آمار، میزان هزینه اینترنت برای هر فرد در کشور به طور میانگین کمتر از یک درصد هزینه است که رقم بسیار پایینی محسوب می‌شود.

اما هرچند آمارهای دقیق از میانگین درآمد و هزینه‌کرد مردم در سال 1400 منتشر نشده اما براساس میزان تورم و نظرسنجی‌ها، برخی از بنگاه‌های اقتصادی اعلام کردند که در سال 1400 میانگین درآمد مردم حدود 9 میلیون تومان و میزان هزینه آن‌ها حدود 7 میلیون تومان بوده است.

به این ترتیب میزان هزینه ماهانه مردم حدود 40 درصد رشد داشته و اگر همین نسبت را در خصوص اینترنت در نظر بگیریم، رقم تقریبی 50 هزار تومان به دست می‌آید که همچنان کمتر از یک درصد هزینه مردم است. اما هر دو آمار به نظر با واقعیت تفاوت زیادی دارد.

میانگین هزینه اینترنت بر اساس آمارهای بین‌المللی

اما آمارهای بین المللی براساس درآمد و هزینه دلاری و مقایسه آن با دیگر کشورها نسبت به آمارهایی که در داخل کشور ارائه شده، تفاوت چشمگیری دارد.

براساس آمارهایی که سایت‌هایی مانند World Data و Numbeo ارائه داده‌اند، مردم ایران به طور میانگین حدود 8 درصد از درآمد خود را صرف هزینه اینترنت می‌کنند. بر اساس این آمارها، درآمد مردم ایران به طور ماهیانه حدود 250 دلار است و از این درآمد حدود 20 دلار صرف هزینه‌های مربوط به اینترنت می‌شود.

اگر بخواهیم نسبت 8 درصد را محاسبه کنیم، مردم ایران به طور میانگین در سال 99 حدود 400 هزار تومان و در سال 1400 حدود 560 هزار تومان خرج اینترنت کردند. آماری که به نظر می‌رسید کمی بیشتر از میانگین صرف هزینه مردم در طول ماه است اما از آمار زیر یک درصدی که در ایران ارائه شده به واقعیت نزدیک‌تر است.

اگر بخواهیم هزینه اینترنت در کشور را با دیگر کشورهای دنیا مقایسه کنیم باید میزان درآمد مردم در این کشورها را نیز در نظر بگیریم. به عنوان مثال مردم امارات به طور میانگین ماهانه 100 دلار پول اینترنت می‌دهند ولی میانگین درآمد در این کشور 3 هزار و 200 دلار است که بر همین اساس آن‌ها ماهانه 3 درصد از حقوق خود را برای اینترنت می‌دهند.

مردم آمریکا ماهانه 5 هزار و 300 دلار درآمد دارند و 65 دلار پول اینترنت می‌دهند که در واقع 1.2 درصد حقوقشان است. در ادامه میانگین درآمد و هزینه اینترنت در کشورهای مختلف با ایران را مقایسه کرده‌ایم.

بر همین اساس مردم ایران نسبت به خیلی از کشورهای دنیا، درصد زیادی از حقوقشان را برای اینترنت می‌دهند و این نشان می‌دهد که اینترنت در ایران به آن شکلی که بیان می‌شود ارزان نیست. مردم ایران ماهانه مجبور هستند تا علاوه بر دیگر هزینه‌هایشان، پول قابل توجهی برای اینترنت دهند و در عوض کیفیت خدمات بالایی نیز دریافت نمی‌کنند و این موضوعی است که مسئولین باید به آن اشراف داشته تا در مقابل افزایش قیمت، به دنبال افزایش کیفیت و پوشش‌دهی آن نیز باشند.

کشور

میانگین درآمد ماهانه / دلار

میانگین هزینه اینترنت ماهانه / دلار

درصد هزینه اینترنت از درآمد

اسرائیل
3500
28
0.6%
سوییس
6800
56
0.8%
کره جنوبی
2700
23
0.9%
ترکیه
754
9
1.2%
آمریکا
5300
67
1.3%
استرالیا
4400
55
1.3%
مالزی
881
27
3%
امارات
3200
100
3.2%
عربستان صعودی
1800
70
4%
هند
160
9
5.7%
مصر
250
15
6%
ایران
240
20
8%
آفریقای جنوبی
501
54
10%
مراکش 
252
33
13%

 

 

نوشته نگاهی به گرانی اینترنت در کشور؛ میانگین هزینه اینترنت مردم ایران چقدر است؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

پرسه در مه؛ اصرار به تولید تلفن همراه ایرانی چه سرانجامی برای مصرف‌کنندگان دارد؟

مسئولین ما بدون آماده ساختن زیرساخت و توانایی مدیریت بر بازار، اصرار بر تولید تلفن همراه ایرانی دارند که قطعا نتیجه‌ای ناخوشایند برای بازار موبایل خواهد داشت.

تولید داخل؛ کلمه‌ای که باید باعث افتخار ما شود و با غرور آن را بر زبان بیاوریم، به کلمه‌ای ترسناک تبدیل شده که حس دافعه به ما می‌دهد. در صدا و سیما تبلیغات زیادی بر روی کالای جنس داخل می‌شود اما صرفا با تبلیغات نمی‌توان نظر مردم را در مورد یک موضوع تغییر داد، بلکه تا زمانی که مردم خودشان از کالای تولید داخل استفاده نکرده و از آن رضایت نداشته باشند، به رضایت یا حمایت از یک محصول روی نمی‌آورند.

این یک معادله ساده است، شما هر چقدر هم در خصوص عذای بدمزه یک رستوران تبلیغات کنید، نظر مردم در خصوص آن رستوران تغییر نمی‌کند، زیرا تجربه شخصی جایگاه به مراتب بالاتری از تبلیغات یا توصیه دیگران دارد پس تبلیغ در خصوص یک رستوران بی‌کیفیت بی‌فایده است، بلکه شما باید کیفیت غذا را در آن رستوران افزایش دهید تا مردم تجربه خوبی از غذاخودن در آن محل پیدا کنند.

بزرگ‌ترین و شاخص‌ترین نمونه کالای تولید داخل، خودرو است. خودروهای ایرانی و خودروهای خارجی که در ایران مونتاژ می‌شود، از نظر کیفیت تفاوت چندانی ندارند، بیش از 90 درصد خودروهایی که در خیابان می‌بینید در ایران تولید می‌شوند که کیفیت بسیار پایینی دارند. تازه ما می‌گوییم کیفیت پایینی داریم زیرا آن‌ها را با خودروهای معمولی مانند خودروهای چینی یا مدل‌های قدیمی فرانسوی مقایسه می‌کنیم، اگر یک بار سوار خودرو‌های معمولی که مردم در اروپا یا شرق آسیا سوار می‌شوند؛ شوید، تازه می‌فهمید اختلاف سطح در ایران و این کشورها چقدر بالاست و چه کلاه بزرگی به سرتان رفته است.

البته هرگز قصد نداریم بگوییم که همه تولیدات داخلی کیفیت پایینی دارند، خیر، به عنوان مثال ما در زمینه پوشاک یا لوازم بهداشتی محصولات بسیار خوبی داریم که می‌توانند با کالاهای خارجی رقابت کنند و مردم هم از تولیدات ایرانی حمایت می‌کنند، اما برخی کالاهای اساسی داستان متفاوتی دارند.

به عنوان مثال؛ شما هنگام خرید شامپو بیشتر بر روی کیفیت آن حساسیت به خرج می‌دهید یا هنگام خرید تلویزیون؟ طبیعتا تلویزیون اما متاسفانه ما تلویزیون خوب ایرانی که قابل مقایسه با برندهای برتر بازار باشد نداریم، به این دلیل اگر بحث قیمت به میان نباشد، همه ترجیح می‌دهند که تلویزیون‌های برند سونی و ال‌جی یا سامسونگ را خریداری کنند.

ترجیح به خرید تولیدات داخلی در اقلام اساسی وجود ندارد

همین مساله در خصوص خرید لوازم خانگی، خودرو و البته تلفن همراه نیز صادق است. یعنی اگر بحث مالی به میان نباشد، همه ما ترجیح می‌دهیم از لوازم خانگی خارجی، خودرو خارجی و تلفن همراه خارجی استفاده کنیم. دلیل این انتخاب مشخص است، کیفیت تولیدات داخلی در این حوزه‌ها به سطح محصولات خارجی نمی‌رسد.

تولید تلفن همراه

البته سطح کیفیت محصولات داخلی حتی نزدیک به کیفیت محصولات خارجی نیز نیست و سطح اختلاف آنقدر زیاد است که معمولا تجربه‌های تلخ از کیفیت پایین، خرابی متعدد، تعمیرات و در نهایت پشیمان شدن از خرید جنس داخلی برای افرادی که این کالاها را به انتخاب خود یا به دلیل وضعیت مالی انتخاب کرده‌اند، باقی می‌ماند.

باید بر روی این نکته که مردم به دلیل مشکلات مالی نمی‌توانند محصولی که دوست دارند را خریداری کنند، تاکید کرد. زیرا اصل دعوا بر سر همین مساله است: اقتصاد!

اقتصاد بیمار با باندبازی‌ها و مافیا‌هایی که در آن پرسه می‌زنند، سال‌هاست که روی خوش ندیده و دلیل این که توان خرید مردم کاهش پیدا کرده و یا می‌خواهند واردات گوشی‌های بیش از 600 دلار را مسدود کنند و تاکید جدی بر روی تولید گوشی در داخل دارند هم همین مساله است.

مشکل از جای دیگری است

در اقتصاد بیماری که نمی‌تواند درآمدزایی داشته باشد، ذخیره دلار در آن کم است، دچار تحریم شده و به زندگی میلیون‌ها ایرانی آسیب وارد کرده باید جلوی ریخت و پاش‌ها را گرفت، اما ریخت و پاش‌ها دست افراد خاصی است که با سود همین کار، روز به روز پول بر روی پول می‌گذارند و میلیاردرتر می‌شوند.

حال مسئولین زمانی زمانی که زورشان به ریخت و پاش اهالی مافیا نمی‌رسد و نمی‌توانند درآمدزایی کنند و یا آنکه واردات و صادرات را مدیریت کنند، به سراغ کالاهای اساسی می‌آیند. کالایی که جزو لاینفک زندگی مردم است و به ویژه نسل جوان بسیاری از کسب‌و‌کارهای خود را بر پایه تلفن همراه راه‌اندازی یا با موبایل مدیریت می‌کنند.

از میان دسته کلنگ، سنگ قبر، هیزم، سنگ پا و غذای دامی سفارشی و انحصاری که همه‌شان تُن تُن با دلار 4200 وارد می‌شدند، مساله اصلی شده تلفن همراه؟ درست مانند اتفاقی که در زمینه خودرو یا لوازم خانگی افتاد، ابتدا قیمت خودرو گران شد، بعد واردات آن ممنوع شد و در نهایت شما مجبور به خرید نمونه داخلی شدید. مردمی که زمانی در خیابان‌های تهران خودروهای آمریکایی، فرانسوی و کره‌ای سوار می‌شدند حالا همگی سوار خودروهای داخلی هستند و در داستان‌هایشان جمله “اون قدیما یادش به خیر” زیاد تکرار می‌شود.

حالا در بازار ما گوشی‌های کره‌ای، چینی و آمریکایی فراوان است، شاید 10 سال دیگر کسی یادش نیاید که زمانی مردم گوشی خارجی در دست داشتند و در حال کلنجار رفتن با گوشی‌های داخلی و مونتاژی خود هستند.

تولید گوشی داخلی دو دلیل عمده دارد، ابتدا این که سالانه چند میلیارد دلار صرف واردات گوشی تلفن همراه می‌شود که در وضع اقتصادی فعلی باعث خروج بخش زیادی از ارز به دست آمده از صادرات می‌شود. نکته دوم مربوط به تلاش برای خودکفایی و عدم وابستگی به کشورهای مختلف جهان است که در نهایت به درآمدزایی و خلق ارزش منتهی می‌شود.

مقابله با خروج ارز

واردات و صادرات از اصول مهم اقتصاد هستند، به همین دلیل تمام دعوا بر سر واردات یا تولید گوشی، ریشه اقتصادی دارد. این درست است که در سال 1400 حدود 4.5 میلیارد دلار گوشی وارد کشور شد، هزینه 4.5 میلیارد دلاری برای واردات گوشی رقم کمی نیست، هرچند در ترسیمات اقتصادی ایران، 4 یا 5 میلیارد دلار رقم کوچکی محسوب می‌شود اما بله، هر شکل رقم قابل توجهی است و منطق حکم می‌کند که اگر می‌توانیم، جلوی این واردات را بگیریم. اما نکته مهم آن است که تلفن همراه به عنوان یک وسیله ضروری برای زندگی مردم شناخته می‌شود و کالایی نیست که باید در آن صرفه‌جویی کرد.

نمی‌توان با کالاهای اساسی و اصلی زندگی مردم بازی کرد آن هم در حالی که می‌دانیم هنوز توانایی تولید گوشی موبایل با کیفیت را نداریم. دلیل همه هجمه‌ها بر علیه جلوگیری از واردات تلفن همراه این است که مردم می‌دانند قرار است بلایی که در حوزه خودرو به سرشان آمد حالا در زمینه موبایل تکرار شود. مردم به نوع مدیریت و برنامه‌ریزی مسئولین برای کاهش واردات تلفن همراه و تولید داخلی گوشی اعتماد ندارند زیرا نمونه‌های متعددی از این رویه را دیده‌اند که در نهایت به ضررشان شده است.

حتی اگر قرار باشد تنها واردات گوشی‌های بیش از 600 دلار ممنوع شود، می‌دانیم که با این اتفاق قیمت گوشی موبایل در همه رده‌ها گران می‌شود. چه طور می‌شود در کشوری که با سخنان رئیس جمهور دشمنش، قیمت دلار بالا و پایین می‌شود، با تصمیمات دیگر کشورها در خصوص برقراری یا عدم برقراری با آن، قیمت خودرو و مسکن تکان می‌خورد و سال‌هاست دولت‌هایش نتوانستند قیمت سیب‌زمینی و گوجه را مدیریت کند، انتظار داشت که با انتشار خبر ممنوعیت واردات گوشی‌های پرچمدار، قیمت گوشی در بازار آن رشد نکند؟

متاسفانه بازار ما آنقدر بی صاحب است که به دلایلی بسیار بی‌ارزش‌تر، قیمت گوشی در آن بالا می‌رود چه برسد که بازار بخواهد با چنین شوک بزرگی مواجه شود. مردمی که شاید هرگز در طول عمر خود گوشی بالای 600 دلار خریداری نکرده‌اند، می‌دانند که با این اتفاق قیمت گوشی‌های ارزان قیمت هم افزایش پیدا می‌کند و برای همین مخالف این قانون هستند.

در ضمن با این اتفاق در واقع بازار گوشی‌های پرچمدار آزاد خواهد شد و می‌توان انتظار داشت پرچمداران سامسونگ و اپل که روزی 2 یا 3 میلیون تومان بودند و حالا با قیمت 30 میلیون و 50 میلیون تومان به فروش می‌رسند، روزی به قیمت بیش از 100 میلیون تومان برسند.

در این کشور آدم‌هایی هستند که می‌توانند حتی گوشی پرچمدار 100 میلیون یا 200 میلیون تومانی را نیز خریداری کنند اما چرا باید پول‌دارهای ما به خاطر بی‌عرضگی عده‌ای در مدیریت اقتصاد، چند برابر قیمت واقعی یک گوشی صرف خرید آن کنند؟ آیا این عدالت است که عده‌ای با زد و بند ریشه به تیشه اقتصاد بزنند و سودهای میلیاردی خود را بکنند و بعد عده‌ای هرچند ثروتمند، هزینه خرابکاری‌های مسئولین و مافیا بازی آقازاده‌ها را بدهند؟

تولید تلفن همراه

آیا غیر از این است که کشور ما سرشار از منابع طبیعی و ثروت‌‌های ملی است که نیازی به صرفه‌جویی 4.5 میلیارد دلاری نداشته باشیم؟ ایران با این همه منابع طبیعی و جوان خلاق و خوش فکر باید جزو یکی از اقتصادهای برتر دنیا باشد ولی حال به جایی افتاده که حتی واردات گوشی برایش گران تمام می‌شود و این دسترنج مدیران آن است که هزینه‌اش را مردم باید بدهند.

اقتصاد ما از پایه ویران است با صرفه‌جویی‌های 4.5 میلیارد دلاری در آن، اتفاق بزرگی رخ نمی‌دهد، حتی اگر از فردا یک عدد گوشی هم وارد کشور نشود، طبیعتا پول آن تفاوتی در واردات و صادرات ما نخواهد کرد زیرا این پول توسط افراد نامتخصص به شکل نادرستی صرف خواهد شد. به این ترتیب باید منتظر باشیم تا چندی دیگر، واردات یک کالای اساسی دیگر ممنوع شود.

خودکفایی و خلق ارزش

خودکفایی در تولید یک محصول آن هم کالای ارزشمندی مانند تلفن همراه که در سراسر جهان خواهان دارد و می‌تواند درآمد زیادی را از طریق صادرات برای کشور به همراه داشته باشد، فی‌نفسه هیچ اشکالی ندارد؛ اما این در شرایطی است که قابلیت تولید تلفن همراه را داشته باشیم. این که تمام قطعات یک گوشی از خارج از کشور وارد شود و ما آن‌ها را سرهم کنیم، مونتاژ است نه تولید!

ما به قول خودمان خودرو و تلوزیون نیز تولید می‌کنیم اما اگر یک روز واردات قطعات اصلی آن‌ها متوقف شود، خط تولید ما نیز متوقف خواهد شد، البته مشکل اصلی آن است که حتی قطعات وارد شده کیفیت بالایی هم ندارند و اکثرا از قطعات درجه چندم چینی هستند.

تولید تلفن همراه

برای درک بیشتر این موضوع تنها کافیست به شرکت GLX اشاره کنیم که چند سال پیش با تبلیغات گسترده توانسته بود محبوبیت اندکی میان مردم پیدا کند، اما تصویب ناگهانی قانونی ممنوعیت واردات قطعات غیرالزامی الکترونیکی به علت جلوگیری از خروج ارز موجب شد تا قطعات وارداتی این شرکت در گمرک گیر کند و جی‌ال‌ایکس نتواند گوشی‌های پیش‌فروش خودش را به موقع تحویل مشتریان دهد و هرچه طی چند سال رشته بود، در عرض چند ماه پنبه شد.

البته ناگفته نماند که خرابی متعدد گوشی‌های GLX، خدمات پس از فروش ضعیف و پیام “قطعه موجود نداریم” باعث شد تا بسیاری از افرادی که محصولات این برند را خریده بودند، نتوانند گوشی خراب خود را تعمیر کنند و در نهایت با کلی پیگیری و معطل شدن، پشت دست خودشان را داغ کردند تا دیگر گوشی ایرانی نخرند.

در حال حاضر توانایی تولید تلفن هوشمند نداریم

زمانی که ما برنامه مناسب برای تولید نداریم و علم و دانش تولید را نیز نداریم این همه اصرار برای تولید چیست؟ خودباوری اگر موجب توهم شود، آسیب زننده است. ما سال‌ها با توجه به خودباوری بدون آنکه زیرساخت لازم را فراهم سازیم و دست افراد سودجو و باند بازی را از تولید قطع کنیم، به مردم خودروی بی‌کیفیت دادیم!

حال این سناریو در حال تکرار شدن است، وزارت ارتباطات که به دنبال تولید تلفن همراه داخلی است باید پاسخ دهد که نمایشگر، پردازنده و دیگر قطعات اصلی گوشی ایرانی از کجا تامین می‌شود، آیا ما به جایگاهی رسیده‌ایم که بتوانیم این قطعات را تولید کنیم؟ هر چند در حال حاضر گوشی‌های ایرانی جی‌ال‌ایکس و صاایران هم کاملا وارداتی هستند و تنها برند ایرانی روی آن‌ها خورده است.

ایران به هیچ وجه آماده تولید تلفن همراه نیست، همانطور که تاکنون هم نبوده و تلاش ما برای تولید گوشی با شکست مواجه شده، از طرفی مردم باهوش هستند و اگر آن‌ها را با ممنوعیت واردات گوشی و افزایش قیمت آن مجبور نکنیم تا از کیفیت برند ایرانی اطمینان حاصل نکنند، به سمت خرید آن نخواهند رفت.

از همین حالا می‌توان آینده ساخت گوشی ایرانی را به وضوح دید و پیش‌بینی کرد که این پروژه چگونه شکست خواهد خورد، تنها مسئولین هستند که باید نگاه واقع گرایانه به این موضوع داشته باشند و هم در زمینه واردات و هم در زمینه تولید، به شکل دیگر مشکلات موجود را رفع کنند.

نوشته پرسه در مه؛ اصرار به تولید تلفن همراه ایرانی چه سرانجامی برای مصرف‌کنندگان دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

پاسخ به یک پرسش مهم: آیا قیمت اینترنت پس از ۶ سال باید افزایش پیدا کند؟

موضوع گرانی تعرفه‌های اینترنت همراه اپراتورهای تلفن همراه و همچنین تعرفه‌های اینترنت ثابت شرکت مخابرات ایران طی یک هفته اخیر، جنجال‌های بسیاری را به پا کرده است.

عموما هر نوع گرانی قیمت با بازخورد منفی از سمت مردم همراه می‌شد و تفاوتی ندارد این افزایش قیمت حاصل سودجویی عده‌ای خاص است یا بخشی از روند منطقی افزایش هزینه‌ها و تورم در بخش‌های مختلف کشور!

در شرایط فعلی اقتصادی که بسیاری از مردم به سختی در حال گذران زندگی خود با حداقل‌های ممکن هستند، گرانی تعرفه‌های اینترنت همراه از طرف اپراتورها، اتفاقیست که از سال گذشته خبر آن به گوش رسیده بود و دلایلی مستحکم و قابل توجه برای این افزایش قیمت نیز بیان شده بود.

با وجود اینکه شاید افزایش قیمت (بدون منطق) ناخوشایند باشد اما باید نگاهی منطقی و منصفانه به این قضیه داشت و به دور از رفتارهای احساسی و هیجانی، دلایل اصلی این اتفاق را بررسی کرد.

در این مطلب قصد داریم تا بدون توجه به هیجانات موجود، نگاهی منطقی به این موضوع داشته باشیم و به مهم‌ترین پرسش‌ها در زمینه افزایش قیمت اینترنت توسط اپراتورها پاسخ دهیم، با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

طی روزهای گذشته تعدادی از بسته‌های اینترنت پرحجم و محبوب کاربران از لیست خرید بسته‌های اینترنت اپراتورهای مختلف حذف شده است، همچنین قیمت برخی بسته‌‌های باقی مانده نیز افزایش چند درصدی داشته که همین مورد باعث شنیده شدن برخی اعتراض‌ها از کاربران در شبکه‌های اجتماعی شده است.

آیا قیمت‌ها به صورت غیر قانونی افزایش پیدا کرده است؟

خیر، بر اساس مصوبه رگولاتوری در سال 95، کف و سقف قیمتی برای تعیین هزینه اینترنت تعیین شده است که تاکنون اپراتورها قیمتی در این بازه قیمتی را ارائه می‌دادند. بر اساس قانون، اپراتور می‌تواند در بازه کف و سقف قیمت، بسته اینترنتی طراحی و با یکدیگر رقابت کنند که قطعا خلاف قانون نیست.

حال اپراتورهای تلفن همراه با توجه به تصویب قیمت‌ها بر اساس شرایط اقتصادی سال 95 و همچنین تورم به وجود آمده در سال‌های اخیر و وجود تحریم‌ها، همچنین افزایش تعداد و مصرف مشترکان طی دو سال اخیر، تصمیم گرفته‌اند قیمت‌ها را در بازه تعیین شده رگولاتوری افزایش دهند.

برای شفاف شدن بیشتر موضوع شاید بهتر باشد اینگونه گفت، که براساس گزارش مرکز آمار ایران نرخ تورم از ابتدای 1395 تا انتهای 1400 رشد 250 درصدی داشته اما تنها حوزه‌ای که هیچگونه تغییر نرخی در خدماتش نداشته، صنعت ارتباطات طی این سالها بوده است.

چرا قیمت‌ها تاکنون افزایش نیافته بود؟

هرچند اپراتورها می‌توانند دربازه تعیین شده (سقف و کف قیمت اینترنت براساس مصوبه سال 1395) از طرف رگولاتوری، قیمت بسته‌های اینترنت خود را تغییر دهند، اما طی سال‌های اخیر با توجه به در پیش گرفتن سیاست‌های رقابتی میان اپراتورها، قیمت بسته‌های اینترنت تغییری پیدا نکرد. در واقع قیمت مصرفی کاربران همچنان همان قیمت مصوبه در سال 95 است که توسط رگولاتوری تعیین شده و تا ابتدای امسال هیچ تغییری نکرده ولی اپراتورها به جای تعیین کف قیمت، تصمیم به افزایش قیمت‌ها در بازه تعیین شده و قانونی گرفته‌اند.

همچنین در سال گذشته پس از تصمیم اپراتورها برای افزایش قیمت در بازه تعیین شده، مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که هیچ اپراتوری حق افزایش قیمت ندارد و به این واسطه در سال گذشته قیمت‌ها ثابت ماند.

در واقع قیمت بسته‌های اینترنت از سال 95 تاکنون بر روی کف قیمت رقابتی مانده و اپراتورهای تلفن همراه با وجود آنکه از نظر قانونی می‌توانستند قیمت‌های خود را افزایش دهند اما این اتفاق به دلیل وجود رقابت میان اپراتورهای مختلف و البته جذب مشترکین بیشتر هرگز رخ نداد.

آیا قیمت اینترنت در ایران ارزان است؟

اگر بخواهیم یک جواب کوتاه بدهیم؛ بله اینترنت در ایران ارزان است. البته دلیل اصلی این ارزانی در واقع تورم بالا و عدم افزایش قیمت‌ها طی سال‌های اخیر برشمارده می‌شود. به‌طوری که میانگین قیمت اینترنت در ایران از نظر دلاری بسیار پایین و مقرون به صرفه مانده و ایران را در گروه کشورهایی که اینترنت در آن‌ها ارزان است، قرار داده است. این اتفاقیست که وزیر ارتباطات پیشین یعنی محمد جواد آذری جهرمی نیز بارها به آن تاکید داشت.

طبق آمار سایت Statista، ایران در سال 2017 ارزان‌ترین اینترنت در جهان را ارائه می‌داد، به طوری که میانگین پرداختی برای پهنای باند در ماه در ایران حدود 5 دلار بود، این رقم در کشوری مانند آمریکا به 66 دلار می‌رسید و کشوری مانند امارات نیز با میانگین هزینه ماهانه 155 دلار برای پهنای باند، جزو یکی از گران‌ترین کشورهای دنیا از نظر هزینه‌های مربوط به اینترنت بود.

اما با توجه به افزایش قیمت دلار، هزینه ماهانه خرید پهنای باند بر اساس دلار در ایران افزایش پیدا کرد اما همچنان ایران جزو ارزان‌ترین کشورها در ارائه خدمات اینترنتی است. بر اساس اطلاعات سایت Atlasandboots میانگین هزینه اینترنت با کیفیت در کشور به صورت ماهانه 10 دلار است، به این ترتیب ایران سومین کشور با اینترنت ارزان در آسیا و یازدهمین کشور در جهان بر اساس قیمت ماهانه اینترنت و هزینه بر اساس هر مگابایت است. این در حالی است که میانگین هزینه بسته اینترنت در آمریکا 55 دلار و در امارات 156 دلار است.

چرا اپراتورها نیاز به افزایش قیمت در بازه تعیین شده رگولاتوری دارند؟

چند دلیل عمده برای این افزایش قیمت وجود دارد که برای نگاه منصفانه به این موضوع، باید به آن‌ها توجه کرد:

  • تورم شدید طی چند سال اخیر

اولین مورد را می‌توان تورم شدید اقتصادی در چند سال اخیر نامید. همانطور که می‌دانید قیمت ارز و کالاهای اولیه و پایه طی چند سال اخیر افزایش قیمت چند برابری داشته که این مورد، باعث می‌شود هزینه‌های نگه‌داری و توسعه شبکه دیتا برای اپراتورها به شکل چشم‌گیری افزایش پیدا کند.

تقریبا هیچ کالا و حتی هیچ خدمتی نبوده که طی چند سال اخیر با افزایش قیمت مواجه نشده باشد، هزینه خرید اینترنت یکی از معدود مواردی بود که به قیمت آن به روش‌های دستوری در چند سال گذشته ثابت مانده بود و اپراتورهای برتر کشور هشدار داده بودند که سیستم تعرفه‌گذاری در این خصوص باید تغییر کند.

  • افزایش چشمگیر مشترکین و مصرف

شیوع ویروس کرونا طی دو سال گذشته و غیرحضوری شدن مدارس، دانشگاه‌ها، آموزشگاه‌ها، افزایش قابل توجه دورکاری، افزایش محبوبیت بازی‌های اینترنتی، استفاده از VODها، اکران آنلاین و به طور کلی تمامی اتفاقاتی که به بستر اینترنت منتقل شد، هزینه‌های سنگینی را به اپراتورهای تلفن همراه متحمل کرد.

در حالی که هیچکس آمادگی مقابله با این بحران را نداشت، اپراتورهای تلفن همراه نیز به یک باره با افزایش سنگین مشترکین و مصرف اینترنت مواجه شدند که با پیش‌بینی تدابیر و تصمیملات لازم، توانستند با کمترین افت کیفیت، از این دوران به سلامت عبور کنند، هرچند فرهنگ دورکاری، برگزاری کلاس‌های غیر حضوری، ارتباط تصویری، بازی‌های آنلاین و غیره در میان مردم جای افتاده و اپراتورها وظیفه سنگینی برای حفظ کیفیت و در ادامه افزایش سرعت و پهنای باند خواهند داشت.

  • نیاز به توسعه پوشش‌دهی اینترنت

در سال 98، زمانی که بیشتر امور روزانه مردم به اینترنت متکی شد، با وجود فشارهای وزارت ارتباطات، اپراتورهای تلفن همراه به توسعه شبکه پوشش دهی خود برای در دسترس قرار گرفتن اینترنت در شهرستان‌های کوچک، روستا‌ها و جاده‌ها روی آوردند. اتفاقی که علاوه بر هزینه‌های حفظ کیفیت با وجود افزایش کاربران و میزان مصرف و همچنین تورم اقتصادی در کشور، هزینه دو چندانی را به دوش اپراتورها انداخت و اپراتورها بی‌آنکه بتوانند هزینه اینترنت را افزایش دهند از پس این بحران‌ها عبور کردند.

نیاز به تعرفه‌گذاری مجدد وجود دارد

با در نظر گرفتن تمامی این موارد در کنار هم متوجه می‌شویم که نیاز به تعرفه‌گذاری مجدد و اصولی در این زمینه وجود دارد. تعرفه‌های فعلی بر اساس شرایط 5 تا 6 سال پیش کشور تنظیم شده‌اند و پس از گذشت این سال‌ها نیاز است تا بازنگری در این تعرفه‌‌ها به وجود بیاید.

هر چند اپراتورهای تلفن همراه، تنها در بازه کف تا سقف تعرفه‌های سال 95 اقدام به حذف برخی بسته‌ها و افزایش قیمت تعدادی دیگر از بسته‌های اینترنت خود کرده‌اند و به این ترتیب قیمت‌های جدید، حتی بدون نیاز به تعرفه‌های جدید و براساس مصوبات سال 95 تغییر یافته که همین موضوع جای تامل دارد.

نوشته پاسخ به یک پرسش مهم: آیا قیمت اینترنت پس از 6 سال باید افزایش پیدا کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

پرفروش‌ترین گوشی بازار ایران در سال ۱۴۰۰ مشخص شد؛ سهم هر برند در بازار کشور

در این مقاله بر اساس اطلاعات رسمی منتشر شده، پرفروش ترین گوشی های سال 1400 و سهم بازار هر برند را به شما اعلام می‌کنیم.

بازار موبایل ایران یکی از مهم‌ترین و در عین حال تاثیرگذارترین بازارهای کشور برای مردم است. وضعیت بازار موبایل می‌تواند نشان دهنده نیازها و شرایط اقتصادی مردم باشد، زیرا یکی از پراستفاده‌ترین ابزارهای روزمره برای هرشخص در آن به فروش می‌رسد و آن چیزی نیست به جز تلفن همراه!

سال‌هاست به دلیل شرایط اقتصادی کشور و کاهش ارزش پول ملی، بسیاری از مردم توانایی خرید گوشی‌های گران قیمت و پرچمدار را از دست داده‌اند. این در حالی است که در بازار کشورهای پیشرفته عموما گوشی‌های پرچمدار محبوب‌ترین مدل‌های سال هستند اما این شرایط در بازار کشورهایی مانند ایران، برقرار نیست.

پرفروش‌ ترین گوشی سال در ایران مدل‌های میان‌رده هستند، زیرا عموم مردم تونایی خرید گوشی بالارده و پرچمدار را ندارند، شرکت‌هایی مانند شیائومی و هواوی نیز با تمرکز بر ساخت گوشی‌های میان‌رده با کیفیت در بازار کشورهایی همچون چین، ایران و هند، توانستند به رشد بالایی از نظر فروش جهانی برسند.

انجمن وارد کنندگان تلفن همراه، به تازگی آماری از واردات و مصرف تلفن همراه (فعال شدن گوشی) طی 12 ماه خیر یعنی از ابتدای اسفند 1399 تا ابتدای اسفند 1400 را منتشر کرده است. در این گزارش آمارهای جذاب و قابل توجهی از میزان محبوبیت برندهای سامسونگ، شیائومی، اپل و غیره و همچنین پرفروش ترین گوشی سال بازار ایران وجود دارد.

گلکسی a32

براساس این گزارش، در 12 ماه اخیر، از میان تمامی گوشی‌های وارد شده به کشور 49 درصد سهم مدل‌های برند سامسونگ بوده، درواقع سامسونگ نزدیک به 50 درصد گوشی‌های وارد شده را به خود اختصاص داده که نشان دهنده محبوببیت این برند در بازار ایران است.

طبق انتظار شیائومی محبوب‌ترین برند پس از سامسونگ است، 28 درصد گوشی‌های وارداتی در 12 ماه گذشته مربوط به این برند بوده که موجب می‌شود تا شیائومی به عنوان دومین برند در بخش واردات تلفن همراه شناخته شود. نوکیا نیز با سهم 12 درصدی از بازار واردات، سومین برند محبوب از این نظر است.

پرفروش ترین گوشی سال

برند اپل 6 درصد، جی‌پلاس 1 درصد، هواوی 1 درصد، لنوو 1 درصد و جی‌ال‌ایکس کمتر از یک درصد، دیگر برندهایی هستند که سهمی از واردات گوشی به کشور را به خود اختصاص داده‌اند.

اما از نظر تعداد گوشی‌های وارد شده به کشور باید گفت که 8 میلیون و 945 هزار دستگاه از گوشی‌های وارداتی به مدل‌های سامسونگ اختصاص دارد، همچنین بیش از 5 میلیون و صد هزار دستگاه از مدل‌های وارداتی برای برند شیائومی، دو میلیون و 120 هزار دستگاه برای برند نوکیا و یک میلیون و 140 هزار دستگاه برای برند اپل است.

 

اما گران بودن گوشی‌های اپل موجب شده تا با وجود آن که تنها 6 درصد گوشی‌های وارداتی مربوط به این برند است، اما از نظر ارزش وارداتی، 30 درصد از سهم ارزشی مدل‌های وارد شده در 12 ماه اخیر برای اپل باشد، یعنی اپل از این لحاظ حتی از شیائومی پیشی گرفته است، هرچند تعداد گوشی‌های وارد شده از برند شیائومی و اپل، اختلاف فراونی دارند. در ادامه جدول سهم ارزشی برندهای وارد شده در 12 ماه اخیر را مشاهده می‌کنید.

پرفروش ترین گوشی سال

آمار بعدی مربوط به سهم هر برند از اکتیو شدن گوشی‌های بازار است، درواقع در این آمار مشخص می‌شود که در میان کل‌ گوشی‌هایی از ابتدای اسفند 99 تا ابتدای اسفند 1400 فعال شده‌اند یا به نوعی توسط مصرف کننده مورد استفاده قرار گرفته‌اند، هر برند چه سهمی دارد؟

طبق انتظار سامسونگ از این نظر نیز در رتبه اول قرار می‌گیرد و طی 12 ماه اخیر، بیش از 8 میلیون و 700 مدل از این برند در کشور فعال شدند، به این ترتیب 48 درصد گوشی‌های وارد شده مربوط به برند سامسونگ است.

پرفروش ترین گوشی سال

شیائومی با بیش از 5 میلیون و 200 هزار گوشی فعال شده در رتبه دوم قرار دارد و 28 درصد گوشی‌های فعال شده مربوط به این برند است. از این نظر 12 درصد از کل گوشی‌های فعال شده مربوط به برند نوکیا، 6 درصد مربوط به اپل و یک درصد مربوط به هواوی است.

پرفروش ترین گوشی سال بازار ایران

در 12 ماه اخیر یعنی از ابتدای اسفند سال 99 تا ابتدای اسفند سال گذشته 18 میلیون و 282 هزار گوشی موبایل در کشور فعال شد که ارزش تمامی این مدل‌ها 4 میلیارد و 308 میلیون دلار بود. از این تعداد دو میلیون و 141 هزار گوشی فعل شده مربوط به گوشی سامسونگ گلکسی A12 است و به این ترتیب این مدل پرفروش ترین گوشی سال با اختلاف قابل توجه نسبت به دیگر مدل‌ها لقب می‌گیرد.

پس از گلکسی A12 مدل نوکیا 105 که یک مدل فیچرفون است و گوشی هوشمند محسوب نمی‌شود، در رتبه دوم قرار دارد. در 12 ماه گذشته یک میلیون و 49 هزار دستگاه از مدل نوکیا 105 فعال شده است. سومین مدل پرفروش بازار ایران مدل پوکو ایکس 3 پرو است، در مدت مشابه بیش از یک میلین و ده هزار دستگاه از پوکو X3 پرو فعال شده تا این گوشی، محبوب‌ترین و پرفروش ترین گوشی شیائومی در بازار ایران باشد.

در رتبه چهارم و پنجم دو مدل دیگر از سامسونگ با نام‌های گلکسی A21s و گلکسی A32 قرار دارند، مدل‌های گفته شده 5 گوشی پرفروش بازار ایران در 12 ماه اخیر تا تشکیل می‌دهند.

پوکو M3، نوکیا 106 دی‌اس، گلکسی A11، گلکسی A02، گلکسی A22 و گلکسی A51، دیگر مدل‌های پرفروش بازار ایران هستند.

نکته جالب آن است که از نظر ارزش گوشی‌های فعال شده در کشور، آیفون 13 پرومکس با تعداد 235 هزار گوشی فعال شده به ارزش 372 میلیون دلار در رتبه اول قرار دارد، این در حالی است که این مدل از نظر تعداد در رتبه 24ام پرفروش ترین گوشی سال ایران قرار دارد اما به دلیل قیمت بالای این گوشی، ارزش کل گوشی‌های فعال شده آن حتی از گلکسی A12 که پرفروش ترین گوشی سال در کشور است، بالاتر است. ارزش کل دو میلیون و 141 هزار گوشی فعال شده گلکسی A12، سیصد و چهل و نه میلیون دلار بود.

همچنین ارزش کل گوشی‌های فعال شده نوکیا 105 که دومین مدل پرفروش بازار ایران در 12 ماه اخیر است تنها به 14 میلون دلار می‌رسد که اخلاف قابل توجهی از نظر قیمتی با دیگر مدل‌های این لیست دارد. در ادامه جدول کامل میزان گوشی‌های اکتیو شده در کشور قابل مشاهده است.

نوشته پرفروش‌ترین گوشی بازار ایران در سال 1400 مشخص شد؛ سهم هر برند در بازار کشور اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

همراه اول پیش قراول نسل جدید ارتباطات: تحول دیجیتال همزمان با توسعه ۵G

همراه اول پیش قراول نسل جدید ارتباطات /تحول دیجیتال همزمان با توسعه 5G

طی سال‌‌های اخیر، بهره‌برداری نسل پنجم شبکه تلفن همراه یا 5G به یکی از مهم‌ترین موضوعات روز دنیا در حوزه فناوری تبدیل شده است. تکنولوژی که روز به روز توسعه بیشتری پیدا می‌کند و استفاده از آن در حال گسترش است. اما تاثیرات غیرقابل چشم‌پوشی آن در زندگی آینده انسان موجب شده تا همه کشورها به استقبال تهیه زیرساخت‌ها و تجهیزات شبکه 5G بروند.

اهمیت فناوری 5G، تعدادی از برترین شرکت‌های مخابراتی و ارتباطی دنیا از جمله تی‌موبایل، ودافون، تری، ای‌تی‌اند‌تی و ورایزن را وادار کرده تا از سال‌های گذشته، سرمایه‌گذاری در حوزه گسترش ارائه فناوری 5G خود را در مناطق مختلف افزایش دهند.

این اتفاقی است که در ایران نیز رخ داده و در حال حاضر اپراتورهای برتر مانند همراه اول بر روی توسعه اینترنت 5G سرمایه‌گذاری کرده‌اند و به دنبال توسعه این فناوری در کشور هستند.

اما بیایید ابتدا نگاهی به اصلی‌ترین ویژگی‌ها و مزایای فناوری 5G بیندازیم:

ویژگی‌ها و مزایای نسل پنجم ارتباطات

مولفه سرعت، دغدغه همیشگی ارتباطات بوده است؛ اما شبکه‌های 5G چنین رویکردی ندارند. استاندارد ارتباطات موبایلی جدید دارای زیربناهای متعددی است که می‌تواند در مسیرهایی گوناگون شامل شبکه نسل 5 مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا در مقایسه با فناوری‌های قبلی از انعطاف‌پذیری بالاتری برخوردار است.

افزایش سرعت، کاهش زمان پاسخ‌گویی و نهایتا بروز تاخیرات کم‌تر به‌طور مشخص فاکتورهای مهمی برای مشتریان نهایی هستند و استفاده از اسمارت‌فون در شبکه 5G به آن‌ها امکان خواهد داد تا در مقایسه با گذشته قادر به انجام کارهایی کاملا متفاوت باشند.

سرعت دانلود بالاتر

نخستین انتظار ما از نسل پنجم ارتباطات، سرعت بیش‌تر است. در سند اولیه ITU حداقل سرعت دانلود 20 گیگابیت در ثانیه و سرعت آپلود 10 گیگابیت در ثانیه برای هر پایگاه خواسته شده که همین موضوع نشان می‌دهد، اولین تاثیر اینترنت 5G نسبت به 4G افزایش سرعت تا 100 برابر خواهد بود.

تاخیر بسیار پایین

برای انجام کارهای آنلاین از جمله استریم، انجام بازی و حتی کارهای جدی‌تر مانند اتصال خودروهای خودران به اینترنت و عمل جراحی از راه‌دور، نیاز است تا تاخیر اتصال اینترنت نسبت به 4G کاهش چشمگیری پیدا کند.

در اینترنت 5G از تاخیر حداقل 20 میلی‌ثانیه‌ای به تاخیر 5 میلی‌ثانیه‌ای می‌رسیم که اصطلاحا قواعد بازی را به کلی تغییر می‌دهد. البته تاخیر 5G تا 1 میلی‌ثانیه هم خواهد رسید که اتفاقی ایده‌آل برای کارکردهای تفریح و سرگرمی و حتی صنعتی است.

افزایش ظرفیت چشمگیر

اما شاید یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های اینترنتی نسل پنجم، افزایش ظرفیت آن باشد. با 5G می‌توان یک میلیون دستگاه را در هر کیلومتر مربع به اینترنت متصل کرد. توسعه خدمات دسترسی برای اینترنت اشیاء یا خودروهای خودران، همچنین توسعه ارتباطات برای کاربر در مکان‌های شلوغ مانند فستیوال‌ها، ورزشگاه‌ها و کنسرت‌ها از جمله خدماتی هستند که با افزایش ظرفیت 5G امکان پذیر خواهند بود.

ارائه سرویس‌های جذاب و نوین

  • واقعیت افزوده (Augmented Reality) یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم است که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد به آن اضافه می‌کند. این عناصر مجازی بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا داده‌های GPS است، ایجاد می‌شود.

با معرفی 5G زمان آن می‌رسد تا تکنولوژی واقعیت افزوده شکوفا شود. تکنولوژی واقعیت افزوده روز به روز در حال گسترش است و به زودی شاهد ارائه فناوری‌هایی شامل عینک واقعیت افزوده و یا حتی خودروهایی با قابلیت واقعیت افزوده هستیم که اطلاعات و محتوای مورد نیاز را به صورت کامل شخصی‌سازی شده به ما نشان می‌دهند.

این مطلب را نیز بخوانید: رشد فناوری 5G در ایران با چه موانعی مواجه است؟

  • «واقعیت مجازی» به معنای تجربه کردن چیزهایی از طریق کامپیوتر است که واقعیت بیرونی ندارند. واقعیت مجازی یک جهان سه بعدی تعاملی باورپذیر است که به نوعی می‌توانید آن را تجربه و کاوش کنید که انگار (هم از نظر روانی و هم از نظر فیزیکی) در آن قرار گرفته‌اید. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های VR شامل باورپذیری، تعاملی بودن، کامپیوتری بودن، کاوش‌پذیری و شناور بودن می‌شود.

دنیای مربوط به بازی‌ها و اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی و همچنین سخت افزار مربوط به این تکنولوژی مانند عینک واقعیت مجازی، هر روزه طرفداران بیشتری پیدا می‌کنند. با توجه به افزایش ظرفیت، کاهش تاخیر و افزایش سرعت در 5G می‌توان شاهد کاربردی‌تر شدن فناوری‌های مربوط به واقعیت مجازی بود. حتی به کمک 5G با مجموعه‌ای از فناوری‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی می‌توان به عصر نوین ارتباطات که متاورس می‌تواند نمونه کوچکی از آن باشد، قدم گذاشت.

  • «خودروی هوشمند» وسیله‌ای است که قادر به حس کردن محیط اطراف خود بوده و بدون نیاز به دخالت انسان می‌تواند، فعالیت کند.

در خودروهای خودران ترکیبی از حسگرها، دوربین‌ها، رادار و هوش مصنوعی (AI) برای تردد بین دو نقطه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یک شبکه با سرعت، پایداری و ظرفیت بالا و تاخیر کم، اکوسیستمی مناسب برای توسعه خودروهای هوشمند و خودران را فراهم می‌سازد. تحول دیجیتالی که 5G برای ما فراهم می‌کند در حوزه حمل و نقل هوشمند نیز خودنمایی کرده و انسان می‌تواند با اتکا به نسل پنجم ارتباطات، به طور جدی توسعه خودروهای هوشمند و خودران را پیش بگیرد.

اینترنت 5g ایران

  • «جراحی رباتیک» استفاده از ابزاری است که با بهره‌گیری از بازوهای رباتیک، حرکت دست جراح را بسیار دقیق به درون بدن بیمار منتقل می‌کند و تصاویر هنگام عمل را به صورت واضح و شفاف در اختیار جراح قرار می‌دهد؛ چیزی که پزشک را قادر به کنترل جراحی می‌کند یک اتصال اینترنتی قوی است که برای برقراری ارتباط بین پزشک و وسایل جراحی، مانیتورها و همچنین ارتباط با پزشکان با تجربه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دیگر مزیت توسعه 5G امکان انجام عمل‌های از راه دور است، اتفاقی که شاید تا چند سال پیش یک رویا به نظر می‌رسید اما حالا به مرحله واقعیت درآمده و حتی در کشور خودمان نیز مورد آزمایش قرار گرفته است. در ادامه توضیحات بیشتری در این خصوص ارائه خواهیم داد.

 

  • «اینترنت اشیا» یا IoT که به آن «اینترنت چیزها» نیز گفته می‌شود، به میلیاردها دستگاهی اشاره دارد که در سراسر جهان قرار دارند و اکنون به اینترنت متصل شده‌اند، داده‌ها را گردآوری می‌کنند و با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.

به لطف ظهور تراشه‌های ارزان کامپیوتری و وجود «شبکه‌های بی‌سیم» (Wireless Networks) در همه جا و همه وقت، این امکان وجود دارد که همه «چیز» (Thing | منظور اشیا است) از یک قرص کوچک گرفته تا یک هواپیمای بسیار بزرگ به اینترنت متصل و به بخشی از اینترنت اشیا (IoT) مبدل شود.

طبیعی است که ابعاد سرعت بالا و تأخیر پایین در فناوری‌هایی نظیر 5G زمینه اتصالات را بیش از پیش می‌کند و رفته رفته شرایط لازم برای فراهم آوردن زیر ساخت‌های لازم جهت تحقق اهداف کلانی همچون هوشمندسازی صنعت حمل و نقل شهری و بین شهری و در نتیجه کاهش هزینه‌ها محقق می‌شود.

همراه اول پیشگام در توسعه 5G

حدود یک سال از راه‌اندازی اولین سایت اینترنت 5G همراه اول در ایران می‌گذرد، اتفاقی که یک قدم رو به جلو در حوزه ارتباطات در کل کشور محسوب می‌شود و آغاز مسیری طولانی برای بهره‌برداری حداکثری از این فناوری است.

اینترنت 5G هرچند دیر به ایران رسید اما ایجاد چندین ایستگاه اینترنت 5G در مدت زمانی کوتاه در چند شهر مختلف، نوید دهنده آن بود که می‌توانیم به‌زودی از ویژگی‌های مهم اینترنت نسل پنجم مانند سرعت بالا، تاخیر بسیار ناچیز، ظرفیت دسترسی بالا و قابلیت اتصال به اینترنت اشیاء بهره‌مند شویم.

در ایران شرکت همراه اول به نقل از محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات سابق همانند لوکوموتیو پرقدرت مسیرحرکتی ایران دیجیتال، در عرصه توسعه فناوری 5G نیز پیشگام است. همراه اول در چهارم اسفند سال 1399 از دو سایت 5G خود با مصارف عمومی و تجاری در جوار حرم امام رضا (ع) رونمایی کرد. اولین سایت 5G همراه اول در تهران نیز اسفند ماه سال 1399 رونمایی شد. همراه اول در مدت زمان کوتاهی از سایت چهارم و پنجم خود در تهران و قم نیز رونمایی کرد تا استارت توسعه اینترنت 5G در کشور زده شود.

البته شرکت همراه اول بحث فناوری 5G در ایران را از سال 1395 آغاز کرده و با استفاده از توان داخلی شامل تیم‌های فنی اپراتور و شرکت‌های داخلی فرایند بومی کردن این فناوری را پیش برده، به گونه‌ای که طی سال‌های اخیر همراه اول تمرکز ویژه‌ای بر روی توسعه اینترنت 5G داشته و حتی با محوریت این فناوری در نمایشگاه تلکام حضور یافته است.

این مطلب را نیز بخوانید: چشم انداز مثبت برای بومی‌سازی فناوری 5G در کشور

اپراتور برتر ایران، نسل پنجم ارتباطات را بر روی شبکه واقعی خود پیاده سازی کرده تا در چند مرتبه رکورد سرعت اینترنت کشور را جابه‌جا کند که از جمله آن می‌توان به ثبت رکورد سرعت 3.6 گیگابیت در ثانیه در زمان افتتاح سایت 5G همراه اول در تهران اشاره کرد.

اما شکستن رکورد سرعت اینترنت، هدف نهایی همراه اول نبوده و اپراتور اول ایران همسو با روند حرکتی اپراتورهای پیشتاز جهانی در حوزه 5G، پروژه‌های تعریف شده‌ای را به مرحله اجرا در آورده که نشان می‌دهد همراه اول به این فناوری نگاه ویترینی نداشته و همواره بر لبه تکنولوژی قرار دارد.

ورود همراه اول در کاربرد سلامتِ 5G؛ اولین جراحی از راه دور در ایران

در ابتدای تیرماه، اولین عمل جراحی از راه دور کشور از فاصله 17 کیلومتری با استفاده از یک ربات بومی و شبکه ارتباطی همراه اول بر روی یک سگ انجام شد. این عمل جراحی با استفاده از یوزکیس 5G همراه اول صورت گرفت که برای اولین بار در نمایشگاه تلکام 1397 معرفی شده بود.

همراه اول بر لبه فناوری کشور

همراه اول در توسعه فناوری حوزه‌های مختلف ارتباطی، کشاورزی، خودروسازی، پزشکی و بانکی پیش قدم بوده و با اتکا به توان متخصصان خود و توانمندی سخت‌افزاری و فنی که دارد، در جهت رشد و پیشرفت صنایع و بخش‌های مختلف قدم بر می‌دارد.

در ابتدای خرداد ماه، همراه اول و بانک تجارت در حوزه گسترش بانکداری نوین و خدمات مالی قراردادی را منعقد کردند.

براساس این تفاهم نامه، بانک تجارت و همراه اول به تخصیص خط اعتباری جهت اعطای تسهیلات خرد، احراز هویت و امضای دیجیتال، خدمات بانکداری باز، خدمات استارتاپ‌ها و فین‌تک‌های زیرمجموعه بانک، ارائه خدمت درگاه پرداخت و ارائه خدمات کیف پول متعهد شدند.

همراه اول با واگذاری 100 میلیون سیمکارت، بزرگ‌ترین سهم بازار تجاری در حوزه ارتباطات سیار را دارد، مشترکان اپراتور اول کشور و حجم معاملاتی آن‌ها فرصت خوبی را برای استفاده از ظرفیت‌های بانکی و کیف پول اعتباری فراهم می‌کند. همراه اول بیش از 20 میلیون مشترک دائمی دارد که بزرگ‌ترین تعداد مشترکان پس پرداخت تلفن همراه کشور است.

این مطلب را نیز بخوانید: تست سرعت اینترنت 5G همراه اول با سرعت یک گیگابیت در ثانیه در نمایشگاه تلکام

این ظرفیت امکان بهره‌برداری از کیف پول اعتباری اپراتور اول تلفن همراه را از سوی بانک‌ها فراهم می‌کند. این تفاهم‌نامه در راستای انجام خریدهای خرد در طول یک دوره صورتحساب تلفن همراه و پرداخت نهایی همزمان با پرداخت صورتحساب تلفن همراه صورت گرفته است.

همچنین همراه اول کسب و کار با همکاری مرکز پژوهش و فناوری سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، به دنبال هوشمند‌سازی مزارع در کشور است. این تفاهم‌نامه منعقد شده، موجب ارتقای بهره‌وری سیستم‌های کشاورزی و کاهش موارد ضروری مانند مصرف آب خواهد شد. هوشمند‌سازی مزارع به کاهش نیروی کار و در مجموع کاهش هزینه‌های کشاورزی کمک فراوانی می‌کند.

بسته های جدید همراه اول

در راستای تلاش همراه اول برای هوشمندسازی مصرف انرژی، زمستان سال گذشته بود که مدیرعامل همراه اول در دیدار با رئیس کمیسیون انرژی مجلس اعلام کرد که همراه اول آماده است تا به کمک دستگاه‌های دولتی و وزارتخانه‌های متولی حوزه انرژی، فرآیندهای صدور الکترونیک مصرف حامل‌های انرژی را به صورت مجازی و هوشمند در اختیار مشترکان قرار دهد.

اپراتور اول طی ماه‌های گذشته نیز ویژگی BTS Power Saving را به سایت‌های شهر تهران خود اضافه کرد که تاثیر بسزایی در مدیریت و کاهش مصرف انرژی این سایت‌ها دارد. این قابلیت به شکلی کار می‌کند که در ساعات کم ترافیک شبکه، با خاموش کردن TRXهایی که بار ترافیکی روی آن وجود ندارد، مصرف برق سایت را کاهش می‌دهد.

همچنین در این زمینه می‌توان به پروژه فهام یا طرح ملی فراسامانه هوشمند اندازه‌گیری و مدیریت انرژی اشاره کرد که به جهت ایجاد سیستم اندازه‌گیری هوشمند و زیرساخت شبکه هوشمند و پشتیبانی و توسعه شبکه توزیع برق در کشور راه اندازی شده است. به جهت اجرای این پروژه وجود بستر مخابراتی جهت ارسال دوطرفه اطلاعات از کنتورهای مجهز به سیم‌کارت به سرور جمع‌آوری اطلاعات و از سرور به کنتور جهت ارسال فرمان و به‌روزرسانی کنتور الزامی است.

با توجه به هوشمندسازی حدود 1 میلیون کنتور صنعتی و کشاورزی فعال در کشور همراه اول تامین ارتباطات شبکه‌ای حدود 70 درصد این دستگاه‌ها را بر عهده گرفته است که این پروژه را می‌توان نمونه‌ای از تلاش‌های تاثیرگذار و اجرایی همراه اول برای هوشمندسازی مصرف انرژی نامید.

همراه اول تامین ارتباطات شبکه‌ای با بیش از 70 درصد این دستگاه‌ها را بر عهده گرفته است که این پروژه را می‌توان نمونه‌ای از تلاش‌های تاثیرگذار و اجرایی همراه اول برای هوشمندسازی مصرف انرژی خانگی و صنعتی نامید.

ساخت نخستین خودرو متصل هوشمند در کشور

همراه اول همزمان با برنامه بسط نسل پنجم ارتباطات، تحقیق و توسعه بر روی اینترنت اشیاء را نیز به طور جدی و متمرکز طی سال‌های اخیر پیگیری کرده و در این زمینه نیز از شرکت‌های پیشرو کشور است.

همراه اول به عنوان اپراتور برتر ایران، بیشترین پوشش شبکه‌ای را نسبت به سایر اپراتورهای کشور دارد و از این جهت، می‌تواند با ارائه سیمکارت‌هایی با کاربرد اینترنت اشیاء، پوشش حداکثری برای اتصال به خودروهای هوشمند متصل را برقرار کند.

این مطلب را نیز بخوانید: پروژه ساخت خودرو متصل هوشمند توسط همراه اول، سایپا و ایران‌خودرو

از این رو همراه اول با تکیه بر توان داخلی و استفاده از زیرساخت‌های خود، به بازیگر اصلی این پروژه تبدیل شده و به دنبال توانمندسازی زیست بوم کسب‌و‌کارهای حوزه حمل و نقل هوشمند است. ارائه خدمات اینترنت اشیاء یکی از مهم‌ترین راهبردهای 5 ساله همراه اول است و در این مسیر طراحی و پیاده سازی پلتفرم جامع اینترنت اشیاء، کمک به توانمندسازی زیست بوم کسب‌و‌کارهای حوزه حمل و نقل هوشمند و امکان بازنشر داده‌های پردازش شده برای به‌کارگیری در حوزه‌های پژوهشی از دیگر اهدافی‌ست که همراه اول به دنبال تحقق آن‌هاست.

همراه اول و سایپا در تیرماه سال جاری، تفاهم‌نامه‌ای را برای هوشمندسازی صنعت حمل و نقل و تولید خودرو متصل امضا کردند. مدیرعامل سایپا در مراسم امضای این تفاهم‌نامه اعلام کرد که این شرکت برنامه دارد ظرف سه ‌سال آینده، یک میلیون خودرو متصل را تولید و روانه بازار کند.

تفاهم‌نامه همکاری همراه اول و ایران‌خودرو در زمینه توسعه فناوری خودرو متصل مهرماه امسال به امضا رسید و در نتیجه آن قرار است از سال آینده طرح خودرو متصل بر روی خودرو تارا، دنا پلاس اتوماتیک و K125 پیاده‌سازی شود.

همراه اول با شروع این کاربردها و ایجاد اکوسیستم مربوط به هر کاربرد این زمینه را فراهم می‌کند که با گستردگی شبکه 5G در کشور بتواند به عنوان اپراتور پیشرو به راه‌اندازی هرچه سریعتر آنها کمک کند.

نوشته همراه اول پیش قراول نسل جدید ارتباطات: تحول دیجیتال همزمان با توسعه 5G اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.